Ο άνθρωπος που τον πιάνουν το ”μάτι”
και τα μάγια είναι άοπλος, γιατί δεν έχει Χριστό πάνω του, δεν ζει την
μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας μας.
Μοιάζει με έναν αδύναμο οργανισμό, που με την παραμικρή αφορμή αρρωσταίνει, γιατί δεν έχει τα ανάλογα αντισώματα.
Για να πιάσουν τα μάγια και το μάτι σε κάποιον, θα πρέπει ο ίδιος να μην έχει τακτοποιήσει τα ζητήματα της ψυχής του.
Αν
όμως ο άνθρωπος τακτοποιεί την ψυχή του με την καθαρή εξομολόγηση, τότε
και όλοι οι μάγοι του κόσμου να μαζευτούν, δεν μπορούν να τον κάνουν
κακό.
Την έπιασαν τα μάγια που έκανε ο μάγος και μετέπειτα Άγιος
Κυπριανός στην Αγία Ιουστίνη; Δεν την έπιασαν, διότι ήταν
Χριστιανοπούλα, αγωνίζονταν, ήταν παρθένος και ανάγκασε τον Άγιο
Κυπριανό να κάψει τα (σατανικά) βιβλία του και να μετανοήσει…
Κάτω από το φλυτζάνι, κάτω από τα μέντιουμ, κάτω από το χαρτί, κρύβονται συντάγματα διαβόλων.
Όλα αυτά, έχουν σχέση με την απώλεια της ψυχής του ανθρώπου.
Ο
άνθρωπος, μη έχοντας εμπιστοσύνη στο Θεό και την Πρόνοιά Του, πάει να
ρωτήσει την καφετζού, πως θα πάνε τα πράγματα στη ζωή του, πάει στην
χαρτορίχτρα, για να δει, ποιόν άντρα θα πάρει και ούτω κάθε εξής.
Ο Χριστιανός είναι μακριά από αυτά τα πράγματα. Ζητάει από τον Θεό και περιμένει, έχοντας απόλυτη εμπιστοσύνη στον Θεό.
Βλέπουμε
κατεξοχήν γυναίκες, να ”ξεματιάζουν” και να υποκαθιστούν την Εκκλησία,
που έχει ειδική ευχή για την βασκανία. Πίσω από αυτήν την ενέργεια του
”ξεματιάσματος”, κρύβεται ο διάβολος.
Λένε πολλοί:
– Το ”Πάτερ ημών” λέει η κυρία Κατίνα και ”ξεματιάζει” που είναι το κακό;
Κανένα αγκρίστρι δεν πιάνει ψάρι, χωρίς δόλωμα. ‘’Πάτερ ημών” θέλει ο διάβολος να του βάλεις, μα είναι δικό του το αγκίστρι.
Κανένα αγκρίστρι δεν πιάνει ψάρι, χωρίς δόλωμα. ‘’Πάτερ ημών” θέλει ο διάβολος να του βάλεις, μα είναι δικό του το αγκίστρι.
Μετά
το ”Πάτερ ημών” της κ. Κατίνας, φεύγει ο διάβολος από τον ματιασμένο,
για να φανεί στον άλλον, ότι η Εκκλησία δεν έχει δύναμη και έχει δύναμη η
κυρία Κατίνα, που είναι όργανο του σατανά, χωρίς να το καταλαβαίνει.
Έτσι η κυρία Κατίνα γίνεται ”αγία” στα μάτια του κόσμου και αυτός που ”θεραπεύτηκε” απ’ έξω από την εκκλησιά.
Δημήτριος Παναγόπουλος
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου