Ἱερεῖς τῆς Μητροπόλεως Περιστερίου συνέλθετε καί ἀνανήψατε…

Ἕνα κείμενο ἀριστούργημα καί «καταπέλτης» μέ τίτλο: «Σημεῖο τῶν καιρῶν μας οἱ Δεσποτάδες νά ξηλώνουν», ἀπευθυνόμενο σέ ἕναν ἀδιάλλακτο καί πείσμονα δεσπότη ἀπό ἕναν δίκαιο ἱερέα τῆς Μητροπόλεως Κυθήρων, τόν πατέρα Παῦλο Καλλίκα, γίνεται  ἀφορμή νά στείλουμε κι ἐμεῖς μέ τή σειρά μας ἕνα μήνυμα μέ ἀποδέκτες τούς ἱερεῖς τῆς Μητρόπολής μας, ὡς φυσικούς αὐτουργούς τῆς ἀποβολῆς τοῦ Ἐσταυρωμένου ἀπό τό Ἅγιο Βῆμα, καθώς ὅλο αὐτό τόν καιρό ἀσχοληθήκαμε μόνο μέ τόν ἠθικό αὐτουργό…

Ὁ παπα-Παῦλος, ἀληθής ποιμήν λογικῶν προβάτων, μπῆκε στόν κόπο καί ἄκουσε ὅλη τήν ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου Περιστερίου στό ἐπισκοπεῖο καί ἀπαντάει εὔστοχα, οὐσιαστικά καί αἰχμηρά, χτυπώντας μέ τόν λόγο τῆς Ἀληθείας τό Ψεῦδος καί τήν Πλάνη στήν «καρδιά» καί βάζοντας μία «ταφόπλακα» στίς ἐμμονικές ἐκκλησιαστικές διαστροφές τοῦ ἐπισκόπου καί τῶν ἀφελῶν ἤ μᾶλλον δειλῶν ὑποστηρικτῶν του, οἱ ὁποῖοι εἶναι οἱ φυσικοί αὐτουργοί πού ἀναφέραμε…

Ἡ εὐθύνη βαραίνει αὐτούς ἐξίσου διότι δέν εἶναι ἄβουλα ὄντα νά κάνουν τυφλή ὑπακοή, ἀλλά πρόσωπα μέ λογική καί αὐτεξούσιο καί ζωντανά μέλη ἑνός ζωντανοῦ Ὀργανισμοῦ πού λέγεται Ἐκκλησία, ἡ ὁποία καθοδηγεῖται ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα, πού φωτίζει τό πλήρωμα, κλῆρο καί λαό, εἰς πᾶσαν τήν ἀλήθειαν (Ἰω.16,13) κατά τό ἀδιάψευστο Στόμα τοῦ Κυρίου μας.

Αὐτοί λοιπόν οἱ ἱερεῖς ἐκτός τοῦ ὅτι ὑπέπεσαν σέ μέγιστο ἀτόπημα, κάνοντας μία πράξη πού ἔρχεται σέ πλήρη ἀντίθεση μέ τήν Ἁγία Γραφή, τήν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας καί τούς Ἱερούς Κανόνες, ἔκαναν ἐπιπλέον καί σφοδρό πόλεμο στόν ἁπλό πιστό λαό καί σέ ὅποιον συγκεκριμένα τούς συνιστοῦσε νά ἐπανορθώσουν τό λάθος τους. Ὅλη αὐτή ἡ στάση τους εἶναι ὄνειδος γιά τήν Μητρόπολη Περιστερίου, ἡ ὁποία πρώτη φορά, στά πενήντα (50) χρόνια ὕπαρξής της, βίωσε τόσο τραγικές καταστάσεις ἀπό ἐκείνους πού ἔπρεπε νά ποιμαίνουν θεοφιλῶς καί στοργικῶς τό ποίμνιό της.

Ἱερεῖς ἔφθασαν στό σημεῖο νά ἀποκαλοῦν κρυφίως καί δημοσίως ἀπό τά μικρόφωνα ὡς αἱρετικούς, φανατικούς, πλανεμένους, φονταμενταλιστές κλπ. τούς πιστούς∙ νά παροτρύνουν τό ἐκκλησίασμα νά μήν τούς πλησιάζουν, νά μήν παίρνουν τά ἐνημερωτικά φυλλάδια ἀφύπνισης τοῦ ποιμνίου, καθώς σκοπίμως τό ἀφήνουν στήν ἄγνοια μόνο καί μόνο γιατί εἶναι χρήσιμος ὁ ὀβολός του. Μάλιστα κάποια φορά, ἱερέας, ἔφθασε σέ σημεῖο νά χειροδικήσει σέ κάποια κυρία πού μοίραζε ἔξω στό δρόμο κάποια ἔντυπα… Ντροπιαστικά πράγματα πού οὔτε κοσμικοί ἄνθρωποι δέν θά ἔκαναν ποτέ… Συμπεριφορές, πού παραπέμπουν σέ φασιστικές πρακτικές… Οὔτε λόγος φυσικά γιά νά μελετήσουν ἀντικειμενικά τίς μελέτες πού ἔχουν συγγραφεῖ κατά τῶν θέσεων τοῦ μητρ. Περιστερίου καί νά πάρουν μιά προσωπική θέση.

Ἀλγεινή ἐντύπωση ἔχει προκαλέσει, ἐντός καί ἐκτός τῆς Μητρόπολης, καί τό γεγονός ὅτι οἱ ἐνορίες πού συνέλεξαν ὑπογραφές γιά τήν ἐπιστροφή τοῦ Ἐσταυρωμένου καί κατέθεσαν μέ ἀριθμό πρωτοκόλλου στήν μητρόπολη ἀγνοήθηκαν ἐπιδεικτικά, ἀκόμα κι ἀπό τούς προϊσταμένους τῶν ἐνοριῶν αὐτῶν καί οὐδέποτε ἔλαβαν ἀπάντηση στό αἴτημά τους.

Λυπούμαστε πραγματικά γιά τόν τρόπο πού ἀντιμετώπισαν τό ζήτημα καί εὐελπιστοῦμε νά ἀνακαλέσουν ὅλες τίς δηλητηριώδεις συκοφαντίες πού κατά καιρούς ἔχουν ἐξαπολύσει, ζητώντας συγγνώμη γιά τίς ἀνοίκειες ἐπιθέσεις στούς ἁπλούς πιστούς ἀγωνιστές καί ὑποστηρικτές τοῦ Ἐσταυρωμένου.

Κάποια στιγμή, τήν θέση τοῦ ἐπισκόπου θά τήν ἀναλάβει ἄλλος, πού θά ἐπιστρέψει τόν Ἐσταυρωμένο καί τόν Σταυρό στή θέση τους. Πολλοί ἀπό τούς σημερινούς ἱερεῖς θά συνεχίσουν τότε νά διακονοῦν ἐδῶ. Πῶς θά ἀντικρύσουν τούς πιστούς; Πῶς θά λένε «ἀγαπήσωμεν ἀλλήλους»; Πῶς θά λένε «μετά φόβου Θεοῦ, πίστεως καί ἀγάπης…»; Πῶς θά εὐαγγελίζονται τό «ἶνα ὦσιν ἐν» ὅταν οἱ ἴδιοι διέρρηξαν μέ ἀπρεπῆ τρόπο τήν ἑνότητα μέ τόν πιστό λαό;  Ἄν, ὅπως ἰσχυρίζονται, ἔχουν πεισθεῖ τώρα ἀπό τήν ψευδοεκκλησιολογία τοῦ μητροπολίτου, πῶς θά ἀνεχθοῦν μετά νά ἐπιστρέψουν τόν Ἐσταυρωμένο; Πῶς θά δικαιολογήσουν τήν πράξη τους; Πῶς θά πᾶνε κόντρα στήν συνείδησή τους, ἀφοῦ τώρα ἔχουν πεισθεῖ ὅτι ὁ Ἐσταυρωμένος προκαλεῖ βλάβη (καί ἄλλα βλάσφημα);

Ἀλλά δυστυχῶς ἡ «συνείδηση» εἶναι μία λέξη πού, φαίνεται, ἀνήκει μόνο στά κηρύγματα γιά τό λαό…Μία εἶναι ἡ φράση πού χαρακτηρίζει τήν ἐκκλησιαστική τους πορεία: Ὑπακοή στόν ἐπίσκοπο, κι ἄς πᾶμε στόν γκρεμό. Κι ἄς σκοτωθοῦν μαζί μας καί αὐτοί πού μᾶς ἐμπιστεύονται. Μόνο νά περάσουμε ἀτάραχα αὐτή τή ζωή, μέ τιμές, δόξες καί τον μισθό ὁλάκερο…

Ἔχουν ἄραγε ἀναρωτηθεῖ ὅτι, τέσσερα (4) χρόνια τώρα, μέ διάφορες ἀφορμές ἔχουν σκανδαλίσει βαρέως τό ἐκκλησίασμα; Ἔχουν ἀναρωτηθεῖ ὅτι μεταξύ ὅσων σκανδάλισαν πιθανόν νά ὑπάρχουν καί νέα ἀγόρια πού ἀντί νά τούς ἐμπνεύσουν τήν ἱερατική κλίση, τούς ἀπομάκρυναν;

Ἔχουν ἀναλογισθεῖ καθόλου τό μέγεθος τῆς ζημιᾶς ;

Γιά ὅλα αὐτά τί λένε οἱ πνευματικοί τους; Ἐάν ἐξομολογοῦνται, ἀσφαλῶς.

Ρώτησαν πνευματικούς ἀνθρώπους; Ρώτησαν φωτισμένους γέροντες; Ρώτησαν ἀξίους ἐπισκόπους; Τί ἀπαντήσεις πῆραν; Ἄς τίς κάνουν δημοσίως γνωστές. Ἡ ἀλήθεια δέν φοβᾶται τό φῶς.

Φυσικά δέν ἀναφερόμαστε σέ ὅλους τούς ἱερεῖς τῆς μητροπόλεως, καθώς ὑπάρχουν καί αὐτοί πού τουλάχιστον εἶναι συνειδητά ἀντίθετοι σέ ὅλα αὐτά, ἄν καί ἀκόμα δέν τό ὀμολογοῦν μέ παρρησία, καί στηρίζουν ἔμμεσα τό ποίμνιο ἤ τουλάχιστον δέ τό πολεμοῦν γινόμενοι βασιλικώτεροι τοῦ Βασιλέως.

Ἄν ὅμως, οἱ ὑπόλοιποι πατέρες, πολεμεῖτε ἀντί νά ἐπαινεῖτε  αὐτές τίς ἀφυπνιστικές παραινέσεις τῶν ἁπλῶν πιστῶν πού ἐκφράζουν τήν πίστη τῶν ἁγίων μας καί ὄχι τίς «διαταγές τῶν ἀνωτέρων», τότε θά εἶστε ἀναπολόγητοι ὅταν φύγετε ἀπό τήν ζωή αὐτή καί σταθῆτε ἀπέναντι στό φοβερό Βῆμα τοῦ Χριστοῦ.

 Ἐκεῖ στέκονται μαζί μέ ὅλους τούς ἁγίους καί οἱ ἀληθινοί Πατέρες τῆς Ἁγίας Ἑβδόμης (Ζ΄) Οἰκουμενικῆς Συνόδου (ἀλήθεια, μέ τί πρόσωπο θά τούς ἑορτάσετε τήν ἐρχομένη Κυριακή;) οἱ ὁποῖοι κατεδίκασαν ὅσους ἀποβάλλουν, ὅπως ἐσεῖς, καί μία μόνο ἁπλή εἰκόνα ἤ Σταυρό ἀπό τήν ἐκκλησία. Ἐσεῖς ἀφαιρέσατε ὄχι μόνο τήν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ ἐπί τοῦ Σταυροῦ, ἀλλά συνάμα καί τά δύο. Καί τόν Χριστό καί τόν Σταυρό Του. Καί μήν γελιέστε μέ τό πρόσχημα ὅτι ἀπλῶς Τόν ἔχετε βάλει ὑψηλότερα, στό τέμπλο. Μὴ πλανᾶσθε, Θεὸς οὐ μυκτηρίζεται· πατέρες. Καί οἱ Ἅγιοι δέν ξεγελιόνται ἀπό τέτοιες «ντρίπλες”, πού τώρα τελευταία ἀκοῦμε καί βλέπουμε συνεχῶς στή Μητρόπολή μας. Ἡ Ἐκκλησία κατεδίκασε τούς ὁμοίους σας εἰκονομάχους, οἱ ὁποῖοι δέν ἔβγαλαν ἀρχικά τίς εἰκόνες τελείως ἀπό τή θέση τους, ἀλλά τίς σήκωσαν μόνο λίγο ψηλότερα, λέγοντας τότε ὅπως κι ἐσεῖς τώρα -μαζί μέ ἐκεῖνον πού σᾶς ἐξαπάτησε- διάφορες δικαιολογίες γιά νά καθησυχάσουν τούς ὀρθοδόξους. Τότε ὅμως οἱ πιστοί πρόγονοί μας εἶχαν πλούσιο καί ἐνεργό ἐκκλησιαστικό βίωμα καί ζῶσα πίστη, γι’ αὐτό καί δέν πείθονταν στά ὅποια εὐσεβοφανῆ προσχήματα χρησιμοποιοῦσαν οἱ εἰκονομάχοι καί ὑπερασπίσθηκαν με σθένος καί ἀποφασιστικότητα τήν ὀρθόδοξη Πίστη.

Ἐξαπατηθήκατε πατέρες, πρέπει ταπεινά νά τό παραδεχθῆτε ἄν ἔχετε τό ἀνδρεῖο φρόνημα νά ἀναγνωρίζετε κάποτε -κάποτε τά λάθη σας…

Ἐξαπατηθήκατε ἀπό αὐτόν πού σᾶς εἶπε ὅτι δέν εἶναι σωστό νά βλέπετε ἕναν Νεκρό τήν ὥρα πού λειτουργεῖτε…

Ἐξαπατηθήκατε ἀπό αὐτόν πού σᾶς εἶπε ὅτι στό «χῶρο» τῆς «Βασιλείας» (δῆθεν πίσω ἀπό την ἁγία Τράπεζα) δέν ἔχει θέση ὁ Θάνατος (ὑπονοώντας τόν Σταυρό), ἀλλά μόνο ἡ Ἀνάσταση (ὑπονοώντας τήν ἀπουσία τοῦ Σταυροῦ)…

Ἐξαπατηθήκατε καί πιστέψατε αὐτόν πού ἄφησε νά ἐννοηθεῖ ὅτι τόσοι καί τόσοι ἅγιοι, ἐπί τόσους αἰῶνες παρασύρθηκαν ἀπό τούς παπικούς καί ἀτενίζοντας ἕνα Νεκρό πάνω σέ ἕνα Σταυρό δέν βίωσαν ποτέ τους τήν χαρά τῆς Ἀναστάσεως, ὅπως σᾶς ἔταξε ὅτι θά τήν βιώσετε ἐσεῖς πού θά τοῦ κάνετε ὑπακοή ἀφαιρώντας Τον.

Ἐξαπατηθήκατε ἀπό αὐτόν πού ἐνῶ ἔπρεπε νά ἵσταται εἰς «τύπον» καί «τόπον» Χριστοῦ, διέβαλε τόν «Τύπον τῆς Θυσίας», τόν Σταυρό, καί τοῦ ἄλλαξε καί Τόπον….

Ἐξαπατηθήκατε καί πιστέψατε τελικά αὐτόν πού κρύβεται πίσω ἀπό ὅλη αὐτή τή φαρμακερή πλάνη τοῦ ἐπισκόπου σας… τόν κοινό ἐχθρό μας διάβολο, πού φρίττει καί τρέμει μή φέρων καθορᾶν τήν δύναμιν τοῦ Σταυροῦ…

Ἐξαπατηθήκατε ἀπό τόν κοινό ἐχθρό, πού σᾶς ἔπεισε νά φιμώσετε καλύτερα τήν συνείδησή σας καί νά ὑπακούσετε στόν ἐπίσκοπο, ὁ ὁποῖος ἀθετεῖ τίς Οἰκουμενικές Συνόδους καί τήν διδασκαλία τῶν Πατέρων βλασφημώντας τήν εἰκόνα τοῦ Ἐσταυρωμένου, παρά νά ὑπακούσετε στήν Ἐκκλησία καί νά κερδίσετε τόν Χριστό.

Πέσατε στήν παγίδα του. Τήν παγίδα τοῦ ἐπισκοποκεντρισμοῦ. Κάνατε ὑπακοή σέ ἕνα πρόσωπο καί ἀρνηθήκατε ὑπακοή στήν Ἐκκλησία. Βάλατε ἕνα μητροπολίτη πάνω ἀπό τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ἀπό τούς ἁγίους, ἀπό τό Χριστό. Δειλιάσατε, φοβούμενοι ἕναν ἐπίγειο δεσπότη περισσότερο ἀπό τόν Οὐράνιο… Δέν ἀφουγκραστήκατε τόν πιστό λαό μαζί μέ τούς ἔστω λίγους εὐλαβεῖς ἱερεῖς τῆς Μητροπόλεως, πού κατά τόν Ἀπόστολο Παῦλο, αὐτοί εἶναι ὁ Στῦλος καί τό Ἐδραίωμα τῆς Ἀληθείας καί ὄχι ὁ ἐπίσκοπος μόνος του μαζί μέ τούς δειλούς κληρικούς καί λαϊκούς αὐλοκόλακές του…

Ἐνῶ σᾶς δόθηκαν πολλές καί ποικίλες εὐκαιρίες νά συνταχθεῖτε μέ τό σῶμα τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας, ἀντ’ αὐτοῦ «βγάλατε μέ τά ἴδια σας τά χέρια τά μάτια σας». Γιατί τό εὐσεβές πλήρωμα τό ὁποῖο πολεμᾶτε, πού εἰλικρινά ἐνδιαφέρεται γιά τήν πίστη, πραγματικά πονάει τήν Ἐκκλησία, πού ἀληθινά τιμάει τήν ἱερωσύνη, ἀποτελεῖ τίς κόρες τῶν ὀφθαλμῶν τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας καί θά ἔπρεπε νά τό προσέχετε δεόντως.

Ἀλήθεια πατέρες, πῶς ἀντέξατε νά κάνετε τέτοιο πρᾶγμα; Πῶς ἁπλώσατε τό χέρι σας καί ἀποβάλατε ὡς ἀκατάλληλον τόν ἴδιον τόν Κύριον, ὄν φρίττουσι καί τρέμουσι τά Χερουβείμ καί δοξολογούσιν αἱ Δυνάμεις τῶν οὐρανῶν, ἀπό ἐκεῖ πού ἡ Μάνα Ἐκκλησία μας Τόν τοποθέτησε, ὥστε νά Τον ἀτενίζουμε μέ ἀπλωμένα τά χέρια πάνω στό Σταυρό γιά τήν δική μας Σωτηρία;

Αὐτά μας τά λόγια εἶναι ἔκφραση ἀληθοῦς ἐν Χριστῶ ἀγάπης, γιατί ἀποσκοποῦν στήν διόρθωση καί τήν σωτηρία σας, ἀλλά καί πρός δόξαν τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτοί πού σᾶς ὠθοῦν στόν αἰώνιο ὄλεθρό σας, θά σᾶς ποῦν ὅτι καλῶς πράξατε καί θά σᾶς καθησυχάσουν. Ἐσεῖς διαλέγετε.

Σᾶς δίνεται ἀκόμη χρόνος νά διορθώσετε τήν ὕβρι ἔναντι τοῦ Κυρίου καί τῆς Ἐκκλησίας Του, ἐπιστρέφοντας τόν Ἐσταυρωμένο ἐκεῖ πού τόν βρήκατε. Ἐξάλλου καμία Σύνοδος δέν σᾶς ἔχει δώσει δικαίωμα νά παρεμβαίνετε στήν κοινή λατρευτική παράδοση καί ἱερά τάξη τῶν ναῶν καί νά τίς ἀνατρέπετε κατά τό δοκοῦν, ἀφαιρώντας ὡς βλαπτικά, ἱερά κειμήλια καί εἰκόνες μέ τά ὁποῖα οἱ προκάτοχοι σας ἁγίασαν. Μάθετε ὅτι αὐτό τό ἀπαγορεύει αὐστηρά ἡ Ἐκκλησία. Ἀλοίμονο ἐάν κάθε δεσπότης ἤ ἱερέας ἔκανε «τοῦ κεφαλιοῦ του» στήν Ἐκκλησία ὅπως κάνατε ἐσεῖς… Δέν θά εἶχε μείνει τίποτα ὄρθιο… Μέ τό νά ἔχετε πεῖσμα καί νά μήν ἀκοῦτε τόν ὑπερασπιστή τῆς πίστεως λαό τοῦ Θεοῦ, τό μόνο πού πετυχαίνετε εἶναι νά ἐπιβαρύνετε τήν θέση σας καί νά προσβάλλετε τήν Ἱερωσύνη σας, αὐτό τό μεγάλο Δῶρο πού σᾶς ἔδωσε ὁ Κύριος.

Τό ἀξίωμα τοῦ ἱερέα πού ἔχετε συνδέεται μέσα στή Γραφή μέ τή θυσία. Ὅπου ἱερέας ἐκεῖ τελεῖται καί θυσία. Κι ἐσεῖς γίνατε ἱερεῖς πρωτίστως γιά νά τελεῖτε/διακονεῖτε τήν Ἀναίμακτο Θυσία τοῦ Χριστοῦ ὑπέρ τοῦ λαοῦ. Αὐτό γίνεται πάνω στήν Ἁγία Τράπεζα πού λέγεται καί  Ἅγιο Θυσιαστήριο. Ἐκεῖ λοιπόν ἡ Ἐκκλησία μας ἔβαλε τόν Ἐσταυρωμένο / Σταυρό τοῦ Κυρίου μας νά ἐφάπτεται γιά πολλούς λόγους, ἀλλά κυρίως ἐπειδή ὁ Σταυρός κατά τόν Ἱερό Χρυσόστομο εἶναι τό πρῶτο Θυσιαστήριο. Καί ἀτενίζοντας τόν Ἐσταυρωμένο ὁ ἱερέας, ὡς «θύτης» πού πρόκειται νά θυσιάσει τόν Ἀμνό, ἔρχεται σέ συναίσθηση τῆς δικῆς του ἁμαρτωλότητας καί ἀναξιότητας ἀλλά καί τῆς Θυσιαστικῆς Ἀγάπης καί τῆς Μεγαλωσύνης τοῦ Θεοῦ.

Γνωρίζετε καλά ὅτι ὁ μεγαλύτερος πειρασμός καί κίνδυνος γιά τόν ἱερέα εἶναι νά συνηθίσει τή Θεία Λειτουργία καί νά μήν τοῦ κάνει καμία ἐντύπωση μέ τά χρόνια καί νά μένει ἀσυγκίνητος στό μεγαλειῶδες καί φρικτό αὐτό γεγονός. Γι’ αὐτό ἡ Ἐκκλησία πατέρες, ἔβαλε τόν Ἐσταυρωμένο ἐκεῖ… δέν τόν ἔβαλε γιά ὀμορφιά. Ἀλλά εἶναι καί ὀμορφιά, εἶναι καί Δόξα, εἶναι καί Καύχημα, εἶναι τά πάντα. Εἶναι τό Κέντρο τῆς Πίστης μας, εἶναι ἡ Ζωή μας καί εἶναι καί ἡ Ἀνάσταση∙ Εἰς πεῖσμα τῶν δαιμόνων, ὁ Σταυρός μπῆκε ἐκεῖ ἀπό τήν Μάνα μας, τήν Ἐκκλησία καί θά παραμείνει ἐκεῖ μέχρι τῆς Συντελείας τῶν Αἰώνων, ὁπότε καί θά προηγηθεῖ τῆς ἐλεύσεως τοῦ Ἀρχηγοῦ τῆς Πίστεως μας, τοῦ Ἐσφαγμένου Ἀρνίου, τοῦ Σωτῆρα καί Λυτρωτή μας, τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὧ πρέπει πᾶσα δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις εἰς τούς ἀπεράντους αἰῶνας. Ἀμήν.

Συντονιστική Ἐπιτροπή Πιστῶν Ι.Μ.Περιστερίου

Ἡ σχετικὴ ἀνάρτηση τοῦ π. Παῦλου Καλλίκα ΕΔΩ 

«Πᾶνος»