Γράφει ὁ Γεώργιος Δημητράκης
Τα περί ηθικής και δικαίου αίσθημα οι αρχαίοι πρόγονοί μας τα μάθαιναν εις τις τραγωδίες και κωμωδίες, όπου τα θέατρα ήσαν των διαστάσεων 6.000 έως και 20.000 επισκεπτών και πάντα κατάμεστα, καθότι μόνο εις την απλότητα της ζωής ευρίσκεται ο πλούτος της γνώσης και της σοφίας. Αλλά και εις τα γυμναστήρια με το «Ευ Αγωνίζεσθαι», που είναι το βασικό πνεύμα για την ανάπτυξη της ανθρώπινης προσωπικότητας με την διάπλαση ελεύθερων, ολοκληρωμένων και υπεύθυνων πολιτών σωματικά και πνευματικά. Πολιτών οι οποίοι είχαν ισόρροπη ανάπτυξη εις τον νου, εις την ψυχή και εις το σώμα. Ο αθλητικός στίβος έγινε επίσης για το άτομο σχολείο αξιών, υψηλού ήθους και αρετής, συγκρατώντας το από το να υπερβεί τα όρια του. Σημαντική είναι επίσης και η πολύ πλούσια και φιλοσοφημένη Ελληνική γλώσσα, η μοναδική και Μητέρα όλων των γλωσσών εις την Παγκόσμια Ιστορία, από την οποία αντλούσαν επίσης όλα τα εργαλεία της Μάθησης και της Γνώσης. Μερικά παραδείγματα: