Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο Δωδεκάλογος της Αποχής

Σχόλιο Πᾶνος: Ἡ δημοσίευση αὐτοῦ τοῦ ἄρθρου δὲν ἔχει ἀπολύτως κανέναν σκοπὸ ἀπὸ τὸ ἱστολόγιό μας νὰ παροτρύνη κάποιον/α στὸ νὰ ψηφίσῃ ἤ ὄχι.

Γιὰ τὸν σκοπὸ τῆς ἀναρτήσεως αὐτῆς, διαβᾶστε παρακαλῶ ἐδῶ: Ψηφίζουμε ἤ ἀπέχουμε;

__________________________________

 

Γράφει ο Δημήτριος Νικ. Δασκαλάκης, Δικηγόρος Αθηνών

 

Διαβάτη, δεν υπάρχει δρόμος,

το δρόμο τον φτιάχνεις προχωρώντας..

Στίχος από το ποίημα «Caminante, no hay camino» του Ισπανού ποιητή Αντόνιο Ματσάδο (1875-1939)

 

Ύστερα από θερμή παράκληση εκατοντάδων αναγνωστών που ζήτησαν μετ’ επιτάσεως μία συνοπτική αναφορά των λόγων αποχής από τις επικείμενες εθνικές εκλογές, ικανοποιώντας την επιθυμία τους, παραθέτω εν συντομία αμέσως πιο κάτω τους δώδεκα κυριότερους λόγους:

1.

ΑΠΕΧΩ, ΕΠΕΙΔΗ η εκλογική διαδικασία έχει παύσει προ πολλού να υπηρετεί την Δημοκρατία, την Αλήθεια και την Δικαιοσύνη και χρησιμοποιείται από το νεοταξίτικο πολιτικό σύστημα εξουσίας ως συνταγματικό άλλοθι για την νομιμοποίηση της Φαυλοκρατίας και της Κομματοκρατίας.

2.

ΑΠΕΧΩ, ΕΠΕΙΔΗ έχω κατανοήσει ότι ο αληθινός σκοπός της εκλογικής διαδικασίας δεν είναι η ανάδειξη της επόμενης κυβέρνησης που θα λογοδοτεί στον λαό (λαϊκή κυριαρχία) αλλά η επωφελέστερη εκπροσώπηση των (εγχώριων και ξένων) οικονομικών συμφερόντων στο ανώτατο κυβερνητικό επίπεδο που χρησιμοποιούν, ως άβουλα υποχείριά τους, πολιτικές μαριονέτες.

3.

ΑΠΕΧΩ, ΕΠΕΙΔΗ έχω συνειδητοποιήσει ότι η ψήφος μου δεν αποτυπώνει μόνο την κομματική μου προτίμηση αλλά συνιστά επιπλέον ψήφο εμπιστοσύνης στο άθλιο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα εξουσίας που οδήγησε στο ξεπούλημα της Μακεδονίας, στην οικονομική εξαθλίωση, στην ψηφιακή ζητιανιά, στην δημογραφική αλλοίωση, στην ερημοποίηση της ελληνικής υπαίθρου και, το χειρότερο, στην κατεδάφιση των πνευματικών και ηθικών αξιών του Ελληνικού λαού. Καθώς πλέον γίνεται εμφανές ότι η συντριπτική πλειονότητα του λαού (ειδικά των νέων ανθρώπων) απορρίπτει οικεία βουλήσει κάθε τι ελληνικό και ορθόδοξο στην πυρά του μεσαιωνικού σκοταδισμού.

4.

ΑΠΕΧΩ, ΕΠΕΙΔΗ έχω κατανοήσει ότι η διαίρεση των πατριωτικών δυνάμεων εξυπηρετεί εκ του αποτελέσματος το νεοταξίτικο πολιτικό σύστημα διακυβέρνησης καθώς η έκφραση εκλογικής προτίμησης στα μικρότερα κόμματα νανουρίζει γλυκά την συνείδηση των πατριωτών ψηφοφόρων ότι δήθεν αντιστάθηκαν στην αντίχριστη παγκοσμιοποίηση, ενώ την ίδια στιγμή αποδέχονται παθητικά και αδιαμαρτύρητα την ψηφιακή επιτήρηση, «μπαίνοντας» σε ηλεκτρονικές πλατφόρμες δεδομένων, προκειμένου να καταχωρίζουν την τρέχουσα υγειονομική τους κατάσταση και να μην χάσουν το τελευταίο «pass» που κυκλοφορεί στην αγορά.

5.

ΑΠΕΧΩ, ΕΠΕΙΔΗ έχω αντιληφθεί ότι η άρνησή μου να συμμετέχω στο «θεατρινίστικο πανηγυράκι» των εκλογών είναι το πρώτο αλλά αποφασιστικό βήμα για το «ξήλωμα» του μιντιοκρατούμενου και διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος διακυβέρνησης, χωρίς ωστόσο να φοβάμαι να κολυμπήσω εξερευνώντας τα αχαρτογράφητα νερά της Ελευθερίας.

6.

ΑΠΕΧΩ, ΕΠΕΙΔΗ υποπτεύομαι ότι όλη αυτή η πολεμική κατά του ελεύθερου δικαιώματος της αποχής αποσκοπεί στον μαζικό εγκλωβισμό των πολιτών στην εκλογική διαδικασία, μέσω της οποίας θα νομιμοποιηθούν οι πολιτικές επιλογές και αποφάσεις της επόμενης (συγ)κυβέρνησης η οποία θα επιχειρήσει μετά τις εκλογές να πείσει τον Ελληνικό λαό ότι η προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για την οριστική επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών –θέτοντας στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης και τις παράλογες τουρκικές αξιώσεις και διεκδικήσεις– συνιστά πολιτική ρεαλιστική πρόταση.

7.

ΑΠΕΧΩ, ΕΠΕΙΔΗ δεν επιθυμώ ούτε κατ’ ελάχιστον να ταυτιστώ με τον χαμογελαστό τύραννό μου κ. Μητσοτάκη, ο οποίος προέτρεψε τους πολίτες να προσέλθουν στις κάλπες, ψηφίζοντας ό,τι θέλουν, αρκεί να μην απέχουν! Επειδή και ο ανάποδος κόσμος έχει τις ελάχιστες εξαιρέσεις του, ο κ. Μητσοτάκης σε μια σπάνια κρίση ειλικρίνειας, εκπροσωπώντας το πολιτικό σύστημα εξουσίας που τρομοκρατήθηκε στο άκουσμα και μόνο της αποχής, κάλεσε τους νέους να μην απέχουν. Άραγε εκείνοι οι πολίτες που «διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους» εξαπολύοντας μύδρους κατά του δικαιώματος της αποχής, πώς αισθάνονται βλέποντας τον εαυτό τους να συμπίπτει με την πολιτική θέση του απερχόμενου πρωθυπουργού;

8.

ΑΠΕΧΩ, ΕΠΕΙΔΗ η αποχή μου δεν συνιστά μόνο μια ύψιστη πολιτική πράξη δημοκρατικής ευαισθησίας, αλλά είναι ταυτόχρονα και μια βαθιά πνευματική στάση ζωής που απομακρύνει τον ορθόδοξο πατριώτη πολίτη από την άγονη και στείρα κομματική αντιπαράθεση και τον θωρακίζει από τις ψευδείς πολιτικές υποσχέσεις και τις φρούδες ελπίδες που σκορπά ανέξοδα το εωσφορικό σύστημα άσκησης εξουσίας.

9.

ΑΠΕΧΩ, ΕΠΕΙΔΗ έχω κουραστεί να με θεωρεί το πολιτικό σύστημα υπεύθυνο πολίτη μία φορά κάθε τέσσερα χρόνια, ενώ τον υπόλοιπο χρόνο με υποτιμά και μου συμπεριφέρεται σαν να είμαι βρεφοποιημένος πολίτης, ο οποίος χρήζει διαρκούς επιτήρησης και χειραγώγησης.

10.

ΑΠΕΧΩ, ΕΠΕΙΔΗ έχω κατανοήσει ότι το διεφθαρμένο και διαπλεκόμενο πολιτικοοικονομικό σύστημα εξουσίας αξιοποιεί με μεγάλη επιδεξιότητα και ραδιουργία τα εκ δεξιών και εξ ευωνύμων πολιτικά τεχνάσματα, προκειμένου να αιχμαλωτίσει τους πολίτες στην απατηλή ψευδαίσθηση της εκλογικής συμμετοχής. Ψηφίζοντας ο πολίτης τα συστημικά πολιτικά κόμματα, δηλώνει την εκούσια συμμόρφωσή του στην αντίχριστη νεοταξίτικη ατζέντα που αυτά προωθούν. Ψηφίζοντας ο πολίτης τα αντισυστημικά κόμματα υπολαμβάνει εσφαλμένα ότι μπορεί να προκαλέσει πολιτική αλλαγή, στην πραγματικότητα όμως εγκλωβίζεται σε ένα πολιτικό σούπερ μάρκετ, στα ράφια του οποίου υπάρχουν πολλές «δελεαστικές επιλογές», όλες όμως έχουν λάβει την προέγκριση του κεντρικού διαχειριστή του συστήματος, δηλαδή του αόρατου μαριονετίστα.

11.

ΑΠΕΧΩ, ΕΠΕΙΔΗ μπορώ με τα μάτια της ψυχής μου να διακρίνω ότι η εκλογική διαδικασία είναι το βολικό άλλοθι της μεταλλαγμένης δημοκρατίας, στο όνομα της οποίας η εκάστοτε κυβερνητική εξουσία κατασπαράζει τα δικαιώματα και τις ελευθερίες του λαού, υποστηρίζοντας αναιδώς ότι εκφράζει την βούληση των πολιτών!

12.

ΑΠΕΧΩ, ΕΠΕΙΔΗ έχω συνειδητοποιήσει ότι η (δ)εμμονική επιβολή της ανθρωποκτόνου πολιτικής που σχεδιάζεται με αξιοθαύμαστη επιμέλεια και μεθοδικότητα από την αντίχριστη υπερεθνική ελίτ, με σκοπό την πνευματική υποδούλωση της ανθρωπότητας, δεν ανατρέπεται με την εύκολη και ανώδυνη λύση της αντισυστημικής ψήφου στα μικρότερα κόμματα και ακολουθώντας παράλληλα τις επιταγές της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, αλλά εφαρμόζοντας με πνευματική διάκριση και σοφία το Θέλημα του Θεού στην ζωή μου και ομολογώντας έμπρακτα και με θυσιαστικό φρόνημα στην καθημερινότητά μου, την αγάπη μου στον Χριστό και στην πατρίδα μου.

Και ας έχουμε πάντοτε κατά νου αυτό που είχα αναφέρει στο αμέσως προηγούμενο κείμενό μου για την αποχή¹, ότι δηλαδή η συνειδητή στάση της αποχής συνιστά ηρωική πράξη αντίστασης κατά της κοινοβουλευτικής δικτατορίας που ισοδυναμεί με το γράψιμο ενός συνθήματος στον τοίχο εναντίον του σκληροτράχηλου  στρατιωτικού καθεστώτος.

__________________________________

1. H αποχή από τις εκλογές ως ύψιστη πολιτική πράξη δημοκρατικής αυτοσυνειδησίας των Ελλήνων πολιτών

 Πηγή:https://kvathiotis.substack.com/

 «Πᾶνος»