Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος
Ἄλλο ἕνα θαῦμα,
δοξαστικὸ τῆς θεότητος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἑορτάζομε τὴν Κυριακὴ τοῦ Τυφλοῦ. Ὡς
γνωστόν, οἱ τρεῖς πρῶτες ἀναστάσιμες Κυριακὲς εἶχαν ὡς κέντρο τὴν ἀπόδειξη τῆς Ἀναστάσεως
τοῦ Κυρίου. Οἱ τρεῖς ἑπόμενες, τοῦ Παραλύτου, τῆς Σαμαρείτιδος, τοῦ Τυφλοῦ, εἶναι
Κυριακὲς ποὺ μαρτυροῦν τὴν θεότητά Του.
Πράγματι, ὁ
Κύριος ἐπιλέγει τοὺς ἀσθενεῖς καὶ τοὺς ἁμαρτωλούς, τοὺς ταπεινοὺς καὶ τοὺς ἀσήμους,
γιὰ νὰ διατρανώσῃ στὸν κόσμο τὴν δόξα Του. Ἕνας χρόνια ἀσθενὴς καὶ ξεχασμένος ἀπὸ
τοὺς συνανθρώπους του παράλυτος, μιὰ ἐξόχως ἁμαρτωλὴ καὶ στιγματισμένη ἀπὸ τὸν
κύκλο της γυναῖκα, ἕνας ἐπαίτης τυφλός «διὰ τὰς ἁμαρτίας αὐτοῦ ἢ τῶν
γονέων του», κατὰ τὴν λαϊκὴ ἀντίληψη, εἶναι γιὰ τὸν Χριστὸ οἱ καλύτεροι ὁμολογητὲς
καὶ μάρτυρες τῆς θεϊκῆς Του δόξας.
Σταδιακὰ καὶ
μεθοδικά, ὅπως ἔκανε καὶ μὲ τὴν Σαμαρείτιδα, ἐπιλέγει ὀ Κύριος νὰ κάνῃ τὴν ἀποκάλυψή
Του στὸν τυφλό. Πρῶτα τοῦ χαρίζει τὸ φῶς τῶν ὀφθαλμῶν του καὶ ὅταν βλέπῃ ὅτι τὸ
«ἀντέχει», τότε τοῦ ἀνοίγει καὶ «τὰς κόρας τῆς ψυχῆς». Πάντοτε διπλῆ ἡ θεραπεία
ποὺ παρέχει ὁ πανάγαθος Σωτήρας. Ἄλλωστε, ποιά ἀξία θὰ εἶχε ἡ σωματικὴ ὅραση, ἐὰν
δὲν συνοδευόταν ἀπὸ τὴν ἴαση καὶ τὸν φωτισμὸ τῆς ψυχῆς;