Ἅγιος Παΐσιος; Νὰ ἔχης τὴν διάθεση νὰ ἀρχίσης

– Γέροντα, γιατί ἔχω ἀμέλεια;

– Ἀ-μέλεια; Γιατὶ σοῦ λείπει τὸ …μέλι! Δὲν ἔχεις, φαί­νεται, γλυκαθῆ ἀπὸ τὰ πνευματικά.

– Γέροντα, μετὰ ἀπὸ μιὰ περίοδο ἀμελείας, βοηθάει νὰ ξεκινήσω σιγὰ-σιγά; Τὴν μιὰ μέρα νὰ κάνω ἕνα κομποσχοίνι, τὴν ἄλλη δύο κ.λπ.;

– Νὰ ἔχης τὴν διάθεση νὰ ἀρχίσης καὶ νὰ βιάσης λίγο τὸν ἑαυτό σου, γιὰ νὰ βάλης μιὰ ἀρχή. Ἀκόμη καὶ κου­ρασμένος ἂν εἶναι κανείς, ἂν βιάση λίγο τὸν ἑαυτό του, περνάει ἡ κούραση καὶ νιώθει καλά. 

Αὐτὴ ἡ μικρὴ προ­σπάθεια ποὺ κάνει, ἔχει μεγάλη σημασία, γιατὶ ὁ Θεὸς τὴν διάθεση θέλει γιὰ νὰ ἐπέμβη· καὶ αὐτὸ εἶναι ποὺ θὰ μᾶς σώση, ἡ θεία ἐπέμβαση.

– Γέροντα, ἀκόμη καὶ ὅταν ἔχω χρόνο, δὲν ἔχω διάθεση νὰ κάνω πνευματικά.

– Ἔ, συμβαίνει καμμιὰ φορὰ αὐτὴ ἡ ἀνορεξία, ἀλλὰ  χρειάζεται λίγη βία. Ὅταν κανεὶς εἶναι ἀδιάθετος, συ­νήθως δὲν ἔχει ὄρεξη γιὰ φαγητό, ἀλλὰ βιάζει τὸν ἑαυτό του καὶ τρώει. 

Ἔχει-δὲν ἔχει ὄρεξη, τρώει κάτι ἐλαφρὺ στὴν ἀρχή, γιατὶ δὲν σηκώνει τὸ στομάχι του, καὶ ἔρχε­ται σιγὰ-σιγὰ ἡ ὄρεξη. Ἂν δὲν φάη, πῶς θὰ στυλωθῆ; Ἔτσι κι ἐσύ, δὲν πρέπει νὰ ἀφήσης τὸν ἑαυτό σου ρέ­μπελο, γιατὶ θὰ καταστραφῆ. 

Νὰ τοῦ δώσης ἐλαφριὰ πνευματικὴ τροφή, ὥστε σιγὰ-σιγὰ νὰ συνέλθη. Νὰ κά­νης μιὰ προσπάθεια λίγο-λίγο, γιὰ νὰ ἀρχίσης.

– Πράγματι, Γέροντα, ἡ δυσκολία μου εἶναι νὰ ἀρχί­σω νὰ κάνω πνευματικά.

– Ναί, γιατὶ τὰ λάδια σου εἶναι παγωμένα. Νὰ κάνης λίγες μετάνοιες, λίγη μελέτη, λίγο κομποσχοίνι, γιὰ νὰ ζεσταθῆ ἡ καρδιά. 

Νὰ λές: «Θὰ κάνω μόνον πέντε μετά­νοιες». Ἂν πάρη μπρὸς ἡ μηχανή, μετὰ δὲν θὰ μπορῆς νὰ τὴν σταματήσης· φρενάρισμα θὰ θέλη.

Ἀπὸ τὸ βιβλίο Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου ΛΟΓΟΙ ΣΤ' «Περὶ προσευχῆς»

«Πᾶνος»