Ἱερομαρτύρων κέρασμα,ἡ ἔσχατη λειτουργία.
Συνεσταλμένα βήματα, ἀνεβλαβῆ τὰ οἰκεῖα.
Ἀντίβαρο στὴν ξαστοχιά, στὴν Θεία δικαιοσύνη!
Τροφὸς Ζωῆς κατέρχεται, πρεσβεῖες νὰ ταχύνει.
Τοῦ Παναγίου μνήματος φύλακας Ἠρακλειώτης!
Μὲ μεσιτεία τοῦ Ἄη Μηνά, Πατριάρχης καὶ Δεσπότης!
Γιάντα μὴ καὶ δὲ σ᾿ ἀγαπῶ Ἅγιε καὶ Παναγιά μου;
Τῆς πίστης βάρεσε ἡ γροθιὰ καὶ ἔγιναν τὰ ὄνειρά μου!
Νύχτα μερώνεται μὲ φῶς ἀπὸ ἔκπαγλο φεγγάρι!
Ἀγρύπνια καὶ ὑπομονὴ κούτσουρα γιὰ κλινάρι!
Πορεία στὸ μεσόνυχτο ἀπὸ ἀναγκεμένους!
Πίστης ἐξιστορήματα γιὰ τοὺς ἀναστημένους!
Στὴν Σκήτη τοῦ Προφήτη Ἠλία. Ἀπόγευμα τῆς τρίτης μας φετινῆς μέρας στὸ Ὄρος . Στὸ παρεκκλήσιο τοῦ Ἁγίου Νικολάου ξανά. Ἑσπερινὸς μὲ στιχηρὰ τοῦ Ἁγίου Φωκά τοῦ Ἱερομάρτυρα καὶ θαυματουργοῦ! Τοῦ μηνύθηκε τὸ μαρτυρικό του τέλος μὲ περιστέρι, ποὺ ἕνα στεφάνι του ἔβαλε στὸ κεφάλι καὶ μὲ ἀνθρώπινη μιλιά του εἶπε : Ποτήριον κεκέρασται καὶ δεί σὲ αὐτὸ πιεῖν! Τὸ μαρτύριο τῶν Ἱερομαρτύρων εἶναι ἡ τελευταία τους λειτουργία πάνω στὴ γῆ! Ἐποίησε καὶ αὐτός, κατὰ τὸν Ἅγιο Γρηγόριο τὸν Θεολόγο, τὴν τελευτὴν τελευταῖον μυστήριον!
Ὁ πατὴρ Σίλας βδομαδιάρης ἱερέας! Ἡ ἐλάχιστη στιγμὴ εἶναι σπουδαία γι αὐτόν! Εἶναι τόσα χρόνια παπᾶς καὶ θαρρεῖς πὼς εἶναι ἡ πρώτη του φορὰ ποὺ βηματίζει ὡς ἱερουργός . Δὲν τὸν ἀγγίζει διόλου ἡ ἐπανάληψη, δὲν ὑποχωρεῖ στῆς ἀνεβλαβούς ἐξοικείωσης τὸ ἀδιόρατο σαράκι...
Σὰν νὰ τὰ πρωτοφορά τὰ ἱερατικά του ἱμάτια! Ὅλο καὶ πιὸ λαμπερά, ὅλο καὶ πιὸ καινούρια! Στὶς μακρόσυρτες συγκλονιστικὲς σιωπὲς ἀνάμεσα στὶς μυστικὲς εὐχές του, στὸν Ἅγιο Νικόλαο, τὸ μόνο ποὺ ἀκούγεται εἶναι ὁ Ἁπλοῦς νὰ ξεπνέει βαθιὰ τὸ ...διοξείδιο τῆς πίστης! Ὁ γέροντας Ἰωακεὶμ ἀπαγγέλει τὸ Καταξίωσον Κύριε! Κάθε λέξη τονισμένη ἀπ᾿ τῆς καρδιᾶς του τὸ ἀστείρευτο «μελανοδοχεῖο»! Οἱ Θασίτες Πατέρες πλησιάζουν μὲ συστολὴ τὸ δεξὶ ἀναλόγι γιὰ τὴν παράκληση τῆς Παναγίας! Ἡ παρακλητικὴ προστακτικὴ τῶν δεομένων συναμαρτωλῶν! Πρόφθασον, τάχυνον καὶ σπεῦσον! Σκέπε, φύλαττε καὶ φρούρει!
Σὰν νὰ τὰ πρωτοφορά τὰ ἱερατικά του ἱμάτια! Ὅλο καὶ πιὸ λαμπερά, ὅλο καὶ πιὸ καινούρια! Στὶς μακρόσυρτες συγκλονιστικὲς σιωπὲς ἀνάμεσα στὶς μυστικὲς εὐχές του, στὸν Ἅγιο Νικόλαο, τὸ μόνο ποὺ ἀκούγεται εἶναι ὁ Ἁπλοῦς νὰ ξεπνέει βαθιὰ τὸ ...διοξείδιο τῆς πίστης! Ὁ γέροντας Ἰωακεὶμ ἀπαγγέλει τὸ Καταξίωσον Κύριε! Κάθε λέξη τονισμένη ἀπ᾿ τῆς καρδιᾶς του τὸ ἀστείρευτο «μελανοδοχεῖο»! Οἱ Θασίτες Πατέρες πλησιάζουν μὲ συστολὴ τὸ δεξὶ ἀναλόγι γιὰ τὴν παράκληση τῆς Παναγίας! Ἡ παρακλητικὴ προστακτικὴ τῶν δεομένων συναμαρτωλῶν! Πρόφθασον, τάχυνον καὶ σπεῦσον! Σκέπε, φύλαττε καὶ φρούρει!
Μετὰ τὸ Ἀπόδειπνο, ἡ Γαλακτοτροφοῦσα κατεβαίνει ἀπὸ τὴν κορυφὴ τοῦ τέμπλου μὲ τὸ ἀντίβαρό της κρατημένο ἀπὸ τὸν πατέρα Φιλήμονα. Τὴν προσκυνᾶμε πρὶν βγοῦμε ἔξω. Ὅλη μας ἡ ἐλπίδα στὰ εἰκονίσματα τῆς Τροφοῦ τῆς Ζωῆς μας! Μακαρία ἡ κοιλία ἡ βαστάσασά σε καὶ μαστοὶ οὖς ἐθήλασας! Τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου Ἱεροσολύμων τὰ λόγια καὶ αὐτὰ κατέρχονται ἐξ Οὐρανοῦ, εὐγνωμοσύνης ἐφύμνια:
Βρέφος βλέπω καὶ Θεό μου ἀναγνωρίζω, βρέφος ποὺ θηλάζει καὶ τὸν κόσμο διατρέφει, βρέφος ποὺ κλαυθμυρίζει καὶ στὸν κόσμο ζωὴ καὶ χαρὰ χαρίζει, βρέφος ποὺ τυλίγεται στὰ σπάργανα καὶ ἀπὸ τὰ δεσμὰ τῆς ἁμαρτίας μὲ λυτρώνει, βρέφος μέσα στὶς μητρικὲς ἀγκάλες ὡς ἀληθινὸς ἄνθρωπος ποὺ δὲν λείπει καθόλου ἀπὸ τὴ γῆ καὶ τὸ ἴδιο στοὺς κόλπους τοῦ Πατρὸς ἀναλλοίωτο καὶ χωρὶς νὰ ἀπουσιάζει καθόλου ἀπὸ τοὺς οὐρανούς.
Εὐλογεῖ καὶ ὑπόσχεται ἡ Γαλακτοτροφοῦσα Παναγιὰ τῶν Προφητηλιατῶν! Ἀγαπᾶ ἐλεημοσύνην καὶ κρίσιν ὁ Κύριος( ψαλμ 32,5). Ἀντίβαρο ἡ ἱκεσία τῆς Ἁγνῆς Μητροπαρθένου στὴν δικαιοσύνη τοῦ Κυρίου καὶ στὶς ξαστοχιές μας...
Νύχτα ἀνύχτωτη ἀπὸ τοῦ φεγγαριοῦ τὸ γέμισμα. Στὸ πίσω μέρος τῆς αὐλῆς θαυμάζουμε ὅλοι μας τὸ χρύσωμα του στὴν θάλασσα. Ὁ Φώτης μας μιλᾶ γιὰ τῶν Ἀγγέλων τὶς σκάλες τὶς σεληνόφωτες. Ἡ ποιητικὴ ὑποβολὴ τοῦ Ὄρους δὲν ἀφήνει κανέναν ἀνεπηρέαστο!
Στὰ χέρια μου κρατῶ τὸν Ἀρχάγγελο τοῦ Μανταμάδου! Μιὰ εἰκονίτσα ποὺ μοῦ χάρισε ὁ σχεδὸν ἐνενηντακοντούτης Ἁγιασώτης Κυρ-Παναγιώτης μετὰ τὸ Ἀπόδειπνο. Ὁ Ἠρακλειώτης κυρ-Νίκος, ὁ κατὰ πολὺ μικρότερος φίλος του, μαζί του φέτος, συνοδίτης καὶ ἀδελφός, τὸν ἀκολουθεῖ καὶ στοργικά τὸν προσέχει. Μοῦ δωρίζει εὐλογίες ἀπὸ τὰ Ἱεροσόλυμα. Μικρὲς εἰκόνες τῆς Παναγίας τῆς Ἱεροσολυμίτισσας καὶ κάρτες ἀπὸ τὸν Πανάγιο Τάφο!
Καὶ ἕνα στυλὸ ἀπὸ ὅπου βγαίνει ἕνας πάπυρος, μὲ τὸ ἱερὸ κουβούκλιο τὴν ὥρα ποὺ φωτίζεται ἀπὸ τὸ Ἅγιο Φῶς! Ἀμέτρητα χρόνια κάθε Μεγάλη Ἑβδομάδα ἐκεῖ καὶ ὄχι μόνο, νὰ στηρίζει μὲ κάθε του δύναμη τὴν ἀδελφότητα τὴν φυλάττουσα τῆς πίστεως τὶς Θερμοπύλες! Στὸν Πανάγιο Τάφο, στὸ τάμα ὁλάκερης τῆς ζήσης του! Νὰ γράψεις φέτος τὸ ἡμερολόγιο τοῦ Ὄρους μὲ αὐτὸν τὸν στυλό! Νὰ τὰ ἀκούσουμε μετὰ καὶ στὸ Ἡράκλειο στὸν σταθμό μας! Ἔχεις λίγο χρόνο νὰ σοῦ διηγηθῶ καὶ ἐγὼ κάτι; Καθίσαμε σ᾿ ἕνα παγκάκι καὶ ἄρχισε γιὰ ὥρα πολὺ νὰ μοῦ διηγεῖται τὴν ζωή του!
Κάθε της στιγμὴ ὡς τώρα ἕνα ἀτελείωτο θαῦμα! Ἡ μάνα του μὲ τὴν ἀκλόνητη πίστη τὸν κράτησε στὰ δύσκολα καὶ στὰ ὀρφανεμένα! Αὐτή τοῦ μίλησε ἀπὸ μωρὸ παιδὶ γιὰ τὴν Παναγία καὶ τοὺς Ἁγίους! Καὶ ἔπειτα στὸν ἀγῶνα τῆς ζωῆς μὲ ὅλα τὰ ἐμπόδια, ὅλες τὶς κακοτοπιές, ὅλα τὰ ἀνηφόρια, ἐκεῖνος ἔβρισκε πάντα προστασία καὶ σκέπη στὴν Παναγία καὶ στοὺς ἀγαπημένους του Ἁγίους. Τὸν Ἅγιο Μηνά καὶ τὸν Ἅγιο Νεκτάριο! Αὐτοὺς παρακαλάει στὰ δύσκολα καὶ στὰ ἀκατόρθωτα! -Μέχρι καὶ Πατριάρχῃ μοῦ βγάλανε τὸν Θεόδωρο καὶ Ἀρχιεπίσκοπο τὸν Εἰρηναῖο, μοῦ λέει καὶ μόλις μὲ βλέπει νὰ χαμογελῶ μοῦ ἀπευθύνεται μὲ ὕφος σοβαρὸ καὶ ἀπόλυτο! -Δὲν λέγω ψέματα παιδί μου! Χτυπῶ τὸ χέρι γροθιὰ κάτω καὶ τοὺς κοιτῶ κατάματα: Γιάντα μὴ δὲ σ᾿ ἀγαπῶ Παναγιά μου καὶ Ἅγιε μοῦ Μηνά! Κάμε τούτη τὴ χάρη! Καὶ τρέχουν ἀμέσως! Ὅ,τι καὶ νὰ τοὺς ζητήξω!
Καὶ τὰ κατάφερε ὁ Κυρ-Νίκος φτωχὸς καὶ ἀδύναμος στὰ ξεκινήματα νὰ πορευτεῖ μὲ λεβεντιὰ ὡς τὰ τώρα στὴ ζωή του, δίχως νὰ ξεχνᾶ ποτὲ τὰ εὐχαριστήριά του! -Θὰ πάω στὴν Παναγούδα μεθαύριο τὴν Κυριακὴ ἂν θέλει ὁ Θεός! Ἔχω φέρει μιὰ μεγάλη εἰκόνα τῆς Ἱεροσολυμίτισσας, νὰ τὴν ἀφήσω ἐκεῖ, νὰ τὴν ἔχουν οἱ πατέρες καὶ ὁ Ἅγιος ποὺ τόσο τὴν ἀγάπαγε τὴν μορφή της! Τὴν εἶχε δεῖ ὁ Ἅγιος Παϊσιος στὸ καλυβάκι του! Τοῦ παρουσιάστηκε ντυμένη στὰ χρυσά! Μὲ πρόσωπο ποὺ ἄστραφτε! Ἡ πιὸ ὄμορφη ὄψη τοῦ κόσμου! Αὐτὴ ἔλεγε εἶναι ἀκριβῶς ἡ μορφή της! Σὲ αὐτὴν τὴν εἰκόνα ἔχουμε τὴν πιὸ παραστατικὴ ἀποτύπωσή της!
Μοῦ εἶπε πολλὰ ὁ Κυρ-Νίκος ὁ Ἠρακλειώτης ἐκεῖνο τὸ βράδυ στὴν φεγγαρόλουστη αὐλὴ ἔξω ἀπ᾿ τὸ καθολικὸ τοῦ Ἐνδόξου Ἠλιού . Πόσες φορὲς δὲν ἔκανε ἐκεῖνες τὶς 2 περίπου ὧρες ἀπευθείας μὲ τὴν γοργοτάξιδη ψυχούλα του τὴν ...πτήση Ἱεροσόλυμα -Ἄθως μετ᾿ ἐπιστροφῆς! Μίλησε γιὰ ἀνθρώπους ποὺ γεύτηκαν σάρκα καὶ αἷμα στὴν Θεία μεταλαβιά! Γιὰ ὑπέρλογες ἰάσεις, γιὰ Θεῖες παρεμβολὲς καὶ ἐπεμβάσεις, γιὰ τὸ πλούσιον ἔλεος τοῦ Φιλανθρώπου.
Γιὰ τὴν ἄδολη πίστη τῶν ταπεινῶν τούτου τοῦ κόσμου, ποὺ ὄρη μὰ καὶ τὸν Ἄθωνα μεθιστάνει, ὅπου καὶ νὰ βρίσκεται ἕνα δυσκολεμένο του παιδί, νὰ τὸ σκεπάσει μὲ τὴν παρηγορητικὴ τοῦ ἀποσκιάδα . Δὲν θὰ γραφτοῦν ἐδῶ οἱ στὰ σίγουρα συγκλονιστικὲς λεπτομέρειες. Τὸ μόνο βέβαιο εἶναι πὼς γιὰ κάθε γροθιὰ ποὺ ὡς τὰ τώρα ἔχει χτυπήσει χάμω τοῦτος ὁ ἀπειρόκακος Κρητικός, σὲ κάθε ἀπίθανο γιὰ τοὺς πολλοὺς αἴτημά του πρὸς τὸν Οὐράνιο Ἀρχηγὸ καὶ Τελειωτή τῆς πίστεως, ὑπάρχουν πολλὲς γροθιὲς σφιγμένες σὲ στρωτὲς μετάνοιες, μπροστὰ σὲ εἰκονοστάσι, ποὺ στὸ κέντρο του ἔχει τὴν γλυκύτατη ἀχειρότευκτη μορφὴ τῆς Ἱεροσολυμίτισσας!
Λίγες ὧρες ὡς τὶς 2 τὴ νύχτα ποὺ εἴχαμε συναποφασίσει ἔγερση. Ἐμεῖς οἱ πέντε μαζὶ μὲ τὸν Ἁπλοῦ καὶ τὸν καλοκάγαθο Δημήτριο τὸν συνοδοιπόρο του. Γιὰ αὐτὸ ἐξάλλου μείναμε στὸ παλιὸ Νοσοκομεῖο τῆς σκήτης ἔξω ἀπὸ τὴν πύλη, γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ ξεκινήσουμε πολὺ πρὶν τὸ ἄνοιγμά της γιὰ τὰ μέρη της κάτω Καψάλας καὶ τὸ κελί τοῦ παπᾶ Ευθύμη καὶ τῆς συνοδείας του. Ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ γνωστὰ καταφύγια δεομένων, ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ ἐνεργὰ ἐργαστήρια ὑπομονῆς καὶ ἀγάπης τοῦ Ἄθωνα! Ὁ Γέροντας ὅπως κάθε χρόνο τέτοια ἐποχὴ «ἐξαφανίζεται» ἐπὶ μακρὸν γιὰ ἡσυχία καὶ προσευχή.
Ἦταν ἀπὸ τὶς τελευταῖες μέρες ποὺ θὰ μπορούσαμε νὰ τὸν δοῦμε ἀπὸ κοντὰ καὶ νὰ τοῦ μιλήσουμε. Τὸ ἴδιο ὅμως γνώριζαν καὶ σχεδὸν ὅλοι οἱ ἐπισκέπτες προσκυνητὲς στὰ μέρη πέριξ τῶν Καρυών. Γι αὐτὸν τὸν λόγο καὶ γιὰ νὰ προλάβουμε ἔστω γιὰ λίγο τὸν παππούλη θὰ ἔπρεπε νὰ ἤμασταν ἀπὸ πολὺ νωρὶς ἔξω ἀπὸ τὴν πόρτα τοῦ κελιού!
Ξεκινήσαμε λοιπὸν στὴν πιὸ γλυκιὰ Φθινοπωρινὴ νυχτιά ποὺ ἔμοιαζε μέρα, μὲ ἕνα ἔκπαγλο φεγγάρι νὰ ὁδηγεῖ τὰ βήματά μας στὸν χωμάτινο δρόμο. Πετᾶμε ἀπὸ χαρά! Πρώτη φορὰ σὲ νυχτερινὴ πτήση σέ... ἀεροδιαδρόμους Ἀθωνικούς. Μετὰ ἀπὸ μισὴ ὥρα βρήκαμε τὸν χαρακτηριστικὸ Σταυρὸ στὸν βράχο καὶ τὸ μονοπάτι ποὺ σχεδὸν ἀμέσως μᾶς ὁδήγησε ἔξω ἀπὸ τὴν πόρτα τοῦ κελιοῦ! Τὸ Σταυρονικητιανὸ κελὶ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου! Μιὰ ἀπὸ τὶς ἀστείρευτες ξεδιψαστικὲς κρῆνες τοῦ Ὄρους! Ἐκεῖ ἔξω ἀπὸ τὸν ξύλινο φράχτη, ἤδη βρίσκονταν συγκεντρωμένοι 10 ἄνθρωποι ποὺ περίμεναν!
Ξεκινήσαμε λοιπὸν στὴν πιὸ γλυκιὰ Φθινοπωρινὴ νυχτιά ποὺ ἔμοιαζε μέρα, μὲ ἕνα ἔκπαγλο φεγγάρι νὰ ὁδηγεῖ τὰ βήματά μας στὸν χωμάτινο δρόμο. Πετᾶμε ἀπὸ χαρά! Πρώτη φορὰ σὲ νυχτερινὴ πτήση σέ... ἀεροδιαδρόμους Ἀθωνικούς. Μετὰ ἀπὸ μισὴ ὥρα βρήκαμε τὸν χαρακτηριστικὸ Σταυρὸ στὸν βράχο καὶ τὸ μονοπάτι ποὺ σχεδὸν ἀμέσως μᾶς ὁδήγησε ἔξω ἀπὸ τὴν πόρτα τοῦ κελιοῦ! Τὸ Σταυρονικητιανὸ κελὶ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου! Μιὰ ἀπὸ τὶς ἀστείρευτες ξεδιψαστικὲς κρῆνες τοῦ Ὄρους! Ἐκεῖ ἔξω ἀπὸ τὸν ξύλινο φράχτη, ἤδη βρίσκονταν συγκεντρωμένοι 10 ἄνθρωποι ποὺ περίμεναν!
Ἕνας εἶχε κοιμηθεῖ ἐκεῖ ἀπὸ τὶς 11 τὸ βράδυ! Ὁ Πέτρος ἀπὸ τὶς Σέρρες. Βολεύτηκε ὅπως - ὅπως πάνω σὲ κάτι κούτσουρα γιὰ δυὸ ὧρες περίπου! Ἔπειτα ἀπὸ λίγο γύρω στὴ μία, ἦρθαν οἱ Καβαλιῶτες συνοδοιπόροι ποὺ διανυκτέρευσαν ἐπὶ τούτου στὶς Καρυές στὸ πανδοχεῖο ποὺ λειτουργεῖ, γιὰ νὰ μὴν δεσμεύονται ἀπὸ τὰ ὡράρια τῶν Μονῶν. -Εἴχαμε ἔρθει καὶ πέρυσι! Περιμέναμε πάνω ἀπὸ 8 ὧρες, γιατί φτάσαμε μεσημέρι καὶ δὲν τὰ καταφέραμε νὰ τοῦ μιλήσουμε! Φέτος εἴπαμε νὰ ᾿ρθουμε ἀπὸ νύχτα! Ἔχουμε ἀνάγκη νὰ τὸν δοῦμε ὁπωσδήποτε φέτος!
Μόλις ἐλάχιστα πρὶν ἀπὸ ἐμᾶς 6 πασίχαροι Αἰγιῶτες μὲ ἐπικεφαλῆς τους τὸν πατέρα Σ. ἔλαβαν καὶ ἐκεῖνοι θέση ἀναμονῆς. Τέτοιο πόθο εἶχαν οἱ πρῶτοι ...τῆς ἄτυπης σειρᾶς νὰ δοῦν τὸν Γέροντα, τὸ πνευματικὸ ἄνθος τῆς σπορᾶς τοῦ Ἁγίου Παϊσίου. Κάποιοι θὰ μιλήσουν γιὰ ἀκρότητες καὶ ὑπερβολές. Στοῦ Πανσόφου Σειράχ τοὺς λόγους ἂς προστρέξουμε νὰ λάβουμε τὴν ἀπάντηση: Ἄν βρεῖς ἄνθρωπο συνετὸ πήγαινε σὲ αὐτὸν ἀπ᾿ τὰ χαράματα! Ἀπὸ τὰ βήματά σου νὰ φαγωθοῦν τὰ σκαλιὰ στὴν εἴσοδό του! ἐὰν ἴδῃς συνετόν, ὄρθριζε πρὸς αὐτόν, καὶ βαθμοὺς θυρῶν αὐτοῦ ἐκτριβέτω ὁ πούς σου. ( Σοφ.Σειράχ 6,36)
Ὁ Πέτρος μᾶς μιλᾶ γιὰ τὸν παππούλη καὶ τὸ πόσο τὸν βοήθησε ὅταν πρὶν ἀπὸ χρόνια ἀνήμερα τῆς Μεταμορφώσεως παραλίγο νὰ χάσει τὴν ζωή του σὲ ἀτύχημα μὲ τὴν μηχανή! Ἔχει ἀγάπη πολὺ ὁ Γέροντας! Ἐμένα μοῦ ἄλλαξε τὴν ζωή! Γι αὐτὸ θέλω νὰ τὸν βλέπω καὶ νὰ μπαίνω κάτω ἀπ τὸ πετραχήλι του! Ὅποτε τὰ καταφέρνω ἔρχομαι! Νὰ γεμίσω τὶς μπαταρίες μου! Ποὺ νὰ μὲ ἔβλεπες πρὶν μερικὰ χρόνια ἀδελφέ μου! Μόλις πρωτοήρθα στὸν Γέροντα! Ἄλλος ἄνθρωπος ἤμουνα, μέσα καὶ ἔξω! Εἴχαμε θάψει καὶ τὸν ἀδελφό μου τὸν Παῦλο τότε ποὺ τὸν σκότωσε ἕνας μεθυσμένος μὲ αὐτοκίνητο τὴν ὥρα ποὺ περπατοῦσε τὸ παλικάρι μας στὸν δρόμο! Πόσο τὸν ἀγαποῦσα! Πέτρος καὶ Παῦλος! Ἀχώριστοι ἤμασταν πάντα! Εἶχα θυμὸ μέσα μου πολύ! Μὰ ἔπειτα γαλήνεψα, ἠρέμησα, τὰ εἶδα ὅλα ἀλλιῶς! Ἔχω πολὺ δρόμο ἀκόμα βέβαια! Νὰ φτάσω στὴν πίστη ποὺ ὅλα τὰ γιατρεύει!
Μόλις ἐλάχιστα πρὶν ἀπὸ ἐμᾶς 6 πασίχαροι Αἰγιῶτες μὲ ἐπικεφαλῆς τους τὸν πατέρα Σ. ἔλαβαν καὶ ἐκεῖνοι θέση ἀναμονῆς. Τέτοιο πόθο εἶχαν οἱ πρῶτοι ...τῆς ἄτυπης σειρᾶς νὰ δοῦν τὸν Γέροντα, τὸ πνευματικὸ ἄνθος τῆς σπορᾶς τοῦ Ἁγίου Παϊσίου. Κάποιοι θὰ μιλήσουν γιὰ ἀκρότητες καὶ ὑπερβολές. Στοῦ Πανσόφου Σειράχ τοὺς λόγους ἂς προστρέξουμε νὰ λάβουμε τὴν ἀπάντηση: Ἄν βρεῖς ἄνθρωπο συνετὸ πήγαινε σὲ αὐτὸν ἀπ᾿ τὰ χαράματα! Ἀπὸ τὰ βήματά σου νὰ φαγωθοῦν τὰ σκαλιὰ στὴν εἴσοδό του! ἐὰν ἴδῃς συνετόν, ὄρθριζε πρὸς αὐτόν, καὶ βαθμοὺς θυρῶν αὐτοῦ ἐκτριβέτω ὁ πούς σου. ( Σοφ.Σειράχ 6,36)
Ὁ Πέτρος μᾶς μιλᾶ γιὰ τὸν παππούλη καὶ τὸ πόσο τὸν βοήθησε ὅταν πρὶν ἀπὸ χρόνια ἀνήμερα τῆς Μεταμορφώσεως παραλίγο νὰ χάσει τὴν ζωή του σὲ ἀτύχημα μὲ τὴν μηχανή! Ἔχει ἀγάπη πολὺ ὁ Γέροντας! Ἐμένα μοῦ ἄλλαξε τὴν ζωή! Γι αὐτὸ θέλω νὰ τὸν βλέπω καὶ νὰ μπαίνω κάτω ἀπ τὸ πετραχήλι του! Ὅποτε τὰ καταφέρνω ἔρχομαι! Νὰ γεμίσω τὶς μπαταρίες μου! Ποὺ νὰ μὲ ἔβλεπες πρὶν μερικὰ χρόνια ἀδελφέ μου! Μόλις πρωτοήρθα στὸν Γέροντα! Ἄλλος ἄνθρωπος ἤμουνα, μέσα καὶ ἔξω! Εἴχαμε θάψει καὶ τὸν ἀδελφό μου τὸν Παῦλο τότε ποὺ τὸν σκότωσε ἕνας μεθυσμένος μὲ αὐτοκίνητο τὴν ὥρα ποὺ περπατοῦσε τὸ παλικάρι μας στὸν δρόμο! Πόσο τὸν ἀγαποῦσα! Πέτρος καὶ Παῦλος! Ἀχώριστοι ἤμασταν πάντα! Εἶχα θυμὸ μέσα μου πολύ! Μὰ ἔπειτα γαλήνεψα, ἠρέμησα, τὰ εἶδα ὅλα ἀλλιῶς! Ἔχω πολὺ δρόμο ἀκόμα βέβαια! Νὰ φτάσω στὴν πίστη ποὺ ὅλα τὰ γιατρεύει!
Ἐδῶ ποὺ κάθομαι καὶ περιμένω ἀδελφὲ μοῦ ἔχω ἀκούσει πολλὲς ἱστορίες γιὰ ἀνθρώπους ποὺ ἀληθινὰ πιστεύουν! Αὐτὴ ποὺ μὲ εἶχε κάνει νὰ κλάψω ἦταν μὲ μιὰ μάνα, ποὺ Μεγάλη Παρασκευὴ μπῆκε μέσα στὸ δωμάτιο τοῦ μοναχογιοῦ της καὶ τὸν βρῆκε παγωμένο καὶ νεκρό! Ἔμεινε γιὰ ὧρες πολλὲς δίπλα του! Μόλις νύχτωσε, κοίταξε τὴν Παναγιὰ στὸ εἰκόνισμα καὶ τῆς εἶπε: Τώρα φεύγω νὰ πάω στὴν κηδεία τοῦ Υἱοῦ σου Παναγία μου! Αὔριο σὲ παρακαλῶ νὰ ἔρθεις καὶ ἐσὺ στὴν κηδεία τοῦ δικοῦ μου! Καὶ ἔφυγε γιὰ τὸν Ἐπιτάφιο δίχως νὰ πεῖ σὲ κανέναν κουβέντα! Μόλις ἐπέστρεψε, τὴν περίμενε ὁλοζώντανο τὸ παιδί της! Τὸν ἐπανέφερε ἡ Παναγία στὴ ζωή!
Ὁ Ἁπλοῦς ἀκούει καὶ δακρύζει μὲ αὐτὴν τὴν ἱστορία! Ἔχει καὶ αὐτὸς τόσα νὰ θυμηθεῖ! -Ἐμεῖς πρὶν ἀπὸ χρόνια εἴχαμε πάει στὸ κελάκι τῶν Ἰωασαφαίων στὶς Καρυές! Πᾶνε σχεδὸν 35 χρόνια! 1983, 84 ἤτανε! Μπήκαμε μέσα, βλέπουμε ἕναν Γέροντα. Μᾶς λέει: Ἤμασταν πολὺ κουρασμένοι σήμερα γιατί εἴχαμε πανήγυρη μὲ ἀγρυπνία μεγάλη! Πρὶν ἔρθετε ἦταν ἐδῶ ἡ Παναγία! Μᾶς ἔπλυνε καὶ μᾶς καθάρισε γιὰ ὥρα πολύ! Μόλις ἤρθατε ἔφυγε! Ἀκούγονται ἀπίστευτα αὐτὰ μὰ εἶναι ὅλα ἀλήθεια! Σκέψου παιδὶ μου ὅτι σὲ ἐμένα ποὺ εἶμαι ὁ τελευταῖος καὶ ὁ χειρότερος ὅλων, ἔχουν συμβεῖ θαύματα! Ἤμουν στὸ χειρουργεῖο γιὰ πολὺ σοβαρὴ ἐγχείρηση στὸ λαιμό! Εἶμαι καὶ ψάλτης πολλὰ χρόνια στὸ χωριό μου! Μία ὥρα κράτησε μόνο ἡ νάρκωση νὰ φανταστεῖς! Σὲ ὅλην τὴν ἐπέμβαση ἄκουγα συνέχεια ἀγγελικὰ ψάλματα : Ἅγιος Ἅγιος Ἅγιος Κύριος Σαβαώθ!
Σκέψου ἂν ἄκουγα ἐγὼ Ἀγγέλους, αὐτοὶ ἐδῶ πῶς νὰ μὴν ἀνταμώνουν καθημερινὰ μὲ τὴν Παναγία; Σὲ στιγμὲς σιγῆς ἀπὸ ὅλους ἀκούγαμε μέσα τοὺς Πατέρες ποὺ τελοῦσαν κανονικὰ τὶς ἀκολουθίες τους. Σχεδὸν πεντέμισι τὸ πρωὶ καὶ ἤδη εἴχαμε πίσω μας ἄλλα δεκαπέντε ἄτομα.
Καὶ ὅλο ἔρχονταν κι ἄλλοι διψασμένοι ἀδελφοί μας! Εἴχαμε ξαναέρθει στὸν Γέροντα πρὶν ἀπὸ ἀρκετὰ χρόνια! Ἀλλὰ αὐτὸ ποὺ θὰ ἀντικρίζαμε ὕστερα ἀπὸ δυὸ ὧρες περίπου, μόλις μᾶς ἄνοιξαν τὴν πόρτα, ξεπερνοῦσε κάθε προσδοκία! Στὴν αὐλὴ τοῦ κελιοῦ σχεδὸν ἕτοιμος ἕνας μεγάλος Ἁγιορείτικος Ναὸς πρὸς τιμὴν τοῦ Ἁγίου Παϊσίου! Μέσα σὲ ἕναν μόλις χρόνο ἑτοιμάστηκε μαζὶ μὲ νέο ξενῶνα γιὰ ἐπισκέπτες προσκυνητὲς καὶ ἕνα ὑπέροχο ὑπαίθριο ἀρχονταρίκι μὲ ἀπίστευτα περίβλεπτη θέα στόν... ἀχαμήλωτο Ἄθωνα!
Πίσω ἀπὸ τὸ ἱερὸ τοῦ Ναοῦ τὸ μνῆμα τοῦ Γέροντα Ἰσαὰκ τοῦ Λιβανέζου! Ὁ Παπᾶς, ὁ Θεολόγος, ὁ μύστης τῶν ἀσκητικῶν τοῦ Ἁγίου Ἰσαάκ, ὁ πνευματικὸς τῶν μαθητῶν τῆς Ἀθωνιάδας σχολῆς, ὁ ἀγωνιστής, ὁ φωτιστῆς, ὁ διακριτικός, ὁ ἐλεήμων, ὁ καλλίφωνος!
Καὶ ὅλο ἔρχονταν κι ἄλλοι διψασμένοι ἀδελφοί μας! Εἴχαμε ξαναέρθει στὸν Γέροντα πρὶν ἀπὸ ἀρκετὰ χρόνια! Ἀλλὰ αὐτὸ ποὺ θὰ ἀντικρίζαμε ὕστερα ἀπὸ δυὸ ὧρες περίπου, μόλις μᾶς ἄνοιξαν τὴν πόρτα, ξεπερνοῦσε κάθε προσδοκία! Στὴν αὐλὴ τοῦ κελιοῦ σχεδὸν ἕτοιμος ἕνας μεγάλος Ἁγιορείτικος Ναὸς πρὸς τιμὴν τοῦ Ἁγίου Παϊσίου! Μέσα σὲ ἕναν μόλις χρόνο ἑτοιμάστηκε μαζὶ μὲ νέο ξενῶνα γιὰ ἐπισκέπτες προσκυνητὲς καὶ ἕνα ὑπέροχο ὑπαίθριο ἀρχονταρίκι μὲ ἀπίστευτα περίβλεπτη θέα στόν... ἀχαμήλωτο Ἄθωνα!
Πίσω ἀπὸ τὸ ἱερὸ τοῦ Ναοῦ τὸ μνῆμα τοῦ Γέροντα Ἰσαὰκ τοῦ Λιβανέζου! Ὁ Παπᾶς, ὁ Θεολόγος, ὁ μύστης τῶν ἀσκητικῶν τοῦ Ἁγίου Ἰσαάκ, ὁ πνευματικὸς τῶν μαθητῶν τῆς Ἀθωνιάδας σχολῆς, ὁ ἀγωνιστής, ὁ φωτιστῆς, ὁ διακριτικός, ὁ ἐλεήμων, ὁ καλλίφωνος!
Μόνασε στὸν Λίβανο καὶ ὅταν ἦρθε γιὰ νὰ σπουδάσει τὴν Θεολογία στὴν Θεσσαλονίκη συνδέθηκε στενὰ μὲ τὸν Ἅγιο Παΐσιο. Ἐκεῖνος ἔμελε νὰ τοῦ δώσει τὸ μέγα Ἀγγελικὸ σχῆμα καὶ αὐτὸς νὰ γίνει ὁ βιογράφος τοῦ Ἁγίου! Ἐδῶ σ αὐτὰ τὰ μέρη ποὺ τώρα στεκόμαστε ὁλοκλήρωσε τὸ ὑπέροχο αὐτὸ καὶ πασίγνωστο ἀνὰ τὸν κόσμο ... μπλὲ βιβλίο μόλις λίγο καιρὸ πρὶν ἐκδημήσει πλήρης ὑπομονῆς καὶ εὐχαριστίας εἰς Κύριον στὰ 61 τοῦ μόλις χρόνια ἔπειτα ἀπὸ μαρτυρικοὺς πόνους καὶ πολύχρονη ἀσθένεια.
Ἀγάπησε τόσο πολύ τὴν Ἑλλάδα! Ἔλεγε μὲ πόνο ψυχῆς γιὰ τοὺς σύγχρονους Ἕλληνες ὁ μακαριστὸς Ἰσαὰκ πώς: «Τὸ ὀρθόδοξο κύτταρο μέσα τους ὑπολειτουργεῖ. Σκέφτομαι πόσο σὲ παλιὲς ἐποχὲς ἡ θεολογία ἀποτελοῦσε ἀνάγκη βιοτικὴ τοῦ λαοῦ καὶ πόσο σήμερα ἔχει ἀποξενωθεῖ ἀπὸ τὰ ἐνδιαφέροντά του».
Ἀγάπησε τόσο πολύ τὴν Ἑλλάδα! Ἔλεγε μὲ πόνο ψυχῆς γιὰ τοὺς σύγχρονους Ἕλληνες ὁ μακαριστὸς Ἰσαὰκ πώς: «Τὸ ὀρθόδοξο κύτταρο μέσα τους ὑπολειτουργεῖ. Σκέφτομαι πόσο σὲ παλιὲς ἐποχὲς ἡ θεολογία ἀποτελοῦσε ἀνάγκη βιοτικὴ τοῦ λαοῦ καὶ πόσο σήμερα ἔχει ἀποξενωθεῖ ἀπὸ τὰ ἐνδιαφέροντά του».
«Παλιὰ μιλοῦσαν μέσα στὰ μπακάλικα καὶ τὰ καφενεῖα γιὰ ἀλήθειες δογματικές. Ἡ θεολογία ἔγινε ὑπόθεση πανεπιστημιακὴ κι ὄχι κατάσταση βιωματική. Τρέφεται ἀπὸ τὴ λογοκρατία, ἐνῶ θὰ ἔπρεπε νὰ ζοῦσε ἀπὸ τὸν Λόγο. Τὸ μεγαλύτερο κακὸ γιὰ τὸν σημερινὸ ἄνθρωπο εἶναι τ᾿ ὅτι μέσα στήν κοινωνία δέχεται τόσα πολλὰ ἐρεθίσματα. ὥστε τοῦ μένει ἐλάχιστος χρόνος γιὰ νὰ σκεφθεῖ τὸν Θεό». Πηγή: Μον. Μωυσέως Ἁγιορείτου, Μέγα Γεροντικὸ ἐναρέτων Ἁγιορειτῶν τοῦ εἰκοστοῦ αἰῶνος τ. Γ' /1956-1983, Εκδ.Μυγδονία, Ἄ' Ἔκδοσις, Σεπτ. 2011.
Πόσο εὐλογημένοι ὀφείλουμε νὰ αἰσθανθοῦμε ὅλοι ἐμεῖς σ᾿ αὐτὴν τὴν αὐλὴ τὴν ἀγγελόπλαστη, σὲ τοῦτο τὸ χάραγμα μιᾶς νέας μυστικῆς ἡμέρας. Ἀπερίσπαστοι ἔχουμε μπροστά μας χρόνο ἄφθονο νὰ σκεφθοῦμε τὸν Θεό, νὰ ἐπαναπροσδιορίσουμε τὴν σχέση μας μαζὶ Του. Νὰ κοιτάξουμε μέσα στὸν καθρέφτη ἑνὸς φτωχοῦ μνήματος, καὶ στοὺς πωρόλιθους ἑνὸς νεότευκτου οὐρανίου οἴκου καὶ νὰ δοῦμε μέσα τους τὸν ταλαίπωρο ἑαυτό μας, τὸν ξεχασμένο μας σκοπὸ... Νὰ λαξεύσουμε τοὺς πόρους τῆς ἀδρανοῦς ψυχῆς μας, διόδους νὰ ἀνοίξουμε μέσα τους νὰ ρουφήξουν δρόσους, ἀπὸ μάτια ταπεινῶν ἀδελφῶν καὶ λόγια πολύπειρων γεροντάδων. Νὰ λοιπὸν δίπλα σὲ αὐτὸ τὸ ἀπέριττο μνῆμα τοῦ Ἱερομονάχου Ἰσαάκ, ὁ Ναὸς τοῦ πνευματικοῦ του Πατέρα Ἁγίου Παϊσίου.
Πόσο εὐλογημένοι ὀφείλουμε νὰ αἰσθανθοῦμε ὅλοι ἐμεῖς σ᾿ αὐτὴν τὴν αὐλὴ τὴν ἀγγελόπλαστη, σὲ τοῦτο τὸ χάραγμα μιᾶς νέας μυστικῆς ἡμέρας. Ἀπερίσπαστοι ἔχουμε μπροστά μας χρόνο ἄφθονο νὰ σκεφθοῦμε τὸν Θεό, νὰ ἐπαναπροσδιορίσουμε τὴν σχέση μας μαζὶ Του. Νὰ κοιτάξουμε μέσα στὸν καθρέφτη ἑνὸς φτωχοῦ μνήματος, καὶ στοὺς πωρόλιθους ἑνὸς νεότευκτου οὐρανίου οἴκου καὶ νὰ δοῦμε μέσα τους τὸν ταλαίπωρο ἑαυτό μας, τὸν ξεχασμένο μας σκοπὸ... Νὰ λαξεύσουμε τοὺς πόρους τῆς ἀδρανοῦς ψυχῆς μας, διόδους νὰ ἀνοίξουμε μέσα τους νὰ ρουφήξουν δρόσους, ἀπὸ μάτια ταπεινῶν ἀδελφῶν καὶ λόγια πολύπειρων γεροντάδων. Νὰ λοιπὸν δίπλα σὲ αὐτὸ τὸ ἀπέριττο μνῆμα τοῦ Ἱερομονάχου Ἰσαάκ, ὁ Ναὸς τοῦ πνευματικοῦ του Πατέρα Ἁγίου Παϊσίου.
Καὶ ὁ παπᾶ Ευθύμης πλέον νὰ τοὺς ἔχει μαζὶ ...σὲ παράταξη μάχης. Σὲ μιὰ διαφορετικὴ στὴν κυριολεξία παράταξη μάχης βρισκόμαστε σχεδὸν ὅλοι περιμένοντας τὸν Γέροντα. Κάποιοι προσπαθοῦν νὰ κατατάξουν ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους σὲ σειρά, ἀνάλογα μὲ τὴν ὥρα προσέλευσης.
Μερικοὶ φαίνεται αὐτὸ νὰ τὸ ἀγνοοῦν καὶ ἐπικαλούμενοι ἰδίους λόγους θέλουν νὰ προσπεράσουν ...Δυό, ἀλλοίμονο, παραλίγο νὰ ἔρθουν στὰ χέρια! Θυμόμαστε τὸν ἰδιαίτερο κανόνα τοῦ Ἁγίου Παϊσίου τοῦ Βελιστσκόφσκυ. Δὲν ἄφηνε τὸν ἥλιο νὰ δύσει ἐπὶ τοῦ παροργισμοῦ! Ἄν κάποιος εἶχε ὀργὴ ἐναντίον ἀδελφοῦ, σὲ αὐτὸν δὲν ἐπιτρεπόταν νὰ εἰσέλθει στὸν Ναὸ ἢ νὰ συμπροσευχηθεῖ στὸ Πάτερ ἡμῶν.
Ἀλήθεια πὼς πρέπει νὰ μᾶς συνέχει κάθε στιγμὴ αὐτὸς ὁ κανόνας τοῦ Προφητηλιάτη Ἁγίου! Ὁ Ἁπλοῦς θυμᾶται ὅταν περίμεναν ἔξω ἀπὸ τὸν συρμάτινο φράχτη τῆς Παναγούδας τὸν Ἅγιο νὰ βγεῖ. -Ὁ Γέροντας μᾶς ἄφηνε μιὰ ὥρα καὶ παραπάνω νὰ περιμένουμε! Δοκίμαζε τὴν ὑπομονή μας! Καὶ ἔπειτα ἔβγαινε! Κάποιοι ἔφευγαν. Ἐμεῖς ἐκεῖ, ὅσες ὧρες καὶ νὰ ᾿κανε θὰ τὸν περιμέναμε! Καταλαβαίνουμε γρήγορα πὼς ἡ διάκριση πρέπει νὰ πρυτανεύσει.
Μερικοὶ φαίνεται αὐτὸ νὰ τὸ ἀγνοοῦν καὶ ἐπικαλούμενοι ἰδίους λόγους θέλουν νὰ προσπεράσουν ...Δυό, ἀλλοίμονο, παραλίγο νὰ ἔρθουν στὰ χέρια! Θυμόμαστε τὸν ἰδιαίτερο κανόνα τοῦ Ἁγίου Παϊσίου τοῦ Βελιστσκόφσκυ. Δὲν ἄφηνε τὸν ἥλιο νὰ δύσει ἐπὶ τοῦ παροργισμοῦ! Ἄν κάποιος εἶχε ὀργὴ ἐναντίον ἀδελφοῦ, σὲ αὐτὸν δὲν ἐπιτρεπόταν νὰ εἰσέλθει στὸν Ναὸ ἢ νὰ συμπροσευχηθεῖ στὸ Πάτερ ἡμῶν.
Ἀλήθεια πὼς πρέπει νὰ μᾶς συνέχει κάθε στιγμὴ αὐτὸς ὁ κανόνας τοῦ Προφητηλιάτη Ἁγίου! Ὁ Ἁπλοῦς θυμᾶται ὅταν περίμεναν ἔξω ἀπὸ τὸν συρμάτινο φράχτη τῆς Παναγούδας τὸν Ἅγιο νὰ βγεῖ. -Ὁ Γέροντας μᾶς ἄφηνε μιὰ ὥρα καὶ παραπάνω νὰ περιμένουμε! Δοκίμαζε τὴν ὑπομονή μας! Καὶ ἔπειτα ἔβγαινε! Κάποιοι ἔφευγαν. Ἐμεῖς ἐκεῖ, ὅσες ὧρες καὶ νὰ ᾿κανε θὰ τὸν περιμέναμε! Καταλαβαίνουμε γρήγορα πὼς ἡ διάκριση πρέπει νὰ πρυτανεύσει.
Ἡ ὑπομονὴ καὶ ἡ θυσιαστικὴ ἀγάπη, πρέπει νὰ φτιάξουν τὴν σειρὰ προτεραιότητας. Ὁ Θωμᾶς ἀπὸ τὴν Θεσσαλονίκη πνευματικοπαίδι τοῦ Γέροντα ἐδῶ καὶ δεκαπέντε χρόνια, μᾶς μιλᾶ γιὰ τὰ δικά του θαύματα, τὰ δυὸ παιδιά του Θυμᾶται καὶ αὐτὸς τὶς ἀμέτρητες ὧρες τῆς ὑπομονῆς σὲ τούτην τὴν αὐλή! -Ἦρθα κάποτε σχεδὸν πρῶτος καὶ περίμενα ἀπὸ νύχτα καὶ ἔπειτα ἀπὸ 3-4 ὧρες μπῆκα καὶ ἐξομολογήθηκα στὸν παππούλη.
Μόλις βγῆκα θυμήθηκα κάτι ποὺ ὁπωσδήποτε ἔπρεπε νὰ τοῦ πῶ. Ἔλα ὅμως ποὺ ὅπως καὶ σήμερα τὸν περίμεναν καμιὰ εἰκοσαριὰ ἀκόμα ἄνθρωποι. Τί νὰ κάνω, φοβήθηκα μὴ σκανδαλίσω κανέναν ...Καί περίμενα ἀδέλφια μου μετρημένες δεκατέσσερις ἀκόμα ὧρες. Ὅταν εἶχε νυχτώσει γιὰ τὰ καλὰ μὲ ξαναβλέπει ὁ Γέροντας μπροστά του! Βρὲ εὐλογημένε μου λέει τί συμβαίνει ...Γελοῦσε μόλις κατάλαβε! Μὰ δὲν μὲ εἶχε πειράξει καθόλου ἡ ἀναμονή! Εἶναι καὶ αὐτὴ μέρος τοῦ μυστηρίου καὶ μάλιστα ἀπαραίτητο!
Τοῦ λέω γιὰ τὴν μικρή μου θυγατέρα ποὺ εἶναι βαπτισμένη στὸ ὄνομα τοῦ Μυροβλήτη προστάτη τῆς Θεσσαλονίκης. Ἀστράφτουν τὰ μάτια του ἀπὸ χαρὰ καὶ ἀμέσως βγάζει ἀπὸ ἕνα μικρὸ πορτοφόλι, ἕνα κομμάτι ἀπὸ μπαμπάκι ποὺ μυροβολά. Εἶναι ἀπὸ τὸ ἄνοιγμα τῆς λειψανοθήκης! -Πάρ᾿ τὸ ἀδελφέ μου, θὰ βρῶ ἄλλο ἐγώ! Μὲ τὸν Θωμᾶ βρεθήκαμε γιὰ λίγα λεπτά! Ἴσως καὶ νὰ μὴν ξαναανταμώσουμε σὲ τούτη τὴ ζωή! Κύριος οἵδε!
Μόλις βγῆκα θυμήθηκα κάτι ποὺ ὁπωσδήποτε ἔπρεπε νὰ τοῦ πῶ. Ἔλα ὅμως ποὺ ὅπως καὶ σήμερα τὸν περίμεναν καμιὰ εἰκοσαριὰ ἀκόμα ἄνθρωποι. Τί νὰ κάνω, φοβήθηκα μὴ σκανδαλίσω κανέναν ...Καί περίμενα ἀδέλφια μου μετρημένες δεκατέσσερις ἀκόμα ὧρες. Ὅταν εἶχε νυχτώσει γιὰ τὰ καλὰ μὲ ξαναβλέπει ὁ Γέροντας μπροστά του! Βρὲ εὐλογημένε μου λέει τί συμβαίνει ...Γελοῦσε μόλις κατάλαβε! Μὰ δὲν μὲ εἶχε πειράξει καθόλου ἡ ἀναμονή! Εἶναι καὶ αὐτὴ μέρος τοῦ μυστηρίου καὶ μάλιστα ἀπαραίτητο!
Τοῦ λέω γιὰ τὴν μικρή μου θυγατέρα ποὺ εἶναι βαπτισμένη στὸ ὄνομα τοῦ Μυροβλήτη προστάτη τῆς Θεσσαλονίκης. Ἀστράφτουν τὰ μάτια του ἀπὸ χαρὰ καὶ ἀμέσως βγάζει ἀπὸ ἕνα μικρὸ πορτοφόλι, ἕνα κομμάτι ἀπὸ μπαμπάκι ποὺ μυροβολά. Εἶναι ἀπὸ τὸ ἄνοιγμα τῆς λειψανοθήκης! -Πάρ᾿ τὸ ἀδελφέ μου, θὰ βρῶ ἄλλο ἐγώ! Μὲ τὸν Θωμᾶ βρεθήκαμε γιὰ λίγα λεπτά! Ἴσως καὶ νὰ μὴν ξαναανταμώσουμε σὲ τούτη τὴ ζωή! Κύριος οἵδε!
Μὰ δὲν θὰ λησμονήσω ποτὲ θαρρῶ, τὴν φιλαδελφία του καὶ ὅλο τὸ ἄρωμα ποὺ ξεχύθηκε ἀπὸ τὸ ἀλαβάστρινο μέρος τῆς μυρώπης καρδιᾶς του, ὅταν ἀναζήτησε τοῦ Μεγαλομάρτυρος τὴν εὐλογία! Τίποτα δὲν μπορεῖ νὰ νοθεύσει τοῦτες τὶς στιγμές. Πολλὲς δεκάδες ἄγνωστοι μέχρι σήμερα ἄνθρωποι γινόμαστε Ἕνα, καρτερῶντας μιὰ γουλιὰ δροσερὸ νερὸ ἀπὸ τὶς χοῦφτες τοῦ ταπεινοῦ παπᾶ νὰ ποτίσει τὸ ἄκαρπό μας καὶ ἕναν Θεὸ νὰ ξαναγεννηθεῖ μέσα μας ... Ὁ χρόνος πάλι σταματᾶ, ὑποχωρεῖ, πολλαπλασιάζεται, βαραίνει, σημαδεύεται ...
( συνεχίζεται μὲ τὸ 9ο μέρος)
Νώντας Σκοπετέας
Πηγή:http://sotiriapsixis.blogspot.com/
_______________________
Παρακάτω οἱ σύνδεσμοι τῶν προηγούμενων ἀναρτήσεων
Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας. Άγιο Όρος 2017 (Μέρος 1ον)
https://ethnegersis.blogspot.com/2019/11/2017-1.html
Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας. Άγιο Όρος 2017 (Μέρος 2ον)
https://ethnegersis.blogspot.com/2019/11/2017-2.html
Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας. Άγιο Όρος 2017 (Μέρος 3ον)
https://ethnegersis.blogspot.com/2019/12/2017-3.html
Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας. Άγιο Όρος 2017 (Μέρος 4ον)
https://ethnegersis.blogspot.com/2019/12/2017-4.html
Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας. Άγιο Όρος 2017 (Μέρος 5ον)
https://ethnegersis.blogspot.com/2019/12/2017-5.html
Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας. Άγιο Όρος 2017 (Μέρος 6ον)
https://ethnegersis.blogspot.com/2019/12/2017-6.html
Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας. Άγιο Όρος 2017 (Μέρος 7ον)
https://ethnegersis.blogspot.com/2019/12/2017-7.html
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου