Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Ἡ Ὀρθοδοξία ἔχει τὸν δικό της πάπα!

Εἰσαγωγή - Ἐπιμέλεια - Ἀντιγραφή:
Σάββας Ἠλιάδης

 

Δυστυχῶς, σύμφωνα μὲ τὴν ἀπάντηση τοῦ ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, πάσχουμε ἀπὸ θανατηφόρο ἀλληθωρισμό! Πρὸς ἕναν κόσμο "ἄχρωμο, ἄοσμο καὶ ἄγευστο" ἀπὸ εὐωδία Χριστοῦ  Χάριτος Ἁγίου Πνεύματος! Κλίνουμε μὲ ἄμετρο ζῆλο πρὸς τὴν "δεδυκυία" Δύση καὶ τὸν μηχανιστικό, ὑλιστικό, εὐδαιμονιστικὸ καὶ συνεπῶς ἀνθρωποκεντρικὸ οἶστρο ποὺ τὴν κατέχει ἀλλὰ καὶ χωρὶς διέξοδο! Πρὸς ἕναν κόσμο γιὰ τὸ "ἐδῶ", ἀποκομμένο ἀπὸ τὸν Οὐρανὸ καὶ τοὺς ὄμβρους τῆς Χάριτός του! 

 

Καὶ ἐνῶ βλέπουμε καθημερινὰ τὰ ἐπίχειρα αὐτῆς τῆς ἐκτροπῆς, συνεχίζουμε, ὡς βαριὰ νοσοῦντες, πρὸς τὴν πλήρη ἀποστασία. Νὰ γίνουμε ξερὰ κλαδιά, πεταμένα ἔξω ἀπὸ τὴν ἀγκαλιὰ τοῦ Χριστοῦ καὶ ἕτοιμα γιὰ ρίξιμο στὴ φωτιά: «πᾶν δένδρον μὴ ποιοῦν καρπὸν καλὸν εκκόπτεται καὶ εἰς πῦρ βάλλεται» (Ματθ.3,10).

Ὁ οἰκουμενισμός, ὡς τέκνο τῆς παγκοσμιοποίησης, τῆς Νέας τάξης, ποὺ μὲ δαιμονικὴ μαεστρία ἐπιβάλλεται ἤδη σὲ ὅλον τὸν κόσμο, περιεκύκλωσε ὡς ἀγέλη ἀγρίων κυνῶν καὶ τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καὶ ζητᾶ νὰ σπαράξει τὸ ποίμνιο, τῶν ποιμένων περὶ "πρωτοκαθεδρίας" καὶ παρομοίων τυρβαζόντων! 

 

Αὐτὴ εἶναι ἡ μέριμνα, αὐτὸ τὸ πρόβλημα τῆς Ἐκκλησίας σήμερα, κατὰ τὴν ἱεραρχία! Ποιός ἀρχηγὸς καὶ ποῦ; Ποιός πρῶτος, ποιός δεύτερος; Ὁ ΠΡΟΚΑΘΗΜΕΝΟΣ!!! Τρέχουν καὶ σήμερα νὰ γίνουν ἐπίσκοποι στὶς κενὲς θέσεις τῶν Μητροπόλεων, ὅταν οἱ Ἅγιοι ἔκανα τὸ ἀντίθετο: Ἔφευγαν καὶ κρύβονταν, νὰ μὴν χειροτονηθοῦν, διότι γνώριζαν τὴν ἀναξιότητά τους καὶ ἤξεραν πὼς χειροτονία σὲ ἐπίσκοπο σημαίνει μαρτύριο, θάνατος γιὰ τὸν Χριστό! 

 

Τί σημαίνει ἐξάλλου εἰς τύπον καὶ τόπον Χριστοῦ; Σημαίνει Σταυρὸς καὶ Γολγοθᾶς! Γιατί τρέχουν, λοιπόν; Τί θὰ κάνουν ἀπὸ τὰ ἅπαξ παραδεδομένα ὑπὸ τῶν Ἁγίων; Ἢ τί θὰ διορθώσουν ἀπὸ τὰ τόσα πολλὰ προβλήματα ποὺ συσσωρεύτηκαν στὴν Ἐκκλησία; Τίποτε! Μαζὶ μὲ τὸ  τρέχον ρεῦμα, μὲ τὸ καθεστὼς καὶ ...... ὅλα καλά!!! 

 

Αὐτό, λοιπόν, ποὺ εἶναι ἀπαρχῆς λελυμένο, ἑρμηνευμένο, θεσμοθετημένο, καθιερωμένο, αὐτὸ τὸ μεθοδεύουν  νὰ καταργήσουν καὶ εἶναι πολὺ κοντὰ νὰ γίνει ἡ πλήρης ἰσοπέδωση! Ποιό; Αὐτό, ποὺ μὲ φώτιση ἁγιοπνευματική μας ἐξηγεῖ ὁ Ἅγιος Νικόλαος. 

 

Ἐνῶ, ἐπαναλαμβάνω, μὲ περισσὸ θράσος, "μορφωμένοι", "ἔξυπνοι", "εὑρηματικοί", "φιλοσοφοῦντες", ἐκδυτικίζοντες, παπίζοντες καθηγητάδες καὶ δεσποτᾶδες ρωτοῦν καὶ ἀπαιτοῦν, σαφῶς καὶ καθόλου ἐμμέσως, ὅ,τι ρώτησε αὐτὸς ὁ "διαβασμένος" ὀρθόδοξος, στὸν ὁποῖο στέλνει τὴν ἐπιστολὴ ὁ Ἅγιος Νικόλαος: "γιατί ἡ ὀρθοδοξία δὲν ἔχει δικό της πάπα";

 

Σ᾿ ἕναν διαβασμένο ὀρθόδοξο, ποὺ ρωτᾶ γιατί ἡ Ὀρθοδοξία δὲν ἔχει δικό της πάπα

Μὰ ἔχει. Ἡ Ὀρθοδοξία ἔχει τὸν πάπα της, παλαιότερο ἀπ᾿ ὅλους τοὺς πᾶπες καὶ πατριάρχες στὸν κόσμο. Τὸν εἶχε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ καὶ θὰ τὸν ἔχει μέχρι τέλος τῶν αἰώνων. Εἶναι ὁ ἴδιος πάπας, τὸν ὁποῖο ἐπικαλέστηκαν καὶ ὅλοι οἱ ἀπόστολοι τοῦ Χριστοῦ. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, τὸ Πνεῦμα τῆς Σοφίας  τοῦ Νοῦ, τὸ Πνεῦμα Παραμυθίας  Δύναμης τοῦ Θεοῦ. Αὐτὸς εἶναι ὁ πραγματικὸς πάπας τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἀνέκαθεν καὶ γιὰ πάντα, χωρὶς μεταβολὲς καὶ ἀλλαγές, χωρὶς προκατόχους καὶ διαδόχους.

Καὶ γιὰ τὸ ὅτι οἱ ἀπόστολοι ἐπικαλοῦνται τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ὡς τὸν δικό τους κορυφαῖο καὶ πάπα, εὐτυχῶς ὑπάρχει γραπτὸ ντοκουμέντο γραμμένο ἀπὸ τὰ χέρια τους. Στὴν πρώτη σύναξή τους, στὰ Ἱεροσόλυμα, οἱ ἀπόστολοι ἔγραψαν αὐτὲς τὶς σημαντικὲς λέξεις: "Ἔδοξε γὰρ τῷ Αγιὼ Πνεύματι καὶ ἡμῖν" (Πράξ. 15,28), ὅτι ἔτσι καὶ ἔτσι θὰ γίνει. Εἶναι ὀφθαλμοφανὲς ὅτι οἱ ἀπόστολοι ἔθεταν τὸ Ἅγιο Πνεῦμα μπροστὰ καὶ πάνω ἀπὸ τοὺς ἑαυτούς τους. Πρὶν ἀπὸ κάθε τους σύναξη προσεύχονταν σ᾿ Αὐτό. Τὸ ἐπικαλοῦνταν καὶ ὑποτάσσονταν σ᾿ Αὐτὸ χωρὶς ὅρους.

Μήπως καὶ μέχρι σήμερα οἱ ἡγέτες τῆς Ἐκκλησίας ἔτσι δὲν κάνουν; Ὁπουδήποτε συναθροίζονται, πρῶτα θυμοῦνται τὸν ἀλάθητο πάπα τους, τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Αὐτὸ ἐπικαλοῦνται μὲ φόβο καὶ δέος, πρὶν τὴν ἀρχὴ κάθε ἐργασίας. Ἀλλὰ ὄχι μόνον οἱ ἡγέτες τῆς Ἐκκλησίας ἀλλὰ καὶ οἱ ἡγέτες τοῦ κράτους στὶς ὀρθόδοξες χῶρες, οἱ ἐκπρόσωποι τῶν μονῶν καὶ τοῦ λαοῦ ἀνέκαθεν, πρωτίστως ἐπικαλοῦνταν τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ μετὰ ξεκινοῦσαν τὶς ἐργασίες τῆς συνόδου ἢ τῆς βουλῆς. Αὐτὸ ἔκαναν καὶ κάνουν καὶ οἱ διευθυντὲς τῶν σχολείων. 

 

Γνωρίζετε ὅτι πρὶν τὴν ἔναρξη τῶν σχολικῶν μαθημάτων, προσεύχονται μαζὶ μὲ τοὺς μαθητές τους, ἐπικαλούμενοι τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Καὶ τὸ Πανάγαθο, Παντοδύναμο καὶ Πάνσοφο Ἅγιο Πνεῦμα ὅλους τοὺς καθοδηγεῖ, ὅλους τοὺς ἐνδυναμώνει, ὅλους τοὺς ἐμπνέει: καὶ τὴν Ἐκκλησία καὶ τὸ κράτος καὶ τὴν παιδεία. Καὶ κυριαρχεῖ σὲ ὅλους καὶ σὲ ὅλα, ὄχι μὲ τὴ βία, ὅπως οἱ ἐπίγειοι δικτάτορες, ἀλλὰ ὡς πατέρας τῆς σοφίας καὶ τῆς ἀγάπης.
 

Γνωρίζετε ὅτι ἡ λέξη "πάπας" προέρχεται ἀπὸ τὴν ἑλληνικὴ λέξη "πατέρας"; Ὡς ἐκ τούτου, ἡ πρωταρχικὴ ἱστορικὴ καὶ ἠθικὴ σημασία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἶναι ὅτι εἶναι ὁ πατέρας μας, ὁ δικός μας πάπας. Καὶ γιὰ ποιὸ λόγο θὰ ἔπρεπε ἡ ὀρθόδοξη Ἐκκλησία νὰ ἔχει ἕναν ἄλλον πατέρα ἢ πάπα; Μήπως δὲν μᾶς προϊδέασε καὶ ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς νὰ φυλαγόμαστε ἀπὸ τὸν ἐπίγειο πάπα, δῆθεν πατέρα; Πρὶν ἀπὸ εἴκοσι αἰῶνες μας ἔδωσε τὴν ἐντολή: "καὶ πατέρα μὴ καλέσητε ὑμῶν ἐπὶ τῆς γῆς· εἷς γὰρ ἐστίν ὁ πατὴρ ὑμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς" (Ματθ. 23,9).
Εἰρήνη καὶ ὑγεία ἀπὸ τὸν Θεό

Εἰσαγωγή - Ἐπιμέλεια - Ἀντιγραφή:
Σάββας Ἠλιάδης
Δάσκαλος
Κιλκίς, 5-10-2021

«Πᾶνος»