ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΣΑΒΒΑΤΟ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020

Ὁ Ὅσιος Σάββας ὁ Ἡγιασμένος

 
Ψυχὴν ὄπισθεν τοῦ Θεοῦ κολλῶν πάλαι,
Ἔμπροσθεν αὐτοῦ νῦν παρίσταται Σάββας.
Θεσπεσίοιο πόλου πέμπτῃ Σάββας ἐντὸς ἐσήχθη.

Ὁ Ἅγιος Σάββας ὁ ἡγιασμένος ἐγεννήθη τὸ ἔτος 439 ἀπὸ εὐσεβεῖς καὶ πλουσίους γονεῖς εἰς τὴν πόλιν Μουταλάσκην τῆς Καππαδοκίας. Ὁ πατήρ του, στρατιωτικὸς εἰς τὸ ἐπάγγελμα, ἠναγκάσθη νὰ μεταβῇ μετὰ τῆς συζύγου του Σοφίας, εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν διὰ ὑπηρεσιακοὺς λόγους, ἀναθέτοντας τὴν ἀνατροφὴν τοῦ μικροῦ Σάββα ὁ ὁποῖος ἦταν μόλις πέντε ἐτῶν εἰς τὸν συγγενῆ του Ἑρμία. 

Tό «ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ» ἐπιστρέφει

 

Ἀδελφοὶ ἐν Χριστῷ, Συνέλληνες,
σᾶς ἐνημερώνουμε ὅτι ἡ ὁλιγόμηνη παύση τοῦ ἱστολογίου, μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, φτάνει στὸ πέρας της.

Ζητοῦμε συγγνώμη ἀπ᾿ τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, γιὰ τὴν ἀπότομη ἄνευ προειδοποιήσεως - λόγῳ σοβαροῦ προβλήματος ὑγείας τοῦ διαχειριστοῦ - ἀναστολὴ λειτουργίας τοῦ ἱστολογίου.

Τοὺς εὐχαριστοῦμε θερμὰ γιὰ τὴν ἀνησυχία, τὴν ἀγάπη τους, ἀλλὰ καὶ τὶς ὀχλήσεις τους ἔναντι ἡμῶν, γιὰ τοὺς λόγους διακοπῆς καὶ γιὰ τὴν συνέχισή του.

ΝΟΜΟΣ για ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΠΑΙΔΙΩΝ μακρια από την ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

ΝΟΜΟΣ για ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΠΑΙΔΙΩΝ μακρια από την ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

To μωρό που έζησε τόσο... όσο για να αλλάξει τη ζωή μας

Πραγματικό περιστατικό... που έγινε μέσα στο 2019, με πρωταγωνίστρια μια Ελληνίδα ΜΑΝΑ του αποδήμου Ελληνισμού.

Πού να το φανταζόμουν, ότι μετά από έναν υπέρηχο ρουτίνας τα πράγματα δε θα πήγαιναν όσο καλά και βολικά είχα συνηθίσει μέχρι τώρα στη ζωή μου. Μια ζωή όμορφη, προσαρμοσμένη και κανονισμένη όπως ακριβώς ήθελα. Είχα ξεχάσει βέβαια πως Άλλος ελέγχει την κατάσταση…

Έγκυος λοιπόν στο δεύτερο παιδί μου. Ύστερα από την πρώτη υποψία της γιατρού, οι εξετάσεις που ακολούθησαν επιβεβαίωσαν το τραγικό γεγονός. Τρισωμία 18. Το μωρό ήταν τραγικά άρρωστο και μη συμβατό με τη ζωή. Τρύπα στην καρδιά, το νεφρό μη σωστά σχηματισμένο, το χεράκι του γυρισμένο ανάποδα και άλλα πολλά που δεν χρειάζεται να αναφέρω.

Ἅγιος Παΐσιος: Ἡ πνευματική μελέτη πρό τῆς προσευχῆς

– Γέροντα, δὲν σκιρτάει ἡ καρδιά μου γιὰ τὴν προ­σευχὴ καί, ὅταν βλέπω νὰ περνάη ἡ ὥρα χωρὶς νὰ κάνω τίποτε, μὲ πιάνει σφίξιμο καὶ στενοχώρια.

– Μελετᾶς καθόλου προηγουμένως;

– Συνήθως ὄχι, Γέροντα.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 25 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2020

Ἀνακομιδὴ Τιμίων Λειψάνων Βαρθολομαίου Ἀποστόλου

 
Ἵνα τρυγῶμεν ἄφθονον πιστοὶ χάριν,
Βαρθολομαῖος εὑρέθη κεκρυμμένος.
Σὸν νέκυν εἰκάδι Βαρθολομαῖε ἐφεῦρον πέμπτῃ.

Ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Βαρθολομαῖος μαρτύρησε μὲ σταυρικὸ θάνατο στὴν Ἀρμενία. Τὸ ἅγιο λείψανο του οἱ χριστιανοὶ τὸ ἔβαλαν μέσα σὲ μιὰ πέτρινη θήκη καὶ τὸ ἔκρυψαν στὴν Οὐρβανούπολη. Ἐπειδή, ὅμως, ἡ θήκη γιάτρευε πολλὲς ἀσθένειες, συνέρεαν σὲ αὐτὴν πλήθη λαοῦ. Γι’ αὐτὸ οἱ εἰδωλολάτρες, ὅταν βρῆκαν τὴν κατάλληλη εὐκαιρία, πέταξαν τὴν θήκη στὴ θάλασσα, μαζὶ μὲ ἄλλες τέσσερις θῆκες μαρτύρων.

Τότε ἔγινε κάτι τὸ θαυμαστό. Ἡ θήκη μὲ τὸ λείψανο τοῦ Ἁγίου Βαρθολομαίου, συνοδεία τῶν ἄλλων τεσσάρων θηκῶν, ἀφοῦ πέρασαν τὴν Μαύρη Θάλασσα, τὰ στενά του Ἑλλησπόντου, τὸ Αἰγαῖο πέλαγος καὶ τὸ Ἀδριατικό, ἔφθασαν ἀριστερὰ τῆς Σικελίας, στὸ νησὶ Λιπαρᾶ.

Τουρκικό υποβρύχιο ”παραδόθηκε” στο Ελληνικό ΠΝ όταν του ρίξαμε βομβίδια ήχου

Οι Τούρκοι είχαν χάσει επαφή με δικό τους υποβρύχιο

Ένα τουρκικό υποβρύχιο, από τα πέντε συνολικά που εντόπισαν τα ανθυποβρυχιακά μας ελικόπτερα και αεροσκάφη τις προηγούμενες ημέρες, παραδόθηκε στο ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, μόλις ο κυβερνήτης του έντρομος νόμισε ότι του ρίξαμε βόμβες βυθού. 

Τις προηγούμενες ημέρες το επεισόδιο με τη φρεγάτα «Λήμνος» και τη «Κεμάλ Ρέις», αλλά και με το τουρκικό F-16 που μετά από αερομαχίες με Ελληνικά έμεινε από καύσιμα και παραλίγο να στουκάρει στο Αιγαίο, δεν ήταν τα μόνα.

Είχαμε και άλλα επεισόδια, στον αθέατο πόλεμο των υποβρυχίων. Ως γνωστόν, η Ελλάδα, έχει την υπεροχή στον έλεγχο των θαλασσών με υποβρύχια, λόγω των αθέατων υποβρυχίων Τύπου 214, που δεν είναι δυνατόν να εντοπιστούν από τα τουρκικά ανθυποβρυχιακά συστήματα.

Δημήτρης Νατσιός: Καί τό Αἰγαῖο καί ὁ ταραμᾶς καί ὁ Ἀγαμέμνων καὶ ὁ κιμᾶς, ὅλα τουρκικά...

"Μῦθος ἐστὶ λόγος ψευδὴς εἰκονίζων τὴν ἀλήθειαν", πρεσβεύει ἡ ἀρχαία σοφία. Οἱ μῦθοι, οἱ παραβολὲς ἐξηγοῦν ἀριστοτεχνικὰ καὶ ἑρμηνεύουν μὲ σαφήνεια δυσπερίγραπτα γεγονότα.

Παραπέμπω σὲ ἕναν μῦθο τοῦ Αἰσώπου, ὁ ὁποῖος 'eξεικονίζει τὴν ἑλληνοτουρκικὴ διένεξη. Τίτλος: "Λύκος καὶ ἀρνί". Μάλιστα ἡ ὑπόθεση τοῦ μύθου "λαμβάνει χώρα" σὲ ποτάμι, σὲ ὕδατα.

"Ἕνας λύκος βλέποντας ἕνα ἀρνὶ νὰ πίνει νερὸ σὲ ποτάμι, ζητοῦσε νὰ βρεῖ εὔλογη αἰτία γιὰ νὰ τὸ φάει. Γι᾿ αὐτὸ στάθηκε λίγο παραπάνω στὸ ποτάμι καὶ κατηγόρησε τὸ ἀρνὶ ὅτι θόλωνε τὸ νερὸ καὶ δὲν τὸ ἄφηνε νὰ πιεῖ. Τὸ ἀρνὶ ἀπάντησε ὅτι πίνει μὲ τὴν ἄκρη τῶν χειλέων του καὶ πὼς ἐξάλλου δὲν ἦταν δυνατὸν νὰ θολώνει τὸ νερό, ἀφοῦ στεκόταν πιὸ χαμηλά. Μετὰ ἀπὸ αὐτὴν τὴν ἀποτυχία, εἶπε ὁ λύκος: πέρυσι ὅμως ἔβρισες τὸν πατέρα μου. Ὅταν ἀπάντησε ἐκεῖνο ὅτι δὲν εἶχε γεννηθεῖ ἀκόμη, ὁ λύκος του εἶπε: ἐπειδὴ ἐσὺ ἔχεις καλὲς δικαιολογίες, ἐγὼ δὲν πρέπει νὰ σὲ φάω;".

Τιμές του Αλή Πασά στον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό

Ενδιαφέρον και σημαντικό είναι ένα περιστατικό, που δείχνει το μεγάλο σεβασμό και την ευγνωμοσύνη του Αλή πασά στον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό. Όταν κάποτε έφεραν την κάρα του Αγίου στο σεράγι του Αλή, εκείνος σηκώθηκε με πολύ σεβασμό, άνοιξε τη θήκη και την ασπάστηκε. Τότε ο Σέχης Χατζή Σεχρής, θεώρησε όλα αυτά ως αμαρτία και φώναξε στον Αλή, «Κριματίστηκες!».

Αλλά ο Αλή πασάς ατάραχος απάντησε: «Πω, πω, είσαι ζουρλό, καϋμένε Σέχη. Να ήξερες, δεν έλεες έτζι. Τούτο το καλόγερο, ωρέ Χατζή, ήτον αληθινό προφήτη. Ήρθε σπίτι μου στο Τεπελένι και με ευχήθηκε, ωρέ, και μου είπε όλα όσα έκαμα, σαν να τάχε γραμμένα στο κιτάπι. Πω, ένα λησμόνησα να το ρωτήξω, καϋμένε, και αν το είχα ζωντανό να το ρώταγα έδινα δέκα χιλιάδες τζακούλες. Δεν τόχω!»

Και αφού ξαναφίλησε την κάρα του Αγίου μπροστά στο Σέχη, στους Μουσουλμάνους και Χριστιανούς, την έδωσε στους καλογήρους, δίνοντας μαζί και μία χούφτα ρουμπιέδες.

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός: Το πυρ και η αναψυχή

α ‘ Ο λόγος και η σιωπή

Συλλογίζομαι κάποτε άν πλησιάζουμε τούς αγίους μέ τό λόγο μας ή, αντίθετα, άν προσεγγίζουμε τό μυστικό τους κάλλος με τή σιωπή. Καί λέω τή σιωπή, γιατί έχει κι εκείνη τήν έκφραστική της δύναμη. ’Όχι, βέβαια, ή κενή καί άγονη σιωπή — γιατί υπάρχει καί τέτοια^– άλλά ή γόνιμη καί κατανυκτική, ή έμφορτη άπό κραδασμούς καί άπό άρρητη εσωτερική πείρα.

Τέτοια στοχάζομαι καί πάλι καθώς έπιχειρώ νά αρθρώσω δυό λόγια γιά τή μεγάλη καί συναρπαστική μορφή του πάτερ Κοσμά του Αίτωλοΰ.

Γιά τόν πάτερ Κοσμά έχουν γράψει πολλοί καί πολλά.¹ Άπό τότε πού χαράχτηκε ή πρώτη του «ένθύμηση» (1765) ως τά σήμερα, πυργώνεται μιά «φιλολογία», πού προσπαθεί νά άνεύρει τά καθέκαστα της άφυπνιστικής του δράσης καί νά προβάλει τά στοι­χεία της μοναδικότητας του. 

Η δολοφονία του Πατροκοσμά!…

Γράφει ο Παπα Ηλίας Υφαντής

Παραμονές της 25ης Μαρτίου του 2016, κάποιος μου διαβίβασε την εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας προς τα σχολεία. Ήταν ένα πολύ αλλόκοτο κατασκεύασμα. Αφού, πέρα από κάθε λογική και συνείδηση, δεν έλεγε ούτε λέξη για τους αγωνιστές του ’21: Καραϊσκάκης, Κολοκοτρώνης, Παπαφλέσσας, Κανάρης, Ανδρούτσος, Μπότσαρης, κλπ, στον κάλαθο των αχρήστων! Και δικαίως! 

Γιατί πώς να συγκριθούν εκείνοι, που αγωνίστηκαν «με χιόνια μ’ αγριοκαίρια, για να μη ζούμε στο ζυγό», με τους τωρινούς «μεγαλοφυείς» ηγέτες της πατρίδας μας, που διαπρέπουν στο σπορ της κατά συρροή προδοσίας της πατρίδας μας: Μακεδονία, Ιόνιο, Αιγαίο και ο, τι άλλο βούλονται οι διαχρονικά βάρβαροι μισέλληνες Ανατολής και Δύσης!!!

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 24 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2020

Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς

 
Εὔκοσμος ὤφθης κόσμος, ὦ Κοσμᾶ μάκαρ,
Κόσμον λόγοις σοῖς αἵμασι τ᾽ αγλαΐσας.

Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, γεννήθηκε στὸ Μονοδένδρι τῆς Αἰτωλοακαρνανίας, ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς, ποὺ τοῦ ἔμαθαν τὰ πάντα γύρω ἀπὸ τὸν Χριστιανισμό. Σὲ ἡλικία 20 χρόνων πῆγε στὸ Ἅγιο Ὄρος, γιὰ νὰ σπουδάσει στὸ σχολεῖο τῆς Μονῆς Βατοπεδίου. Στὴν συνέχεια πῆγε στὴν Μονὴ Φιλοθέου, ὅπου ἐκάρη μοναχὸς καὶ χειροτονήθηκε καὶ ἱερέας.

Ὁ Κοσμᾶς ὅμως, δὲν μποροῦσε νὰ ἡσυχάσει. Ἤθελε νὰ διδάξει ὅλους τοὺς σκλαβωμένους Ἕλληνες γιὰ τὸν Χριστό. Θεωροῦσε ὅμως τὸν ἑαυτό του ἀδύνατο γιὰ νὰ τὸ κάνει. Μὲ Θεία ὅμως φώτιση πῆγε στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ συνάντησε τὸν ἀδελφό του, Χρύσανθο, ὁ ὁποῖος ἦταν δάσκαλος. Αὐτὸς τὸν βοήθησε στὴν ρητορική, ὥστε νὰ μπορεῖ νὰ διδάξει.

Χαράλαμπος Μηνάογλου: Τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ αὔριο...

Τοῦ μεγάλου δασκάλου τοῦ Γένους... 

Ἐκείνου ποὺ διέσωσε τὸν Ἑλληνισμὸ μέσα στήν Ὀρθοδοξία ὅπως εἶχε κάνει παλαιότερα καὶ ὁ ἅγιος Νίκων ὁ Μετανοεῖτε.... 

Ποὺ ζητοῦσε ἀπὸ τοὺς ὀρθοδόξους Ἕλληνες νὰ κάνουν σχολεῖα ἐπειδὴ ἡ Ἐκκλησία μας εἶναι εἰς τὴν ἑλληνικήν.... 

Ποὺ ὄργωσε τὴν Ἑλλάδα μὲ τὶς περιοδεῖες του.... Ποὺ μέσα στὶς συντομότατες διδαχές του περιέλαβε ὅλη τὴν χριστιανικὴ διδασκαλία μὲ ἀπίστευτη δογματικὴ ἀκρίβεια (τὸν Πάπα νὰ καταρᾶσθε, ὅτι αὐτὸς θὰ εἶναι ἡ αἰτία).... 

Τo πάθος της υποκρισίας και η θεραπεία του.

Σὲ ὅλες τὶς ἐποχές, καὶ στὴ δική μας, ὑπάρχουν πολλοὶ ὑποκριτὲς καὶ πολλὴ ὑποκρισία. Τί εἶναι ἡ ὑποκρισία;

Εἶναι ἡ προσποίηση, ἡ ἀπάτη, ἡ ἐπιτηδευμένη συμπεριφορὰ ποὺ στοχεύει νὰ παραπλανήσει τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους, νὰ τοὺς βλάψει, νὰ τοὺς ἐκμεταλλευτεῖ.

Τὰ κίνητρα τῆς ὑποκρισίας εἶναι συνήθως ταπεινὰ πάθη, ὁ φθόνος, ἡ μνησικακία, ὁ ἐγωισμὸς καὶ ἄλλα.

Ὁ ὑποκριτὴς ἐπιδιώκει νὰ φαίνεται διαφορετικὸς ἀπὸ ὅ,τι εἶναι. Θέλει νὰ τὸν ἐπαινοῦν ὡς καλό, ἐνῶ δὲν εἶναι. Προσποιεῖται ὅτι ἔχει ταπείνωση, ἐνῶ εἶναι ἐγωιστής.

Κάνει τὸν θρῆσκο, ἐνῶ δὲν ζεῖ πνευματικὴ ζωή. Μιλάει γιὰ ἠθική, ἐνῶ ἡ ζωή του δὲν συμβαδίζει μ’ αὐτὰ ποὺ λέει. Ζητάει ἐφαρμογὴ τῶν νόμων, ἐνῶ ὁ ἴδιος εἶναι παραβάτης τοῦ νόμου.

ΚΑΤΑΤΕΘΗΚΕ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ-ΜΗΝΥΣΗ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΤΣΙΟΔΡΑ

ΚΑΤΑΤΕΘΗΚΕ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ-ΜΗΝΥΣΗ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΤΣΙΟΔΡΑ: «ΔΙΕΠΡΑΞΕ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΗΣ ΑΠΑΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 386 ΚΑΙ 191 ΠΟΥ ΠΡΟΒΛΕΠΟΥΝ...»

Αντώνης Παπαντωνίου

Υποναύαρχος Λ.Σ. (ε.α.)-Νομικός

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Προς: Προϊστάμενο Εισαγγελίας Πλημμελειοδικών Αθηνών, Κο Ευάγγελο Ιωαννίδη

Με την παρούσα μου και έχων προς τούτο υποχρέωση από τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας (Ν.4620/2019), όπου στο Άρθρο 40παρ.1 ορίζει ότι:

κ. Μητσοτάκη ποῦ εἶναι ἡ μάσκα ἡ δική σας καί τῆς παρέας σας;

Μαρία, Ἐκπαιδευτικός

Βροχή τά πρόστιμα τῶν 150 εὐρώ στά ἑκατομμύρια ἁπλῶν Ἑλλήνων πολιτῶν γιά «παραβίαση» μή χρήσης μάσκας καί χιλιάδες εὐρώ ἕως καί 10.000 γιά συνωστισμό, παραβίαση ἀποστάσεων καί ὡραρίων λειτουργίας σέ κέντρα διασκέδασης!

Κανένα πρόστιμο γιά τούς ἡγέτες μας καί τίς παρεοῦλες τους, οὔτε γιά μή χρήση μάσκας, οὔτε γιά συνωστιμό καί τήν δική τους διασκέδαση!

Ὁ κ. Μητσοτάκης ἐθεάθη νά ἀπολαμβάνει μέ τήν συνωστιμένη παρέα του σέ τουριστικό σκάφος θαλάσσια βόλτα στά Σφακιά καί ὅλοι ἀμασκοφόρητοι.

Ὅταν ὁ ἀνώτερος πολιτικός ἡγέτης τῆς Πατρίδας μας καταπατᾶ (καί δέν εἶναι ἡ πρώτη φορά βεβαίως, οὔτε ὁ μόνος ἀπό τούς ἡγέτες μας…) τούς νόμους πού ὁ ἴδιος ἐπιβάλλει σέ ὅλους τούς ὑπόλοιπους πολίτες-πληβείους, κάθε νοήμων ἄνθρωπος συμπεραίνει δύο πράγματα ταυτόχρονα:

Υποχρεωτική χρήση μάσκας: μέτρο που προστατεύει ή υπονομεύει την δημόσια υγεία;

Παύλος μοναχός αγιορείτης

            Δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολο εγχείρημα, στην εγωλατρική κοινωνία μας, ένας απρόσμενος επισκέπτης, σαν το ιό SARS-CoV-2, να δαιμονοποιηθεί και να προσδιοριστεί ως αόρατος φονικός εχθρός. Ο πολιτισμός μας βέβαια, αποφεύγει να παραδεχτεί πόσο εχθρικός για την υγεία του ανθρώπου είναι ο σύγχρονος "παχύσαρκος", αλλά ατροφικός πνευματικά, τρόπος ζωής. Κάτι, που επιβεβαιώνεται από την έξαρση των εκφυλιστικών νοσημάτων (καρκίνος, αυτοάνοσα, καρδιοπάθειες, διαβήτης κτλ), που διαμορφώνουν το υπόβαθρο (συνοσηρότητες) για να δώσει η ίωση COVID-19 σοβαρά κλινικά συμπτώματα.

            Είναι δηλαδή ο κορωνοϊός ένας πραγματικός φίλος, που μας δείχνει τα ελαττώματά μας και μας καλεί σε αλλαγή τρόπου ζωής και διόρθωση καθημερινών συνηθειών, που επιβαρύνουν την υγεία μας και καθιστούν το σώμα μας ευάλωτο σε ασθένειες. Αυτό γίνεται πιο έκδηλο αν αναλογιστεί κανείς ότι ο θάνατος από COVID-19 προέρχεται κυρίως από μια άστοχη και υπερβολική φλεγμονώδη αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος έναντι του ιού [1].

Ο μοναχός κι ο άγγελος

Ο μακαριστός γέροντας Ιωσήφ ο Σπηλαιώτης († 1959), προσπαθώντας να στηρίξει ένα νέο μοναχό, που τον πολεμούσαν λογισμοί φυγής κι επιστροφής στους γονείς του, διηγήθηκε το ακόλουθο θαυμαστό γεγονός:

Λίγο πριν έρθω εδώ, στα Κατουνάκια, εκοιμήθη κάποιος μοναχός, υποτακτικός σ’ ένα τυφλό γέροντα. Άκουσε τι έγινε κάποτε μ’ αυτόν:

Μια μέρα πέρασε από το κελλί τους ένας κοσμικός.

– Από που είσαι; ρώτησε ο μοναχός.

Από την απάντηση κατάλαβε πως ήταν χωριανός του, αλλά δεν του συστήθηκε.

– Τι γίνεται ο τάδε; ξαναρώτησε ο μοναχός, εννοώντας τον πατέρα του.

– Πέθανε, απάντησε ο ξένος, κι άφησε τη γυναίκα και τρία κορίτσια ορφανά στους δρόμους. Είχανε κι ένα γιο, αλλ’ αυτός είχε φύγει από χρόνια και δεν ήξεραν τι απέγινε.

Χαίρε, δούλη του Κυρίου και συνάμα μητέρα του - Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός

Ελάτε, όλοι νοερώς να συνοδεύσουμε την Θεοτόκο που αναχωρεί από τη γη. Ελάτε, όλοι με πόθο καρδιάς να κατεβούμε μαζί της στον τάφο.

Ας περιστοιχίσουμε την πανίερη κλίνη της. Ας ψάλουμε ύμνους ιερούς και κάπως έτσι ας την υμνήσουμε.

Χαίρε κεχαριτωμένη, ο Κύριος μαζί σου. Χαίρε, εσύ που προορίσθηκες για Μητέρα του Θεού. 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ: ΑΠΟΔΟΣΙΣ ΕΟΡΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ, ΟΡΘΡΟΣ, ΒΙΝΤΕΟ ΥΜΝΩΝ, ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ & ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ, ΟΜΙΛΙΕΣ

ΑΠΟΔΟΣΙΣ ΕΟΡΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΚΥΡΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ (ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ).

ΑΓΙΟΥ ΕΙΡΗΝΑΙΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΛΟΥΓΔΟΥΝΩΝ (ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΛΥΩΝ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ) - ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ : ΕΔΩ

ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΟΡΘΡΟΥ ΚΑΙ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ : ΕΔΩ

* * *

Αίνοι ήχος β' - Κυριακή ΙΑ' Ματθαίου - Πατριαρχικός Ναός Αγίου Γεωργίου

 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΚΥΡΙΑΚΗ 23 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2020

Απόδοση εορτής κοιμήσεως Θεοτόκου

Σήμερα η εκκλησία μας εορτάζει την Απόδοση της κοιμήσεως Θεοτόκου.

Επίσης, στις 22 και 23 Αυγούστου, εορτάζει με κάθε εκκλησιαστική και βυζαντινή μεγαλοπρέπεια, η ιστορική Μονή της Παναγίας της Προυσιώτισσας στον Προυσσό Ευρυτανίας.


Ἀπολυτίκιο. Ἦχος α’.
Ἐν τῇ γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας, ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον, οὐ κατέλιπες Θεοτόκε· μετέστης πρὸς τὴν ζωήν, Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς, καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη, ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Η υλική προσφορά του μοναχισμού Ιερομόναχος Ιουστίνος

Αρκετοί επιμένουν κατά της πρακτικής απραξίας δήθεν των μοναχών. Θα μιλήσουμε λοιπόν για τα πρακτικά τού μοναχισμού.

Από τον θεωρητικό του μοναχισμού Μέγα Βασίλειο, τον κτίτορα της Βασιλιάδας, που ήταν πόλη ολόκληρη φιλανθρωπικών ιδρυμάτων, μέχρι την εποχή μας δεν λείπει από τον μοναχισμό και η σωματική διακονία των κοσμικών που βρίσκονται σε δυσχέρειες. Πρώτα τούτο το ασκούσαν σε πλατιά κλίμακα, σήμερα σε μικρή, περιστασιακά δε και σε μεγάλη.

Να εξηγήσουμε ότι παλιά δεν υπήρχε σχεδόν κρατική μέριμνα και πρόνοια. Την αγαθοεργία την είχε επωμισθεί η Εκκλησία, και ιδιαζόντως οι μονές. Δεν υπήρχαν δημόσια ορφανοτροφεία, γηροκομεία, πτωχοκομεία, νοσοκομεία, άσυλα κλπ., οπότε οι μοναχοί κάθε άλλο παρά κώφευαν στον ανθρώπινο πόνο. Τα μοναστήρια είχαν και τις ευαγείς πτέρυγές τους για την ανακούφιση της δυστυχίας, που υφίστατο τότε άφθονη και στον τομέα της υγείας και στον τομέα της διατροφής.

Φώτης Κόντογλου: Η Παναγία και ο Λαός

Ρωμηοσύνη και Ορθοδοξία είναι ένα πράγμα.

Για να μην πάρω τους πολύ παληούς, παίρνω δυο τρεις από εκείνους πού αγωνισθήκανε για την ελευθερία της Ελλάδας, πού όποτε μιλάνε για τη λευτεριά, μιλάνε και για τη θρησκεία.

Ο Ρήγας Φεραίος λέγει: «Να κάνουμε τον όρκο / απάνω στο Σταυρό". Ένας άλλος ποιητής γράφει: «Για της πατρίδας την ελευθερία / για του Χριστού την πίστη την αγία / γι' αυτά τα δύο πολεμώ, / μ' αυτά να ζήσω επιθυμώ/ κι αν δεν τα αποχτήσω / τι μ' ωφελεί να ζήσω;».

Του Σολωμού η ψυχή είναι θρεμμένη με τη θρησκεία, γι' αυτό μοσκοβολούνε τα ποιήματα του από δαύτη. Κι αυτή τη μοσκοβολιά τη νιώθει κανένας στην Ημέρα της Λαμπρής, στη Δέηση της Μαρίας, στη Φαρμακωμένη, Εις Μοναχήν, στον Ύμνο της Ελευθερίας, στο Διάλογο και σε πολλά άλλα.

Ντροπή! Ο Ερντογάν έκανε τζαμί και τη Μονή της Χώρας στην Κωνσταντινούπολη

Σε τζάμι μετατρέπεται και η Μονή της Χώρας (Μονή Αγίου Σωτήρος εν τη Xώρα) που ήταν μουσείο και είχε υπέροχα ψηφιδωτά.

Πέρυσι την μετατροπή την είχε αποφασίσει το δικαστήριο αλλά δεν είχε εφαρμοστεί. Σήμερα δημοσιεύτηκε η απόφαση στην εφημερίδα της κυβερνήσεως στην Τουρκία.

Ἅγιος Παΐσιος: Ἡ ἀνθρωπαρέσκεια

– Γέροντα, πολλὲς φορὲς μὲ πιάνει ἕνα παράπονο.

– Τί παράπονο ἔχεις;

– Νά, λέω: «Γιατί δὲν ἀναγνώρισαν τὸν κόπο μου καὶ μοῦ συμπεριφέρθηκαν ἔτσι;».

– Ὅταν κάποιος κάνη κάτι ταπεινὰ καὶ μὲ ἀγάπη, καὶ δὲν βρῆ ἀναγνώριση, μπορεῖ νὰ τοῦ ἔρθη καὶ ἕνα παράπονο. Αὐτὸ εἶναι ἀνθρώπινο – ὄχι φυσικὰ ὅτι καὶ αὐτὸ εἶναι σωστό, ἀλλὰ τότε ἔχει κανεὶς κάποια ἐλαφρυντικά. Ὅταν ὅμως ἀπαιτῆ τὴν ἀναγνώριση, αὐτὸ εἶναι βαρύ· ἔχει μέσα ἐγωισμό, δικαίωμα[1], ἀνθρωπαρέσκεια. Ὅσο μπορεῖς, νὰ κινῆσαι ταπεινά. 

Ὅ,τι κάνεις νὰ τὸ κάνης μὲ φιλότιμο, γιὰ τὸν Χριστό, καὶ ὄχι ἀπὸ ἀνθρωπαρέσκεια καὶ κενοδοξία, γιὰ νὰ ἀκούσης τὸ «μπράβο» ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος δὲν δέχεται τὰ «μπράβο» ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους καὶ ἐργάζεται μόνον γιὰ τὸν Θεό, τότε ἀνταμείβεται ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ σ᾿ αὐτὴν τὴν ζωὴ μὲ τὴν ἄφθονη Χάρη Του, καὶ στὴν ἄλλη μὲ τὰ ἀγαθὰ τοῦ Παραδείσου.