Ένα πρωί λοιπόν αποφάσισε να ανέβει στο γειτονικό βουνό για να βρει τον Θεό και να τον ρωτήσει πότε θα του έδινε τα 100 βόδια που άκουσε στο κήρυγμα του ιερέα. Ανεβαίνοντας στο βουνό συνάντησε έναν ασκητή. «Πού πηγαίνεις;» ρώτησε ο ασκητής.
«Πάω να βρω τον Θεό να τον ρωτήσω πότε θα μου στείλει τα εκατό βόδια , για την ελεημοσύνη που έκανα». «Όταν Τον συναντήσεις», είπε ο ασκητής, «ρώτησέ Τον και για μένα. Είμαι στο βουνό και ζω ασκητικά εδώ και σαράντα χρόνια. Κέρδισα τελικά την Βασιλεία των Ουρανών;».
«Ευχαρίστως να Τον ρωτήσω» αποκρίθηκε ο χωρικός και συνέχισε τον δρόμο του. Λίγο πιο πάνω συνάντησε έναν γέρο άντρα με λευκή γενιάδα. «Ποιόν ψάχνεις;» ρώτησε ο γέροντας. «Άκουσα στην εκκλησία ότι αν κάνω ελεημοσύνη, θα πάρω εκατονταπλάσια από τον Θεό. Ψάχνω λοιπόν τον Θεό να μου πει πότε θα με ανταμείψει για την ελεημοσύνη μου».
«Γύρνα στο σπίτι σου και σκάψε κάτω από το δέντρο στην αυλή σου. Θα βρεις ένα τσουκάλι με λίρες. Μη το πεις πουθενά, μόνο συνέχισε να βοηθάς τον κόσμο και δεν θα στερηθείς τίποτα στη ζωή σου». «Σε ευχαριστώ γέροντα. Και κάτι ακόμα. Ερχόμενος να σε βρω, συνάντησα έναν ασκητή και μου ζήτησε να σε ρωτήσω αν μετά από σαράντα χρόνια πνευματικών αγώνων και άσκησης, κέρδισε τελικά την Βασιλεία των Ουρανών».
«Να πεις σε αυτόν τον ασκητή ότι κι άλλα σαράντα χρόνια να κάτσει στο βουνό δεν θα κερδίσει την Βασιλεία των Ουρανών. Του ασκητή αυτόν του δίνω κάθε μέρα ένα παξιμάδι εδώ και σαράντα χρόνια.
Σήμερα, ξέροντας ότι θα έρθεις του έδωσα δύο παξιμάδια, ένα για αυτόν και ένα για σένα. Αυτός όμως αντί να σου δώσει το ένα, τα κράτησε και τα δύο για τον εαυτό του, χωρίς να έχει εμπιστοσύνη σε μένα. Εσύ όμως χωρίς δισταγμό έδωσες το βόδι σου πιστεύοντας σε αυτό που άκουσες στην εκκλησία».
Πηγή
Αδερφούλη μου Πάνο σε ευχαριστούμε για το υπέροχο Άρθρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Πίστη γεννιέται στην έρημο γιατί αφήνεσαι πλήρως στην Πρόνοια του Θεού.
Οι Ασκητές αφήνονται ολοκληρωτικά στην Πρόνοια του Θεού.
Θα αντιγράψω το τέλος του Άρθρου:
Σήμερα, ξέροντας ότι θα έρθεις του έδωσα δύο παξιμάδια, ένα για αυτόν και ένα για σένα.
Αυτός όμως αντί να σου δώσει το ένα, τα κράτησε και τα δύο για τον εαυτό του, χωρίς να έχει εμπιστοσύνη σε μένα.
Εσύ όμως χωρίς δισταγμό έδωσες το βόδι σου πιστεύοντας σε αυτό που άκουσες στην Εκκλησία.
..χωρίς να έχει εμπιστοσύνη σε Μένα.
Είναι η λέξη κλειδί στη ζωή μας.
Ενώ πιστεύουμε, προσευχόμαστε, δεν είναι λίγες φορές που ολιγοπιστούμε.
Και βάζω πρώτο τον εαυτό μου.
Εδώ έχει θέση η Προσευχή και το Θαύμα.
Αν ο Θεός δεν παρακολουθεί τον κόσμο και ιδιαίτερα τον άνθρωπο, για να τον προστατεύει και τον σώζει από πειρασμούς και κινδύνους, τότε δεν έχει θέση η Προσευχή, τότε δεν γίνεται το Θαύμα.
Αλλά το αντίθετο συμβαίνει, όπως χιλιάδες γεγονότα το μαρτυρούν καθημερινώς.
Και πρόνοια Θεού υπάρχει και η προσευχή θαυματουργεί και σώζει, επειδή ο Θεός προνοεί για τον κόσμο και ιδιαιτέρως για τον άνθρωπο και τον παρακολουθεί σε όλα τα βήματα της ζωής του, για αυτό και προσεύχεται ο άνθρωπος.
Η Προσευχή προϋποθέτει την Πρόνοια.
Στην Πρόνοια αυτή στηριζόμενοι οι άνθρωποι, πάντοτε βέβαια, αλλ’ ιδιαίτερα στις θλίψεις και δοκιμασίες της ζωής μας, γονατίζουμε, υψώνουμε τα χέρια μας στον ουρανό, ανοίγουμε την ψυχή μας στο Θεό και κινούμε και χείλη και γλώσσα, για να Του πούμε τον πόνο μας και να ζητήσουμε την βοήθεια και προστασία Του, να ζητήσουμε την επέμβασή Του, για να μας σώσει από τα θλιβερά περιστατικά της ζωής μας.
Και αν η προσευχή μας γίνεται με θερμή και ακλόνητη Πίστη στη Θεία Πρόνοια και ευσπλαχνία, τότε θαυματουργεί.
Και να μην ξεχνούμε ποτέ μετά την ευεργεσία του Θεού να Τον δοξολογούμε.
Και όπως μας λέει ο Άγιος Παΐσιος:
Ένα Κύριε ελέησον, αξίζει 10 δραχμές.
Ένα Δόξα Σοι ο Θεός, αξίζει 1000 δραχμές.
Οικονόμησε ο Θεός να επισκεφτεί τον Ασκητή ένας απλός και αγαθός χωρικός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι φανέρωσε στον Ασκητή την ατέλειά του, δηλαδή την σκληροκαρδία του, ότι δεν ήταν ελεήμων.
Ο Θεός οικονόμησε δύο παξιμάδια για να φάει και ο κουρασμένος και νηστικός χωρικός.
Αντ αυτού ο Ασκητής τα κράτησε για τον εαυτό του.
Ο Θεός δεν μας συζητάει να κάνουμε θαύματα.
Μας ζητάει να δίνουμε ψωμί και Αυτός μας δίνει Παράδεισο.
Γνωρίζουμε ποιο είναι το κριτήριο που θα κριθούμε στην Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου μας.
Δίνουμε ψωμί και παίρνουμε Παράδεισο. Αμήν.