Ο Γέρων Γρηγόριος ο Βιγλιώτης (†1873)

 

Ὁ διδάσκαλος Γρηγόριος, Ἕλληνας τὴν καταγωγή, γεννήθηκε τὸ 1799 καὶ ἦταν γόνος πλουσίων ἐμπόρων. Δεκαεπταετὴς ξεκίνησε γιὰ τὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ ἔμεινε κατ’ ἀρχὰς ἐπὶ μία τριετία κοντὰ σὲ Γέροντα, στὸ πατριαρχικὸ Κελλὶ τοῦ Ὁσίου Ἀντωνίου (φωτογραφία), τὸ ὁποῖο σήμερα εἶναι ἡ ῥωσικὴ Σκήτη τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου τοῦ Σεραγιοῦ. Κατόπιν πῆγε στὸ Κελλὶ τοῦ Ὁσίου Εὐθυμίου ποὺ ἀνήκει στὸ Ῥωσικό, στὸν Πνευματικὸ π. Μάξιμο, μὲ τὸν ὁποῖο ἔζησε ἕνα ἔτος.

 

Τὴν ἐποχὴ ἐκείνη ἄρχισε ἡ ἑλληνικὴ ἐπανάστασις, ὁ δὲ Γρηγόριος ἀνεχώρησε ἀπὸ τὸν Ἄθωνα γιὰ τὸν Μοριᾶ, ὅπου ἐνεγράφη στὴν Ἱερατικὴ Σχολή. Ὅταν ἡ ἐπανάστασις προχωροῦσε πρὸς τὸ τέλος, ἑτοιμάσθηκε πάλι γιὰ τὸ Ἅγιον Ὄρος.

 Ἀλλά, ἐπειδὴ ἀκόμη ὑπῆρχαν Τοῦρκοι, ἔμεινε δύο χρόνια στὴν Θεσσαλονίκη καὶ σπούδασε στὴν Σχολὴ ποὺ τότε εἶχε ἀνοίξει. Στὸν Ἄθωνα ἐπέστρεψε τὸ 1835.

«Όπως σε αναπαύει παιδί μου»

 

Ο Κύριος, παιδιά μου. Καλωσορίσατε στην καλύβη μας. φαίνεστε πολύ κουρασμένοι από την οδοιπορία. δροσίστε το πρόσωπό σας με το νεράκι αυτής της βρύσης, πάρτε από τον Αρχοντάρη το κέρασμα και ελάτε στην απλωταρία να συζητήσουμε.

Έπειτα από λίγη ώρα.

Προσκυνητές: Γέροντα, ήρθαμε, όπως μας είπες. Είναι ωραία εδώ. Από εδώ ψηλά η θέα είναι ανεμπόδιστη. Ο ήλιος δύει μέσα στο πέλαγος. Θεϊκό βράδυ.

Γέροντας: Χαίρομαι, που έχετε μάτια και ψυχή για να βλέπετε τα μεγαλεία του Θεού. αυτό το μεγαλείο θα υμνήσουμε σε λίγο στον Εσπερινό και στη συνέχεια κατά την Αγρυπνία.

Προσκυνητές: Πότε θα αρχίσει και πότε θα τελειώσει η Αγρυπνία, Γέροντα;

Γέροντας: Θα αρχίσει σε λίγο και θα τελειώσει το πρωϊ με την ανατολή του ήλιου, οπότε και θα παρατεθεί Τράπεζα.

Ο όσιος Αμβρόσιος της Όπτινα για την ταπείνωση

 

Ο όσιος Αμβρόσιος της Όπτινα δίδασκε ότι η αγάπη του Θεού παραχωρεί τις θλίψεις και τις συμφορές, επειδή η ευημερία και οι επιτυχίες γεννούν στην ψυχή την υπερηφάνεια.

– Παρατηρήστε το χρυσοπράσινο σκαθάρι, έλεγε. Όταν ο καιρός είναι ζεστός και ο ήλιος λάμπει, τρέχει παντού, ζουζουνίζοντας υπερήφανα. Όλα τα δάση και τα λιβάδια είναι δικά του. Όταν, όμως, κρυφτεί ο ήλιος και φυσήξει παγωμένος άνεμος, τρυπώνει στα φύλλα και ούτε καν ακούγεται. Έτσι συμβαίνει και με τους ανθρώπους. Η λάμψη της ευτυχίας φέρνει την έπαρση, ενώ η παγωνιά των συμφορών οδηγεί στην ταπείνωση.

✶✶✶

Χωρίς την ταπείνωση – έλεγε – δεν σώζεται ο άνθρωπος. Αν πιστεύουμε ότι για την αξία μας και για τα έργα μας σωζόμαστε, έχουμε απατηθεί. Θα σας διηγηθώ μια διδακτική ιστορία.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 9 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Ὁ Ἅγιος Νικηφόρος ὁ Μάρτυρας

Τὸν ἐκ παλαιοῦ κλητικὸν Νικηφόρον,

Τμηθέντα γνῶθι πρακτικὸν Νικηφόρον.

Φασγάνῳ ἀμφ' ἐνάτῃ Νικηφόρε, δειροτομήθης.

Ὁ Ἅγιος Νικηφόρος ἔζησε στὰ χρόνια τῶν αὐτοκρατόρων Βαλεριανοῦ (253 – 259 μ.Χ.) καὶ Γαληίνου (259 – 268 μ.Χ.) καὶ καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἀντιόχεια.

Μοναχός Θωμάς Αγιοπαυλίτης (1881 - 8 Φεβρουαρίου 1949)

 

Γεννήθηκε στην Τρίπολη της Τραπεζούντος το έτος 1881, ο κατά κόσμον Θεόδωρος Σιδερίδης. Πάντοτε διακρινόταν μεταξύ των αδελφών της ιεράς μονής Αγίου Παύλου για την αγαθότητα, την απλότητα, την πίστη και την πρόθυμη υπακοή του. Προσήλθε στη μονή το 1934 κι εκάρη μεγαλόσχημος μοναχός το 1935.

 

Το Πάσχα του 1936, κατά την έξοδο των πατέρων στον αύλειο χώρο της μονής, για να κάνουν Ανάσταση, ο ηγούμενος Σεραφείμ (†1960), μετά το «Χριστός Ανέστη», είπε στον μοναχό Θωμά: «Γερο-Θωμά, πή­γαινε σε παρακαλώ κάτω στο οστεοφυλάκιο να ειπείς στα κόκκαλα εκεί των πατέρων το “Χριστός Ανέστη”».

Πρόθυμος, δίχως δεύτερο λογισμό, έτρεξε να κάνει πράξη τον λόγο του Γέροντος. Απευθυνόμενος στα οστά είπε μεγαλόφωνα: «Ο ηγούμενος μ’ έστειλε να σας ειπώ το “Χριστός Ανέστη”, πατέρες και αδελφοί». Τότε τα οστά έτριξαν και μία κάρα σηκώθηκε έως ένα μέτρο ψηλά και απάντησε δυνατά: «Αληθώς Ανέστη ο Κύριος». Ο π. Θωμάς θεώρησε φυσικό το γεγονός και ότι έτσι πάντοτε γινόταν.

Θαῦμα τοῦ Ἁγίου Μύρωνα (Ἀληθινή ἱστορία)

Ὀνομάζομαι Μαρκετάκη Εἰρήνη. Κατάγομαι καὶ ζῶ στὸ χωριὸ Ἅγιος Μύρωνας τοῦ Ἡρακλείου Κρήτης. Εἶμαι παντρεμένη μὲ τὸν Σηφάκη Ἰωάννη καὶ ἔχουμε ἀποκτήσει δύο παιδιά. Θέλω νὰ σᾶς διηγηθῶ τὸ περιστατικὸ ποὺ ἔγινε μὲ τὴν κόρη μας Κ., τὸ καλοκαίρι τοῦ ἔτους 2011.

     Ἦταν ἕνα ὑγιέστατο κοριτσάκι, ὥσπου μία μέρα ἄρχισε νὰ παραλύει τὸ ἀριστερό της χέρι καὶ σὲ διάστημα μίας ἑβδομάδας παρέλυσε ὅλο τὸ σῶμα. Νοσηλεύτηκε στὴ Μονάδα Ἐντατικῆς Θεραπείας Παίδων τοῦ ΠΑ.Γ.Ν.Η. γιὰ δύο μῆνες, ὥσπου οἱ γιατροὶ διαπίστωσαν ὅτι εἶχε τὸ σύνδρομο Guillain-Barre.

     Ὅπως ἦταν φυσιολογικό, ἀμέσως ὁ σύζυγός μου καὶ ἐγὼ ἀνησυχήσαμε πολύ, διότι οἱ γιατροὶ μᾶς εἶπαν ὅτι παρόλο ποῦ τοὺς συνέβαινε γιὰ πρώτη φορὰ τέτοιο περιστατικό, καὶ τόσο βαριὰ μορφὴ τοῦ συνδρόμου, ποῦ μποροῦσε νὰ ἐπιφέρει καὶ τὸ θάνατο, θὰ ἔκαναν ὅτι ἦταν δυνατὸν ἀπὸ ἰατρικῆς πλευρᾶς. Ἡ πρώτη μας σκέψη ἀκούγοντας τὰ λόγια αὐτὰ ἦταν ὁ Ἅγιος Μύρωνας, ὁ θαυματουργὸς Ἅγιος τοῦ χωριοῦ μας.

Ο (αµαρτωλός) Εφραίµ στήνει Βατοπέδι ΤV!

 

Η επιχειρηματική δραστηριότητα είναι μέρος του «μοναστικού DNA» του ηγουμένου Εφραίμ και των ρασοφόρων συμβούλων του. Τελευταίο εγχείρημα: το … Βατοπέδι TV!
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

Τηλεοπτικές μπίζνες µε ρωσικό κεφάλαιο από τους «προύχοντες» του Αγίου Όρους

Το μοναστήρι φέρεται να αιτήθηκε προ ημερών κρατική άδεια για να δημιουργήσει το πρώτο ελεύθερο εκκλησιαστικό κανάλι. Εθνικής εμβέλειας παρακαλώ. Ζηλεύοντας τη δόξα ρωσικών μοναστηριών που περισσότερο ασχολούνται με την πολιτική παρά με την πνευματικότητα, το πιο «δραστήριο» μοναστήρι του Αγίου Όρους δείχνει να προχωρεί στο μεγάλο βήμα. ∆ραστήριο, λένε αυτοί που γνωρίζουν καλά πρόσωπα και πράγματα στο υπουργείο Εξωτερικών που παρακολουθεί στενά τις δραστηριότητές τους, περισσότερο στην προβολή και λιγότερο την ουσία.

Ένα μοναστήρι δραστηριοποιείται στον χώρο των επιχειρήσεων. Εκδίδουν περιοδικά, κάνουν χολιγουντιανές τηλεοπτικές παραγωγές, διατηρούν πολυδάπανες ενημερωτικές επιχειρήσεις. Βγάζουν περιοδικά, κυκλοφορούν και χορηγούν πολυτελείς εκδόσεις και διαδικτυακά ενημερωτικά πόρταλ. 

Περί των αφωρισμένων της Λαύρας ολίγα (Μέρος Α')

 

Το τοπωνύμιο όμως είναι σε πληθυντικό «Αφωρισμένοι». Σήκωσα αυθόρμητα και τούτη τη φορά τα μάτια μου προ τις δύο σπηλιές εκεί, στα ψηλά και καταμεσίς περίπου του κάθετου γκρεμού, και παρατηρούσα τα στόμιά τους. Να ήταν μεγάλο, και πόσο άραγε, το βάθος και το εύρος τους; 

 

Και να πάλι στο νου μου η τοπογραφική θεώρησις και διάστασις των πολλών εκδόσεων και πλειόνων παραποιήσεων της διηγήσεως, πού αναφέρεται στην επέλαση των οργάνων του πάση θυσία την ένωση των Εκκλησιών επιδιώξαντος αυτοκράτορας Μιχαήλ Η' Παλαιολόγου (1259-82) και των εμπίστων κληρικών τού λατινόφρονος Πατριάρχου Ιωάννου ΙΑ' του Βέκκου (1275-82), πού και στους αγιορείτες θέλησαν να την επιβάλουν έστω και με την βία.

 

Δέχθηκαν, λέει, στην Λαύρα με τιμές τούς έξαρχους τού Βέκκου και την αυτοκρατορική κουστωδία. Μια έκδοσις υποστηρίζει ότι η αποστολή ήταν πολυπληθής και προΐσταντο αυτοπροσώπως ό Αυτοκράτωρ με αξιωματούχους και ό Πατριάρχης πλαισιούμενος από αρχιερείς και από άλλους κληρικούς. Και πώς οι Λαυριώτες διαιρέθηκαν στα δύο, αφού οι μεν υπέκυψαν και δέχθηκαν την ένωση, οι δε εναντιώθηκαν και εγκατέλειψαν το Μοναστήρι. Και ότι έγινε συλλείτουργο στο Καθολικό. 

Η παλιγγενεσία της 25ης Μαρτίου 1821 και η νέα δοκιμασία των Ελλήνων

Μιὰ μέρα σὰν ὅλες τὶς ἄλλες, μὰ καὶ μιὰ μέρα πάνω ἀπὸ ὅλες τὶς ἄλλες. Εἶναι ἡ μέρα τῆς Ἑλληνικῆς Μεγαλουργίας, τὴν ὁποία ὅλος ὁ ἐντὸς καὶ ἐκτὸς τῆς  Ἑλλάδος Ἑλληνισμὸς ἑορτάζει καὶ πανηγυρίζει μὲ ἐθνικὴ συγκίνηση καὶ ἀκράτητο πάντοτε ἐθνικὸ ἐνθουσιασμό. Εἶναι ἡ μέρα ἡ χαρμόσυνος καὶ ἱστορική, ἡ ὁποία συμπυκνώνει ὅλο τὸ ἱστορικὸ νόημα τοῦ Ἑλληνικοῦ γένους καὶ ἡ ὁποία  ἀποτελεῖ ἀνεξάντλητο πηγὴ καὶ μέγα δίδαγμα γιὰ τὸν Ἑλληνισμό.

Εἶναι ἡ μέρα ἡ ὁποία, ὅσος χρόνος καὶ ἂν παρέλθει, καὶ ὁσεσδήποτε περιπέτειες καὶ ἂν ἐπέλθουν, θὰ παραμείνει πάντα φωτιζόμενη καὶ φωτίζουσα μὲ τὴν αὐτὴ πάντοτε ἔνταση ἀπὸ τὸ ἀνέσπερο φῶς τοῦ θαυμασμοῦ. Καὶ θὰ ἀποτελεῖ ὄχι μόνον διὰ τοὺς ἐντὸς τῆς Ἑλλάδος, ἀλλὰ καὶ διὰ τοὺς πέραν τῶν ὀρέων καὶ τῶν θαλασσῶν διασπαρμένους Ἕλληνες «ἑορτὴ ἑορτῶν καὶ πανήγυρη πανηγύρεων».

Εἶναι ἡ μαγικὴ ἐκείνη μέρα ἡ ὑπενθυμίζουσα τὸ μεγαλύτερο ἐθνικὸ γεγονὸς τῆς νεωτέρας Ἑλλάδος καὶ περικλείουσα ἀνάγλυφο τὴν ἱστορία τοῦ αἰωνίου καὶ ἐνδοξότατου Ἑλληνικοῦ Ἔθνους. Τοῦ Ἔθνους ἐκείνου, τὸ ὁποῖον ὑπερήφανο καὶ περιβεβλημένο ἀειθαλεῖς δάφνες, δόξας καὶ τιμῆς, ἀλλὰ καὶ κατάφορτο ἀπὸ ἐρυθροβαφῆ ἔνσημα τοῦ μαρτυρίου καὶ τῆς θυσίας του, προσβλέπει πάντα μὲ εὐγνωμοσύνη πρὸς τοὺς συντελεστὲς τῆς μεγαλοδόξου ἱστορικῆς σταδιοδρομίας του.

Γεώργιος Τζανάκης: Ὁ ποιμὴν ὁ καλός…

Εἶδα καὶ διάβασα (1) τὴν ἐπιστολή τοῦ Παϊσίου Ἀραβαντινοῦ, ἐπισκόπου Λέρου καὶ Καλύμνου, στὸν ἱερέα π. Μιχαὴλ Κουκουβᾶ, μὲ τὴν ὁποία τὸν μὲν ἱερέα θέτει σὲ δίμηνη  ἀργία τὸν δὲ ναὸ τὸν κλείνει ἐπ᾿ ἀόριστον.

Αὐτὰ βέβαια εἶναι τὰ ἀναμενόμενα ἐπακόλουθα τῆς πορείας τῶν ἀρχιερέων ποὺ ἐνεργοῦν ὡς μαριονέττες τῆς ἐξουσίας καὶ συνεργάτες τῶν ἀπεργαζομένων τὴν ἐξάλειψι κάθε ἐλευθερίας καὶ κάθε μορφῆς δημοκρατίας ἀπὸ τὸν κόσμο.

Τὴν ἐπιστολή του ὁ σεβ. τὴν κοινοποιεῖ στοὺς ἱερεῖς τοῦ νησιοῦ «πρὸς γνῶσιν καὶ συμμόρφωσιν» ὥστε νὰ μὴν «ἀνθίστανται στοὺς νόμους τῆς πολιτείας»  ἐνέργεια τὴν ὁποία καὶ ὁ ἴδιος «ταπεινὰ ὑποδεικνύει». Αὶσθάνεται δηλαδὴ ὡς ἕνα ταπεινὸ ἐνεργούμενο τῆς πολιτείας, ὅπως ὁμολογεῖ, δηλαδὴ μιὰ μαριονέττα. Αὐτὰ βεβαίως εἶναι τὰ ὀφθαλμοφανῆ, ἀλλὰ μιὰ ποὺ τὰ ἐκφράζουν καὶ οἱ ἴδιοι οἱ ἱεράρχες, καὶ δημοσίως τὰ ὁμολογοῦν καὶ μάλιστα γραπτῶς, ἄς μὴν παραπονιοῦνται ὁρισμένοι ὅταν τοὺς τὰ προσάπτουν ὅσοι τὰ βλέπουν.

Ἀντώνης Ἀντωνᾶς:ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ . Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΨΥΧΗ…..

Ἐπιμέλεια ἀπὸ Ἀ. Ἀντωνᾶ.

ΟΙ ΜΙΚΡΟΙ ΘΡΥΛΙΚΟΙ ΗΡΩΕΣ

ΕΟΚΑ 55-59.

7  Φεβρουαρίου 1956 -  Ὁ πρῶτος μαθητὴς ποὺ πότισε με τὸ ἄλκιμο αἷμα του, τὸ δένδρο τῆς πανώριας Λευτεριᾶς τῆς Ἑλληνίδας ἡρωΐδας Κύπρου...
 

Ὁ μαθητὴς σημαιοφόρος τῆς ΕΟΚΑ, ΠΕΤΡΑΚΗΣ ΓΙΑΛΛΟΥΡΟΣ.

Ηγέτη δεν σε κάνουν τα «βαριά» βιογραφικά! Ηγέτη σε κάνουν οι μεγάλες πράξεις και τα μεγάλα ΟΧΙ

 

Η εξουσία δίνεται στους ηγέτες όχι για να καταδυναστεύουν, αλλά για να υπηρετούν τους άλλους.

 Σήμερα οι ηγέτες και όσοι έχουν και ασκούν κάποια εξουσία, κινδυνεύουν να μεταπέσουν στην περίπτωση της «φιλοπρωτίας» και της καταδυνάστευσης των άλλων.

Του Μπάμπη Παπασπύρου*

Ο Ηγέτης έχει το όραμα, το σχέδιο & την ευθύνη. Διαλέγει συμβούλους και ομάδα, τους κάνει κοινωνούς, τους εμπιστεύεται & τους ακούει αλλά αυτός αποφασίζει...Όταν αποφασίζουν άλλοι γι αυτόν, πολύ απλά δεν υπάρχει ηγέτης.

Εγώ ΦΤΑΙΩ... - π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος

 

Στο συγκεκριμένο βίντεο ο π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος (πνευματικό παιδί του Γέροντος Εφραίμ της Αριζόνας) μας μιλάει για το πως πρέπει να βάλουμε στην καρδιά μας τα Μυστήρια της Εκκλησίας και την λογική του ΄΄Εγώ ΦΤΑΙΩ΄΄.

 

Νεκτάριος Δαπέργολας: Τό 1821 καί ἡ νέα Τουρκοκρατία

Τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα

Διδάκτορος Ἱστορίας

      Μπήκαμε πρό ὀλίγου καιροῦ στό ἐπετειακό 2021, κατά τό ὁποῖο συμπληρώνονται 200 χρόνια ἀπό τή Μεγάλη μας Ἐπανάσταση. Σέ ὅλη τή χώρα ἔχουν ἀρχίσει πλέον οἱ ἐκδηλώσεις γιά νά τιμηθεῖ τό σπουδαῖο γεγονός. Καί δέν θά ἀναφερθῶ φυσικά σέ ὅσα ἑτοιμάζει ἡ καθεστωτική ἐθνοφοβική ἀλητεία μέσα ἀπό τό «Ἑλλάδα 2021» καί τά λοιπά ἀποδομητικά ὀχήματα μισελληνισμοῦ, πού ἐπιστρατεύθηκαν ἀπό τίς ἀφελληνισμένες, δῆθεν ἐπιστημονικές ὁμάδες τῶν κατειλημμένων ἀπό τόν ἐθνομηδενισμό Φιλοσοφικῶν καί Παιδαγωγικῶν Σχολῶν.

Μέ ποιόν τρόπο πρέπει νά πολεμᾶ καθημερινά ὁ στρατιώτης τοῦ Χριστοῦ... - Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἀφοῦ ξυπνήσεις τό πρωί, καί ἀφοῦ προσευχηθεῖς κάμποση ὥρα, λέγοντας, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ Υἱέ τοῦ Θεοῦ ἐλέησόν με, τό πρῶτο πράγμα, πού ἔχεις νά στοχασθεῖς εἶναι αὐτό· τό νά σού φανεῖ πώς βλέπεις τόν ἑαυτό σου περικλεισμένο μέσα σ' ἕναν τόπο, καί στάδιο, τό ὁποῖο δέν εἶναι ἄλλο, παρά ἡ ἴδια σου ἡ καρδιά, καί ὅλος ὁ ἐσωτερικός ἄνθρωπος·

Λόγοι περί ἀδικίας

 

Ὁ π. Ἐπιφάνιος καθοδηγώντας τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ ἔλεγε γιὰ τὴν ἀδικία: «Δὲν ὑπάρχει μόνο σήμερα ἡ ἀδικία στὴν κοινωνία. Ἀφ᾽ ὅτου ὑπάρχει κόσμος, ἀπὸ τὴν ἐποχὴ ποὺ ὁ Κάϊν σκότωσε τὸν Ἄβελ, μέχρι σήμερα, ἡ κοινωνία εἶναι γεμάτη ἀδικία.

Ἀλλ᾽ ὅσοι ζοῦμε κατὰ Χριστόν, προσπαθοῦμε νὰ τὰ ξεπερνᾶμε αὐτά, ἔχοντας τὸ βλέμμα στραμμένο στὴν Ἄνω Πόλι, “ἧς τεχνίτης καὶ δημιουργὸς ὁ Θεός”. “Ἡμῶν τὸ πολίτευμα ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχει”. Καὶ νὰ μᾶς ἀδικήσουν οἱ ἄνθρωποι καὶ νὰ μᾶς στραπατσάρουν, ἔχουμε τὸ πολίτευμα ἐν οὐρανοῖς»1.  

Ὁ ἅγιος Νεκτάριος σχετικὰ μὲ τὴν εἰκόνα τῆς ἀδικίας ἔγραφε ὅτι: «Ἡ ἀδικία εἶναι ἕξη ποὺ εἶναι ὑπεροπτικὴ ἀκόμη καὶ ἀπέναντι στὸ νόμο. Ἡ ἀδικία εἶναι περιφρόνηση τοῦ νόμου, τοῦ δικαίου καταπάτηση, ἐναντιότητα πρὸς τὸ θεῖο θέλημα.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 8 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Μεγαλομάρτυρας ὁ Στρατηλάτης

Ὢν Θεόδωρος ἀξίαν Στρατηλάτης,

Ὑπῆρξε τμηθεὶς τοῦ Θεοῦ Στρατηλάτης.

Ὄμβριμον ὀγδοάτῃ Θεοδώρου αὐχένα κόψαν.

Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος καταγόταν ἀπὸ τὰ Εὐχάϊτα καὶ ἔζησε στὴν Ἡράκλεια τοῦ Πόντου, στὴν ἀρχαία χώρα τῆς Βιθυνίας, ἐπὶ Λικινίου (307 – 323 μ.Χ.). Κατεῖχε ἀνώτερο βαθμὸ στὸ στρατὸ τῆς Ἀνατολῆς. Στὸ Συναξάρι ἀναφέρεται, ὅτι ἦταν «στρατιωτικὸς ἔνδοξος, ὡραῖος τὴν παράστασιν, εἴλκυεν εἰς φιλίαν τοὺς πάντας καὶ διὰ τῆς λαμπρότητος τοῦ λόγου σαγήνευε τοὺς ἀκούοντας».

Ἀνοικτή ἐπιστολή στόν Μητροπολίτη Λέρου, Καλύμνου καί Αστυπάλαιας

 

Γράφει ὁ Πορφυρίτης

Δεσπότη μου,

Διαβάζω στό διαδίκτυο γιά τά κατορθώματά σας, ἀλλά δέν ἤθελα, δέν εἶχα σκοπό νά γράψω κάτι γι’αὐτά. Ὥσπου, ἡ φήμη σας ἔφθασε καί στήν τηλοψία. Τό μεγάλο σας κατόρθωμα ἔγινε εἴδηση στούς τηλεοπτικούς σταθμούς τῆς χώρας. Σᾶς ἔκαναν τήν μεγίστη τιμή, οἱ περίφημοι δημοσιογράφοι τῶν τηλεοπτικῶν σταθμῶν τῆς χώρας μας, νά ἐξάρουν τίς ἐνέργειές σας. Ὁποίᾳ τιμῆ! Ποιό ἄραγε, τό κατόρθωμά σας;

Γέροντας Παΐσιος: Ο μοναχός πρέπει να μιλάει, όταν χρειάζεται (Λίαν ἐπίκαιρο, ἀφιερωμένο σὲ ὅλους τοὺς ἀγαπούληδες καὶ πιστώς ὑπακούοντες)

- Γέροντα, ποιά εἶναι ἡ σωστή θέση ποὺ πρέπει νά πάρη ὁ μοναχός στήν σημερινή δύσκολη κατάσταση; 

 

- Κατ' ἀρχάς, προσευχή, ὀρθή ζωή, παράδειγμα, καί ὅταν χρειασθῆ καί ὅπου χρειασθῆ, νά μιλήση. 

 

- Δηλαδή, πρέπει ὁ μοναχός νά μιλήση, ὅταν δοθῆ ἀφορμή; 

 

- Μά, φυσικά! Ἄν δέν μιλήση ὁ μοναχός, ποιός θά μιλήση; Ὁ μοναχός δέν ἔχει τί νά φοβηθῆ. Οἱ ἄλλοι φοβοῦνται, μήπως τούς πετάξουν ἀπό τίς θέσεις τους. Ἐμεῖς οἱ ἀφιερωμένοι στόν Θεό, ἄν δέν τραβήξουμε μπροστά, ποιός θά τραβήξη; 

Πανευρωπαϊκή διαγραφή χρεών

Αδυνατούμε να καταλάβουμε γιατί δεν επικεντρωνόμαστε σε αυτό το θέμα στην Ελλάδα, στηρίζοντας όλες τις άλλες χώρες που υποστηρίζουν τη διαγραφή – όπως τη Γαλλία, την Ιταλία, το Βέλγιο, ακόμη και το Λουξεμβούργο ή τη γερμανική διανόηση που δεν έχει καμία σχέση με το «εθνικοσοσιαλιστικό μόρφωμα» που κυβερνάει τη χώρα. Γιατί επιμένει η ελληνική κυβέρνηση πως το δημόσιο χρέος μας είναι βιώσιμο και παίζει το παιχνίδι της γερμανικής κυβέρνησης – επικαλούμενη τις αξιολογήσεις των τριών αδελφών που ήταν οι βασικές υπεύθυνες για την κρίση του 2008. Η Ελλάδα πάντως δεν πρέπει μόνο να συνταχθεί με τις χώρες που απαιτούν μία πανευρωπαϊκή διαγραφή χρέους μέσω της ΕΚΤ αλλά, επιπλέον, να ζητήσει αποζημίωση από την Τρόικα για την καταστροφή που της προκάλεσαν τα μνημόνια – καθώς επίσης να καταργηθεί το PSI και οι υποχρεώσεις που ανέλαβε με το τρίτο μνημόνιο η μειοδοτική «Τρόικα Εσωτερικού», όπως η σύσταση της ΑΑΔΕ και ειδικά του Υπερταμείου, με το οποίο λεηλατείται η δημόσια περιουσία της. Πρόκειται για τη μεγάλη ευκαιρία μας λόγω της πανδημίας που δεν πρέπει να χαθεί, επειδή θα είναι σίγουρα η τελευταία – ενώ συνιστά ασφαλώς έγκλημα να συζητούνται θέματα εκλογών ή νομοσχέδια/μνημόνια στη Βουλή, αντί η δυνατότητα που μας δίνεται ως «ο από μηχανής θεός».

π. Βασίλειος Βολουδάκης: ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΤΟΥ ΣΤΑΝΦΟΡΝΤ ΚΑΙ ΟΙ ΝΑΟΙ ΜΑΣ

 

Μία ἀκόμη ἐξαίρετη καὶ ἀφυπνιστικὴ ἐκπομπὴ τοῦ π. Βασιλείου Βολουδάκη, ὁ ὁποῖος δὲν διστάζει νὰ λέει τὰ πράγματα μὲ τὸ ὄνομά τους, κατακεραυνώνοντας τὴν στάση κυρίως τῶν Ἀρχιερέων καὶ τῶν πολιτικῶν, ἀλλὰ καὶ τῶν ἁπλῶν κληρικῶν καὶ λαϊκῶν, στὴν ἀντιμετώπιση αὐτοῦ τοῦ παγκοσμίου πειράματος τῆς χειραγωγήσεως τῶν λαῶν, μὲ ἀπώτερο σκοπὸ τὴν μείωση τοῦ παγκόσμιου πληθυσμοῦ. 

 

Μία χειραγώγηση ἡ ὁποῖα ἐπιτυγχάνεται χρησιμοποιῶντας τὴν δῆθεν «πανδημία» καὶ ὄχι ἐπιδημία ὅπως εἶναι τὸ σωστό, βασιζόμενοι στὴν τρομοκρατία ποὺ διασπείρουν καθημερινὰ ὅλα τὰ συστημικὰ μέσα ἐνημερώσεως παγκοσμίως καὶ στὸν φόβο τοῦ ἀνθρώπου γιὰ τὴν ὑγεία καὶ τὴν ζωή του.

Lockdown: Από την ολική καταστροφή της χώρας τώρα περνούν στο επίπεδο βασανιστηρίου των πολιτών!

Διαστάσεις ομαδικού βασανιστηρίου του πληθυσμού λαμβάνουν πλέον οι κυβερνητικές αποφάσεις για τον «περιορισμό της πανδημίας του κορωνοϊού», καθώς την απόλυτη αποτυχία του lockdown και το αδιέξοδο της πολιτικής τους, κάτι που είχε καταδείξει ο καθηγητής Ιατρικής και Επιδημιολογίας του πανεπιστημίου Στάνφορντ των ΗΠΑ Γιάννης Ιωαννίδης, την διαδέχονται ασυνάρτητες αποφάσεις νέων περιοριστικών μέτρων.

Με 1.151 θετικές διαγνώσεις κορωνοϊού και με τις 612 περιπτώσεις στο σύνολο της περιφέρειας και τον κεντρικό τομέα της Αθήνας θέλουν πάλι «να μικρύνουν την αλυσίδα» που έχουν φορέσει εδώ και 11 μήνες στο λαιμό των πολιτών, μια πανηγυρική απόδειξη της αποτυχία τους.

Και όλα αυτά μετά την έναρξη των εμβολιασμών! Οι οποίοι υποτίθεται ότι θα έφερναν την σωτηρία, αλλά φευ!

Ο περιβόητος καθηγητής λοιμωξιολογίας Σωτήρης Τσιόδρας και οι άλλοι «ειδικοί» που επικαλείται η κυβέρνηση επιτίθενται στοχευμένα σε αυτούς που αρνούνται να εμβολιαστούν (έχουν βάλει στο μάτι το υγειονομικό προσωπικό που σε μεγάλο ποσοστό αρνείται να κάνει το εμβόλιο των Pfizer/BioNTech που ευθύνεται για τόσες παρενέργειες.

Σοκ & Φρίκη: Έβγαλαν τους…ΕΥΖΩΝΕΣ από το µνηµείον του Αγνώστου Στρατιώτου στο Σύνταγμα!!!

Του ερευνητή δημοσιογράφου Ιωάννη Κουντούρη

Αυτό το φυλάκιο δεν μένει ΠΟΤΕ άδειο…. περιμένει ο εύζωνας εκεί μέχρι να τον αλλάξει ο επόμενος.

Κι όμως… η ανθελληνική και ΠΡΟΔΟΤΙΚΟΤΑΤΗ κυβέρνησις Μητσοτάκη μόλις…ΑΦΗΡΕΣΕ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΤΟΥΣ ΕΥΖΩΝΕΣ ΜΑΣ!!!

Ως γνωστόν, οι Εύζωνες αποδίδουν Τιμή και Δόξα υπέρ των αγνώστων στρατιωτών που υπερασπίστηκαν την Πατρίδα δίνοντας γι’αυτήν την ζωή τους, σε πολλές μάχες.

Είναι σήμα κατατεθέν της ελληνικής ανδρείας που αναγνωρίζεται από όλη την Οικουμένη, γι’αυτό πολίτες όλης της γης επιθυμούν μια φωτογραφία με αυτούς.

Καταγγελία-ΣΟΚ από νοσηλεύτρια σε δημόσιο νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης

 

«Δεν κάνουμε το εμβόλιο όχι γιατί δεν προλάβαμε, αλλά γιατί δεν το εμπιστευόμαστε» δηλώνει νοσηλεύτρια με εμπειρία 36 χρόνων που σήμερα εργάζεται σε δημόσιο Νοσοκομείο στη Δυτική Θεσσαλονίκη.

Η καταγγελία έγινε στον άερα της εκπομπής του Στέφανου Δαμιανίδη στον Focus Fm 103,6 και όπως τόνισε η κ. Αθανασία όσοι δεν το έκαναν δέχονται πιέσεις να το κάνουν, ενώ όσοι διαφωνούν με το εμβόλιο φοβούνται να μιλήσουν!

 

“Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι” (Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς)

 

«Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, ότι αυτών έστιν η βασιλεία των ουρανών».

Ναι, έτσι είπε ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Μα αυτό συ το μπερδεύεις. Συγχέεις την «πτωχεία του πνεύματος», που εξυμνεί ο Χριστός, με την χαζομάρα! Αλλά όχι! Δεν έχεις δίκιο.

Η πτωχεία του πνεύματος είναι ο πιο άγιος λογισμός, που μπορεί να έχει ο άνθρωπος! Είναι η συναίσθηση της πτωχείας μας μπρος στο μεγαλείο του Θεού – η συναίσθηση της ρυπαρότητας μπροστά στη καθαρότητα του Πλάστου – η συναίσθηση της μικρότητός μας μπροστά στην απέραντη δύναμη του Κυρίου.

Ο βασιλιάς Δαβίδ μιλώντας για τον εαυτό του λέει: «Εγώ είμαι σκώληξ και όχι άνθρωπος». Ήταν διανοητικά καθυστερημένος ο βασιλιάς Δαβίδ; Κάθε άλλο! Ήταν ένας από τους πιο μεγαλοφυείς ανθρώπους!