Δεν μπορούμε να κατανοήσουμε ποιος ο λόγος που οι «ενδιαφερόμενοι»
για τον Ησυχαστικό (περί Ησυχαστηρίων ο λόγος) μοναχισμό δεν καταθέτουν
στοιχειώδη σεβασμό στις αιώνιες παραδόσεις του μοναχισμού και της
Εκκλησίας και σε ανύποπτο χρόνο ενθέτουν «ιεροκρυφίως» μέσα σε ένα
φαινομενικά άσχετο νομοσχέδιο, τροπολογία κατάλυσης της αυτοτέλειας και
αυτοδιοίκησης των Ησυχαστηρίων.
«Εκκλησίας» και κράτος από κοινού, πέρασαν «νύχτα» νόμο για το «τέλος» ουσιαστικά των Ιερών Ησυχαστηρίων.
Τι επείγουσα διαδικασία είναι αυτή; Και ποιος σοβαρός λόγος υφίσταται
ώστε να καταπατούνται «όρια αιώνια α έθεντο οι πατέρες υμών;»