ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΣΑΒΒΑΤΟ 7 ΙΟΥΝΙΟΥ 2025

Ὁ Ἅγιος Θεόδοτος ὁ Ἱερομάρτυρας ὁ ἐν Ἀγκύρᾳ

Χεὶρ Θεόδοτον, ἣν Θεοῦ χεὶρ ξηράνοι,

Θεῷ δοτὸν τίθησι, πλήξασα ξίφει.

Θεόδοτος ἑβδομάτῃ τυθεὶς ἕλεν οὐρανὸν εὐρύν.

Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Θεόδοτος καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἄγκυρα τῆς Γαλατίας καὶ ἄθλησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ (284 – 305 μ.Χ.). Παρέμεινε ὀρφανὸς σὲ νηπιακὴ ἡλικία καὶ ἀνατράφηκε μὲ παιδεία καὶ νουθεσία Κυρίου ἀπὸ τὴν εὐσεβέστατη θεία του Τεκοῦσα. Ὄταν ἐμεγάλωσε, ἔγινε ἀρτοποιὸς καὶ ἔμπορος τροφίμων, διεκρινόταν δὲ γιὰ τὴν τιμιότητα, τὴν ἐγκράτεια καὶ τὴ φιλανθρωπία του. 

Η θέση της Εκκλησίας για την ηλεκτρονική ταυτότητα / κάρτα του πολίτη και την σχέση της με το σφράγισμα του Αντιχρίστου.

Μιχαήλ Τσακιρίδης, Υπερπολύτεκνος

Tο θέμα των ηλεκτρονικών ταυτοτήτων παλιότερα και το θέμα του προσωπικού αριθμού τον τελευταίο καιρό είναι θέματα για τα οποία έχουν ειπωθεί και έχουν γραφτεί αρκετές ομιλίες και αρκετά κείμενα εδώ και πολλά χρόνια.

Δεν θα ασχοληθούμε φυσικά με τις θέσεις των Ιεραρχών μας (εκτός ολίγων επαινετών εξαιρέσεων), οι οποίοι αναίρεσαν προηγούμενες αποφάσεις της Ιεράς Συνόδου για αυτό το θέμα, αναγνωρίσανε τις αιρέσεις ως εκκλησίες στην ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου, αναγνώρισαν ως αυτοκέφαλη εκκλησία τους αχειροτόνητους, αυτοχειροτόνητους, σχισματικούς Ουκρανούς. Επιπλέον, σε συνεργασία με τον σύγχρονο Καίσαρα, μας έκλεισαν τους ιερούς ναούς, απαγόρευσαν την θεία λατρεία, πέσανε στην αίρεση του μολυσμού των αγιαστικών μέσων της εκκλησίας μας, δίωξαν ιερείς που ήταν αντίθετοι με αυτά τα μέτρα και μας είπανε μέσω του Αρχιεπισκόπου «από εδώ το εμβόλιο και από εδώ ο τάφος».

Νεκτάριος Δαπέργολας: Μετά τόν Τυχικό, ποιοί θά εἶναι οἱ ἑπόμενοι;

 

Γράφει ὁ Νεκτάριος Δαπέργολας 

Ἐνῷ συνεχίζεται ὁ θόρυβος γιά τήν ἀναίτια, ἀντικανονική καί προκλητική ἀπομάκρυνση τοῦ μητροπολίτη Τυχικοῦ ἀπό τήν ἐκκλησιαστική διοίκηση τῆς Πάφου, καθίσταται ξεκάθαρο ὅτι οἱ προγραφές καί οἱ διώξεις δέν πρόκειται νά λήξουν ἐδῶ. Βρισκόμαστε σέ φάση τέτοιας κλιμάκωσης τῆς οἰκουμενιστικῆς δυσωδίας καί τέτοιας ἐπιτάχυνσης τοῦ δαιμονικοῦ κατήφορου στόν ὁποῖο κουτρουβαλάει ἡ πλειονότητα τῶν ἱεραρχῶν τόσο τοῦ ἑλλαδικοῦ ὅσο καί τοῦ κυπριακοῦ χώρου, πού πλέον ἔχουν πέσει ὅλα τά προσωπεῖα. Καί, ὅπως τόνιζα καί σέ ἄλλο μου πρόσφατο κείμενο, καθίσταται ξεκάθαρο ὅτι οἱ ἕως χτές προβατόσχημοι λύκοι δέν εἶναι πιά προβατόσχημοι, ἀλλά σκέτοι λύκοι, καθώς ἔχουν πετάξει τίς προβιές καί ἐπιτίθενται ὀρυόμενοι καί χωρίς νά νοιάζονται πλέον οὔτε γιά τά προσχήματα, σέ μία πλήρη εἰκόνα ἀδίστακτης ἀποθράσυνσης καί ἀσυδοσίας. Καί δέν τούς νοιάζει καί ἄν παραβιάζουν ἀναφανδόν ὄχι μόνο τόν νόμο τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί τῶν ἀνθρώπων (π.χ. καταστατικούς χάρτες, διατάξεις ἐκκλησιαστικοῦ δικαίου κλπ).

Αρχιεπίσκοπος Γεώργιος: Δεν αναστέλλεται η απόφαση για Τυχικό, μόνο οι εκλογές – “Παραμένω Τοποτηρητής στη Μητρόπολη Πάφου”

 

Η απόφαση της Ιεράς Συνόδου για έκπτωση του τέως Μητροπολίτη Πάφου Τυχικού εξακολουθεί να ισχύει, όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση του Αρχιεπισκόπου Γεωργίου με αφορμή την προσφυγή του τέως Μητροπολίτη Τυχικού στο οικουμενικό Πατριαρχείο.

Διευκρινίζεται πως μόνο οι ποινές της καθαίρεσης και του μεγάλου αφορισμού δικαιολογούν αναστολή της ποινής, όσο διαρκεί η προθεσμία της έφεσης και της τελικής έκδοσης απόφασης.

Με την ανακοίνωση ξεκαθαρίζεται επίσης, πως ο Μακαριότατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Γεώργιος συνεχίζει να είναι ο Τοποτηρητής του Μητροπολιτικού Θρόνου της Μητρόπολης Πάφου.

Ἀρχιμ. Γεώργιος Καψάνης: Ἡ αἵρεσις τοῦ παπισμοῦ

 

Ἡ αὐστηρότης τῶν Ὀρθοδόξων Πατέρων καὶ Θεολόγων εἶναι φιλάνθρωπος, διότι ὑποδεικνύει τὴν σοβαρότητα τῆς ἀσθενείας τοῦ παπισμοῦ καὶ δὲν καθησυχάζει αὐτὸν μὲ ἀνθρωπιστικὰ ἠρεμιστικά.                                                       

 

Ὅσοι πράγματι ἀγαποῦν, δὲν φοβοῦνται νὰ εἰποῦν τὴν ἀλήθειαν, διότι μόνη ἡ ἀλήθεια σώζει. 

 

Ὅσοι δὲν ἀγαποῦν ἢ ἀγαποῦν ὑποκριτικῶς, κρύπτουν τὴν ἀλήθειαν δι’ ἰδιοτελεῖς σκοπούς. 

Περί του θείου φόβου ως πρώτης εντολής

 

Αν κανείς θέλει να προχωρήσει σύντομα, πρέπει στις εντολές μάλλον να δείχνει την επιμέλειά του και όχι αλλού, γιατί αλλιώς θα πέσει σε γκρεμό, ή μάλλον σε χάος. Γιατί όπως στα επτά χαρίσματα του Πνεύματος, αν δεν αρχίσει από το φόβο, δεν μπορεί κανείς ν’ ανέβει ποτέ στα άλλα, έτσι και στους μακαρισμούς του Κυρίου. Καθώς λέει ο Δαβίδ, αρχή της σοφίας είναι ο φόβος του Κυρίου (Ψαλμ. 110:10). Και άλλος Προφήτης, αναφέροντας τα χαρίσματα από την κορυφή προς τα κάτω, είπε: «Πνεύμα σοφίας και συνέσεως, πνεύμα βουλής και ισχύος, πνεύμα γνώσεως και ευσεβείας, πνεύμα φόβου Θεού» (Ησ. 11:2-3).

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 6 ΙΟΥΝΙΟΥ 2025

Ὁ Ὅσιος Ἱλαρίων ὁ Νέος

Ἱλαρὸς ὢν πνεύματι σὺ Ἱλαρίων,

Ἱλαρὸς ἐν σώματι ἦς καὶ καρδίᾳ.

Βῆ δ' ἐς ὄλυμπον Ἱλαρίωνος κέαρ ἁγνὸν ἐν ἕκτῃ.

Ὁ Ὅσιος Ἱλαρίων, ὁ Νέος, ἐγεννήθηκε τὸ 775 μ.Χ., στὴν Καππαδοκία, ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς καὶ ἐνάρετους, τὸν Πέτρο, προμηθευτὴ τοῦ ἄρτου τῶν ἀνακτόρων, καὶ τὴν Θεοδοσία, παρὰ τῶν ὁποίων ἔτυχεν ἐπιμελοῦς καὶ θεσεβοῦς μορφώσεως. Σὲ ἡλικία εἴκοσι ἐτῶν, ὑπὸ θείου ζήλου κινούμενος, ἐγκατέλειψε τὰ ἐγκόσμια, μεταβὰς δὲ στὴ μονὴ τοῦ Ξηροκαμπίου τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ἐκάρη μοναχός. Στὴ συνέχεια μετέβη στὴ μονὴ τῶν Δαλμάτων, ὅπου ἔγινε μεγαλόσχημος καὶ ἀργότερα ἐχειροτονήθηκε πρεσβύτερος, ἐκτιμώμενος καὶ ἀγαπώμενος ἀπὸ ὅλους τοὺς συμμοναστές του γιὰ τὶς μεγάλες ἀρετές του. Μετὰ τὸ θάνατο τοῦ ἡγουμένου τῆς μονῆς, ὁ Ἱλαρίων ἐγκατέλειψε κρυφὰ αὐτὴν καὶ κατέφυγε στὴ μονὴ τῶν Καθαρῶν, γενόμενος δεκτὸς μὲ μεγάλο σεβασμὸ ἀπὸ τοὺς μοναχούς.

Ελευθέριος Ανδρώνης: Ιμάν Κελίφ: O «ΧΥ» άνανδρος ολυμπιονίκης που κακοποίησε το γυναικείο φύλο ΚΑΙ τη νοημοσύνη μας

 

Το woke παραμύθι κατέρρευσε με κρότο - Στις ανδρικές γροθιές του Ιμάν Κελίφ συσπειρώθηκε ένα παγκόσμιο σύστημα διαστροφής της λογικής

 

Γράφει ο  Ελευθέριος Ανδρώνης 

 

Αν οι τερατολογίες που χαρακτηρίζουν τη woke ατζέντα μπορούσαν να συμπυκνωθούν στην υπόθεση ενός και μόνο προσώπου, αυτός (και όχι «αυτή») θα ήταν ο Αλγερινός μποξέρ Ιμάν Κελίφ.

Ο αδίστακτος αυτός τύπος που κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού γρονθοκοπώντας αλύπητα γυναίκες, έγινε το αθλητικό σύμβολο της woke παράνοιας. Ένας παγκόσμιος μηχανισμός προπαγάνδας τέθηκε σε λειτουργία για να υπερασπιστεί κάθε νίκη του Ιμάν Κελίφ, κάθε δήλωση του, κάθε γροθιά του στο πρόσωπο της βιολογικής υπόστασης της γυναίκας.

Όσιος Σέργιος του Ραντονέζ: Ο όσιος Σέργιος και η προσφορά του στο έθνος

 

Σπάνια εκκλησιαστική μορφή επηρέασε τόσο βαθιά τη ζωή του έθνους, στο οποίο ανήκε, όσο ο όσιος Σέργιος την ιστορική πορεία της απέραντης Ρωσίας.

Θεμελιωτής του ρωσικού μοναχισμού υπήρξε ο όσιος Αντώνιος (983 – 1073), εσφιγμενίτης μοναχός, που μετέφερε τη φλόγα του αγιορείτικου ασκητισμού σε ερημικές περιοχές του Κιέβου και ίδρυσε γύρω στο 1050 μαζί με τους μαθητές του οσίους Νίκωνα και Θεοδόσιο την περίφημη Λαύρα των σπηλαίων (Κιεβοπετσέρσκαγια Λαύρα).

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΕΜΠΤΗ 5 ΙΟΥΝΙΟΥ 2025

 

Ὁ Ἅγιος Δωρόθεος ὁ Ἱερομάρτυρας Ἐπίσκοπος Τύρου

 

Ὁ Δωρόθεος, κἂν φραγγέλλωμαι λέγει,

Λείπουσι πολλὰ πρὸς τὰ Χριστοῦ μου πάθη.

Πέμπτῃ Δωροθέοιο δέμας πληγῇσι δαμάσθη.

Εἶναι ἄγνωστο ἀπὸ ποῦ καταγόταν ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Δωρόθεος. Ἄθλησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Ἰουλιανοῦ τοῦ Παραβάτου (360 – 362 μ.Χ.). Σοφώτατος καὶ ἐγκρατέστατος Ἱεράρχης, διακρινόταν γιὰ τὴ βαθιὰ θεολογικὴ του μόρφωση καὶ τὴν πλήρη γνώση τῶν Γραφῶν. Κατὰ τοὺς ἐπὶ Μαξιμιανοῦ καὶ Λικινίου (286 – 323 μ.Χ.) ἐναντίων τῶν Χριστιανῶν κινηθέντες διωγμούς, μετὰ ἀπὸ παράκληση τοῦ ποιμνίου του, ἀναγκάσθηκε νὰ καταφύγει στὴ Δυσσόπολη τῆς Θράκης, ὅπου παρέμεινε ἰδιωτεύων μέχρι τοῦ θανάτου αὐτῶν.

Σχόλια καὶ προβληματισμοὶ σχετικὰ μὲ τὴν ἐκθρόνηση τοῦ Μητροπολίτου Πάφου Τυχικοῦ

 

Γράφει ὁ Πᾶνος 

Σεβαστοὶ Πατέρες καὶ ἐν Χριστῷ ἀδερφοί,

Χαίρετε ἐν Κυρίῳ!

Μὲ ἀφορμὴ, ἀφ᾿ ἑνὸς τὰ ὅσα συνέβησαν καὶ ἔχουν γραφτεῖ αὐτὲς τὶς ἡμέρες ὅσον ἀφορᾶ στὸν ἀπαράδεκτο καὶ συνάμα ἐξοργιστικὸ τρόπο ἐκθρονήσεως τοῦ Μητροπολίτου Πάφου ἀπὸ τὴν Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου καὶ ἀφ᾿ ἑτέρου οἱ δηλώσεις τοῦ μητροπολίτου Τυχικοῦ μετὰ τὴν ἀπόφαση τῆς Ἱ. Συνόδου, ἀναγκαζόμαστε νὰ θίξουμε κάποια πράγματα, τὰ ὁποῖα μᾶς δημιούργησαν πολλὲς ἀπορίες καὶ προβληματισμοὺς, ὥστε νὰ προβληματιστοῦν καὶ ἄλλοι διότι τὰ πράγματα δὲν εἶναι τόσο ξεκάθαρα καὶ ποὺ δυστυχῶς πολλοὶ ἔσπευσαν νὰ βγάλουν συμπεράσματα, εἴτε ὑπέρ τῆς μιᾶς πλευρᾶς εἴτε ὑπέρ τῆς ἄλλης καὶ αὐτὸ μόνο τοὺς οἰκουμενιστὲς καὶ αὐτοὺς ποὺ τὸ δημιούργησαν ἐξυπηρετεῖ καὶ κανέναν ἄλλο.

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός: Ο Κύριος να σας ευλογήση

 

«Εις ην δ’ αν πόλιν εισέλθετε λέγετε ειρήνη τη πόλει ταύτη», λέγει ο Κύριος εις το άγιον και ιερόν Ευαγγέλιον.

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός και Θεός, αδελφοί μου, ο γλυκύτατος αυθέντης και δεσπότης, ο ποιητής των αγγέλων και πάσης νοητής και αισθητής κτίσεως, παρακινούμενος ο Κύριος από την ευσπλαχνία του, από την πολλήν του αγαθότητα, από την πολλήν αγάπην όπου έχει εις το γένος μας, σιμά εις τα άπειρα χαρίσματα όπου μας εχάρισε και μας χαρίζει καθ’ εκάστην ημέραν και ώραν και στιγμήν εκαταδέχθη και έγινε και τέλειος άνθρωπος εκ Πνεύματος αγίου και από τα καθαρώτατα αίματα της Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας, δια να μας εκβάλη από τας χείρας του Διαβόλου, να μας κάμη υιούς και κληρονόμους της βασιλείας του, να χαιρώμεσθεν πάντοτε εις τον Παράδεισον μαζί με τους αγγέλους και να μην καιώμεσθεν εις την κόλασιν μαζί με τους ασεβείς και τους διαβόλους.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ 4 ΙΟΥΝΙΟΥ 2025

 

Ὁ Ἅγιος Μητροφάνης Α’ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

Γῆς μητρὸς ἐκστάς, Μητρόφανες παμμάκαρ,

Ἐκεῖ μετῆρας, οὗ Πατὴρ πάντων μέγας.

Μητροφάνης δὲ τετάρτῃ ἔδυ χθόνα βωτιάνειραν.

Ὁ Ἅγιος Μητροφάνης ἦταν υἱὸς τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ αὐτοκράτορος Πρόβου Δομετίου (276 – 282 μ.Χ.) καὶ ἤκμασε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ Κωνσταντίνου τοῦ Μεγάλου (306 – 337 μ.Χ.). Προσῆλθε στὸ Χριστιανισμὸ καὶ ἐπατριάρχευσε κατὰ τὰ ἔτη 306 – 314 μ.Χ. Ὅταν ὁ Μέγας Κωνσταντίνος κατέστησε τὴν Κωνσταντινούπολη πρωτεύουσα τοῦ Ἀνατολικοῦ Ρωμαϊκοῦ Κράτους, ὁ Ἅγιος ἦταν ἐπίσκοπος αὐτῆς. Ἐπὶ τῆς ἀρχιερατείας του, ἡ Ἐκκλησία, διὰ τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου, καθησύχασε ἀπὸ τοὺς διωγμοὺς καὶ ἔτυχε πάσης προστασίας.

Νεκτάριος Δαπέργολας: Ὅταν ἴσως ξεπερνᾶς ἀκόμη καί τόν διάβολο...

 

Γράφει ὁ Νεκτάριος Δαπέργολας

      Πάντως, ὅσο κατακάθεται ἡ σκόνη, τόσο καί πιό ἀπίστευτο φαίνεται. Νά ἐπαναλάβουμε τά βασικά σημεῖα τοῦ μιαροῦ αἴσχους (ἑνός ἀπό τά μεγαλύτερα καί ἀθλιότερα πού ἔχουν σημειωθεῖ διαχρονικά στόν ἐκκλησιαστικό χῶρο); Κονκλάβιο μέ ἰδιαίτερες ἐπιδόσεις στό φίλημα παντόφλας, στό σφιχταγκάλιασμα κοκκινοσκουφίτσας, στήν προώθηση σκευασμάτων καί σέ ἄλλα σπόρ (ὅπως βλέπετε στήν εἰκόνα), διώχνει θρασύτατα Ὀρθόδοξο μητροπολίτη ἀπό τήν ἐκκλησιαστική του ἕδρα, ἀκριβῶς ἐπειδή εἶναι Ὀρθόδοξος, κουρελιάζοντας συγχρόνως πραξικοπηματικά σχεδόν ὅλο τόν ἐκκλησιαστικό καταστατικό χάρτη. 

Ελευθέριος Ανδρώνης: Ανακοίνωση ΙΣΚΕ: Μια ακόμα φωνή αντίστασης που έρχεται να ενισχύσει τα ντεσιμπέλ του «ΟΧΙ» στον Προσωπικό Αριθμό

 

Ο απλός κλήρος ενώνει τη φωνή του με τις αγωνίες του χριστεπώνυμου λαού - Γιατί η Εκκλησία είναι κοινωνία ελεύθερων προσώπων και όχι αριθμών

 

Γράφει ο  Ελευθέριος Ανδρώνης 

 

Μέρα με τη μέρα, βήμα με το βήμα, αγώνα με τον αγώνα το κύμα αντίστασης κατά της ψηφιακής σκλαβιάς που θέλει να επιβάλλει η κυβέρνηση φουντώνει.

Ακόμα και αν πολλές φορές ως λαός φανήκαμε κατώτεροι των περιστάσεων, ο Θεός σπλαχνίζεται τις ανησυχίες μας και ρίχνει αγωνιστική «μαγιά» στο πικρό ζυμάρι του καιρού μας. Οι φωνές πολλαπλασιάζονται, η ευαισθητοποίηση εντείνεται και η καλή αγωνία για τη θεόσδοτη ελευθερία μας, αφυπνίζει όλο και περισσότερους.

Άγιος Πορφύριος: Η αγάπη του αγίου Πορφυρίου μας συνόδευε

Ο άγιος Πορφύριος, ο Άγιος της Αγάπης – διηγείται η  Σοφία Ορφανίδου –, αγαπούσε αδιάκριτα όλους. Δεν υπήρχαν γι’ αυτόν γνωστοί και άγνωστοι. Όλοι ήμασταν παιδιά του και εκείνος ήταν ο πατέρας μας. Μας ευλογούσε απλόχερα, μας παρηγορούσε, μας ανακούφιζε και μας θεράπευε. Θεράπευε μυστικά τόσο τις ασθένειες της ψυχής μας όσο και του σώματός μας. Συμπονούσε και έκλαιε παρακαλώντας τον Χριστό για την θεραπεία των ασθενών, ιδίως των καρκινοπαθών. Πόσους και πόσους δεν εθεράπευσε μυστικά, αλλά και φανερά. Σε μια συνομιλία μας με ερώτησε από ποια ασθένεια έπασχε γνωστός μας Επίσκοπος και, όταν του είπα «καρκίνο του ήπατος», μου είπε: «Αυτή η ασθένεια κάνει τον άνθρωπο να συνειδητοποιήση πως η ζωή του παρήλθε και πως σε λίγο θα βρεθή ενώπιον του μυστηρίου του θανάτου».

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 3 ΙΟΥΝΙΟΥ 2025

Άγιος Λουκιλλιανός, Παύλη και τα νήπια Κλαύδιος, Υπάτιος, Παύλος και Διονύσιος

Λουκιλλιανὸς σύν τε Παῦλα νηπίοις,

Αἵματι ὠνήσαντο Μαρτύρων στέφη.

Σταυρῷ ἀμφὶ τρίτην Λουκιλλιανὸς τετάνυστο.

Eις τον Λουκιλλιανόν.

Λουκιλλιανώ πήγνυται σταυρός κάτω,

Oυχ’ ως ο Xριστού και τίτλον φέρων άνω.

Eις τα παιδία.

Tους παιδαρίσκους ων αριθμός δις δύω,

Θεού Πατρός τίθησιν υιούς η σπάθη.

Eις την Παύλαν.

Oυκ άξια προς μέλλον, ως Παύλος, κλέος,

Tα νυν πάθη φάσκουσα, τέμνεται Παύλα.

Σταυρώ αμφί τρίτην Λουκιλλιανός τετάνυστο.

Οι άγγελοι θυμιάζουν και μυρώνουν τους εκλεκτούς του Θεού

Κάποιο πρωινό, ο όσιος Ανδρέας ο δια Χριστόν σαλός (9ος-10ος αι.), καθισμένος σε μια γωνιά, άκουγε το πνευματικό του παιδί, τον Επιφάνιο, που διάβαζε ένα λόγο του μεγάλου Βασιλείου.

Όσην ώρα διαρκούσε η ανάγνωση, ξεχυνόταν μια ευωδία σαν από πολύτιμα αρώματα. Όταν τελείωσε η ανάγνωση, χάθηκε και η ευωδία. Έκπληκτος ο Επιφάνιος στράφηκε προς τον όσιο:

– Εξήγησέ μου σε παρακαλώ, τι ευωδία ήταν αυτή;

Κι ο όσιος, επειδή είχε δει αυτόν που σκορπούσε την ευωδία, αποκρίθηκε:

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2025

Ὁ Ἅγιος Νικηφόρος ὁ Ὁμολογητής Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

Τοῦ Πατριάρχου Πατριάρχης πλησίον,

Θείου γέροντος, Ἀβραὰμ Νικηφόρος.

Δευτερίῃ Νικηφόρος εἰς Ἐδὲμ εὕρατο μοίρην.

Ὁ Ἅγιος Νικηφόρος, ὁ Ὁμολογητής, γεννήθηκε στὴν Κωνσταντινούπολη, τὸ 758 μ.Χ., ἀπὸ περιφανεῖς καὶ εὐσεβεῖς γονεῖς, τὸ βασιλικὸ γραμματέα καὶ νοτάριο Θεόδωρο καὶ τὴν Εἰρήνη. Ὁ πατέρας του ἐξορίσθηκε ἀπὸ τὸν αὐτοκράτορα Κωνσταντίνο Ε’ τὸν Κοπρώνυμο (741 – 775 μ.Χ.) στὰ Μύλασσα τῆς Καρίας καὶ μετὰ στὴ Νίκαια, ὅπου μετὰ ἑξαετία ἀπέθανε, διότι ἦταν ὑπέρμαχος τῶν ἱερῶν εἰκόνων.

π. Γεώργιος Μεταλληνός: Οἱ αἱρέσεις (παπισμός, προτεσταντισμός, οἰκουμενισμός) εἶναι Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

 

(Ἀπόσπάσματα ἀπό τό βιβλίο ΦΩΣ ΕΚ ΦΩΤΟΣ

τοῦ πατρός Γεωργίου Μεταλληνοῦ)

 

Σήμερα, πού ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τήν μνήμη τῶν Ἁγίων καί Θεοφόρων Πατέρων τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου (Νίκαια 325 μ.Χ,), γιατί τήν ἐλευθέρωσαν ἀπό τήν πνευματική νόσο τῆς ἀρειανικῆς κακοδοξίας, κρίνουμε σκόπιμο νά ἀναφερθοῦμε γενικότερα στήν ἔννοια τῆς αἱρέσεως, τοῦ μεγαλύτερου ἐχθροῦ τῆς ἑνότητας τῆς Ἐκκλησίας.

ΑΙΡΕΣΗ, στήν ἐκκλησιαστική θεολογική γλῶσσα, εἶναι τό νά παρουσιάζει κανείς τίς ἰδικές του γνῶμες καί πεποιθήσεις ὡς διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας καί τήν δική του ἑρμηνεία τῆς θείας ἀποκαλύψεως ὡς ἑρμηνεία καί διδασκαλία ἐκκλησιαστική.

Ἀνοικτή ἐπιστολή πρός τόν Σεβ. Μητροπολίτη Σιδηροκάστρου Μακάριο.

 

Περιστέρι 01/06/2025

Σεβασμιώτατε,

Ἀφορμή γιά τήν ἀνοικτή μας ἐπιστολή στάθηκε ἡ ἄδικη ὅσο καί ἀπίστευτα διαστροφική τῆς ἀληθείας ἐπιστολή σας πρός τόν σεβαστό γέροντα μοναχό π.Δοσίθεο τῆς Ἱ.Μ. Ἁγίας Σκέπης Παραποτάμου.

Εὐλόγησε ὁ ἅγιος Τριαδικός Θεός νά ἔχετε τόν πατέρα Δοσίθεο, ἕναν ὁμολογητή μοναχό (σπάνιο φαινόμενο στίς μέρες μας) ἐντός τῶν ὁρίων τῆς Μητρόπολής σας, ὁ ὁποῖος ἐκφράζει ἀπερίφραστα τήν ὀρθόδοξη πίστη καί τήν ἐμπειρία τῆς Ἐκκλησίας, διασώζοντας ἀπό τήν ἁμαρτία καί τήν πλάνη χιλιάδες ἀνθρώπων, ὁδηγώντας τους στό φῶς τῆς ἐν Χριστῶ ζωῆς, ξεδιψώντας καί ἀνακουφίζοντας τούς κοπιώντας ἀπό τίς δοκιμασίες χριστιανούς μέ λόγους χάριτος, ἐνισχύοντας τόν πνευματικό τους ἀγῶνα, παρηγορώντας τούς δοκιμαζομένους, προσεγγίζοντας τούς νέους, χωρίς νά διεκδικεῖ τό ἀλάθητο ἀλλά στοιχιζόμενος μέ τούς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, ἀφυπνίζοντάς τους γιά τούς κινδύνους τῶν αἱρέσεων καί τῶν ψευδοποιμένων στήν Ἐκκλησία καί ἔρχεστε ἐσεῖς ὡς ἐπίσκοπος νά τόν «νουθετήσετε» νά πάψει νά ἐπιτελεῖ αὐτό τό θεάρεστο ἔργο, προσπαθώντας ἐπί σειρά ἐτῶν νά τόν φιμώσετε. Μέ ἄλλα λόγια τόν διώκετε μέ τό γάντι.

Ελευθέριος Ανδρώνης: Οι καμπάνες του Σινά ηχούν πένθιμα για την «έρημο» της Ελλάδας

 

Η επιχείρηση υφαρπαγής του Σινά από την Αίγυπτο, είναι η τιμωρία για όσες φορές δεν σταθήκαμε στο ελληνορθόδοξο ανάστημά μας

 

Γράφει ο  Ελευθέριος Ανδρώνης 

Από πνευματική σκοπιά, η δικαστική αιχμαλωσία της Μονής Σινά από τους Αιγύπτιους δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Είναι το έσχατο κατάντημά μας, μετά από μια σειρά αρνήσεων να σταθούμε στο ελληνορθόδοξο ανάστημά μας.

 

Αρνηθήκαμε να ομολογήσουμε την ελληνική χριστιανοσύνη της Βορείου Ηπείρου και της Μαριούπολης, σε όλες τις δοκιμασίες τους. Αρνηθήκαμε να υψώσουμε φωνή για τους εγκληματικούς διωγμούς στην Αγία Λαύρα του Κιέβου. Αρνηθήκαμε να αποτρέψουμε το μαγάρισμα της Αγιάς Σοφιάς και της Μονής της Χώρας από τους Τούρκους. Αρνηθήκαμε να πατήσουμε πόδι για τις σφαγές χριστιανών ρωμιών στη Συρία. Κάναμε εθνικούς μας «χωροφύλακες» τους υπονομευτές του Αγίου Φωτός που βιοπορίζονται με το να υποσκάπτουν τα θεμέλια του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Φωνάξαμε και περήφανα στην υφήλιο ότι είμαστε η πρώτη ορθόδοξη χώρα που νομιμοποιεί τον γάμο των ομοφυλοφίλων. Βάλαμε και ξόανα «καλλιτεχνικής» βλασφημίας στην Πινακοθήκη μας, και τα περιφρουρούμε σαν εθνικό θησαυρό.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ Α΄ ΟΙΚΟΥΜ. ΣΥΝΟΔΟΥ [:Ιω. 17,1-13] Γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου «ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ» [19-6-1983] [Β92]

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ Α΄ΟΙΚΟΥΜ. ΣΥΝΟΔΟΥ[:Ιω. 17,1-13]

    Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

                                 με θέμα:

                          «ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ»

                                [εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 19-6-1983] 

[Β92]

      Σήμερα, αγαπητοί μου, η Εκκλησία μας γιορτάζει την μνήμην των 318 θεοφόρων Πατέρων, που έλαβαν μέρος εις την Α΄Οικουμενικήν Σύνοδον της Νικαίας της Κωνσταντινουπόλεως. Δια να κατανοήσομε την θέση των Πατέρων μέσα εις τον χώρον της Εκκλησίας, θα πρέπει να γνωρίζουμε μερικά πράγματα, τα οποία μπορούν να σταθούν πραγματικά οδηγός μας, διότι η παρουσία των είναι «ἐκ τῶν ὧν οὐκ ἄνευ» και ακόμα, δεν μπορούμε να σταθούμε χωρίς την παρουσία εκείνων. Γι'αυτό ακριβώς τον λόγο θα πρέπει να γνωρίσουμε πολύ καλά την θέση των μέσα εις αυτόν τον χώρον της Εκκλησίας.

Τό Εὐαγγέλιο καί ὁ Ἀπόστολος τῆς Κυριακῆς (Τῶν ἁγίων 318 θεοφόρων πατέρων) 1 Ἰουνίου 2025

 

Ἑωθινόν 

 

Ἦχος πλ. β´ - Ἑωθινόν Ι´
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΚΑ´ 1 - 14

¹ Μετὰ ταῦτα ἐφανέρωσεν ἑαυτὸν πάλιν ὁ Ἰησοῦς τοῖς μαθηταῖς ἐπὶ τῆς θαλάσσης τῆς Τιβεριάδος· ἐφανέρωσε δὲ οὕτως. ² ἦσαν ὁμοῦ Σίμων Πέτρος, καὶ Θωμᾶς ὁ λεγόμενος Δίδυμος, καὶ Ναθαναὴλ ὁ ἀπὸ Κανᾶ τῆς Γαλιλαίας, καὶ οἱ τοῦ Ζεβεδαίου καὶ ἄλλοι ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ δύο. ³ λέγει αὐτοῖς Σίμων Πέτρος· Ὑπάγω ἁλιεύειν. λέγουσιν αὐτῷ· Ἐρχόμεθα καὶ ἡμεῖς σὺν σοί. ἐξῆλθον καὶ ἐνέβησαν εἰς τὸ πλοῖον εὐθύς, καὶ ἐν ἐκείνῃ τῇ νυκτὶ ἐπίασαν οὐδέν. ⁴ πρωΐας δὲ ἤδη γενομένης ἔστη ὁ Ἰησοῦς εἰς τὸν αἰγιαλόν· οὐ μέντοι ᾔδεισαν οἱ μαθηταὶ ὅτι Ἰησοῦς ἐστι. ⁵ λέγει οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Παιδία, μή τι προσφάγιον ἔχετε; ἀπεκρίθησαν αὐτῷ· Οὔ. ⁶ ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· Βάλετε εἰς τὰ δεξιὰ μέρη τοῦ πλοίου τὸ δίκτυον, καὶ εὑρήσετε. ἔβαλον οὖν, καὶ οὐκέτι αὐτὸ ἑλκύσαι ἴσχυσαν ἀπὸ τοῦ πλήθους τῶν ἰχθύων. ⁷ λέγει οὖν ὁ μαθητὴς ἐκεῖνος, ὃν ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς, τῷ Πέτρῳ· Ὁ Κύριός ἐστι. Σίμων οὖν Πέτρος ἀκούσας ὅτι ὁ Κύριός ἐστι, τὸν ἐπενδύτην διεζώσατο· ἦν γὰρ γυμνός· καὶ ἔβαλεν ἑαυτὸν εἰς τὴν θάλασσαν· ⁸ οἱ δὲ ἄλλοι μαθηταὶ τῷ πλοιαρίῳ ἦλθον· οὐ γὰρ ἦσαν μακρὰν ἀπὸ τῆς γῆς, ἀλλ’ ὡς ἀπὸ πηχῶν διακοσίων· σύροντες τὸ δίκτυον τῶν ἰχθύων. ⁹ ὡς οὖν ἀπέβησαν εἰς τὴν γῆν, βλέπουσιν ἀνθρακιὰν κειμένην καὶ ὀψάριον ἐπικείμενον καὶ ἄρτον. ¹⁰ λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Ἐνέγκατε ἀπὸ τῶν ὀψαρίων ὧν ἐπιάσατε νῦν. ¹¹ ἀνέβη Σίμων Πέτρος καὶ εἵλκυσε τὸ δίκτυον ἐπὶ τῆς γῆς, μεστὸν ἰχθύων μεγάλων ἑκατὸν πεντήκοντα τριῶν· καὶ τοσούτων ὄντων οὐκ ἐσχίσθη τὸ δίκτυον. ¹² λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Δεῦτε ἀριστήσατε. οὐδεὶς δὲ ἐτόλμα τῶν μαθητῶν ἐξετάσαι αὐτόν σὺ τίς εἶ, εἰδότες ὅτι ὁ Κύριός ἐστιν. ¹³ ἔρχεται οὖν ὁ Ἰησοῦς καὶ λαμβάνει τὸν ἄρτον καὶ δίδωσιν αὐτοῖς καὶ τὸ ὀψάριον ὁμοίως. ¹⁴ Τοῦτο ἤδη τρίτον ἐφανερώθη ὁ Ἰησοῦς τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ἐγερθεὶς ἐκ νεκρῶν. 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΚΥΡΙΑΚΗ 1 ΙΟΥΝΙΟΥ 2025

Αγίων Τριακοσίων δέκα οκτώ (318) Πατέρων της Α' Οικουμενικής Συνόδου

 

Πόλου νοητοῦ ἀστέρες σελασφόροι,
ἀκτῖσιν ὑμῶν φωτίσαιτέ μοι φρένας.
Ξένον τὸν Υἰὸν Πατρὸς οὐσίας λέγων,
Ἄρειος, ἤτω τῆς Θεοῦ δόξης ξένος.

Η έκτη κατά σειρά Κυριακή μετά το Άγιο Πάσχα είναι αφιερωμένη από την Εκκλησία μας στην μνήμη των 318 Αγίων Πατέρων, οι οποίοι έλαβαν μέρος στην Α' Οικουμενική Σύνοδο που συνήλθε στην Νίκαια της Βιθυνίας το 325 μ.Χ. Η σύνοδος συνήλθε κατά πρόσκληση του Μέγα Κωνσταντίνου κατά το εικοστό έτος της βασιλείας του και είχε διάρκεια 3,5 χρόνια. Διακριθείσες μορφές της συνόδου ήταν ο Αλέξανδρος ο Κωνσταντινουπόλεως, ο Αλέξανδρος ο Αλεξανδρείας, ο Μέγας Αθανάσιος, ο Ευστάθιος ο Αντιοχείας, ο Μακάριος ο Ιεροσολύμων, ο Παφνούτιος, ο Σπυρίδων, ο Νικόλαος, κ.α.