«Mωρέ, κάνε με πρωθυπουργό ή υπουργό για μια μέρα και να δεις πως στρώνουν τα πράγματα».

Πριν από πολλά χρόνια, όταν αντάμωναν οι παρέες, συζητώντας για την κατάντια του τόπου και τα τρέχοντα θλιβερά γεγονότα, κάποιος θα πετιόταν και θα φώναζε αγανακτισμένος «μωρέ, κάνε με πρωθυπουργό ή υπουργό για μια μέρα και να δεις πως στρώνουν τα πράγματα». Χρόνια έχω να το ακούσω. 

Είναι πλέον τόσο το κατέβασμα στου «κακού τη σκάλα» και το περιρρέον πνεύμα παραίτησης και υποταγής, που κανείς δεν διανοείται ότι μπορεί κάτι να αλλάξει. Οι «κυβερνήσεις πέφτουνε» και, συνήθως, μετά από λίγο, όλοι μονολογούν και λένε με έκδηλη την απογοήτευση: μια από τα ίδια. «Οι βιολιτζήδες άλλαζαν, μα ο χαβάς μένεις ο ίδιος» όπως θα έλεγε και ο Κολοκοτρώνης.

Ποτέ στην Ιστορία δεν ξανάγινε τέτοιο πράγμα…

Γράφει ο Θανάσης Κ 

Μερικές χρήσιμες – και κρίσιμες – πληροφορίες, για τα γεγονότα που αντιμετωπίζουμε και τα - δραματικότερα ίσως - που έρχονται: 

· Όλες οι χώρες που έχουν μεταναστευτικούς πληθυσμούς, έλεγξαν απολύτως την είσοδό τους. Τους προσκάλεσαν, τους επέλεξαν όταν μπήκαν - και τους έλεγχαν συνεχώς. 

Κάποιες υπήρξαν εξ αρχής οι ίδιες κοινωνίες εποίκων: ΗΠΑ, Καναδάς, Αυστραλία, Ζηλανδία.
Κάποιες άλλες είναι πρώην αποικιοκρατίες που απορρόφησαν μετανάστες από τις αποικίες τους: Βρετανία, Γαλλία, Βέλγιο, Ολλανδία.

Σε κάθε περίπτωση, η είσοδος μεταναστευτικών ρευμάτων έγινε ελεγχόμενα. Με την πρόσκληση, την έγκριση και την επιλογή της φιλοξενούσας χώρας.

Μητροπολίτης Τρίκκης Διονύσιος: Ο Ιεράρχης που φυλακίστηκε από τους Γερμανούς

Ο μακαριστός κυρός Διονύσιος στα 1940-42 υπηρέτησε ως ιεροκήρυκας στην Μητρόπολη Μηθύμνης και ανέλαβε Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Λειμώνος. Τον Αύγουστο του 1942 τον συνέλαβαν οι Γερμανοί με την κατηγορία ότι περιέθαλπε Βρετανούς στρατιώτες, τον βασάνισαν και τον καταδίκασαν σε δεκαετή ειρκτή.

Μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο Παύλου Μελά στην Θεσσαλονίκη. Εκεί τελούσε συχνά την θεία Λειτουργία, κήρυττε, εξομολογούσε και ενίσχυε τους κρατουμένους κινητοποιώντας όλη την φιλάνθρωπη Θεσσαλονίκη.

Δεν δέχθηκε χάρη που του δόθηκε και ζήτησε να κακοπαθήσει με το ποίμνιό του. Έτσι βρέθηκε για 3 χρόνια στα γερμανικά στρατόπεδα Στόουν και Μπερνάου, όπου υπέστη φρικτά βασανιστήρια. Έφθασε «πλειστάκις παραπλησίον του θανάτου». Τα διηγείται ο ίδιος με συγκινητικό τρόπο στο βιβλίο του «Μάρτυρες».

Παναγία μου, σωτηρία μου - Όσιος Εφραίμ ο Σύρος

Σωτηρία μου, παρηγοριά μου, ζωή μου, φως μου, ελπίδα μου, αναψυχή μου, χαρά μου, καταφυγή μου, σκέπη, ενίσχυση της ψυχής μου, ευφροσύνη, γλυκύτητα, τείχος, προσφυγή, οχύρωμα, όπλο, βοήθεια, δόξα, πνοή μου, προστασία, μεσιτεία, γαλήνη, επίσκεψη, καύχημα, ειρήνη, ισχύς, βάδισμα, ύμνηση, τροφή, στολή, χαρά, ευλογία, άγκυρα, αφθονία, δροσιά, σεμνοπρέπεια, αγιοσύνη, μεγαλοσύνη, λύτρωση· παρηγοριά στις λύπες μου, βοηθός της δυσκολίας μου, φωτισμός και αγιασμός της ψυχής μου, η απελευθέρωση από τις αμαρτίες μου, η τέρψη της ψυχής μου από τον Θεό, η θεοστάλακτη ρανίδα της κατάξερης καρδιάς μου, η φεγγόβολη λαμπάδα της ζοφερής ψυχής μου, η ενδυμασία της γυμνότητάς μου, το σταμάτημα των στεναγμών μου, η μεταβολή των συμφορών μου· η εγκράτεια, η αγνότητα, η ανδρεία, η σωφροσύνη, που είναι το κόσμημα των αρετών, η ελευθερία μου, το λιμάνι, ο θησαυρός, το πραγματικά αιώνιο εμπόρευμα, η σταθερή μετάνοια, η ανύψωση, η υγεία, η ωραιότητα, η δύναμη, η ορθοφροσύνη, η σύνεση, η αγαλλίαση, η λαμπρότητά μου.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ 30 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2019

Οἱ Ἅγιοι Ζηνόβιος καὶ Ζηνοβία τὰ ἀδέλφια

 
Συγκαρτερεῖ σοι Ζηνόβιε τὸ ξίφος,
Ἡ καρτερόφρων, κἂν γυνή, Ζηνοβία.
Τμήθη Ζηνοβίῃ καὶ ἀδελφεὸς ἐν τριακοστῇ.

Κατάγονταν ἀπὸ τὶς Αἰγαὶς τῆς Κιλικίας καὶ ἦταν κληρονόμοι μεγάλης περιουσίας. Ὁ Ζηνόβιος εἶχε σπουδάσει ἰατρική, καὶ ὄχι μόνο πρόσφερε ἀφιλοκερδῶς τὶς ὑπηρεσίες του στοὺς πάσχοντες, ἀλλὰ ἐπιπλέον πλούσια μοίραζε ἀπὸ τὰ ἀγαθὰ του σ’ αὐτούς. Μὲ τὴ συμπεριφορά του αὐτὴ στήριζε τοὺς χριστιανούς, καὶ πολλοὺς εἰδωλολάτρες ἔφερε στὴ χριστιανικὴ πίστη.

Ιεροδιάκονος Κορνήλιος Γρηγοριάτης (1924-29 Οκτωβρίου 1951)

Ο κατά κόσμον Χαράλαμπος Θεοδώρου Καραμαντζάνης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1924. Γόνος πολύτεκνης και φτωχής οικογένειας. Αδελφό είχε τον ιερομόναχο Αθηναγόρα Ολυμπίτη.

 

Το 1944 έφυγε κρυφά από το σπίτι του για το Άγιον Όρος. Στις 17.8.1945 προσήλθε στην ιερά μονή Γρηγορίου. Το 1946 εκάρη μοναχός και στις 29.10.1946 χειροτονήθηκε διάκονος από τον μητροπολίτη Μιλητουπόλεως Ιερόθεο. Ήταν πολύ αγαπητός απ’ όλη την αδελφότητα και περισσότερο από τον ηγούμενό του Βησσαρίωνα (†1974). Ήταν και καλός ιερορράπτης.

Έφυγες, μα δεν έφυγες - Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

Μόνο ένας πνευματικός, μόνο ένας ηγούμενος μοναστηριού, μόνο ένας κληρικός, μόνο ένας μοναχός μπορεί να καταλάβει το βάρος του σταυρού σου, τον πόνο σου, την αγωνία σου, τα δάκρυά σου, τον αγώνα σου, την χαρά σου.

 

Ήσουν άνθρωπος περιζήτητος, άνθρωπος ευλογημένος.

Εγώ σε γνώρισα μόνο μέσα από τα κείμενά σου· μα αυτό είναι αρκετό για να καταλάβω την λεπτότητα του χαρακτήρα σου, την απλότητα των τρόπων σου, την ποιητική ψυχή σου.

Κάποιοι είχαν την ευλογία να σε γνωρίσουν από κοντά, να σε έχουν πνευματικό τους πατέρα, να σε έχουν φίλο και συνασκητή, ηγούμενο και διακονητή. 

Η ΝΔ ανέλαβε τώρα τη σκυτάλη των Διαστροφών!

Έχουμε υπογραμμίσει ιδιαίτερα, σε πολλά κείμενά μας, τούτο:

 
«Όταν θέλεις να διαλύσεις τη συνοχή μιας κοινωνίας τη μετατρέπεις σε μια πολιτική και ηθική ζούγκλα. Υψώνεις τη σήψη και τις κοινωνικές διαστροφές, τα «κόπρανα» αυτής της σήψης, σε “ατομικό δικαίωμα”, σε “πολιτικό αίτημα διεκδίκησης”».

 
Στην πρωτοπορία αυτής της «επανάστασης των διαστροφών» ήταν η «αριστερά» της Παγκοσμιοποίησης, η «αριστερά» του εθνομηδενισμού, η νεοταξική «αριστερά».

Αυτή η υποταγμένη και ενσωματωμένη «αριστερά» ήταν ιδιαίτερα ευρηματική και δόλια στην προώθηση των επιταγών της Νέας Τάξης και των νέων ιδεολογημάτων της…

Αφού εγκατέλειψε την Κοινωνική Επανάσταση και κάθε έννοια Αριστερής Πολιτικής, τα υποκατέστησε με την «επανάσταση» κάθε κοινωνικής διαστροφής.

To Δημογραφικό ως ζήτημα επιβίωσης του Ελληνισμού και η εισβολή από την Τουρκία....

Θ. Μαλκίδης

Το 2018 χάθηκε ένας πληθυσμός όσο η Καρδίτσα (πάνω από 40.000), ενώ την περίοδο 2015 - 2018 ο πληθυσμός όσο ο Βόλος (πάνω από 130 .000) !

Με βάση το χειρότερο σενάριο, ο πληθυσμός της Ελλάδας θα φτάσει το 2050 τα 8,3 εκατομμύρια- μείωση σε σχέση με το σημερινό πληθυσμό τουλάχιστον 2 εκατομμυρίων- ενώ τα παιδιά παρ΄ όλες τις διακηρύξεις συνεχίζουν να θεωρούνται στην εποχή των Μνημονίων τεκμήριο.....

ΠΡΩΤ, ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΓΓΕΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ - ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΑΚΟΥΣΙΑΣ ΑΠΟΛΥΣΗΣ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Πρωτοπρεσβ. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος                                                                                   29-10-2019

Ἐπειδή τόν τελευταῖο καιρό κυκλοφορήθηκαν πολλές ψευδεῖς εἰδήσεις (fake news) καί ὑπῆρξε μεγάλη παραπληροφόρηση σχετικά μέ τήν ἀκούσια ἀπόλυσή μου ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη Πειραιῶς, γι’αὐτό μέ τό παρόν κείμενο ἐπιθυμῶ νά ἐνημερώσω σχετικῶς τά πνευματικά μου τέκνα, τούς ἀγαπητούς ἀδελφούς καί συλλειτουργούς ἐν Κυρίῳ, τούς συνεργάτες μου καί ὅσους μέ γνωρίζουν ἐκ τοῦ σύνεγγυς ἤ μέσῳ τοῦ διαδικτύου. 

Τό κείμενο περιλαμβάνει τίς ἑξῆς ἑνότητες : 

1) Τά ἀληθή γεγονότα, 

2) Τό πρωτοφανές ἀπολυτήριο, καί τόν ἐπίλογο. 

Το ΕΠΟΣ του 40 δεν ήταν Ουδετερόθρησκο, κα Κεραμέως

Από τις δυνατότερες φωτογραφίες του έπους του 40.

Συγκεφαλαιώνει τους Αιώνες.

Η Σπαρτιάτισσα μάνα, ο λεβέντης γιος, ο πόλεμος, η θυσία και όλα αυτά μέσα στο βίωμα της θρησκευτικής πίστης. 

Αφαιρέστε την πίστη από την παραπάνω εικόνα. 

Δεν μένει τίποτα!

Με Αρ. Πρωτ. 166994/Δ2 και με ημερομηνία 24/10/2019 εστάλη το έγγραφο που περιείχε το μήνυμα προς όλες τις σχολικές μονάδες της Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων για τον εορτασμό της επετείου της 28ης Οκτωβρίου κας Νίκης Κεραμέως. 

Θα επιθυμούσαμε να κάνουμε μερικές παρατηρήσεις.

Η δύναμη της αγνότητας - Αρχιμανδρίτης Σεραφείμ Δημόπουλος (†)

Αγάπησε με όλη τη δύναμη της ψυχής σου την αγνή και αμόλυντη ζωή. Ο αγνός νέος είναι ένας χρυσαετός που πετάει πάνω από τις χιονοστεφανωμένες κορυφές των βουνών και βλέπει και χαίρεται την ομορφιά των έργων του Θεού. Η καρδιά του είναι πλημμυρισμένη με τα τρυφερότερα αισθήματα. Χαρούμενος και αισιόδοξος παλεύει με τις δυσκολίες της ζωής και στήνει επάνω τους τη σημαία της νίκης.

Όλοι οι δρόμοι είναι ανοικτοί. Οι χριστιανοί είναι έτοιμοι να πεθάνουν μύριους θανάτους, να υποστούν μύρια μαρτύρια και πόνους παρά να μολυνθούν και να σπιλώσουν τον λευκό χιτώνα της ψυχής τους.

Να θυμάσαι τον χορό του Ζαλόγγου. Οι Σουλιώτισσες χόρεψαν τον χορό του Ζαλόγγου κι έπεσαν και σκοτώθηκαν στη βαθιά χαράδρα αντί να μολυνθούν από τον ασιάτη κατακτητή.

Ἅγιος Παΐσιος: «Πρῶτον διαλλάγηθι»

– Γέροντα, ἂν ἀπὸ ἀπροσεξία κάνω ἕνα σφάλμα καὶ δὲν τὸ καταλάβω, γιὰ νὰ ζητήσω συγχώρηση ἀπὸ τὴν ἀδελφὴ τὴν ὁποία λύπησα, μπορεῖ στὴν προσευχὴ νὰ ἔχω ἐπικοινωνία μὲ τὸν Θεό;

– Γιὰ νὰ ἐπικοινωνήσης μὲ τὸν Θεὸ καὶ νὰ βρῆς ἀνάπαυση, πρέπει νὰ παρακολουθῆς τὸν ἑαυτό σου καὶ νὰ ἔχης συνεχῆ ἐγρήγορση, γιὰ νὰ καταλαβαίνης τὰ σφάλματά σου, νὰ μετανοῆς καὶ νὰ ζητᾶς συγχώρηση. Διαφορετικά, ἀκόμη κι ἂν νιώθης κάποια χαρὰ στὴν [//44] προσευχή, αὐτὴ δὲν θὰ εἶναι χαρὰ πνευματική. Δὲν θὰ ἔχης μέσα σου τὸ πνευματικὸ φτερούγισμα ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὴν ἐπικοινωνία μὲ τὸν Θεό.

– Καμμιὰ φορά, Γέροντα, ὅταν πάω νὰ προσευχηθῶ, ἔχω μέσα μου μιὰ ἀνησυχία.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 29 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2019

Ἡ Ἁγία Ἀναστασία ἡ Ρωμαία, ἡ Ὁσιομάρτυς

 
Κάρας τομὴν ἤνεγκε ῥώμῃ καρδίας,
Βλάστημα Ῥώμης, Μάρτυς Ἀναστασία.
Τλῆ δὲ Ἀναστασίη ἐνάτη ξίφος εἰκάδι ὀξύ.

Ἡ Ὅσια Ἀναστασία ἔζησε στὰ χρόνια τοῦ Διοκλητιανοῦ καὶ καταγόταν ἀπὸ τὴν Ρώμη. Ὅταν πέθαναν οἱ πλούσιοι γονεῖς της, διαμοίρασε τὴν περιουσία ποὺ κληρονόμησε στοὺς φτωχοὺς καὶ ἀποσύρθηκε σὲ μοναστήρι.

Μοναχός Πανάρετος Παντοκρατορινός (1901 - 28 Οκτωβρίου 1969)

Ο κατά κόσμον Παντελεήμων Βασιλειάδης γεννήθηκε στην Προύσα της Μ. Ασίας το 1901. Στην ιερά μονή Παντοκράτορος προσήλθε το 1938 κι εκάρη μοναχός το επόμενο έτος. Ανεπαύθη εν Κυρίω στις 28.10.1969. Αυτά τα λίγα αναφέρει το μοναχολόγιο της μονής του γι’ αυτόν.

Οι άνθρωποι που τον γνώρισαν τον περιγράφουν ψηλό, λιπόσαρκο, ρυτιδωμένο, σκληραγωγημένο, του οποίου το βλέμμα, η ιλαρότητα του προσώπου και τα μετρημένα λόγια του, τους προβλημάτιζαν. Τον είχαν για ελαφρόμυαλο οι παλαιοί Παντοκρατορινοί και μόνο για θελήματα. 

Δείτε μαζί με τα παιδιά σας την Ελληνική Ταινία για το ΟΧΙ

Από το κανάλι ΓΕΩΡΓΙΟΣ Δ. ΜΥΤΕΡΟΖΟΣ 

Ελληνική Πολεμική Ταινία από την ΧΡΥΣΗ ΕΠΟΧΗ του Ελληνικού Κινηματογράφου και της ΕΛΛΑΔΟΣ ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ ..!! 

Με την Συγκλονιστική Ερμηνεία του Κώστα Πρέκα ..!!

Γιατί σιωπάς ; Νέα στοιχεία ΣΟΚ για τη φρίκη που ζει σήμερα ο Χριστιανός στον κόσμο

ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ: Οι τρομοκράτες Boko Haram τρομοκρατούσαν χριστιανικές κοινότητες στο παρελθόν, στη Νιγηρία ενό διέδωσαν τη βάρβαρη ιδεολογία τους σε Καμερούν, Νίγηρα και Τσαντ.

Στη Νιγηρία ζήτησαν από έναν χριστιανό να απαρνηθεί την πίστη του στον Χριστό.Όταν εκείνος ηρωικά αντιστάθηκε του έκοψαν το δεξί χέρι, έπειτα τον αγκώνα και τον πυροβόλησαν στο κεφάλι στο στήθος και το λαιμό.

Κάθε χρόνο στο Πακιστάν τουλάχιστον χίλια κορίτσια απαγάγονται, βιάζονται και εξαναγκάζονται να ασπασθούν το Ισλάμ, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις με τη βία παντρεύονται τους βιαστές.

ΒΛΑΚΕΙΑ, ΔΕΙΛΙΑ, ΠΡΟΔΟΣΙΑ: Η «ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΙΛΟΓΙΑ» ΤΩΝ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ

Τοῦ Δημ. Νατσιοῦ
Δασκάλου

ἀπὸ τὴν «ΑΦΥΠΝΙΣΗ»,περιοδικὴ ἔκδοση Ἱ. Κοινοβίου Ὁσ. Νικοδήμου
(Πεντάλοφος Παιονίας)
ἀρ. τ. 21, Σεπτέμβριος 2014

 Να μην ξεχνάμε τι διδάσκουν τα σχολικά βιβλία Γλώσσας για το Έπος του '40. Μια αληθινή τιμή για τους νεκρούς μας ήρωες θα ήταν να φύγουν οι μαγαρισιές από τις τσάντες των παιδιών μας. Θα ήταν ένα πραγματικό μνημόσυνο στην θυσία τους....

Γιορτάζουμε τό «ΟΧΙ», γιατί ἄν γιορτάζαμε τό «ΝΑΙ», θά εἴχαμε κάθε μέρα ἐπέτειο!
(Φοιτητικό σύνθημα)

        

Στόν πανηγυρικό λόγο πού ἐκφώνησε στήν Ἀκαδημία Ἀθηνῶν, στίς 27 Ὀκτωβρίου τοῦ 1960, ὁ μεγάλος μας λογοτέχνης Στρατής Μυριβήλης, μεταξύ τῶν ἄλλων σπουδαίων ἀνέφερε καί ἕνα συγκλονιστικό γεγονός, πού διαδραματίστηκε, ὄχι «στό διάσελο τῆς Ἱστορίας» (Βρεττάκος), στίς ἀετοράχες τῆς Πίνδου, ἀλλά στά μετόπισθεν, ὅπου ὁ ἀπόλεμος πληθυσμός τῆς πατρίδας μας συναγωνιζόταν τήν ἀνδρεία τῶν μαχητῶν. Τό μεταφέρω:

«Εἶχε ὀργανωθῆ, κατά τή διάρκεια τοῦ ἀγῶνα ὑπηρεσία μεταγγίσεως αἵματος, ἀπ’ τόν Ἐρυθρό Σταυρό τῆς Ἑλλάδος. Εἶχα καί ἕναν φίλο γιατρό, σ’αὐτή τήν ὑπηρεσία, λοιπόν πήγαινα κάπου-κάπου νά τόν δῶ καί νά τά ποῦμε. 

Το ξυπόλυτο Τάγμα (ολόκληρη η ταινία)

Στο τέλος της ανάρτησης, όλη η ταινία από το youtube. Μία άγνωστη ελληνική ταινία, που ήταν η πρώτη που διακρίθηκε σε διεθνές φεστιβάλ. 

«Αν είχες γυρίσει αυτή την ταινία προτού γυρίσω εγώ τον «Κλέφτη των ποδηλάτων» τότε σήμερα θα ήσουν εσύ ο Ντε Σίκα!».

Βιτόριο Ντε Σίκα (προς τον Γκρεγκ Τάλλας, όταν είδε το 1955 το «Ξυπόλητο Τάγμα» στο Φεστιβάλ του Εδιμβούργου)

Το «Ξυπόλητο Τάγμα» είναι η αληθινή ιστορία 160 παιδιών, που η δράση τους πήρε διαστάσεις μύθου όταν διώχτηκαν από τα ορφανοτροφεία της Θεσσαλονίκης από τους Ναζί κατακτητές στα χρόνια της κατοχής του Bʼ Παγκοσμίου Πολέμου.

Οι Γερμανοί αδειάζουν τα δημόσια κτίρια και τα επιτάσσουν. Ανάμεσα σε αυτά τα κτίρια είναι και αρκετά ορφανοτροφεία. Τα ορφανά πετάγονται στο δρόμο.

ΤΑ ΑΞΙΑ ΤΕΚΝΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ - ΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΕΠΟΥΣ ΤΟΥ 1940

Έχει λεχθεί και είναι φυσικά αλήθεια αναμφισβήτητη ότι τα έθνη και οι λαοί, δεν πορεύονται την οδό των πεπρωμένων τους ως δια μαγείας και από μόνοι τους. Καθοδηγούνται από πρόσωπα που ζουν οι ίδιοι την ζωντανή παράδοση του τόπου τους, όντας οι ίδιοι γνήσια τέκνα του λαού που προΐστανται.

Εν όψει της επετείου του ηρωικού έπους του 1940, και μετά από εβδομήντα ακριβώς χρόνια (τώρα 79), επάνω στην πραγματικότητα των ανθρώπων που καθοδηγούν τα έθνη, θα χαράξουμε κάποιες σκέψεις, όχι βεβαίως για να μας καταλάβει πνεύμα καταθλίψεως, αλλ’ αντιθέτως να συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε χρέος, αφ’ ενός μεν να απορρίψουμε τους σύγχρονους γραικύλους, αφ’ ετέρου δε, να αναζητήσουμε και να αναδείξουμε τις φωτεινές αυτές προσωπικότητες που βιώνουν και εμπνέουν τα αιώνια Ιδανικά της φυλής μας: Ορθοδοξία, Πατρίδα και Οικογένεια.

Η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΗΣ 28ΗΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 (Δίδαγμα: Η ενότης του Ελληνικού Λαού)

Γράφει ο Ιωάννης Ασλανίδης 

- Σύσσωμος ο Ελληνισμός θα εορτάσει κι’ εφέτος την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου του 1940. Μετά από 78 χρόνια το Ελληνικό έθνος ξαναζωντανεύει και ξαναζεί την αλησμόνητη εποχή του 1940-41. 

- Στο σημερινό λίαν περιληπτικό επετειακό δημοσίευμά μας, δεν θα εξιστορήσουμε τα δραματικά γεγονότα της εποχής εκείνης, ως και τους ανδρείους και ηρωικούς αγώνες της γενιάς του 1940 των Ελλήνων. Αλλά! στοιχειωδώς θ’ αναφέρω στα λεχθέντα των ηγετών και πρωταγωνιστών της εποχής εκείνης, για μια τελική αυτοκριτική που είναι η «λυδία λίθος» που ξεχωρίζει την σοβαρότητα από την φθήνια, την ανθρώπινη ποιότητα από την ιδιοτέλεια και τη ναρκισσιστική ευτέλεια. 

Ἕνα θαῦμα ἔζησαν οἱ στρατιῶτες τοῦ 51ου τάγματος στὴν κορυφογραμμὴ Ροντένη

Ἀπὸ τὶς 22 Ἰανουαρίου καὶ κάθε βράδυ στὶς ἐννέα καὶ εἴκοσι ἀκριβῶς, τὸ βαρὺ πυροβολικὸ τῶν ἀντιπάλων ἄρχιζε βολὴ ἐναντίον τοῦ τάγματος. Ὁ ἐκνευρισμὸς καὶ οἱ ἀπώλειες ἦταν πολλές. 

Οἱ τολμηροὶ ἀνιχνευτὲς δὲν μποροῦσαν νὰ ἐντοπίσουν τὰ ἐχθρικὰ πυροβόλα, προφανῶς γιατί κάθε βράδυ οἱ ἀντίπαλοι τὰ μετακινοῦσαν. Ἡ κατάσταση ἦταν πιεστική. Ἕνα βράδυ τοῦ Φεβρουαρίου ἀκουστήκανε πάλι τὰ ἐχθρικὰ κανόνια. 

«Παναγιά μου, βοήθησέ μας, σῶσε μας», φώναξε ἐντελῶς αὐθόρμητα ὁ ταγματάρχης Πετράκης. Ἀμέσως στὸ βάθος πρόβαλε ἕνα φωτεινὸ σύννεφο καὶ σιγὰ-σιγὰ δημιουργήθηκε κάτι σὰν φωτοστέφανο καὶ ἐμφανίστηκε ἡ μορφὴ τῆς Παναγίας, ἡ ὁποία ἄρχισε νὰ γέρνει πρὸς τὴ γῆ καὶ.... στάθηκε σὲ ἕνα φαράγγι. Ὅλοι στὸ τάγμα μόλις εἶδαν τὸ θαῦμα, ρίγησαν.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2019

Αγία Σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου εν Βλαχερνώ και επέτειος του «ΟΧΙ»

Σκέπη σου, Ἁγνή, σκέπεις καὶ περιθάλπεις

Τοὺς πίστει ἀφορῶντας πρὸς σέ, Παρθένε.

Μητρὸς Θεοῖο Σκέπη Ἑλλάδα θειόφρονα καλύπτει.

Διαβάζουμε: «Τῇ αὕτῃ ἡμέρᾳ τὴν ἀνάμνησιν ποιούμεθα τῆς Ἁγίας Σκέπης τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας ἤτοι τοῦ ἱεροῦ αὐτῆς Μαφορίου, τοῦ ἐν τῷ σορῷ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῶν Βλαχερνῶν, ὄτε ὁ Ὅσιος Ἀνδρέας ὁ διὰ Χριστὸν σαλὸς κατεῖδεν ἐφηπλωμένην αὐτὴν ἄνωθεν καὶ πάντας τοὺς εὐσεβεῖς περισκέπουσαν».

Ποια είναι η ουσία της Ορθοδόξου Παραδόσεώς μας - Πρωτοπρ. Ιωάννου Σ. Ρωμανίδου (+)

Το θέμα τώρα είναι ποια είναι η ουσία της Ορθοδόξου Παραδόσεως. Η Ορθόδοξη παράδοσι προσφέρει μέθοδο θεραπείας του νοός του ανθρώπου, δηλαδή της ψυχής του. 

Η θεραπεία αυτή έχει δύο φάσεις, όπως είπαμε, τον φωτισμό και την θέωσι. Η θέωσις, δηλαδή η θεοπτία, είναι η εγγύησις της θεραπείας, της πλήρους θεραπείας. 

Αυτή η θεραπευτική μέθοδος, η θεραπευτική αγωγή, που προσφέρει η Ορθόδοξος παράδοσις, παραδίδεται (εξ ου και παράδοσις) από γενεά σε γενεά με φορείς ανθρώπους, οι οποίοι έφτασαν στον φωτισμό και στην θέωσι και έγιναν θεραπευτές για τους άλλους. 

Δεν είναι δηλαδή απλή μεταβίβασις γνώσεων από τα βιβλία, αλλά μεταβίβασις και διαδοχή εμπειρίας, της εμπειρίας του φωτισμού και της εμπειρίας της θεώσεως.

Ἐτήσιο μνημόσυνο τοῦ ἐθνομάρτυρα Κωνσταντῖνου Κατσίφα στὰ σύνορα τῆς Κακαβιᾶς (Φωτογραφίες)

Γράφει ὁ Γιάννης Κατσέας

Χθὲς ἦταν μιὰ μαῦρη μέρα γιὰ ὅλο τὸν Ἑλληνισμὸ καὶ ὄχι μόνο γιὰ αὐτὸν τῆς Βορείου Ἠπείρου.

Ἕνα σπάνιο ΠΑΛΛΗΚΑΡΙ, ΕΛΛΗΝΑΣ ὡς τὸ μεδούλι ἔπεσε πέρισυ ἀνήμερα τῆς Ἐθνικῆς μας ἐορτῆς δολοφονημένος ἀπὸ τὰ πυρὰ τῶν ἀλβανῶν τῆς RENEA.

Ὁ λόγος ?

Ἁπλούστατος γιὰ αὐτοὺς, ἀλλὰ γιὰ ὅλον τὸν πολιτισμένο κόσμο ἦταν καὶ θὰ εἶναι μιὰ στυγνὴ δολοφονία ποὺ προκλήθηκε ἀπὸ τὴν ἀγάπη ποὺ εἶχε ὁ Κωνσταντὴς Κατσίφας γιὰ τὴν μητέρα Πατρίδα.