...βλέπω δὲ ἕτερον νόμον ἐν τοῖς μέλεσί μου
ἀντιστρατευόμενον τῷ νόμῳ τοῦ νοός μου
καὶ αἰχμαλωτίζοντά με ἐν τῷ νόμῳ τῆς ἁμαρτίας
τῷ ὄντι ἐν τοῖς μέλεσί μου. (Ρωμ. 7,23)
Φιλαμαρτήμων ἐγενόμῃν, ὡς οὐδεὶς ἐν βίῳ πώποτε,
καὶ ἐδαπάνησα τὴν σήν, μακροθυμίαν ὁ ταλαίπωρος,
καὶ ἔτι δὲ ὑπάρχῳ ἀναισθητῶν,
ἐπίστρεψόν με τὴ σὴ εὐσπλαγχνία.
(Παρακλητικὴ ἦχος γ΄δευτέρας)
ἀντιστρατευόμενον τῷ νόμῳ τοῦ νοός μου
καὶ αἰχμαλωτίζοντά με ἐν τῷ νόμῳ τῆς ἁμαρτίας
τῷ ὄντι ἐν τοῖς μέλεσί μου. (Ρωμ. 7,23)
Φιλαμαρτήμων ἐγενόμῃν, ὡς οὐδεὶς ἐν βίῳ πώποτε,
καὶ ἐδαπάνησα τὴν σήν, μακροθυμίαν ὁ ταλαίπωρος,
καὶ ἔτι δὲ ὑπάρχῳ ἀναισθητῶν,
ἐπίστρεψόν με τὴ σὴ εὐσπλαγχνία.
(Παρακλητικὴ ἦχος γ΄δευτέρας)
Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας
Πόσο ἐλεύθερος θαρρεῖς πὼς εἶσαι ἀδελφέ μου, ταλαίπωρε ἑαυτέ μου; Πόσο ἀνεξάρτητος; Τὸ αὐτεξούσιο, τὸ αὐτοδιοίκητο τῆς ὑπάρξεώς σου, ποὺ σὰν εὐλογία καὶ δῶρο, σὰν συνθήκη ζωῆς ἀπαραβίαστη σοῦ χαρίστηκε, ἡ ἰσόθεος αὐτὴ τιμὴ (Ἁγ. Γρηγόριος Νύσσης), ποῦ στ᾿ ἀλήθεια... ποῦ σὲ ἔχει φέρει ὡς τώρα καὶ ποῦ σὲ ὁδηγεῖ; Φιλελεύθερος εἶσαι στ᾿ ἀλήθεια;
Μήπως εἶναι ψευδώνυμη καὶ κίβδηλη τούτη ἡ ...ἀτέλειωτη ἐλευθερία σου; Μήπως ἀντὶ γιὰ φιλελεύθερος, φίλος τῆς ἐλευθερίας, νὰ αὐτοχαρακτηριζόσουν ὡς φιλαμαρτήμων, φίλος τῆς ἁμαρτίας; «Πῶς μέλλω τῶν ἐχθρῶν ρυσθῆναι, φιλαμαρτήμων ὑπάρχων;» Εἶναι γραμμένο τοῦτο καὶ στοὺς ἀναβαθμοὺς τῆς Παρακλητικῆς στὸν πλάγιο τοῦ δευτέρου ἤχου.... ἀναβαθμοὺς ὑψοποιοὺς ἔχει ἡ ἀληθινὴ ἐλευθερία! Ἀνήφορο, διωγμό, Σταυρό, νόμο καὶ δικαιώματα Θεοῦ... κατήφορο, ἠδονολατρεία, σκοτάδι, Ἄδου βυθὸ καὶ ἕναν Θεὸ στὰ μέτρα καὶ στὰ θέλω μου, ἔχει ὁ νόμος τῆς ἁμαρτίας, ποὺ ἀντιστρατεύεται τὸν νόμο τῆς ἱερῆς συνείδησης, τὸν ἀσκόταστο καὶ ἀνεξίτηλο νόμο τοῦ ἔσω ἀνθρώπου.
Τὸ Φῶς καὶ τὸ σκοτάδι! Τὸ ἀγαθὸν καὶ τὸ φαῦλο! Ἡ κρίση καὶ ἡ καταδίκη ἀπὸ τὴ μιὰ καὶ ἡ Ἀνάσταση τῆς Ζωῆς ἀπὸ τὴν ἄλλη, τὴν ὀλοφώτεινη πλευρά! Ἀναρωτιοῦνται πολλοὶ καὶ κάποιοι ἴσως δυσανασχετοῦν (αὐτοὶ γνωρίζουν τὸ γιατί) μὲ ἐκεῖνον τὸν συνήθη αὐτοπροσδιορισμό μας ποὺ ἀκούγεται στὶς ἐκπομπές... ταλαίπωρε ἑαυτέ μου! Ταλαίπωρος ὁ τραυματισμένος ἀπὸ τὴν ἁμαρτία ἄνθρωπος μὲ τὴν ἐθελότρεπτη ψυχή, ποὺ ἀναζητᾷ θεραπεία ἀπὸ τὸν γλυκύτατο Ἰατρὸ τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων.
Μήπως εἶναι ψευδώνυμη καὶ κίβδηλη τούτη ἡ ...ἀτέλειωτη ἐλευθερία σου; Μήπως ἀντὶ γιὰ φιλελεύθερος, φίλος τῆς ἐλευθερίας, νὰ αὐτοχαρακτηριζόσουν ὡς φιλαμαρτήμων, φίλος τῆς ἁμαρτίας; «Πῶς μέλλω τῶν ἐχθρῶν ρυσθῆναι, φιλαμαρτήμων ὑπάρχων;» Εἶναι γραμμένο τοῦτο καὶ στοὺς ἀναβαθμοὺς τῆς Παρακλητικῆς στὸν πλάγιο τοῦ δευτέρου ἤχου.... ἀναβαθμοὺς ὑψοποιοὺς ἔχει ἡ ἀληθινὴ ἐλευθερία! Ἀνήφορο, διωγμό, Σταυρό, νόμο καὶ δικαιώματα Θεοῦ... κατήφορο, ἠδονολατρεία, σκοτάδι, Ἄδου βυθὸ καὶ ἕναν Θεὸ στὰ μέτρα καὶ στὰ θέλω μου, ἔχει ὁ νόμος τῆς ἁμαρτίας, ποὺ ἀντιστρατεύεται τὸν νόμο τῆς ἱερῆς συνείδησης, τὸν ἀσκόταστο καὶ ἀνεξίτηλο νόμο τοῦ ἔσω ἀνθρώπου.
Τὸ Φῶς καὶ τὸ σκοτάδι! Τὸ ἀγαθὸν καὶ τὸ φαῦλο! Ἡ κρίση καὶ ἡ καταδίκη ἀπὸ τὴ μιὰ καὶ ἡ Ἀνάσταση τῆς Ζωῆς ἀπὸ τὴν ἄλλη, τὴν ὀλοφώτεινη πλευρά! Ἀναρωτιοῦνται πολλοὶ καὶ κάποιοι ἴσως δυσανασχετοῦν (αὐτοὶ γνωρίζουν τὸ γιατί) μὲ ἐκεῖνον τὸν συνήθη αὐτοπροσδιορισμό μας ποὺ ἀκούγεται στὶς ἐκπομπές... ταλαίπωρε ἑαυτέ μου! Ταλαίπωρος ὁ τραυματισμένος ἀπὸ τὴν ἁμαρτία ἄνθρωπος μὲ τὴν ἐθελότρεπτη ψυχή, ποὺ ἀναζητᾷ θεραπεία ἀπὸ τὸν γλυκύτατο Ἰατρὸ τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων.
Ἰησοῦ γλυκύτατε Χριστέ, Ἰησοῦ μακρόθυμε, τὰ τῆς ψυχῆς μου θεράπευσον τραύματα, Ἰησοῦ καὶ γλύκανον, τὴν καρδίαν μου Πολυέλεε δέομαι, Ἰησοῦ Σωτήρ μου, ἵνα μεγαλύνω σε σωζόμενος. Θεράπευσον, Ἰησοῦ μου ψυχῆς μου τὰ τραύματα, Ἰησοῦ μου δέομαι, καὶ τῆς χειρὸς με ἐξάρπασον, Ἰησοῦ μου εὔσπλαχνε, τοῦ ψυχοφθόρου Βελίαρ, καὶ διάσωσον. Ἡμάρτηκα, Ἰησοῦ μου γλυκύτατε εὔσπλαχνε, Ἰησοῦ μου σῶσον με, τὸν προσφυγόντα τὴ σκέπη σου, Ἰησοῦ μακρόθυμε, καὶ βασιλείας τῆς σῆς με καταξίωσον. Οὔχ ἥμαρτεν, Ἰησοῦ μου οὐδεὶς ὥσπερ ἥμαρτον, ἐγὼ ὁ ταλαίπωρος∙ νῦν δὲ προσπίπτω δεόμενος∙ Ἰησοῦ μου σῶσον με, καὶ τὴν ζωὴν Ἰησοῦν μου κληροδότησον. [Ἀπόσπασμα ἀπὸ Ἱκετήριο κανόνα εἰς τὸν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστὸ. (Ποίημα Θεοκτίστου Μοναχοῦ τοῦ Στουδίτου)]
Ταλαίπωρος αὐτοχαρακτηρίζεται μὲ ἀληθινὴ καὶ ἀνυπόκριτη ταπείνωση ὁ Θεῖος Παῦλος, ἐκεῖ στὸ «ἔγκλημα καὶ τιμωρία» τῆς Καινῆς Διαθήκης. Στὴν πρὸς Ρωμαίους ἐπιστολή του: «Ταλαίπωρος ἐγὼ ἄνθρωπος! τίς με ῥύσεται ἐκ τοῦ σώματος τοῦ θανάτου τούτου;» (Ρωμ. 7,24)
Ταλαίπωρος αὐτοχαρακτηρίζεται μὲ ἀληθινὴ καὶ ἀνυπόκριτη ταπείνωση ὁ Θεῖος Παῦλος, ἐκεῖ στὸ «ἔγκλημα καὶ τιμωρία» τῆς Καινῆς Διαθήκης. Στὴν πρὸς Ρωμαίους ἐπιστολή του: «Ταλαίπωρος ἐγὼ ἄνθρωπος! τίς με ῥύσεται ἐκ τοῦ σώματος τοῦ θανάτου τούτου;» (Ρωμ. 7,24)
Ἁμαρτίας ταλαίπωροι δεσμῶτες, ποὺ φρενοβλαβῶς σχεδὸν ἐξακολουθοῦν νὰ ὑποκύπτουν στὶς ἀπάτες τῶν δαιμόνων (διαβάζεται στὸν πρῶτο ἦχο τῆς Παρακλητικῆς), ὅσοι αὐταπατῶνται καὶ αὐτοπροσδιορίζονται ὡς ἐλεύθεροι καὶ ἀδούλωτοι ἀπὸ τὸν "ἀναχρονιστικὰ δογματικὸ" καὶ "ζηλωτικὸ" δῆθεν ἠθικισμὸ ποὺ μᾶς πάει πίσω! Ποῦ στ᾿ ἀλήθεια μᾶς ἐπιστρέφει τούτη ἡ θεληματικὴ ὑποταγή; Μήπως στὸν νόμο τοῦ Ἀγαθοῦ Θεοῦ; Καὶ ὄχι στὸν νόμο τῆς ἁμαρτίας; Ἀρκεῖ νὰ τὸ θελήσουμε!
Δὲν μπορεῖ αὐτὸς ποὺ σὲ ἔπλασε χωρὶς νὰ σὲ ρωτήσει νὰ σὲ σώσει δίχως ἐσὺ νὰ τὸ θελήσεις καὶ νὰ ἐργαστεῖς στὴν πράξη γι᾿ αὐτό! «Ὁ ἄνευ σοῦ πλάσας σὲ οὐ δύναται ἄνευ σοῦ σῶσαί σε!» Ἀκούγεται στὸ γνωστὸ πατερικὸ ρῆμα! Θὰ ἔχεις πολλὲς εὐκαιρίες γιὰ νὰ πεῖς τὸ μεγάλο ναί! «Τίς μὲ ρύσεται ἐκ τοῦ σώματος τοῦ θανάτου τούτου;» Ποιός θὰ μὲ σώσει ἀπὸ ἐμένα ποὺ μὲ σκλάβωσε ἡ ἁμαρτία; Μόνο ἡ ἕνωσή μου μὲ τὸν Θεὸ στὸ Θεοποιητικὸ μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας! Προϋπόθεση τὸ 2ο βάπτισμα τῆς Μετανοίας καὶ τῆς Ἱερᾶς ἐξομολόγησεως!
Τὸ πνεῦμα θὰ καθοδηγεῖ καὶ θὰ φωτίζει τότε! Ὄχι ἡ σάρκα!
Ἀποδυναμωμένη ἐκείνη ἀπὸ τὴ δύναμη, τὴν ἄλλοτε ἀκατανίκητη τῆς ἁμαρτίας!
Δὲν μπορεῖ αὐτὸς ποὺ σὲ ἔπλασε χωρὶς νὰ σὲ ρωτήσει νὰ σὲ σώσει δίχως ἐσὺ νὰ τὸ θελήσεις καὶ νὰ ἐργαστεῖς στὴν πράξη γι᾿ αὐτό! «Ὁ ἄνευ σοῦ πλάσας σὲ οὐ δύναται ἄνευ σοῦ σῶσαί σε!» Ἀκούγεται στὸ γνωστὸ πατερικὸ ρῆμα! Θὰ ἔχεις πολλὲς εὐκαιρίες γιὰ νὰ πεῖς τὸ μεγάλο ναί! «Τίς μὲ ρύσεται ἐκ τοῦ σώματος τοῦ θανάτου τούτου;» Ποιός θὰ μὲ σώσει ἀπὸ ἐμένα ποὺ μὲ σκλάβωσε ἡ ἁμαρτία; Μόνο ἡ ἕνωσή μου μὲ τὸν Θεὸ στὸ Θεοποιητικὸ μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας! Προϋπόθεση τὸ 2ο βάπτισμα τῆς Μετανοίας καὶ τῆς Ἱερᾶς ἐξομολόγησεως!
Τὸ πνεῦμα θὰ καθοδηγεῖ καὶ θὰ φωτίζει τότε! Ὄχι ἡ σάρκα!
Ἀποδυναμωμένη ἐκείνη ἀπὸ τὴ δύναμη, τὴν ἄλλοτε ἀκατανίκητη τῆς ἁμαρτίας!
Νώντας Σκοπετέας
Ἀπόσπασμα ἀπὸ ὁμότιτλη ἐκπομπή
Ἀπόσπασμα ἀπὸ ὁμότιτλη ἐκπομπή
__________________________________
Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου