τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα
Διδάκτορος Ἱστορίας

Καθότι, μπορεῖ ὁ ἐθνομηδενισμὸς νὰ ἔχει θεριέψει καὶ εἰδικὰ τὶς τελευταῖες 2-3 δεκαετίες νὰ ἔχει μετατραπεῖ σὲ ἐπίσημη κρατικὴ ἰδεολογία, ποὺ ἐμφορεῖ ὄχι μόνο τὴν ὑπόγεια ἀπόπειρα ἀποδόμησης τῆς ὀρθόδοξης πίστης, τῆς γλώσσας καὶ τῆς ἱστορικῆς μας μνήμης (ὡς βασικῶν δομικῶν στοιχείων τῆς ἐθνικῆς μας ταυτότητας), ἀλλὰ καὶ τὴν ἐπίσημη ἐσωτερικὴ καὶ ἐξωτερικὴ πολιτικὴ τῆς χώρας (ὅπως τὴν παρατηροῦμε κυρίως στὸ λαθρομεταναστευτικὸ καὶ στὴν ἐξωφρενικὴ ἀντιμετώπιση τῶν ἐθνικῶν μας θεμάτων).