Ἕν μέσῳ τῆς πάνδημης τρομοκρατίας δημοσιεύω, ὡς χρέος τιμῆς καὶ σεβασμοῦ, τὸ παρὸν κείμενο, ποὺ τὸ εἶχα συντάξει παλαιότερα. Οἱ ἥρωες τοῦ ἐθνικοαπελευθερωτικοῦ ἀγῶνα τῆς Κύπρου μας, ἦταν ὅλοι τους πλασμένοι ἀπὸ οἰκογένειες χριστιανικὲς καὶ γαλουχημένοι ἀπὸ τὰ κατηχητικὰ τῆς Ἐκκλησίας. Μιὰ παρένθεση.
Ἄκουγα τὶς προάλλες τὸν κυβερνητικὸ ἐκπρόσωπο, μὲ βλοσυρὸ ὕφος, νὰ λέει γιὰ τὰ ἀρνιὰ τοῦ Πάσχα -τὰ Χριστούγεννα δῶρα καὶ τὸ Πάσχα ἀρνί, τὰ πανηγύρια τῆς Ὀρθοδοξίας σ᾿ αὐτὸ περιορίζονται- τὸ ὁποῖο θὰ γιορτάσουμε στὸ σπίτι μας.
Ἄν κατάλαβα καλὰ πλέον ἡ Ἱερὰ Σύνοδος, ὑποκαταστάθηκε ἀπὸ τὸ ὑπουργικὸ συμβούλιο. Τὶς μέρες τοῦ Πάσχα σίγουρα θὰ τρίζουν τὰ δόντια τους τὰ τσιράκια τῆς Νέας Τάξης. Θὰ ὑπάρξει καθολικὴ ἀπαγόρευση κινήσεων, μὲ βαρύτατα πρόστιμα.