– Γέροντα, πολλὲς φορές, ὅταν μοῦ κάνουν μιὰ παρατήρηση, νομίζω πὼς πρέπει νὰ δώσω ἐξηγήσεις, καὶ λέω: «Ναί, ἔτσι εἶναι, ἀλλά...».
– Τί τὸ θέλεις αὐτὸ τὸ «ἀλλά»; Τὸ «ἀλλὰ» δὲν ἔχει... ἁλάτι καὶ ὅλα τὰ ἀλλοιώνει μὲ τὴν κακὴ ἔννοια. Νὰ λές: «Εὐλόγησον, μὲ τὴν εὐχή σου ἄλλη φορὰ θὰ προσέχω».
– Γέροντα, ὅταν κάποιος βγάλη ἕνα λανθασμένο συμπέρασμα γιὰ μιὰ ἐνέργειά μου, χρειάζεται νὰ ἐξηγήσω πῶς κινήθηκα;
– Ἂν ἔχης πνευματικὴ δύναμη, δηλαδὴ ταπείνωση, νὰ δεχτῆς ὅτι ἔφταιξες καὶ νὰ μὴ μιλήσης. Ἄφησε νὰ σὲ δικαιώση ὁ Θεός. Ἂν δὲν μιλήσης ἐσύ, θὰ μιλήση μετὰ ὁ Θεός. Βλέπεις, ὁ Ἰωσήφ[1], ὅταν τὰ ἀδέλφια του τὸν πούλησαν, δὲν εἶπε: «Εἶμαι ἀδελφός τους· δὲν εἶμαι δοῦλος· ὁ πατέρας μου μ᾿ ἀγαποῦσε πιὸ πολὺ ἀπὸ ὅλα τὰ παιδιά του».
– Τί τὸ θέλεις αὐτὸ τὸ «ἀλλά»; Τὸ «ἀλλὰ» δὲν ἔχει... ἁλάτι καὶ ὅλα τὰ ἀλλοιώνει μὲ τὴν κακὴ ἔννοια. Νὰ λές: «Εὐλόγησον, μὲ τὴν εὐχή σου ἄλλη φορὰ θὰ προσέχω».
– Γέροντα, ὅταν κάποιος βγάλη ἕνα λανθασμένο συμπέρασμα γιὰ μιὰ ἐνέργειά μου, χρειάζεται νὰ ἐξηγήσω πῶς κινήθηκα;
– Ἂν ἔχης πνευματικὴ δύναμη, δηλαδὴ ταπείνωση, νὰ δεχτῆς ὅτι ἔφταιξες καὶ νὰ μὴ μιλήσης. Ἄφησε νὰ σὲ δικαιώση ὁ Θεός. Ἂν δὲν μιλήσης ἐσύ, θὰ μιλήση μετὰ ὁ Θεός. Βλέπεις, ὁ Ἰωσήφ[1], ὅταν τὰ ἀδέλφια του τὸν πούλησαν, δὲν εἶπε: «Εἶμαι ἀδελφός τους· δὲν εἶμαι δοῦλος· ὁ πατέρας μου μ᾿ ἀγαποῦσε πιὸ πολὺ ἀπὸ ὅλα τὰ παιδιά του».
Δὲν μίλησε, καὶ μετὰ μίλησε ὁ Θεὸς καὶ τὸν ἔκανε βασιλιά[2]. Τί νομίζεις, δὲν πληροφορεῖ ὁ Θεός; Καὶ ἂν ὁ Θεὸς γιὰ τὸ συμφέρον σου δείξη τὴν ἀλήθεια, καλά.
Ἂν ὅμως δὲν τὴν δείξη, πάλι γιὰ τὸ συμφέρον σου θὰ εἶναι.Ὅταν σὲ ἀδικῆ κάποιος, νὰ σκέφτεσαι ὅτι δὲν σὲ ἀδικεῖ ἀπὸ κακία, ἀλλὰ ἐπειδὴ ἔτσι εἶδε τὰ πράγματα.
Ὕστερα, ἂν δὲν ἔχη κακία, ὁ Θεὸς θὰ τὸν πληροφορήση, θὰ καταλάβη ὅτι ἀδίκησε καὶ θὰ μετανοήση. Μόνον ὅταν ὑπάρχη κακία, δὲν πληροφορεῖ ὁ Θεός, γιατὶ ἡ συχνότητα στὴν ὁποία ἐργάζεται ὁ Θεὸς εἶναι ταπείνωση-ἀγάπη.
– Κάνει, Γέροντα, νὰ ζητάω ἐξηγήσεις μετὰ ἀπὸ μιὰ παρεξήγηση;
– Χάλασε ὁ λογισμός σου;
– Ὄχι.
– Ἂν δὲν χάλασε ὁ λογισμός σου, δὲν χρειάζεται νὰ σοῦ ἐξηγήση ὁ ἄλλος. Ἂν χάλασε ὁ λογισμός σου, καλὸ εἶναι νὰ σοῦ δοθῆ μιὰ ἐξήγηση, γιὰ νὰ μὴ χαλάση περισσότερο.
– Γέροντα, ἂν δὲν ἐξηγῆς, γιὰ νὰ δικαιολογήσης τὸν ἑαυτό σου, ἀλλὰ λὲς πῶς ἀντιμετώπισες ἕνα περιστατικό, πῶς κινήθηκες κ.λπ.;
– Δὲν χρειάζεται. Καλύτερα νὰ λὲς «εὐλόγησον», καὶ νὰ μὴν ἐξηγῆς. Ἐκτὸς ἂν σοῦ ζητήσουν νὰ δώσης ἐξηγήσεις, τότε ταπεινὰ νὰ πῆς πῶς ἔγινε.
– Δηλαδή, Γέροντα, πότε πρέπει νὰ ἐξηγῆ κανείς;
– Ὅταν πρόκειται γιὰ παρεξήγηση ποὺ ἀφορᾶ ἄλλους, τότε ἐπιβάλλεται νὰ ἐξηγήση κανείς, γιὰ νὰ βοηθήση μιὰ κατάσταση. Ἢ ὅταν εἶναι κανεὶς εὐαίσθητος, ἔχη καὶ λίγο ἐγωισμὸ καὶ μπορῆ νὰ καμφθῆ, ἂν δὲν μιλήση, τότε καλύτερα εἶναι νὰ ἐξηγήση πῶς κινήθηκε.
– Μερικὲς φορές, Γέροντα, δὲν μποροῦμε νὰ ξεχωρίσουμε τὴν δικαιολογία ἀπὸ τὴν ἐξήγηση.
– Ἡ δικαιολογία δὲν φέρνει ἀνάπαυση στὴν ψυχή, ἐνῶ ἡ ἐξήγηση φέρνει ἀνάπαυση καὶ εἰρήνη.
– Κάνει, Γέροντα, νὰ ζητάω ἐξηγήσεις μετὰ ἀπὸ μιὰ παρεξήγηση;
– Χάλασε ὁ λογισμός σου;
– Ὄχι.
– Ἂν δὲν χάλασε ὁ λογισμός σου, δὲν χρειάζεται νὰ σοῦ ἐξηγήση ὁ ἄλλος. Ἂν χάλασε ὁ λογισμός σου, καλὸ εἶναι νὰ σοῦ δοθῆ μιὰ ἐξήγηση, γιὰ νὰ μὴ χαλάση περισσότερο.
– Γέροντα, ἂν δὲν ἐξηγῆς, γιὰ νὰ δικαιολογήσης τὸν ἑαυτό σου, ἀλλὰ λὲς πῶς ἀντιμετώπισες ἕνα περιστατικό, πῶς κινήθηκες κ.λπ.;
– Δὲν χρειάζεται. Καλύτερα νὰ λὲς «εὐλόγησον», καὶ νὰ μὴν ἐξηγῆς. Ἐκτὸς ἂν σοῦ ζητήσουν νὰ δώσης ἐξηγήσεις, τότε ταπεινὰ νὰ πῆς πῶς ἔγινε.
– Δηλαδή, Γέροντα, πότε πρέπει νὰ ἐξηγῆ κανείς;
– Ὅταν πρόκειται γιὰ παρεξήγηση ποὺ ἀφορᾶ ἄλλους, τότε ἐπιβάλλεται νὰ ἐξηγήση κανείς, γιὰ νὰ βοηθήση μιὰ κατάσταση. Ἢ ὅταν εἶναι κανεὶς εὐαίσθητος, ἔχη καὶ λίγο ἐγωισμὸ καὶ μπορῆ νὰ καμφθῆ, ἂν δὲν μιλήση, τότε καλύτερα εἶναι νὰ ἐξηγήση πῶς κινήθηκε.
– Μερικὲς φορές, Γέροντα, δὲν μποροῦμε νὰ ξεχωρίσουμε τὴν δικαιολογία ἀπὸ τὴν ἐξήγηση.
– Ἡ δικαιολογία δὲν φέρνει ἀνάπαυση στὴν ψυχή, ἐνῶ ἡ ἐξήγηση φέρνει ἀνάπαυση καὶ εἰρήνη.
Ἀπὸ τὸ βιβλίο Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου ΛΟΓΟΙ Γ' «Πνευματικὸς ἀγώνας»
____________________________[1] Βλ. Γέν. 37, 20 κ.ἑ.
[2] Βλ. Γέν. 41, 41.
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου