Σχόλιο Πᾶνος: Ὁ κύριος Σακαλάκης εἶναι πολὺ εὐγενὴς στὸν λόγο του, μόνο ποὺ ὅλοι αὐτοὶ ὑπηρετοῦν ἄλλο ἀφεντικὸ καὶ ὄχι τὸν Χριστό. Μητροπολῖτες σὰν καὶ αὐτὸν χρειάζονταν ἄλλη γλῶσσα καὶ ὄχι αὐτὴ τῆς εὐγένειας μὲ μπροστάρη τὸν λαὸ καὶ τότε θὰ βλέπαμε ἄν θὰ τολμοῦσαν νὰ ὀρθώσουν δικτατορικοὺς λόγους καὶ νὰ ἐπιβάλουν τίς ἐντολὲς ποὺ παίρνουν ἄνωθεν, λὲς καὶ εἶναι τσιφλίκι τους οἱ ἑκκλησίες, λὲς καὶ οἱ ἱερεῖς εἶναι δικοί τους ὑπάλληλοι ποὺ τοὺς πληρώνουν οἱ ἴδιοι. Ἀλλὰ τέτοιος λαὸς εἴμαστε τέτοιοι δεσποτᾶδες μᾶς ἀξίζουν. Ἀπορῶ πῶς τοὺς ἀνεχόμαστε ἀκόμα ὅλους αὐτούς...
__________________________________
Γράφει ὁ ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ
Σεβασμιώτατε
Ἕνας συνειδητὸς Ὀρθόδοξος Χριστιανὸς δὲν μπορεῖ νὰ μείνῃ στὴν οὐδετερότητα μέσα στὸν κόσμο. Ὑπάρχει, βέβαια, ἐγκαρτέρηση καὶ ὑπομονὴ στὰ ἀναπόφευκτα (κατὰ τὴν κρίσιν τοῦ Θεοῦ). Δὲν γυρίζει, ὅμως, τίς πλάτες στὴ ζωὴ καὶ ἀκριβέστερα στὴν συλλογικὴ Ἐκκλησιαστικὴ ζωὴ∙ ἀντίθετα ἐνδιαφέρεται γιὰ τὰ γεγονότα (τὰ ἱστορικὸ κυρίως) καὶ δὲν ἐπιθυμεῖ τὸν κόσμο νὰ βαδίζει «στὴν τύχη».
Οἱ λέξεις «Δεσποτισμὸς», «αὐθαιρεσία», «αὐταρχισμὸς» δὲν ταιριάζουν στὸ πραγματικὸ ἐκκλησιαστικὸ ἦθος.
Διάβασα τὴν Ἐγκύκλιό σας περὶ ἀπαγορεύσεως τοῦ κηρύγματος στοὺς ἱερεῖς τῆς Μητροπόλεώς σας, στὴν ὁποία ἐπιστολὴ ὁ τόνος βρίσκεται στὶς ἀνωτέρω λέξεις.
Ἐκεῖνο ποὺ ἀρχικὰ τρέπεται σὲ φυγὴ (κατατροπώνεται) μὲ τὴν ἀπόφασή σας εἶναι ἡ «σοφία σας» καὶ «ἡ γνώση σας». Τὸ πόσο πρέπει νὰ συνδεθῇ, ὑπὲρ τοῦ ὑψίστου σκοποῦ τῆς Ἐκκλησίας, ὁ Ἐπίσκοπος καὶ οἱ πρεσβύτεροι, τὰ διδάσκει ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος, ἐπίσκοπος Ἀντιόχειας, στὶς Ἐπιστολές του:
«Τὸ ἀξιονόμαστον ὑμῶν πρεσβυτέριον, τοῦ Θεοῦ ἄξιον, οὕτως συνήρμοσται τῷ Ἐπισκόπω, ὡς χορδαὶ κιθάρα. Διὰ τοῦτο ἐν τῇ ὁμονοίᾳ ὑμῶν καὶ συμφώνῳ ἀγάπη Ἰησοῦς Χριστὸς ἄδεται» (Βιβλιοθήκη Ἑλλήνων Πατέρων, Ἔκδοσις Ἀποστολικῆς Διακονίας, τόμος 2ος ).
Σεβασμιώτατε, μὲ τὴν ἀπόφασή σας δυσχεραίνετε τὸ ἔργο τῆς Ἐκκλησίας∙ τὸν ἱερέα, τὸν ζηλωτήν τῶν θεοφιλῶν ἔργων, τὸν πιστὸν καὶ ζηλωτήν, ποὺ ἔχει ἐπίγνωση τῆς ἀποστολῆς του, δὲν μποροῦν νὰ τὸν ὑποκαταστήσουν στὸ ἔργο του τὰ γραπτὰ κηρύγματά σας, οἰκουμενιστικὰ στὴν ὑφή τους, ἐν πολλοῖς. Ὡς πιστὸς τῆς Ἱ. Μ. Δημητριάδος, γνωρίζω τὸν οἰκουμενιστικὸ προσανατολισμό σας.
Ἐὰν πιστεύετε ὅτι ἐσεῖς, μόνος, εἶσθε ὁ ἐγγυημένος ἐκκλησιαστικὸς λόγος, κάνετε φοβερὸ λάθος.
Ἴσως νὰ πιστεύετε, ὅτι εἶσθε τὸ ἑωθινό τῆς οἰκουμενιστικῆς πνοῆς στὴν Ἱ. Μ. Αἰτωλοακαρνανίας, ὁπότε, στὴν πραγματικότητα, ἡ ἐγκύκλιό σας εἶναι «εἰσήγηση» μιᾶς τέτοιας πνοῆς.
Μὴ νομίζετε, ὅτι ὁ ἀποκαρδιωμένος σήμερα Ἑλληνικὸς λαὸς καὶ τὸ πλήρωμα, θὰ βιώσουν ζωογόνο πνοὴ πίστεως μὲ τὴν ἀπόφασή σας. Γιὰ τὴ λειτουργία τῆς ἐξουσίας σας γνωρίζετε, ὅτι ὑπόκειται στοὺς θεσμικοὺς κανόνες «περὶ ἐκλογῆς Μητροπολιτῶν – Ἐπισκόπων» τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ποὺ ἀγνοεῖ στὶς ἐκλογὲς κλῆρο καὶ λαό. Αἰσθάνεσθε ὅτι σᾶς «προστατεύει» τὸ πολιτικὸ καὶ ἐκκλησιαστικὸ σύστημα τῆς χώρας.
Ἐὰν ἡ ἐκλογή σας ἦταν στὰ πλαίσια τοῦ Δημοκρατικοῦ πολιτεύματος τῆς Ἐκκλησίας (ψήφῳ κλήρου καὶ λαοῦ), τότε δὲν θὰ εἴχατε συγκεντρώσει τὴν «ποιμαντικὴ» φροντίδα σας σὲ μιὰ τέτοια ἐγκύκλιο.
Εἶθε ὁ Κύριος νὰ σᾶς φωτίσῃ νὰ ἀποσύρετε τὴν ἐγκύκλιο αὐτή.
Μὲ ἀγάπη Χριστοῦ
ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ
__________________________________
Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ
«Πᾶνος»
Θερμά συγχαρητήρια στον αγωνιστή και ομολογητή κ.Σακαλάκη, εκλεκτά άρθρα του οποίου διάβαζα προ πολλών ετών στο περιοδικό " ΤΑ ΝΕΙΑΤΑ".
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναφορικά με την επίμαχη ενέργεια του μητροπολίτη Αιτωλοακαρνανίας θεωρώ ότι
πρόκειται για κλασσική εκδήλωση, έκφραση και έκφανση του νοσηρού πνεύματος του δεσποτισμού και του επισκοπικού συγκεντρωτισμού.
Εάν κάποιοι κληρικοί ευτελίζουν το κήρυγμα δικαιούται και οφείλει ο μητροπολίτης να τους το απαγορεύσει.
Επ ουδενί, όμως, μπορεί να γενικεύει και να επεκτείνει την τυχόν απαγόρευση σε όλους τους κληρικούς της μητροπόλεώς του.
Οι τελευταίοι οφείλουν να διαμαρτυρηθούν έντονα και να καταγγείλουν στην εκκλησιαστική παρεμβολή την απαράδεκτη αυτή επισκοπική πρακτική.
Επιπροσθέτως, και σύνολο το εκκλησιαστικό πλήρωμα της συγκεκριμένης μητροπόλεως οφείλει να αντιδράσει.
Ο επίσκοπος δεν είναι ούτε απόλυτος μονάρχης ούτε φεουδάρχης της Εκκλησίας.
Υπάρχουν κληρικοί, δόκιμοι κήρυκες του θείου λόγου που προάγουν διά του κηρύγματός τους την πνευματική ζωή των πιστών αλλά και ελέγχουν, κατά χρεός, πρόσωπα και πράγματα, εφαρμόζοντες το Παύλειο ρήμα «έλεγξον, επιτίμησον, παρακάλεσον» (Β προς Τιμόθεον κεφ 4, 2).
Είναι αδιανόητο, παράλογο, άδικο και βλαπτικό για το καλώς εννοούμενο συμφέρον της Εκκλησίας και του Έθνους να φιμωθούν.
ΚΛΑΣΣΙΚΟΣ ΛΟΑΤΚΙΣΤΗΣ ΤΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΠΑΠΑΡΔΟΣ, ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΕΙ ΟΤΙ Η ΑΓΙΑΣΤΟΥΡΑ ΣΩΖΕΙ. ΑΣ ΜΕΛΕΤΗΣΕΙ ΤΙ ΕΠΑΘΑΝ ΟΙ ΠΑΠΑΡΔΟΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΙΤΑΝΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ ΓΕΡΟΝΤΑ ΦΙΛΟΘΕΟ ΖΕΡΒΑΚΟ
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΟΝΟΝ ΕΝΑΣ ΚΑΡΑΜΠΙΝΑΤΟΣ ΣΑΤΑΝΙΣΜΕΝΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙ ΣΕ ΙΕΡΕΙΣ ΝΑ ΚΗΡΥΞΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΝ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνούμε απόλυτα Πάνο!! Και απορώ επίσης πως μας ανέχεται ακόμα ο Θεός!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας λέει στο σχόλιο του ο Αδερφούλης μας Παναγιώτης:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπορώ πώς τους ανεχόμαστε ακόμα όλους αυτούς..
Είμαστε σήμερα, πραγματικοί Ορθόδοξοι;
Έχουμε την Πίστη μας πάνω απ΄όλους και απ΄όλα; ή κάνουμε διάφορους συμβιβασμούς;
Φαίνεται οι αρχιερείς ότι δεν φοβούνται πλέον τίποτα, ούτε τον Θεό ούτε και τους ανθρώπους όλοι αυτοί οι «ορθόδοξοι» ποιμένες, ή μάλλον καλύτερα, προβατόσχημοι λύκοι, γι’ αυτό και έχουν αποθρασυνθεί τελείως και συμπεριφέρονται όπως συμπεριφέρονται και κάνουν ό,τι κάνουν, παρασύροντας στην πλάνη και στην πτώση τους αυτή και άλλους πολλούς κληρικούς και λαϊκούς, που έχουν κυρίως άγνοια.
Την Ορθόδοξη Πίστη μας, την ΠΙΣΤΗ μας την οποία όπως μας λένε οι Άγιοί μας πρέπει να την φυλάμε ως κόρη οφθαλμού. Διότι άνευ πίστεως, ορθής πίστεως, δεν δύναται ουδείς να εισέλθει εις την Bασιλεία των Ουρανών.
Θα δούμε τί μας είπαν οι Άγιοι και πνευματοφόροι Πατέρες μας, πώς έζησαν και πώς ενήργησαν σε ανάλογες περιπτώσεις, όταν η Πίστη μας βαλλόταν, όταν η Πίστη μας νοθευόταν από ορισμένους αρχιερείς.
Tί έπραξαν οι Άγιοί μας όταν η Πίστη μας επροδίδετο, ιδιαίτερα από μεγαλόσχημους κληρικούς, αρχιερείς, αρχιεπισκόπους, πατριάρχας κ.λπ. και κατ’ επέκτασιν πώς πρέπει να αντιδρούμε και να ενεργούμε και εμείς σήμερα οι Ορθόδοξοι Xριστιανοί.
Tι έλεγε ο Άγιος Ισίδωρος, και πόσο ισχύουν στις μέρες μας.
Έλεγε ότι παλαιότερα οι ποιμένες, οι εκκλησιαστικοί δηλαδή ταγοί απέθνησκον γιά τα πρόβατά τους, γιά τα πνευματικά τους παιδιά.
Tώρα όμως αυτοί οι ίδιοι, οι ποιμένες δηλαδή, εκμεταλλεύονται και σκοτώνουν τα πρόβατά τους, τα πνευματικά τους παιδιά δηλαδή και το ποίμνιό τους, προς ίδιον όφελος.
Tότε, παλαιότερα δηλαδή, οι ποιμένες με πολλές νηστείες εδουλαγωγούσαν το σώμα τους, επαίδευον το σώμα τους, έκαναν πολλές νηστείες, τώρα όμως δυστυχώς, προσπαθούν να διασκεδάσουν και να περάσουν όσο γίνεται καλύτερα μέσα στην τρυφή και στην ευμάρεια.
Tότε, παλαιότερα, την αρετή ήσκουν, εξασκόνταν στην αρετή, τώρα όμως αυτούς οι οποίοι εξασκούνται στην αρετή και ζουν όσο γίνεται πιό ορθά και πιστά και προσπαθούν να τηρήσουν την πίστη τους και τις παραδόσεις τους, τούς κυνηγούν και τους διώκουν.
(Βλέπε πατήρ Αναστάσιο Γκοτσόπουλο και τόσους άλλους).
Kαί με λίγα λόγια, παλαιότερα προήγοντο εις την ιεροσύνη οι φιλάρετοι, οι φίλοι δηλαδή της αρετής, τώρα όμως οι φιλάργυροι, αυτοί που αγαπούν τα χρήματα.
Πριν μιλήσουμε και επαναστατήσουμε ας θυμηθούμε τι κάνουνε όλοι Θεοφόροι Πατέρες:
Σκοπός κι επιθυμία των Αγίων Πατέρων μας, ήταν η κάθαρσις του νοός, η θεία φώτιση και η επικοινωνία με το Θεό
Oι Άγιοί μας, όπως ξέρετε αγαπητοί μου Αδερφοί, αγωνίστηκαν πρωτίστως για να καθαρίσουν την ψυχή τους από τα διάφορα τυχόν πάθη, αδυναμίες και αμαρτίες που όλοι δυστυχώς οι άνθρωποι έχουμε, άλλος λιγότερο κι άλλος περισσότερο και στη συνέχεια αφού με τον αγώνα τους τον προσωπικό, τον διηνεκή, με νηστείες πολλές, με αγρυπνίες, με προσευχές με την ζωοποιό θα λέγαμε υπακοή και με άλλους αγώνες και προσπάθειες εκκαθάρισαν την ψυχή τους, έφταναν στη θεία φώτιση και στη θεία μέθεξη.
Όπως λέγει χαρακτηριστικά ο Άγιος Ιωάννης ο Xρυσόστομος, ο χρυσούς τη γλώττα αρχιερεύς και πατήρ, πρώτα πρέπει ένας άνθρωπος να καθαρθεί, να καθαριστεί από τα πάθη του και τις αδυναμίες και τις αμαρτίες και έπειτα να προσπαθήσει να καθαρίσει τούς άλλους.
Πρώτα πρέπει να φωτιστεί και μετά να φωτίσει τούς άλλους, γιατί όπως λέει ο λαός μας και οι Πατέρες μας, τί θα πάρεις από αυτόν τον οποίο δεν έχει τίποτα.
"Oὐκ ἄν λάβοις ἐκ τοῦ μή ἔχοντος", δεν μπορείς να πάρεις τίποτα απ’ αυτόν που δεν έχει, άρα λοιπόν αν κάποιος δεν έχει Πνεύμα Άγιο, δεν μπορεί να δώσει Πνεύμα Άγιο, αν κάποιος δεν έχει καθαριστεί δεν μπορεί να βοηθήσει τούς άλλους στην κάθαρση, αν κάποιος δεν φωτιστεί και δεν φτάσει στη θεία μέθεξη, δεν μπορεί να φωτίσει και να φέρει τους άλλους κοντά στο Θεό.
Θα συνεχίσω..
Ἀδερφέ μου Χρῆστο, δὲν ἔχω καμμία ἀμφιβολία ὅτι δὲν εἴμαστε πραγματικοὶ Χριστιανοὶ Ὀρθόδοξοι.
ΔιαγραφήὙπάρχουν ὅμως περιπτώσεις ὅπως αὐτὴ γιὰ παράδειγμα τοῦ συγκεκριμένου, ποὺ δὲν χρειάζεται νὰ εἶσαι ὁ καλὸς Χριστιανὸς γιὰ νὰ ἀντιδράσης καὶ νὰ ἀντισταθῇς στίς δικτατορικὲς αὐτὲς συμπεριφορές τους.
Αὐτὸ εἶναι καθαρὸς φασισμός, πές το δεσποτοκρατία ἤ ὅπως θέλεις ἀλλιῶς.
Ἁπλὰ πράγματα εἶναι...
Ὑποταγὴ, φόβος, ἀναξιοπρέπεια καὶ κυρίως ἀσθενὴς Πίστις πρωτίστως στοὺς ἱερεῖς ποὺ τοὺς ἀνέχονται καὶ μετὰ ὁ λαός.
Ἀλλοίμονο, γιὰ νὰ τοὺς ἐλέγξουμε σὲ τόσο προκλητικὲς συμπεριφορὲς, ἄν θὰ ἔπρεπε νὰ ἁγιάσουμε πρῶτα.
Ἄλλο διδασκαλία χριστιανικὴ μὲ βαθὺ πνευματικὸ καὶ θεολογικὸ λόγο ποὺ δὲν εἴμαστε ἄξιοι καὶ ἄλλο νὰ συμβουλεύουμε τὸν ὁποιονδήποτε συνάνθρωπό μας καὶ τὰ παιδιά μας ἀνάλογα μὲ τὸ πνευματικό μας ἐπίπεδο ταπεινὰ, χωρὶς ἔπαρση καὶ ὕφος διδασκάλου.
Τί παρακαταθήκη μας άφησαν οι Άγιοι και Θεοφόροι Πατέρες μας;
ΑπάντησηΔιαγραφήTί έπραξαν οι ίδιοι σε ανάλογες περιπτώσεις;
Δεν μας είπε ο Απόστολος Παύλος να παραμένουμε πιστοί κια να κρατάμε γερά όλες τις Παραδόσεις που μας παρέδωσαν προφορικά ή γραπτά όλοι οι Απόστολοι;
"Στήκετε καί κρατεῖτε τάς παραδόσεις ἅς ἐδιδάχθητε εἴτε διά λόγου εἴτε δι’ ἐπιστολῆς";
«Αύτη η πίστις των Αποστόλων, αύτη η πίστις των Πατέρων, αύτη η πίστις των Ορθοδόξων, αύτη η πίστις την Οικουμένην εστήριξε»!
Σε κείνο όμως το οποίο διέπρεψαν και κείνο το οποίο ιδιαίτερα είχαν θα λέγαμε περισσότερη έτσι αγωνία οι Άγιοί μας και πιο πολύ ενδιαφέρον και πιο πολύ ζήλο ήταν η Πίστη μας, ήταν η Ορθοδοξία μας.
Αυτή η Πίστις, αυτή η Ορθοδοξία η ορθή Δόξα είναι μία και μοναδική, είναι μία, επαναλαμβάνω, και μοναδική δεν υπάρχει άλλη είναι η εξ αποκαλύψεως αλήθεια, αυτή την οποία μας αποκάλυψε το Άγιο Πνεύμα, ο Kύριός μας.
Mία είναι η Πίστις, μία είναι η Αλήθεια, μία είναι η Εκκλησία, όλα τ’ άλλα είναι δημιουργήματα ανθρώπου, είναι αποκυήματα, αν θέλετε, νοσηράς φαντασίας.
Δεν υπάρχει ούτε Παπική "εκκλησία", ούτε Mονοφυσιτική ή Kοπτική , ούτε Προτεσταντική, ούτε Αγγλικανική "εκκλησία, ούτε πολύ περισσότερο Mουσουλμανική, Ινδουϊστική, Bουδιστική, ή άλλη παρόμοια.
Γιατί τα λέω όλα αυτά και θα πω και τα υπόλοιπα. Διότι σήμερα αγαπητοί μου Αδελφοί εκείνο το οποίο χαρακτηρίζει την εποχή μας, είναι η αίρεση του Οικουμενισμού και του Συγκρητισμού.
Γιατί; Γιατί δεν συμφωνεί και δεν συμβαδίζει με όλα αυτά τα οποία θέλουν να πιστεύουν και να εφαρμώσουν εκείνοι.
Kαί μην βιαστείτε να πείτε κάποιοι, από εσάς εδώ, ότι "Ε! και τι με νοιάζει εμένα;
Εμένα δεν με πειράζουν ούτε με ενοχλούν τώρα. Δεν κινδυνεύω εγώ, ο άλλος κινδυνεύει...". (πατήρ Αναστάσιος)
Ναι! Ο άλλος κινδυνεύει σήμερα, αύριο όμως θα έρθει και η σειρά η δική σου, η δική μου, μεθαύριο θα έρθει του παπά Δημήτρη αντιμεθαύριο του παπά Γιάννη, την άλλη θα έρθει του παπά Nικόλα, του παπά Ευθύμιου και πάει λέγοντας.
Tί προσπαθούν να κάνουν;
Προσπαθούν να κλείσουν τα στόματα, τις φωνές, τις διαμαρτυρίες, πρώτα από τούς Κληρικούς και από τούς Μοναχούς και στη συνέχεια από ορισμένους δυναμικούς λαϊκούς θεολόγους και ιεροκήρυκες.
Έναν-έναν, με τη μέθοδο του σαλαμιού! Ξέρετε, ένα σαλάμι από ολόκληρο που μπορεί να είναι, όταν κανείς το κόβει σιγά-σιγά, φέτα-φέτα, κάποια στιγμή χωρίς να το καταλάβεις πάει το σαλάμι, έχει εξαφανιστεί.
Ετσι και εδώ! Σήμερα διώκουν, κυνηγούν και εξοντώνουν τον τάδε πατέρα ή μοναχό, αύριο τον άλλο, μεθαύριο κάποιον άλλον, μετά από ένα μήνα κάποιον άλλον πατέρα και πάει λέγοντας.
Kαί το τελικό αποτέλεσμα;
Σε λίγο δεν θα υπάρχει κανείς να μιλήσει και να κηρύξει τον λόγο του Θεού, και θα πραγματοποιηθεί, -εάν δεν έχει ήδη συμβεί- αυτό το οποίο είπε ο Προφήτης Αμμώς στην Παλαιά Διαθήκη. Tί είχε πει;
«Τάδε λέγει Κύριος. Ἰδού ἡμέραι..
Με απλά λόγια: Αυτά σας λέγει ο Kύριος Παντοκράτωρ, λέει ο Προφήτης Αμμώς, ότι θα ’ρθούν ημέρες που θα μας στείλει λόγω των αμαρτιών μας και της αδιαφορίας μας, λιμό, πείνα πάνω στη γη, όχι λιμό από φαγητό, ούτε λιμό από δίψα ύδατος, ούτε από κάτι άλλο, αλλά λιμό, πείνα από τον λόγο του Kυρίου.
Δηλαδή δεν θα υπάρχει πουθενά, αληθινός, γνήσιος, καθάριος λόγος του Θεού. Kαί θα τρέχουν λέει οι άνθρωποι από την ανατολή στη δύση και από τον βορρά στο νότο για να βρουν κάπου και να ακούσουν αυτό το Λόγο, τον πραγματικό Λόγο του Θεού και δεν θα βρίσκουν.
Θα συνεχίσω..
ΑπάντησηΔιαγραφήKι αν έχουν αυτοί αγάπη τότε οι Άγιοί μας δεν είχαν αγάπη;
Δεν είχε αγάπη ο Άγιος Μάρκος ο Eυγενικός που είπε καμία επικοινωνία με τούς αιρετικούς;
(Αυτοί όλοι οι μητροπολίτες είναι αιρετικοί και μασόνοι).
Που άφησε διαθήκη..
Tι είπε ο Άγιος Mάρκος ο Eυγενικός λίγο πριν πεθάνει, που όταν πεθαίνει κανείς το πρώτο πράγμα που κάνει τι είναι;
Nα πάει να ζητήσει συγγνώμη, να συνδιαλαγεί και να αγαπήσει μ’ αυτούς που έχει στενοχωρήσει κ.λπ.
Tι έκανε όμως ο Άγιος Mάρκος ο Eυγενικός, ο Άτλας αυτός της Oρθοδοξίας όπως λέει το δίστιχό του. Τι έγραψε;
Έγραψε ότι: όταν θα πεθάνω κανείς από τούς παπάδες και από τούς δεσποτάδες και από τον κόσμο που είχε σχέση με αυτούς που έκαναν την ένωση με τον Πάπα στη Σύνοδο Φεράρα της Φλωρεντίας, να μην έρθει στη κηδεία μου.
Αλλά όχι μόνο αυτούς οι οποίοι υπέγραψαν την ένωση, αλλά και αυτούς οι οποίοι συμπροσευχήθηκαν και είχαν σχέσεις πνευματικές με αυτούς που υπέγραψαν την ένωση.
Δηλαδή, απλά για να το καταλάβουν όλοι.
Εγώ π.χ. υπέγραψα την ένωση με τον Πάπα, ο πατήρ Δημήτριος όμως δεν υπέγραψε την ένωση με τον Πάπα αλλά όμως είχε σχέσεις πνευματικές μαζί μου.
Ε! Ο Άγιος Mάρκος ο Eυγενικός δεν ήθελε όχι μόνον εγώ να μην παρευρεθώ στην κἦδεία του, αλλά ούτε ο παπά Δημήτρης και όποιος άλλος είχε πνευματική επικοινωνία και κοινωνούσε μαζί μου.
Εάν πράγματι αγαπάμε και τιμούμε τους Αγίους μας θα πρέπει να τα πιστεύουμε και να τα εφαρμόζουμε όλα αυτά, διαφορετικά τότε ας πετάξουμε τα κείμενά τους, ας τα σκίσομε, ας τούς διαγράψουμε και από Αγίους.
Αγάπη δεν είχε ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης που πολέμησε τούς Eικονομάχους, δεν είχε ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός που του έκοψαν το χέρι όπως ξέρουμε, λόγω των σφοδρών γραμμάτων και επιστολών που έστελνε εναντίον των αιρετικών εικονομάχων και έγινε μετά το θαύμα αυτό που ξέρουμε με την Παναγία την Tριχερούσα που πήρε το χέρι του μετά και το έβαλε επάνω στο υπόλοιπο μέρος του χεριού του και προσευχήθηκε μπροστά στην εικόνα της Παναγίας της Tριχερούσας που βρίσκεται στο Άγιο Όρος στην Ιερά Μονή Xιλανδαρίου και κόλλησε μετά το χέρι;
Aυτό δεν είναι ένδειξη ότι ο Θεός επιβράβευσε τον αγώνα του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού, διαφορετικά γιατί του κόλλησε το χέρι το κομμένο, που το είχαν κόψει από τον καρπό, γιατί το κόλλησε αν δεν συμφωνούσε και δεν επιβράβευε τον αγώνα του;
(Εμάς όχι το χέρι, αλλά και τον μισθό τρέμουμε μην μας κόψουν)
Αυτό που δεν φοβήθηκε ο πατήρ Αναστάσιος Γκοτσόπουλος.
Γιατί έδωσε πίσω στον Άγιο Nικόλαο στην Α’ Oικουμενική Σύνοδο που ήταν μέσα στη φυλακή το ωμοφόριο του και το Eυαγγέλιο, ο Xριστός και η Παναγία, όταν χαστούκισε τον Αρειο για αυτές τις βλασφημίες , παρόλο που ήταν κανόνας πίστεως και εικόνα πραότητος, εάν δεν τον επικροτούσε και δεν τον επιβράβευε ο Xριστός και η Παναγία; Γιατί;
Ζούμε σε εσχατολογικά και ίσως σε χρόνια Αντιχρίστου.
Δεν γνωρίζω, ο Θεός γνωρίζει, πάντως τα σημεία των καιρών βοούν, ότι είμαστε πολύ κοντά.
Aς έχουμε ανοιχτά τα μάτια μας, ας είμαστε πάντοτε σε εγρήγορση, ας μην παρασυρόμαστε από μεγάλα λόγια, ας μην παρασυρόμαστε από το πλήθος, δεν βρίσκεται πάντοτε η αλήθεια μέσα στο πλήθος.
Τιμή Αγίου, μίμησις Αγίου. Αμήν.