Μια αδιανόητη κίνηση έκανε η υπουργός Παιδείας, Νίκη Κεραμέως, κατά τη διάρκεια της επίσκεψης της στην Ξάνθη, καθώς πέταξε κάτω την ελληνική σημαία σαν σκουπίδι και την παράτησε εκεί!
Η συγκεκριμένη κίνηση έλαβε χώρα σε εκδήλωση για τα αποκαλυπτήρια μνημείου για τους Εβραίους της Ξάνθης που εξοντώθηκαν από τους ναζί.
Ο κος Βαθιώτης αποκάλυψε ότι σε συνάντηση που είχε με κάποιους λαμπρούς, όπως τους χαρακτήρισε, δικαστές, ενημερώθηκε ότι, αν και υπάρχουν τμήματα που αποτελούνται από ανεμβολίαστους δικαστές, δεν έχουν χρεωθεί ποτέ υπόθεση υγειονομικού.
“Μπορεί αυτή τη στιγμή το σύστημα να μην είναι ανεξάρτητο και να
έχουμε δικαστική δικτατορία, αλλά έχουμε ευτυχώς και κάποιους λαμπρούς
δικαστές.
Μια φτωχιά χήρα, που επαιτούσε από σπίτι σε σπίτι, χτύπησε κάποτε και την πόρτα ενός πολύ πλουσίου. Της άνοιξε ο πλούσιος και η χήρα του είπε:
- Με συγχωρείτε, είμαι χήρα και άρρωστη! Έχω και 3 παιδιά. Αν νομίζετε και μπορείτε, βοηθήστε με, σας παρακαλώ.
Ο πλούσιος έψαξε να της δώσει κάτι, αλλά δεν βρήκε τίποτα.
- Με συγχωρείτε, της είπε, αλλά δεν κρατώ τίποτα στο σπίτι.
Η χήρα τον ευχαρίστησε και πήγε να φύγει, όταν ο πλούσιος της είπε:
- Περίμενε!
Στην πόλη Λένινγκραντ, σήμερα η πόλη αυτή λέγεται Αγία Πετρούπολη, ζούσε μια ευσεβής γυναίκα, η Ελισάβετ Εφίµοβνα Χµελέβα. Με το κουπόνι του ψωμιού της μπορούσε κάθε μέρα να αγοράζει από τον φούρνο 400 γραμμάρια ψωμί.
Το 1941, στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το Λένινγκραντ πολιορκήθηκε από τους Γερμανούς για 900 ημέρες, δηλαδή για δυόμιση περίπου χρόνια. Όταν άρχισε η πολιορκία τα τρόφιμα γίνανε δυσεύρετα και τα κουπόνια του ψωμιού, που κρατούσαν στα χέρια τους οι κάτοικοι, ήτανε πια άχρηστα.
Μια μέρα, η Ελισάβετ άδικα προσπάθησε γυρνώντας ολόκληρη σχεδόν την πόλη να βρει λίγο ψωμί. Οι διαδόσεις πως τάχα σε «κάποια» γειτονιά «κάποιος» φούρνος είχε βρει αλεύρι κι έψησε ψωμί αποδείχτηκαν πως ήταν όλες ψεύτικες.
Το ShadowGate διαθέτει δύο πληροφοριοδότες, την Tore και τον Patrick Bergy, οι οποίοι περιγράφουν ένα δίκτυο κυβερνητικών εργολάβων στην Κοινότητα Πληροφοριών, με πρόσβαση στο δίκτυο παρακολούθησης της NSA και τα προγράμματα AI, που αξιοποιούν αυτές τις πληροφορίες για να εκβιάσουν και να ελέγξουν πολιτικούς και άλλους ισχυρούς ανθρώπους.
Αυτοί οι προδότες της παγκοσμιοποίησης είναι οι κύριοι διαχειριστές του πολέμου τέταρτης γενιάς που διεξάγεται εναντίον του αμερικανικού λαού τη στιγμή που μιλάμε. Πρόκειται για πραγματικές προσωπικότητες, κρυμμένες στα παρασκήνια, των οποίων τα ονόματα δεν βγαίνουν ποτέ, αλλά θα έπρεπε.
Ο κρυφός γελαστός άγιος τού Αιγάλεω!!!
Γέροντας Ευμένιος Σαριδάκης: ο άγιος φίλος των λεπρών
Ο π. Ευμένιος γεννήθηκε το 1931 στην Εθιά Μονοφατσίου του νομού Ηρακλείου Κρήτης και ήταν το όγδοο παιδί μιας φτωχής & πιστής οικογένειας. Έγινε μοναχός σε ηλικία 17 χρονών, αγωνίστηκε για την καλλιέργεια της ψυχής του με αγάπη και προσευχή και δοκιμάστηκε σκληρά και από την ασθένεια της λέπρας, αλλά και αργότερα, ενώ ήταν ήδη ιερέας, από δαιμονική επιρροή, με την οποία βασανίστηκε ψυχοσωματικά και ελευθερώθηκε μετά από πολλές προσευχές, αγρυπνίες και εξορκισμούς σε μοναστήρια της Κρήτης, όπως στις μονές Κουδουμά και Παναγίας Καλυβιανής (δες παρακάτω).
Η λέπρα τον έφερε στο Νοσοκομείο Λοιμωδών στην Αγία Βαρβάρα Αθηνών. Εκεί θεραπεύτηκε αλλά, βλέποντας τον ανθρώπινο πόνο, αποφάσισε να παραμείνει στο Νοσοκομείο ως ιερέας, για να βοηθήσει όσο μπορούσε την ανακούφιση των συνανθρώπων του! Εκεί λοιπόν “θα αρχίσει το ποιμαντικό του έργο, που μπροστά του γονατίζουν οι έχοντες θεολογικά πτυχία και εκκλησιαστικά αξιώματα”.
Όχι! Μη το βάλεις αυτό μέσα στο μυαλό σου! Με την εξομολόγηση, δεν τελείωσαν όλα! Αντίθετα, από εκεί και πέρα αρχίζει ο μεγάλος άγιος αγώνας για ευαρέστηση του Κυρίου.
Με την εξομολόγησή σου, έκαμες μια δήλωση στον Θεό, ότι αποτάσσεσαι τον σατανά και τα έργα του. Το δήλωσες δυνατά και δυναμικά. Καί το υποσχέθηκες ότι τώρα πιά θα ζείς με αρχηγό σου τον Χριστό.
Θυμήσου ότι: Όταν ένας άνθρωπος ζεί περιορισμένος και δεμένος στο σπίτι του και στην δουλειά του, κανέναν δεν ενοχλεί· και κανένας δεν τον φοβάται.
Μα αν τύχει και μπεί σε επαναστατική ομάδα, όλοι αρχίζουν και τον τρέμουν! Το ίδιο παθαίνει ο διάβολος, όταν ένας άνθρωπος επαναστατώντας εναντίον του, γίνεται πρόκληση και για άλλους πολλούς να τον μιμηθούν.
Βρέθηκα στη θάλασσα για πρώτη φορά πέντε χρονών, τότε που στους γονείς μου είχαν δώσει από τη δουλειά τους κουπόνι διακοπών στο Σότσι. Ο καιρός κάθε μέρα μας έκανε να το χαιρόμαστε πολύ. Η διάθεση ήταν υπέροχη, και πώς μπορεί να ήταν αλλιώς, όταν ο μπαμπάς και η μαμά είναι δίπλα, όταν γύρω μου όλοι γελάνε, κολυμπάνε στη θάλασσα, τρώνε παγωτό, παίζουν μπάλα…
Μετά από μερικές μέρες διακοπών, ένιωσα ότι έχω εξοικειωθεί πολύ με το νερό, αν και δεν ήξερα να κολυμπώ. Με το που οι γονείς μου αφαιρέθηκαν για ένα δευτερόλεπτο, μπήκα μόνη μου στη θάλασσα. Αποφάσισα ότι δεν είναι αρκετό να μείνω στα ρηχά και άρχισα να απομακρύνομαι από την ακτή. Ένα βήμα, δεύτερο, είναι ακίνδυνα. Τα πόδια μου νιώθουν το βυθό. Προχωρώ παραπέρα, το νερό φτάνει στους ώμους. Κάτι μου ψιθύριζε: «Σταμάτα!». Όμως, ήθελα τόσο πολύ να είμαι αυτόνομη και ενήλικη… Λέω στον εαυτό μου: «Είμαι αθλήτρια ενόργανης γυμναστικής και δε φοβάμαι καθόλου τη δοκό, τους ασύμμετρους ζυγούς ούτε τον αυστηρό προπονητή. Είμαι τόσο θαρραλέα! Και η γλυκιά θάλασσα δεν μπορεί να προκαλέσει πόνο, δεν μπορεί να με μαλώσει». Προχωρώ.
Το διαβατήριο εμβολίου δεν φεύγει εύκολα από τις ζωές μας!
Παρατηρήσατε όμως κάτι;;;
Από τόπο σε τόπο, από χώρα σε χώρα το ονομάζουν “πράσινη άδεια εισόδου” ή “πράσινο διαβατήριο”!
Γιατί;
Εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης στις ΗΠΑ, θεωρούν πως αυτά τα διαβατήρια εμβολίων είναι το Κινεζικό πιστωτικό κοινωνικό σύστημα κάτω από άλλο ψευδώνυμο.
Αναφέρεται χαρακτηριστικά:
