Εκείνο που προκαλεί αφόρητη θυμηδία αλλά και κατά πάντα δικαιολογημένη αγανάκτηση είναι η υπό του μητροπολίτου χρήση του όρου "παρεκκλησιαστικός".
Εξ όσων έχω αναγνώσει σε εκκλησιαστικά έντυπα της δεκαετίας του 70 τον αδόκιμο και προβληματικό αυτόν όρο, νεολογισμό κατ ουσίαν, εισήγαγε ένας κοιμηθείς επίσκοπος με σκοπό να αποδομήσει τις ιεραποστολικές αδελφότητες. Έκτοτε, δίκην παπαγάλου, διάφορα πρόσωπα, ποιμένες και ποιμαινόμενοι, καθώς και κάποια "μπουμπούκια" του δημοσιογραφικού βόθρου , τον αναπαράγουν, επιδιώκοντας , κατ αυτόν τον τρόπο, οι δυστυχείς και ταλαίπωροι, να πλήξουν ανθρώπους και συλλογικότητες με φόβο Θεού, ανιδιοτέλεια, αυταπάρνηση και ιεραποστολικό ζήλο , που αποτελούν κάρφος στους πονηρούς οφθαλμούς τους και αδυσώπητο έλεγχο για τη συνείδησή τους.
Και στους άκρω δακτύλω αψαμένους και γνώστες του Κανονικού Δικαίου τυγχάνει γνωστό ότι κάποιο πρόσωπο ή ομάδα προσώπων ή είναι εντός της Εκκλησίας, δηλαδή "εκκλησιαστικό" ή εκτός της Εκκλησίας, δηλαδή "εξωεκκλησιαστικό".
Προφανώς ο όρος "παρεκκλησιαστικός", πλάστηκε προς δημιουργία εντυπώσεων και εξυπηρέτηση σκοπιμοτήτων.
Και στην προκειμένη περίπτωση ο μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως επιχειρεί, τις οίδεν έναντι ποίων σκοπιμοτήτων και στοχεύσεων, να αποδομήσει στη συνείδηση των μελών του πληρώματος της Εκκλησίας πιστά της μέλη που οργανώθηκαν πολιτευόμενοι προκειμένου να δώσουν ομολογία Χριστού εν μέσω ενός διεφθαρμένου, διεστραμμένου και δαινονόπνευστου πολιτικού συστήματος, συσπειρώνοντας γύρω τους πλειάδα πιστών χριστιανών.
Και αποτόλμησε ο συγκεκριμένος μητροπολίτης , στην ίδια παράγραφο του καταπτύστου κειμένου του, να αναφερθεί στις διεργασίες εντός των κόλπων της μειονότητας του νομού Ροδόπης και στην υποστήριξη από πλευράς μοναστικών παραγόντων και παραγόντων "παρεκκλησιαστικών οργανώσεων", όπως ισχυρίζεται, κάποιων κομμάτων, που προφανώς μυρίζουν λιβάνι και δεν υπηρετούν τη νέα τάξη ...
Στην ίδια παράγραφο του κειμένου του, λοιπόν, αναφέρθηκε σε δύο διαφορετικά πράγματα, δημιουργώντας ανυπόστατες συγκρίσεις και δημιουργώντας τις ανάλογες εντυπώσεις, με προφανή και διόλου δυσδιάκριτο σκοπό να πλήξει τα ελπιδοφόρα αυτά κόμματα.
Και αναρωτιέται ευλόγως κανείς: εάν οι προαναφερθέντες παράγοντες , μοναστικοί και "παρεκκλησιαστικοί" , όπως σκωπτικά τους χαρακτηρίζει, συνιστούσαν σε κάποιους ανθρώπους με τους οποίους καθ οιονδήποτε τρόπο σχετίζονται , να προτιμήσουν στις εκλογές το κυβερνών κόμμα του νεοταξίτη νυν πρωθυπουργού, θα παρενέβαινε προκειμένου να καυτηριάσει κάτι τέτοιο όπως έπραξε στην προκειμένη περίπτωση;;;
Μήπως, λέμε τώρα ..., με την εξόχως ύποπτη αυτή παρέμβασή του εξυπηρετεί το σύστημα της Νέας Τάξης που τις τελευταίες μέρες σκύλιασε επειδή κάποια κόμματα που αντιστρατεύονται τη δυσώνυμη Νέα Τάξη αποκόμισαν ικανό ποσοστό και λίγο έλειψε να μπουν στη Βουλή;
Βούτυρο στο ψωμί των νεοταξιτών αποτελεί η συγκεκριμένη επισκοπική δηλωση-παρέμβαση.
όσα και τόσα πνευματικά εγκλήματα διαπράττονται εδώ και καιρό από τους πολιτικούς εξουσιαστές της πατρίδας μας που την έχουν μετατρέψει, ένεκα της αποοορθοδοξοποιήσεως και του αφελληνισμού της, τον οποίο από μεθόδου και εκ συστήματος απεργάζονται, και τσιμουδιά ο άγιος Αλεξανδρουπόλεως .
Και τώρα που κάποιοι πολέμιοι της Νέας Τάξης, διεκδικούν με αξιώσεις τη δυνατότητα μιας πιο ουσιαστικής παρέμβασης στην επιχείρηση αναστροφής της οικτρής αυτής κατάστασης εξήλθε στον εξώστη της δημοσιότητας υπονομεύοντας τη συγκεκριμένη προοπτική.
Λυπηρό και εξοργιστικό συνάμα, ίσως, όμως, αναμενόμενο για το συγκεκριμένο επίσκοπο και ο νοών νοείτω...
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου