Δάκρυα σταλάζει ὁ Ἄθωνας. Ἅγιον Ὄρος 2017 (Μέρος 11ον καί τελευταῖον)

Σταυρὸς σὲ θήκη ἁγιωτική, δῶρο μακροθυμίας!
Καρεώτης θεῖος ἐπίγονος, σὲ σύννεφο εὐωδίας!
Ἡ ἀρετὴ βιώνεται, τὸ φρόνημα μὴν πέσει!
Ἡ ἀπάθεια τελείωσις, γιὰ ὅποιον τὴν μπορέσει!

Χιλιάδες βήματα μετρῶ, ν᾿ ἄφησαν ἄραγε ἴχνη;
Κάποτε ὁ Δίκαιος Κριτὴς στὰ δεξιὰ θὰ δείχνει;
Δίπλα σὲ κρήνη ὀνομαστῆ προβάλουν ἅγια ράσα!
Δὲν εἶν᾿ μακριὰ τὸ παρελθόν! Ἀπέχει μιὰ ἀνάσα!

Εἶναι τὸ πρόγραμμα τῆς τελευταίας μας Ἀθωνικῆς μέρας πάντα σχεδὸν ἀπαράλλαχτο! Μὰ ταυτόχρονα γεμᾶτο ἀπὸ τόσες ἐκπλήξεις καὶ συναπαντήματα ἀπρόσμενα. Ἀνηφορίζοντας ἀπὸ Καρυὲς γιὰ τὸ γνωστὸ κελὶ σύννεφό τους. Κρατῶ στὸ μέρος τῆς καρδιᾶς ἕνα μικρὸ σταυρὸ μὲ θήκη. Ἐκεῖ μέσα σκανδαλωδῶς ὑπάρχει ἕνα ἐλάχιστο τμῆμα ἱεροῦ λειψάνου. Εὐλογία ποὺ πρὶν ἀρκετὰ χρόνια ἔλαβα ἀπὸ ἀγάπης Γέροντα, σὲ γειτονικὸ κελάκι! 

Τούτη τὴν ὥρα συνειδητοποιῶ ἄξαφνα πὼς βρίσκομαι στὰ μέρη αὐτοῦ τοῦ μεγάλου Ἀθωνίτη Ἁγίου, ποὺ κατάσαρκα μὲ προστατεύει. Ἀναξίως καὶ σκανδαλωδῶς ὁ Ἅγιος χρόνια τώρα μὲ ὑπομένει. Ἄν δὲν εἶναι αὐτὸ θαῦμα τῆς μακροθυμίας τοῦ Θεοῦ... Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος ὁ Καρεώτης, ὁ κατὰ κόσμον Νικόλαος, γεννήθηκε τὸ 1406 στὴν Μακεδονία. Ποθῶντας τὴν μοναχικὴ ἄσκηση καὶ τὴν προσευχή, ἦλθε στὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ ὑποτάχθηκε στοὺς ὁσίους Γέροντες Φιλόθεο καὶ Διονύσιο, στὸ Κελλὶ τῶν Ἁγίων Ἀρχαγγέλων τοῦ Ἰάγαρη στὶς Καρυές.

 

«...Πρὸ τοῦ τέλους του ὁ Θεὸς «ἐσυγχώρησε» νὰ πέση εἰς πολλὰς καὶ δεινὰς ἀσθενείας τοῦ σώματος, τὰς ὁποίας ὑπομείνας ὁ μακάριος μὲ ἄκραν μεγαλοψυχίαν, καὶ εὐχαριστίαν μεγάλην, καὶ ζήσας ζωὴν ἀληθῶς ὁσίαν καὶ ἁγιοπρεπῆ, μὲ τέλος εἰρηνικὸν καὶ θεάρεστον παρέδωκεν εἰς χεῖρας Θεοῦ τὴν μακαρίαν του ψυχήν. Μετὰ τέσσερα ἔτη, κατὰ τὴν ἀνακομιδὴ τοῦ λειψάνου του, τὸ «εὗρον γεμᾶτον ἀπὸ εὐωδίαν ἄρρητον» καὶ «προσερχόμενοι πολλοὶ μετ᾿ εὐλαβείας, ἐλάμβανον ἁγιασμὸν ψυχῆς καὶ σώματος, καὶ ἠσθάνοντο πνευματικὴν εὐωδίαν». Μοναχοῦ Μωυσέως Ἁγιορείτου Οἱ Ἅγιοι τοῦ Ἁγίου Ὄρους Ἐκδόσεις Μυγδονία. 

Στίβος ἀσκήσεως οἱ Καρυές! Ἔρωτι θείῳ τὴν ψυχὴν τρωθέντες οἱ οἰκιστές τους, στὸ πέρασμα τόσων αἰώνων! Ἄγρυπνοι φύλακες τῶν προσταγμάτων τοῦ Χριστοῦ μας! Σὲ μέρη ποτισμένα μὲ αἷμα καὶ ἱδρῶτα ἀγωνιστῶν τῆς πίστης βρισκόμαστε καὶ πάλι. Ὁ Γέροντας στὸ κελὶ -σύννεφο καθισμένος μὲ ἀρκετοὺς προσκυνητὲς στὸ ὑπαίθριο φτωχό του ἀρχονταρίκι. Ἐπίγονος Καρεωτῶν Ἁγίων, μὲ τὴν ὑψοῦσαν ταπείνωση, σὲ κάθε λόγο καὶ παραμικρὴ κίνησή του!

Παίρνουμε θέση σὲ κάτι κουτσουράκια! Ἕνας ἀδελφὸς μας Αἰτωλὸς ἀγωνιᾶ γιὰ τὸ σημερινὸ σύντριμμα τῆς Ἑλλάδας -Γέροντα μᾶς πιάνει θλίψη μὲ ὅλα αὐτὰ ποὺ βλέπουμε γύρω μας! Μὲ ὅλα αὐτὰ τὰ ἀφύσικα καὶ ἄθεα ποὺ νομοθετοῦνται, μὲ τὴν παιδεία μας! Πῶς νὰ ἀντιδράσουμε σὲ ὅλο αὐτό; Κοιμόμαστε βαθιὰ καὶ αὐτοὶ μᾶς διαλύουν στὴν κυριολεξία! Ὁ Γέροντας σκέφτεται γιὰ λίγο καὶ ἔπειτα λέει κάτι ποὺ ὅλους μᾶς ἀφήνει ἄναυδους!

-Ξέρετε παιδιά μου ἂν ὅλοι αὐτοὶ ποὺ νομοθετοῦν αὐτὰ τὰ ἀνίερα ποὺ τόσο πληγώνουν τὸν Χριστό μας, δὲν μετανοήσουν δημόσια δὲν θὰ σωθοῦν! Ἀκόμα καὶ ἂν κατ᾿ ἰδίαν ἐξομολογηθοῦν, δὲν πρόκειται νὰ βροῦν ἔλεος. Γιατί ὅσο τὸ νομοθέτημα παραμένει σὲ ἰσχύ, θὰ πέφτει καὶ θὰ τοὺς πλακώνει! Πρέπει νὰ νομοθετήσουν ξανὰ καὶ νὰ τὸ διορθώσουν! Ἀλλιῶς ... Ἄς βγοῦν ἔστω δημόσια καὶ νὰ ὁμολογήσουν σὲ ὅλους τὰ ἐγκλήματα ποὺ φτιάχνουν καθημερινά! Γιὰ θυμηθεῖτε τὸν Ἅγιο Ἀμβρόσιο τῶν Μεδιολάνων ὅταν ὁ μέγας Θεοδόσιος σκότωσε στὴν Θεσσαλονίκη 7000 ἀνθρώπους. Πῆγε νὰ ἐκκλησιαστεῖ στὴν Μητρόπολη. 

Ὁ Ἅγιος Ἐπίσκοπος ποὺ ἔμαθε τὴν ἄφιξη τοῦ αὐτοκράτορα, πῆρε τὸ Ἱερὸ Εὐαγγέλιο καὶ τὸν περίμενε στὴν θύρα τοῦ ναοῦ. Ὅταν ἐκεῖνος ἔφτασε, τὸν ἤλεγξε δριμύτατα γιὰ τὸ φριχτό του ἔγκλημα καὶ δὲν τοῦ ἐπέτρεψε τὴν εἴσοδο! Τὸν κάλεσε νὰ μετανοήσει εἰλικρινὰ καὶ νὰ ζητήσει δημόσια συγγνώμη! Τοῦ ἐπέβαλε ἐπιτήμιο ὀχτὼ μῆνες νὰ ἀπέχει ἀπὸ τὴ Θεία Εὐχαριστία. Ὁ Αὐτοκράτορας συνειδητοποίησε τὸ ἀνουσιούργημά του καὶ τρέμοντας καὶ κλαίγοντας μὲ λυγμοὺς σὲ δημόσια θέα τὸ ἐξομολογήθηκε καὶ ζήτησε συγχώρεση ἀπὸ Θεὸ καὶ ἀνθρώπους! Καὶ ἔτσι ὁ Ἅγιος τὸν κοινώνησε τὰ ἑπόμενα Χριστούγεννα! Τώρα γιὰ τὴν παιδεία ποὺ εἴπατε καὶ γιὰ τὰ νέα βιβλία... 

Παιδιά, τὰ βιβλία ἔχουν γραμμένα αὐτὰ ποὺ ἐμεῖς ζοῦμε! Καὶ ἐμεῖς εἶναι ἀλήθεια πὼς ζοῦμε μὲ λίγο ἀπὸ ὅλα! Κάποτε τὰ ἀναγνωστικὰ τῆς πρώτης δημοτικοῦ τί εἶχαν; Ὅ,τι ζοῦσε ὁ ἄνθρωπος! Πάπιες, κότες, πα-πα κο-κο! Ἐκκλησίες, καμπάνες, ἑορτές, οἰκογενειακὴ ζωὴ μὲ πατέρα, μάνα, παπποῦ, γιαγιά, παραμύθια, τραγούδια δημοτικὰ βγαλμένα ἀπὸ τὴν ἱστορία τοῦ τόπου καὶ ἀπὸ τὰ ἀνδραγαθήματα ἡρώων!

Τώρα ποὺ νὰ βρεθοῦν ὅλα αὐτά; Σύγχυση παντοῦ! Καὶ ἐμεῖς ζοῦμε ὅπως γράφουν τὰ βιβλία! Τὰ βιβλία παιδιὰ ἐμᾶς ἀντέγραψαν! Καὶ ἐμεῖς ὕστερα ἀναρωτιόμαστε τί φταίει! Φταίει ὅτι δὲν διδάσκουμε τὰ παιδιά μας μὲ βίωμα! Πῆγε, μᾶς ἔλεγαν οἱ Γέροντες στὴν Παναγούδα, ἕνας πατέρας μὲ τὸ παιδάκι του καὶ παραπονιόταν ὁ πατέρας ὅτι ἐκεῖνο ἔβλεπε πολὺ τηλεόραση. Καὶ τοῦ λέει τὸ παιδί: Ἐσὺ γιατί βλέπεις; -Κοκκίνισε ὁ πατέρας! Ἐγὼ βλέπω τὸ ἀπόγευμα καὶ τὸ Σαββατοκύριακο του ἀπαντᾶ. Ναί, τοῦ λέει ὁ μικρός, ὅποτε σὲ φωνάζω γιὰ νὰ παίξουμε ἢ νὰ μὲ πᾶς μιὰ βόλτα, μοῦ λὲς συνέχεια ὅτι εἶσαι κουρασμένος καὶ κοιτᾶς τηλεόραση! Σώπασε ὁ πατέρας, δὲν ἤξερε τί νὰ πεῖ ὕστερα! Ἔτσι εἶναι παιδιά, ἔχουμε τὴν μόνη ἀληθινὴ καὶ τόσο ὄμορφη πίστη καὶ δὲν τὴν ζοῦμε!

Ποιὰ ἡ δική μας προσπάθεια; Νὰ ἀλλάξουμε λοιπὸν πρῶτα τοὺς ἑαυτούς μας! Γιατί μόνο ξερὴ διδασκαλία καὶ φωνὲς καὶ ἀντίδραση χωρὶς βίωμα, φέρνουν μόνο σύγχυση! Καὶ στὰ παιδιὰ κυρίως! Ξέρετε, στὴν Ρωσία οἱ διωγμοὶ τῆς Ἐκκλησίας εἶχαν πρωτεργάτες τους τὰ παιδιὰ τῶν Ἱερέων! Καὶ νὰ ἀντιδράσεις, ἔστω καὶ δυναμικά χωρὶς ν᾿ ἀλλάξεις τὸν ἑαυτό σου πρῶτα, δὲν ἔκανες τίποτα ἀπολύτως! Ἐμεῖς ἀντιδρᾶμε δυστυχῶς μόνο ὅταν πᾶνε νὰ μᾶς κλέψουν τὸ πορτοφόλι! Μὰ δὲν κάνουμε τίποτα ὅταν πᾶνε νὰ μᾶς κλέψουν τὴν ψυχή! Τὸ κυριότερο χαρακτηριστικὸ τῆς ἐποχῆς τοῦ Ἀντιχρίστου παιδιά -δὲν γνωρίζουμε χρόνους -ὅταν ἔλθει θὰ εἶναι ἡ σύγχυση τῶν γνωμῶν καὶ ἡ ἀποστασία!

Ἔλεγε ὁ μακαριστὸς πατὴρ Ἀντώνιος ὁ Ἀλεβιζόπουλος νὰ μήν μᾶς φοβίζει ἂν ἀδειάζει ἡ Ἐκκλησία. Νὰ φοβόμαστε ἂν γεμίζει μὲ λάθος φρόνημα! -Γέροντα μεγάλος ὁ πόλεμος τῶν λογισμῶν!

-Ἕναν λογισμὸ νὰ ἔχουμε παιδιά. Πῶς θὰ σώσουμε τὴν ψυχή μας. Τὸ τελειότερο, ἡ τελεία τῶν τελείων ἀτέλεστος τελειότης, ὅπως γράφει στὴν Κλίμακα ὁ Ἅγιος Ἰωάννης, εἶναι νὰ μὴν ἔχουμε καθόλου λογισμούς, νὰ ἔχουμε ἀπάθεια. Μόνη ἔννοια ὁ Χριστός μας! Ἄν δὲν τὰ καταφέρνουμε, ἔστω νὰ ἔχουμε μόνο καλούς, ἂν ὄχι καὶ αὐτὸ ὅσο τὸ δυνατὸν λιγότερους κακούς! Καὶ νὰ μὴν παραπονιόμαστε συνεχῶς στὸν Θεό! Νὰ τὸν δοξολογοῦμε μονάχα! Εἶχα λάβει πρὶν λίγο καιρὸ δυὸ γράμματα ἀπὸ δυὸ κοπέλες νέες σὲ ἡλικία! Ἡ πρώτη μου ἔγραφε γιὰ τὴν φτώχεια ποὺ ἔδερνε καὶ ἐκείνη καὶ τὸν σύζυγό της. Ὑγιεῖς μὲν ἀλλὰ μὲ δάνεια, μὲ οἰκονομικὰ προβλήματα μὲ ἀνεργία. Ἀπελπισία σκέτη!

Ἡ δεύτερη μοῦ ἔγραφε ὅτι εἶχε καρκίνο ἡ καημένη, ἀλλὰ δόξαζε τὸν Θεὸ ποὺ τὴν δυνάμωνε καὶ ἔκανε τὸν ἀγῶνα της. Ἔ πῆρα καὶ ἐγὼ τὸ γράμμα τῆς δεύτερης καὶ τὸ ἔστειλα σὰν ἀπάντηση στὴν πρώτη! Μιὰ φορὰ βγῆκα ἔξω, κάπου μὲ κάλεσαν νὰ μιλήσω δυὸ λόγους τοῦ Θεοῦ νὰ πῶ καὶ ἐγὼ ὅ,τί μὲ φωτίσει. Τὴν ἄλλη μέρα ἔβλεπα κόσμο ἀπὸ τὸ πρωὶ μέχρι τὸ βράδυ! Δὲν ἦρθε οὔτε ἕνας χαρούμενος ἄνθρωπος ὅλη μέρα! Δὲν ἄκουσα ἕνα Δόξα Σοὶ ὁ Θεός! Σὰν νύχτωσε μόνο, φέρανε μιὰ γυναῖκα σὲ ἕνα καροτσάκι ἀναπηρικὸ μὲ σκλήρυνση. 

Ὅλο χαρὰ ἐκείνη ! Πὼς τὰ καταφέρνεις, τὴν ρωτῶ καὶ συνέχεια γελᾶς; Πάτερ, μοῦ λέει, ἔχω μάτια, αὐτιά, μιλάω, ἔχω χέρια! Δὲν ἔχω πόδια τώρα, μὰ καὶ τότε ποὺ εἶχα ποὺ μὲ πήγαιναν καὶ τί καταλάβαινα! Ἐνῶ τώρα! Πανηγύρι στὴν ψυχή της! Ὅλο νὰ δοξολογεῖ! Καὶ νὰ ὑπομένει! Μεγάλο ἐφόδιο ἡ ὑπομονή, ἰδίως μέσα στὸν γάμο! Νὰ βρίσκουμε τρόπο πάντα νὰ ξεφεύγουμε στὶς δυσκολίες διὰ τῆς ὑπομονῆς! Θυμηθεῖτε τί ὑπομονὴ ἔκανε ὁ Σωκράτης μὲ τὴν Ξανθίππη! Ἄν βρεῖς ἔλεγε μιὰ καλὴ σύζυγο θὰ εἶσαι εὐτυχισμένος. Ἄν ὄχι, θὰ γίνεις φιλόσοφος! Ἐμεῖς ἐδῶ στὸ Ὄρος δίνουμε σὰν εὐχὴ τὸ καλὲς ὑπομονές! Πολλὲς δηλαδή, ἀτέλειωτες! 

Ζήτησαν κάποτε ἀπὸ τὸν Ρουμάνο Γέροντα τὸν Κλεόπα κάποιοι προσκυνητές, νὰ τοὺς νουθετήσει καὶ ἐκεῖνος ἄρχισε νὰ τοὺς λέει: Λοιπὸν παιδιά μου θὰ πρέπει στὴ ζωή σας νὰ κάνετε ὑπομονή, ὑπομονή, ὑπομονή, ὑπομονὴ, ὑπομονή, ὑπομονή, ὑπομονή, ὑπομονή, μισὴ ὥρα ἔκπληκτοι τον ἄκουγαν νὰ ἐπαναλαμβάνει μόνο αὐτὴν τὴ λέξη ὑπομονή, ὑπομονή, ὑπομονή, ὑπομονή... Κάποια στιγμὴ ἔκανε μιὰ παύση ὁ Γέροντας, νόμιζαν ἐκεῖνοι πὼς κάτι ἄλλο τότε θὰ τοὺς ἔλεγε...Καὶ συνεχίζει ἐκεῖνος λοιπόν: Ἔτσι παιδιά μου, ἂν κάποια στιγμὴ σᾶς τελειώσει ἡ ὑπομονή, τότε θὰ κάνετε πάλι ὑπομονή, ὑπομονή, ὑπομονή, ὑπομονή....!

-Γέροντα τί γνώμη ἔχετε γιὰ τοὺς ὁμοφυλόφιλους;

Νὰ σᾶς πῶ παιδιὰ... Εἶναι κάτι ποὺ δὲν ἀγαπᾶ ὁ Θεός! Τοὺς ἀνθρώπους ὅλους τοὺς ἀγαπᾶ! Δὲν κάνει διάκριση! Τὰ πάθη αὐτὰ τὸν πληγώνουν! Βέβαια εἶναι καὶ κάποιοι ποὺ λένε οἱ καημένοι, πὼς δὲν μποροῦν νὰ ἀπαλλαγοῦν ἀπὸ τὸ πάθος αὐτὸ παρ᾿ ὅτι θέλουν. Εἶχε πάει μιὰ φορὰ ἕνας τέτοιος ἄνθρωπος ποὺ ἤθελε νὰ ἀλλάξει, μὰ δὲν τὰ κατάφερνε ...Τὸν ἀγκάλιασε μὲ ἀγάπη ὁ Ἅγιος. Παιδί μου τοῦ λέει . 

Μπορεῖς νὰ νηστεύεις Τετάρτη καὶ Παρασκευὴ καὶ ἀπὸ τὸ λάδι ἀκόμα; Βέβαια Γέροντα, μπορῶ! Μπορεῖς νὰ κάνεις καὶ λίγες μετάνοιες κάθε μέρα; Μπορῶ Γέροντα! Μπορεῖς νὰ πηγαίνεις κάθε Κυριακὴ Ἐκκλησία; Μπορῶ! Νὰ δίνεις ἀπὸ τὸν μισθό σου τὰ μισὰ γιὰ ἐλεημοσύνη; Κι αὐτὸ νομίζω πὼς θὰ τὸ καταφέρω εἶπε ὁ νέος! Τοῦ εἶπε λοιπὸν ὁ Γέροντας περίπου 30 μπορεῖς καὶ ἐκεῖνος ἀπάντησε σὲ ὅλα καταφατικά! Ἔ τότε παιδάκι μου τοῦ λέει κάμε ὅλα αὐτὰ ποὺ μπορεῖς καὶ ἐκεῖνο ποὺ λὲς πὼς δὲν μπορεῖς ἄσε το νὰ τὸ κάνει ὁ Κύριός μας! Θὰ σὲ βοηθήσει Αὐτὸς σὲ ὅ,τι δὲν μπορεῖς!

- Πεῖτε μᾶς κάτι τελευταῖο γιὰ τὰ παιδιὰ μας Γέροντα ποὺ εἶναι στὴν ἐφηβεία!

-Ὅσο μεγαλώνουν νὰ τοὺς ἀφήνετε προοδευτικὰ μιὰ μεγαλύτερη ἐλευθερία. Νὰ τοὺς ἐξηγεῖτε τὴν ἄρνησή σας σὲ κάποιες ἐπιθυμίες τους. Νὰ μὴν εἶναι στείρα αὐτὴ καὶ ὅπως εἴπαμε χωρὶς βίωμα! Νὰ τοὺς δείχνετε ἐμπιστοσύνη καὶ νὰ τοὺς δίνετε καὶ εὐθύνες. Νὰ μάθουν τὴν ἐπιλογή, τὴν ὑπομονή, τὴν διάκριση. Γιατί θὰ μείνουν μόνα κάποτε καὶ τότε ...Παρατηροῦσα προχθὲς ἕνα γαϊδουράκι ποὺ ἔχουμε ἐδῶ καὶ τὸ ἔβλεπα νὰ τρώει . Εἶχε ξεριζώσει τὸ ζωντανὸ ἕναν ζοχὸ καὶ προσπαθοῦσε νὰ τὸ φάει. Καὶ τὸ εἶχε πάρει στὸ στόμα καὶ τὸ τίναζε νὰ φύγουν τὰ χώματα πρὶν τὸ καταπιεῖ! Ἀκοῦτε παιδιά; Μὲ δίδαξε ἐκείνη τὴν ὥρα ὁ γαϊδαράκος! Τὴν ἐπιλογή, τὴν ὑπομονή, τὴν διάκριση!

Πάντα τὰ λόγια τοῦ Γέροντα γράφονται μέσα μας, ἐκεῖ στὸ εὐωδιαστὸ κελάκι του! Ἀπὸ τὸν ἀκένωτο θησαυρὸ τῆς δεομένης καρδιᾶς του, ἀναπαύουν τὴν πενία καὶ τὸ σκοτάδι τῆς δικῆς μας, τραβῶντας την πρὸς τὸ Φῶς τῶν ἐντολῶν τοῦ Θελητὴ τοῦ ἐλέους. Ἐκεῖ στὸ Καρεώτικο σύννεφό του, κρυμμένος καὶ ταπεινός, συνεχῶς πασχίζει νὰ διαλύσει τὴν ἀχλὺν τῆς σύγχυσής μας! Καὶ εὔχεται ὁ Γέροντας στὴν ἀνέκφραστη χαρὰ ὅλοι κάποτε νὰ ὁδηγηθοῦμε, μετὰ τὴν Θεία δικαιοκρισία.

Στὰ μέρη τῆς Φοβερᾶς Προστασίας σὲ δέηση ἑσπερινή! Ἔχει κόσμο πολύ! Κάθομαι σχεδὸν στριμωγμένος μπροστὰ ἀπὸ τὴν Ἁγία Ἰουλίτα καὶ τὸν τρίχρονο ὁμολογητὴ Υἱὸ τῆς Κήρυκο! Παραδίπλα τὸ κεφαλάκι τῆς νεοσφαγοῦς Ἁγίας Δόμνας κείτεται στὰ πόδια τοῦ δημίου της! Παντοῦ ὑπερβάσεις τοῦ γεώδους! Ὅπου κι ἂν κοιτάξεις! Ὅπου ἔστω κι ἂν ἐλάχιστος χῶρος περισσέψει γιὰ νὰ σταθεῖς, τὴν μακάρια δόξα καὶ τὴν οὐράνια μέθεξη θὰ ἀντικρίσεις !

Μετὰ τὶς ἀκολουθίες καὶ τὴν βραδυνὴ τράπεζα, ὁ παμφίλτατός μας, πατὴρ Γ., μᾶς συναντᾶ νὰ καθόμαστε δίπλα στὴν ὀνομαστὴ κρήνη τῆς Κουτλουμουσίου.

Ἕνα κελάρυσμα συνεχὲς ποὺ γαληνεύει ἀπὸ τὴ μιὰ καὶ ἕνας χειμαρρώδης λόγος του μᾶς γεμίζει ἀπὸ θλιβερὲς διαπιστώσεις μὰ καὶ ἐλπίδα! Μᾶς μιλᾶ γιὰ τὸν ρόλο ποὺ πρέπει νὰ ἐπιτελοῦν οἱ κληρικοὶ στὸ σήμερα. -Παλιὰ οἱ ἄνθρωποι ἀγαποῦσαν τοὺς ἱερεῖς τους, μὰ καὶ ὅποιον ἱερωμένο καὶ νὰ ἔβλεπαν, ἀκόμα κι ἂν δὲν τὸν ἤξεραν, ἔτρεχαν νὰ λάβουν τὴν εὐχή του. Τώρα σχεδὸν ἔχει ξεχαστεῖ αὐτὴ ἡ τόσο εὐλογημένη συνήθεια. Περνοῦν ἀπὸ μπροστά μας ἀπαρατήρητοι οἱ παπᾶδες μας. Δείχνει πολλὰ αὐτὸ ἀδελφοί μου! Θεωρεῖται ὁ παπᾶς πλέον ἕνας κοινὸς ἄνθρωπος ὅπως ὅλοι. Τὸ τιμημένο ράσο του δὲν ἐμπνέει σεβασμό. Καὶ ἔχει καὶ ὁ ἴδιος εὐθύνη γιὰ αὐτό! 

Πὼς ἄλλαξαν ὅμως ὅλα μέσα σὲ λίγα μόλις χρόνια; Κάθε ἐποχὴ εἶναι ἀλήθεια πὼς ἔχει τὶς ἰδιορρυθμίες της, τοὺς ἐκσυγχρονισμούς, τὶς κρίσεις, τὶς ἀλλαγές. Μὰ γιὰ νὰ πᾶμε πρὶν 80 χρόνια! Τὸ 1940! Σᾶς φαίνεται μακρινό; Μιὰ ἀναπνοή μας χωρίζει! Τότε οἱ ἱερεῖς στὴν συντριπτική τους πλειονότητα θύμιζαν τὸν Ἅγιο παπᾶ Νικόλα τὸν Πλανᾶ! Ἁπλοί, χαρισματικοί, μὲ ἱερὸ δέος! Καὶ οἱ ἄνθρωποι ἁπλοί, ἀπονήρευτοι, σέβονταν καὶ ἐκτιμοῦσαν ὅσο τίποτα τοὺς ἐναρέτους ἱερεῖς! Διαβάστε μέσα στὸν Παπαδιαμάντη τὸν Μωραϊτίδη, τὸν Κόντογλου, ἀλλὰ ρωτῆστε καὶ ὑπερήλικες σημερινοὺς νὰ σᾶς ποῦν! Μὰ εἶχε καὶ αἰτία αὐτὸς ὁ σεβασμός τους! Ἐκπλήρωναν τότε οἱ ἱερεῖς αὐτὰ ποὺ ὁ Ἱερὸς Χρυσόστομος περιγράφει στοὺς περὶ Ἱεροσύνης λόγους του.

Εἶχαν ἁγιότητα βίου, εἶχαν χάρη πνευματική, ποὺ τὴν ἐκδήλωναν ὅταν οἱ ἀνάγκες τὸ ἀπαιτοῦσαν καὶ ἰδίως μέσα στὸ ἱερὸ μυστήριο τῆς ἐξομολόγησης! Ἡ μόνη μέριμνά τους,- ἀκούγεται σὰν ψεύτικο Θεέ μου!- ἦταν ἡ φροντίδα γιὰ τὶς ψυχὲς τοῦ ποιμνίου τους! Καὶ δὲν μιλᾶμε γιὰ κοσμικὴ φροντίδα, μὰ γιὰ μέριμνα πατρική, πνευματική, ἐναγώνια! Προσευχή, ἀγρυπνία, ἀκολουθίες, ἐξομολόγηση, κήρυγμα, κατήχηση! Δίδασκαν μὲ τὸ παράδειγμά τους, ἐλεοῦσαν! Ὅπως τοὺς ἤθελε ὁ Θεός, ὡς γνήσιοι ποιμένες! Μιὰ μέριμνα ποὺ πολλὲς φορὲς δὲν τοὺς ἐπέτρεπε κἂν νὰ ἀσχοληθοῦν μὲ τὶς φροντίδες τῆς δικῆς τους οἰκογένειας! Ὁ παπᾶ Νικόλας ὁ Πλανᾶς! Συνεχεῖς ἀγρυπνίες! 

Ἀπὸ τὰ μεσάνυχτα ὡς τὶς 3 τὸ μεσημέρι! Ὁ ἱδρῶτας ποὺ ἔτρεχε ἀπὸ τὸ πρόσωπό του, θύμιζε τὸν ἱδρῶτα τοῦ Κυρίου στὸν κῆπο τῆς Γεθσημανῆς! Ἔμοιαζε νὰ λειτουργεῖ στὸ ὑπερουράνιο θυσιαστήριο! Πρόσωπο κατάλαμπρο, καρδιὰ κατοικητήριο Ἁγίου Πνεύματος! Ἀγαποῦσε ἀνεξαιρέτως, ἰδίως τοὺς συνεφημερίους του! Τὰ ὀνόματα σὲ ἐμένα ἔλεγε σὲ ἕναν ἑσπερινό, τὰ ὑπόλοιπα ὅλα στὸν Παπᾶ Ἀντώνη! Τσακώνονταν μεταξὺ τους οἱ ἄνθρωποι ποιὸς θὰ τὸν ἔπαιρνε στὸ σπίτι γιὰ ἁγιασμό, ποιὸς θὰ τὸν ἐξυπηρετοῦσε. Ἦθος Χριστοῦ, ζωὴ Χριστοῦ, μαρτυρία Χριστοῦ! Διορατικός, ἰαματικός, κοσμαγάπητος καὶ Χρισταγάπητος! Τὸν διαδέχτηκε στὴν Ἀθήνα ὁ Ἅγιος Πορφύριος! Στὴν ἔρημο τῆς Ὁμονοίας! Πόσο ἔμοιαζαν αὐτοὶ οἱ δυό! Μὰ καὶ μὲ πόσων ἀκόμα ταυτίζονταν οἱ βιωτές τους!

Ὁ Ἅγιος Γέροντας Φιλόθεος ὁ Ζερβάκος! Ὁ Γέροντας Ἱερώνυμος τῆς Αἰγίνης καὶ ὁ συνονόματός του Σιμωνοπετρίτης! Ὁ παπᾶ Σίμων ὁ Αρβανίτης! Ὁ Ἅγιος Ἀθανάσιος ὁ Χαμακιώτης! Μέχρι τὸ 1970 εἴχαμε πληθώρα Ἁγίων καὶ χαρισματικῶν Γεροντάδων. Μεσουρανοῦσε ἡ Ἐκκλησία! Σημαντικὲς προσωπικότητες! Μετὰ ξεκίνησαν οἱ πτώσεις καὶ οἱ ἐκπτώσεις! Νομιμοποίηση ἐκτρώσεων, πολιτικοὶ γάμοι, σήμερα τὸ σύμφωνο συμβίωσης, οἱ... ἔκφυλες ταυτότητες! 

Ἐλεύθερη πτώση χωρὶς προηγούμενο! Νέα,Νέᾳ ἐποχή, νέα δεδομένα! Ἀκόμη καὶ μέσα στήν Ἐκκλησία καὶ μέσα στὸν ἱερὸ κλῆρο! Σὰν ἐφιάλτης! Χωρὶς Θεό! Χωρὶς Θεό! Ἕνας εἶναι ὁ Θεός! Καὶ ἐκεῖνος τώρα σιωπᾶ! Σὰν νὰ μᾶς λέει: Θλίβομαι μὲ ὅλα αὐτά! Μὰ ἔχει ἤδη ἑτοιμάσει τὰ πάντα! Νὰ ᾿στε σίγουροι ἀδελφοί μου, δὲν θὰ νικήσει τὸ σκοτάδι! Ἔστω μὲ αὐτοὺς τοὺς λίγους ποὺ ἀκόμα κρατᾶνε καὶ μέσα στοὺς Ἀρχιερεῖς καὶ μέσα στὸν κλῆρο καὶ μέσα στὸν λαό, θὰ νικήσει τοῦ Φωτοκράτορος Χριστοῦ μας τὸ Φῶς!

Τὰ στερνὰ λόγια τοῦ Κουτλουμουσιανοῦ Πατέρα, συνοψίζουν αὐτό, ποὺ ἐπιστρέφοντας ὕστερα ἀπὸ λίγες ὧρες στὸν κόσμο καὶ στοὺς δικούς μας ἀνθρώπους, θέλουμε νὰ μεταφέρουμε. Τώρα ἀκόμα καὶ στὶς τελευταῖες σειρὲς τούτης τῆς μνήμης, παλεύω μὲ τὸν ἑαυτό μου νὰ ἀναλύσω στὸ «ἐργαστήρι» τῆς ψυχῆς μου τὰ δάκρυα τοῦ Πατέρα Ἄθωνα. Εἶναι δάκρυα θλίψης ἄραγε γιὰ ὅλα αὐτὰ τὰ ἀνήκουστα καὶ ἀνομολόγητα ποὺ ραγδαῖα συμβαίνουν γύρω μας ἢ δάκρυα δοξολογίας πάντων ἕνεκεν καὶ ἐλπίδας γιὰ τὸν γυρισμό; 

Παραπικραμένος δὲν χαμήλωσε ἄραγε καθόλου, ἀπὸ τότε ποὺ τὸν πρωτανέβηκε ἡ Κυρία τῶν Ἀγγέλων στὸ πρῶτο της προσκύνημα; Βγῆκε ποτὲ ἀπὸ μέσα μας τὸ Ὄρος, ὅταν τὰ δικαιώματα τοῦ Θεοῦ τὸ βίωμά μας θλιβερὰ ἀγνόησε; Τὸ ὄνειρό τοῦ Παραδείσου, ἡ μυρωδιά του, βαστᾶνε ἀκόμα χρώματα καὶ ἀρώματα; Κι ἡ Παναγία μας ὡς πότε θὰ οἰκονομεῖ τὴν ἀχαριστία καὶ τὴν ἰδιωφελῆ μας ἀγάπη; Καὶ ἡ ψυχή μας, ἀκούει τὸ Ἀνάστα τοῦ Οὐρανοῦ ἢ στὸν Ὄρθρο καθεύδει αὐτάρεσκα, ἔστω σὲ κάποιο στασίδι Ἁγιορείτικου Καθολικοῦ;

Ὁ Φώτης τῇ βοηθείᾳ τῆς νέας τεχνολογίας -κι αὐτή ὡς ἄλογη τὴν φανερώνει ἡ Ἀνύμφευτη Νύμφη τῆς ζωῆς μας -μᾶς ἀνακοινώνει ἐπίσημα ὅτι τὸ κινητό του κατέγραψε ἀκριβῶς τὰ φετινὰ ἁγιορείτικα βήματά μας:58.353 βήματα! Ναί, συμπορευτήκαμε μὲ ὅλους τοὺς Ἁγίους τοῦ συναξαριοῦ μας. Ναί, στὴν σκιά του, ξανὰ μᾶς ἀποκαλύφθηκε ἡ ἁπλή ἀλήθεια τῆς πίστης μας. Ναί, ὁ Ἄθωνας ξανὰ ὑπαγόρευσε μυστικὰ στὸ κιτρινισμένο χαρτὶ τῆς ψυχῆς μας. 

Μὰ ἀναρωτιέμαι, πόσα ἀπὸ αὐτὰ τὰ χιλιάδες βήματα, ἄφησαν πίσω τους ἄβηστα ἴχνη ἐπιστροφῆς καὶ βαθεῖς Σταυροὺς χαραγμένους... Πόσα ἀπὸ αὐτὰ θὰ μετρήσει ἐν ἐκείνῃ τὴ ἡμέρα ὁ Κύριος σὰν βήματα ποὺ ἡ μετάνοια ὤθησε καὶ ὄχι τὸ ἀπέραντο ἀνθρωπάρεσκό μου ...Τὸ εἶπε ὁ συννεφοβάμων Γέροντας στὶς τελευταῖες μας φετινὲς στιγμές. Ἀπὸ βίωμα πάσχουμε! Ἐξ ὁράσεως ἡ πίστη! ὅπως ἔλεγε καὶ ὁ Ἅγιος Ἱεροκήρυκας τοῦ Παραδείσου (σ.σ.Δημήτριος Παναγόπουλος).

Πόσα ἀπὸ αὐτὰ τὰ ἀμέτρητα ποὺ γράφτηκαν ξανὰ θὰ βιωθοῦν ὡς τὴν στερνὴ πνοή μας; Καὶ τότε ὁ Πατέρας Ἄθωνας θὰ σταλάξει δάκρυα! Θὰ ᾿ναι ἄραγε δάκρυα χαρᾶς γιὰ τὴν σωτηρία ἢ θλίψης γιὰ τὴν ἀπώλεια; Ὡς τότε αὐτὴ ἡ ἀμφιβολία ἂς γίνει ραβδὶ ἀγριοελαίας, βακτηρία σὲ ἀνάβαση Ἀθωνική, σὲ γλιστερὰ σκαλοπάτια πρὸς τὸ παμπόθητο ὑπερῶον τῆς Ἄνω Πόλης, νὰ συγκρατᾶ ἀπὸ τὴν ἄβυσσο τοῦ αἰωνίου σκότους! Βοᾶ ὁ Κύριος! Μὲ τὴν παρατεινόμενη μακρόθυμη σιωπὴ Του! Δακρύζει ὁ Κύριος! Τὰ δάκρυά Του σταλάζει στὰ μάτια κάθε ταπεινοῦ Ἀθωνίτη κρυμμένου σὲ μεσονυχτικὸ σκοτάδι ...

Βουβὸς Θεὸς καὶ θλίβεται σκοτάδι σὰν σκεπάζει.Ταχέως ἰδοὺ Ἐγὼ ἔρχομαι, μὲ τὴν σιωπὴ φωνάζει!

Τέλος καὶ τῷ Θεῷ ἡ δόξα
Νώντας Σκοπετέας

Ἀφιερωμένο σὲ ὅλα τὰ εὐωδιαστὰ ἄνθη τοῦ Ἀθωνικοῦ λειμῶνα, ποὺ δὲν παύουν ποτὲ νὰ δροσίζουν τὶς ξερικές μας ψυχὲς καὶ τὸ ἄκαρπό τους. Στοὺς εὐλογημένους συνοδῖτες μου, ΑΝΤΩΝΙΟ, ποὺ στὸ πρῶτο του κιόλας ταξίδι, πέταξε μὲ φτερὰ ἐρωδιοῦ πάνω ἀπὸ πέλαγα ἀδελφικῆς ἀγάπης καὶ φώλιασε σὲ κατοικητήρια ταπεινώσεως. Στὸν ΘΕΟΔΟΣΙΟ, ποὺ ἀναζητᾶ ἀχόρταστα καὶ ἀξεδίψαστα τὸν ἀληθινὸ προορισμό μας στὰ κρυμμένα χαμόγελα τοῦ Οὐρανοῦ. Στὸν ΦΩΤΙΟ, ποὺ στὸ εὐρύχωρο δοχεῖο τῆς καρδιᾶς του, ἀποταμίευε συνεχῶς δρόσους ἑωθινὲς καὶ μεσονυχτικὰ δάκρυα στοῦ Ψαλτηριοῦ τὶς παρακλήσεις. Στὸν ΝΙΚΟΛΑΟ, ποὺ δὲν θὰ πάψει ὅσο ἀναπνέει, νὰ χαράζει βαθιὰ σημάδια ἐπιστροφῆς σὲ λυγερόκορμες συστάδες Παραδείσου. Στὸν Ἁπλοῦ ἀδελφό μας, στοῦ Θεσβίτη τὶς ἀγγελικὲς σκάλες. Στὶς Συζύγους καὶ στὰ παιδάκια μας ποὺ πάντα σὰν ἐπιστρέφουμε καρτεροῦν τὸ βιωμά μας...

  
 

Πηγή:http://sotiriapsixis.blogspot.com/
_________________________

Παρακάτω οἱ σύνδεσμοι τῶν προηγούμενων ἀναρτήσεων
Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας. Άγιο Όρος 2017 (Μέρος 1ον)  
 https://ethnegersis.blogspot.com/2019/11/2017-1.html
 
Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας. Άγιο Όρος 2017 (Μέρος 2ον)  
https://ethnegersis.blogspot.com/2019/11/2017-2.html
 
Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας. Άγιο Όρος 2017 (Μέρος 3ον)  
https://ethnegersis.blogspot.com/2019/12/2017-3.html
 
Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας. Άγιο Όρος 2017 (Μέρος 4ον)  
https://ethnegersis.blogspot.com/2019/12/2017-4.html
 
Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας. Άγιο Όρος 2017 (Μέρος 5ον)  
https://ethnegersis.blogspot.com/2019/12/2017-5.html
 
Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας. Άγιο Όρος 2017 (Μέρος 6ον)  
https://ethnegersis.blogspot.com/2019/12/2017-6.html
 
Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας. Άγιο Όρος 2017 (Μέρος 7ον)  
https://ethnegersis.blogspot.com/2019/12/2017-7.html
 
Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας. Άγιο Όρος 2017 (Μέρος 8ον)  
https://ethnegersis.blogspot.com/2020/01/2017-8.html
 
Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας. Άγιο Όρος 2017 (Μέρος 9ον)  
https://ethnegersis.blogspot.com/2020/01/2017-9.html 

Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας. Άγιο Όρος 2017 (Μέρος 10ον)  
https://ethnegersis.blogspot.com/2020/01/2017-9_22.html

 «Πᾶνος»