Μυργιώτης Παναγιώτης: Ἁγίου Λουκᾶ Ἀρχιεπισκόπου Κριμαίας - Ἐπιστήμη καί Θρησκεία

Γράφει ὁ Παναγιώτης Μυργιώτης

 

Κατὰ καιροὺς ἀκοῦμε καὶ διαβάζουμε ἀπὸ ἀνθρώπους ποὺ θέλουν νὰ ἐμφανίζονται, δῆθεν, προοδευτικοὶ ὅτι ὑπάρχει χάσμα μέγα ἀνάμεσα στὴν ἐπιστήμη καὶ στὴ θρησκεία δηλαδὴ στὴν ὀρθοδοξία. Τὴν ἀπάντηση δίδει τὸ κείμενο τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ Ἀρχιεπισκόπου Κριμαίας ποὺ ἀκολουθεῖ.
 

«Ὅταν ἐξετάζουμε τὴ σύγχρονη ἐπιστήμη ὅπως αὐτὴ δημιουργήθηκε ἀπὸ ἐπιστήμονες σὰν τὸν Λαμὰρκ καὶ τὸν Δαρβίνο, βλέπουμε τὴν ἀντίθεση καὶ θὰ ἔλεγα τὴν ἀπόλυτη ἀσυμφωνία ποὺ ὑπάρχει μεταξὺ ἐπιστήμης καὶ θρησκείας σὲ θέματα ποὺ ἀφοροῦν τὰ βασικότερα προβλήματα τῆς ὕπαρξης καὶ τῆς γνώσης. Γι᾿ αὐτό, νοῦς φωτισμένος καὶ λογικὸς δὲν μπορεῖ νὰ δέχεται ταυτόχρονα καὶ τὸ ἕνα καὶ τὸ ἄλλο καὶ πρέπει νὰ ἐπιλέξει μεταξὺ θρησκείας καὶ ἐπιστήμης».

Σάββας Ιακωβίδης: Το ΟΧΙ των πολιτών στο τερατούργημα Ανάν διέσωσε την Κ. Δημοκρατία,ΟΧΙ οι πολιτικοί

Του Σάββα Ιακωβίδη 

 

Θα υπήρχαν τρεις κυβερνήσεις και τέσσερα Κοινοβούλια: Ομοσπονδιακή Γερουσία και Βουλή και Κοινοβούλια των δύο συνιστώντων κρατών, καθώς και τρεις αστυνομικές δυνάμεις και τρεις δημόσιες υπηρεσίες. Η συντήρηση αυτού του υδροκέφαλου μορφώματος θα επιβάρυνε τους Έλληνες της Κύπρου. Μία ψήφος Τ/κυπρίου ισοδυναμούσε προς οκτώ ψήφους Ε/κυπρίων. - Ευ. Βενιζέλος: «Τέρας. Είναι θέμα δύο λεπτών να το ξετινάξεις από πλευράς συνταγματικού, διεθνούς και ευρωπαϊκού δικαίου»

Στις 11 Νοεμβρίου 2002, ο τότε ΓΓ του ΟΗΕ, Κόφι Ανάν, παρέδωσεστους Έλληνες και στους Τούρκους της Κύπρου και στις τρεις εγγυήτριες δυνάμεις -Ελλάδα, Τουρκία και Βρετανία- το Σχέδιο Ανάν Ι, για την επίλυση του Κυπριακού. Στις 16 Νοεμβρίου πραγματοποιήθηκε στο Λευκόθεο στάδιο, στη Λευκωσία, ογκωδέστατη συγκέντρωση πολιτών, μετά από πρόσκληση της Κίνησης Πολιτών εναντίον του Σχεδίου Ανάν. Ήταν η φρενιτιώδης αρχή και το ένστικτο εθνικής και βιολογικής επιβίωσης των Ελλήνων, που ολοπρόθυμα στρατεύτηκαν για να απορριφθεί ένα σχέδιο, το οποίο θα παρέδιδε την Κυπριακή Δημοκρατία αύτανδρη σε μία νέα τουρκοκρατία.

«Ὅτι δεῖ πάντας προσκαλεῖσθαι πρός ὑπακοήν τοῦ Εὐαγγελίου...» (Μ. Βασίλειος - Ἠθικά (ὅρος Ο΄) - P.G. 31, 825-828)

Γράφει ὁ ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ

 

Ἡ ἐπίσημη «συνοδικὴ» ἀλλοίωση τοῦ Ἐκκλησιολογικοῦ - Δογματικοῦ ἐδάφους τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας ἀπὸ τοὺς οἰκουμενιστὲς ἐπισκόπους (Κρήτη 2016), ἔχει ὁδηγήσει τὸ ποίμνιο σὲ περίοδο σύγχυσης, ἐντροπίας καὶ χάους.
 

Ἐνῶ οἱ ἀποφάσεις τῆς Κρήτης ἔχουν ἀρχίσει, ἤδη, νὰ συγκεκριμενοποιοῦνται στὴ ζωὴ τῶν Μητροπόλεων (Βλέπε ἐγκύκλιό τους περὶ «ΜΙΚΤΩΝ ΓΑΜΩΝ»), τὸ μεγάλο τμῆμα τοῦ πληρώματος, ἄνθρωποι ἀντίθετοι (θεωρητικὰ) μὲ τὴν αἵρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ, προσηλωμένοι στὴν παραδοσιακὴ ὀρθόδοξη εὐσέβεια, σιωποῦν!

Υπάρχει ομοφυλοφιλικό γονίδιο;

Πολλοί πιστεύουν πως η ομοφυλοφιλική συμπεριφορά είναι γενετικά προκαθορισμένη, πως ελέγχεται από κάποιο γονίδιο που όταν υπάρχει την καθιστά αναπόφευκτη. Κατά συνέπεια, το άτομο, η οικογένεια, η κοινωνία δεν έχουν λόγο για αυτή, ούτε υπάρχουν περιθώρια παρέμβασης και αλλαγής εφόσον «η φύση επέλεξε έτσι».

Βέβαια ο άνθρωπος παρεμβαίνει σε καταστάσεις όπου η φύση έκανε μεν τη δική της επιλογή αλλά εκείνος τη κρίνει ανεπιθύμητη⁽¹⁾ . Αυτό συμβαίνει σε συγγενείς ανωμαλίες, κληρονομικά νοσήματα, αλλά και δευτερεύουσας σημασίας χαρακτηριστικά όπως ζητήματα αισθητικής, βελτίωση της συμπεριφοράς, της σωματικής διάπλασης κ.α. Συνεπώς το επιχείρημα «γεννήθηκα έτσι» δεν έχει αξία, διότι εάν ένα χαρακτηριστικό θεωρηθεί ανεπιθύμητο υπάρχει πάντα δυνατότητα παρέμβασης άσχετα αν είναι κληρονομούμενο ή εκ γενετής.

Λάμπρος Σκόντζος: Οἱ Ἅγιοι Τιμόθεος καί Μαύρα - Οἱ ἡρωικοί Μάρτυρες τοῦ Χριστοῦ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Οἱ πρωτοχριστιανικοὶ διωγμοὶ εἶναι ἡ ἡρωικότερη ἱστορικὴ περίοδος ὄχι μόνο γιὰ τὴν Ἐκκλησία, ἀλλὰ καὶ γιὰ ὁλόκληρη τὴν ἀνθρωπότητα. Οἱ Χριστιανοὶ μάρτυρες καὶ ὁμολογητὲς ὑπέδειξαν πρωτοφανῆ ἡρωικὸ φρόνημα, ἀψηφῶντας τίς διώξεις, τίς ταλαιπωρίες, τὰ φρικτὰ βασανιστήρια καὶ αὐτὸν τὸν θάνατο, ποὺ τοὺς ὑπέβαλλε ὁ πτωτικὸς κόσμος, στὰ πρόσωπα τῶν ἐκπροσώπων τῆς θνήσκουσας εἰδωλολατρίας.
 

Δύο ἀπὸ τίς μυριάδες τῶν Μαρτύρων, οἱ ὁποῖοι ἔχυσαν τὸ τίμιο αἷμα τους γιὰ τὸ Χριστό, εἶναι καὶ τὸ νεαρὸ συζυγικὸ ζευγάρι τῶν ἁγίων Τιμοθέου καὶ Μαύρας. Ἔζησαν στὰ τέλη τοῦ 3ου καὶ στὶς ἀρχὲς τοῦ 4ου αἰῶνα. Κατάγονταν ἀπὸ τὰ μέρη τῆς Αἰγύπτου στὴν περιοχὴ τῆς Θηβαΐδος καὶ ζοῦσαν σὲ μιὰ μικρὴ πόλη, ποὺ ὀνομάζονταν «Κωμόπολις τῶν Παναπέων».