Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης*
Τέτοιες ώρες του 1922, ημέρα του Σταυρού για την Ορθοδοξία, ημέρα Σταύρωσης για τον Ελληνισμό, γραφόταν ο τραγικός επίλογος μίας από τις πιο βάρβαρες πράξεις που γνώρισε η ιστορία της ανθρωπότητας. Της Γενοκτονίας εναντίον του Ελληνισμού.
Η Γενοκτονία εναντίον του Ελληνισμού που ζούσε στο Οθωμανικό κράτος, στο καθεστώς των Νεότουρκων μετά το 1908 και μετά το 1918 στο καθεστώς του Κεμάλ το προσχεδιασμένο, οργανωμένο και συστηματικό έγκλημα εναντίον του Ελληνικού έθνους, έχει πολλές όψεις και αφορά τη μνήμη των θυμάτων, τους διασωθέντες και τους απογόνους των θυμάτων, την Ελληνική Δημοκρατία, την Τουρκία και τη διεθνή κοινότητα. Το Ελληνικό έθνος για δύο και πλέον δεκαετίες υπέστη τη βαρβαρότητα των κρατικών και παρακρατικών μηχανισμών της οθωμανικής αυτοκρατορίας, της Επιτροπής «Ένωσης και Πρόοδος» των Νεότουρκων και εν τέλει του καθεστώτος του Μουσταφά Κεμάλ, μηχανισμοί οι οποίοι δολοφόνησαν, βίασαν, κατακρεούργησαν και αφαίρεσαν τη ζωή πάνω από ένα εκατομμύριο Ελλήνων, προσφυγοποιώντας πάνω από ενάμιση εκατομμύριο.
ΣΤΟΝ ΤΙΜΙΟ ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΟ ΣΤΑΥΡΟ
Ὁ Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ προαναγγελλόταν καὶ προτυπωνόταν μυστικὰ ἀπὸ παλαιὲς γενεές, καὶ κανεὶς ποτὲ δὲν συμφιλιώθηκε μὲ τὸν Θεὸ χωρὶς τὴ δύναμη τοῦ Σταυροῦ. Πραγματικὰ μετὰ τὴν προγονικὴ ἐκείνη παράβαση στὸν παράδεισο τοῦ Θεοῦ διὰ τοῦ δέντρου, ἡ μὲν ἁμαρτία ἀναπτύχθηκε, ἐμεῖς δὲ πεθάναμε, ἔχοντας ὑποστεῖ καὶ πρὶν ἀπὸ τὸν σωματικὸ θάνατο, τὸν θάνατο τῆς ψυχῆς, ὅπως προκύπτει ἀπὸ τὸν χωρισμό της ἀπὸ τὸν Θεό. Ὅσο ζούσαμε μετὰ τὴν παράβαση, ζούσαμε στὴν ἁμαρτία καὶ τὴ σαρκικὴ ζωή· ἡ δὲ ἁμαρτία «τῷ γὰρ νόμῳ τοῦ Θεοῦ οὐχ ὑποτάσσεται· οὐδὲ γὰρ δύναται· οἱ δὲ ἐν σαρκὶ ὄντες Θεῷ ἀρέσαι οὐ δύνανται (:δὲν ὑποτάσσεται στὸν νόμο τοῦ Θεοῦ, ἐπειδὴ οὔτε ἔχει καὶ τὴ δύναμη νὰ ὑποταχθεῖ. Ὅσοι λοιπὸν εἶναι παραδομένοι σὲ σαρκικὴ καὶ κοσμικὴ ζωὴ δὲν μποροῦν νὰ ἀρέσουν στὸν Θεό)» [Ρωμ. 8, 7-8].
_03.jpg)
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΩΣΗΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
σύμφωνα με το Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον
[Υπομνηματισμός των εδαφίων Ιω. 19, 16-35]
«Τότε οὖν παρέδωκεν αὐτὸν αὐτοῖς ἵνα σταυρωθῇ. Παρέλαβον δὲ τὸν Ἰησοῦν καὶ ἤγαγον· καὶ βαστάζων τὸν σταυρὸν αὐτοῦ ἐξῆλθεν εἰς τὸν λεγόμενον κρανίου τόπον, ὃς λέγεται ἑβραϊστὶ Γολγοθᾶ, ὅπου αὐτὸν ἐσταύρωσαν(:Τότε λοιπόν ο Πιλάτος τούς παρέδωσε τον Ιησού για να σταυρωθεί. Παρέλαβαν τότε οι στρατιώτες τον Ιησού και άρχισαν να Tον οδηγούν προς τον τόπο όπου θα Tον σταύρωναν. Και Aυτός, βαστάζοντας επάνω στον ώμο τον σταυρό Tου, βγήκε έξω από τα τείχη της πόλεως μέχρι κάποια τοποθεσία που λέγεται ‘’Κρανίου τόπος’’ και στην εβραϊκή γλώσσα λέγεται ‘’Γολγοθά’’. Εκεί Tον σταύρωσαν)»[Ιω.19,16-17].
Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΥΨΩΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ[: Α΄Κορ. 1,18-25]
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
«῾Ο λόγος γὰρ ὁ τοῦ σταυροῦ τοῖς μὲν ἀπολλυμένοις μωρία ἐστί, τοῖς δὲ σῳζομένοις ἡμῖν δύναμις Θεοῦ ἐστι. Γέγραπται γάρ· ἀπολῶ τὴν σοφίαν τῶν σοφῶν, καὶ τὴν σύνεσιν τῶν συνετῶν ἀθετήσω. Ποῦ σοφός; Ποῦ γραμματεύς; Ποῦ συζητητὴς τοῦ αἰῶνος τούτου; Οὐχὶ ἐμώρανεν ὁ Θεὸς τὴν σοφίαν τοῦ κόσμου τούτου;(:Πράγματι λοιπόν η διάδοση του κηρύγματος αυτού οφείλεται στην θεία του δύναμη· διότι το κήρυγμα για τον σταυρό σε εκείνους βέβαια που βαδίζουν τον δρόμο της απώλειας φαίνεται μωρία και κουταμάρα˙ σε μας όμως που είμαστε στον δρόμο της σωτηρίας είναι δύναμη Θεού που σώζει. Ναι. Τους φαίνεται μωρία και δεν μπορούν να νιώσουν τη δύναμη του Ευαγγελίου, αν και παρουσιάζονται με την αξίωση ότι είναι σοφοί. Διότι έχει γραφεί από τον Ησαΐα, που μίλησε εκ μέρους του Θεού: ‘’Θα εξαφανίσω την σοφία αυτών που παρουσιάζονται ως σοφοί, και θα παραμερίσω ως ανώφελη και άχρηστη τη φρόνηση εκείνων που κομπάζουν με την ιδέα ότι είναι συνετοί ’’. Πού υπάρχει τώρα σοφός; Πού υπάρχει έμπειρος διδάσκαλος του Μωσαϊκού νόμου; Πού επιδέξιος συζητητής της άπιστης και άθεης αυτής εποχής; Δεν απέδειξε ο Θεός ανόητη τη σοφία των ανθρώπων που έχουν τα κοσμικά φρονήματα της εποχής μας;)»[Α΄Κορ.1,18-20]
Το 1996, ο Henry LAMB, πρόεδρος της "Sovereignty International Incorporated", ιδρυτής της "Environmental Conservation Organisation", αρθρογράφος, συγγραφέας και ένας από τους σημαντικότερους ειδικούς στην προσπάθεια του ΟΗΕ για παγκόσμια διακυβέρνηση, ήταν ο πρώτος που έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για την Ατζέντα 21 και τα σχέδια για την παράδοση της παγκόσμιας διακυβέρνησης στα χέρια του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ.
Σε αυτό το βίντεο θα ακούσουμε μια ενδιαφέρουσα εναλλακτική άποψη για τους BRICS και τον ρόλο τους στην παγκόσμια σκηνή.
Η σελίδα που γράφτηκε προσφάτως από τους BRICS είναι μια από αυτές που ενδεχόμενα να αλλάξουν πραγματικά την ιστορία των διεθνών σχέσεων.
Δέν γνωρίζουμε ἐάν ὑπάρχει κάποιο νόημα νά προσπαθοῦμε νά ὁμιλοῦμε μέ τούς πνευματικῶς κωφούς! Κυρίως, ὅταν ὁ λόγος δέν εἶναι δικός μας, ἀλλά εἶναι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ. Βασιζόμαστε στήν ἐλπίδα, μήπως ὑπάρξει ἀνάμεσά μας κάποιος βαρήκοος, ὁ ὁποῖος ἔχει ἄγνοια καί ὄχι ἀδιαφορία καί ἔστω ἀντιληφθεῖ κάτι τήν «ἐνδεκάτη» ὥρα. Μήπως πιστέψει τήν πραγματική αἰτία ὅλων αὐτῶν τῶν θεομηνιῶν πού βιώνουμε καί συνεχίζουμε ἀκάθεκτοι τήν κατώτερη ζωώδη συμπεριφορά. Ἀλλά νά ἀκούσουμε καί ἐμεῖς, πού τά γνωρίζουμε καί δέν ἀποφασίζουμε νά βάλουμε ἀρχή μετανοίας. Πού συνεχίζουμε νά αὐτοκτονοῦμε τήν ψυχή, ὅπως θά ἔλεγε καί ὁ μεγάλος Σέρβος ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς, καί τή συνείδησή μας κομμάτι - κομμάτι, μέ κάθε ἁμαρτία πού διαπράττουμε.
Σύμφωνα λοιπόν μέ τόν πνευματικό πατέρα τοῦ ἀνωτέρῳ ἁγίου, μεγάλου καί αὐτοῦ Σέρβου, τοῦ Νικολάου Βελιμίροβιτς, ἡ αἰτία γιά τίς θεομηνίες «εἶναι πάντα ἡ ἴδια. Ἡ αἰτία γιὰ τὶς ξηρασίες, τὶς πλημμύρες, τὶς ἐπιδημίες καὶ ἄλλα μαστιγώματα τῆς γενιᾶς τῶν ἀνθρώπων εἶναι ἡ αἰτία καὶ γιὰ τὴν τωρινὴ κρίση. Ἡ ἀποστασία τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὸν Θεό. Μὲ τὴν ἁμαρτία τῆς Θεό-ἀποστασίας οἱ ἄνθρωποι προκάλεσαν αὐτὴ τὴν κρίση, καὶ ὁ Θεὸς τὴν ἐπέτρεψε, ὥστε νὰ ξυπνήσει τοὺς ἀνθρώπους, νὰ τοὺς κάνει ἐνσυνείδητους, πνευματικοὺς καὶ νὰ τοὺς γυρίσει πρὸς Ἐκεῖνον. ... Προκάλεσε σύγχυση καὶ φόβο.
Ὅλα αὐτὰ τὰ ἔκανε γιὰ νὰ ξυπνήσουν τὰ ὑπερήφανα κεφαλάκια τῶν σοφῶν τῆς Εὐρώπης καὶ τῆς Ἀμερικῆς, γιὰ νὰ ἔλθουν εἰς ἑαυτοὺς καὶ νὰ πνευματικοποιηθοῦν. Καὶ ἀπὸ τὴν ἄνεση καὶ τὸ ἀγκυροβόλημα στὰ λιμάνια τῆς ὑλικῆς σιγουριᾶς νὰ θυμηθοῦμε τὶς ψυχές μας, νὰ ἀναγνωρίσουμε τὶς ἀνομίες μας καὶ νὰ προσκυνήσουμε τὸν ὕψιστο Θεό, τὸν ζωντανὸ Θεό.»[1].
Ἡ δεύτερη καταστροφική θεομηνία, μετά τίς φονικές πυρκαγιές (πού ἔπληξαν καί τή Μητρόπολη Δημητριάδος), ἦταν οἱ πλημμύρες. Ξεκίνησαν ἀπό τόν Βόλο, ἀπό τήν ἴδια Μητρόπολη, ὅπου ἐπίσκοπος εἶναι ἕνας μειλίχιος, πρᾶος (ὄχι σάν αὐτούς πού περιγράφει ὁ Κύριος, «ἐν ἐνδύμασι προβάτων, ἔσωθεν δέ εἰσι λύκοι ἅρπαγες»[2], ἀλλά ποιμένας ἐν ἐγρηγόρσει, ποιμένας πραγματικός), δεκτικός, φιλικός, πατερικός, «μετά τῶν Πατέρων» ὅπως εἶχε δηλώσει ὁ ἴδιος, ἄνθρωπος πού ἀγαπᾶ ὅλον τόν κόσμο.
Ἀπό τόν ζῆλο του νά διδάξει καί νά ὁμολογήσει Χριστό, ἵδρυσε τήν «Ἀκαδημία Θεολογικῶν Σπουδῶν Βόλου» καί καλεῖ αἱρετικούς καί ἀλλοθρήσκους νά μαθητεύσουν στήν Ὀρθόδοξη Πίστη! Περιφέρει δέ, ἀπό ναό σέ ναό τῆς Μητρόπολής του τόν ψευδεπίσκοπο Ὀλβίας[3] (ὁ ὁποῖος χειροτονήθηκε «στόν Ἱερό Καθεδρικό Ναό τοῦ Ἁγίου Μιχαήλ στό Κίεβο»[4] οὐσιαστικά, ἀπό «λαϊκούς μέ ράσα»[5] πού ἐμπαίζουν τήν Ἱερωσύνη), γιά νά τόν γνωστοποιήσει στό ποίμνιό του μέ σκοπό νά τόν ἀποφεύγουν.
Τό ἴδιο συμβαίνει καί μέ τούς Μητροπολῖτες τῆς Λαρίσης καί τῆς Θεσσαλιώτιδος. Εἶναι ἄνθρωποι πού πρωτοστατοῦν στήν Ὀρθόδοξο Πίστη. Ἄνθρωποι ταπεινοί, ἐπί σκοπόν, πού ἀνθίστανται στήν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί κηρύττουν Χριστό καί Πατρίδα καί ἀναχαιτίζουν κάθε τί τό ἐξω-ορθόδοξο.
Ἑπόμενο εἶναι νά μήν ἀναζητοῦμε σέ αὐτούς καί τούς ὑπάκουους ἱερεῖς τους τίς πνευματικές εὐθύνες τῆς ἀποστασίας τῶν ἀνθρώπων. Δέν μποροῦμε ὅμως καί νά ἀκυρώσουμε τά προαναφερθέντα λόγια τοῦ Ἁγίου Νικολάου, πού εἶναι καί λόγια τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Ἄρα ὁ «κλῆρος» πέφτει στόν λαό, σέ ἕναν λαό ἀμετανόητο, ἀδιάφορο, σκληρόκαρδο. Ἕναν λαό πού δέν ἀκούει τό κήρυγμα μετανοίας τῶν μητροπολιτῶν του, ἕνα λαό ἀποστατημένο.
Μακάρι νά μετανοήσουμε καί νά ἐφαρμόσουμε τήν ἄσκηση στίς ἀρετές τοῦ Εὐαγγελίου. Ὁ προαναφερθείς ἅγιος Ἰουστῖνος τονίζει ὅτι ἀπό «τήν κάθε εὐαγγελική ἄσκηση βλασταίνει μέσα στήν ψυχή καί ἀπό ἕνα μάτι, καί ἀπό πολλές ἀσκήσεις πολλά μάτια, μέ τά ὁποία ἡ ψυχή κοιτάζει καί βλέπει τό ἀόρατο, καί μέ τή θεανθρώπινη κρίση ἐκτιμᾶ ὅλα τά γεγονότα μέσα στόν ἑαυτό της καί στόν κόσμο γύρω της.»[6].
Μακάρι νά πλημμυρίσουμε ὅλοι (ὅσοι θέλουν), μέ πολλά τέτοια μάτια, γιά νά μπορέσουμε νά δοῦμε τό Φῶς!
[1] ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΟΤΣ, «Δρόμος δίχως Θεὸ δὲν ἀντέχεται...», Ἐκδόσεις «Ἐν πλῷ»
[2] Ματθ. 7, 15
[3] «Ὁ σχισματικός Ὀλβίας ὀργώνει τήν Λήμνο… ἀλλά οὐδείς γνωρίζει!», https://www.ekklisiaonline.gr/nea/o-schismatikos-olvias-orgoni-tin-limno-alla-oudis-gnorizi/
[4] «Χειροτονήθηκε ὁ πρῶτος Ἕλληνας Ἐπίσκοπος τῆς Οὐκρανίας (ΦΩΤΟ)», https://www.romfea.gr/epikairotita-xronika/29393-xeirotonithike-o-protos-ellinas-episkopos-tis-oukranias-foto
[5] «‘‘Οἱ λαϊκοί μέ ράσα πού παριστάνουν τούς ἱερεῖς καί ἐπισκόπους, δέν ἐπιτρέπεται νά εἰσέλθουν στό Μοναστήρι’’. Στήν Ἑλλάδα ἀρνήθηκαν νά συμπροσευχηθοῦν μέ σχισματικούς.», https://gr.pravoslavie.ru/125425.html
[6] ΟΣΙΟΥ ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ ΠΟΠΟΒΙΤΣ, «ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟΙ ΚΡΗΜΝΟΙ», ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΧΙΛΑΝΔΑΡΙΟΥ
«Πᾶνος»
Όλα τα δράματα που ζούμε αυτές τις μέρες συμβαίνουν διότι είμαστε μέρος μιας ιστορίας. Όλα τα δράματα που ζούμε αυτές τις μέρες συμβαίνουν διότι είμαστε μέρος μιας ιστορίας. Μίας ιστορίας που απεικονίζεται με απόλυτη ακρίβεια σε αυτή την μικρή βίντεο-ιστορία 15 μόλις λεπτών.
Δείτε την ιστορία αυτή, μπείτε στη θέση όποιας προσωπικότητας της ιστορίας που εσείς θα επιλέξετε και αναλογιστείτε ποιο μερίδιο ευθύνης φέρετε για τα σημερινά δεινά.
Ἄλλοι καιροί πιά. Καιροί ἄγριοι καί δύσβατοι ἔφτασαν, μέ τά μαῦρα σύννεφα νά πυκνώνουν πλέον τρομακτικά πάνω ἀπό τήν καταπληγωμένη καί καταρρέουσα πατρίδα. Χρόνια καί χρόνια τό ὀσμιζόμασταν - καί τό σημειώναμε ὡς ἐφιάλτη μελλοντικό. Τό ὅτι πρόκειται πλέον γιά ἁπτό καί ζοφερό παρόν, ποιός ἄραγε τολμᾷ ἀκόμη νά τό ἀρνεῖται;
Χαμένοι κάθε μέρα ὁλοένα καί περισσότερο σέ ἕνα κατάμαυρο, σχεδόν δαιμονικό κουρνιαχτό. Μέ ποτισμένα τά χείλη μας καί τίς καρδιές μας ἀπό τή γεύση τῆς καταστροφῆς, τοῦ πόνου καί τῆς ἀπόγνωσης. Μέ ποτισμένες καί τίς ψυχές μας ἀπό ὀργή γιά τούς Ἐφιάλτες πού κατάστρεψαν μεθοδικά ἐδῶ καί δεκαετίες αὐτήν τήν ἁγιοτόκο πατρίδα καί πού τώρα πλέον (μέσῳ ἐλεεινῶν φασιστοσυρφετῶν ἀπό ἀφορισμένους καί ψυχασθενεῖς ὀλετῆρες) τήν ἀποτελειώνουν, ἔχοντας ἀποβάλει ἀνερυθρίαστα ὅλα τά προσχήματα καί ἔχοντας πετάξει ὅλα τά προσωπεῖα.
Ήταν εκατόν δύο χρόνια πριν, την 11η Σεπτεμβρίου 1921, όταν πάνω από 500 Ελληνίδες και Έλληνες της Σάντας του Πόντου, κυνηγημένοι από τους Γενοκτόνους Τούρκους και για να μην προδοθούν, αποφάσισαν να θυσιάσουν επτά νήπια, των οποίων το κλάμα αποκάλυπτε τη θέση τους.
Τα βρέφη της Σάντας έσωσαν τους γονείς τους, τα αδέλφια τους, τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους και αποτελούν την κορυφαία ίσως στιγμή του Ελληνικού Ολοκαυτώματος, τραγική και επώδυνη πράξη που σημάδεψε τις επτά μητέρες που αποχωρίστηκαν τα σπλάχνα των σπλάχνων τους.
Να παρακαλούμε να δίνη ο Θεός μετάνοια στον κόσμο, για να αποφύγουμε την δικαία οργή του Θεού. Η μέλλουσα οργή του Θεού δεν μπορεί ν’ αντιμετωπιστεί διαφορετικά παρά μόνο με μετάνοια και τήρηση των εντολών Του.
(Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου – Λόγοι A’ – Με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο)
