Γράφει η Μαίρη Καρά 
Ο
γενναίος αγωνιστής και αληθινός Έλληνας ΑΡΓΥΡΗΣ ΣΙΔΕΡΗΣ… δεν είναι πια
ανάμεσά μας. Μας αποχαιρέτησε πικραμένος, αφού πάλεψε γενναία σαν
Έλληνας μέχρι την τελευταία του ανάσα, για να νικήσει τον θάνατο, που με
τα απανωτά εγκεφαλικά τον παραμόνευε τα τελευταία χρόνια… μα ο Αργύρης
με την αφάνταστη ψυχική δύναμή του, τού ξέφευγε μαχητικά και επέστρεφε
στην ζωή πάντα ανανεωμένος και ευγνώμων.
Όμως
αυτή την φορά δεν τα κατάφερε ο «δικός μας φίλος Αργύρης» να ξεγελάσει
για άλλη μια φορά τον Χάρο, που τον παραμόνευε σε ένα κρεβάτι
νοσοκομείου, για να τον πάρει μαζί του σε άλλα αφιλόξενα μέρη. Η αδύναμη
καρδιά του τον πρόδωσε και τον παρέδωσε… στα χέρια του Θεού, για να τον
φροντίσει, όπως φρόντιζε και εκείνος όλους εμάς με την καθημερινή
ενημέρωσή του μέσα από το πατριωτικό του μπλοκ, με το οποίο μας ζητούσε
πάντα να ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ.
Για
τους πιστούς καθημερινούς αναγνώστες της ειδησεογραφικής διαδικτυακής
πλατφόρμας του, το κενό της απώλειάς του θα είναι δυσαναπλήρωτο, αλλά
μεγαλύτερο και αβάστακτο θα είναι το κενό που θα αφήσει η χαρακτηριστική
δυναμική ενημέρωσή του για όλα τα θέματα, που απασχολούσαν τους
Έλληνες, δίνοντάς τους χώρο και τροφή για την αφύπνισή τους ενάντια στις
αντεθνικές κυβερνήσεις.
Ο
Αργύρης τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα με την υγεία
του, που του δημιουργούσε το καθημερινό άγχος για την σωστή ενημέρωση
και για την οικονομική στήριξη του «πνευματικού παιδιού του», όπως
θεωρούσε την αφοσίωσή του στο ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ.
Για πάνω από 15 χρόνια αποτελούσε τον σκοπό της ύπαρξής του και για την
μακροημέρευσή του διέθετε όλες του τις δυνάμεις, με προσωπικές θυσίες
και στερήσεις, τις οποίες με πόνο εκμυστηρευόταν στους αγαπημένους
φίλους, ζητώντας την συμπαράστασή τους με τόση υπερηφάνεια.
Ο
Αργύρης ο οικογενειάρχης, ο Δημοσιογράφος, ο Αγωνιστής Έλληνας μας
αποχαιρέτησε μέσα από το νοσοκομείο του Ρόδου, όπου είχε καταφύγει πριν
από έναν χρόνο, αναζητώντας καλύτερη ευκαιρία για την οικονομική του
επιβίωση. Μόνος και αβοήθητος έφυγε από αυτόν τον κόσμο, που τόσο
αγάπησε και υπηρέτησε με το πάθος του σωστού Έλληνα, για το καλό της
πατρίδας του. Οι ανθρώπινες εκκλήσεις του για βοήθεια μέσα από το μπλοκ
του, δυστυχώς δεν έτυχαν ανταπόκρισης…
Με
πόνο ψυχής ζητώ από όλους τους πιστούς του αναγνώστες και συναδέλφους
των άλλων μπλοκ που τον γνώριζαν και αναγνώριζαν τους Αγώνες του, να
συμπαρασταθούν στην σύζυγό του Αγγελική, που σπαράζει μόνη στην Ρόδο… ας
δείξουμε το ανθρώπινό μας πρόσωπο, τιμώντας αυτόν τον σπάνιο άνθρωπο με
την χρυσή καρδιά… Στην μετωπίδα του μπλοκ ανακοίνωσε την απουσία του
για λίγες μέρες… ελπίζοντας πως θα ξεγελούσε πάλι τον χάρο… δεν τα
κατάφερε όμως αυτή την φορά και μας… απογείωσε με την άδικη αποχώρησή
του…
Ας είναι ευλογημένο το χώμα που θα τον σκεπάσει κι εμείς ευλογημένοι που τον γνωρίσαμε και μας τιμούσε με την αγνή φιλία του.
ΜΕ ΣΠΑΡΑΓΜΟ ΣΕ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΩ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕ ΜΟΥ ΦΙΛΕ ΑΡΓΥΡΗ
Η ΦΙΛΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ ΣΟΥ ΜΑΙΡΗ ΚΑΡΑ
ΣΧΟΛΙΟ ΘΑΝΟΥ
Οφείλω να πω ότι γνωρίζω διαδικτυακά τον Αργύρη Σιδέρη πάρα πολλλά χρόνια...
Ενας αγνός πατριώτης και ιστολόγος.
Το
Σκεφτόμαστε Ελληνικά υπάρχει εδώ και πάρα πολλά χρόνια (ίσως από τότε
που πρωτοξεκινήσαμε το 2008) στα φιλικά μας ιστολόγια...
Καλό Παράδεισο αδερφέ μου.
________________________________
(σ.σ. Καλὸ Παράδεισο καὶ ἀπὸ ἐμᾶς ἀδελφέ)
«Πᾶνος»
ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ....ΣΤ' ΑΛΗΘΕΙΑ Η ΘΛΙΨΗ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ. ΘΑ ΛΕΙΨΕΙ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή