κ. Ιερώνυμε, Ὁ Χριστός μας, ὄχι μόνο «ἔδιδε λόγον παντί τῷ αἰτοῦντι» -καί γι’ αὐτό τό μιμοῦνται στό διάβα τῆς Ἱστορίας ὅλοι οἱ Μαθηταί Του- ἀλλά ἔδωσε λόγο καί στόν ὑπηρέτη, πού Τόν ἐρράπισε: «Εἰ γάρ κακῶς ἐλάλησα, μαρτύρησον περί τοῦ κακοῦ, εἰ δέ καλῶς, τί μέ δέρεις;»!
Ἀθῆναι 28 Ἀπριλίου 2020
Σεβασμιώτατε, Χριστός Ἀνέστη!
Ἡ ἀπαντητική
ἐπιστολή σας μέ χαροποίησε γιά δύο λόγους: Πρῶτον, γιατί εἴχατε τήν
ψυχική λεβεντιά καί τό πνευματικό ἦθος νά ἀναιρέσετε -ἔστω λεκτικά- τόν
εἰς βάρος μου βαρύ χαρακτηρισμό σας ὅτι εἶχα «μετατρέψει τόν Ναό μας σέ
πολιτικό μαγαζί» (παρ’ ὅτι στή συνέχεια ἐπιμένετε στόν χαρακτηρισμό
σας), καί, δεύτερον, γιατί μέ πληροφορήσατε ὅτι θέλετε νά μιλή-σουμε
σύντομα ἀπό κοντά καί, μετά χαρᾶς προσθέτω, ἐν πλάτει.
Ὡστόσο,
δευτερολογῶ, διότι ἐκάματε ἀναφορές, οἱ ὁποῖες ἔχουν ἀνάγκη
ἐπισημάνσεως. Δυστυχῶς, παρ’ ὅτι ἐπιθυμῶ νά ἀναφερθῶ τηλεγραφικά, δέν
μοῦ τό ἐπιτρέπουν τά θέματα πού ἐθίξατε, ἀλλά καί ἡ κατηγορία, πού μοῦ
προσάψατε, γράφοντας: «Βέβαια, στήν ἀνοικτή ἐπιστολή σας κάνετε κάτι
χειρότερο, ἀπαντᾶτε ἐπιλεκτικά, ἀποφεύγοντας τήν οὐσία».