Μὲ Χαναναίας προσμονὴ πολλοὶ εἶναι ὁπλισμένοι
Παπᾶς , πραότητας παιδὶ μὲ σκέψη ἐμπνευσμένη!
Οἱ Γεροντάδες ἔμψυχη , τοῦ Οὐρανοῦ εἰκόνα!
Φτωχοὶ καὶ ἁπλοὶ μᾶς ὁδηγοῦν στὸν Θεϊκὸ Νυμφῶνα!
Ἰχνηλατεῖ ὁ ἀνώνυμος ὁ ἀσκητὴς τὸν δρόμο!
Ἀκούραστα χειραγωγεῖ μὲ τοῦ Θεοῦ τὸν νόμο!
Δηνάριο σ ὅλους δίνεται, μέχρι καὶ στοὺς ἐσχάτους!
Τοῦ Οἰκοδεσπότη ἡ ἀμοιβὴ γιὰ ὅλους τοὺς καμάτους!
Χορταίνει ὁ Κύριος ψυχὲς μὲ τῆς Ζωῆς τὰ ρήματα!
Ἡ γνήσια πίστη ὁδηγεῖ μόνο σὲ ὠφελήματα!
Προφήτη εἶναι ὁ ἔμπιστος στὸ τίμιον τὸ γῆρας του!
Ἅλας καὶ Φῶς στὶς συμβουλὲς πολύχρονης τῆς πείρας του!
Παπᾶς , πραότητας παιδὶ μὲ σκέψη ἐμπνευσμένη!
Οἱ Γεροντάδες ἔμψυχη , τοῦ Οὐρανοῦ εἰκόνα!
Φτωχοὶ καὶ ἁπλοὶ μᾶς ὁδηγοῦν στὸν Θεϊκὸ Νυμφῶνα!
Ἰχνηλατεῖ ὁ ἀνώνυμος ὁ ἀσκητὴς τὸν δρόμο!
Ἀκούραστα χειραγωγεῖ μὲ τοῦ Θεοῦ τὸν νόμο!
Δηνάριο σ ὅλους δίνεται, μέχρι καὶ στοὺς ἐσχάτους!
Τοῦ Οἰκοδεσπότη ἡ ἀμοιβὴ γιὰ ὅλους τοὺς καμάτους!
Χορταίνει ὁ Κύριος ψυχὲς μὲ τῆς Ζωῆς τὰ ρήματα!
Ἡ γνήσια πίστη ὁδηγεῖ μόνο σὲ ὠφελήματα!
Προφήτη εἶναι ὁ ἔμπιστος στὸ τίμιον τὸ γῆρας του!
Ἅλας καὶ Φῶς στὶς συμβουλὲς πολύχρονης τῆς πείρας του!
Λίγο πρὶν τὸ μεσημέρι στὴν σκιὰ τοῦ νέου Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου, στὸ κελί τῆς κάτω Καψάλας! Μόλις ἀπὸ τὸ μικρὸ δωμάτιο, ὅπου βρίσκεται ὁ Γέροντας ἐξέρχεται ὁ πρῶτος τῆς σειρᾶς! Ὁ Πέτρος ποὺ χαμογελᾶ καὶ ἀγκαλιάζει σχεδὸν ὅποιον βρίσκεται μπροστά του! -Τὶς γέμισα τὶς μπαταρίες μου δόξα τῷ Θεῷ! Καλή ὑπομονή παιδιά! Ἀξίζει ἡ ἀναμονή! Νὰ ξέρατε πόσο! Ἡ σειρὰ προτεραιότητας πλέον δὲν ὑπάρχει! Ἡ διάκριση καὶ τὸ φιλότιμο παλεύουν νὰ μὴν σκανδαλιστεῖ καὶ φύγει κανεὶς χωρὶς νὰ ἀναπαυθεῖ!
Κάποιοι τοῦτο τὸ ἐνστερνίζονται πλήρως. Καθόμαστε στὶς ἀπόσκιες πάνω πεζοῦλες μὲ τὸν π.Σ. , ἀπὸ τὴν Ἀθήνα τέκνο καὶ λειτουργὸ τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν. Συνήθως ὅποιον ἱερωμένο ἔρχεται τὰ καλογέρια σπεύδουν νὰ τὸν προτάξουν, σεβόμενα τὸ σχῆμα του. Εὐλογημένο!
Μὰ αὐτὸς ἐδῶ δὲν δέχεται ἐπουδενί λόγῳ τὴν προτίμηση. Κάθεται μαζί μας περιμένοντας καὶ φαίνεται νὰ ἀπολαμβάνει τὴν κάθε ἐλάχιστη στιγμή! Κανεὶς δὲν ἔχει φύγει, ἀπὸ τὸ ἀξημέρωτο ἀκόμα. Μετρᾶμε ἤδη κλεισμένες ὀκτὼ ὧρες! Ὑπολογίζουμε πὼς γιὰ νὰ μᾶς δεῖ ὅλους ἐμᾶς ὁ παπᾶ Εὐθύμιος, ἔστω ἀπὸ πέντε λεπτὰ τὸν καθένα, θὰ πρέπει νὰ φτάσει σούρουπο! Πέντε λεπτά! Μοιάζουν μὲ τὰ ψυχία τῆς Χαναναίας αὐτὰ τὰ λεπτά!
Ὅλοι κάτι θέλουμε, ἔστω ἐλάχιστο, νὰ λάβουμε σὰν τροφὴ πνευματική, νὰ θρέψει τὴν ψυχὴ τὴν ἀχόρταστη ποὺ σπαράζει τὸ βοήθει μοι. Νὰ μιμούμαστε πάντα τὴν ὑπομονή της, τὴν καρτερία της, τὴν μεγάλη πίστη της! Ὁ πραότατος νέος παπᾶς σημειώνει συνεχῶς ὀνόματα στὸ μπλοκάκι του γιὰ προσευχή! Εἶμαι σίγουρος πὼς θὰ σπάσει τὴν πόρτα τοῦ Θεοῦ γιὰ αὐτὲς τὶς ψυχὲς ποὺ μόλις συνάντησε!
Θυμᾶται τὴν πρώτη φορὰ ποὺ εἶδε τὸν Γέροντα πρὶν λίγα χρόνια. Πραγματικά μᾶς ἐντυπωσιάζουν τὰ λιγοστὰ μὰ ἐμπνευσμένα λόγια του: -Δὲν ἔχω κάτι συγκεκριμένο νὰ σᾶς πῶ ἢ νὰ σᾶς ρωτήσω, τοῦ εἶπα! Μιλῆστε μου ἐσεῖς γιὰ ὅ,τι θέλετε! Ἐγὼ θὰ σᾶς ἀκούσω καὶ θὰ ὠφεληθῶ ἀπ᾿ τὸ ὁτιδήποτε! Πεῖτε μου ἂν θέλετε ἀκόμα καὶ γιὰ τὸ ἀμπέλι σας, αὐτὸ ποὺ ὑπάρχει ἔξω ἀπὸ τὴν καλύβη σας!
Γιὰ μένα ἀδελφοί μου ὁ Γέροντας ὅπως καὶ κάθε σεβάσμιος Ἁγιορείτης δὲν εἶναι ἕνας μάγος, ἕνας θαυματοποιός! Χάνουμε τὴν οὐσία ἂν τοὺς βλέπουμε μὲ τέτοιον τρόπο! Ὅλοι αὐτοὶ οἱ Γεροντάδες, εἶναι μιὰ ζωντανὴ παρουσία τοῦ Θεοῦ στὴ γῆ γιατί ἔχουν δικά του Χαρακτηριστικά!Ταπείνωση, πραότητα, ἀρχοντιά, συγχωρηρικότητα, διάκριση! Γι αὐτὸν τὸν λόγο συγκεντρώνουν τόσους ἀνθρώπους ἔξω ἀπὸ τὸ κελάκι τους! Ἀρκεῖ νὰ τοὺς ἀντιμετωπίζουμε καὶ ἐμεῖς ἔτσι, γιατί ἀλλιῶς τοὺς στενοχωροῦμε! Θυμόμαστε τὸν Ἅγιο Παΐσιο τὸν Ἁγιορείτη!
Πῆγαν μιὰ φορὰ στὸν Τίμιο Σταυρό, τὸ πρῶτο του κελί κοντὰ στὴν Σταυρονικήτα, κάποιοι νέοι τότε ἄνθρωποι, ποὺ εἶχαν ἀκούσει ὅτι ὁ Γέροντας μὲ τὴν προπτωτική του χάρη, προσέλκυε δίπλα του ἄγρια ζῶα καὶ τὰ ἡμέρευε! Μόλις τὸν εἶδαν, πρώτη φορά τους ἦταν, τοῦ ζήτησαν μὲ ἐνθουσιασμὸ νὰ τοὺς δείξει τὰ φίδια ποὺ εἶχαν μάθει ἀπὸ ἄλλους ὅτι πιστά τον ὑπάκουαν! (σ.σ. ἀπὸ διήγηση Μητροπολίτη Λεμεσού Ἀθανασίου) Καὶ ἐκεῖνος μὲ ταπείνωση τοὺς εἶπε: Ἐδῶ τὰ ἔχω! Δείχνοντας τὸ μέρος τῆς ταπεινῆς του καρδιᾶς, ποὺ χτυποῦσε μόνο γιὰ μετάνοια καὶ ξερίζωμα τῶν ...ἑρπετῶν παθῶν. Ἀπογοητεύτηκαν ἐκεῖνοι τότε, μιᾶς καὶ ἄλλα περίμεναν νὰ δοῦν καὶ ἄλλα εἶδαν! Χάσαμε τὴν ὥρα μας εἶπαν!
Περίμεναν κάποιον περισπούδαστο Γέροντα, μὲ ὄψη Βιβλικὴ τῶν ἡρώων τῆς Γενέσεως καὶ παράστημα ἐπιβλητικό, νὰ τοὺς πεῖ ἀνήκουστα πράγματα καὶ νὰ τοὺς κάνει ὑπέρλογα σημεῖα. Τοὺς πέρασε μέσα στὸ φτωχότατο κελάκι του καὶ ἐκεῖ τοὺς ἔλεγε ἀστεῖα καὶ καθόταν μὲ κάτι τρύπιες κάλτσες ἀνακούρκουδα πάνω στὸ ντιβανάκι του.
Πᾶρτε λουκούμια παιδιά! Λέει σὲ ἕναν ποὺ ἦταν τροφαντός: -Πᾶρε παλικάρι εἶναι διαίτης αὐτὰ μὴν φοβᾶσαι! Ἀφοῦ πέρασε ἡ ὥρα ἔτσι χωρὶς μεγάλα λόγια πνευματικά, τοὺς λέει ὁ Ἅγιος ἀστειευόμενος: -Ἄντε νὰ φύγετε τώρα γιατί σὲ λίγο θὰ περάσει τὸ λεωφορεῖο ἀπὸ τὴν στάση! -Γέροντα πεῖτε μας κάτι πνευματικό, τοῦ εἶπε κάποιος! -Τί νὰ σᾶς πῶ παλικάρια! Νὰ κάνετε μετάνοιες, νὰ νηστεύετε! Τίποτα ἄλλο Γέροντα; -Ἄντε νὰ πᾶτε στὴν εὐχὴ τῆς Παναγίας!
Ἐκείνη τὴν στιγμὴ πλημμύρισε ὁ τόπος ἀπὸ εὐωδία ἀνεπανάληπτη! Σὰν νὰ χύθηκαν βαρέλια ὁλόκληρα! Τὸ κατάλαβε ἀμέσως καὶ ὁ Γέροντας ... -Ἄντε θὰ νυχτώσει, φεύγετε τώρα! Ἄρχισαν ἐκεῖνοι τότε νὰ τρέχουν σὰν τρελοὶ ἀπὸ χαρά! Ἡ εὐωδία τοὺς ἀκολουθοῦσε σὲ ὅλην τὴν πορεία τους! Ὅλο ἔτρεχαν, ἔτρεχαν! Καὶ ἔφτασαν ἀπὸ Σταυρονικήτα στὶς Καρυές σὲ χρόνο ἀσύλληπτο!
Εἴκοσι λεπτὰ θυμοῦνται ἔκαναν! Καὶ μόλις ἔφτασαν κοιτάχτηκαν ἔκπληκτοι μεταξὺ τους καὶ ἀλληλορωτήθηκαν: -Γιατί τρέχαμε; Τὴν ἀπάντηση βέβαια τὴν ἤξεραν!Τρέχανε γεμᾶτοι ἀπὸ ἀνέκφραστη χαρά! Μόλις εἶχαν συναντήσει μιὰ ζωντανὴ παρουσία τοῦ Θεοῦ! Ἕναν δικὸ Του! Ἕναν ποὺ θαυμάστωσε γιὰ νὰ Τὸν δοξάζει μόνο μὲ τὸ εἶναι του καὶ τὸ βίωμά του! Ἕναν παντευλόγητο γητευτῆ ὄχι φιδιῶν ἀλλὰ ψυχῶν!
Πᾶρτε λουκούμια παιδιά! Λέει σὲ ἕναν ποὺ ἦταν τροφαντός: -Πᾶρε παλικάρι εἶναι διαίτης αὐτὰ μὴν φοβᾶσαι! Ἀφοῦ πέρασε ἡ ὥρα ἔτσι χωρὶς μεγάλα λόγια πνευματικά, τοὺς λέει ὁ Ἅγιος ἀστειευόμενος: -Ἄντε νὰ φύγετε τώρα γιατί σὲ λίγο θὰ περάσει τὸ λεωφορεῖο ἀπὸ τὴν στάση! -Γέροντα πεῖτε μας κάτι πνευματικό, τοῦ εἶπε κάποιος! -Τί νὰ σᾶς πῶ παλικάρια! Νὰ κάνετε μετάνοιες, νὰ νηστεύετε! Τίποτα ἄλλο Γέροντα; -Ἄντε νὰ πᾶτε στὴν εὐχὴ τῆς Παναγίας!
Ἐκείνη τὴν στιγμὴ πλημμύρισε ὁ τόπος ἀπὸ εὐωδία ἀνεπανάληπτη! Σὰν νὰ χύθηκαν βαρέλια ὁλόκληρα! Τὸ κατάλαβε ἀμέσως καὶ ὁ Γέροντας ... -Ἄντε θὰ νυχτώσει, φεύγετε τώρα! Ἄρχισαν ἐκεῖνοι τότε νὰ τρέχουν σὰν τρελοὶ ἀπὸ χαρά! Ἡ εὐωδία τοὺς ἀκολουθοῦσε σὲ ὅλην τὴν πορεία τους! Ὅλο ἔτρεχαν, ἔτρεχαν! Καὶ ἔφτασαν ἀπὸ Σταυρονικήτα στὶς Καρυές σὲ χρόνο ἀσύλληπτο!
Εἴκοσι λεπτὰ θυμοῦνται ἔκαναν! Καὶ μόλις ἔφτασαν κοιτάχτηκαν ἔκπληκτοι μεταξὺ τους καὶ ἀλληλορωτήθηκαν: -Γιατί τρέχαμε; Τὴν ἀπάντηση βέβαια τὴν ἤξεραν!Τρέχανε γεμᾶτοι ἀπὸ ἀνέκφραστη χαρά! Μόλις εἶχαν συναντήσει μιὰ ζωντανὴ παρουσία τοῦ Θεοῦ! Ἕναν δικὸ Του! Ἕναν ποὺ θαυμάστωσε γιὰ νὰ Τὸν δοξάζει μόνο μὲ τὸ εἶναι του καὶ τὸ βίωμά του! Ἕναν παντευλόγητο γητευτῆ ὄχι φιδιῶν ἀλλὰ ψυχῶν!
Δίπλα μας ἄλλος ἕνας Ἀθηναῖος ἀδελφός μας! Ὁ Γ. ποὺ ταξίδεψε μόνος του φέτος στὸν Ἄθωνα γιὰ πρώτη φορά! -Χθὲς παιδιὰ τὸ μεσημέρι ἄρχισα νὰ περπατάω ἀπὸ Καρυές γιὰ νὰ «μαρκάρω» τὸν δρόμο γιὰ ἐδῶ! Λίγο πιὸ πρὶν τὴν στροφὴ μὲ τὴν πινακίδα γιὰ Καψάλα συνάντησα ἕναν μοναχό!
Τριμμένα μπαλωμένα ράσα, κάτι τρύπια παπούτσια, ἐντελῶς ἀτημέλητος καὶ ἀσκητικός! Τὸν ρώτησα τὰ σχετικὰ γιὰ τὸ κελί τοῦ Γέροντα! Ἀφοῦ μοῦ εἶπε ἀρχίσαμε νὰ μιλᾶμε! Δὲν ἔχω ξανανιώσει ἔτσι ἀδελφοί μου! Μοῦ μίλαγε, μοῦ μίλαγε καὶ ἐγὼ δὲν χόρταινα νὰ τὸν ἀκούω! Πολὺ γλυκὸς ὁ τρόπος του! Μοῦ ἄγγιξε τόσο τὴν ψυχή! Πόση ἀγάπη ἔβγαζαν τὰ λόγια του! Πέρασαν χωρὶς νὰ τὸ καταλάβω δυὸ ὁλόκληρες ὧρες! Ὅσα ἔμαθα γιὰ τὴν πίστη μας αὐτὲς τὶς 2 ὧρες, δὲν τὰ εἶχα μάθει σὲ ὅλη μου τὴν ὡς τώρα ζωή!
Εἶμαι 43 χρονῶν! Ἀλλὰ αὐτὸ ποὺ μὲ συγκλόνισε ἦταν, ὅτι μόλις ἀποχαιρετιστήκαμε καὶ πῆρα τὴν εὐχή του, τὸν ρώτησα τὸ ὄνομά του, ποὺ μονάζει, νὰ ξέρω γιὰ νὰ τὸν ξανασυναντήσω! -Δὲν ἔχει σημασία παιδί μου, μοῦ εἶπε! Δὲν χρειάζεται νὰ μάθεις! Νὰ εἶσαι εὐλογημένος! Καὶ ἔφυγε δίχως νὰ μοῦ ἀποκαλύψει τίποτα! Μᾶλλον Ἄγγελος θὰ ἦταν! Ἀνώνυμοι καὶ ἀόρατοι ἐνίοτε, Ἄγγελοι ἐν σώματι, εὐλογημένοι Ἁγιορεῖτες! Μόνο μία ἡ ἀποστολή σας, σὲ τούτη τὴ ζωή! Ἡ σωτηρία τῆς ψυχῆς! Ἡ ἔμπονη ἀγάπη πρὸς τὸν πλησίον! Ἀφανεῖς οἱ περισσότεροι στὰ μάτια μας!
Καταγεγραμμένοι στῆς Ζωῆς τὴν βίβλο! Μόνο ἕνα ὄνομα μᾶς χρειάζεται σὲ τούτη τὴν πρόσκαιρη ζήση, τὸ ὑπὲρ πᾶν Ὄνομα! Τὸ διαβεβαίωσε καὶ ὁ κλειδούχος τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν Πέτρος: «...οὐδὲν γὰρ ὀνόμα ἕτερον ὑπὸ τὸν οὐρανὸν τὸ δεδομένον ἐν ἀνθρώποις ἐν ᾧ δεῖ σωθῆναι ἡμᾶς» (Πράξ. 4,12).
Σχεδὸν πέντε τὸ ἀπόγευμα! Πλησιάζει ἡ σειρά μας! Μόλις ἔφτασαν καὶ ἄλλοι, καὶ ἄλλοι ἀδελφοί μας νὰ συναντήσουν τὸν Γέροντα! Ἔρχεται μαζί τους καὶ ἕνας λογισμός! Μοῦ ψιθυρίζει νὰ τοὺς παρακολουθήσω, νὰ δῶ μήπως μᾶς πάρουν τὴν σειρά! Γυρίζουν ξανὰ οἱ σελίδες τοῦ Εὐαγγελικοῦ λόγου μέσα μας! Εἶναι τοῦτο τὸ μέρος τόσο διαλεχτό, σὰν τὸ τῶν μακαρισμῶν! Ἀπὸ παντοῦ ἀντιλαλοῦν τοῦ Ἰησοῦ τὰ ρήματα, νὰ μᾶς φωτίσουν τὰ σκοτεινιάσματα τοῦ νοῦ μας! Τώρα εἶναι ἡ σειρὰ τῆς παραβολῆς τῶν ἐργατῶν τοῦ ἀμπελῶνος νὰ μᾶς ἐλέγξει καὶ νὰ μᾶς γαληνέψει!
Θέλω τούτοις τοῖς ἐσχάτοις δοῦναι ὡς καὶ σοί! Ἴσοι ὅλοι ἐνώπιόν Του! Ἔσονται οἱ ἔσχατοι πρῶτοι καὶ οἱ πρῶτοι ἔσχατοι! Καὶ αὐτοὶ ποὺ ἦρθαν τώρα, τὴν ἑνδεκάτη ὥρα καὶ αὐτοὶ ποὺ βάσταξαν τῆς ἡμέρας τὸ βάρος καὶ τὸν ...καύσωνα, ὅλοι ἀνεξαιρέτως τελικῶς θὰ λάβουμε τὸ δηνάριό μας!
Δυὸ ὧρες ἀργότερα μὲ ἕναν ἀτίμητο θησαυρὸ βαλμένο στὴν γαληνόχαρη πλέον καρδιά μας, πήραμε τὸν δρόμο τῆς ἐπιστροφῆς γιὰ τὴν Σκήτη τοῦ Προφήτη Ἠλία! Σχεδὸν τρέχουμε καὶ ἐμεῖς! Οὔτε λόγος γιὰ κούραση! Ἡ ὁδὸς ποὺ ὁδηγεῖ στὴ Ζωὴ ὀρθάνοιχτη! Ἡ θύρα τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν, ἄκλειστη σὰν τὴν πόρτα τοῦ ταπεινοῦ παπᾶ τῆς Καψάλας.
Ἀρκεῖ τὰ χτυπήματά μας νὰ τὴν κρατοῦν ἔτσι! Τῷ κρούοντι ἀνοιγήσεται ... Ἡ πόρτα τῆς δικῆς μας καρδιᾶς, πάντα μὲ τὸ πόμολο ἀπὸ μέσα! Καὶ Ἐκεῖνος, ἰδοὺ ἕστηκε καὶ κρούει! Ἀκούσωμεν τώρα τῆς Φωνῆς Του! Κάποτε θὰ παρακαλέσουμε ἐμεῖς ἱκετευτικά, νὰ ἀκούσει τὴν δική μας φωνὴ καὶ νὰ μᾶς δώσει τὴν ἀληθινὴ Ζωὴ κατὰ τὸ ἔλεος καὶ τὸ κρίμα Του τὸ δίκαιο! Μιὰ τρισευλογημένη μέρα σημεῖο παντοτινῆς ἀναφορᾶς στὴν Ἀθωνική μας θύμηση σιγά-σιγά σουρουπώνει!
Στὰ δεξιά μας κάτω, τὸ ἀπέραντο Αἰγαῖο καὶ τὸ ἀβύθιστο καράβι τῆς Παντοκράτορος, ὅλο νὰ ταξιδεύει στὸ ἀχαρτογράφητο πέλαγος τῆς μακροθυμίας Του!
Ἡ φωνὴ τοῦ Γέροντα Ἰωακεὶμ στὴν βραδινὴ τράπεζα, πρὶν ἠχήσει τὸ τελευταῖο κόνδιο, ἔρχεται νὰ συμπληρώσει εἰκόνες καὶ λόγια ποὺ μόνο στὴν πίστη παροτρύνουν. -Λέγανε θυμᾶμαι ὅταν ὑπηρετοῦσα στὸν Στρατό, πὼς ἐκεῖ ποὺ σταματάει ἡ Λογικὴ ἀρχίζει ὁ Στρατός! Ἐγὼ συνηθίζω νὰ λέω πὼς ὅπου σταματᾶ ἡ λογικὴ ἀρχίζει ἡ πίστη! Στὶς μέρες μας μόνο ἡ πίστη μπορεῖ νὰ σὲ ὁδηγήσει νὰ μὴν δουλέψεις Κυριακή, νὰ κάνεις παιδιά, νὰ μὴν ἀδικήσεις τὸν διπλανό σου!
Γνήσια πίστη χρειάζεσαι γιὰ νὰ πᾶς σὲ ἕνα κήρυγμα, νὰ ἀφιερώσεις 2 ὧρες παρ᾿ ὅλα τὰ τρεξίματα καὶ τὶς ἔγνοιες τὶς καθημερινὲς καὶ νὰ ἀκούσεις τοῦ Θεοῦ τὸν λόγο ἀπὸ ἕναν Ἱεροκήρυκα! Τώρα μαθαίνω ὅτι βγαίνουν ἐγκύκλιοι ποὺ περιορίζουν χρονικὰ τὰ κηρύγματα, γιὰ νὰ μὴν κουράζεται λένε ὁ κόσμος! Ὁ Χριστός μᾶς παρακίνησε τὰ πλήθη νὰ καθίσουν στὰ χορτάρια! Καὶ ἐκεῖνα ἀποθέμενα πᾶσαν τὴν βιωτικὴν Τὸν ἄκουγαν ὧρες πολλές! Καὶ χόρτασαν καὶ οἱ ψυχές, μὰ καὶ τὰ σώματά τους! Τώρα ὅπου δὲν χρειάζεται εἴμαστε μετρημένοι καὶ ὅπου ἀπαιτεῖται μέτρο καὶ διάκριση, εἴμαστε ἀκόλαστοι! Σκέφτομαι τά, στὴν κυριολεξία χιλιάδες, κηρύγματα τοῦ πατρὸς Ἰωακεὶμ στὰ Βορειοελλαδίτικα ἁγιομέρια!
Πόσοι ἔχουν ξεκουραστεῖ μὲ τὸν παραστατικό του τρόπο, πόσες ψυχὲς ἔχουν χορτάσει ἀκούγοντάς τον, σέ ἕνα μακρόχρονο ἱεραποστολικὸ ταξίδι ποὺ ἀκόμα καὶ σήμερα στὸ τίμιον γῆρας του, καλὰ κρατεῖ! Ἀκόμα νοστιμεύει ζωὲς ὁ Προφητηλιάτης Χριστοκήρυκας μὲ τὸ ἅλας τῆς γῆς καὶ τὴν ἐπιδημικὴ σήψη ἀγωνιᾶ νὰ προλάβει...
Δὲν θὰ μποροῦσε ἄλλον νὰ ἐμπιστευθεῖ ὁ Θεσβίτης ὁδηγὸ γιὰ τὸ δικό του Ἀθωνικὸ ἅρμα, παρὰ μόνο κάποιον ποὺ ὁ λόγος του σὰν λαμπάδα ἀκοίμητη καίει (Σοφ.Σειράχ.48,1). Στὸν Ἅγιο Νικόλαο, ἡ τελευταία τῆς ἡμέρας κραυγὴ πρὸς Κύριον. Ἀγαπημένη στὸ καθημερινὸ τυπικὸ τῶν Προφητηλιατών! Τί ἀνταποδώσωμεν τῷ Κυρίῳ ...
Ὁμοθυμαδὸν ψέλνουμε τοῦτο τὸ λυτρωτικῆς αὐτομεμψίας ψάλμα. Σὰν νὰ συνοψίζει ὅλην τὴν συχνὰ ξεχασμένη ἀλήθεια. Καὶ ἐμεῖς κατάκριτοι καὶ ἀδιόρθωτοι ὑπόλογοι τῆς ἀχαριστίας μας πρὸς τὸν Εὐεργέτη, τὸν Ἐλευθερωτή, τὸν Ἥλιο τῆς Δικαιοσύνης ... Σπλαχνίσου μας Κύριε καὶ μὴ μᾶς παραδειγματίσεις!
Ὕπνος ὡς τὸ μεσόνυχτο στὸ παλιὸ Νοσοκομεῖο. Νὰ ᾿ναι γλυκὸς καὶ ἐλαφρός! Καρδιὲς νήφουσες δώρισε μας Κύριε τούτη τὴ νύχτα, τίποτα νὰ μὴν ξεχάσουμε ἀπὸ ὅλα τὰ θαυμάσιά Σου! Ἀπάλλαξέ μας ἀπὸ φαντασίες σατανικές! Τρέψε καὶ τοῦτες τὶς ὧρες, σὲ μιὰ παννυχίδα δοξολογίας Σου! Κάνε τὸν ὕπνο μας, ὕμνο Σου!Τὰ ἠχοχρώματα ἀπὸ τὸ τάλαντο, τὸ σήμαντρο καὶ τὶς καμπάνες τοῦ Προφήτη Ἠλία, ἁρμονικὰ μπλέκονται μὲ τὶς ὀρθρινὲς σιωπές, τοὺς στίχους ἀπ᾿ τὸ ψαλτήρι, τὰ φτερουγίσματα τοῦ θυμιατοῦ τοῦ παπᾶ Σίλα...Ο ἁπλοῦς, στὴ θέση του μὲ ορθρία ψυχὴ καὶ τὰ μάτια κλειστά. Ὁ Μυτιληνιός κυρ Παναγιώτης μᾶς θυμίζει τοὺς λεβέντες ποὺ στέκονταν ὄρθιοι στὸ καθολικὸ τῆς Ἰβήρων. Τὸν παρατηρῶ τὴν ὥρα ποὺ ὁ παπᾶς δέεται ὑπὲρ τῆς ἄνωθεν Εἰρήνης καὶ τῆς σωτηρίας τῶν ψυχῶν μας! Ἔργο λαοῦ ἡ λειτουργία!
Πὼς εἶναι δυνατὸν τέτοιες στιγμὲς νὰ μπορεῖς καὶ νὰ μὴν στέκεσαι ὄρθιος; Δὲν κάθεται ὁ σχεδὸν αἰωνόβιος καὶ δὲν παραιτεῖται ποτέ του! Ἐλιξίριο αἰωνιότητας ἑτοιμάζεται νὰ ξαναδεχθεῖ σὲ λίγο ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ παπᾶ.
Ὁ πάτερ Φιλήμων μᾶς κάνει νόημα. Ἀξιωνόμαστε νὰ πλησιάσουμε στὸ δεξὶ ἀναλόγι γιὰ νὰ ψάλουμε. Ἐκεῖ δίπλα παρατηρῶ ἕνα ὀνομαστικὸ ἑβδομαδιαῖο πρόγραμμα ἀκολουθιῶν. Κάθε Προφητηλιάτης τοποθετημένος καθημερινὰ μπροστὰ σὲ διαφορετικὲς ἱερὲς σελίδες. Αἰσθανόμαστε γιὰ λίγο ἔστω, τὸ τόσο σημαντικὸ τοῦτο ἔργο τους. Κυλοῦν τὰ γράμματα τοῦ ψαλμωδοῦ μπροστά μας. Ξοπίσω τους ἐμεῖς νὰ ξεδιαλύνουμε τὸν ἀχό τους. Ὅλα γράφτηκαν καὶ ὅλα τελοῦνται προσωπικὰ γιὰ τὸν καθένα μας! Δι ἐμὲ Ἐσταυρώθης! Δακρύων μοι παράσχου, Χριστέ, ρανίδας... Τὸ εἰδεχθὲς τῆς ψυχῆς ἀναμένει τὴν κάθαρση, τὴν ἀλλοτρίωση παθῶν καὶ θλίψεων. Πάλη ἐνώπιον τοῦ φρικτοῦ μυστηρίου!
Πρωὶ στὶς 8! Ἕνας ἥλιος λὲς καὶ σταμάτησε μόνο πάνω ἀπὸ τὸ καθολικὸ τοῦ Προφήτη νὰ χρυσώσει κάθε σπιθαμή του! Εἰσερχόμαστε μαζὶ μὲ τὸν πατέρα Φιλήμονα λίγο πρὶν τὸν ἀποχαιρετίσουμε καὶ γιὰ φέτος. Πάντα δέος μπροστὰ στὸ τέμπλο μὲ τὸ στιλβωμένο χρυσό. Εἶπαν πὼς αὐτὸς ποὺ μὲ ἐκπληκτικὴ λεπτομέρεια κάποτε σκάλισε μὲ τὸ βελόνι πάνω στὸν κάμπο, ἔχασε παντοτινὰ τὸ φῶς του! Δεξιὰ καὶ ἀριστερὰ ὑπερυψωμένα τὰ προσκυνητάρια μὲ τὶς λειψανοθῆκες τῆς Σκήτης. Μικρὰ τεμάχια λειψάνων ὅλο τὸ στερέωμα ἀγκαλιάζουν. Ἐκεῖ καὶ μέρος ἀπὸ τοῦ Χριστοῦ μας τὰ σπάργανα! Ὁ Προφήτης Ἠλίας δείχνει πρὸς τὰ δεξιά, ἀλλὰ ἂν τὸν κοιτάξεις ἀπὸ τὴν ἀκριβὼς ἀντίθετη πλευρὰ δείχνει καὶ ἀριστερά!
Γιὰ νὰ μᾶς δηλωθεῖ ἡ πανταχοῦ παρουσία τοῦ φιλανθρώπου! Στίχοι ἀπὸ τὸν οἶκο τῆς ἡμέρας τοῦ Ἁγίου, στέκονται μπροστὰ σὲ αὐτὴν τὴν τεχνικὴ συμβολισμοῦ τῆς ἀναγέννησης! Ὀργίσθητι βοήσας, ἐπὶ τοὺς ἀθετήσαντάς σε, Κριτὰ δικαιότατε. Ἀλλὰ τὰ σπλάγχνα τοῦ ἀγαθοῦ, οὐδόλως παρεκίνησε πρὸς τὸ τιμωρήσασθαι τοὺς αὐτὸν ἀθετήσαντας· ἀεὶ γὰρ τὴν μετάνοιαν πάντων ἀναμένει, ὁ μόνος φιλάνθρωπος. Ψέλνουμε στὸ ἄδειο καθολικὸ ἕνα Ἄξιον ἐστί, στὸν ἦχο τῆς ἑβδομάδας. Ὁ πλάγιος τοῦ τετάρτου, ἡ κορωνίδα τῶν ἤχων, τῆς φωνῆς τὸ ἄκρον, ταιριαστὸς ὅσο κανείς, μὲ τὴν ἔκταση καὶ τὸ εὗρος τοῦ χώρου! Ἐκστατικοὶ μένουμε στὸ τέλος ἀπὸ τὴν διάχυση τοῦ ἀρχαγγελικοῦ παιᾶνα!
Σὰν γοργόφτερο πουλὶ πάει καὶ ἔρχεται ἀπὸ τὸ τέμπλο, τὸν Οὐρανὸ τῆς Πλατυτέρας, ὡς τὸ ὑψηλὸ ὑπερῶο! Βγάζουμε φωτογραφίες μὲ τὸν πατέρα Φιλήμονα μέσα στὸν ἐπιβλητικὸ Ναό! Δυὸ χιλιάδες ἄνθρωποι χωρᾶνε ἐδῶ μέσα! Δὲν σταματᾶνε τὰ ἐπιφωνήματα ἀπὸ τὸ ἀπαράμιλλο κάλλος του! -Ναὶ πράγματι, πολὺ ὡραῖο τὸ κλουβὶ παιδιὰ ἀλλὰ ὅπως λέει καὶ ὁ Γέροντάς μας θέλουμε καὶ καρδερίνες! Κατανοοῦμε τὸ πνευματῶδες σχόλιο τοῦ παπᾶ καὶ εὐχόμαστε σύντομα ἕνα μεγάλο σμάρι ἀπὸ ...ἀφιερωμένα πετεινὰ τοῦ Οὐρανοῦ νὰ φωλιάσουν ἐδῶ! Νὰ ἀποκτήσει ἡ Σκήτη κάποτε τὸ πολυπληθὲς τοῦ παρελθόντος μὲ ἀφιερωμένους νέους συνεχιστές! Στὸ ἀπέναντι παρεκκλήσι τοῦ Ἁγίου Μητροφάνους καὶ τῶν Ἁγίων Θεοπατόρων συναντᾶμε τὸν ἄνθρωπο ποὺ ἔχει ἀναλάβει τὴν νέα ἁγιογράφηση!
Παρατηροῦμε μὲ θαυμασμὸ τὸν Κύριο τῆς Ἀποκαλύψεως! Χρώματα ἀπερίγραπτα! Παρόμοια δὲν συναντᾶς! Ὁ Ὧν ὁ Ἢν καὶ ὁ Ἐρχόμενος! Ὅμοιος ὁράσει λίθῳ ἰάσπιδι καὶ σαρδίω! Εὐλογημένο τάλαντο, τὸ τῆς ἁγιογραφίας! Οὐρανόσταλτο καὶ αὐτὸ γιὰ κλητοὺς ἐκλεκτούς! Φιλᾶμε τὸ χέρι σας ἀγαπημένοι μας Πατέρες Προφητηλιάτες!
Κεράσατε ξανὰ τὶς ψυχές μας μὲ χαρὰ Θεοῦ καὶ συγγνώμη! Καλὴ ἀντάμωση ξανὰ σὲ μονοπάτια ποὺ προπορεύονται τελῶνες, πόρνες καὶ λῃστές! Πάντα στὰ εὐλογημένα μέρη σας θὰ γέρνουν γιὰ λίγο νὰ ξαποστάσουν καὶ αὐτοὶ καὶ ἐμεῖς οἱ συνοδῖτες τους συναμαρτωλοί ...
Κεράσατε ξανὰ τὶς ψυχές μας μὲ χαρὰ Θεοῦ καὶ συγγνώμη! Καλὴ ἀντάμωση ξανὰ σὲ μονοπάτια ποὺ προπορεύονται τελῶνες, πόρνες καὶ λῃστές! Πάντα στὰ εὐλογημένα μέρη σας θὰ γέρνουν γιὰ λίγο νὰ ξαποστάσουν καὶ αὐτοὶ καὶ ἐμεῖς οἱ συνοδῖτες τους συναμαρτωλοί ...
(συνεχίζεται μὲ τὸ 10ο μέρος)
Νώντας Σκοπετέας
Νώντας Σκοπετέας
Πηγή:http://sotiriapsixis.blogspot.com/
______________________
Παρακάτω οἱ σύνδεσμοι τῶν προηγούμενων ἀναρτήσεων
Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας. Άγιο Όρος 2017 (Μέρος 1ον)
https://ethnegersis.blogspot.com/2019/11/2017-1.html
Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας. Άγιο Όρος 2017 (Μέρος 2ον)
https://ethnegersis.blogspot.com/2019/11/2017-2.html
Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας. Άγιο Όρος 2017 (Μέρος 3ον)
https://ethnegersis.blogspot.com/2019/12/2017-3.html
Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας. Άγιο Όρος 2017 (Μέρος 4ον)
https://ethnegersis.blogspot.com/2019/12/2017-4.html
Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας. Άγιο Όρος 2017 (Μέρος 5ον)
https://ethnegersis.blogspot.com/2019/12/2017-5.html
Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας. Άγιο Όρος 2017 (Μέρος 6ον)
https://ethnegersis.blogspot.com/2019/12/2017-6.html
Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας. Άγιο Όρος 2017 (Μέρος 7ον)
https://ethnegersis.blogspot.com/2019/12/2017-7.html
Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας. Άγιο Όρος 2017 (Μέρος 8ον)
https://ethnegersis.blogspot.com/2020/01/2017-8.html
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου