– Γέροντα, ὅταν
βλέπουμε κάποιον νὰ συμπεριφέρεται ἄσχημα, πρέπει νὰ τοῦ ποῦμε κάτι;
– Ἀνάλογα μὲ τὸ τί
ἄνθρωπος εἶναι. Χρειάζεται πολλὴ διάκριση καὶ θεῖο φωτισμὸ στὴν ἐποχή μας. Δὲν
εἶναι εὔκολο νὰ σᾶς πῶ. Σὲ μιὰ περίπτωση, ὅπως ἔχω δεῖ, ὑπάρχουν πεντακόσιες
ὑποπεριπτώσεις. Εἶναι μερικοὶ ποὺ μποροῦν νὰ διορθωθοῦν καὶ ἄλλοι ποὺ δὲν
διορθώνονται, καὶ μὲ μιὰ δική μας παρατήρηση μπορεῖ νὰ ἀντιδράσουν. Ἰδίως ἂν
κάποιος ἔχη ἐγωισμὸ καὶ τὸν θίξης, ἀντιδρᾶ ἄσχημα. Ἐνῶ καταλαβαίνει πολλὲς
φορὲς ὅτι σφάλλει, ἀπὸ ἐγωισμὸ δὲν ὑποχωρεῖ. Καὶ ὅταν τὰ ἐλατήριά μας δὲν εἶναι
ἁγνά, δηλαδὴ μαζὶ μὲ τὸ ἐνδιαφέρον ὑπάρχη καὶ ὑπερηφάνεια, καὶ ἡ ἀγάπη δὲν
εἶναι καθαρή, δημιουργεῖται στὸν ἄλλο μεγάλη ἀντίδραση.
Ὅταν ἐλέγχουμε κάποιον ἀπὸ ἀγάπη, μὲ πόνο, εἴτε τὴν
καταλαβαίνει ὁ ἄλλος τὴν ἀγάπη μας εἴτε ὄχι, ἡ ἀλλοίωση γίνεται στὴν καρδιά
του, ἐπειδὴ κινούμαστε ἀπὸ καθαρὴ ἀγάπη. Ἐνῶ ὁ ἔλεγχος ποὺ γίνεται χωρὶς ἀγάπη,
μὲ ἐμπάθεια, τὸν κάνει τὸν ἄλλο θηρίο, γιατὶ ἡ κακία μας προσκρούει στὸν
ἐγωισμό του, καὶ τότε βγάζει σπίθες, καὶ ἀνάβει ἡ φωτιά, ὅπως ὅταν χτυπήση ὁ
πυριόβολος – τὸ ἀτσάλι – στὴν στουρναρόπετρα. Ὅταν ἀνεχώμαστε τὸν ἀδελφό μας
ἀπὸ ἀγάπη, ἐκεῖνος τὸ καταλαβαίνει. Καὶ ὅταν δὲν ἐκδηλώνεται ἡ κακία μας, ἀλλὰ
εἶναι ἐσωτερική, πάλι τὴν καταλαβαίνει, γιατὶ τοῦ προκαλεῖ ταραχή· ὅπως ὁ
διάβολος, ἀκόμη καὶ ὅταν παρουσιάζεται σὰν ἄγγελος φωτός, φέρνει ταραχή, ἐνῶ ὁ
πραγματικὸς Ἄγγελος φέρνει μιὰ ἁπαλὴ ἀνέκφραστη ἀγαλλίαση.