Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας
".... Κάτω ἀπὸ μιὰ ἐκπομπή μας στὸ διαδίκτυο ὑπῆρχε τὸ παρακάτω μήνυμα:
«Σὲ ἔχω δεῖ ἐσένα! Ἐσὺ εἶσαι τῆς θρησκείας;
Σὲ αὐτὴν τὴν χώρα ὅ,τι δηλώσει ὁ καθένας! ....Πάντως διατηρῶ τὸ δικαίωμα νὰ προσπαθῶ νὰ βλέπω καθαρὰ καὶ πέρα ἀπὸ δόγματα τοὺς ἀνθρώπους! Κάτι δίκαιο καὶ συνακόλουθο μὲ τὴν πραγματικὴ ἀλήθεια...»
Εἶναι προφανὲς τὸ μήνυμα ποὺ θέλει νὰ μᾶς στείλει ὁ ἀνώνυμος ἀδελφὸς ἢ ἀδελφή μας! Διορθῶστε μας ἂν κάνουμε λάθος.
Ὅτι δηλαδὴ στὶς ἐκπομπὲς καὶ στὰ γραφτά μας εἴμαστε δογματικοὶ καὶ ξεχωρίζουμε τοὺς ἀνθρώπους στοὺς ἀπὸ ἐδῶ καὶ στοὺς ἀπὸ ἐκεῖ ! Δυὸ ὄχθες! Δυὸ στρατόπεδα! Τὸ προφανές!
Ἔτσι ἀκριβῶς εἶναι! Μόνο ποὺ ὅσοι βρίσκονται ἀπὸ ἐδῶ φωνάζουν σπαραχτικὰ μὲ ἀγάπη καὶ πόνο ψυχῆς στοὺς ἀπέναντι, στοὺς ὁποίους κάποιες φορὲς δίχως νὰ τὸ καταλάβουμε θωροῦμε καὶ ἐμᾶς τοὺς ἴδιους νὰ συγκαταριθμούμεθα:
-Ἔ, ἐσεῖς οἱ ἀπέναντι! Ἐλᾶτε ἀπὸ ἐδῶ! Εἶναι ὄμορφα ἐδῶ! Ἔχει φῶς ἐδῶ! Τὸ Φῶς!
Ἄς ἐπανέλθουμε τώρα στὴν ἐπίμαχη λέξη! Δόγμα εἶναι κάτι τὸ ἀπαραβίαστο, τὸ ἀδιαμφισβήτητο! Ὁ Τριαδικός μας Θεός! Δόγμα ἀπαρασάλευτο ἡ Τριαδικότητα! Παραδεκτὸ καθ᾿ ὁλοκληρίαν!
Ἄς ἐπανέλθουμε τώρα στὴν ἐπίμαχη λέξη! Δόγμα εἶναι κάτι τὸ ἀπαραβίαστο, τὸ ἀδιαμφισβήτητο! Ὁ Τριαδικός μας Θεός! Δόγμα ἀπαρασάλευτο ἡ Τριαδικότητα! Παραδεκτὸ καθ᾿ ὁλοκληρίαν!
Ἄν στὸ ἐλάχιστο παραβιαστεῖ πᾶς ἀπέναντι, στὸ σκοτάδι! Θὰ σοῦ φωνάξω νὰ ἔρθεις ἀπὸ ἐδῶ, στὸ Φῶς! Δὲν θὰ ἔρθω ὅμως ἐγὼ ἐκεῖ! Κατάλαβες ἀδελφέ μου, ταλαίπωρε ἑαυτέ μου; Πιστεύω εἰς Ἕναν Θεό,... καὶ εἰς Ἕναν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν... τὸν ἐκ Τοῦ Πατρὸς Γεννηθέντα.... καὶ εἰς Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον Τὸ ἐκ τοῦ Πατρὸς Ἐκπορευόμενον καὶ σὺν Υἱῷ Συμπροκυνούμενον καὶ Συνδοξαζόμενον... δόγμα ἀκατάληπτο, ἀνερμήνευτο!
Δὲν ἐπιδέχεται ἀποδείξεως! Ἄρα δὲν ἐπιδέχεται καὶ ἀμφισβητήσεων καὶ ἀμφισημιῶν καὶ κατὰ ἀναλογίαν θεωρήσεων, ποὺ θέλει καὶ ἀποζητᾷ ἡ πραγματικὴ ἀλήθεια, ὁ ρεαλισμός, ἡ ἀντικειμενικὴ πραγματικότητα! Ἡ δογματικὴ ἀλήθεια ἐνώπιόν μας! Συμπορευόμενη μὲ τὴν Εὐαγγελικὴ ἀλήθεια! Καὶ μέσα στὶς Εὐαγγελικὲς λαλιὲς ὑπάρχει ἡ διάκριση! Δὲν εἶναι διχοτομικὸς ὁ λόγος ἀδελφέ μου! Δὲν διχοτομεῖ ὁ λόγος τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ μας ὅπως ἐσένα σοῦ φαίνεται! Ναί, χωρίζει συνεχῶς σὲ δυὸ ὄχθες, μὰ ἐκλιπαρεῖ σὲ μετάνοια καὶ σὲ ἕνα λυτρωτικό, σωστικὸ πέρασμα στὴν φωτεινὴ πλευρά! Δὲν διχοτομεῖ λοιπόν, μόνο ὀρθοτομεῖ!
...οὗ τὸ πτῦον ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ καὶ διακαθαριεῖ τὴν ἅλωνα αὐτοῦ, καὶ συνάξει τὸν σῖτον αὐτοῦ εἰς τὴν ἀποθήκην, τὸ δὲ ἄχυρον κατακαύσει πυρὶ ἀσβέστῳ. ( Ματθ. γ,12).
Ὁ σίτος στὴν ἀποθήκη, τὸ ἄχυρο στὴν φωτιά! Δογματικὸς ὁ Τίμιος Πρόδρομος; Χωρὶς ἀγάπη χωρίζει στὰ δύο, ἐκεῖνος ποὺ τελειότερος ἄνθρωπος ἀπὸ αὐτὸν δὲν γεννήθηκε (μετὰ τὴν Παναγία μας). Δὲν μᾶς ἀρκεῖ τὸ ἐγκώμιο τοῦτο ποὺ τὸ πανίερο στόμα τοῦ Χριστοῦ μας τοῦ ἀπέδωσε, γιὰ νὰ κατανοήσουμε ὀτι ὁ λόγος τοῦ Βαπτιστῆ ἱκετεύει σὲ ξερίζωμα τῶν ἀγκαθιῶν τῶν παθῶν ἀπὸ τὴν ψυχή μας, γιὰ νὰ κατοικήσει ὁ Κύριος ἐντός της; Καὶ εἶναι κατάγιομο τὸ Εὐαγγέλιο ἀπὸ τέτοιους ἐμφατικοὺς καὶ ψυχωφελεῖς διαχωρισμούς! "...καὶ ἐκπορεύσονται οἱ τὰ ἀγαθὰ ποιήσαντες εἰς ἀνάστασιν ζωῆς, οἱ δὲ τὰ φαῦλα πράξαντες εἰς ἀνάστασιν κρίσεως...." (Ἰω. ε,29). Ὁ ἀντίλογος καὶ τοῦ ἀδελφοῦ μας ἀλλὰ καὶ πολλῶν «ἀγαπολόγων» εἶναι ὅτι μὲ τὸ νὰ καταδεικνύουμε αὐτὸν τὸν χωρισμό, ἀπομακρύνουμε τοὺς ἄλλους δῆθεν!
Μὲ ἀγάπη μόνο νὰ προσπαθοῦμε λένε! Ναί, μὲ ἀγάπη νὰ προσπαθοῦμε! Ἀλλὰ ἀδελφέ μου, μόλις κάποιος βρίσκεται στὸ χεῖλος τοῦ γκρεμοῦ καὶ κινδυνεύει, ἐσὺ θὰ τὸν πλησιάσεις ἀθόρυβα γιὰ νὰ τοῦ πῇς πόσο τὸν ἀγαπᾷς καὶ νὰ τοῦ χαϊδέψῃς τὰ αὐτιὰ θὰ τοῦ πῇς πόσο καλὸς καὶ ἅγιος εἶναι, ἢ ἐκείνη τὴν κρίσιμη καὶ δίχως αὔριο ὥρα θὰ τοῦ φωνάξης μὲ ὅλη σου τὴν σύμπονη δύναμη: Πρόσεχε ἀδελφέ μου, θὰ γκρεμιστεῖς, θὰ χαθεῖς! Μὴν κάνεις ἄλλο βῆμα! Ἀγάπη ὁ Θεὸς μὰ καὶ δικαιοσύνη! Ἔχει δυὸ πόδια ὁ Θεὸς (ὅπως ἔλεγε καὶ ὁ κυρ Δημήτρης ὁ Παναγόπουλος)! Μὴν τὸ ξεχνᾶμε αὐτό!
Μὲ ἀγάπη μόνο νὰ προσπαθοῦμε λένε! Ναί, μὲ ἀγάπη νὰ προσπαθοῦμε! Ἀλλὰ ἀδελφέ μου, μόλις κάποιος βρίσκεται στὸ χεῖλος τοῦ γκρεμοῦ καὶ κινδυνεύει, ἐσὺ θὰ τὸν πλησιάσεις ἀθόρυβα γιὰ νὰ τοῦ πῇς πόσο τὸν ἀγαπᾷς καὶ νὰ τοῦ χαϊδέψῃς τὰ αὐτιὰ θὰ τοῦ πῇς πόσο καλὸς καὶ ἅγιος εἶναι, ἢ ἐκείνη τὴν κρίσιμη καὶ δίχως αὔριο ὥρα θὰ τοῦ φωνάξης μὲ ὅλη σου τὴν σύμπονη δύναμη: Πρόσεχε ἀδελφέ μου, θὰ γκρεμιστεῖς, θὰ χαθεῖς! Μὴν κάνεις ἄλλο βῆμα! Ἀγάπη ὁ Θεὸς μὰ καὶ δικαιοσύνη! Ἔχει δυὸ πόδια ὁ Θεὸς (ὅπως ἔλεγε καὶ ὁ κυρ Δημήτρης ὁ Παναγόπουλος)! Μὴν τὸ ξεχνᾶμε αὐτό!
....Λέγω ὑμῖν, ταύτῃ τῇ νυκτὶ δύο ἔσονται ἐπὶ κλίνης μιᾶς, εἷς παραληφθήσεται καὶ ὁ ἕτερος ἀφεθήσεται...(Λουκ. ιζ, 34 επ.)
Ὁμιλεῖ καὶ ἐδῶ ὁ Χριστός μας! Ὁ ἕνας δίκαιος καὶ ὁ ἄλλος ἀνάξιος! Ὁ ἕνας σὲ προϋπάντηση Κυρίου καὶ ὁ ἄλλος ἐγκαταλείπεται! Δὲν βλέπει καθαρὰ ὁ Χριστός μας; Μὴ γένοιτο! Μήπως στρογγυλεύει, μήπως ἐξωραΐζει, μήπως τάχα λέει πὼς ὅλοι θὰ σωθοῦν ἀπροϋπόθετα; Ναί, αὐτοὶ ποὺ δὲν γνώρισαν τὴν ἀλήθεια καὶ ἔφυγαν ἀπὸ τούτην τὴ ζωὴ ἀλλιῶς θὰ κριθοῦν στὴν πανσοφία καὶ στὴν παγγνωσία τοῦ Δεσπότη Κριτῆ! Γιὰ τοὺς ὑπόλοιπους ποὺ εἶχαν πρόσβαση στὴν μόνη ἀλήθεια; Θυμᾶμαι ἕναν συμπαθέστατο ἡλικιωμένο καφετζῆ σὲ μιὰ ὀνειρεμένη γειτονιὰ τῆς Μεγαλόχαρης Τήνου!
-Ἐλα, μοῦ εἶπε, νὰ σὲ πάω ἐδῶ στὴν Ἁγία Αἰκατερίνα νὰ προσκυνήσης! Ἔχω τὰ κλειδιὰ καὶ πηγαίνω κάθε βράδυ καὶ ἀνάβω τὰ καντήλια της! Μπήκαμε μέσα! Κατανυκτικὸς Ναὸς ποὺ τὸ ἱερό του ἀκουμποῦσε σχεδὸν στὸ Τηνιακὸ καφενεδάκι! Εὐλογημένος σκέφτηκα ὁ ἀδελφός! Μιὰ ἀνάσα δίπλα του ἕνας Οἶκος Κυρίου!
-Τὴν ἀγαπᾶτε τὴν Ἁγία Αἰκατερίνα! Δὲν θὰ χάνετε ἀκολουθία!
-Ξέρεις παιδί μου, δὲν ἔρχομαι στὶς ἀκολουθίες! Πηγαίνουμε στὴν δική μας! Ἐμεῖς εἴμαστε καθολικοί! Ἀλλὰ δὲν ἔχει καὶ καμία διαφορά! Στὸν ἴδιο Θεὸ πιστεύουμε!
Μετὰ τὸ πρῶτο μου ξάφνιασμα, σκέφτηκα πὼς τὸ ἴδιο ἔχω ἀκούσει (μὲ ἕναν πιὸ λανθάνοντα τρόπο ἴσως) ἀπὸ πολλοὺς δικούς μας Ὀρθοδόξους Ἐκκλησιαστικοὺς παράγοντες! Στὸν ἴδιο Θεὸ πιστεύουμε ὅλοι! Καθίσαμε μὲ τὸν ἀδελφό μας καὶ τοῦ εἴπαμε κάποιες ἀπὸ τίς ἀμέτρητες χαώδεις διαφορὲς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τοῦ Παπισμοῦ! Τοῦ φανερώσαμε τὸ δόγμα! Προβληματίστηκε! Ἐγὼ παιδί μου δὲν τὰ ξέρω ὅλα αὐτὰ ποὺ μοῦ λές! Ξανὰ ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ μας ὁ Εὐαγγελικὸς μπροστά μας!
...ἐκεῖνος δὲ ὁ δοῦλος, ὁ γνοὺς τὸ θέλημα τοῦ κυρίου ἑαυτοῦ καὶ μὴ ἑτοιμάσας μηδὲ ποιήσας πρὸς τὸ θέλημα αὐτοῦ, δαρήσεται πολλάς, ὁ δὲ μὴ γνούς, ποιήσας δὲ ἄξια πληγῶν, δαρήσεται ὀλίγας. παντὶ δὲ ᾧ ἐδόθη πολύ, πολὺ ζητηθήσεται παρ᾿ αὐτοῦ, καὶ ᾧ παρέθεντο πολύ, περισσότερον αἰτήσουσιν αὐτόν. (Λουκ. ιβ, 47-48).
Ἄς ἀπευθυνθεῖ ἡ σημερινή μας ἐκπομπὴ σὲ ὅσους ἐξισώνουν καὶ ἐξομοιώνουν, αὐτοδικαιούμενοι ὡς τῆς ἀγάπης καὶ τῆς πραγματικῆς ἀδογμάτιστης δῆθεν ἀλήθειας ἄνθρωποι τῆς θρησκείας! Σὲ ἐκεῖνον τὸν γέροντα στὴν Τῆνο, στὸν γείτονά μου τὸν Σκανδιναβὸ τὸν προτεστάντη, ποὺ ἔρχεται στὴν Ἐκκλησία καὶ παρακολουθεῖ καὶ εἶναι εὐλαβὴς καὶ τόσο ὑπέροχος μὰ δὲν ἐξομολογεῖται, δὲν προσκυνᾷ εἰκόνες, δὲν ἀποδέχεται τὴν Ἀειπάρθενο Παναγία μας, μὰ ἀγαπάει τὸν Ἅγιο Χαραλάμπη τόν... γείτονά του! Ἄς μιλήσει τούτη ἡ ἐκπομπὴ στὸν ἀγνωστικιστὴ συμμαθητή μου καὶ στὸν συγγενή μου, ποὺ ἔπαψαν νὰ μοῦ μιλᾶνε γιατί γίναμε λένε θρησκόληπτοι, μανιακοί, δογματικοί, ποὺ ὅλα πλέον τὰ βλέπουμε σὲ μιὰ διαστροφὴ μὲ ἕναν ὀξὺ διχοτομικὸ λόγο! Εἴπαμε ὅμως καὶ φυσικὰ δὲν ἀναφερόμαστε στὴν ἐλαχιστότητά μας: Ἄλλο διχοτομῶ καὶ ἄλλο ὀρθοτομῶ! Δυὸ ὄχθες, δύο ἄκρα! Δὲν ὑπάρχει χλιαρό! Ἢ ζεστὸ ἢ παγωμένο! Διάλεξε καὶ πᾶρε! Παραμονὴ τῶν Ἁγίων Πατέρων τῶν Προμάχων των Ἱερῶν δογμάτων τῆς Ἁγίας Ὀρθοδοξίας!....
".... Ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι Φῶς! Ἔλεγε ὁ μακαριστὸς Γέροντας Γεώργιος Καψάνης ὁ Γρηγοριάτης Σοφὸς Ἁγιορείτης, πὼς κάθε πρωὶ ποὺ σηκωνόμαστε ἀπὸ τὸν ὕπνο πρέπει νὰ κάνουμε μιὰ στρωτὴ μετάνοια μπροστὰ στὸν Χριστό μας καὶ νὰ Τὸν εὐχαριστοῦμε ποὺ γεννηθήκαμε Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ καὶ δὲν πέσαμε στὴν ὀλέθρια πλάνη τῆς αἵρεσης ἢ τῆς ἀθεΐας.
Πάλι ὁ διαχωρισμός!
Ἡ Ἀλήθεια καὶ τὸ ψέμα!
Καὶ ἐδῶ διαλέγεις καὶ παίρνεις!
Ἡ Ἀλήθεια καὶ τὸ ψέμα!
Καὶ ἐδῶ διαλέγεις καὶ παίρνεις!
Νώντας Σκοπετέας
Μὲ ἀπόσπάσματα ἀπὸ ὁμότιτλο κείμενο ποὺ περιέχεται στὸ βιβλίο:
" Αὐτοὶ οἱ Παράξενοι Χριστιανοί"
Ἐκδ.πρόμαχος Ὀρθοδοξίας 2021
__________________________________
Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ «Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου