Τετάρτη 1 Απριλίου 2020

Κάποιοι μοναχοί ἤθελαν νά κατηγορήσουν ἕναν Γέροντα... (π. Στέφανος Ἀναγνωστόπουλος)


Πρὶν ἀπό εἴκοσι περίπου χρόνια, κάποιοι μοναχοὶ στὸ Ἅγιο Ὅρος, θέλησαν νὰ κατηγορήσουν κάποιον γέροντα γιὰ ἐγκατάλειψη τοῦ ζηλωτικοῦ πνεύματος, γιὰ δῆθεν πνευματικὲς παρατυπίες, γιὰ οἰκουμενισμὸ καὶ ἄλλα παρόμοια, φαιδρὰ ὅμως. 

Τὸ ἔκαμαν καί το κάνουν ἀκόμα. Ὅσα δὲ φτάνει ἡ ἀλεποῦ τὰ κάνει κρεμαστάρια, λέει ὁ λαός. Κάποιος ὅμως ἀπ᾿ αὐτούς, πῆγε τὴν ἴδια χρονιὰ σὲ μιὰ βραδινὴ ἀκολουθία καὶ Θεία Λειτουργία. 

Καὶ στὸ τέλος εἶχε σκοπὸ μπροστὰ σ᾿ ὅλους τοὺς καλογήρους, νὰ προσβάλλει, νὰ ἐλέγξει καὶ νὰ κακολογήσει αὐτὸ τὸ Γέροντα, ποὺ ἦταν πλέον ἡγούμενος καὶ κατὰ Θεία Πρόνοια ἦταν ἐκεῖνο τὸ βράδυ καὶ λειτουργός. Δυστυχῶς ἡ κακία καὶ ἡ ἄγνοια παραμένουν ἄσβεστα σ᾿ ἀνθρώπους ποὺ φθονοῦν.

Στάθηκε λοιπὸν σ᾿ ἕνα στασίδι, ὁ ἐν λόγῳ μοναχός, καὶ παρακολουθοῦσε τὰ τελούμενα. Καὶ νὰ ποὺ πλησίασε καὶ ἡ στιγμὴ τῆς Θείας Κοινωνίας. 

Βγαίνει ὁ Γέροντας μὲ τὸ Ἅγιο Ποτήριο στὰ χέρια καὶ φωνάζει πρὸς τὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ : " Μετὰ φόβου Θεοῦ, πίστεως καὶ ἀγάπης προσέλθετε". 

Καὶ ἕνας ἕνας οἱ μοναχοὶ μὲ τάξη, μέ σειρά, μὲ φόβον Θεοῦ, προσήρχοντο μπροστὰ στὸ Ἅγιον Ποτήριο. 

Καὶ τότε ξαφνικά, γουρλώνουν τὰ μάτια τοῦ ξένου αὐτοῦ μοναχοῦ, τὰ σκεπάζει μὲ τὰ χέρια του καὶ ταραγμένος φεύγει πρὸς τὴν ἔξοδο τοῦ ναοῦ. 

Τὴν παράξενη αὐτὴ σκηνὴ τὴν εἶδε ἕνας ἄλλος ἱερέας, μὴ λειτουργὸς ὅμως καὶ τὸν ἀκολούθησε ἀμέσως. Τὸν φθάνει στὴν αὐλὴ καὶ τὸν ρώτησε: 

- Τί ἔχετε Πάτερ; Γιατὶ φεύγετε;
Μήπως εἶστε ἀδιάθετος; Πάθατε τίποτα; 

Καὶ ἐκεῖνος ἀπαντάει ταραγμένος: 
- Τί νὰ σᾶς πῶ ; Ἔχετε Ἅγιο Γέροντα. Γιατί ... εἶδα
ἀπὸ τὴ Θεία Κοινωνία, τώρα ποὺ κοινωνοῦσε τοὺς πατέρες, νὰ ξεπετάγονται φωτιὲς καὶ ἀκτῖνες παραδόξου φωτός, τὶς ὁποῖες κατάπιναν οἱ μοναχοί. 

Ἀμέσως δὲ οἱ ἀκτῖνες αὐτὲς τύλιξαν το Γέροντα σας καὶ βρέθηκε λουσμένος μέσα στὸ φῶς. Καὶ τώρα θά μὲ πιστέψουν, ὅταν τὰ πῶ στοὺς ζηλωτές; 

Καὶ στὴ συνέχεια διηγήθηκε ὅσα σᾶς εἶπα. 

Τὴν ἴδια χρονιὰ πῆγα καὶ γὼ στὸ Ἅγιο Ὄρος καὶ στὴν συνάντηση ποὺ εἶχα μὲ τὸν ὑποτακτικὸ ἱερέα, ὁ ὁποῖος ἔχη τώρα ἤδη κοιμηθεῖ, μοῦ τὰ διηγήθηκε καὶ τώρα σᾶς τὰ μεταφέρω πρός οἰκοδομὴν ὅλων μας.

Ἱστορίες ἀπὸ τὰ βραδυνὰ κηρύγματα τοῦ π. Στεφάνου

«Πᾶνος» 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου