τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα
Διδάκτορος Ἱστορίας
Ἡ Νέα Ἐποχὴ εἶναι ἐδῶ. Καί, ὅσο περνάει ὁ καιρός, ἔρχεται ὅλο καὶ πιὸ κοντά μας. Δὲν εἶναι μόνο ὅσα γίνονται μὲ τὴ δῆθεν πανδημία (ποὺ στὴν πραγματικότητα μόνο οἱ τυφλοὶ δὲν μποροῦν νὰ δοῦν πὼς ἀποτελεῖ ἁπλῶς μία μεγάλη πρόβα καὶ μία ἀπόπειρα περαιτέρω προώθησης τοῦ νεοταξικοῦ σχεδίου γιὰ παγκόσμιο ἔλεγχο).
Οὔτε εἶναι μόνο ὅσα λέγονται ἀπὸ τὰ φερέφωνα τῆς συμμορίας ποὺ κυβερνᾶ τὸν πλανήτη καὶ ἀπὸ τοὺς κατὰ τόπους λακέδες τους γιὰ ὑποχρεωτικοὺς ἐμβολιασμούς, τσιπάκια ἢ τὴν ἀνάγκη παγκόσμιας διακυβέρνησης (πάντοτε ἐννοεῖται «γιὰ τὸ καλό μας»).
Εἶναι καὶ ἡ ἀνάγκη γιὰ θρησκευτικὸ συγχρωτισμὸ καὶ συντονισμὸ ποὺ ἤδη πλασάρεται ὡς ἐπιτακτική, γιὰ τὴν πνευματικὴ δῆθεν ἀντιμετώπιση τῆς ἀσθένειας. Ἡ πορεία πρὸς τὴν παγκόσμια Πανθρησκεία ἄλλωστε ἔχει ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια δρομολογηθεῖ, ἦρθε ἁπλῶς ἡ ὥρα - λόγῳ τῆς ἀστάθειας ποὺ θὰ φέρει ὁ φόβος καὶ ἡ ἐπικείμενη κοινωνικοοικονομικὴ ἐξαθλίωση (ὡς ὁρατὸ ἐπίχειρο τῆς «πανδημίας» καὶ τῶν μέτρων ἐγκλεισμοῦ) - νὰ τρέξουν μὲ ἀκόμη μεγαλύτερη ταχύτητα τὰ πράγματα.
Τὸ πλῆγμα ποὺ ἐπιχειρήθηκε στὴν ὀρθόδοξη λατρεία ἐν μέσῳ Μ.Τεσσαρακοστὴς καὶ Μ.Εβδομάδας καὶ ποὺ ἦταν παντοῦ ἀποτελεσματικὸ (ἀλλοῦ περισσότερο, ἀλλοῦ λιγότερο, ἐνῶ στὴν πατρίδα μας δυστυχῶς ὁλοκληρωτικά), ἀποτελεῖ βασικὸ μέρος αὐτῆς τῆς πορείας (καὶ φυσικὰ ἐννοεῖται ὅτι τὸ ἄθλιο «μέτρο» τῶν κλειδωμένων ναῶν, ἀκόμη κι ἂν κάποια στιγμὴ ἀρθεῖ, θὰ ἐπανέλθει, ὅποτε «κριθεῖ» ἀπαραίτητο).
Ταυτόχρονα ὅμως βέβαια ἡ κατάσταση ποὺ ἐπικρατεῖ παγκοσμίως αὐτὴ τὴ στιγμὴ ἀποτελεῖ μιᾶς πρώτης τάξεως εὐκαιρία γιὰ κλιμάκωση τῶν συμπροσευχῶν καὶ τῶν συγκρητιστικῶν λατρευτικῶν ἐκδηλώσεων μὲ σκοπὸ τὴν ἀποτελεσματικότερη ἀντιμετώπιση τοῦ...κορωνοϊοῦ, ὡς δῆθεν κοινοῦ παγκόσμιου ἐχθροῦ (αὔριο θὰ εἶναι ἡ πεῖνα, μεθαύριο κάποιος ἄλλος ἰός, μετὰ ἡ παγκόσμια εἰρήνη ποὺ θὰ κινδυνεύει, ἔπειτα κάτι ἄλλο κ.ο.κ).
Μία τέτοια ἐκδήλωση εἴδαμε στὸ διαδίκτυο πὼς ἔλαβε χώρα πρὸ ὀλίγων ἡμερῶν στὰ Ἱεροσόλυμα. Στὴν καρδιὰ τῶν Ἁγίων Τόπων. Ἐκεῖ συγκεντρώθηκαν λοιπόν, στὴν ταράτσα τοῦ ξενοδοχείου King David, οἱ ἐκπρόσωποι ὅλων τῶν θρησκειῶν τοῦ Ἰσραήλ, ἔπειτα ἀπὸ πρωτοβουλία τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου Θρησκευτικῶν Ἡγετῶν (καὶ σὲ συνεργασία μὲ τὸ Ἰσραηλινὸ Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν).
Καί - στραμμένοι πρὸς τὸ Τεῖχος τῶν Δακρύων - συμπροσευχήθηκαν μὲ ἀφορμὴ τὸν κορωνοϊό, σὲ μία μοναδικὴ καὶ ἱστορικὴ στιγμή, ὅπως ἰσχυρίζεται ὁ ραβίνος Ντέϊβιντ Ρόζεν στὸ βίντεο ποὺ ἐπισυνάπτεται πιὸ κάτω (στὸ ὁποῖο μπορεῖτε νὰ δεῖτε καὶ στιγμιότυπα τῆς συμπροσευχῆς).
Ἀνάμεσά τους δυστυχῶς καὶ ὁ ἡμέτερος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων Θεόφιλος, ἐνῶ μετεῖχαν ἀκόμη ὁ Ἀρχιραβίνος τοῦ Ἰσραὴλ Σεφάρντι (μαζὶ καὶ μὲ ἄλλους ραβίνους, καθὼς καὶ τὸν πρόεδρο τοῦ Μεγάλου Ραβινικοῦ Δικαστηρίου), ὁ Ρωμαιοκαθολικὸς Ἀρχιεπίσκοπος Πιερμπατίστα, ὁ Ἰμάμης Σεΐχ Γκαμάλ Ἐλ Ουμπρά, ὁ Ἰμάμης Σεΐχ Ἄγκελ Ἀλ-Ἀτράς καὶ ὁ πνευματικὸς ἡγέτης τῶν Δρούζων τῆς Γαλιλαίας Σεΐχ Μοουάφακ Ταρίφ.
Ὅσο γιὰ τὰ τῆς κοινῆς προσευχῆς ὅλων αὐτῶν (ποὺ τὴ συνέγραψε καὶ τὴν ἐκφώνησε ὁ Ἰσραηλίτης Ἀρχιραβίνος), καμαρῶστε ἕνα μικρὸ τμῆμα της:
«Θεὲ τοῦ πρώτου καὶ τοῦ ἐσχάτου, θεὲ ὅλων τῶν πλασμάτων τῆς Γῆς, ἄρχοντα ὅλων τῶν γενεῶν. Ἐσὺ ποὺ ἀφυπνίζεις τοὺς κοιμωμένους καὶ ξυπνᾶς τοὺς ἀδρανοῦντες, θεραπεύεις τοὺς ἀρρώστους, ἀνοίγεις τοὺς ὀφθαλμοὺς τῶν τυφλῶν. Ἐρχόμαστε μπροστά σου σκυμμένοι ταπεινὰ καὶ σὲ παρακαλοῦμε: Ἑκατοντάδες χιλιάδες πέθαναν, ἑκατομμύρια ἀρρώστησαν. Σῶσε μας καὶ στεῖλε μας εὐημερία! Δῶσε πλήρη ἀνάρρωση στοὺς ἄρρωστους, ἀπότρεψε τὴν πανούκλα ἀπὸ τὸν κόσμο σου. Σὲ παρακαλοῦμε, Θεέ, ἐσὺ ποὺ μᾶς ἔθρεψες σὲ καιρὸ πείνας καὶ μᾶς ἔσωσες ἀπὸ σοβαρὲς ἀσθένειες. Βοήθησέ μας καὶ τώρα...».
Γνωρίζω ἀσφαλῶς ὅτι ὑπάρχουν πολλοὶ μὲ «χαλασμένο φρόνημα» (γιὰ νὰ θυμηθῶ καὶ τὸν Ἅγιο Παΐσιο) ποὺ στὸ ἄκουσμα αὐτῆς τῆς εἴδησης θὰ ἀναρωτηθοῦν, γιατί νὰ θεωροῦμε τόσο ἐξωφρενικὸ αὐτὸ τὸ συμβὰν καὶ τόσο ἀξιόμεμπτο τὸ παραπάνω δαιμονικὸ παραλήρημα.
Ἀρκετοὶ μάλιστα θὰ τὰ ἐγκωμιάσουν κιόλας ὡς ἀξιέπαινη κοινὴ δράση ἀγάπης καὶ ἀλληλεγγύης, λέγοντας πὼς «ὅλοι παιδιὰ τοῦ Θεοῦ εἴμαστε» καὶ «ὁ Θεὸς εἶναι γιὰ ὅλους ὁ ἴδιος». Ἐκεῖ δυστυχῶς μᾶς κατάντησαν τόσες δεκαετίες μεταπατερικοῦ ἀγαπολογικοῦ κατήφορου καὶ οἰκουμενιστικῆς ὀλίσθησης: στὴ μιθριδατικὴ ἄμβλυνση κάθε αἰσθητηρίου καὶ στὴν ἀδυναμία πλέον «τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρόν».
Εἶναι οἱ ἴδιοι (ρασοφόροι τε καὶ λαϊκοὶ) ποὺ τέτοιου εἴδους συμπροσευχὲς (σὲ ποιὸν Θεὸ εἴπαμε ἄραγε;) τὶς ἀποδέχονται ὡς φυσιολογικές, ἐνῶ ἂν τοὺς μιλήσεις γιὰ λιτανεῖες καὶ γιὰ περιφορὲς λειψάνων καὶ ἱερῶν εἰκόνων, ἴσως καὶ νὰ κινδυνέψεις σχεδὸν μὲ λιθοβολισμὸ ὡς «σκοταδιστής», «γραφικὸς» καὶ «ἀκραῖος».
Καὶ ἂν ἐπίσης τοὺς πεῖς ὅτι τὸ φάρμακο γιὰ τὴν κάθε ἐπιδημία καὶ τὴν κάθε ἄλλη δοκιμασία δὲν εἶναι τὰ μιαρὰ κοινὰ ἐφύμνια πρὸς τὰ «δαιμόνια τῶν ἐθνῶν», ἀλλὰ ἡ Θεία Μετάληψη καὶ τὰ ἄλλα Μυστήρια καὶ οἱ ἐκκλησιαστικές μας Ἀκολουθίες (ποὺ κάποιοι τόσο ἀπροκάλυπτα φρόντισαν νὰ μᾶς ἀποστερήσουν), προφανῶς θὰ κατακεραυνωθεῖς ὡς «χριστιανοταλιμπάν» καὶ «οὗ κατ᾿ ἐπίγνωσιν ζηλωτής» (πολὺ κυκλοφοράει πράγματι ἐσχάτως καὶ αὐτὴ ἡ γελοία καραμέλα).
Δὲν πειράζει ὅμως. Ἐμεῖς ὀφείλουμε νὰ τὰ γράφουμε πρὸς ὅσους ἀκόμη - ἔστω καὶ ἐνστικτωδῶς - τὰ ἀντιλαμβάνονται. Πρὸς ὅσους ἔχουν ἀκόμη ὀφθαλμούς τοῦ ὁρᾶν καὶ νοῦν τοῦ συνιέναι.
Καὶ πού, ἐπειδὴ δὲν ἔχουν ἀκόμη τόσο πολὺ ἀποτυφλωθεῖ, μποροῦν νὰ ἀντιληφθοῦν σὲ ποιὸν ζοφερὸ δρόμο μᾶς ὁδηγοῦν ὅλα αὐτά, σὲ ποιὸν (ὄχι μόνο πολιτικὸ ἀλλὰ καὶ θρησκευτικὸ) ὀργουελικὸ ἐφιάλτη, σὲ ποιὸ ἑνιαῖο παγκόσμιο Δόγμα καὶ στὴ λατρεία ποιοῦ σκοτεινοῦ κι ἀποτρόπαιου «Θεοῦ».
Ὁ μόνος ἀληθινὸς Θεός, ὁ ὑπὲρ ἡμῶν σταυρωθεὶς καὶ ἀναστὰς Κύριος, ἂς μᾶς χαρίζει φωτισμὸ καὶ δύναμη. Γιὰ νὰ ἀντέξουμε καὶ νὰ μὴ λιγοψυχήσουμε στὶς πολὺ δύσκολες μέρες ποὺ ἀνοίγονται μπροστὰ μας...
https://www.youtube.com/watch?time continue=2&v=1QSarSMYh-c&feature=emb title
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου