Διήγηση Στυλιανοῦ…:
«Στίς 27‒9‒2001 ἔπαθα ἕνα βαρύ ἐγκεφαλικό ἐπεισόδιο (θρομβωτικό) καί τό ἀριστερό χέρι καί πόδι ἦταν σέ πλήρη ἀκινησία. Ὁ λόγος μου ἦταν ἀργός καί ὄχι σταθερός. Ἔμεινα στό Νοσοκομεῖο δέκα μέρες καί ὕστερα πῆγα στό σπίτι. Κατά τό τέλος Δεκεμβρίου τοῦ ἰδίου ἔτους ἄρχισα νά σηκώνωμαι καί νά κυκλοφορῶ μέ μπαστούνι.
»Στίς 9‒1‒2002 καί ἐνῶ ἔκανα ἀντιπηκτική ἀγωγή, παθαίνω τό δεύτερο ἐγκεφαλικό ἐπεισόδιο καί ταυτόχρονα πνευμονική ἐμβολή. Πάλι τό ἀριστερό χέρι καί πόδι μένουν χωρίς κίνηση. Οἱ γιατροί λένε ὅτι δέν ὑπάρχει σωτηρία γιά μένα. Μ᾽ αὐτή τήν ἀγωγή δέν δικαιολογεῖται ὁ θρόμβος πού προκάλεσε τό ἐγκεφαλικό καί τήν πνευμονική ἐμβολή. Βρίσκομαι καί πάλι στό ΑΧΕΠΑ στό κρεββάτι τοῦ πόνου.
