Η Μαρία χήρα Αρίστου Αριστάρχου, κάτοικος Αιγίου διηγείται τα εξής:
«Η μητέρα μου Αννα Γεωργίου όταν ήτο κόρη ανύπαντρη ηλικίας 30 ετών, ενώ
ήτο υγιής αίφνης έπαθε παράλυση. Δεν μπορούσε να κινήση τίποτε.
Εμένανε στο Βόρι και γιατρό τότε πίστευαν και είχαν μόνο την Αγία
Αννα. Πήραν την άρρωστη και την πήγαν σηκωτή με το φορείο στην Αγία
Αννα. Έμεινε εκεί με τη μητέρα της Μαλαματένια μέσα στην Εκκλησία με
νηστεία και προσευχή.
Πολλές φορές τα βράδυα, διηγείται, ακουόταν ο
θόρυβος από το άνοιγμα κλειδαριάς χωρίς να άνοιγη η πόρτα και άλλοτε
καταλάβαιναν το θόρυβο από τα πασουμάκια της Αγίας Αννας, πού περπατούσε
χωρίς να τη βλέπουν. Και άλλοτε ακουόταν το θυμιατό πού θύμιαζε η Αγία
Αννα τη νύχτα στο ιερό.