Νώντας Σκοπετέας: Σημαδεμένοι ἀπ’ τὴν ἀγάπη Του... (Ἐκεῖ ποὺ κάνεις τὶς μετάνοιες...)

Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας

 

Κάθε Χριστιανὸς Ὀρθόδοξος εἶναι σημαδεμένος! Ἔχει σημαδευτῇ στὸ πρόσωπο, στὰ αὐτιά, στὸ στόμα, στὸ στῆθος, στὰ πόδια, στὰ χέρια... Σημαδεμένος καὶ θωρακισμένος μὲ τὸ σημεῖο τοῦ Σταυροῦ καὶ τὴν πανοπλία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, στρατιώτης τοῦ Χριστοῦ νεοσύλλεκτος, μυρωμένος στὸ μεγάλο μυστήριο τοῦ Χρίσματος. Μόνο ποὺ αὐτὰ τὰ σημάδια δὲν φαίνονται διὰ τῶν σωματικῶν μας ὀφθαλμῶν...

 

Μόνο ἡ πνευματικὴ ὅραση κάποιων διαλεχτῶν τοῦ Κυρίου, μπορεῖ νὰ τὰ ἐντοπίσῃ ἐναργῆ καὶ νὰ θαυμάσῃ τὸ μεγάλο μυστήριο τῆς Φιλανθρωπίας Του... Εἶναι βέβαια καὶ κάποια ἄλλα σημάδια ποὺ σπάνια συναντᾶς, ἀλλὰ καὶ ποὺ αὐτὰ πολλὲς φορὲς μαρτυροῦν καί...προδίδουν ἀκάματους πολεμιστὲς τοῦ Χριστοῦ... Σημαδεμένες γροθιὲς ἀνθρώπων ταπεινῶν... Δὲν χτύπησαν ποτὲ κανέναν γιὰ νὰ σημαδευτοῦν... 

 

Μόνο τὸ ἐγώ τους συνεχῶς κατατροπώνουν στὸ σκάμμα ἢ καλύτερα στὸ ἔδαφος τῆς μετανοίας...Κι ἂν ποτὲ τοὺς ρωτήσεις καὶ σὲ ἐμπιστευθοῦν, θὰ σοῦ ποῦν πὼς τὸ πιὸ ἁγιασμένο μέρος τοῦ σπιτιοῦ τους, τοῦ ταμείου τους, εἶναι ἐκεῖνο τὸ σκάμμα... Οὔτε τὸ μέρος μὲ τὰ ἀγιωτικὰ καὶ τὰ μοναστηριακὰ θυμητάρια καὶ τὸ καθαρὸ κερὶ ἀπὸ τὴν Ἁγία Πόλη! Ἐκεῖ ποὺ κάθε βράδυ καὶ κάθε ξημέρωμα τοὺς βρίσκει νὰ βρέχουν μὲ ἱδρῶτα καὶ δάκρυα τὰ πόδια τοῦ Χριστοῦ, ἐκεῖ εἶναι τόπος ποὺ ἁγιάστηκε! 

 

Ἔτσι ἔλεγε ὁ Ἅγιος Ἐφραὶμ ὁ Κατουνακιώτης! «Ἐκεῖ ποὺ μετανίζεις ἐκεῖ βρίσκονται τὰ πόδια τοῦ Χριστοῦ!» Θυμᾶστε τὸν Μενέλαο τὸν Σταυροκόπο, ποὺ συνεχῶς σταυροκοπιόταν καὶ ὅλοι ἀποροῦσαν καὶ γελοῦσαν μὲ τούτη τὴν παράξενη συνήθειά του; Κάποτε πρὶν τὸ τέλος του ἀποκάλυψε πὼς προσπαθοῦσε νὰ ἀναπληρώσῃ ὅλους ἐκείνους ποὺ ἀμελοῦσαν νὰ τυπώσουν τὸ σημεῖο τοῦ Σταυροῦ στὸ σῶμα τους, γιατί οἱ ψυχές τους εἶχαν παγώσει ἀπὸ τὸ κρύο τοῦ κόσμου καὶ ἀπὸ τὴν πλησμονὴ τῆς θανάσιμης ἁμαρτίας... 

 

Σὲ ταπεινὰ κελλιὰ μοναχῶν, καὶ σὲ δωμάτια πολυκατοικιῶν, ὑπόγεια καὶ ἀνήλιαγα ἀσκητῶν μέσα στὸν κόσμο, ποὺ ἀκόμα ὁ Κύριος κρατᾶ στὴ ζωὴ γιὰ νὰ κρατιόμαστε καὶ ἐμεῖς οἱ ὑπόλοιποι, αὐτοὶ οἱ σημαδεμένοι τοῦ Θεοῦ ἀγωνίζονται γιὰ κάτι τὸ συγκλονιστικό! Προσπαθοῦν νὰ ἀναπληρώσουν μετάνοιες, ὅσων ἀχαρίστων -μὲ πρῶτον τον γράφοντα- ποτὲ δὲν γονάτισε ἡ ψυχή τους μπροστὰ στὸν Εὐεργέτη Ἐσταυρωμένο Σωτῆρα! Πόσο ἀκόμα θὰ ἀντέχουν τοῦτες οἱ ἡρωικὲς ψυχὲς ἀδελφοί μου; Πόσο βαρὺ τὸ φορτίο τους! 

 

Ἔστω καὶ μιὰ ἐδαφιαία μετάνοια ἀπόψε τὸ βράδυ, μπροστὰ στὰ πόδια τοῦ Χριστοῦ μας καὶ ἀπὸ σένα ἀδελφέ μου, ταλαίπωρε ἑαυτέ μου... νὰ λιγοστέψῃ αὐτὸ τὸ βάρος...

 

Ἄν ἕνα δάκρυ μετανοίας μπορεῖ αὐτοστιγμεὶ νὰ γεμίσῃ τὴ θάλασσα τῆς Θείας εὐσπλαχνίας, ἴσως μιὰ μετάνοια συντριβῆς καὶ παρακλήσεως νὰ παρατείνῃ ἀκόμα τὸ ἔλεός Του...

 

Κι ἂν ποτὲ ἀγριέψει τὸ δέρμα στὶς γροθιές σου, κατασπάσου αὐτὰ τὰ σημάδια, ὅπως καταφιλεῖς τὰ σημαδεμένα ἀπὸ τὰ καρφιὰ πόδια τοῦ Θεανθρώπου...

Νώντας Σκοπετέας

Ἀπόσπασμα ἀπὸ ὁμότιτλη ἐκπομπή

 

Πηγή:https://sotiriapsixis.blogspot.com/

«Πᾶνος»