Πορφυρίτης: Γιατί συμβαίνουν οἱ θεομηνίες;

Γράφει ὁ Πορφυρίτης

Δέν γνωρίζουμε ἐάν ὑπάρχει κάποιο νόημα νά προσπαθοῦμε νά ὁμιλοῦμε μέ τούς πνευματικῶς κωφούς! Κυρίως, ὅταν ὁ λόγος δέν εἶναι δικός μας, ἀλλά εἶναι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ. Βασιζόμαστε στήν ἐλπίδα, μήπως ὑπάρξει ἀνάμεσά μας κάποιος βαρήκοος, ὁ ὁποῖος ἔχει ἄγνοια καί ὄχι ἀδιαφορία καί ἔστω ἀντιληφθεῖ κάτι τήν «ἐνδεκάτη» ὥρα. Μήπως πιστέψει τήν πραγματική αἰτία ὅλων αὐτῶν τῶν θεομηνιῶν πού βιώνουμε καί συνεχίζουμε ἀκάθεκτοι τήν κατώτερη ζωώδη συμπεριφορά. Ἀλλά νά ἀκούσουμε καί ἐμεῖς, πού τά γνωρίζουμε καί δέν ἀποφασίζουμε νά βάλουμε ἀρχή μετανοίας. Πού συνεχίζουμε νά αὐτοκτονοῦμε τήν ψυχή, ὅπως θά ἔλεγε καί ὁ μεγάλος Σέρβος ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς, καί τή συνείδησή μας κομμάτι - κομμάτι, μέ κάθε ἁμαρτία πού διαπράττουμε.

Σύμφωνα λοιπόν μέ τόν πνευματικό πατέρα τοῦ ἀνωτέρῳ ἁγίου, μεγάλου καί αὐτοῦ Σέρβου, τοῦ Νικολάου Βελιμίροβιτς, ἡ αἰτία γιά τίς θεομηνίες «εἶναι πάντα ἡ ἴδια. Ἡ αἰτία γιὰ τὶς ξηρασίες, τὶς πλημμύρες, τὶς ἐπιδημίες καὶ ἄλλα μαστιγώματα τῆς γενιᾶς τῶν ἀνθρώπων εἶναι ἡ αἰτία καὶ γιὰ τὴν τωρινὴ κρίση. Ἡ ἀποστασία τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὸν Θεό. Μὲ τὴν ἁμαρτία τῆς Θεό-ἀποστασίας οἱ ἄνθρωποι προκάλεσαν αὐτὴ τὴν κρίση, καὶ ὁ Θεὸς τὴν ἐπέτρεψε, ὥστε νὰ ξυπνήσει τοὺς ἀνθρώπους, νὰ τοὺς κάνει ἐνσυνείδητους, πνευματικοὺς καὶ νὰ τοὺς γυρίσει πρὸς Ἐκεῖνον. ... Προκάλεσε σύγχυση καὶ φόβο. 

Ὅλα αὐτὰ τὰ ἔκανε γιὰ νὰ ξυπνήσουν τὰ ὑπερήφανα κεφαλάκια τῶν σοφῶν τῆς Εὐρώπης καὶ τῆς Ἀμερικῆς, γιὰ νὰ ἔλθουν εἰς ἑαυτοὺς καὶ νὰ πνευματικοποιηθοῦν. Καὶ ἀπὸ τὴν ἄνεση καὶ τὸ ἀγκυροβόλημα στὰ λιμάνια τῆς ὑλικῆς σιγουριᾶς νὰ θυμηθοῦμε τὶς ψυχές μας, νὰ ἀναγνωρίσουμε τὶς ἀνομίες μας καὶ νὰ προσκυνήσουμε τὸν ὕψιστο Θεό, τὸν ζωντανὸ Θεό.»^[1].

Ἡ δεύτερη καταστροφική θεομηνία, μετά τίς φονικές πυρκαγιές (πού ἔπληξαν καί τή Μητρόπολη Δημητριάδος), ἦταν οἱ πλημμύρες. Ξεκίνησαν ἀπό τόν Βόλο, ἀπό τήν ἴδια Μητρόπολη, ὅπου ἐπίσκοπος εἶναι ἕνας μειλίχιος, πρᾶος (ὄχι σάν αὐτούς πού περιγράφει ὁ Κύριος, «ἐν ἐνδύμασι προβάτων, ἔσωθεν δέ εἰσι λύκοι ἅρπαγες»^[2], ἀλλά ποιμένας ἐν ἐγρηγόρσει, ποιμένας πραγματικός), δεκτικός, φιλικός, πατερικός, «μετά τῶν Πατέρων» ὅπως εἶχε δηλώσει ὁ ἴδιος, ἄνθρωπος πού ἀγαπᾶ ὅλον τόν κόσμο. 

Ἀπό τόν ζῆλο του νά διδάξει καί νά ὁμολογήσει Χριστό, ἵδρυσε τήν «Ἀκαδημία Θεολογικῶν Σπουδῶν Βόλου» καί καλεῖ αἱρετικούς καί ἀλλοθρήσκους νά μαθητεύσουν στήν Ὀρθόδοξη Πίστη! Περιφέρει δέ, ἀπό ναό σέ ναό τῆς Μητρόπολής του τόν ψευδεπίσκοπο Ὀλβίας^[3] (ὁ ὁποῖος χειροτονήθηκε «στόν Ἱερό Καθεδρικό Ναό τοῦ Ἁγίου Μιχαήλ στό Κίεβο»^[4] οὐσιαστικά, ἀπό «λαϊκούς μέ ράσα»^[5] πού ἐμπαίζουν τήν Ἱερωσύνη), γιά νά τόν γνωστοποιήσει στό ποίμνιό του μέ σκοπό νά τόν ἀποφεύγουν. 

Τό ἴδιο συμβαίνει καί μέ τούς Μητροπολῖτες τῆς Λαρίσης καί τῆς Θεσσαλιώτιδος. Εἶναι ἄνθρωποι πού πρωτοστατοῦν στήν Ὀρθόδοξο Πίστη. Ἄνθρωποι ταπεινοί, ἐπί σκοπόν, πού ἀνθίστανται στήν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί κηρύττουν Χριστό καί Πατρίδα καί ἀναχαιτίζουν κάθε τί τό ἐξω-ορθόδοξο.

Ἑπόμενο εἶναι νά μήν ἀναζητοῦμε σέ αὐτούς καί τούς ὑπάκουους ἱερεῖς τους τίς πνευματικές εὐθύνες τῆς ἀποστασίας τῶν ἀνθρώπων. Δέν μποροῦμε ὅμως καί νά ἀκυρώσουμε τά προαναφερθέντα λόγια τοῦ Ἁγίου Νικολάου, πού εἶναι καί λόγια τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Ἄρα ὁ «κλῆρος» πέφτει στόν λαό, σέ ἕναν λαό ἀμετανόητο, ἀδιάφορο, σκληρόκαρδο. Ἕναν λαό πού δέν ἀκούει τό κήρυγμα μετανοίας τῶν μητροπολιτῶν του, ἕνα λαό ἀποστατημένο. 

Μακάρι νά μετανοήσουμε καί νά ἐφαρμόσουμε τήν ἄσκηση στίς ἀρετές τοῦ Εὐαγγελίου. Ὁ προαναφερθείς ἅγιος Ἰουστῖνος τονίζει ὅτι ἀπό «τήν κάθε εὐαγγελική ἄσκηση βλασταίνει μέσα στήν ψυχή καί ἀπό ἕνα μάτι, καί ἀπό πολλές ἀσκήσεις πολλά μάτια, μέ τά ὁποία ἡ ψυχή κοιτάζει καί βλέπει τό ἀόρατο, καί μέ τή θεανθρώπινη κρίση ἐκτιμᾶ ὅλα τά γεγονότα μέσα στόν ἑαυτό της καί στόν κόσμο γύρω της.»^[6]. 

Μακάρι νά πλημμυρίσουμε ὅλοι (ὅσοι θέλουν), μέ πολλά τέτοια μάτια, γιά νά μπορέσουμε νά δοῦμε τό Φῶς!

---

^[1] ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΟΤΣ, «Δρόμος δίχως Θεὸ δὲν ἀντέχεται...», Ἐκδόσεις «Ἐν πλῷ»

^[2] Ματθ. 7, 15        

^[3] «Ὁ σχισματικός Ὀλβίας ὀργώνει τήν Λήμνο… ἀλλά οὐδείς γνωρίζει!», https://www.ekklisiaonline.gr/nea/o-schismatikos-olvias-orgoni-tin-limno-alla-oudis-gnorizi/

^[4] «Χειροτονήθηκε ὁ πρῶτος Ἕλληνας Ἐπίσκοπος τῆς Οὐκρανίας (ΦΩΤΟ)», https://www.romfea.gr/epikairotita-xronika/29393-xeirotonithike-o-protos-ellinas-episkopos-tis-oukranias-foto

^[5] «‘‘Οἱ λαϊκοί μέ ράσα πού παριστάνουν τούς ἱερεῖς καί ἐπισκόπους, δέν ἐπιτρέπεται νά εἰσέλθουν στό Μοναστήρι’’. Στήν Ἑλλάδα ἀρνήθηκαν νά συμπροσευχηθοῦν μέ σχισματικούς.», https://gr.pravoslavie.ru/125425.html

^[6] ΟΣΙΟΥ ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ ΠΟΠΟΒΙΤΣ, «ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟΙ ΚΡΗΜΝΟΙ», ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΧΙΛΑΝΔΑΡΙΟΥ

«Πᾶνος»

Είστε Ελεύθεροι να είστε Σκλάβοι! (Βίντεο)

Όλα τα δράματα που ζούμε αυτές τις μέρες συμβαίνουν διότι είμαστε μέρος μιας ιστορίας. 

Όλα τα δράματα που ζούμε αυτές τις μέρες συμβαίνουν διότι είμαστε μέρος μιας ιστορίας. Μίας ιστορίας που απεικονίζεται με απόλυτη ακρίβεια σε αυτή την μικρή βίντεο-ιστορία 15 μόλις λεπτών.

Δείτε την ιστορία αυτή, μπείτε στη θέση όποιας προσωπικότητας της ιστορίας που εσείς θα επιλέξετε και αναλογιστείτε ποιο μερίδιο ευθύνης φέρετε για τα σημερινά δεινά.

Νεκτάριος Δαπέργολας: Ἕως πότε ἑκούσιοι δεσμῶτες μέσα στόν κατάμαυρο, δαιμονικό κουρνιαχτό;

 Γράφει ὁ Νεκτάριος Δαπέργολας

Ἄλλοι καιροί πιά. Καιροί ἄγριοι καί δύσβατοι ἔφτασαν, μέ τά μαῦρα σύννεφα νά πυκνώνουν πλέον τρομακτικά πάνω ἀπό τήν καταπληγωμένη καί καταρρέουσα πατρίδα. Χρόνια καί χρόνια τό ὀσμιζόμασταν - καί τό σημειώναμε ὡς ἐφιάλτη μελλοντικό. Τό ὅτι πρόκειται πλέον γιά ἁπτό καί ζοφερό παρόν, ποιός ἄραγε τολμᾷ ἀκόμη νά τό ἀρνεῖται;

    Χαμένοι κάθε μέρα ὁλοένα καί περισσότερο σέ ἕνα κατάμαυρο, σχεδόν δαιμονικό κουρνιαχτό. Μέ ποτισμένα τά χείλη μας καί τίς καρδιές μας ἀπό τή γεύση τῆς καταστροφῆς, τοῦ πόνου καί τῆς ἀπόγνωσης. Μέ ποτισμένες καί τίς ψυχές μας ἀπό ὀργή γιά τούς Ἐφιάλτες πού κατάστρεψαν μεθοδικά ἐδῶ καί δεκαετίες αὐτήν τήν ἁγιοτόκο πατρίδα καί πού τώρα πλέον (μέσῳ ἐλεεινῶν φασιστοσυρφετῶν ἀπό ἀφορισμένους καί ψυχασθενεῖς ὀλετῆρες) τήν ἀποτελειώνουν, ἔχοντας ἀποβάλει ἀνερυθρίαστα ὅλα τά προσχήματα καί ἔχοντας πετάξει ὅλα τά προσωπεῖα.

Θεοφάνης Μαλκίδης: 11 Σεπτεμβρίου 1921 : Το Ολοκαύτωμα της Σάντας του Πόντου

Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης 

Ήταν εκατόν δύο χρόνια  πριν,  την 11η  Σεπτεμβρίου 1921, όταν πάνω από 500 Ελληνίδες και Έλληνες της Σάντας του Πόντου, κυνηγημένοι από τους Γενοκτόνους Τούρκους και για να μην προδοθούν, αποφάσισαν να θυσιάσουν επτά νήπια, των οποίων το κλάμα αποκάλυπτε τη θέση τους.

Τα βρέφη της Σάντας έσωσαν τους γονείς τους, τα αδέλφια τους, τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους και αποτελούν την κορυφαία ίσως στιγμή του Ελληνικού Ολοκαυτώματος,  τραγική και επώδυνη πράξη που σημάδεψε τις επτά μητέρες που αποχωρίστηκαν τα σπλάχνα των σπλάχνων τους.

Λόγοι Ἀγίου Παϊσίου

Όταν παραβαίνη ένας άνθρωπος μια εντολή του Ευαγγελίου, ευθύνεται μόνον αυτός. Όταν όμως κάτι που αντίκειται στις εντολές του Ευαγγελίου γίνεται από το κράτος νόμος, τότε έρχεται η οργή του Θεού σε όλο το έθνος, για να παιδαγωγηθή.
 

(Λόγοι Παϊσίου, τόμος Δ΄, Οικογενειακή Ζωή, Εκδ. Ιερού Ησυχαστηρίου “Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος”, σελ. 76-78)

Να παρακαλούμε να δίνη ο Θεός μετάνοια στον κόσμο, για να αποφύγουμε την δικαία οργή του Θεού. Η μέλλουσα οργή του Θεού δεν μπορεί ν’ αντιμετωπιστεί διαφορετικά παρά μόνο με μετάνοια και τήρηση των εντολών Του.
 

(Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου – Λόγοι A’ – Με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο)

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 11 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2023

Ἡ Ὁσία Θεοδώρα ἡ ἐν Ἀλεξανδρείᾳ

 
Καὶ σχῆμα καὶ νοῦν ἀρρενοῖ Θεοδώρα,
Καὶ τὸν μέγαν νοῦν αἰσχύνει πρὸ τοῦ τέλους.
Ἑνδεκάτῃ πύματον Θεοδώρη ὕπνον ἰαύει.

Καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἀλεξάνδρεια στὰ χρόνια τοῦ βασιλιὰ Ζήνωνος (474 – 490) καὶ ἦταν συνεζευγμένη μὲ εὐσεβὰ ἄνδρα, τὸν Παφνούτιο. Ἡ ζωὴ τῆς Θεοδώρας ἦταν τίμια, ἐνάρετη καὶ ἀφοσιωμένη στὸν σύζυγό της. Ὅμως, ὁ μισόκαλος διάβολος, σὲ κάποια στιγμὴ ἀδυναμίας τῆς Θεοδώρας, τὴν ἔσπρωξε κρυφὰ στὴν μοιχεία. Κανεὶς δὲν τὴν εἶδε. Κανεὶς δὲν τὸ ἔμαθε. Μποροῦσε, ἑπομένως, νὰ συνεχίσει ἁρμονικὰ τὴν ζωή της μὲ τὸν σύζυγό της. Ὅταν, ὅμως, ἄκουσε τὰ λόγια του Εὐαγγελίου, μὲ τὰ ὁποία ὁ Κύριος διδάσκει ὅτι «οὐκ ἐστὶ κρυπτόν, ὁ οὐ φανερὸν γενήσεται», δὲν ὑπάρχει, δηλαδή, κρυφό, τὸ ὁποῖο δὲν θὰ γίνει φανερὸ στὸ μέλλον, σκέφθηκε τὸ βάθος τῆς ἁμαρτίας της καὶ ἔκλαψε πικρά.

Σοφία Μπεκρῆ: Νὰ γίνωμε σταυρικοὶ ἄνθρωποι

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος

  

Τὴν Ὕψωση τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ θὰ ἑορτάσῃ, σὲ λίγες ἡμέρες, ἡ Ἐκκλησία μας καὶ ὅλοι μαζὶ οἱ πιστοὶ πανηγυρίζομε γιὰ τὸ κορυφαῖο αὐτό, γιὰ τὴν σωτηρία μας, γεγονός. Πανηγυρίζομε καὶ τιμοῦμε ὄχι μόνον τὸ Τίμιο Ξύλο, τὸ Ὁποῖο ἐξαγιάστηκε ἀσφαλῶς καὶ αὐτὸ ἀπὸ τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ, ποὺ χύθηκε πάνω Του, ἀλλὰ κυρίως τιμοῦμε τὸν Ἐσταυρωμένο Σωτῆρα μας, ποὺ μᾶς χάρισε, μὲ τὴν σταυρική Του θυσία, «ζωὴν τὴν αἰώνιον». 

 

Ἐξ ἄλλου, σὲ ὅλα τὰ τροπάρια τοῦ Σταυροῦ, τονίζεται ἀκριβῶς αὐτὴ ἡ θυσία καὶ ἡ σωτηριώδης της σημασία γιὰ τὸν ἄνθρωπο. Στὸ Ἀπολυτίκιο, μάλιστα, καὶ στὸ Κοντάκιο παρακαλοῦμε τὸν Χριστό μας, ὁ ὁποῖος ὑψώθηκε «ἐν τῷ Σταυρῷ ἑκουσίως» καὶ θεμελίωσε, διὰ τοῦ τιμίου Του αἵματος, τὴν «ἐπώνυμόν του καινή πολιτεία», νὰ σώζῃ τὸν λαό Του, νὰ εὐλογῇ τὴν κληρονομία Του καὶ νὰ φυλάττῃ «τὸ διὰ τοῦ Σταυροῦ Του πολίτευμα», δωρίζοντας σὲ αὐτὴν τὴν σταυρική Του πολιτεία τοὺς οἰκτειρμούς Του καὶ τὸ μέγα Του ἔλεος. 

Από εδώ ο «μοναχός Φώτιος» και από εκεί ο Παναγιώτης Φωτέας.

 

Μαθήματα εφαρμοσμένης προπαγάνδας με αφορμή μια τηλεοπτική συζήτηση / Μάθημα 3ο

Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης, καθηγητής Ποινικού Δικαίου – Δικηγόρος Αθηνών

«Μισό λεπτό τηλεόρασης είναι ίσο με τρία λεπτά θεάτρου ή επιθεώρησης»
– Μάρσαλ Μακλούαν, Media. Οι προεκτάσεις του ανθρώπου, μτφ.: Σ. Μάνδρος, εκδ. Κάλβος, Αθήνα 1990, σελ. 387

Στην πρωινή εκπομπή «Κοινωνία ώρα Mega» της 5ης Σεπτεμβρίου 2023 ζητήθηκε από τον γράφοντα να εξηγήσει γιατί απορρίπτει το νέο τεχνολογικό προϊόν, δηλ. την ηλεκτρονική (ψευτο)ταυτότητα, η οποία σε λίγες ημέρες θα είναι διαθέσιμη στους πολίτες.

Νεκτάριος Δαπέργολας: Γιὰ ὅ,τι μᾶς λένε αὐτοί, ἐμεῖς πράττουμε τὸ ἀκριβῶς ἀντίθετο!

Γράφει ὁ Νεκτάριος Δαπέργολας 

 

Λίγες μέρες πρὶν ἀναρωτιόμουν ποιοὶ ἀφελεῖς μποροῦν ἀκόμη νὰ περιμένουν τὸ παραμικρὸ ἀπὸ δαύτους. Καὶ δυστυχῶς συνειδητοποίησα ὅτι ὑπάρχουν ἀκόμη τέτοιοι ἀφελεῖς, γιατί διάβαζα ἕως καὶ τήν περασμένη Τρίτη στὸ fb ἐκτιμήσεις ὅτι ἡ Ἱεραρχία μᾶλλον θὰ πάρει σωστὴ θέση πάνω στὸ μεῖζον θέμα τῶν ταυτοτήτων, γιατί δέχεται - τάχα - πιέσεις ἀπὸ τὸν κόσμο καὶ ἀπὸ κάποιους εὐλαβεῖς ἐπισκόπους ἢ γιατί πρὸς τὰ ἐκεῖ - λέει - κατηύθυνε τὰ πράγματα ἡ εἰσήγηση τοῦ Πειραιῶς καὶ τοῦ Σερρῶν. 

 

Καὶ φυσικά, πρὶν κἂν ἀλέκτορα φωνῆσαι, μέ τόν τελευταῖο ἀνεκδιήγητα κακόδοξο φετφά ἀχαλίνωτης ψευτοεκκλησιαστικῆς φαντασίας ἀποδείχθηκε ἐκ νέου καὶ τὸ μέγεθος τῆς ἀφέλειας καὶ μαζὶ βεβαίως (γιὰ πολλοστή φορά) τό ἀπολύτως πασιφανές: ὅτι αὐτὸ τὸ μαγαζὶ (γιατί ὡς τέτοιο τό βλέπουν) ἔχει ἄλλο ἀφεντικὸ, ἄλλες ἐντολές παίρνει καὶ ἄλλα σχέδια ἀπεργάζεται. 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ [: Γαλ. 6,11-18] Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΤΟ ΑΙΩΝΙΟΝ ΚΑΥΧΗΜΑ ΜΑΣ» [10-9-2000] (Β΄ ἔκδοσις) (Β421)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ [: Γαλ. 6,11-18]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΤΟ ΑΙΩΝΙΟΝ ΚΑΥΧΗΜΑ ΜΑΣ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Στομίου Λαρίσης στὶς 10-9-2000]

(Β΄ ἔκδοσις)

(Β421)

Στὶς 14 Σεπτεμβρίου, ἀγαπητοί μου, ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τὴν παγκόσμιον Ὕψωσιν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι μετὰ τὴν εὕρεσή του ἀπὸ τὴν βασιλομήτορα Ἁγίαν Ἑλένην, ὑψώθῃ ἀπὸ τοῦ ἄμβωνος ὁ εὑρεθεὶς Τίμιος Σταυρός, ὑπὸ τοῦ τότε Πατριάρχου Ἱεροσολύμων Μακαρίου, περὶ τὸ 325.

Ἡ Ἐκκλησία μας γιὰ νὰ προσδώσει αἴγλην καὶ τιμήν, θεώρησε τὴν ἑορτὴν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ὡς ἕναν ἀντίλαλον τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καὶ τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς. Γι᾿ αὐτὸ νηστεύομε τὴν ἡμέρα αὐτή. Ὅλοι τὸ γνωρίζομε. Ἀκόμη ἔθεσε τὴν ἑορτὴν τῆς Μεταμορφώσεως 40 ἡμέρες πρὸ τῆς Ὑψώσεως. Εἶναι 40 ἡμέρες. Καὶ δημιουργεῖ ἕναν ἀντίλαλο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Ἡ Καινὴ Διαθήκη γράφει ὅτι ἡ Μεταμόρφωσις ἔγινε ὀλίγον πρὸ τοῦ Πάθους. Δηλαδὴ λίγες ἡμέρες πρὸ τῆς 15ης τοῦ μηνὸς Νισσάν, δηλαδὴ στὰ μέσα περίπου τοῦ Φεβρουαρίου ἢ τοῦ Μαρτίου. Ἀκόμη ἡ Ἐκκλησία ὅρισε δυὸ Κυριακές, ἡ μία πρὸ καὶ ἡ ἄλλη μετά, μὲ ὑμνολογικὸ καὶ εὐαγγελικὸ περιεχόμενο σχετικὸ μὲ τὸν Τίμιον Σταυρόν. Ἔτσι οἱ δύο αὐτὲς Κυριακές, ἐκ τῶν ὁποίων ἡ πρώτη εἶναι σήμερα, στέκονται σὰν στῆλες τιμῆς καὶ συνοδείας τῆς μεγάλης ἑορτῆς.

Τό Εὐαγγέλιο καί ὁ Ἀπόστολος τῆς Κυριακῆς (Πρὀ τῆς Ὑψώσεως) 10 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2023

Ἑωθινόν

 

Ἦχος πλ. α' - Ἑωθινόν Γ´
ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ ΙϚ´ 9 - 20

⁹ Ἀναστὰς δὲ πρωῒ πρώτῃ σαββάτου ἐφάνη πρῶτον Μαρίᾳ τῇ Μαγδαληνῇ, ἀφ’ ἧς ἐκβεβλήκει ἑπτὰ δαιμόνια. ¹⁰ ἐκείνη πορευθεῖσα ἀπήγγειλε τοῖς μετ’ αὐτοῦ γενομένοις, πενθοῦσι καὶ κλαίουσι. ¹¹ κἀκεῖνοι ἀκούσαντες ὅτι ζῇ καὶ ἐθεάθη ὑπ’ αὐτῆς, ἠπίστησαν. ¹² Μετὰ δὲ ταῦτα δυσὶν ἐξ αὐτῶν περιπατοῦσιν ἐφανερώθη ἐν ἑτέρᾳ μορφῇ, πορευομένοις εἰς ἀγρόν. ¹³ κἀκεῖνοι ἀπελθόντες ἀπήγγειλαν τοῖς λοιποῖς· οὐδὲ ἐκείνοις ἐπίστευσαν. ¹⁴ Ὕστερον ἀνακειμένοις αὐτοῖς τοῖς ἕνδεκα ἐφανερώθη καὶ ὠνείδισε τὴν ἀπιστίαν αὐτῶν καὶ τὴν σκληροκαρδίαν, ὅτι τοῖς θεασαμένοις αὐτὸν ἐγηγερμένον οὐκ ἐπίστευσαν. ¹⁵ καὶ εἶπεν αὐτοῖς· Πορευθέντες εἰς τὸν κόσμον ἅπαντα κηρύξατε τὸ εὐαγγέλιον πάσῃ τῇ κτίσει. ¹⁶ ὁ πιστεύσας καὶ βαπτισθεὶς σωθήσεται, ὁ δὲ ἀπιστήσας κατακριθήσεται· ¹⁷ σημεῖα δὲ τοῖς πιστεύσασι ταῦτα παρακολουθήσει· ἐν τῷ ὀνόματί μου δαιμόνια ἐκβαλοῦσι· γλώσσαις λαλήσουσι καιναῖς· ¹⁸ ὄφεις ἀροῦσι· κἂν θανάσιμόν τι πίωσιν, οὐ μὴ αὐτοὺς βλάψει· ἐπὶ ἀρρώστους χεῖρας ἐπιθήσουσι, καὶ καλῶς ἕξουσιν. ¹⁹ Ὁ μὲν οὖν Κύριος μετὰ τὸ λαλῆσαι αὐτοῖς ἀνελήφθη εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐκάθισεν ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ. ²⁰ ἐκεῖνοι δὲ ἐξελθόντες ἐκήρυξαν πανταχοῦ, τοῦ Κυρίου συνεργοῦντος καὶ τὸν λόγον βεβαιοῦντος διὰ τῶν ἐπακολουθούντων σημείων. ἀμήν.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2023

 Αγίες Μηνοδώρα, Μητροδώρα και Νυμφοδώρα

 

Ἡγοῦντο Μηνοδώρα καὶ Μητροδώρα,
Καὶ Νυμφοδώρα δῶρα σαρκὸς αἰκίας.
Θεινόμεναι δεκάτῃ δωρώνυμοι ἔκθανον αἱ τρεῖς.

Οι Αγίες Μηνοδώρα, Μητροδώρα και Νυμφοδώρα ήταν αδελφές και κατάγονταν από τη Βιθυνία. Η λάμψη της παρθενίας και η ωραιότητα των ψυχών και των σωμάτων τις έκαναν τις τρεις αδελφές να είναι καύχημα των χριστιανών ενώ οι φροντίδες και οι συνήθειες του κόσμου δεν τις απασχολούσαν. Η μόνη της φροντίδα ήταν «μετὰ αἰδοῦς καὶ σωφροσύνης κοσμεὶν ἑαυτάς, ἢ ἐν πλέγμασιν ἢ χρυσῶ ἢ μαργαρίταις ἢ ἰματισμῶ πολυτελεῖ» (Α' προς Τιμόθεον, β' 9). Δηλαδή φρόντιζαν να στολίζουν τον εαυτό τους με συστολή και σωφροσύνη και όχι με φιλάρεσκα πλεξίματα των μαλλιών τους ή με χρυσά ή μαργαριτένια κοσμήματα ή με ρούχα πολυτελή.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ [:Ιω.3,13-17] Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΝΙΚΟΔΗΜΟ [Υπομνηματισμός των εδαφίων Ιω. 3,13-21]

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ [:Ιω. 3,13-17]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΝΙΚΟΔΗΜΟ

               [Υπομνηματισμός των εδαφίων Ιω. 3,13-21]

     «Εἰ τὰ ἐπίγεια εἶπον ὑμῖν καὶ οὐ πιστεύετε, πῶς ἐὰν εἴπω ὑμῖν τὰ ἐπουράνια πιστεύσετε; καὶ οὐδεὶς ἀναβέβηκεν εἰς τὸν οὐρανὸν εἰ μὴ ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς, ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὁ ὢν ἐν τῷ οὐρανῷ (:Εάν σας είπα διδασκαλίες και αλήθειες θείες, οι οποίες όμως σχετίζονται με όσα συμβαίνουν πάνω στη γη και οι πιστοί αποκτούν εμπειρία γι' αυτά στην επίγεια ζωή τους και είναι επομένως εύκολο να τις εννοήσετε και όμως δεν τις πιστεύετε, πώς, εάν σας πω υψηλές αλήθειες, που αναφέρονται στον επουράνιο κόσμο, θα τις παραδεχτείτε και θα τις πιστέψετε; Κι όμως, μόνο από Εμένα θα μάθετε τα επουράνια αυτά μυστήρια· διότι κανείς δεν ανέβηκε στον ουρανό, για να μάθει εκεί και να διδάξει σε σας αυτές τις αλήθειες, παρά μόνο Αυτός που κατέβηκε από τον ουρανό και έγινε με την ενανθρώπησή Του υιός του ανθρώπου και ο Οποίος εξακολουθεί, όσο χρόνο ζει στη γη, να είναι και στον ουρανό ως Θεός πανταχού παρών)»[Ιω.3,12-13·  ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτου Τρεμπέλα].

Κωνσταντίνος Βαθιώτης: «Πυρονέφος της νύχτας»: Το προπαγανδιστικό «μελάνι της σουπιάς» – Ή μήπως έμμεση ομολογία της «οικουμενικής δασοκτονίας»;

Μαθήματα εφαρμοσμένης προπαγάνδας: Μάθημα 2ο

Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης, καθηγητής Ποινικού Δικαίου – Δικηγόρος Αθηνών

Καίτοι είχε προαναγγελθεί το 2ο μάθημα εφαρμοσμένης προπαγάνδας με αντικείμενο τις νέες ηλεκτρονικές ταυτότητες, η έκτακτη συζήτηση των πολιτικών αρχηγών, η οποία έλαβε χώρα στις 31 Αυγούστου 2023 στην Ολομέλεια της Βουλής, καθιστά αναγκαία την παρεμβολή δύο ενδιάμεσων μαθημάτων εφαρμοσμένης προπαγάνδας, τα οποία θα καταστρωθούν με αφορμή το προπαγανδιστικό ρεσιτάλ που έδωσε ο Κυρ. Μητσοτάκης με την εκφώνηση της ομιλίας του. Ό,τι ακούστηκε από τα πρωθυπουργικά χείλη ήταν μια ξεδιάντροπη εφαρμογή των τεχνικών της προπαγάνδας. Δυστυχώς για τον κ. Μητσοτάκη και ευτυχώς για τους άγρυπνους αναλυτές της φρικαλέας κατάστασης που ζούμε, στην ομιλία του παρεισέφρησε ένα στοιχείο που ενισχύει την υπόνοια ότι (και) οι (ελληνικές) πυρκαγιές είναι μέρος ενός εωσφορικού σχεδίου αποδάσωσης ολόκληρου του πλανήτη. Το πυρονέφος της νύχτας σε Αλεξανδρούπολη και Καλιφόρνια χτύπησε ένα καμπανάκι, το οποίο, βεβαίως, λίγοι το κατάλαβαν. 

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης: Η ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ Η «ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ»

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης 

Ὁμότιμος Καθηγητὴς Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.

 

1. Δὲν εἴμαστε πλέον χριστιανικὸ κράτος. Τὰ ἔβαλε μὲ τὸν Θεὸ ὁ πρωθυπουργός

Μᾶς ἀξίωσε καὶ ἐφέτος ὁ Θεὸς νὰ τιμήσουμε τὴν μνήμη τῆς Ὁσιομάρτυρος Ἁγίας Παρασκευῆς καὶ νὰ διδαχθοῦμε ἀπὸ τὰ ἀσκητικὰ καὶ μαρτυρικά της κατορθώματα, σὲ μία πνευματικὰ δύσκολη ἐποχή, κατὰ τὴν ὁποία ἀπειλεῖται καὶ πάλι ἡ Χριστιανικὴ Πίστη, ἡ φίλη Ὀρθοδοξία.

Τότε, στὴν ἐποχὴ τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς, οἱ δυνάμεις τοῦ κακοῦ καὶ τῆς ἁμαρτίας προσπαθοῦσαν νὰ ἐμποδίσουν τὴν διάδοση καὶ ἐξάπλωση τοῦ Χριστιανισμοῦ, ὁ ὁποῖος, ὡς ὁ νέος ἔφηβος τῆς ἱστορίας, μὲ τὴν πρωτοφανῆ θεϊκὴ δύναμη ποὺ διέθετε καὶ τὴν ἀξιωσύνη καὶ ἁγιωσύνη τῶν Χριστιανῶν, γκρέμισε τὸν παλαιὸ κόσμο τῆς πλάνης, τῆς κακίας, τοῦ μίσους, τῆς ἠθικῆς διαφθορᾶς καὶ ὁδήγησε τὴν ἀνθρωπότητα στὴν ἀληθινὴ Νέα Ἐποχή, στὴν Καινὴ Κτίση, τῆς ἀγάπης, τῆς συνδιαλλαγῆς, τῆς ἀρετῆς, τῆς συγχώρησης, τῆς ταπείνωσης, τῆς φιλανθρωπίας, τῆς ἁγιωσύνης, τῆς ἀληθινῆς θεογνωσίας. Ἡ πρὸ Χριστοῦ στείρα ἀνθρωπότητα γεννᾶ τώρα καὶ καρποφορεῖ πλῆθος, μυριάδες, ἁγίων ἀνθρώπων, ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν. Συντελεῖται μία ἀληθινὴ ἀλλαγὴ καὶ ἀναγέννηση στὴν ἠθικὴ συμπεριφορὰ τοῦ ἀνθρώπου, ἡ ἀξία τοῦ ὁποίου ἐξυψώνεται, τοῦ καθενὸς ἀνθρώπου, ὡς εἰκόνας καὶ ὁμοίωσης τοῦ Θεοῦ.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ [:Γαλ. 6,11-18] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ [:Γαλ. 6,11-18]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Ἴδετε πηλίκοις ὑμῖν γράμμασιν ἔγραψα τῇ ἐμῇ χειρί (:Δεῖτε μὲ πόσο μεγάλα γράμματα σᾶς ἔγραψα μὲ τὸ ἴδιο μου τὸ χέρι)» [Γαλ. 6,11].

Σκέψου πόση ὀδύνη κατέχει τὴ μακάρια ἐκείνη ψυχή· διότι, ὅπως ἀκριβῶς ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι περιπίπτουν σὲ πένθος καὶ ἀφοῦ ἀπώλεσαν κάποιον ἀπὸ τοὺς οἰκείους τους ἢ ὑπομένοντας κάτι ἀπὸ τὰ ἀπροσδόκητα, οὔτε τὴ νύκτα ἡσυχάζουν, οὔτε τὴν ἡμέρα, ἐπειδὴ πολιορκεῖ τὴν ψυχή τους τὸ πένθος· ἔτσι καὶ ὁ μακάριος Παῦλος, ἀφοῦ εἶπε λίγο γιὰ τὰ ἤθη, πάλι ἐπανέρχεται στὰ προηγούμενα, τὰ ὁποῖα περισσότερο τάρασσαν τὴν ψυχή του, λέγοντας τὰ ἑξῆς λόγια: «Κοιτᾶξτε μὲ πόσο μεγάλα γράμματα σᾶς ἔγραψα».

Ο όσιος Σεραφείμ στην ησυχία της ερήμου του

Ο όσιος Σεραφείμ φορούσε συνεχώς την ίδια απλή και ευτελή ενδυμασία: στο κεφάλι ένα φθαρμένο καλυμαύχι, στο σώμα παλαιωμένο λευκό ζωστικό, στα χέρια δερμάτινα γάντια και στα πόδια δερμάτινες κάλτσες και τσαρούχια.

Επάνω από το κοντόρασο, στο λαιμό του, κρεμόταν ο σταυρός με τον όποιο τον είχε ευλογήσει η μητέρα του προπέμποντάς τον από το σπίτι στο κοινόβιο. Στους ώμους του έφερε δισάκι, όπου απαραιτήτως είχε το άγιο Ευαγγέλιο που του υπενθύμιζε ότι πρέπει να βαστάζει τον σωτήριο χρηστό ζυγό και το ελαφρύ φορτίο του Χριστού (Ματθ. 11:30).

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΣΑΒΒΑΤΟ 9 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2023

 Μνήμη των Δικαίων Θεοπατόρων

 

Ἰωακεὶμ τέρφθητι σὺν τῇ Συζυγῳ,
Τεκόντες ἄμφω ψυχικὴν τέρψιν κτίσει.
Ἡ δ᾿ ἐννάτη τοκέων Θεομήτορος εὗρε σύναξιν.

Η σύναξη των δικαίων γονέων της Υπεραγίας Θεοτόκου, σύμφωνα με την αρχαία εκκλησιαστική παράδοση, ορίστηκε την επομένη του γενεσίου της Θεοτόκου, για τον λόγο ότι αυτοί έγιναν πρόξενοι της παγκόσμιας σωτηρίας με την γέννηση της αγίας θυγατέρας τους. «Τελεῖται δὲ ἡ σύναξις αὐτῶν ἐν τῷ ἑξαέρῳ οἴκῳ τῆς Θεοτόκου, πλησίον τῆς μεγάλης ἐκκλησίας ἐν τοῖς Χαλκοπρατείοις».

Σοφία Μπεκρῆ: «Σήμερον τῆς παγκοσμίου χαρᾶς τὰ προοίμια»

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος

Ἔχουμε ἀναφερθῆ σὲ παλαιότερο ἄρθρο μας στὰ «Παράδοξα τῆς Κοιμήσεως» τῆς Θεοτόκου, πῶς δηλαδὴ ἕνα γεγονὸς θλίψεως, πόνου καὶ ὀδύνης, ὅπως εἶναι ἡ Κοίμηση, μετατρέπεται ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία μας σὲ ποίημα χαρᾶς καὶ μάλιστα ἀγαλλιάσεως, καθ’ ὅτι ὁ «θάνατος» τῆς Παναγίας εἶναι μετάσταση «ἐκ τοῦ θανάτου πρὸς τὴν ζωήν» καὶ μάλιστα «ἀπὸ τῶν λυπηροτέρων εἰς τὰ χρηστότερα καὶ θυμηδέστερα καὶ ἀνάπαυσις καὶ χαρά» (ἀπὸ τὴν Ἀκολουθία τῆς Γονυκλισίας). 

 

Πράγματι, ὁ ἐτήσιος λειτουργικὸς κύκλος τῆς Ἐκκλησίας μας ὁλοκληρώνεται μὲ τὴν ζωηφόρο μετάσταση τῆς Παναγίας μας καὶ ἀρχίζει ἐκ νέου μὲ τὴν ἐλπιδοφόρο γέννησή της: «Σήμερον τῆς παγκοσμίου χαρᾶς τὰ προοίμια﮲ σήμερον ἔπνευσαν αὗραι σωτηρίας προάγγελοι».

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ψηφιακή ταυτότητα βιομετρικών δεδομένων: Η Αρχή του Τέλους της Ανθρώπινης Ελευθερίας

Ο επαπειλούμενος οικονομικός και κοινωνικός αποκλεισμός ως κομβικό «Σημείο των Καιρών» στην Εσχατολογική πορεία του Ανθρώπου

Γράφει ο Δημήτριος Νικ. Δασκαλάκης, Δικηγόρος Αθηνών

____________________________

 

 

«Μηδέν φοβού α μέλλεις παθείν.
Ιδού δη μέλλει βαλείν ο διάβολος εξ υμών εις φυλακήν
ίνα πειρασθήτε, και έξετε θλίψιν ημέρας δέκα.
Γίνου πιστός άχρι θανάτου,
και δώσω σοι τον στέφανον της ζωής».
(Αποκάλυψη, Κεφ. Β΄, στίχος 10) 

 

______________________________________________

 

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ