Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας
Φεύγουν ἀπὸ δίπλα μας καὶ εἶναι πιὸ κοντά μας. Οἱ ἄνθρωποι μὲ τοὺς ὁποίους συνοδοιπορήσαμε μοιραστήκαμε τὸν κοινὸ πόθο τῆς ἀγέραστης εὐτυχίας. Δὲν ἔχει σημασία ἂν μὲ κάποιους ἀπὸ ἐκείνους δὲν ἀνταμώσαμε ποτὲ καὶ δὲν ἀγκαλιαστήκαμε.
Τοὺς νιώσαμε ἀδελφοὺς καὶ ὁμοαίματους μὲ ἕναν Χριστὸ Πατέρα νὰ εὐλογεῖ αὐτὲς τίς σχέσεις ζωῆς τίς ἀμάραντες. Σὰν ἦρθε τὸ μαντᾶτο γιὰ τὸ φευγιὸ τῶν ἀδελφῶν μας κλάψαμε μὰ καὶ ζηλέψαμε ποὺ ἔφυγαν ἕτοιμοι γιὰ τὴν μεγάλη συνάντηση μὲ τὸν Δεσπότη Χριστό.
Ὄχι δὲν εἶναι ποὺ ἔφυγαν ἐξομολογημένοι καὶ κοινωνημένοι...εἶναι ποὺ γεννήθηκαν γιὰ αὐτὴν ἀκριβῶς τὴν συνάντηση...καὶ σὲ ὁλάκερη τὴν ζήσῃ τους γιὰ αὐτὴν ἑτοιμάζονταν. Ἔβλεπαν αὐτὰ ποὺ ἐμεῖς δὲν βλέπαμε, ἄκουγαν ἐκεῖνα ποὺ ἐμεῖς ἀδυνατούσαμε νὰ ἀκούσουμε.
Τὰ πνευματικὰ αἰσθητήριά τους σὲ μιὰ ἀνέκπτωτη ἐνάργεια. Φαινομενικὰ ἀνήμποροι νὰ κάνουν ἕνα βῆμα μὰ οἱ ψυχές τους ὅλο νὰ φτερακίζουν σὲ ποθεινὰ λιμάνια Παραδείσου. Εἶναι οἱ μπροστάρηδές μας...ναὶ καλά τοὺς καταλάβατε! Κι εἶναι τόσοι πολλοὶ ποὺ σκανδαλωδῶς ἐλέησε ὁ Κύριος νὰ γίνουν γνωστοὶ καὶ ἀγαπημένοι μας, προσφέροντάς μας ἀφειδώλευτα τὴν πιὸ ὄμορφη ἀγάπη μετὰ τὴν θυσιαστική, τὴν ἀνυστερόβουλη αὐτὴν ποὺ κουβαλᾷ Σταυρό!
Σήμερα θέλουμε νὰ θυμηθοῦμε δυὸ ζεύγη αὐταδέλφων ἀγαπημένα! Τὸν π. Κοσμᾶ τὸν Ἐπίσκοπο καὶ τὴν ἀδελφή του τὴν Ἑλένη. Ὁ Σεβασμιώτατος ἔγινε γιὰ χρόνους πολλοὺς ἡ βακτηρία καὶ οἱ σωματικοὶ ὀφθαλμοὶ τῆς ἀδελφῆς του μὲ τὴν πολυόμματη ψυχούλα! Ἐκείνη κοιμήθηκε ξημερώνοντας τοῦ Ἁγίου Εὐστρατίου.
Μεγάλη ἡμέρα! Ἀνήμερα τῶν ὀνομαστηρίων τοῦ κατὰ σάρκα πατρός τους, τοῦ μακαριστοῦ Ἱερέως καὶ Ἁγιασμένου Πατρὸς Εὐστρατίου Παπαχρήστου! Μὰ καὶ τὸν Νικόλαο καὶ τὴν Βασιλικὴ Μπαζώνῃ τοὺς Ἀγρινιῶτες θυμόμαστε σήμερα! Δὲν τοὺς ἀνταμώσαμε ποτὲ ἀπὸ κοντά! Ὁ κυρ Νίκος μας μὲ τὴν ἀγαθὴ καὶ ἀπειρόκακη ψυχούλα του, ποὺ φρόντιζε ἀγόγγυστα τὴν καθηλωμένη ἀπὸ τὸν πόνο ἀδελφή του.
Ὁ μύστης τῆς ἡσυχίας καὶ λάτρης τοῦ περιβολιοῦ τῆς Κυρίας Θεοτόκου. Ἐκεῖ στὸ ἀρχονταρίκι του ποὺ δὲν προλάβαμε νὰ πᾶμε, ἐξιστοροῦσε στοὺς ἀδελφούς του μὲ ἐκείνη τὴν ὑπέροχη ἀπαλάδα στὴν φωνὴ καὶ στὶς κινήσεις του τὰ ἀθωνικά του προσκυνήματα! Ἔγραψε καὶ ἕνα θαυμάσιο βιβλίο: Τὸ Ἅγιο Ὄρος ὅπως τὸ γνώρισα! Μᾶς τὸ ἔστειλε πρὶν χρόνια! Θαρρῶ πὼς εἶναι μέσα στὰ πιὸ εὐλογημένα βιβλία ποὺ κράτησα ποτὲ στὰ χέρια μου μὲ θύμησες Ἄθωνα!
Κι ὕστερα μᾶς ἔστειλε καὶ τίς ὑπέροχες ζωγραφιές του! Μιὰ ἀπὸ αὐτὲς ἐδῶ ἀπέναντι! Τὸ καθολικό της Γλυκοφιλούσας στὴν Φιλοθέου. Καὶ ἔπειτα ἕνα ἀρχεῖο ἠχητικὸ μὲ σπάνιες ἠχογραφήσεις Ἁγίων Ἀγγέλων ἐν σώματι. Μόλις τὸν παίρναμε στὸ τηλέφωνο νὰ τὸν εὐχαριστήσουμε οὔτε ποὺ ἀντιδρούσε...ἀπάθεια...πάθος ζηλευτό! Κοιμήθηκε ἥσυχα ὅπως ἔζησε! Πιστὸς δοῦλος Κυρίου μὲ πίστη ἀμετασάλευτη καὶ ὑπακοὴ στὸν Εὐαγγελικὸ Λόγο. Λίγες μόλις μέρες μετὰ τὸν ἀκολούθησε καὶ ἡ ἀγαπημένη του ἀδελφή! Δοξάσαμε τὸν προνοητὴ Θεό μας σὲ τοῦτο τὸ ἄγγελμα!
Ὁ κυρ Νίκος μας, ἡ Βασιλικὴ καὶ ὅλοι οἱ μπροστάρηδές μας, ἔζησαν πάντοτε μὲ τοῦ Θεοῦ τὴν θέα νὰ συνεπαίρνει τίς αἰσθήσεις τους. Ὅσα ἀξιώθηκαν νὰ δοῦν ἀπὸ ἐδῶ τὰ κράτησαν φυλαχτάρια καὶ σπάνια πρὸς δόξαν Θεοῦ καὶ μόνο τὰ μοιράστηκαν μὲ ἄλλους γιὰ νὰ τοὺς γιατροπορέψουν τίς τραυματισμένες ψυχές. Μὰ ἡ ὄψη τους ἡ γαλήνια καὶ τὰ ὑγρά τους μάτια φανέρωναν ἄθελά τους τὸ πλῆθος τῶν ὑπερκοσμίων καταστάσεων ποὺ συνεχῶς βίωναν. Τὸ κατὰ Θεὸ πένθος οἱ θλίψεις καὶ οἱ ταλαιπωρίες ποὺ σμίλεψαν τὸ πέρασμά τους ἀπὸ αὐτὸν τὸν πρόσκαιρο κόσμο γίνονταν συνεχῶς κλειδιὰ τοῦ Παραδείσου.
Ἐκεῖ συνεχῶς ἔμπαιναν λίγο νὰ κρυφοκοιτάξουν καὶ νὰ ἐπιστρέψουν, μὲ τὸ δῶρο τῆς βεβαίας ἐλπίδας, νὰ καθηλωθοῦν καὶ πάλι ἀπὸ τὸν σμιλευτὴ πόνο. Σὲ κάθε κλινάρι δοκιμασίας τους, δίπλα καὶ πάντοτε καθισμένος ὁ Χριστός! Ποτὲ ἡ καρέκλα ἄδεια! Μιλοῦσαν μαζὶ Του καὶ Τὸν ἄκουγαν νὰ τοὺς διαβεβαιώνει συνεχῶς! Τεκνία μου ἀγαπημένα! Ἰδοὺ Ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμί... Κάθε Σταυρὸς καὶ μιὰ καρέκλα! Ἁγιασμένο καὶ τὸ δικό της ξύλο!
Μιὰ ἐκπομπὴ ἀφιερωμένη στὴν Ἱερὴ μνήμη τῶν αὐταδέλφων, π. Κοσμᾶ καὶ Ἑλένης, Νικολάου καὶ Βασιλικῆς! Ὅσα σήμερα ἀκουστοῦν ἔχουμε ἕναν λογισμὸ πὼς ἰεροκρυφίως καὶ τὰ ἔζησαν καί τὰ ἄκουσαν μὰ δέν μᾶς τὸ φανέρωσαν ποτέ...ἄς πρεσβεύουν γιὰ ὅλους μας στὸν Μακρόθυμο Κύριο .
Νώντας Σκοπετέας.
Ἀπόσπασμα ἀπὸ ὁμότιτλη ἐκπομπή.
Ἀπόσπασμα ἀπὸ ὁμότιτλη ἐκπομπή.
Ὁ τίτλος καὶ τὸ περιεχόμενό της ἐλέῳ Θεοῦ ἐπηρεασμένος ἀπὸ ἕνα θαυμάσιο κείμενο Γιούρι - Γιώργου Κλυαγὶν μὲ τίτλο:«Ἡ καρέκλα δὲν ἦταν ἄδεια παιδί μου!»
_______________________________
Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου