Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας
Ὀκτώβριος τοῦ 2017. Στὸ καραβάκι ἀπὸ Οὐρανούπολή γιὰ Ἅγιο Ὄρος! Ἀπὸ μακριὰ φαίνονται νὰ ἀνεμίζουν τὰ νέα λάβαρα ποὺ ἔστησαν τὰ τεκνία τῆς Γοργοεπηκόου. Μαῦρες σημαῖες ποὺ γράφουν κάτω ἀπὸ πορφυρὸ σὰν αἷμα ἁγίων καὶ ἡρώων Σταυρό: Ἔξω οἱ Ἀντίχριστοι ἀπὸ τὸ Ἅγιο Ὄρος.
Ἄς μὴν φοβόμαστε ἀδελφοὶ τίς λέξεις, ὅταν περιγράφουν κάτι τόσο καταφανές, ἂς μὴν ψάχνουμε βολικὰ καὶ στρογγυλεμένα ὑποκατάστατα γιὰ νὰ χαρακτηρίσουμε τὴν διαχρονικὰ ἀρνησίθεη ἐξουσία...
Ἄχ μπάρμπα Γιάννη Καποδίστρια, στάσου στὰ λόγια τοῦ ἑξαψάλμου, ποὺ τόσο ἀγάπαγες νὰ διαβάζεις ἀξημέρωτα καὶ φώναξε ἀπὸ ἐκεῖ ψηλὰ νὰ πάει παντοῦ τό: ὅτι ἐνεφράγη στόμα λαλούντων ἄδικα! Ὅποιος δὲν συντάσσεται μὲ τὸν Χριστὸ καὶ τὰ δικαιώματά του, εἶναι στὴν ἀντίπερα ὄχθη. Καὶ εἶναι ἀντίχριστος! Οὔτε προοδευτικός, οὔτε ἰδεολόγος, οὔτε φιλελεύθερος, οὔτε δημοκράτης! Εἶναι ἀντίχριστος! Καὶ αὐτὸ δὲν ἀποτελεῖ ὕβρη! Αὐτὴ εἶναι μιὰ ἀρίδηλη θλιβερὴ διαπίστωση, ποὺ τὸν Θεό μας πληγώνει καὶ ξανασταυρώνει! Δὲν μπορεῖς νὰ πιστεύεις λίγο, μὲ μέτρο καὶ περιστασιακά! Δὲν ὑπάρχει μέση. Ἐδῶ ὑπάρχουν ἄκρα! Στὸ ἕνα ἄκρο τὸ Φῶς, στὸ ἀπέναντι σκοτάδι πυκνό!
Στὰ χέρια μας κρατᾶμε μιὰ εἰκόνα τοῦ Παπουλάκου ποὺ ὁ π.Νεκτάριος μᾶς χαρίζει. Τόσο ταιριαστὴ τούτη ἡ στιγμή! Τόσο σημερινὰ αὐτὰ ποὺ διαβάζουμε στὸ πίσω μέρος της:
«Τὰ ἄθεα γράμματα παραμέρισαν τοὺς ἁγίους καὶ τοὺς ἀγωνιστὲς καὶ βάλανε στὸ κεφάλι τοῦ Ἔθνους ξένους καὶ ἄπιστους γραμματισμένους, ποὺ πᾶνε νὰ νοθέψουνε τὴ ζωή μας. Τ᾿ ἄθεα γράμματα κόψανε το δρόμο τοῦ ἔθνους καὶ τ᾿ ἀμποδάνε νὰ χαρῇ τὴ λευτεριά του. Εἶναι ντροπή μας, ἕνα γένος ποὺ μὲ τὸ αἷμα του πύργωσε τὴ λευτεριά του, ποὺ περπάτησε τὴ δύσκολη ἀνηφοριά, νὰ παραδεχτῇ πῶς δὲν μπορεῖ νὰ περπατήση στὸν ἴσιο δρόμο ἅμα εἰρήνεψε, κι ὅτι δὲν ξέρουμε ἐμεῖς νὰ συγυρίσουμε τὸ σπίτι, ποὺ μὲ τὸ αἷμα μας λευτερώσαμε, ἀλλὰ ξέρουν νὰ τὸ συγυρίσουν ἐκεῖνοι ποὺ δὲν πολέμησαν, ἐκεῖνοι ποὺ δὲν πίστευαν στὸν ἀγῶνα, ἐκεῖνοι ποὺ πᾶνε νὰ μᾶς ἀποκόψουνε ἀπὸ τὸν Χριστό, καὶ πασχίζουνε νὰ μᾶς ρίξουνε στὴ σκλαβιὰ ἄλλων ἀφεντικῶν, ποὺ ᾿ναι πιὸ δαιμονισμένοι ἀπὸ τοὺς Τούρκους. Γιατί κι ἐκεῖνα ποὺ ἐσεβάστηκεν ὁ Τοῦρκος, τ᾿ ἄθεα γράμματα τὰ πετᾶνε καὶ πᾶνε νὰ τὰ ξεριζώσουνε. Ἁρπάζουνε τ᾿ ἅγια τῶν ἁγίων καὶ τὰ βάζουνε κάτω ἀπὸ τὰ πόδια τῆς ἐξουσίας τους, ποὺ τὰ ὁρίζει κατὰ τὰ νιτερέσια της. Τ᾿ ἄθεα γράμματα ὑφαίνουνε τὸ σάβανο τοῦ Γένους.
Αὐτὰ λοιπὸν τὰ γράμματα θὰ μάθουνε τὰ παιδιά μας; Κι ἂν ἀκόμα συναχτοῦν ὅλοι οἱ ἄθεοι γραμματισμένοι καὶ στυφτοῦνε σὰν τὸ λεμόνι, δὲν θὰ πετύχουν νὰ γράψουν μιὰ ἀράδα ποὺ ν᾿ ἀξίζει μιὰ γραμμὴ ἀπὸ τὰ εὐαγγέλια. Ἀλλὰ τί λέω μιὰ ἀράδα; Οὔτε μία λέξη ποὺ νὰ μοιάζει μὲ μία τοῦ Θεοτοκικοῦ αὐτοῦ βιβλίου. Γιατί κάθε τί ἐκεῖ μέσα εἶναι λόγος Κυρίου, εἶναι σοφία ὀρθή, καὶ τὰ ὅσα λέει τὸ χτίσμα δὲν γίνεται νὰ φτάσουν τὸ λόγο τοῦ Πλάστη».
Νώντας Σκοπετέας
Ἀπόσπασμα ἀπὸ Ἁγιορείτικο ἡμερολόγιο μὲ τίτλο:
"Δάκρυα σταλάζει ὁ Ἄθωνας". Ἅγιο Ὄρος,Ὅρος 2017
__________________________________
Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ «Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου