Από την ένταξή της (μαζί με την Ελλάδα) στο ΝΑΤΟ 1952 μέχρι σήμερα η Τουρκία προσπαθεί να εκμεταλλευθεί όπως μπορεί τη συμμετοχή της στο Βορειοατλαντικό Σύμφωνο, χωρίς η ίδια να είναι υποχρεωμένη να δώσει ό,τι απαιτείται για τους συμμάχους (άρα και για την Ελλάδα), υποσκάπτοντας τη συνοχή του οργανισμού. Τώρα, όμως η Άγκυρα αισθάνεται πως η παρασιτική, όπως πολύ σωστά, έχει ονομαστεί σχέση της με το ΝΑΤΟ μπορεί να διαταραχθεί με την είσοδο της Σουηδίας και της Φινλανδίας στη Βορειοατλαντική Συμμαχία, χώρες οι οποίες έχουν υποβάλλει αίτημα για ένταξη από το Φεβρουάριο του 2022.
Η επέκταση του ΝΑΤΟ στις σκανδιναβικές χώρες αφαιρεί κατ’ αρχάς ένα τουρκικό επιχείρημα, το οποίο αφορά τη γειτνίασή της με την πρώην Σοβιετική Ένωση, σήμερα Ρωσία, ως βασικό συστατικό του κομβικού ρόλου της Άγκυρας εντός του ΝΑΤΟ. Άρα τώρα, ένα σημαντικό ίσως μέρος των επιχειρησιακών δυνατοτήτων, που παζαρεύει κάθε φορά η Τουρκία, θα μπορεί να εκτελεστεί πλέον με διαφορετικό τρόπο, λόγω της ένταξης της Σουηδίας και Φινλανδίας.