Νώντας Σκοπετέας: Κεράσματα καί...περάσματα Ἀθωνικά.

Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας

 

...Βρέχει στὸν Ἄθωνα καὶ μιὰ ὁμίχλη σκεπάζει κυρίαρχα τὸ τοπίο. Χαλκὸς καὶ μολύβι, τροῦλοι καὶ καμπαναριά , τῆς ἀντιστέκονται τρυπῶντας τὸ λευκὸ πέπλο της. Παραμυθένια ὀμορφιά. Καιρὸς εὐλογημένος ὅπως ὅλοι. Μπαίνουμε στὸ πάντα φιλόξενο Σεράϊ. Πρωὶ στὶς 10. Πλέον ἡ μορφή του δὲν θυμίζει σὲ τίποτα τὴν μελαγχολική του εἰκόνα τὴν παλιά, τὴν σχεδὸν ξεθωριασμένη...στὸ προαύλιο κορμοὶ κυπαρισσιῶν στρέφουν τὸ βλέμμα σου στὸ διπλανὸ κοιμητήρι, ἀσβεστωμένοι μὲ σταυροὺς ζωγραφισμένους πάνω τους, σὰν δεῖκτες σκηνῶν δικαίων, σὰν πυξίδες ζωῆς τοῦ μέλλοντος αἰῶνος.

Ἡ μεγάλη σιδερένια πόρτα μᾶς φέρνει στὸ νοῦ τὸν μακαριστὸ Γέρο -Ἀνδρέα μὲ τοὺς δυὸ Μοναχοὺς κατὰ σάρκα γιούς του . Ἐκεῖνος τὴν μαστόρεψε ὅταν πρωτόρθαν γιὰ νὰ ξαναστήσουν τὴν ἐρημωμένη σκήτη. Εἶχε ὡραῖο λείψανο ὅταν τὸν βγάλαμε! Καθαρό! μᾶς εἶπε μὲ χαρὰ ἕνας δόκιμος μοναχός. Λάμπει ὁ Παράδεισος στὰ λείψανα τῶν Ἁγιορειτῶν. Γι αὐτὸν μόχθησαν καὶ αὐτὸν γεύονται στὶς Οὐράνιες πλέον μονὲς ...Γι αὐτὸν μοχθοῦν καὶ οἱ συνεχιστές τους!

Πήραμε δωμάτιο στὸν δεύτερο ὄροφο κάτω ἀπὸ τὸ ἀρχονταρίκι. Μαζί μας καὶ ὁ Χαράλαμπος, ἀδελφὸς ἐξ Ἀθηνῶν «πρωτόμπαρκος» στὸ Ἀθωνικὸ ταξίδι. Τὸν καλέσαμε νὰ μᾶς ἀκολουθήσει σὲ ἕναν ψυχωφελῆ περίπατο στὶς ὧρες ποὺ ἔμεναν ὡς τὴν Τράπεζα καὶ τὸν Ἑσπερινό. Δίστασε στὴν ἀρχή, λόγῳ καιροῦ καὶ βροχῆς. Μὰ ὅταν μᾶς εἶδε ἀπτόητους καὶ ἀποφασισμένους μας ἀκολούθησε. Λίγες ὧρες μετὰ θὰ μονολογοῦσε: -Τὸ καλύτερο μεσημέρι τῆς ζωῆς μου! 

 

Ἡ βροχὴ ποὺ κατὰ διαστήματα ἔπεφτε ἀθόρυβα καὶ ἐλαφρά, δὲν μᾶς ἐνοχλοῦσε, μὰ ἔκανε τὰ βήματά μας προσεχτικά. Τὰ πετρωτὰ μονοπάτια πάνω ἀπ᾿ τίς Καρυὲς γλιστροῦσαν ἀρκετά. Ἀργά-ἀργὰ πήραμε τὸν ἀνηφορικὸ δρόμο γιὰ ἕνα ἀγαπημένο μας κελλί . Εἴχαμε ἀρκετὸ καιρὸ νὰ συναντήσουμε τὸν Γέροντα Σ. καὶ τὴν συνοδεία του. Ἔσκυψε ἐκεῖνος ὁ γλυκύτατος καὶ μᾶς φίλαγε τὰ χέρια. Τὸν Νικόλα τὸν ἀγκάλιασε καὶ τὸν φίλησε στὸ κεφάλι. -Δὲν εἶχα νιώσει ποτὲ ξανὰ μου ἔτσι, τέτοια ζεστὴ ἀληθινὴ ἀγάπη! μᾶς ἐκμυστηρεύτηκε βγαίνοντας ὁ ἀδελφός μας ...
 

Ἄρχισε νὰ μᾶς μιλᾷ λοιπὸν ὁ πάτερ καὶ ἐμεῖς ἔκπληκτοι νὰ διαπιστώνουμε ὅτι μιλοῦσε γιὰ ὅ,τι ἀπασχολοῦσε τὸν καθένα ξεχωριστά!
 

- Τὰ ἄλογα ἂν βροῦν χορτάρι θὰ φᾶνε! Ἔτσι γίνεται καὶ μὲ τοὺς λογισμοὺς ποὺ μᾶς ταλαιπωροῦν...οἱ ἀκάθαρτοι πυρπολοῦν τίς ψυχές μας μὲ δυσωδία! Ὅσο πιὸ καθαρὲς εἶναι αὐτὲς τόσο δὲν θὰ βρίσκουν τροφὴ νὰ βόσκουν! Καὶ κάτι ἄλλο...ὁ Γέρο Παΐσιος ἔλεγε πὼς μιὰ κασέτα ἂν παίξει πολλὲς φορὲς κάποτε θὰ ξεφτίσει καὶ δὲν θὰ ἀκούγεται τίποτα ! Ἄν ὅμως καθίσεις καὶ βγάλεις ἀντίγραφά της.... - Ὅλα εἶναι μέσα μας παιδιά μου! Καὶ οἱ ἐχθροὶ μέσα μας εἶναι! Μὰ καὶ ἡ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν! Μαγνῆτες καὶ τὰ δυό. Καὶ ἐμεῖς παλεύουμε ποιός θὰ μᾶς ἑλκύσει! Καὶ ἡ μοναξιὰ ἀδέλφια μου ἐντὸς ἡμῶν ἐστί. Ἡ ἐρημιὰ εἶναι ἐσωτερική! Ἄν ἀγαπᾷς ὅμως δὲν ἔχεις οὔτε ἐρημιὰ οὔτε μοναξιά! Γιὰ σκεφτεῖτε τοὺς ἀσκητὲς στὸν Ἄθωνα ...Αὐτοὶ δὲν γνωρίζουν μοναξιὰ κι εἶναι μονάχοι τους, ἄνθρωπο δὲν συναντοῦν γιὰ μῆνες ὁλάκερους! Προσευχὴ καὶ νηστεία συνέχεια!
 

-Ἡ νηστεία ξέρετε δὲν εἶναι κάτι σχετικό, κάτι ποὺ ὁ καθένας τὸ διαμορφώνει , ἔχει δογματικὴ ὑπόσταση ἀφοῦ εἶναι Θεοῦ ἐντολή! - Ἄρα παιδιά μου ἡ μοναξιὰ εἶναι κάτι ποὺ ἀπὸ ἐμᾶς ἐξαρτᾷται ... Ἀκούω τώρα μὲ αὐτὰ τὰ μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης ποὺ οἱ περισσότεροι νέοι ὅλη τὴν ἡμέρα εἶναι μπροστὰ σὲ μιὰ ὀθόνη καὶ στέλνουν μηνύματα ...Τὸ facebook ....Ἐκεῖ νὰ δεῖτε μοναξιά ...Μοῦ ἦρθε ἕνα παλληκάρι καὶ μοῦ λέει: Πάτερ ἔχω 1500 φίλους περίπου στὸ facebook! Μὰ αἰσθάνομαι πολὺ μόνος μου! Ἔ βέβαια τοῦ λέω! Ἄν δεῖς τὸν ὁποιονδήποτε ἀπὸ αὐτοὺς στὸν δρόμο θὰ τὸν γνωρίσεις ἀμέσως; Μᾶλλον θὰ τὸν προσπεράσεις χωρὶς νὰ τὸν καταλάβεις! Ἐνῶ ἂν δεῖς ἕναν ἀληθινό σου φίλο ἔστω καὶ μὲ τὴν πλάτη γυρισμένο ἀνάμεσα σὲ 1500 ἀνθρώπους, εἶμαι σίγουρος πὼς ἀμέσως θὰ τὸν καταλάβεις! Δὲν ζεῖς ἐκεῖ μέσα παιδί μου ἀληθινὴ ζωή! Προσπάθησε νὰ τὸ ἐλαττώσεις καὶ νὰ παίρνεις μόνο ὅ,τι ὠφελεῖ τὴν ψυχούλα σου!
 

Σκέφτομαι τούτη τὴ στιγμή, πώς ὁ Γέροντας μιλᾷ γιὰ ὅλους ἐμᾶς ποὺ συνεχῶς συμπνευματιζόμαστε καὶ πορευόμαστε σὲ μιὰ συνεχῶς ἐπιδιωκόμενη ἐν Κυρίῳ συναλληλία...καὶ μιλᾶμε συνεχῶς μεταξύ μας γιὰ τὸν Θεό...καὶ ἐλάχιστα στὸν Θεὸ γιὰ ἐμᾶς ...
 

-Πρέπει παιδιά μου νὰ ἀγαπᾶμε ἀνεξαίρετα καὶ ἀληθινὰ ὅλους τοὺς ἀδελφούς μας! Ὅταν ὁ Γέροντας Παΐσιος βρισκόταν στὰ τελευταῖα του στὴ Σουρωτὴ κάποτε ἦταν περίπου χίλιοι ἄνθρωποι γιὰ νὰ πάρουν τὴν εὐχή του! Αὐτὸς παρ᾿ ὅτι ἀποκαμωμένος ἀπὸ τὴν ἀρρώστια, στάθηκε ὄρθιος καὶ ἁπλὰ εἶπε νὰ περάσουν ὅλοι ἀπὸ μπροστά του καὶ ἐκεῖνος τοὺς εὐλογοῦσε χωρὶς νὰ μιλήσει σὲ κανέναν. Καὶ οἱ χίλιοι ποὺ πέρασαν ἀπὸ μπροστά του (μετὰ τὸ συνειδητοποίησαν οἱ περισσότεροι ὅταν μίλησαν μεταξύ τους) ἔλεγαν τὸ ἴδιο: -Ἔτσι ὅπως μὲ κοίταξε ὁ Γέροντας , μοῦ φάνηκε ὅτι μὲ ἀγάπαγε πιὸ πολὺ ἀπ ὅλους! Εἴδατε πόσο ἀνεξαίρετα ἀγαποῦν οἱ Ἅγιοι, ὅπως ὁ Ἅγιος Θεός μας! Ὅπως ἀγαπᾶτε ἐσεῖς τὰ παιδιά σας! Νὰ μιλᾶτε στὰ παιδιά σας νὰ γίνετε οἱ πρῶτοι τους πνευματικοί! Καὶ νὰ τοὺς μιλήσετε καὶ γιὰ τὴν ἄλλην ζωή. 

 

Γιὰ αὐτὸ τὸ πέρασμα! Γιὰ νὰ πιστέψουν ὅμως τὰ παιδιὰ πρέπει νὰ πιστεύουν καὶ οἱ γονεῖς! Καὶ νὰ μὴν τὰ μαλώνετε μὲ τὸ παραμικρὸ ..γιατί ἔπειτα δὲν θὰ σᾶς ἐμπιστεύονται καὶ θὰ σᾶς κρύβονται καὶ θὰ σᾶς λένε ψέματα...καὶ τὸ ψέμα ξέρετε γεννάει ...Δὲν ὑπάρχουν μικρὰ καὶ μεγάλα ψέματα! Ἕνας ξεκίνησε νὰ μιλάει σὲ ἕναν Δεσπότη καὶ εἶπε ἕνα μικρὸ ἀθῶο φαινομενικὰ ψέμα, ὅτι κάπου εἶχε πάει δῆθεν ἐνῶ δὲν εἶχε ... Αὐτὸ ὅμως ἔκανε ἐντύπωση στὸν Δεσπότη ποὺ ξεκίνησε νὰ τὸν ρωτάει διάφορα γιὰ ἐκεῖνο τὸ μέρος...καὶ ὁ δύστυχος ἀναγκάστηκε νὰ πεῖ ἀκόμα δέκα ψέματα γιὰ νὰ καλύψει ἐκεῖνο τὸ πρῶτο! Καὶ πὼς ντράπηκε νὰ ὁμολογήσει στὸν Δεσπότη ὅτι τελικὰ δὲν εἶχε πάει πουθενά! Μὰ νὰ μὴν εἴμαστε ἀληθινοὶ μόνο στὸ στόμα ἀδελφοί μου! Νὰ ᾿μαστε καὶ στὶς πράξεις! Σᾶς κούρασα ὅμως! - Ἐμεῖς Γέροντα ποὺ σᾶς χαλᾶμε τὴν ἡσυχία! Ὁ Χαράλαμπος ρώτησε κάτι γιὰ τὴν βασκανία ... -Παιδιά μου νὰ κρατᾶτε πάντα Ἁγιασμὸ τοῦ μῆνα στὸ σπίτι! Κάθε ἀρχὴ τοῦ μῆνα νὰ παίρνετε ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία! Καὶ νὰ πίνετε τὸ πρωὶ καὶ νὰ στάζετε καὶ λίγο πάνω στὸ κεφάλι σας! Νὰ δίνετε καὶ νὰ ραντίζετε καὶ τὰ παιδάκια σας! Καὶ τοὺς Ἁγίους νὰ τοὺς τιμᾶτε! Νὰ τοὺς ἔχετε φίλους σας! Γιὰ νὰ ἔχετε ἔπειτα καὶ τὸ θάρρος νὰ τοὺς ζητᾶτε!
 

Ἦταν ἕνας ποὺ ἔχασε μικρὸς τὸν Πατέρα του. Εὐλαβὴς καὶ ἀγαποῦσε πολὺ τοὺς Ἁγίους! Ἀρρώστησε σύντομα καὶ ἡ μητέρα του! Μοῦ λέει λοιπὸν κάποτε: Πάτερ μόλις τὸ ἔμαθα πῆγα ἀμέσως στὴν ἐνορία μου στὴν Ἁγία Παρασκευὴ ποὺ εἶναι δίπλα στὸ σπίτι μας καὶ τῆς λέω μὲ δάκρυα: Γειτόνισσά μου ἔχασα τὸν πατέρα μου, σὲ παρακαλῶ μὴν χάσω καὶ τὴν μάνα μου! Καὶ ζεῖ ἡ μάνα του ἀκόμα σήμερα εἶναι κοντὰ στὰ 90! Ἔτσι τὴν ἔνιωθε τὴν Ἁγία! Γειτόνισσα, συγγενῆ του, ἀδελφή του! Ἔτσι καὶ σεῖς νὰ ἀποκτήσετε γείτονες Ἁγίους καὶ συγγενεῖς! Νὰ γίνουμε ὅλοι μας παιδιὰ μου Οἰκεῖοι Θεοῦ καὶ συμπολῖτες Ἁγίων!
 

Πέρασαν ὧρες σὲ ἐκεῖνο τὸ κελλάκι! Βγήκαμε ἔξω ὅλοι μας ἀνακουφισμένοι καὶ χαρούμενοι τόσο! Ὁ Γέροντας μὲ τὴν Θεόσδοτη καλλιέπειά του μίλησε σὲ ὅλους μας! Τὰ λόγια του τὰ τόσο βαθιὰ σὲ νόημα ἦταν πλέον δικά μας. Μαγνῆτες στὶς ψυχές μας, νὰ ἀποδιώχνουν τὴν πολύκοσμη ἐρημιά της, νὰ τὴν γεμίζουν μὲ τὸν μόνο Θεό!...
 

Νώντας Σκοπετέας
Ἡ Παναγία οἰκονόμησε ...
Ἡμερολόγιο Ὄρους 2014. Ἀπόσπασμα

 

Πηγή:http://sotiriapsixis.blogspot.com/

__________________________________

Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ

«Πᾶνος»