Όταν πάρεις ευλογία από τον Γέροντα, μη φοβάσαι τίποτα

«Είπε ο Γέροντας, είπε ο Θεός. Το στόμα του Γέροντος είναι το στόμα του Χριστού» έλεγε ο μακαριστός Γέροντας Εφραίμ ο Κατουνακιώτης. «Σου είπε ο Γέροντας Μη φοβάσαι; Μη φοβάσαι! Αν κάνεις διάκριση σ᾿ ο,τι σου λέει ο Γέροντας, δεν είσαι υποτακτικός, είσαι ελεγκτής του Γέροντος».

 

Ο παπα Εφραίμ συνέχιζε, ως εξής:

 

«Όση ευλάβεια έχετε, όση αυταπάρνηση έχετε, όση πίστη έχετε εις τον Γέροντά σας, τόσο και περισσότερο λαμβάνετε.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΣΑΒΒΑΤΟ 25 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2020

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως

 Θεοῦ γινώσκειν ὀρθοδόξως οὐσίαν,
Χριστιανοῖς λεγάτον ἐκ Γρηγορίου.
Εἰκάδι Γρηγόριος Θεορρήμων ἔκθανε πέμπτῃ.

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ἔζησε κατὰ τὴν ἐποχὴ τοῦ βασιλέως Οὐάλεντος (364 – 378 μ.Χ.). Καταγόταν ἀπὸ τὸν Πόντο καὶ γεννήθηκε σὲ ἕνα μικρὸ χωριὸ τῆς περιοχῆς τῆς Ναζιανζοῦ, ποὺ λεγόταν Ἀριανζός, τὸ 330 μ.Χ.

Ναζιανζηνὸς ὀνομάσθηκε, ἐπειδὴ ἔζησε τὸν περισσότερο χρόνο τῆς ζωῆς του στὴ Ναζιανζό, ὅπου ἦταν καὶ τὸ πατρικό του σπίτι. Ὁ πατέρας του, ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Ἐπίσκοπος Ναζιανζοῦ, ἦταν πρὶν γίνει Ἐπίσκοπος, ἕνας πολὺ πλούσιος ἄρχοντας τῆς Ναζιανζοῦ. 

Γεράσιμος μοναχός Μενάγιας 1881-1957

Γεννήθηκε τὸ 1881 στὴν Κέρκυρα ἀπὸ πλούσια οἰκογένεια –τὸ ὄνομά του Σπυρίδων Μενάγιας. Στὸ Γυμνάσιο ἦταν μαθητὴς τοῦ νεοέλληνα λογοτέχνη Ἀλέξανδρου Μωραϊτίδη. Ἐσπούδασε ἐπὶ ἕξι χρόνια στὴν Ζυρίχη χημεία· ἐκεῖ παρεσύρθη ἀπὸ τὴν θεωρία τοῦ ὑλισμοῦ καὶ τὸν ἀντίθετο πνευματισμό, διὰ τοῦ ὁποίου ἐγνώρισε τὴν ὕπαρξη τοῦ διαβόλου καὶ τὸν συνετάραξε τόσο ποὺ ἔγινε αἰτία τῆς ἐπιστροφῆς του στὴν ἑλληνορθόδοξη πίστη. 

Τὸ 1905 ἐγκαταλείπει τὴν Ζυρίχη καὶ κατατάσσεται ἀπὸ πατριωτισμὸ στὸ πλευρὸ τοῦ μακεδονομάχου Παύλου Μελᾶ. Ἐπέστρεψε στὴν Ζυρίχη καὶ τελείωσε ἀριστοῦχος τὸ Πανεπιστήμιο. Ἐργάστηκε πρῶτον στὴν Αἴγυπτο καὶ κατόπιν στὴν Ἀθήνα στὸ Ὑπουργεῖο Ἐπισιτισμοῦ. Τὸ 1917, περίοδος πολέμου, ἡ ἔλλειψις τῶν καυσίμων τὸν ἔκανε νὰ ἐφεύρῃ συνθετικὸ πετρέλαιο ἀπὸ ἄλλες ὕλες. Σὲ κάποιο πείραμα ἀπὸ ἔκρηξη ἔπαθε σοβαρὰ ἐγκαύματα. Τὰ κηρύγματα τοῦ πατρὸς Διονυσίου Φαραζούλη στὴν Ἀθήνα τὸν ἐντυπωσιάζουν, πλησιάζει στὴν ἐκκλησία καὶ δὲν ἀργεῖ νὰ κάνῃ τὸ πρῶτο ταξίδι στὸν φάρο τῆς Ὀρθοδοξίας, τὸ Ἅγιον Ὄρος, τὸ 1920.

Ἀπὸ τὶς πρῶτες ἐπαφές του ἦταν ὁ γερο-Ἀβιμελέχ (φωτ. δεξιά), ἐρημίτης τῆς Μικρᾶς Ἁγίας Ἄννης. Ἐπηρεασμένος ἀπὸ αὐτὸν στὴν δεύτερη ἐπίσκεψή του κοινοβίασε στὴν ἔρημο τῶν Κατουνακίων, στὸ ἐρημητήριο τοῦ Ἁγίου Γερασίμου, στὸν ἡσυχαστὴ γέροντα Καλλίνικο (φωτ. αριστερά). Ἔγινε μοναχὸς σὲ ἡλικία 39 ἐτῶν, μὲ τὸ ὄνομα Γεράσιμος.

Βλαδίμηρος Λόσκυ: Τά αἴτια τῆς πτώσεως τῆς Δύσεως εἶναι κυρίως καί πρωτίστως δογματικά

Ὁ δεύτερος προσδιορισμὸς τοῦ θέματός μας περιορίζει θὰ λέγαμε τὸν χῶρο: ἡ χριστιανικὴ Ἀνατολὴ ἢ ἀκριβέστερα ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ἀνατολῆς θὰ εἶναι τὸ πεδίο τῶν μελετῶν μας περὶ τῆς μυστικῆς θεολογίας. Ὀφείλουμε νὰ ἀναγνωρίσουμε ὅτι ὁ περιορισμὸς αὐτὸς εἶναι κάτι τεχνητό. 

Πράγματι, τὸ σχίσμα μεταξὺ χριστιανικῆς Ἀνατολῆς καὶ Δύσεως χρονολογεῖται ἀπὸ τῶν μέσων τοῦ 11ου αἰῶνος. Ὁτιδήποτε προηγεῖται χρονικῶς, ἀποτελεῖ κοινὸ θησαυρὸ ἀδιαίρετο τῶν δύο διαιρεμένων τμημάτων. 

Νεκτάριος Δαπέργολας: Ἕνα συγκλονιστικὸ ὁδοιπορικὸ στὴν ὀρθόδοξη Ρωσία

τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα

Διδάκτορος Βυζαντινῆς Ἱστορίας

Βρεθήκαμε, λίγο μετὰ τὰ Χριστούγεννα, σὲ ἕνα 9ήμερο ταξίδι στὴ Ρωσία. Ἀνεπαρκὲς φυσικὰ χρονικὸ διάστημα γιὰ νὰ κατανοήσεις τὴν ὄμορφη καὶ ἰδιαίτερη αὐτὴ χώρα, ἀρκετὸ ὡστόσο γιὰ νὰ ἀντιληφθεῖς κάποια πράγματα, νὰ πάρεις ἐκ τοῦ σύνεγγυς ἁδρομερῶς μιὰ ἰδέα, νὰ εἰσπράξεις αἰσθήματα καὶ ἐμπειρίες καὶ ὅλα αὐτὰ νὰ τὰ μπολιάσεις (συνειδητὰ ἢ ὑποσυνείδητα) μὲ ὅσα ἔχεις κατὰ καιροὺς ἀκούσει καὶ διαβάσει γιὰ τὸν ρωσικὸ λαό, τὴν ἱστορία του, τοὺς ἁγίους του, τὴν πίστη καὶ τὴν εὐλάβειά του, τὰ προβλήματα καὶ τὶς ἰδιαιτερότητές του.

Δὲν κάθησα βεβαίως νὰ γράψω αὐτὸ τὸ μικρὸ κείμενο γιὰ νὰ ἀναλύσω τὸ παραμικρό. Οὔτε ἀναλύσεις, οὔτε προσεγγίσεις, οὔτε περιγραφὲς ἦταν ὁ σκοπός. Οὔτε κἂν ἡ συγγραφὴ ἑνὸς κειμένου μὲ συγκεκριμένη δομὴ καὶ συνοχή, μὲ ἀρχὴ μέση καὶ τέλος. Ἦταν ἁπλᾶ ἡ ἀνάγκη ποὺ νιώθεις καμιὰ φορὰ νὰ καταθέσεις στὸ χαρτὶ κάποια συναισθήματα, ἀκόμη καὶ σκόρπια. Σκέψεις πρωτόλειες κι ἀσχηματοποίητες, συγκινήσεις ποὺ ἐπιμένουν, ἀναμνήσεις ποὺ ξεπηδοῦν, πράγματα ποὺ ξεχειλίζουν ἀπὸ μέσα σου καὶ ζητοῦν ἐπιτακτικὰ νὰ ἐξωτερικευθοῦν.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ & "ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ" ΖΗΤΗΜΑ

τοῦ Μάνου Ν. Χατζηδάκη, Προέδρου Δ.Σ τοῦ ΕΠΟΚ

Ἡ Γιουγκοσλαυία ὑπῆρξε ἕνα κράτος - μωσαϊκό λαῶν, πού δη­μιουργήθηκε τό 1929. Τό 1945 ἐπεβλήθη στήν Γιουγκοσλαυία τό κομ­μουνιστικό κα­θεστῶς τοῦ Τίτο. Καί ἔκτοτε τό τιτοϊκό κάθε­στως προέβαλε ἀτε­λείωτες ἐπεκτατικές διεκδικήσεις ἐναντίον ὄ­λων σχεδόν τῶν γει­τό­νων του (Ἀλβανία, Ἰταλία, Αὐστρία, Οὐγ­γα­ρία, Ρουμανία καί φυ­σικά Ἑλλάδα…).

Ὁ Τίτο ἀναβίωσε ἐντέχνως τόν κομμουνιστικό μύθο τοῦ μεσο­πολέμου περί ὑπάρξεως ξεχωριστῆς “μακεδονικής” ἐθνό­­­­­τητος καί γλώσσης.[1] Καί περιέλαβε στήν Γιουγκοσλαυία ὡς ἕνα ἀπό τά ὁμό­σπο­νδα κράτη της, τήν “Ὁμόσπονδη Λαϊκή Δη­μο­­κρατία τῆς Μα­κε­δο­νίας” μέ πρωτεύουσα τά Σκόπια.[2] Τό 1950 ἀποκαταστάθηκαν οἱ σχέσεις τῆς Γιουγκοσλαυίας μέ τήν Ἑλλάδα. Παρά ταῦτα, ὁ Τίτο κατά καιρούς προκαλοῦσε, ἐμφα­νιζόμενος ὡς… “προστάτης” τῶν δῆθεν “ἀλυτρώτων μα­κεδό­νων” τῆς Ἑλληνικῆς Μακεδονίας (πού ἀποκαλοῦσε “Μακε­δονία τοῦ Αἰγαίου”). 

Θράκη γῆ ἑλληνική, ἡ Ἑλλάς καί ἡ ἔκκληση ἐθνικῆς ὁμοψυχίας

Γράφει ὁ Γεώργιος Ἐμ. Δημητράκης

Τέλη τῆς δεκαετίας τοῦ '60 οἱ Γερμανοὶ ἀπεφάσισαν νὰ δημιουργήσουν ἕνα χῶρο στάθμευσης αὐτοκινήτων κάτω ἀπὸ τὴν πλατεῖα, τὴν εὑρισκόμενη πρὸ τοῦ καθεδρικοῦ ναοῦ τῆς Κολωνίας. Ὁ ναὸς εἶναι γοτθικοῦ ρυθμοῦ καὶ ἔχει δύο κωδωνοστάσια ὕψους 157 μέτρων ἕκαστο. Ἀποτελεῖ τὸ μεγαλύτερο ἀξιοθέατο τῆς πόλεως. 

Πιθανολογοῦνταν καὶ τότε, ὅτι κάπου ἐκεῖ πλησίον θὰ ἔπρεπε νὰ εὑρίσκεται τὸ ἀρχαῖο ρωμαϊκὸ τεῖχος τῆς πόλεως. Καὶ ἡ Γερμανία διαθέτει Ἀρχαιολογικὴ Ὑπηρεσία, ἀνάλογη τῆς Ἑλληνικῆς. Ἡ διαφορὰ ἔγκειται εἰς τὸ ὅτι ἡ Γερμανικὴ Ἀρχαιολογικὴ Ὑπηρεσία φροντίζει πράγματι τόσον γιὰ τὶς ἀρχαιότητες εἰς τὴν Γερμανία ὅσο καὶ γιὰ τὴν πρόοδο τῆς σημερινῆς Γερμανίας. 

Δὲν ἀσκεῖ δικτατορία, δὲν πνίγει τὴν πρόοδο καὶ πρὸ παντὸς δὲν εἶναι οὔτε ὑστερική οὔτε ἀνέχεται διαπλεκόμενα συμφέροντα. Ἄρχισαν, λοιπόν, οἱ ἀνασκαφὲς γιὰ τὴν κατασκευὴ τοῦ μεγάλου ὑπογείου γκαράζ αὐτοκινήτων καὶ εὑρέθηκε τὸ ἀρχαῖο ρωμαϊκὸ τεῖχος. 

Η ΚΥΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΦΥΛΑΚΙΟ ΑΜΥΝΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Του Γιώργου Συλλούρη, δικηγόρου, προέδρου ΟΚΟΕ

Υπό τις παρούσες συνθήκες  και προκλήσεις της Τουρκίας στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας και εν γένει στην Ανατολική Μεσόγειο,  το κρισιμότερο ζήτημα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε είναι οι μεθοδεύσεις, αλλά και απειλές, με στρατιωτικά μέσα, της Τουρκίας κατά των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας και της Κύπρου. Επίσης, η μεθοδευμένη από την Τουρκία εισροή παράνομων μεταναστών στην Ελλάδα είναι ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα που χρήζει άμεσης αντιμετώπισης.

• Οι διεκδικήσεις της Τουρκίας εκφράζονται με έμπρακτες, επικίνδυνες και προκλητικές ενέργειες. Με την τρίτη εισβολή στην ΑΟΖ της Κύπρου με ερευνητικά και πολεμικά πλοία, με τις συνεχείς παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου, με την νομικά ανυπόστατη συμφωνία με την Λιβύη, με τις δημοσιεύσεις χαρτών που εξαφανίζουν την Κρήτη και το Καστελόριζο, τις συνεχείς δηλώσεις για την γαλάζια πατρίδα και την περιφρόνηση των συνόρων που οριοθετήθηκαν με την συνθήκη της Λωζάνης.

Ἀνεξέλεγκτη πλέον ἡ διάδοση τῆς «Πανθρησκείας» στήν Ἑλληνικὴ νεολαία, μετά τήν σχετική Ἀπόφαση τῶν Εἰσαγγελικῶν Ἀρχῶν

Ἦταν ἀναμενόμενο τὸ τί θὰ ἀκολουθοῦσε τὴν Ἀπόφαση τοῦ Εἰσαγγελέα Πρωτοδικῶν Χανίων (α.π. 302/18) ποὺ ἐγκρίθηκε ἀπὸ τὸν Εἰσαγγελέα Ἐφετῶν Κρήτης (α.π. 7126/18), ἡ ὁποία ἐπέβαλε ὡς δεδικασμένο πλέον νὰ εἶναι Νόμιμα τὰ γκράφιτι τῆς «Πανθρησκείας» στὴν Ἑλλάδα σὲ Δημόσια-Δημοτικὰ κτήρια καὶ Σχολεῖα, μὲ τὴν αἰτιολόγηση πὼς δὲν τίθεται θέμα τέλεσης παράνομου ἀθέμιτου καὶ καταχρηστικοῦ θρησκευτικοῦ προσηλυτισμοῦ (ΑΝ 1363/1938, ΑΝ 1672/1939, ἄρθρα 43, 386, 466 ΠΚ, ἄρθρο 13 Συντάγματος 1975 κ.α.) εἴτε ἀπὸ τοὺς σχεδιαστές τους εἴτε ἀπὸ τοὺς ὑπεύθυνους γιὰ τὰ κτήρια αὐτά.

Πλέον, ἕνας Δήμαρχος ἢ Αντιδήμαρχος, Δάσκαλος ἢ Καθηγητής, ἀκόμη καὶ κάποιος σχεδιαστὴς γκράφιτι, χωρὶς νὰ ἔχει τηρήσει καμία ἀπὸ τὶς ἰσχύουσες αὐστηρὲς προϋποθέσεις, νομιμοποιεῖται νὰ ἀποφασίσει τὴν ἀποτύπωση ἑνὸς γκράφιτι μὲ παραθρησκευτικό περιεχόμενο τῆς ἐπιλογῆς του σὲ ὁποιοδήποτε Δημόσιο-Δημοτικὸ κτήριο ἀκόμη καὶ σὲ Σχολεῖο, γκράφιτι ὅπως αὐτὰ στὰ Χανιὰ καὶ τὴν Κίσαμο ποὺ σχεδιάστηκαν καὶ διατηροῦνται ἀκόμη ἀνέπαφα μὲ εὐθύνη τῶν Δημοτικῶν Ἀρχῶν καὶ Ἐκπαιδευτικῶν, στὰ ὁποῖα ἀπεικονίζεται ἡ μορφὴ τοῦ Σατανᾶ ὡς τὸν Μπαφομέτ τὴν τραγόμορφη θεότητα τῆς «Ἐκκλησίας τοῦ Σατανᾶ» καὶ ὡς τὸν Βάαλ-Μολώχ μὲ κέρατα βοοειδοῦς, τὸ Ταοϊστικὸ σύμβολο τοῦ Γιν-Γιανγκ, τὸ σύμβολο τῆς Χαόσφαιρας τῶν Γουϊκανῶν, ὁ Χριστιανικὸς Σταυρὸς γερμένος, ἀκόμη καὶ σύνθετα σχέδια ποὺ ἀναπαριστοῦν βασικὲς δοξασίες παραθρησκειών καὶ Ἀνατολικῶν Θρησκειῶν ὅπως τὸ Νιρβάνα, τὸ Κάρμα καὶ ὁ Διαλογισμός.

Η στάσις του αγίου Ιωάννου της Κρονστάνδης έναντι των μη ορθόδοξων ομολογιών

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κρονστάνδης, Ρῶσος ἱερεύς, Πνευματικὸς καὶ θερμουργὸς κῆρυξ τοῦ Εὐαγγελίου. Ἤκμασε στὰ τέλη τοῦ περασμένου αἰῶνος καὶ στὶς ἀρχὲς τοῦ παρόντος. Προορατικὸς καὶ θαυματουργός.

Ἠναλώθη στὴν καθημερινὴ διακονία τοῦ πάσχοντος λαοῦ. Χριστομίμητος ἡ ἀγάπη του. Αὐτὴ ἡ ἁγία ἀγάπη τὸν ἀναγκάζει νὰ πῆ τὴν ἀλήθεια γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία ποὺ σώζει καὶ γιὰ τὴν αἵρεση καὶ ἑτεροδοξία ποὺ δὲν ἐξασφαλίζουν τὴν σωτηρία.

Σύμφωνα μέ τοὺς λόγους τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου. «μόνο ὅποιος μετέχει τοῦ Σώματος καὶ τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ κατανοεῖ τὴν ἀληθινὴ φύσι τῆς Ἐκκλησίας».

Ποιὸς ἄλλος, λοιπόν, κατενόησε καλύτερα τί εἶναι ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τὸν ἅγιο Ἰωάννη τῆς Κρονστάνδης, τοῦ ὁποίου τὴν ἁγιότητα χαρακτήριζε ἡ εὐλαβεστάτη, συχνὴ καὶ μάλιστα καθημερινὴ τέλεσις τῆς Θείας Λειτουργίας; Ἀπὸ αὐτὴν ἐνεπνέετο γιὰ τὴν μεγάλη ποιμαντική του διακονία. Αὐτὴ ἦταν ἡ πηγὴ τῆς ὑψηλῆς, ἐμπειρικῆς του θεολογίας.

Άγγελοι μεσολαβούν για να βαφτιστεί η κοινή γυναίκα!

Οι άγιοι πατέρες Θεωνάς και Θεόδωρος αφηγούνταν την εξής ιστορία:

 

«Κάποια κοπέλα στην Αλεξάνδρεια έχασε τους γονιούς της και έμεινε ολομόναχη με μεγάλη περιουσία και ήταν ακόμα αβάφτιστη. Κάποια μέρα εκεί που περνοδιάβαινε στον κήπο της βλέπει κάποιον άνθρωπο έτοιμο να κρεμαστεί.

 

Τρέχει και του φωνάζει·

“Τι πας να κάνεις, άνθρωπέ μου;”.

 

“Άσε με, γυναίκα, είμαι καταστεναχωρημένος” της απαντάει.

 

“Πες μου την αλήθεια, και ίσως να μπορώ να σε βοηθήσω”, του λέει η κοπέλα.

 

“Χρωστάω ολάκερη περιουσία και με πιέζουν πολύ οι δανειστές μου. Προτίμησα έτσι να πεθάνω γρήγορα και να μην ζω τέτοια τυραννισμένη ζωή”, της εξομολογήθηκε.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 24 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2020

Ἡ Ἁγία Ξένη

Ἀποξενοῦται τοῦδε τοῦ βίου Ξένη,

Οὗ ζώσα καὶ πρίν, ὡς ἀληθῶς ἦν ξένη.

Ἡ Ἁγία Ξένη καταγόταν ἀπὸ τὴ Ρώμη καὶ ἀπὸ γενιὰ τιμημένη καὶ εὔπορη. Οἱ γονεῖς της ἐπιθυμοῦσαν νὰ τὴν νυμφεύσουν. Ἐνῶ ὅμως εἶχαν τὰ πάντα ἑτοιμασθεῖ γιὰ τὸν γάμο, ἐκείνη ἐγκατέλειψε τὴ νυφικὴ παστάδα, παίρνοντας μαζί της καὶ δύο πιστές της θεραπαινίδες καὶ διὰ θαλάσσης ἔφθασε στὴν πόλη τῶν Μυλασῶν. Στὰ Μύλασα μᾶλλον πῆγε καὶ ἐγκαταστάθηκε, ὕστερα ἀπὸ συμβουλὴ τοῦ μακαρίου μοναχοῦ Παύλου, ὁ ὁποῖος ἐμφανίστηκε στὴν Ὁσία μετὰ ἀπὸ θεῖο φωτισμό, ὅταν ἐκείνη πέρασε ἀπὸ τὴν Ἀλεξάνδρεια καὶ ἔγινε ὁ πνευματικός της καθοδηγητής.

Τῆς ψυχῆς ἡ ἁλμύρα… Ἀληθινή Ἱστορία γιά τόν ἀγώνα τῆς ψυχῆς)

Φωτ. ἀρχείο Θωμᾶ Στ.Γκίνη.

Ὁ Παπᾶ -Γιάννης ἀπὸ τὰς Σέρρας, ὁ ἁπλὸς καὶ ταπεινὸς ὁ ὀλιγογράμματος καὶ πρᾶος, ὁ ἡσύχιος καὶ σοφὸς κατὰ Θεὸν ...Πενῆντα τρία ὁλόκληρα χρόνια διακόνησε, συμπόνεσε, παρηγόρησε, ἔκλαψε μετὰ κλαιόντων καὶ χάρηκε μὲ τὶς χαρὲς κάθε ἀδελφοῦ του -συγχωριανοῦ του, στὸν τόπο τῶν γονιῶν καὶ τῶν παππούδων του, τὸν βουνήσιο τὸν ἐλατοστολισμένο ποὺ δὲν τὸν ἀποχωρίστηκε σχεδὸν ποτὲ του ...

Ἀκόμα καὶ στὰ βαθιὰ γεράματα ὅταν τοῦ ᾿λεγαν τὰ παιδιά του νὰ τὸν πάρουν ἔστω γιὰ λίγο καιρὸ νὰ ξεχειμωνιάσει στὴν μεγάλη τὴν πρωτεύουσα ἐκεῖνος τοὺς ἀπαντοῦσε: -Καὶ νὰ λείψω τὴν Κυριακὴ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία μου; Καὶ μόνο κτητικότητα δὲν φανέρωνε ἐκεῖνο του μου, μὰ ὅλη του τὴν στοργὴ καὶ τὴν ἔννοια γιὰ τὸν λατρευτό του οἶκο, ποὺ τὸν φρόντισε καὶ τὸν παρέδωσε στολίδι οὐράνιο στὸν νέο ἐφημέριο ποὺ ἦρθε καὶ ἐγκαταστάθηκε μὲ τὴν οἰκογένειά του στὸ χωρίο τους.

Με δωρεάν ασφάλιση σχεδόν όλοι οι μετανάστες στην Ελλάδα

Το 60% των «λαθραίων» δεν θέλει να μάθει τη γλώσσα μας, αδιαφορώντας για τη χώρα που τους φιλοξενεί!

Ανησυχία προκαλεί στους Ελληνες ο υπερπληθυσμός προσφύγων και μεταναστών στη χώρα μας, σύμφωνα με αναλύσεις ερευνών της διαΝΕΟσις. Οι έρευνες πάνω στις οποίες βασίστηκαν τα στοιχεία έγιναν την άνοιξη του 2019 και παρουσιάζουν τις πιο αισιόδοξες απόψεις των Ελλήνων σχετικά με το ζήτημα, καθώς από τον Σεπτέμβριο και μετά η κατάσταση έχει αλλάξει δραματικά, με τις προσφυγικές ροές να έχουν δεκαπλασιαστεί και επομένως τους Ελληνες να αντιμετωπίζουν το φαινόμενο με ακόμα μεγαλύτερη καχυποψία και φόβο.

Μητσοτάκης: Επέλεξα την Σακελλαροπούλου γιατί είναι σύμβολο της Νέας Εποχής.

Γράφει ο Θάνος

Σας αντιγράφω απόσπασμα της δήλωσης του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη στο οποίο δικαιολογεί την επιλογή του για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στο πρόσωπο της Σακελλαροπούλου. Η δήλωση αυτή έγινε σε συνέντευξη που έδωσε στο ΕΘΝΟΣ.

Οσοι γνωρίζετε τί είναι η Νέα Εποχή ως κίνημα και ποιοι χρησιμοποιούν τον όρο αυτό, θα ανατριχιάσετε. Οι υπόλοιποι μπορείτε να διαβάσετε μετά την δήλωση και να αντιληφθείτε πόση αξία έχουν αυτά τα λόγια του Μητσοτάκη για την Νέα Τάξη (δηλαδή μυστικές λέσχες και στοές)... και ο νοών νοείτο.

Είπε λοιπόν ο Μητσοτάκης μεταξύ άλλων και τα εξής:

Βούλιαξε από κόσμο η προκυμαία της Μυτιλήνης - Συγκέντρωση διαμαρτυρίας για το προσφυγικό

Βούλιαξε από κόσμο η προκυμαία της Μυτιλήνης - Φωτογραφία: Intime

Μεγάλη συγκέντρωση διαμαρτυρίας των κατοίκων της Λέσβου πραγματοποιήθηκε χθες στη Μυτιλήνη για τις επιπτώσεις από το προσφυγικό και μεταναστευτικό ζήτημα.

Βασικό σύνθημα της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου που διοργάνωσε τη διαμαρτυρία με άλλους αυτοδιοικητικούς φορείς «θέλουμε πίσω τα νησιά μας, θέλουμε πίσω τη ζωή μας».

«Δεν θέλουμε καμία υπάρχουσα και καμία άλλη αποθήκη πίσω. Θέλουμε τα νησιά μας πίσω, θέλουμε τις ζωές μας, πίσω. Τι είναι αυτό που μας ενοχλεί; 

Πνευματικές νουθεσίες, Γέροντας Διονύσιος ο Ρουμάνος

Απομαγνητοφωνημένη πνευματική συζήτηση που έκαμε εντός του 2000 ο κ. Κωνσταντίνος Ρώιμπας στο κελλί του Γέροντος στο Άγιον Όρος.)

Ερώτηση: Γέροντα, ακούω εδώ στο Άγιον Όρος τους μοναχούς να λένε τις λέξεις «ευλόγησον», «να είναι ευλογημένο». Έχουν αυτές καμία σχέση με την υπακοή;

Απάντηση: Αυτό είναι η βάση του μοναχικού βίου, διότι καθέναν από εμάς, που ερχόμασταν στο Άγιο Όρος, για να γίνουμε μοναχοί, οι αρχαίοι πατέρες μάς συμβούλευαν πρώτα-πρώτα να κάνουμε υπακοή, αλλά η υπακοή πρέπει να γίνεται με ταπεινοφροσύνη, διότι ο πειρασμός μάς πολεμάει πάρα πολύ και, αν δεν έχουμε ταπεινοφροσύνη, μπορεί να μας ανακατεύει ο πειρασμός με διάφορες υποψίες και με διάφορες κακές σκέψεις, για να μπαίνει μέσα μας, να μη μας αφήνει ελεύθερους να προσευχόμαστε και να βάλουμε θεμέλιο για το μοναχικό βίο.

Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ: Θαύματα καί σημεία - Κεφάλαιο Α' - Τι λέει η Ἀγια Γραφή - Σημεία της αιώνιας σωτηρίας

Τα θαύματα του ενανθρωπήσαντος Θεού ήσαν οι πιο μεγάλες υλικής φύσης ευεργεσίες, που μπορεί να φαντασθή ο άνθρωπος. Ποια ευεργεσία μπορεί να θεωρηθή πιο μεγάλη από την επαναφορά ενός νεκρού στη ζωή; 

Ποια ευεργεσία θα νομισθή πολυτιμότερη από την θεραπεία ανίατης ασθένειας, που κάνει τον άνθρωπο να μη ζη, ενώ ακόμη ζη; που κάνει τη ζωή να ομοιάζη πιο πολύ με θάνατο παρά με ζωή;

Και όμως· τα θαύματα του Χριστού, όσο κι αν ήταν γεμάτα ευεργεσίες, αγιωσύνη, και πνευματικό νόημα, δεν ήσαν παρά σημεία· σημεία της αιώνιας σωτηρίας, που δίνει ο λόγος του Θεού. Οι αναστηθέντες από τον Χριστό, αργότερα πέθαναν πάλι. 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΕΜΠΤΗ 23 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2020

Οἱ Ἅγιοι Κλήμης καὶ Ἀγαθάγγελος οἱ Μάρτυρες

Ἀγαθαγγέλου καὶ Κλήμεντος αἱμάτων,

Τὸ τοῦ ξίφους δίψαιμον ἐπλήσθη στόμα.

Εἰκάδι δ’ ἐτμήθητε τρίτῃ, Ἀγαθάγγελε, Κλήμη.

Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυρας Κλήμης καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἄγκυρα, ἀπὸ πατέρα Ἐθνικὸ καὶ μητέρα Χριστιανή, ποὺ ὀνομαζόταν Εὐφροσύνη. Σὲ ἡλικία δώδεκα ἐτῶν ἐκάρη μοναχὸς καὶ σὲ ἡλικία εἴκοσι ἐτῶν χειροτονήθηκε Ἐπίσκοπος Ἀγκύρας.

Δάκρυα σταλάζει ὁ Ἄθωνας. Ἅγιον Ὄρος 2017 (Μέρος 10ον)

Δύναμη δίνει τοῦ παπᾶ τὸ Ἅγιο πετραχήλι!
Νὰ ξεπληρώσει ὁ ἀδελφὸς τὸ τάμα ποὺ ὀφείλει!
Σοφοῦ Γαβριὴλ τὰ μυστικά, ὁ γάμος νὰ προκόβει!
Πάνω σὲ εὐλογημένη σύζευξη, σπαθὶ τὸ ἐγὼ ποὺ κόβει!

Ἐπιστροφῆς τὶς χαρακιές, χέρια ἀδελφοῦ σταυρώνουν.
Σημάδια, ποὺ παμπόθητο τὸν δρόμο φανερώνουν!
Στὴ στέγη βλέπει Γέροντα, καρδιὰ καθάρια ἔχει!
Δὲν παύει ὁ Ἅγιος νὰ εὐλογεῖ, μὲ λόγους νὰ συντρέχει!

Η τεχνολογική πλύση εγκεφάλου της νεολαίας από την Νέα Τάξη.... (δεν τους νοιάζει τίποτα αρκεί να υπάρχει ιντερνετ)

 

Gameathlon Winter 2020: Στο Tae Kwon Do προσκυνούν όλοι οι gamers της Αθήνας

Γράφει η Δήμητρα Τριανταφύλλου

Από τον 17χρονο influencer, στον θαυμαστή του, ο oποίος πηγαίνει μόλις έκτη δημοτικού κι από εκεί στην πιτσιρίκα της Α’ Λυκείου που την αμφίεση της θα ζήλευαν μέχρι και cosplayers στo Τόκυο, το φανατικό κοινό των games και του κόσμου του φανταστικού νιώθει στο Gameathlon σαν την Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων. 

Το Gameathlon είναι το μεγαλύτερο gaming event στην Ελλάδα, η αντίστοιχη καλοκαιρινή εκδήλωση, το Gameathlon Summer, συγκέντρωσε πάνω από 25.000 επισκέπτες και 4.500 συμμετοχές σε τουρνουά.Το σημείο συνάντησης είναι σταθερά το Tae Kwon Do το οποίο συγκεντρώνει και σε αυτή τη διοργάνωση (18 & 19/01) το ενδιαφέρον χιλιάδων gamers και όχι μόνο.

Το πρότυπο του άνδρα σύμφωνα με τη Νέα Τάξη: Εικόνες για γερά στομάχια (ΒΙΝΤΕΟ και λίγες σκέψεις)

Η είδηση: 

Κολεξιόν που διαγράφει τον δυϊσμό αρσενικού-θηλυκού παρουσίασε στο Μιλάνο ο διευθυντής δημιουργικού του οίκου Gucci, Αλεσάντρο Μικέλε.

Σε αυτήν έκαναν ντεμπούτο οι συνεργασίες με τον Αμερικανό τραγουδιστή, τραγουδοποιό, μπασίστα, συγγραφέα και καινοτόμο στη μουσική πανκ και τη μόδα Ρίτσαρντ Λέστερ Μάγιερς -γνωστόν επί σκηνής ως Ρίτσαρντ Χελ-, αλλά και με τον οίκο ντιζάιν υφασμάτων, ενδυμάτων και οικιακών ειδών Liberty of London.

Η εφετινή χρονιά σηματοδοτεί πέντε χρόνια του Μικέλε στο τιμόνι του ιταλικού οίκου.

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ Αἰκατερίνη Σακελλαροπουλου.

Του Παύλου Στεφάνου, δικηγόρου

Όταν ένα πρόσωπο είναι δικαστής απολαμβάνει την ανεξαρτησία που του εγγυάται η συνταγματική αρχή της διάκρισης των εξουσιών. Οι προσωπικές απόψεις των δικαστών για τα πολιτικά ζητήματα είναι δευτερεύουσες και αδιάφορες για την κοινωνία, για αυτό οι θέσεις και οι απόψεις που αναπτύσσουν σε μια απόφαση δεν αποτελούν καταρχήν αντικείμενο πολιτικής αντιπαράθεσης αλλά ενδεχομένως αντικείμενο μιας άλλης δικής π.χ. Εφετειακής. 

Κριτική δε για το πρόσωπο του δικαστή είναι όχι μόνο ατελέσφορη αλλά και αδιάφορη για τον οποιονδήποτε. Απολαμβάνει γενικού σεβασμού όχι για άλλη αιτία παρά για το ότι είναι το πρόσωπο που ενσαρκώνει την δικαιοσύνη στην κοινωνία.

Αντίθετα ο πολιτικός δηλαδή ο υποψήφιος για μια θέση της πολιτειακής εξουσίας δεν είναι ανεξάρτητος ποτέ και είναι υπόλογος στους ψηφοφόρους του, ενώ περισσότερο, στο δικό μας πολιτικό σύστημα είναι υπόλογος και στο κόμμα η τον πολιτικό σχηματισμό που συμμετέχει ή που τον στήριξε και από το οποίο άντλησε την ισχύ για να εκλεγεί. 

ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΠΙΔΡΟΜΕΩΝ ΑΛΛΟΦΥΛΩΝ 19.1.2020 ΜΕΡΙΚΑ ΣΤΑΧΥΟΛΟΓΗΜΑΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΩΝ ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ

1.Τὸ Ἵδρυμα Προασπίσεως Ἠθικῶν καὶ Πνευματικῶν Ἀξιῶν, τὸ Σωματεῖο «Οἱ Φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους» καὶ ὅλος ὁ Ὅμιλος τῶν κοινωφελῶν φορέων μας τρέχει πάντα ἐπὶ κεφαλῆς κάθε ἐκδηλώσεως ὑπὲρ τοῦ Ἑλληνοχριστιανικοῦ μας πολιτισμοῦ.

Πληροφορηθήκαμε μόλις πρὸ μερικῶν ἡμερῶν γιὰ συλλαλητήριο στὴν Βουλὴ τῶν Ἑλλήνων τὴν 19.1.2020 κατὰ τοῦ ἐποικισμοῦ τῆς χώρας μας ἀπὸ τοὺς ἐξ Ἀσίας καὶ Ἀφρικῆς, μὲ διοργανωτὴ τὸν Ἑλληνικὸ Λαό, σύμφωνα μὲ τὴν ἀνακοίνωσιν τῶν διοργανωτῶν.

2.Πιστεύουμε ἀνέκαθεν ἀκραδάντως ὅτι:

Ὅλους τοὺς ἀνθρώπους πρέπει νὰ τοὺς βλέπουμε σὰν ἀδέλφια μας καὶ νὰ τοὺς συμπονοῦμε, ἀνεξαρτήτως φυλῆς, χρώματος, θρησκείας καὶ γλώσσας.

Καὶ ἡ φιλοξενία τῶν Ἑλλήνων εἶναι παροιμιώδης ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα χρόνια (ἂς θυμηθοῦμε τόν «Ξένιο Δία»!)

Ἀλλὰ διερωτώμεθα:

Ο όσιος Παΐσιος εργάτης της μετανοίας

Επιστρέφοντας από μια έξοδό του στον κόσμο ο Γέροντας Παΐσιος είπε: «Η αμαρτία σήμερα έγινε της μόδας. Ούτε το δέκα τοις εκατό δεν ήταν εξομολογημένοι από αυτούς που είδα. Εγώ έχω ανάγκη και κάθε μέρα να εξομολογούμαι και αυτοί δεν βρίσκουν αμαρτίες!»

Ο Όσιος εκινείτο σε άλλον πνευματικό χώρο. Αξιολογούσε διαφορετικά τις πράξεις του. Για τους άλλους εύρισκε πάντα ελαφρυντικά, τον εαυτό του όμως τον έκρινε αυστηρά. Έλεγε: «Τεκμήριο γνησιότητος της πνευματικής ζωής κάποιου είναι η μεγάλη αυστηρότητα στον εαυτό του και η πολλή επιείκεια στους άλλους. Να μη χρησιμοποιή τους κανόνες για κανόνια εναντίον των άλλων».

Έκανε λεπτή πνευματική εργασία, μετανοούσε, εξωμολογείτο και έκανε με φιλότιμο αυτοπροαίρετες ασκήσεις και κανόνες, μιμούμενος τους Αγίους. Ανέφερε: « Όταν έλεγαν οι Άγιοι ότι είναι αμαρτωλοί, το πίστευαν. Τα πνευματικά τους μάτια είχαν γίνει σαν μικροσκόπια και έβλεπαν και τα παραμικρά σφάλματά τους σαν μεγάλα».