Ἡ Αἴγυπτος ὑπῆρξε ἡ κοιτίδα τοῦ μοναχισμοῦ στοὺς πρωτοχριστιανικοὺς χρόνους. Μεγάλες ἀσκητικὲς μορφὲς λάμπρυναν τὸν αἰγυπτιακὸ μοναχισμό. Ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς ὑπῆρξε ὁ ἅγιος Ἰσίδωρος ὁ Πηλουσιώτης. Μιὰ ὄντως μεγάλη προσωπικότητα τοῦ ὀρθοδόξου μοναχισμοῦ, ὁ ὁποῖος συνδύασε ἄριστα στὸ πρόσωπό του τὴν ἀσκητικότητα καὶ τὴν Θεολογία.
Καταγόταν ἀπὸ τὴν κάτω Αἴγυπτο. Γεννήθηκε τὸ 350 κοντὰ στὸ Πηλούσιο ὄρος καὶ γι᾿ αὐτὸ ἔλαβε τὴν προσωνυμία Πηλουσιώτης καὶ τὸ ὁποῖο βρισκόταν στὸ βορειοανατολικὸ ἄκρο τοῦ Δέλτα τοῦ Νείλου. Οἱ γονεῖς του, ἐνάρετοι, πιστοὶ καὶ εὐγενεῖς, τὸν μεγάλωσαν μὲ τὴν εὐσέβεια. Ἔχοντας δὲ τὴν οἰκονομικὴ εὐχέρεια, τοῦ ἔδωσαν σπουδαῖα μόρφωση. Τὰ πρῶτα γράμματα τὰ ἔμαθε στὴν γενέτειρά του. Κατόπιν, περὶ τὸ 370, πῆγε στὴν Ἀλεξάνδρεια, ὅπου φοίτησε στὶς ἐκεῖ ὀνομαστὲς φιλοσοφικὲς σχολές. Σπούδασε Θεολογία στὴν περίφημη Κατηχητικὴ Σχολὴ τῆς Ἀλεξάνδρειας, ὅπου δάσκαλός του ὑπῆρξε ὁ μεγάλος ἐκκλησιαστικὸς Θεολόγος καὶ δάσκαλος Δίδυμος ὁ Τυφλός. Σπούδασε τὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ γραμματεία καὶ μελέτησε σὲ βάθος τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ τοὺς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας. Ὑπῆρξε ἰδιαιτέρως θαυμαστὴς τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου (354-407) καὶ μελετητὴς τῶν ἔργων του. Τὸν ὑποστήριξε μάλιστα κατὰ τὴν διένεξή του μὲ τὸν Πατριάρχη Θεόφιλο (+412) καὶ ἐργάστηκε γιὰ τὴν ἀποκατάστασή του στὴν Ἀλεξάνδρεια.