Πέμπτη 10 Μαρτίου 2022

Δημήτριος Δασκαλάκης: Ἡ ἐργαλειοποίηση τῆς πανδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ γιά τόν ψηφιακό μετασχηματισμό τῆς κοινωνίας

 

Γράφει ὁ Δημήτριος Νικ. Δασκαλάκης, Δικηγόρος Ἀθηνῶν

Τὸν Δεκέμβριο τοῦ 2020 ἐκδόθηκε μὲ εὐθύνη καὶ μέριμνα τοῦ Ὑπουργείου Ψηφιακῆς Διακυβέρνησης ἡ Βίβλος τοῦ Ψηφιακοῦ Μετασχηματισμοῦ 2020-2025 στὴν ὁποία περιγράφονται οἱ στόχοι, οἱ κατευθυντήριες ἀρχὲς καὶ ἡ γενικότερη φιλοσοφία τῆς κυβέρνησης γιὰ τὸν ψηφιακὸ μετασχηματισμὸ τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας.
 
Στὸ συγκεκριμένο κείμενο διαπιστώνεται ἡ ἀνάγκη ἀξιοποίησης τῶν διευρυμένων δυνατοτήτων τῆς ψηφιακῆς τεχνολογίας, ὥστε νὰ καταστεῖ ἐφικτὴ ἡ μετάβαση τῶν κρίσιμων τομέων τῆς οἰκονομικῆς καὶ κοινωνικῆς δραστηριότητας σὲ ἕνα νέο περιβάλλον ψηφιακῆς οἰκονομίας καὶ δημόσιας διοίκησης δίνοντας ἔμφαση στὴν μετατροπὴ τῶν ἐπιχειρήσεων σὲ ψηφιακὲς καθὼς καὶ στὴν καλλιέργεια καὶ ἀνάπτυξη τῶν ψηφιακῶν δεξιοτήτων γιὰ ὅλους τοὺς πολῖτες.

Στὴν Βίβλο τοῦ Ψηφιακοῦ Μετασχηματισμοῦ καταγράφεται μὲ ἀπόλυτη σαφήνεια ἡ πρόθεση τῆς κυβέρνησης σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία «ὁ ψηφιακὸς μετασχηματισμὸς τῆς χώρας δὲν ἀποτελεῖ μελλοντικὴ συνθήκη εἶναι ἡ ἄμεση ἀνάγκη καὶ προτεραιότητά μας».

Τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 2021, μεσούσης τῆς πανδημίας, τὸ Εὐρωπαϊκὸ Κοινοβούλιο ἐνέκρινε τὸ πρόγραμμα «Ψηφιακὴ Εὐρώπη» μὲ στόχο τὴν ὑποστήριξη καὶ ἐνίσχυση τοῦ ψηφιακοῦ μετασχηματισμοῦ τῶν εὐρωπαϊκῶν κοινωνιῶν καὶ οἰκονομιῶν.
 
Στὶς 4-2-2021 κατὰ τὴν διάρκεια διαδικτυακῆς συζήτησης ποὺ πραγματοποιήθηκε στὸ πλαίσιο τοῦ συνεδρίου «Europe 2021» στὴν ὁποία συμμετεῖχε καὶ ὁ κ. Μητσοτάκης δήλωσε μεταξὺ ἄλλων καὶ τὰ ἑξῆς: «Χρησιμοποιήσαμε τὴν πανδημία ὡς μιὰ εὐκαιρία νὰ προσφέρουμε μιὰ σειρὰ ψηφιακῶν ὑπηρεσιῶν στοὺς πολῖτες. Μέσῳ τοῦ ψηφιακοῦ μετασχηματισμοῦ ἀναμορφώνουμε τὸν ἱστὸ τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους». (Ἴδετε σχετικῶς: ΕΔΩ)
 
Στὸ ἴδιο μῆκος κύματος κινήθηκε καὶ ἡ ὑπουργὸς Ἐθνικῆς Παιδείας καὶ Θρησκευμάτων κ. Νίκη Κεραμέως ἡ ὁποία στὸ πλαίσιο διαδικτυακῆς ἐκδήλωσης ποὺ διοργανώθηκε στὶς 24-2-2021 ἀπὸ τὸ Ἵδρυμα Οἰκονομικῶν καὶ Βιομηχανικῶν Ἐρευνῶν (Ι.Ο.Β.Ε.) δήλωσε χαρακτηριστικὰ τὰ ἑξῆς: «Ἡ πανδημία, πέρα ἀπὸ τίς ἀδιαμφισβήτητες δραματικὲς παγκόσμιες συνέπειες, τολμῶ νὰ πῶ ὅτι μᾶς ἔδωσε καὶ μία εὐκαιρία. Νὰ ἀναστοχαστοῦμε γιὰ τίς προτεραιότητές μας, νὰ τίς ἐπανακαθορίσουμε, νὰ δημιουργήσουμε νέα ἐργαλεῖα καὶ μεθόδους, νὰ προσαρμοστοῦμε -ἐν μία νυκτὶ κυριολεκτικὰ στὸν τομέα τῆς ἐκπαίδευσης- σὲ ἕνα νέο μοντέλο, νὰ μετατοπίσουμε τὸ παράδειγμά μας, νὰ κάνουμε τὸν ψηφιακὸ μετασχηματισμὸ πράξη». (Ἴδετε σχετικῶς: ΕΔΩ)
 
Ἑπομένως ἡ πανδημία τοῦ κορωνοϊοῦ δὲν μπορεῖ νὰ ἀντιμετωπιστεῖ ἀποκλειστικὰ μὲ ὅρους προστασίας τῆς δημόσιας ὑγείας ἀλλὰ πρέπει νὰ κατανοηθεῖ μέσα στὸ εὐρύτερο πλαίσιο μιᾶς συντονισμένης προσπάθειας τῆς ἀντίχριστης ὑπερεθνικῆς ἐλὶτ ποὺ ἀποσκοπεῖ στὴν ἐκ βάθρων ἀνατροπὴ τῆς παραδοσιακῆς δομῆς καὶ λειτουργίας τῆς κοινωνικῆς καὶ οἰκονομικῆς δραστηριότητας τῶν πολιτῶν καὶ στὴν μονομερῆ ἐπιβολὴ ἑνὸς δεσμευτικοῦ μοντέλου ψηφιακῆς διακυβέρνησης ποὺ θὰ συρρικνώσει τὴν κοινωνικὴ ἀλληλοεπίδραση καὶ θὰ ὑπαγάγει κάθε ἀνθρώπινη συμπεριφορὰ στὴν ἀπόλυτο ψηφιακὸ ἔλεγχο τοῦ Κράτους.

Συνεπῶς ἡ ἄρχουσα πολιτικὴ καὶ οἰκονομικὴ ἐλὶτ προκαλεῖ ἐσκεμμένα στοὺς πολῖτες τὴν ψευδῆ ἐντύπωση ὅτι διαχειρίζεται τὴν πανδημία τοῦ κορωνοϊοῦ ὡς ὑγειονομικὴ κρίση ποὺ ἀπειλεῖ τὴν δημόσια ὑγεία, ἐνῶ στὴν πραγματικότητα τὴν ἀξιοποιεῖ ὡς πρόφαση καὶ ὡς «εὐκαιρία» δηλ. τὴν ἐργαλειοποιεῖ γιὰ τὴν ὑλοποίηση τοῦ προϋφισταμένου της στόχου ποὺ συνίσταται στὸν ψηφιακὸ μετασχηματισμὸ τῆς κοινωνίας.

Στὴν Βίβλο τοῦ Ψηφιακοῦ Μετασχηματισμοῦ 2020-2025, ποὺ ἀποτελεῖ ἕνα πραγματικὰ ὀγκωδέστατο κείμενο 346 σελίδων, περιγράφονται ἀναλυτικὰ καὶ μὲ κάθε λεπτομέρεια οἱ βασικὲς κατευθύνσεις, οἱ ἀρχὲς καὶ οἱ στόχοι γιὰ τὸν πλήρη καὶ ἀπόλυτο ψηφιακὸ μετασχηματισμὸ ὅλων τῶν τομέων τῆς  οἰκονομικῆς καὶ κοινωνικῆς ζωῆς τῶν πολιτῶν.

Τὸ Ὑπουργεῖο Ψηφιακῆς Διακυβέρνησης ἔχει ἐκπονήσει καὶ ἤδη ὑλοποιεῖ ἐρήμην τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ (ποὺ πάντως παρακολουθεῖ ἀδιάφορα καὶ παθητικὰ κάθε ἐξέλιξη ποὺ ἐπηρεάζει τὴν ζωή του) ἕνα στρατηγικὸ σχέδιο γιὰ τὸν πλήρη ψηφιακὸ μετασχηματισμὸ τοῦ συνόλου τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας καὶ οἰκονομίας δημιουργῶντας τὴν «Ψηφιακὴ Ἑλλάδα».

Οἱ ἐπιχειρήσεις, οἱ οἰκονομικὲς συναλλαγές, οἱ χρηματοπιστωτικὲς ὑπηρεσίες, ἡ δημόσια διοίκηση, ἡ ἐνέργεια καὶ οἱ μεταφορές, ἡ ἐργασία καὶ οἱ κοινωνικὲς ὑποθέσεις, ἡ ναυτιλιακὴ δραστηριότητα, ὁ κλάδος τῆς ἀγροτικῆς ἀνάπτυξης καὶ τῶν τροφίμων, ὁ τομέας τοῦ τουρισμοῦ, ἀκόμη καὶ ἡ παιδεία, ὁ ἀθλητισμὸς καὶ ὁ πολιτισμὸς καθὼς καὶ ἡ δικαιοσύνη θὰ ὑποστοῦν τὸν ἀκραῖο, ριζικὸ καὶ ἀθέμιτο ψηφιακὸ μετασχηματισμὸ ποὺ ὁραματίζεται ὁ κ. Πιερρακάκης, ἐνάντια στὴν ἐλεύθερη βούληση τῶν πολιτῶν, ἡ συντριπτικὴ πλειονότητα τῶν ὁποίων θὰ βρεθεῖ ἀντιμέτωπη μὲ πρωτοφανεῖς καὶ κολοσσιαῖες μεταβολὲς ποὺ ἀφοροῦν τὴν προσωπική, κοινωνική, οἰκονομικὴ καὶ ἐπαγγελματικὴ δραστηριότητά τους.

Ἡ στρατηγικὴ γιὰ τὴν «ψηφιακὴ δικαιοσύνη» σύμφωνα μὲ τοὺς ὁραματισμοὺς τοῦ κ. Πιερρακάκη περιλαμβάνει τὴν ἀξιοποίηση προηγμένων τεχνολογιῶν, ὅπως ἐνδεικτικὰ ἡ δημιουργία «JUSTICE -CLOUD», μέχρι νὰ ἐνσωματωθεῖ στὸ Κυβερνητικὸ νέφος Δημόσιου Τομέα, ἡ ὁμογενοποίηση διαδικασιῶν καὶ ἡ δημιουργία τῆς «Artificial Intelligence for Justice» -Τεχνητὴ Νοημοσύνη γιὰ τὴν Δικαιοσύνη-  δηλαδὴ κατάρτιση ἀρχείων καὶ προετοιμασίας ἀποφάσεων ἀπὸ chatbot.

(Τὰ chatbots εἶναι διαδικτυακὰ ρομπότ, δηλ. προγράμματα σὲ ὑπολογιστὲς ἢ κινητὲς συσκευὲς ποὺ μιμοῦνται τὴν ὁμιλία καὶ τὴ συνομιλία μὲ ἀνθρώπους, χρησιμοποιοῦν τεχνικὲς ἐπεξεργασίες ὁμιλίας, δέντρα ἀποφάσεων καὶ τεχνητὴ νοημοσύνη καὶ μποροῦν νὰ ἀπαντήσουν σὲ ἐρωτήματα καθὼς καὶ νὰ ἐξυπηρετήσουν τὸν συνομιλητή τους, σύμφωνα μὲ τὸ σκοπὸ γιὰ τὸν ὁποῖο κατασκευάστηκαν).

Μιὰ ἁπτὴ ἀπόδειξη τῆς εἰσόδου στὴν νέα ψηφιακὴ ἐποχὴ συνιστᾷ ἡ ψηφιοποίηση ὅλων τῶν ἐγγράφων ποὺ ἀφοροῦν τὴν κίνηση τῶν ὀχημάτων (δίπλωμα ὁδήγησης, ἄδεια καὶ τέλη κυκλοφορίας κ.λ.π.) ὥστε ὁ ὁδηγὸς νὰ τὰ ἔχει ὅλα συγκεντρωμένα στὸ κινητό του τηλέφωνο μέσῳ τῆς εἰδικῆς ψηφιακῆς ἐφαρμογῆς «Car Wallet».

Στὴν τρίτη δεκαετία τοῦ 21ου αἰῶνα ἡ ἀπειλὴ τοῦ κοινωνικοῦ ἀποκλεισμοῦ δὲν θὰ ἀφορᾷ τὸν ἄνεργο ἢ τὸν ἄστεγο ἢ αὐτὸν ποὺ ἔχει χαμηλὸ μορφωτικὸ ἐπίπεδο ἀλλὰ τὸν πολίτη  ποὺ δὲν θὰ συγχρονίζει τὸν βηματισμό του μὲ τὰ ἐπιτεύγματα τῆς ψηφιακῆς τεχνολογίας.
 
Κατὰ τὴν γνώμη τοῦ γράφοντος σὲ πολὺ λίγα χρόνια ἀπὸ σήμερα, τὸ φαινόμενο τοῦ κοινωνικοῦ ἀποκλεισμοῦ δὲν θὰ συνδέεται μὲ τὸ μορφωτικὸ ἢ τὸ οἰκονομικὸ ὑπόβαθρο τῶν ἀνθρώπων ἀλλὰ θὰ ἐντοπίζεται κυρίως σὲ ἐκείνους τοὺς πολῖτες ποὺ θὰ ἀρνηθοῦν τὴν ἄνευ ὅρων παράδοσή τους στὶς ἐπιταγὲς τῆς ψηφιακῆς τεχνολογίας, διεκδικῶντας νὰ διατηρήσουν τὰ παραδοσιακὰ μέσα ταυτοποίησης καὶ ἄσκησης τῆς ἐπαγγελματικῆς ἢ ἐπιχειρηματικῆς τους δραστηριότητας.
 
Ὅσοι πολῖτες δὲν υἱοθετήσουν τίς σύγχρονες ψηφιακὲς ἐφαρμογὲς «διευκόλυνσης» ποὺ ἐπιβάλλει αὐταρχικὰ τὸ κράτος ἐνάντια στὴν ἐλεύθερη βούλησή τους, θὰ λοιδοροῦνται ὡς ἀρνητὲς τῆς «ψηφιακῆς ἐπανάστασης» καὶ μοιραία θὰ ὁδηγοῦνται σὲ κοινωνικὸ καὶ οἰκονομικὸ ἀποκλεισμό.
 
Θὰ εἶναι οἱ «ψηφιακοὶ ἄστεγοι» τοῦ 21ου αἰῶνα.
 
Στοὺς φερόμενους ὡς «ἀρνητὲς τῶν ἐμβολίων» θὰ προστεθοῦν καὶ οἱ ἀρνητὲς τῆς «ψηφιακῆς ἐπανάστασης» καὶ μοιραία ἡ κοινωνία τῶν πολιτῶν θὰ διολισθήσει πρὸς ἕνα ψηφιακὸ ἀπαρτχάϊντ ἀποκλείοντας καὶ καταπνίγοντας κάθε ἔκφραση καὶ φωνὴ διαφορετικότητας ποὺ ἀμφισβητεῖ καὶ ἀντιβαίνει στὸ ἑκάστοτε κυρίαρχο ἀφήγημα τῆς ἐξουσίας.

Ἑπομένως ἡ «ρετσινιὰ» τοῦ κοινωνικοῦ ἀποκλεισμοῦ θὰ ἀποσυνδεθεῖ ἀπὸ τὴν μορφωτική, οἰκονομικὴ καὶ ἐπαγγελματικὴ κατάσταση τοῦ ἀνθρώπου καὶ θὰ διαπερνᾷ ὅλες τίς βαθμίδες τῆς κοινωνικῆς διαστρωμάτωσης καὶ θὰ στιγματίζει τοὺς πολῖτες (ἀκόμη καὶ ἐκείνους μὲ ὑψηλὸ μορφωτικὸ καὶ οἰκονομικὸ ἐπίπεδο) οἱ ὁποῖοι ὅμως δὲν θὰ συναινοῦν νὰ ὑποβάλλονται στὸν διαρκῆ ψηφιακὸ ἔλεγχο καὶ ἐπιτήρηση τοῦ κράτους, ἀρνούμενοι νὰ καταχωρίζουν τὰ προσωπικά τους στοιχεῖα σὲ μιὰ ψηφιακὴ βάση δεδομένων.
 
Σήμερα οἱ ἀνεμβολίαστοι πολῖτες ὑπηρετοῦν δυστυχῶς καὶ αὐτοὶ ἔστω καὶ ἀνεπίγνωστα τὸν σχεδιασμὸ τῆς ἀντίχριστης ἐλὶτ γιὰ τὸν ψηφιακὸ μετασχηματισμὸ τῆς κοινωνίας, ἀφοῦ ἀποδέχονται νὰ ὑποβάλλονται διαρκῶς σὲ προληπτικοὺς διαγνωστικοὺς ἐλέγχους νόσησης μὲ τὴν συνακόλουθη ὑποχρέωση τῆς καταχώρισης τῶν προσωπικῶν τους στοιχείων σὲ μιὰ ἠλεκτρονικὴ βάση δεδομένων, γνωρίζοντας ὅτι αὐτὰ ὑπόκεινται σὲ διαρκῆ ἐπεξεργασία καὶ ἔλεγχο.
 
Συνεπῶς οἱ ἐμβολιασμένοι πολῖτες προσκομίζοντας τὸ ψηφιακὸ πιστοποιητικὸ ἐμβολιασμοῦ, διατηροῦν μιὰ ψευδαίσθηση ἐπίπλαστης κανονικότητας (ἡ ὁποία θὰ τελεῖ ὑπὸ τὴν διαρκῆ αἵρεση τῆς ἑπόμενης ἐμβολιαστικῆς ἀναβάθμισης) καὶ ἀντιστοίχως οἱ ἀνεμβολίαστοι πολῖτες (ἐξαιρουμένων τῶν ὑγειονομικῶν) προσκομίζοντας κατὰ περίπτωση, εἴτε τὸ ψηφιακὸ πιστοποιητικὸ νόσησης εἴτε τὸ ἀρνητικὸ πιστοποιητικὸ διαγνωστικοῦ ἐλέγχου νόσησης, ἀποφεύγουν προσώρας τὸν ἐπαπειλούμενο οἰκονομικὸ καὶ κοινωνικὸ ἀποκλεισμό, ἀμφότεροι ὅμως (ἐμβολιασμένοι καὶ ἀνεμβολίαστοι) συναινοῦν καὶ ἀποδέχονται (εἴτε ἀπὸ φόβο εἴτε ἀπὸ ἐξαναγκασμὸ) τὸν ψηφιακὸ ἔλεγχο, τὴν παρακολούθηση καὶ τὴν ἐπιτήρησή τους.

Σύσσωμη ἡ κοινωνία, τὰ νήπια, οἱ μαθητές, οἱ φοιτητές, οἱ ἐργαζόμενοι τοῦ ἰδιωτικοῦ καὶ δημοσίου τομέα, οἱ ἐλεύθεροι ἐπαγγελματίες καὶ τέλος οἱ συνταξιοῦχοι, ὑπὸ τὸ πρόσχημα τῆς προστασίας τῆς δημόσιας ὑγείας, κατέληξαν νὰ ἀποδέχονται παθητικὰ ὡς «conditio sine qua non» ἤτοι ὡς θεμελιώδη ὅρο γιὰ τὴν συμμετοχή τους σὲ κάθε οἰκονομική, κοινωνικὴ καὶ ἐπαγγελματικὴ δραστηριότητα, τὴν προηγούμενη καταχώριση τῶν προσωπικῶν στοιχείων ταυτότητάς τους σὲ μιὰ ψηφιακὴ βάση δεδομένων, ἐνῶ φαίνεται νὰ μὴν ἀνησυχοῦν γιὰ τὴν ἀσφάλεια, τὸν ἔλεγχο καὶ τὴν συνεχῆ ἐπεξεργασία τῶν καταχωρισθέντων στοιχείων ποὺ ἀφοροῦν τὴν κατάσταση τῆς ὑγείας τους.

Στὸν θαυμαστὸ ἀνάποδο κόσμο καὶ κατὰ τὴν δεκαετία ποὺ διανύουμε κοινωνικὰ ἀποκλεισμένος δὲν θὰ χαρακτηρίζεται πλέον ὁ ἄστεγος ἀλλὰ ὁ δικηγόρος. Οἰκονομικὲς ἀποτυχίες, χαμηλὸ μορφωτικὸ καὶ ἐκπαιδευτικὸ ἐπίπεδο, ἤπια παραβατικὴ συμπεριφορὰ δὲν θὰ συνιστοῦν ἱκανοὺς λόγους γιὰ τὴν περιέλευση ἑνὸς ἀνθρώπου σὲ κατάσταση κοινωνικῆς περιθωριοποίησης.

Ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρὰ ὅσοι ἀποφασίσουν (ἐλεύθεροι ἐπαγγελματίες, ἐπιχειρήσεις καὶ ἁπλοῖ πολῖτες) νὰ ἀντισταθοῦν συνειδητὰ στὴν ἀλόγιστη καὶ ὁλοκληρωτικὴ ἐφαρμογὴ καὶ χρήση τῶν νέων μορφῶν ψηφιακῆς τεχνολογίας (ὅπως εἶναι οἱ ψηφιακὲς πλατφόρμες, οἱ φορητὲς συσκευές, τὸ ὑπολογιστικὸ νέφος -cloud computing-, τὰ big data -μαζικὰ δεδομένα-, ἡ τεχνητὴ νοημοσύνη, τὸ διαδίκτυο τῶν πραγμάτων) ποὺ παράγουν ἕνα εἶδος «ψηφιακῆς κουλτούρας» καὶ ἐπιβάλλουν χωρὶς τὴν συναίνεση τῶν πολιτῶν ἕνα νέο τρόπο ψηφιακῆς ζωῆς, θὰ ἀντιμετωπίζονται ὡς «ψηφιακοὶ μετανάστες» ποὺ καλοῦνται νὰ προσαρμοστοῦν στὴν νέα ψηφιακὴ πραγματικότητα.

Ἑπομένως τὸ φάσμα τῆς κοινωνικῆς καὶ οἰκονομικῆς περιθωριοποίησης δὲν θὰ ἀπειλεῖ  πλέον τὸν ἄστεγο ποὺ θὰ ἔχει ἀποδεχθεῖ τὴν καταχώρισή του στὸ ψηφιακὸ μητρῶο ἀστέγων καὶ θὰ ἀπολαμβάνει τὸ κοινωνικό του ἐπίδομα κάνοντας χρήσῃ τῆς ψηφιακῆς του ταυτότητας ἀλλὰ τὸν δικηγόρο ποὺ θὰ στερεῖται τῆς μοναδικῆς ψηφιακῆς ὑπογραφῆς καὶ ταυτότητας, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ὁδηγηθεῖ νομοτελειακὰ σὲ οἰκονομικὸ καὶ κοινωνικὸ μαρασμό.

Κάθε ἄστεγος πολίτης κάνοντας χρήσῃ τῶν ψηφιακῶν τεχνολογιῶν θὰ ἀπολαμβάνει ἕνα minimum κοινωνικῆς ἀποδοχῆς καὶ ἔνταξης, ἐνῶ ὁ δικηγόρος ποὺ δὲν θὰ συναινέσει στὴν διείσδυση τῆς ψηφιακῆς τεχνολογίας στὴν ἐπαγγελματική του ζωὴ καὶ δράση θὰ περιέλθει σύντομα σὲ κατάσταση οἰκονομικῆς καὶ κοινωνικῆς ἀπομόνωσης.

Οἱ πολῖτες ποὺ θὰ ἀποφασίσουν νὰ μὴν δηλώνουν τὸ ψηφιακό τους ἀποτύπωμα σὲ κάθε ἐκδήλωση τῆς κοινωνικῆς, οἰκονομικῆς καὶ προσωπικῆς τους ζωῆς θὰ ἀποτελέσουν τοὺς σύγχρονους παρίες τοῦ ψηφιακοῦ ὁλοκληρωτικοῦ κράτους, τὸ ὁποῖο θὰ ἀξιοποιεῖ  τὴν κοινωνική τους περιθωριοποίηση, ὡς ἀποτρεπτικὸ παράγοντα, γιὰ καθένα ποὺ θὰ διανοηθεῖ νὰ ἀποδράσει ἀπὸ τὸ ψηφιακὸ κελλί του.

Θὰ εἶναι οἱ «ψεκασμένοι» τῆς ψηφιακῆς ἐποχῆς οἱ ὁποῖοι θὰ μιλοῦν γιὰ τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα καὶ γιὰ τίς ἀτομικὲς ἐλευθερίες στὴν ἐποχὴ τῆς ἑκούσιας ψηφιακῆς σκλαβιᾶς.

Πρέπει ὡστόσο νὰ τονιστεῖ μὲ ἔμφαση καὶ οἱ πολῖτες καλοῦνται νὰ στοχαστοῦν καὶ νὰ ἀναλογιστοῦν σοβαρὰ τὴν πιθανότητα στὸν ψηφιακὸ μετασχηματισμὸ τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας ποὺ ἐπαγγέλλεται μὲ τόση θέρμη ὁ κ. Πιερρακάκης, νὰ ἐλλοχεύει ἕνας ἀδυσώπητος καὶ ἀπάνθρωπος παγκόσμιος ψ η φ ι α κ ὸ ς ὁ λ ο κ λ η ρ ω τ ι σ μ ὸ ς ποὺ θὰ ἀστυνομεύει καὶ θὰ καταπνίγει τὴν ἐλευθερία τῆς σκέψης καὶ τῆς ἔκφρασης.

Στὸν ψηφιακὸ μετασχηματισμὸ τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας καὶ οἰκονομίας ποὺ ἤδη ὑλοποιεῖται μὲ τὴν ὑποχρεωτικὴ ἔνταξη τῶν σύγχρονων μορφῶν ψηφιακῆς τεχνολογίας σὲ κάθε τομέα τῆς κοινωνικοοικονομικῆς ζωῆς καὶ διαφημίζεται ὡς τὸ «συγκριτικὸ πλεονέκτημα» γιὰ τὴν ἐπίτευξη οἰκονομικῆς ἀνάπτυξης καὶ κοινωνικῆς εὐημερίας, στὴν πραγματικότητα ὑποκρύπτεται ἡ ἀφανὴς ἐπιδίωξη τῆς ἀντίχριστης ὑπερεθνικῆς ἐλὶτ γιὰ τὴν μετατροπὴ ὁλόκληρου τοῦ κόσμου σὲ ἕνα ἀόρατο παγκόσμιο ψηφιακὸ στρατόπεδο συγκέντρωσης, ὅπου οἱ πολῖτες θὰ παρακολουθοῦνται, θὰ ἐλέγχονται καὶ θὰ ἐπιτηροῦνται μὲ τὴν ἐφαρμογὴ καὶ τὴν χρήση τῶν συστημάτων ὑψηλῆς ψηφιακῆς τεχνολογίας.

Ἄραγε ἡ ἀπόπειρα τοῦ ψηφιακοῦ μετασχηματισμοῦ θὰ κατορθώσει νὰ μετασχηματίσει καὶ τὸ μυαλὸ τῶν ἀνθρώπων, σὲ τέτοιο σημεῖο ποὺ θὰ ἀποδεχθοῦν τὴν ἐπικράτηση τῆς τεχνητῆς νοημοσύνης ὡς «ἀνατρεπτικῆς τεχνολογίας» ποὺ συμβάλλει στὴν αὔξηση τῆς παραγωγικότητας, ὥστε νὰ προωθηθεῖ ἐν συνεχείᾳ ὡς νομοτελειακὴ ἐξέλιξη ἡ συνεργασία καὶ συνύπαρξη ἀνθρώπων καὶ μηχανῶν, ὅπως φιλοδοξοῦν οἱ σατανικοὶ ἐμπνευστὲς τῆς Μεγάλης Ἐπανεκκίνησης;
__________________________ 
Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ

«Πᾶνος»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου