Δάκρυα σταλάζει ὁ Ἄθωνας. Ἅγιον Ὄρος 2017 (Μέρος 10ον)

Δύναμη δίνει τοῦ παπᾶ τὸ Ἅγιο πετραχήλι!
Νὰ ξεπληρώσει ὁ ἀδελφὸς τὸ τάμα ποὺ ὀφείλει!
Σοφοῦ Γαβριὴλ τὰ μυστικά, ὁ γάμος νὰ προκόβει!
Πάνω σὲ εὐλογημένη σύζευξη, σπαθὶ τὸ ἐγὼ ποὺ κόβει!

Ἐπιστροφῆς τὶς χαρακιές, χέρια ἀδελφοῦ σταυρώνουν.
Σημάδια, ποὺ παμπόθητο τὸν δρόμο φανερώνουν!
Στὴ στέγη βλέπει Γέροντα, καρδιὰ καθάρια ἔχει!
Δὲν παύει ὁ Ἅγιος νὰ εὐλογεῖ, μὲ λόγους νὰ συντρέχει!

 

Πρωινὸ στὶς Καρυές. Παρασκευὴ τοῦ Ἄη Γιαννιοῦ μὲ τὸ παλαιό! Ἡ σύλληψή του στὸ συναξάρι. -Κατάλυσις οἴνου καὶ ἐλαίου σήμερα! Ὁ Θεοδόσης μᾶς ἐνημερώνει προσφέροντάς μας ζεστὰ ἀρτοσκευάσματα ἀπὸ τὸν φοῦρνο! Κάποιος ἀδελφὸς μας δίπλα σχολιάζει τὰ κακῶς κείμενα τοῦ Ὄρους! Ἕνας ἄλλος ὀρθὰ τὸν ὁρμηνεύει μὲ μιὰ παραβολὴ βγαλμένη ἀπὸ τὸ σήμερα: -Τὸ Ἅγιο εἶναι ἕνα ραδιόφωνο, ποὺ παίζει τὴν μουσικὴ ποὺ σοῦ ἀρέσει! Τὰ τραγούδια τοῦ Θεοῦ ἂς ποῦμε! Καὶ ἔχει πολλοὺς σταθμούς! Κάθε ἕνας τους μεταδίδει κάτι καλὸ καὶ ὠφέλιμο! Ἁπλᾶ γιὰ νὰ μεταβεῖς ἀπὸ τὸν ἕναν σταθμὸ στὸν ἄλλον, θὰ ἀκούσεις γιὰ ἐλάχιστα ἔστω καὶ κάποια παράσιτα! Θὰ μείνεις σὲ αὐτοὺς τοὺς βόμβους ἢ στὴν μουσικὴ τῶν Ἀγγέλων ποὺ θὰ ἀκροαστεῖς μόλις θὰ συντονιστεῖς;

Τελευταία μας μέρα στὸ Ὄρος γιὰ φέτος! Ὡς συνήθως μὲ ἀφετηρία τὸ ἀγαπημένο Κουτλουμούσι ὅπου θὰ μείνουμε, διαδρομὲς καὶ πορεῖες στὶς ὁποῖες οἱ ψυχές μας πάντα προβαδίζουν! Κελιά σύννεφα ἀσκητάδων, ὁ Γέρων Γαβριήλ, ἡ Παναγούδα τοῦ Ἁγίου, τὰ τεκνία τῆς Φοβερᾶς Προστασίας. 

Μιὰ γεμάτη μὲ αἰώνιο ἀκόμα μέρα, ποὺ Θείῳ ἐλέει θὰ τὰ χωρέσει ὅλα μέσα της! Μιὰ μέρα ποὺ γηθόσυνα ξεκίνησε μὲ τὴν μετάληψη τῶν Ἁγιασμάτων τοῦ Φιλανθρώπου! Ὁ μισάνθρωπος ὅμως, πάντα καραδοκεῖ νὰ ἀλλοιώσει τὴν ἀληθινὴ χαρά, νὰ νοθεύσει τὴν ἐλπίδα! Τὸ κεντρὶ του δημιούργησε ἀναστάτωση! Μιὰ ἀλλεργία μετὰ ἀπὸ τσίμπημα μολυσμένου κουνουπιοῦ ταλαιπωρεῖ πιὸ ἔντονα τὸν ἀδελφὸ μας Ἀντώνη. Γέμισαν τὰ χέρια του μὲ ἐξανθήματα! Καὶ ἦταν τόσο χαρούμενος σήμερα τὸ πρωὶ ποὺ μετέλαβε! Γιὰ λίγο πᾶμε μαζὶ στὸ Κέντρο Ὑγείας! Γεμᾶτο ἀπὸ εἰκόνες τῆς Παναγίας καὶ Ἁγίων Ἰαματικῶν καὶ Ἀναργύρων! Μιὰ μικρὴ σύναξή τους στὶς 2 αἴθουσες! Δυὸ Μοναχοὶ ἕνας ἡλικιωμένος Καρεώτης καὶ ἕνας νεαρὸς Καρακαλληνός ἐξετάζονται. Ὁ ἕνας μὲ καρδιογράφημα καὶ ὁ ἄλλος μὲ αἱμοληψία! Καὶ στὴν καρδιὰ καὶ στὸ αἷμα τους ὁ Χριστός! Χριστογράφημα καὶ Χριστοληψία στὰ μάτια μας!

Οἱ ὑπόλοιποι τῆς ὁμάδας μας βρίσκονται γιὰ προσκύνημα στὸ μεγάλο κειμήλιο τοῦ Ὄρους στὸ Πρωτάτο! Στὸ Ἄξιον Ἐστί! Συναντιόμαστε ξανὰ ὅλοι, σὲ ἕνα καφενεῖο παραπλήσια. Δὲν εἴμαστε μόνοι! Μᾶς περιμένει ...τό πετραχήλι τοῦ παπᾶ Νικόλα τοῦ Πέττα! Ὁ πατὴρ Νεκτάριος, σὰν νὰ μᾶς περίμενε, μόλις ἀντιλαμβάνεται τὸν πειρασμό, ἀμέσως τὸ φοράει καὶ διαβάζει πρῶτα τὸν Ἀντώνη, μὰ καὶ ὅλους μας! Σὰν νὰ μᾶς σκέπαζε αὐτὸ τὸ πετραχήλι τοῦ Ἁγίου παπᾶ Νικόλα, σὲ ὅλη τὴν φετινή μας ὁδοιπορία! Κατεβαίνοντας πρὸς τὴν Κουτλουμουσίου ὁ Ἀντώνης φαίνεται πολὺ ἀνακουφισμένος!

-Ἤμουν ἕτοιμος νὰ μπῶ στὸ λεωφορεῖο γιὰ Δάφνη! Νὰ ἔφευγα σήμερα! Καὶ νὰ ἔχανα ὅλες τὶς εὐλογίες! Καὶ τὸ τάμα ποὺ ἔχω, νὰ πάω πρώτη μου φορὰ στὸ κελὶ τοῦ Ἁγίου Παϊσίου! Μὰ μόλις μπῆκα κάτω ἀπὸ τὸ πετραχήλι ὅλα ἔφυγαν! Δόξα τῷ Θεῷ! -Ἡ ἀλήθεια εἶναι πὼς ταλαιπωρήθηκε ἀρκετὰ ὁ ἀδελφός μας τὶς ἑπόμενες ἡμέρες! Μὰ ἐκείνη ἡ Παρασκευὴ γράφτηκε γιὰ πάντα βαθιὰ μέσα του!

Ἀφήσαμε τὰ πράγματά μας στὸ Ἀρχονταρίκι καὶ πήραμε τὸ κατηφόρι βιαστικὰ νὰ ...προλάβουμε τὶς προδραμοῦσες ψυχές μας! Ἐπιστροφή! Μόνο αὐτὴν τὴν λέξη βρίσκω ταιριαστὴ νὰ περιγράψει τὸ συναίσθημα ποὺ σὲ κυριεύει ὅταν τὰ ἀγαπημένα τῆς πίστης σου ξανανταμώνεις! Ἀπαράλλαχτα ὅλα. Ἀκόμα καὶ τὰ σταματήματά μας! Βαρυφορτωμένες μὲ καρπὸ οἱ μεσίτριες τῆς Θείας παράτασης, ἐλιὲς στὸ διάβα μας! Ὁ χρόνος καὶ αὐτὸς ἐπιστρέφει ... Τοῦ ἀρκεῖ νὰ ἀφουγκράζεται ὁλοένα!

Ἔξω ἀπὸ κελί τοῦ Ὁσίου Χριστοδούλου μαζεμένοι πάντα πολλοί. Μέσα ὁ Γέροντας Γαβριήλ, νὰ λέει μονίμως καὶ ψυχωφελῶς ἐπαναληπτικὰ τὰ ἁπλά του λογάκια, βγαλμένα ἀπὸ σοφῶν τὶς θεῖες ἐπίνοιες. Παίρνουμε τὴν εὐχὴ ἀπὸ τὴν πάντα μαζεμένη γροθιά του Πόση δύναμη βγαίνει μέσα ἀπὸ τὴν ἰσχνὴ φωνούλα του! -Δὲν ἔχασα ποτέ, ὅ,τι ἔδωσα! Παιδιὰ ἐσεῖς ποὺ εἶστε παντρεμένοι νὰ θυμᾶστε ὅτι ὁ Γάμος εἶναι μιὰ μαθηματικὴ ἐξίσωση! Γάμος =Εταιρεία ἀμοιβαίων θυσιῶν! Ὅποιος κάνει τὶς πιὸ πολλὲς θυσίες καὶ ὑποχωρήσεις, αὐτὸς θὰ κερδίσει τὰ περισσότερα! Νὰ μὴν ἀρχίζετε ποτὲ μιὰ διένεξη μὲ τὴν σύζυγο. Νὰ θυμᾶστε πὼς ἔχετε καὶ ἐσεῖς ἀδυναμίες, δὲν ἔχει μόνο αὐτὴ ἐλαττώματα! Ἡ κορυφαία λέξη τῆς συζυγικῆς εὐτυχίας, ἡ ὑπομονή! Τὸ μυστικὸ τῆς οἰκογενειακῆς γαλήνης, ἡ συγχώρεση!

Ὁ μεγαλύτερος ἐχθρὸς ὁ ἐγωισμός! Μὴν ἐπιτίθεστε στὴν σύζυγο! Ἐπίθεση στὸ ἐγὼ σας μόνο! Μὴν προσπαθεῖ νὰ ἀλλάξει ὁ ἕνας τὸν ἄλλον! Μόνο ὁ Θεὸς μπορεῖ καὶ ἀλλάζει τοὺς ἀνθρώπους! Μὴν κάνετε τὸν δάσκαλο στὴ σύζυγό σας! Ὁ καλύτερος τρόπος νὰ τὴν διδάξετε, εἶναι νὰ τὴν ἀγαπᾶτε! Νὰ προτιμήσετε νὰ πεθάνετε παρὰ νὰ ξεστομίσετε ποτὲ ἀνάθεμα γιὰ τὸ ὅτι τὴν νυμφευθήκατε! 

Ἄν βγεῖ τέτοιος λόγος, θὰ μοιάζει σὰν τὸ σπαθί του Μέγα Ἀλέξανδρου ποὺ ἔκοψε τὸν Γόρδιο δεσμό! Ἔτσι σὰν σπαθὶ θὰ πέσει καὶ αὐτὸ τὸ ἀνάθεμα πάνω στὸν ἱερὸ δεσμὸ τοῦ ἀνδρογύνου! Ἦρθε μιὰ μέρα ἕνας ἀδελφὸς ἐδῶ στὸ κελὶ νὰ μὲ βρεῖ καὶ ἄρχισε νὰ μοῦ παραπονιέται γιὰ τὴν γυναῖκα του. 

Δούλευε σὲ βαριὰ ἐργασία καὶ πολλὲς φορὲς μόλις ἐπέστρεφε κουρασμένος στὸ σπίτι, δὲν ἦταν ἀκόμα στρωμένο τὸ τραπέζι καὶ ἕτοιμο τὸ φαγητό! Γέροντα μοῦ λέει, ἐγὼ νὰ δουλεύω σὰν εἵλωτας καὶ νὰ μὴν βρίσκω πάντοτε ἕτοιμο τὸ φαγητό! Τοῦ λέω: Ἐκείνη τὴν στιγμὴ νὰ κάνεις μιὰ ὑπόθεση καὶ νὰ ἀναπαύεσαι!

Νὰ ὑποθέτεις ὅτι ἡ γυναῖκα σου παθαίνει σκλήρυνση κατὰ πλάκας ἢ ἕνα ἀτύχημα καὶ βρίσκεται σὲ ἀναπηρικὸ καροτσάκι. Καὶ ἔτσι ἐσὺ μόλις τελειώσεις ἀπὸ τὴν δουλειά, θὰ πρέπει πρὶν πᾶς σπίτι, νὰ πᾶς νὰ ψωνίσεις, νὰ ἔρθεις νὰ μαγειρέψεις, νὰ τὴν ταΐσεις καὶ ἐκείνη καὶ τὰ παιδιά, νὰ πλύνεις καὶ τὰ πιάτα! Κάνε πάντα λοιπὸν μιὰ ὑπόθεση καὶ θὰ λύνεις τὸ πρόβλημά σου! Ἄντε νὰ πᾶτε στὴν εὐχὴ τοῦ Χριστοῦ μας! Ἁγιορείτικη σχολὴ συζύγων!

Πλήθυναν οἱ ἐπισκέπτες τοῦ Γέροντα σὲ λίγα μόλις λεπτὰ στὸ μικρὸ ὑπαίθριο ἀρχονταρίκι! Ἡ κουβέντα ἔχει ζωηράδα! Ὁ π.Π ὑπερθεματίζει γιὰ τὴν ἀποτείχιση καὶ τὴν διακοπὴ τοῦ μνημοσύνου τοῦ Πατριάρχη! Κάποιος λαϊκὸς ἀδελφός μας, διατυπώνει τὴν ἄποψη ὅτι δὲν πρέπει νὰ ἀποκοβόμαστε οὔτε στὸ ἐλάχιστο ἀπὸ τὰ πανίερα μυστήρια, μιᾶς καὶ ἔχει ἀκουστὰ ὅτι κάποιοι Μοναχοὶ Ἁγιορεῖτες ἀλλὰ καὶ ἁπανταχοῦ ἀφιερωμένοι, ὅταν βγαίνουν στὸν ἔξω κόσμο, προτιμοῦν νὰ μένουν μακριὰ ἀπὸ τὸ Ἅγιο Ποτήριο, παρὰ νὰ κοινωνήσουν ἀπὸ χέρια παπᾶ ποὺ μνημονεύει ...

Μὲ ποιὸν ἄραγε νὰ συνταχθοῦμε; Δυὸ λόγοι τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, μόνο φαινομενικὰ ἀντικρουόμενοι, θαρροῦμε πὼς μᾶς δείχνουν τὸν δρόμο: Ὁ πρῶτος: Οὐδὲ γὰρ ὁ τοῖς ἐχθροῖς τοῦ Βασιλέως συμφιλιάζων, δύναται τοῦ Βασιλέως φίλος εἶναι, ἀλλ᾿ οὐδὲ ζωῆς ἀξιοῦται, ἀλλὰ σὺν τοῖς ἐχθροῖς ἀπολεῖται, καὶ τὰ χείρονα ὑπομένει... Καὶ ὁ δεύτερος: Κάλλιον πλανᾶσθαι μετὰ τῆς Ἐκκλησίας ἢ ὀρθοτομείν ἐκτὸς Αὐτῆς! Νὰ ὁ δρόμος λοιπόν: Ὀρθοτομείν ἐντός! Γενναιοφρόνως, σφόδρα ἐλεγκτικὰ καὶ μὲ λόγο καταγγελτικὸ κατὰ τῶν τυχὸν φιλολατινοφρόνων, ὅταν τὸ Ὀρθόδοξο δόγμα ἔστω καὶ ἐλάχιστα παρασαλεύεται καὶ κινδυνεύει, ὅταν ὁ Τρίφωτος Μονάρχης τῆς πίστης μας βλασφημεῖται, ἀλλὰ ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας! 

Μετὰ χαρᾶς μεγάλης νὰ ἑνωθοῦμε καὶ μαζί τους, ἀλλὰ ὅπως λέει καὶ ὁ Γέροντας Γαβριήλ, αὐτὸ νὰ γίνει μόνο ὅταν πιστέψουν στὴν Ἐκκλησία τῶν 7 Οἰκουμενικῶν Συνόδων! Ὀρθοτομείν ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας!

Τὰ ὅρια της μόνο ὁ Ἕνας τὰ ὁρίζει! Ἡ Κεφαλή της! Αὐτὸς ποὺ λέει συνεχῶς στὸν εὐλογημένο ἐνεστώτα διαρκείας τῆς πίστης μας, πὼς ...ἄνευ ἐμοῦ οὗ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν! Ἔλεγε καὶ κάτι ἀκόμα ὁ Χρυσορήμων Ἅγιος, κάτι τὸ ρηξικέλευθα ἰδεατὸ γιὰ τὴν πίστη μας! Πὼς πρέπει νὰ ἔχουμε τόσο καθαρὴ καρδιά, ποὺ νὰ μὴν ἔχουμε ἀνάγκη τὶς Γραφές! Νὰ μιλάει κατευθεῖαν τὸ Ἅγιο Πνεῦμα στὴν καρδιά μας, λόγῳ τῆς καθαρότητάς της. Προσωπικὴ ἐπικοινωνία, ὄχι μέσα ἀπὸ γράμματα καὶ κανόνες!

Νὰ πασχίζουμε συνεχῶς μὲ ζῆλο ζηλευτό -καὶ ὀρθῶς- γιὰ τὰ δεδομένα μέσα στήν Μητέρα Ἐκκλησία, μὰ δὲν πρέπει ἐπουδενί λόγῳ, νὰ πάψουμε νὰ γρηγοροῦμε ἐναγωνίως γιὰ τὸ κύριο καὶ μόνο ζητούμενο! Τὴν ἕνωση μὲ τὸν Χριστό μας! Μιὰ ἀτελεύτητη καὶ ἀπρόσκοπτη ἕνωση καὶ σχέση μαζὶ Του! Μὲ τὸ Σῶμα τὸ Αἷμα καὶ τὴν Εἰρήνη Του! Μνήσθητι, Κύριε, τῆς Ἁγίας, Μόνης, Καθολικῆς σου Ἐκκλησίας, καὶ εἰρήνευσον αὐτήν, ἥν περιεποιήσω ἐν τῷ τιμίῳ αἵματι τοῦ Χριστοῦ Σου.

Κατεβαίνουμε πλέον πρὸς Παναγούδα! Ὁ Ἀντώνης μὲ τὸν Θεοδόση καὶ τὸν Φώτη μπροστά, μόλις περνοῦν τὸ γνωστὸ σὲ ὅλους ξύλινο γεφύρι! Μὲ τὸν Νίκο μένουμε λίγο πιὸ πρίν! Ἐκεῖνος κάτι κοιτάει μὲ ἀγωνία πάνω σὲ κορμοὺς δέντρων ποὺ γέρνουν σχεδὸν ἁψιδωτὰ ἀπὸ πάνω μας!

-Κάπου ἐδῶ τοὺς εἶχα χαράξει! Τὸν ἀκούω νὰ μουρμουρίζει καὶ ἀπορῶ ...-Νὰ πρὶν ἀπὸ ἀρκετὰ χρόνια ποὺ εἶχα ξαναέρθει μόνος, εἶχα σταθεῖ κάπου ἐδῶ καὶ μὲ ἕνα σουγιαδάκι εἶχα φτιάξει δυὸ Σταυροὺς πάνω σὲ κορμούς! Ἀποκλείεται νὰ ξεθώριασαν ἢ νὰ καλύφθηκαν ἀπὸ φλοιό! Ἦταν βαθιὰ τὰ χαράγματα! Ἔμεινα ἐνεὸς νὰ τὸν κοιτάω! Ἴσως ἐκείνη τὴν ὥρα νὰ βίωσα μιὰ ἀπὸ τὶς πιὸ συνταρακτικὲς στιγμὲς στὰ τόσα χρόνια τῶν Ἀθωνικῶν μας περιπλανήσεων! 

-Ἐδῶ εἶναι ἀδελφέ! φώναξα μὲ ἐνθουσιασμὸ μωροῦ παιδιοῦ σὰν βρῆκα καὶ τοὺς δυὸ χαραγμένους Σταυροὺς σὲ ἀντικρυστοὺς κορμοὺς ἐλάχιστα πιὸ κάτω! Στὴ θέα τους ἔνιωσα τὴν σημασία ποὺ εἶχαν γιὰ τὸν ἀδελφό μας! Ἤθελε αὐτὸς ὁ εὐλογημένος μὲ τὴν πάντα ἀχόρταστη καὶ ἀξεδίψαστη καρδιά, πρὶν χρόνια νὰ ἀφήσει πίσω του βαθιὰ σημάδια ἐπιστροφῆς! Ἄσβηστα ἴχνη παρουσίας, ἀνέσπερη ὑπόσχεση γυρισμοῦ! Ἡ λαχτάρα τῆς οὐρανίου πατριᾶς!

Μὰ ὅ,τι ἀγαθὸ κάνουμε σὲ τούτη τὴν ζήση τὴν πρόσκαιρη, ἕνας τέτοιος χαραγμένος Σταυρὸς εἶναι! Ἕνα ἀκόμα σημεῖο νὰ σημάνει ἀνεξίτηλα, τὸν δρόμο ποὺ ὁδηγεῖ στὴν Πόλη τῶν ὀνείρων μας τὴν Αἰώνια! Καὶ ὅ,τι φαῦλο πράττουμε, ἕνα λασπερὸ σκέπασμα τῶν σημαδιῶν αὐτῶν, ποὺ παρασύρει τὰ βήματά μας σὲ ὁδὸ ἀπωλείας!

Φτάνουμε στὴν Παναγούδα! Τάμα ἐνιαύσιο καὶ φέτος ἀξιωνόμαστε νὰ πραγματώσουμε! Μᾶς καλοδέχεται ὁ πατὴρ Ἀρσένιος. Μᾶς περνᾶ στὸ ἐκκλησάκι γιὰ προσκύνημα! Ὅλα στὴν θέση τους! Καὶ πάντα μιὰ κεφαλὴ ἀδελφοῦ γερμένη στὸ στασίδι τοῦ Ἁγίου νὰ στάζει δάκρυα ἐλπίδας καὶ εὐγνωμοσύνης πάνω στὸ μάλλινο ὑφάδι του! Κάποιος ἀπὸ εὐλάβεια καὶ χαρὰ πάει νὰ πάρει εὐλογία καὶ νὰ καθίσει στὸ στασίδι τοῦ Ἁγίου. Γλυκὰ ὁ Γέροντας τὸν ἀποτρέπει. -Ξέρετε παιδιὰ εἶχε ἔρθει πρὶν λίγο καιρὸ μιὰ συντροφιὰ καὶ εἶχαν μαζί τους καὶ ἕναν Ἱερέα.

Ἐκεῖνος ὁ εὐλογημένος πῆγε καὶ κάθισε ἐκεῖ καὶ ἤθελε κιόλας νὰ βγάλει φωτογραφία γιὰ νὰ τὴν ἔχει ἐνθύμιο! Εἶπε λοιπὸν νὰ τὸν βγάλουνε μὲ τὴν μηχανή! Ἐγὼ παρακολουθοῦσα ἀλλὰ δὲν εἶπα τίποτα νὰ μήν τον προσβάλλω! Τοῦ βγάζανε λοιπὸν φωτογραφίες ἀλλὰ ποῦ; Μιὰ ἔβγαζε μαυρίλα, μιὰ ἔβγαινε τόσο θαμπὴ ποὺ νὰ μὴν φαίνεται τίποτα, μιὰ ἀνάποδα καὶ κομμένη....

Προσπαθοῦσε ὁ καημένος ὁ ...φωτογράφος, τίποτα! Φέρε μου τοῦ λέει τὴ μηχανή, κάποιο λάθος κάνεις, ἔτσι καὶ ἔτσι θὰ πατήσεις τὸ κουμπί, θὰ περιμένεις ἐκεῖνο τὸ φῶς νὰ ἀνάψει, πάλι τίποτα, πάλι τὰ ἴδια! Ἀφοῦ πέρασε λίγη ὥρα καὶ τίποτα δὲν γινόταν, κατάλαβε ὁ παπᾶς καὶ ἄρχισε νὰ κλαίει! Εἶμαι τόσο ἀνάξιος ποὺ δὲν μοῦ ἐπιτρέπει ὁ Ἅγιος ἔλεγε! Κλάμα νὰ δεῖτε! Τοῦ λέω: Δὲν εἶναι γι αὐτό, δὲν ἔγινε γιὰ σένα εἰδικά, ἁπλᾶ πρέπει νὰ δείχνουμε ἀπόλυτο σεβασμὸ καὶ προσοχὴ σὲ τέτοια μέρη ποὺ βάδισαν οἱ Ἅγιοι.  

Δὲν εἶναι τουριστικὸ μέρος ἐδῶ, μὰ τόπος ὅπου ὁ Ἅγιος εἶναι παρών! Καὶ ξέρετε δὲν τὸ λέμε ἐμεῖς αὐτό. Τὸ μαρτυροῦν ἄνθρωποι ποὺ φτάνουν στὸ κελί! Εἶχε ἔρθει πρόσφατα ἕνας πατέρας μὲ τὸ παιδί του. Μικρὸ ἦταν ἐκεῖνο, δὲν ἤξερε πολλὰ γιὰ τὴν Παναγούδα τὸν Ἅγιο...Μπῆκαν μέσα προσκύνησαν καὶ καθόμασταν καὶ μιλούσαμε, ὅπως τώρα καλὴ ὥρα μὲ τὸν πατέρα.

Ὁ μικρὸς βγῆκε ἔξω καὶ περίμενε! Μόλις βγήκαμε ἔπειτα καὶ ἐμεῖς, μὲ ρωτάει ὁ μικρός: Παππούλη τί φτιάχνετε στὴ σκεπή; Τίποτα παιδάκι μου γιατί ρωτᾶς; Γιατί ἦταν τώρα ἕνας παπᾶς πάνω καὶ μὲ κοίταζε! Μόλις τοῦ δείξαμε φωτογραφίες καὶ εἰκόνες ἀπὸ τὸν Ἅγιο, φοβήθηκε ὁ μικρούλης. Τοῦ εἶχε παρουσιαστεῖ!

Καὶ μετὰ τὴν Ἁγιοκατάταξή του στεκόταν ἐδῶ ποὺ βρισκόμαστε ἕνας Λαϊκὸς καὶ ἀναρωτιόταν μὲ ἔντονους λογισμοὺς ἀμφιβολίας γιὰ τὴν Ἁγιότητα τοῦ πατρὸς Παϊσίου. Καὶ παιδιά -ὁ ἴδιος μας τὸ ἔλεγε συγκλονισμένος - βγαίνει ὁλοζώντανος μέσα ἀπὸ τὴν εἰκόνα του ὁ Ἅγιος καὶ πάει δίπλα του καὶ τοῦ λέει: Δηλαδὴ εἶμαι ψεύτης; Καὶ πάλι σὲ ἕναν ἄλλον ποὺ ἀμφισβητοῦσε τὴν Ἁγιότητά του -πάλι ὁ ἴδιος μας τὸ ὁμολόγησε- ἐνῶ βρισκόταν ἀκριβῶς σὲ αὐτὸ τὸ σημεῖο μόνος του, ἄκουσε καθαρὰ μιὰ φωνὴ νὰ τοῦ λέει : 

Ἄν ἐγὼ εἶμαι Ἅγιος ἐσένα γιατί σὲ ἐνοχλεῖ; Βοηθᾶ ἀδιαλείπτως ὁ Ἅγιος παιδιὰ πολὺ κόσμο καὶ τοὺς ἀνθρώπους του σήμερα ποὺ τόσο δοκιμάζονται! Καὶ βοηθᾶνε πολὺ καὶ τὰ βιβλία του ὅλα! Ἦρθε τὶς προάλλες ἕνας μὲ πολὺ παράπονο ὁ καημένος καὶ ξέρετε τί μοῦ εἶπε; -Ἄχ Γέροντα μου, ἂν εἶχα διαβάσει λίγα χρόνια πρὶν τὸν τόμο τοῦ Ἁγίου γιὰ τὴν οἰκογενειακὴ ζωή, δὲν θὰ εἶχα χωρίσει μὲ τὴν γυναῖκα μου! Ἔ τώρα ποὺ τὸν διάβασες τοῦ λέω προσπάθησε νὰ ξαναφτιάξετε τὴν οἰκογένειά σας! Τώρα ξέρεις τί πρέπει καὶ νὰ κάνεις καὶ νὰ πεῖς!

Βγαίνοντας ἔξω , ὁ πατὴρ Ἀρσένιος μὲ ἀφορμὴ ἕναν νεοαφιχθέντα ὀλίγον μακρυμάλλη προσκυνητῆ, θυμᾶται τὸν Ἅγιο ποὺ μὲ στοργὴ καὶ ἀγάπη κούρευε ὁ ἴδιος ὅσους ...ἀφηρημένους καὶ ὄχι ἀφιερωμένους, ἔρχονταν στὸ κελὶ μὲ μακριὰ μαλλιά! Νὰ ὁ Δ' τόμος μὲ τοὺς πνευματικοὺς λόγους τοῦ Ἁγίου, ξανὰ μπροστά μας! Διηγεῖται ὁ ἴδιος: « ....Ὅταν ἤμουν στὴν Σκήτη τῶν Ἰβήρων, ἦρθε τυχαίως ἕνας νεαρὸς καὶ μὲ βρῆκε. Γύριζε στὴν Χαλκιδική, βρῆκε μιὰ παρέα μὲ προσκυνητὲς ποὺ ἔρχονταν στὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ ἦρθε καὶ αὐτὸς μαζί τους στὸ Κελί. Πά- πά, ἦταν ἄθεος, βλάσφημος, ἀναιδέστατος! Εἶχε μιὰ δαιμονικὴ ἐξυπνάδα καὶ δὲν πίστευε τίποτε. Τοὺς ἔβριζε ὅλους, μικρούς-μεγάλους. Ἀπὸ ̓ δῶ- ἀπὸ ̓ κεῖ τὸν ἔφερα, ἦρθε σὲ ἕναν λογαριασμό. Τὸν κούρεψα κιόλας, γιατί εἶχε κάτι μακριὰ μαλλιά!... «Κοίταξε, τοῦ λέω, ἂς εἶναι καλὰ ἡ μάνα σου.

Οἱ προσευχές της σὲ κουβάλησαν ἐδῶ». «Ναί, Πάτερ, μοῦ λέει. Γύριζα στὴν Χαλκιδικὴ καὶ οὔτε κι ἐγὼ δὲν κατάλαβα πῶς ἦρθα ἐδῶ». «Ἄν τὸ μάθη ἡ μάνα σου ποὺ ἦρθες στὸ Ἅγιον Ὄρος, τοῦ λέω, καὶ σὲ δὴ ἔτσι κουρεμένο, τί χαρὰ θὰ κάνη!». «Ποὺ τὸ κατάλαβες, Πάτερ; μοῦ λέει. Πράγματι, χαρὰ ποὺ θὰ κάνη ἡ μάνα μου νὰ μὲ δὴ ἔτσι ἀλλαγμένο!». Ὁ Θεός τον τύλιξε ἀπὸ ̓ δῶ, τὸν τύλιξε ἀπὸ ̓ κεῖ καὶ τὸν πῆγε στὸν ...μάστορα! Πόση προσευχὴ θὰ ἔκανε ἡ καημένη ἡ μάνα του!» .( Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου Λόγοι Δ' «Οἰκογενειακὴ Ζωὴ» σελ.59' έκδ./ Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον Μοναζουσῶν «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος» Βασιλικὰ Θεσσαλονίκης.)

Τὴν εὐχὴ σᾶς πάτερ ἀρσένιε ! -Νὰ ἔχουμε ὅλοι τὴν εὐχὴ τοῦ Ἁγίου παιδιά! Πᾶρτε εὐλογίες, τοῦ Ἁγίου Παϊσίου εἰκονίτσες! Ἔχουν καὶ τὸ ἀπολυτίκιο του πίσω νὰ τὸ ψάλετε στὴν ἐπιστροφή! Τῆς ἐνθέου ἀγάπης τὸ πῦρ δεξάμενος, ὑπερβαλλούσῃ ἀσκήσει ἐδόθης ὅλος Θεῷ καὶ παράκλησις πολλῶν ἀνθρώπων γέγονας, λόγοις θείοις νουθετῶν, προσευχαῖς θαυματουργῶν, Παΐσιε θεοφόρε, καὶ νῦν πρεσβεύεις ἀπαύστως ὑπὲρ παντὸς τοῦ κόσμου, Ὅσιε.

Ἀφήσαμε πίσω μας τὴν Παναγούδα καὶ ξεκινήσαμε τὸ ἀνηφόρι γιὰ τὸ κελὶ σύννεφο τῶν Καρυῶν στὰ μέρη τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου τοῦ Καρεώτου καὶ τοῦ δασκάλου τοῦ Ἁγίου Φιλοθέου! Στὸ δρόμο, ἀφηγούμασταν ξανὰ ὁ ἕνας στὸν ἄλλον τὰ νέα θαύματα! Νὰ τὰ θυμόμαστε μὴν καὶ παραλείψουμε κανένα τοὺς νὰ κοινολογήσουμε μόλις βγοῦμε ἔξω! Σὰν μήνυμα ἐλπίδας καὶ καταφυγῆς ἀπ᾿ τὸν ἴδιο τὸν Ἅγιο!

Ὅλοι μας σὰν βγήκαμε ἀπ᾿ τὸ κελὶ του, κοιτάξαμε μὲ προσδοκία τὴν στέγη του ...Θέλει ὅμως πολὺ ἀκόμα ἡ καρδιά μας, γιὰ νὰ μὴν θολώνει τίποτα τὰ δικά της μάτια, στὸ ἀνέβασμά τους νὰ βλέπουν αὐτὰ Ἁγίους, ὅπως ἐκεῖνο τὸ παιδὶ στὴν σκεπὴ τῆς Παναγούδας...

Μεσημέρι Παρασκευῆς. Μᾶς δίνεται δωμάτιο στὸν ἀνακαινισμένο ξενῶνα ἐκτὸς τῆς πύλης τῆς Κουτλουμουσίου. Συναντιόμαστε μὲ τὸν πεφιλημένο πατέρα Κ. ποὺ ἔχει τὸ διακόνημα τῆς φροντίδας τῆς διαμονῆς τῶν προσκυνητῶν. Εἶναι πολὺ μεγάλη καὶ ἰδιαιτέρως λαοφιλὴς ἡ Μονὴ γιὰ νὰ τὰ καταφέρνει μόνος του ὁ Ἀρχοντάρης. Ἔτσι ὑπάρχει καὶ αὐτός, ποὺ τακτοποιεῖ στὰ δωμάτια τὸν κόσμο ποὺ ἔρχεται. Δὲν ξέρω ἂν στὴν μοναχικὴ παράδοση ἔχει δοθεῖ ὁ ὅρος γιὰ τὸ διακόνημα τούτου ἐδῶ τοῦ καλοκάγαθου Μοναχοῦ. Θὰ τοῦ ταίριαζε ἀπόλυτα τὸ Φιλοξενάρης! Πάντα μᾶς συγκινεῖ ἰδιαίτερα ὁ δοτικὸς τρόπος καὶ τὸ ἀγόγγυστό του. Ἥσυχα τὸν βρήκαμε νὰ κάθεται στὴν πόρτα καὶ νὰ πλέκει ἕνα τρακοσάρι κομποσχοίνι! Χαίρεται ὁ πατὴρ Κ. ἀληθινὰ ποὺ κάθε χρόνο μᾶς βλέπει νὰ τελειώνουμε, μὰ καὶ νὰ ξαναρχίζουμε τὸν κύκλο αὐτῆς τῆς ζωτικῆς μας περιπλάνησης ...

(συνεχίζεται μὲ τὸ 11ο &τελευταίο σὺν Θεῷ μέρος)

Νώντας Σκοπετέας

Πηγή:http://sotiriapsixis.blogspot.com/
__________________________


Παρακάτω οἱ σύνδεσμοι τῶν προηγούμενων ἀναρτήσεων

Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας. Άγιο Όρος 2017 (Μέρος 1ον)
https://ethnegersis.blogspot.com/2019/11/2017-1.html

Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας. Άγιο Όρος 2017 (Μέρος 2ον)
https://ethnegersis.blogspot.com/2019/11/2017-2.html

Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας. Άγιο Όρος 2017 (Μέρος 3ον)
https://ethnegersis.blogspot.com/2019/12/2017-3.html

Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας. Άγιο Όρος 2017 (Μέρος 4ον)
https://ethnegersis.blogspot.com/2019/12/2017-4.html

Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας. Άγιο Όρος 2017 (Μέρος 5ον)
https://ethnegersis.blogspot.com/2019/12/2017-5.html

Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας. Άγιο Όρος 2017 (Μέρος 6ον)
https://ethnegersis.blogspot.com/2019/12/2017-6.html

Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας. Άγιο Όρος 2017 (Μέρος 7ον)
https://ethnegersis.blogspot.com/2019/12/2017-7.html

Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας. Άγιο Όρος 2017 (Μέρος 8ον)
https://ethnegersis.blogspot.com/2020/01/2017-8.html

Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας. Άγιο Όρος 2017 (Μέρος 9ον)
https://ethnegersis.blogspot.com/2020/01/2017-9.html

«Πᾶνος»