Ἰωάννης Ἀσλανίδης: Ο ΕΠΙΤΗΔΕΙΟΣ ΟΥΔΕΤΕΡΟΣ

 

 

Γράφει ὁ Ἰωάννης Μ. Ασλανίδης

- Πάλι θὰ ἐπανέλθουμε στὸ αἰώνιο πρόβλημά μας, σὲ σχέση μὲ τὴν ἀντίστοιχη, τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους, Τουρκίας.

- Ἐὰν τὰ Ἑλληνικὰ πολιτικὰ κόμματα εἶχαν τὴν εὐαισθησία νὰ κάνουν ἀντικειμενικὴ αὐτοκριτικὴ γιὰ τὸ ἔργο τους στὸν τομέα τῆς ἐθνικῆς πολιτικῆς καὶ τῶν ἐθνικῶν θεμάτων τῆς πατρίδος μας, τὰ τελευταῖα 20 - 30 χρόνια, θὰ διαπιστώσουν μόνο ἀρνητικὴ προσφορά. Τὰ ἐθνικὰ θέματα ἔπρεπε νὰ ἀντιμετωπίζονται ἀπὸ κοινοῦ ἀπὸ ὅλα τὰ κόμματα, ὡς μιὰ Δύναμη, ἡ δύναμη τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους. Τὰ κόμματα στὴν ἐξουσία ἀλλάζουν, ἔτσι ἐπιβάλλει ἡ Δημοκρατία, ἡ ἐθνικὴ ὅμως πολιτικὴ τῆς χώρας μας πρέπει νὰ εἶναι σταθερὴ ἀταλάντευτη καὶ ἀμετάκλητη.

-Αὐτὸ ὅμως γιὰ νὰ ἐπιτευχθεῖ σήμερα ἀπαιτοῦνται:

Δημήτρης Νατσιός: Στὸν μακαριστὸ Γέροντα Χρυσόστομο...

 

Ὄχι, δὲν εἶναι λάθος γραμμένη ἡ λέξη. «Μαναστήρια» ὀνόμαζε ὁ λαὸς τὶς ἱερὲς μονὲς τοῦ Γένους. Στὸ βιβλίο τοῦ Χρήστου Χρηστοβασίλη (1862-1937), γιὰ τὸν ὁποῖο ὅπως προσφυῶς γράφτηκε, «ἴσως δὲν ἦταν λόγιος ἀλλὰ κλεφταρματολός», μὲ τίτλο «Ἡρωικὰ διηγήματα», διαβάζουμε γιὰ τὶς τελευταῖες ὁρμήνειες τοῦ βαριοπληγωμένου μετὰ ἀπὸ μάχη μὲ τοὺς Τούρκους, Ἀητόγιαννου, τοῦ  τιμημένου καὶ ξακουσμένου ἀρχηγοῦ, «πούχε ἑξῆντα χρόνια Κλέφτης καὶ δώδεκα πληγὲς στὸ κορμί του». Ξεψυχᾷ ὁ γερο-καπετάνιος, στὸ μοναστήρι τοῦ Άι-Λιά, ἀετοφωλιὰ τῆς Παναγίας στὴν Πίνδο.

«Ἔχω κι ἄλλο ἕνα σᾶς πῶ καὶ νὰ σᾶς παρακαλέσω. Νὰ βοηθᾶτε τὰ μαναστήρια ὅσο μπορεῖτε. Χωρὶς αὐτὰ τὰ μαναστήρια δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ζήσει ἡ Κλεφτουριὰ ποὺ λευτέρωσε τὴν Ἑλλάδα! Νὰ κόβετε ἀπὸ τὴν χαψιά σας καὶ νὰ δίνετε στὰ μαναστήρια. Δὲν ἔχω ἄλλο τίποτε νὰ σᾶς πῶ. Σχωράτε με κι ὁ Θεὸς σχωρέσ᾿ σας». (σελ. 223).

Νεκτάριος Δαπέργολας: «Ὡς ἐκλείπει καπνός, ἐκλιπέτωσαν. Ὡς τήκεται κηρὸς ἀπὸ προσώπου πυρός»…

 

 

Νεκτάριος Δαπέργολας

Πάντως, τό ὅτι ἐνῶ Μόσιαλοι, Δερμιτζάκηδες καί ἅπαν τό ἐγκάθετο χαφιεδολόι τῶν βοθροκάναλων ἔχουν ταχθεῖ συστηματικά νά καθυβρίζουν ἐν χορῷ ἐδῶ καί τόσους μῆνες κάθε ἱερό καί ὅσιο αὐτοῦ τοῦ τόπου (μέ ἀνατριχιαστικό ἀποκορύφωμα τή συνεχῆ βλασφημία κατά τῆς Θείας Κοινωνίας) καί δέν ἔχει κουνηθεῖ οὔτε φύλλο στόν «γενναῖο νέο κόσμο» τῆς φερόμενης ὡς Ἑλληνικῆς Δικαιοσύνης, ἀλλά ὅποτε λέγεται κάτι κατά τοῦ ἐμβολίου, σηκώνονται ἀνεμοστρόβιλοι καί σπεύδουν ἀσθμαίνοντας οἱ εἰσαγγελεῖς, εἶναι μία ἀκόμη πολύ χαρακτηριστική ψηφίδα στό μωσαϊκό τῆς φρίκης ὅπου βουλιάζουμε. 

Ἡ δύναμη τοῦ κομποσχοινιοῦ

 

Τὸ ὅραμα μὲ τὴν διατροφὴ ζώντων – κεκοιμημένων

Ἡ δύναμη τοῦ κομποσχοινιοῦ

 

Κάποτε ἕνας ἀδελφός, ὅταν βρισκόμασταν στὴν Ν. Σκήτη, περιέπεσε σ' ἕνα ἀμφίβολο λογισμό: «Προσευχόμαστε, ἀγρυπνοῦμε..., ὡραία αὐτά. Ὅμως κατ' αὐτὸν τὸν τρόπο βοηθοῦμε καὶ τοὺς ἄλλους ἢ μόνον τὸν ἑαυτό μας;». Ἐνῶ ἑτοιμαζόταν νὰ ἐξομολογηθεῖ αὐτὸν τὸν λογισμὸ στὸν Γέροντα, τὸν πρόλαβε ὁ δεύτερος καὶ μὲ πρόσωπο ποὺ φαινόταν βαθιὰ συγκινημένο, λέγει στὸν ἀδελφό. Απόψε παιδί μου, ὁ Θεός μού ἔδειξε τὸ ἕξης φοβερὸ θέαμα: Ἐνῶ προσευχόμουν, γιὰ μία στιγμή μού φάνηκε ὅτι βρισκόμουν σὲ μία πολὺ μεγάλη τράπεζα.

"Με κρατά καλά η Κυρία του σπιτιού μας " - Διδακτική ιστορία

 

Ένα ανδρόγυνο λοιπόν έτρεφε μεγάλη ευλάβεια στην Παναγία μας. Αποτέλεσμα αυτής της αγάπης και των δύο, του άνδρα και της γυναίκας ήταν να αγιογραφήσουν σ΄ έναν από τους τοίχους του σπιτιού τους μία μεγαλόπρεπη και επιβλητική εικόνα της Κυρίας Θεοτόκου, ξοδεύοντας μάλιστα πολλά χρήματα. Κάθε φορά που περνούσαν μπροστά από αυτή την εικόνα την προσκυνούσαν και της έλεγαν τον αγγελικό ύμνο «Χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία».

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΕΜΠΤΗ 18 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Ὁ Ἅγιος Λέων πάπας Ρώμης

Ψυχὴν ὁ θεῖος ἐξερεύγεται Λέων,

Καὶ δαιμόνων φάλαγξιν ἐμβάλλει φόβον.

Ὀγδοάτῃ δεκάτῃ τε Λέων ἠρεύξατο θυμόν.

Ὁ Ἅγιος Λέων γεννήθηκε στὴ Ρώμη περὶ τὰ τέλη τοῦ 4ου αἰῶνος μ.Χ. καὶ ἔζησε στὰ χρόνια τῶν βασιλέων Μαρκιανοῦ καὶ Πουλχερίας (450 – 457 μ.Χ.). Διετέλεσε διάκονος τῶν Ἐπισκόπων Ρώμης Καλλίστου καὶ Σίξτου (432 – 440 μ.Χ.) καὶ ἐξαιτίας τῆς πολλῆς ἀρετῆς, τῆς συνέσεως καὶ τῆς καθαρότητας τοῦ βίου του χειροτονήθηκε Ἐπίσκοπος Ρώμης στὶς 29 Σεπτεμβρίου τοῦ ἔτους 440 μ.Χ.

Τίποτε δέν εἶναι μεγαλύτερο ἀπό τήν καθαρή καρδιά - Ἁγίου Νεκταρίου

 Τίποτε δέν εἶναι μεγαλύτερο ἀπό τήν καθαρή καρδιά, γιατί μιά τέτοια καρδιά γίνεται θρόνος τοῦ Θεοῦ. Καί τί εἶναι ἐνδοξότερο ἀπό τόν θρόνο τοῦ Θεοῦ; Ἀσφαλῶς τίποτα. Λέει ὁ Θεός γι' αὐτούς πού ἔχουν καθαρή καρδιά: «θά κατοικήσω ἀνάμεσά τους καί θά πορεύομαι μαζί τους. Θά εἶμαι Θεός τους, κι αὐτοί θά εἶναι λαός μου» ( Β' Κορ. 6, 16 )...

     Ποιοί λοιπόν εἶναι εὐτυχέστεροι ἀπ' αὐτούς τούς ἀνθρώπους;

     Καί ἀπό ποιό ἀγαθό μπορεῖ νά μείνουν στερημένοι;

Μοναχός Δημήτριος Γρηγοριάτης (+1930-1976) Μέρος Δ'

 

Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

 

Μία ἄλλη φορά προσευχόταν τήν νύκτα μέ τό χονδρό του κομποσχοίνι. Ξαφνικά ἐμφανίσθηκε μπροστά του ἡ ἀγαπημένη του Ἀδελφούλα, μικρή στήν ἡλικία καί ντυμένη στά λευκά. Ὁ π. Δημήτριος, φοβούμενος μήπως εἶναι πειρασμός, τήν ἐρώτησε:

-Εἶσαι πειρασμός; Ἄν εἶσαι πειρασμός, φῦγε...

Ἡ Ἁγία τοῦ χαμογέλασε μέ σοβαρότητα. Μᾶλλον τόν καμάρωσε γιά τήν σπουδή του στήν προσευχή καί τήν ἀπέραντη ἁπλότητά του  καί ἀμέσως ἐξαφανίσθηκε, χωρίς νά τοῦ μιλήση. 

-Τήν ἄλλη ἡμέρα, μέ ρωτοῦσε: "Τί θέλει αὐτό τό μικρό κορίτσι, ἐδῶ στό Μοναστήρι μας;

Στους Ισραηλινούς πέρασε και επίσημα η ΕΛΒΟ! Ξεπουλήθηκε σε ξένους ένας στρατηγικός τομέας της πατρίδας μας...

 

Προλογικό σχόλιο

 

Το άρθρο που θα διαβάσετε παρακάτω αντιμετωπίζει το ξεπούλημα μιας ελληνικής εταιρείας μεγάλου στρατηγικού ενδιαφέροντος με ουδέτερη ή και θετική στάση θα έλεγα...

Το ελληνικό (κατ ευφημισμόν) κράτος όφειλε να στηρίξει και να αναγεννήσει την προβληματική εταιρεία και να στηριχθεί και πάλι σε ελληνικά πόδια...

 

Όμως αντιθέτως την σαμπόταρε, ακυρώνοντας ακόμα και παραγγελίες του ελληνικού στρατού και οδηγώντας την ουσιαστικά στην πτώχευση, ώστε τελικώς να ξεπουληθεί και οι αλήτες προδότες πολιτικοί να "φάνε" τις μίζες τους...

Πληθαίνουν τα ερωτήματα για τις πιθανές παρενέργειες του εμβολίου... Νέα παράλυση υγειονομικού στην Κέρκυρα λίγο μετά τον εμβολιασμό του!

 

 

Με παράλυση στα κάτω άκρα, κόπωση και μυαλγίες νοσηλεύεται στο γενικό νοσοκομείο Κέρκυρας ένας από τους γιατρούς του, λίγες ώρες μετά τον εμβολιασμό του για τον κορωνοϊό, χωρίς πάντως να έχει εξακριβωθεί αν συνδέεται με το εμβόλιο ή όχι.

Ωστόσο προβληματίζει το γεγονός ότι προ ημερών νοσηλεύτρια επίσης στην Κέρκυρα, είχε εμφανίσει ανάλογα συμπτώματα, που όμως, έχουν υποχωρήσει πλέον σε μεγάλο βαθμό.

Σύμφωνα με πληροφορίες της ιστοσελίδας corfutvnews.gr, ο γιατρός έκανε τη Δευτέρα τη δεύτερη δόση του εμβολίου κατά του κορωνοϊού. Το βράδυ δεν ένιωθε καλά με τον οργανισμό του να εξασθενεί και να νιώθει παράλυση στα κάτω άκρα και πόνους στη μέση.

Γέρων Μελέτιος Συκιώτης (1907-2000)

Ο μακαριστός γέρων Μελέτιος επί σειρά ετών-από το 1953- υπηρέτησε ως καθηγητής της Βυζαντινής Εκκλησιαστικής Μουσικής στην Αθωνιάδα.

 

Ηνάλωσε αληθώς τον εαυτόν του αθορύβως για τους αγαπητούς του μαθητές. Όλα τα έργα του (αν και ο ίδιος απέφευγε συστηματικά την δημοσίευσή τους) εγράφησαν προς χρήσιν των μαθητών της Αθωνιάδος Εκκλησιαστικής Ακαδημίας. Τον μισθόν του για την εκμάθηση της Βυζαντινής Μουσικής θα τον λάβει υπό του Δωρεοδότου Κυρίου εν εκείνη τη Ημέρα.

 

Από νεαρή ηλικία-17 ετών- μονάζων στο Άγιον Όρος ζυμώθηκε με την Παραδοσιακή Αγιορείτικη Βυζαντινή Μουσική και συνέζησε με τούς ευλαβέστατους ιεροψάλτες διάκονο Διονύσιο Φιρφιρή,διάκονο Ιωάννη κ.ά, οι οποίοι συνέστηναν και ανεγνώριζαν τον γέροντα ως διδάσκαλο.

«Άφετε τα παιδία έρχεσθαι προς με» Γέροντας Δαμασκηνός Ορλόφσκι

Όταν κάποιο βράδυ, μετά από μια κουραστική μέρα, που ο Κύριος είχε περάσει κηρύσσοντας και συζητώντας αδιάκοπα με το λαό, τους Φαρισαίους και τους μαθητές. Τότε μερικές μητέρες θέλησαν να φέρουν κοντά Του τα παιδιά τους για να τα ευλογήσει. Οι μαθητές δεν ήθελαν όμως να ενοχλήσουν τον Κύριο, και γι’ αυτό δεν τις άφηναν να Τον πλησιάσουν. Τότε ο Χριστός είπε τα στοργικά λόγια: «Άφετε τα παιδία έρχεσθαι προς με» (Λουκ. 18: 16).

Αυτό είναι ακριβώς το καθήκον των χριστιανών γονέων. Το χρέος πατέρων και μητέρων: Να οδηγήσουν τα παιδιά τους στο Σωτήρα Χριστό.

Αλλά, θα πείτε, πώς είναι δυνατό να γίνει αυτό, τώρα που ο Σωτήρας δεν κηρύσσει πια με ανθρώπινη μορφή πάνω στη γη;

Κι όμως, θα κατορθωθεί, αν οι γονείς φέρουν τα παιδιά τους σ’ επαφή με το Χριστό – με την ορθόδοξη πίστη και με τα μυστήρια της αγίας Εκκλησίας μας – και αν τα διδάξουν να Τον αγαπούν θερμά και να υπακούουν στο νόμο Του. Ο δρόμος που θα οδηγήσει σ’ αυτό είναι η χριστιανική, ορθόδοξη, εκκλησιαστική αγωγή.

Ἅγιος Παΐσιος: Ἡ ὑπερηφάνεια μᾶς ἀπομονώνει ἀπὸ τὸν Θεὸ

 

– Γέροντα, βλέπω ὅτι δὲν πάω καλά.

– Βρῆκες τὴν αἰτία; Τὴν προηγούμενη φορὰ ποὺ εἶχα ἔρθει, εἶδα ὅτι, ἐπειδὴ σκεφτόσουν σωστὰ καὶ ἐνεργοῦσες μὲ σύνεση, σὲ βοηθοῦσε καὶ ὁ Χριστός. Μήπως τώρα ὑπερηφανεύθηκες γι᾿ αὐτό, ὁπότε πῆρε τὴν Χάρη Του ὁ Χριστός;

– Ναί, Γέροντα, ἔτσι εἶναι.

– Ὅταν δὲν καταλαβαίνουμε ὅτι προοδεύουμε μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ καὶ νομίζουμε ὅτι τὰ καταφέρνουμε μόνοι μας καὶ ὑπερηφανευώμαστε, παίρνει ὁ Θεὸς τὴν Χάρη Του, γιὰ νὰ καταλάβουμε ὅτι μόνον ἡ θέληση καὶ ἡ προσπάθεια εἶναι δικά μας· ἡ δύναμη καὶ τὸ ἀποτέλεσμα εἶναι τοῦ Θεοῦ. Μόλις ἀναγνωρίσουμε ὅτι ὁ Θεὸς μᾶς βοηθοῦσε καὶ γι᾿ αὐτὸ προοδεύαμε, ἀνοίγουν τὰ μάτια μας, ταπεινωνόμαστε, κλαῖμε γιὰ τὴν πτώση μας, μᾶς λυπᾶται ὁ Θεός, μᾶς ξαναδίνει τὴν Χάρη Του καὶ προχωροῦμε.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ 17 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Μεγαλομάρτυρας ὁ Τήρων 

Τήρων, ὁ δηλῶν ἀρτίλεκτον ὁπλίτην,

Θεῷ πρόσεισιν, ἀρτίκαυστος ὁπλίτης.

Ἑβδομάτῃ δεκάτῃ πυρὶ Τήρωνα πυρὶ φλεγέθουσιν.

Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Τήρων καταγόταν ἀπὸ τὸ χωριὸ Ἀμάσεια στὴ Μαύρη Θάλασσα, ποὺ ὀνομαζόταν Χουμιαλὰ καὶ ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τῶν αὐτοκρατόρων Μαξιμιανοῦ (286 – 305 μ.Χ.), Γαλερίου (305 – 311 μ.Χ.) καὶ Μαξιμίνου (305 – 312 μ.Χ.). Ὀνομάζεται Τήρων, διότι κατετάγη στὸ στράτευμα τῶν Τηρώνων, δηλαδὴ τῶν νεοσυλλέκτων, διοικούμενο ὑπὸ τοῦ πραιπόσιτου Βρίγκα.

Άγιος Ηλίας ο Ιερομάρτυρας: Μια φωνή καρδιάς γεμάτη Θεό

 

Κάηκε ζωντανός σε Ρωσικό στρατόπεδο συγκεντρώσεως τα χρόνια της αθεΐας. Του π. Ηλία Μάκου. Μια φωνή καρδιάς γεμάτη Θεό πίσω από το παραπέτασμα υπήρξε ο ιερομάρτυρας Ηλίας (Νικολάγιεβιτς), που η Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του στις 16 Φεβρουαρίου.

 

Ιερέας έγγαμος, αλλά ζηλωτής και ασκητικός, με την πρεσβυτέρα του Ευγενία ακλόνητη δίπλα του, σ’ έναν μικρό ναό πτωχοκομείου της Μόσχας, από την πρώτη στιγμή του αθεϊσμού στη Ρωσία (από την Οκτωβριανή Επανάσταση και μετά) εργαζόταν με πόθο να κάνει τους πιστούς να σταθούν ηθικά όρθιοι, να αντιληφθούν τις αιώνιες αξίες της Ορθοδοξίας, να παραμείνουν αμετακίνητοι και να πουν στους αθεϊστές: «Όχι».

Έλεγε σ’ όλους τους τόνους ότι θέλουμε να πιστεύουμε, μακριά από τον αθεϊσμό, τις απογοητεύσεις, τις αμφιβολίες και τη διαφθορά.

Γ. Καλαμπόκης: Αποτυχία των Lockdown, οι αλήθειες για τα τεστ, μεταλλάξεις, ανοσία, παιδιά, εμβόλια....

 

Ο αναπληρωτής καθηγητής Παιδιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Νεμπράσκα, διδάκτορας ανοσολογίας και δημόσιας υγείας, διευθυντής στη κλινική παιδιατρικής – ρευματολογίας στην Όμαχα των ΗΠΑ, Γιάννης Καλαμπόκης, μιλώντας στον 98.4, υποστήριξε ότι η μοναδική και κύρια επιλογή των αλλεπάλληλων lockdown, σε Ελλάδα και Ευρώπη αλλά και πολλές άλλες χώρες, έχει αποτύχει παταγωδώς. 

 

Πρέπει να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε με όρους του «λιγότερο κακού» γενικά στη ζωή και να μεταβούμε στην αναζήτηση του βέλτιστου. Αυτοί που απαιτούν τη συμμόρφωση του γενικού πληθυσμού στα μέτρα είναι οι ίδιοι που μας έλεγαν για δεύτερο κύμα το οποίο ενδεχομένως να είναι πολύ χειρότερο. Είχαν πολύ χρόνο να προετοιμαστούν. 

Μοναχός Δημήτριος Γρηγοριάτης (+1930-1976) Μέρος Γ'

 

Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

 

Ἀδελφός τῆς Μονῆς  ἀπό τούς παλαιοτέρους, ὁ μακαριστός Γέρο-Συμεών, ἐπειδή γιά 6 χρόνια διακονοῦσε σάν μάγειρος στό μοναστήρι, δέν ἠμποροῦσε νά ἐξοικονομήση χρόνο γιά τό καθιερωμένο Κανόνα τῆς προσευχῆς του γιά κάθε 24ωρο.

Ἀνέθεσε στόν ἁπλούστατο καί κατά θεόσοφο μοναχό Δημήτριο, αὐτή τήν διακονία. Ἔτσι, δίπλα στά ἰδικά του κομποσχοίνια, τραβοῦσε καί τά κομποσχοίνια τοῦ μαγείρου γιά νά τόν ἀπαλλάξη ἀπό τήν φροντίδα τῶν ἰδικῶν του πνευματικῶν καθηκόντων. 

Μετά ἀπό μιά τέτοια ἀσκητική διαγωγή, τόν ἐχαρίτωσε ὁ Θεός γιά τήν πρόθυμη καί ἀκούραστη ὑπακοή του καί τοῦ ἔδωσε ἀπό τῆς νεαρᾶς του ἀκόμη ἡλικίας μεγάλα χαρίσματα, γιά τά ὁποῖα ἄλλοι μοναχοί κοπιάζουν δεκαετίες καί δέν τά λαμβάνουν μέ εὐκολία. 

Η χάρη της Παναγίας στην Προύσα - Αληθινή απίστευτη συγκλονιστική Ιστορία

      

O γέρο Χαραλάμπης έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του με την νοσταλγία της χαμένης του πατρίδας. Σκεφτόταν συνέχεια το όμορφο χωριό του κοντά στην Προύσα και τα μάτια του βούρκωναν. Μ’αυτόν τον καημό έφυγε για την ζωή.
 

Συχνά έπαιρνε στην αγκαλιά του τον εγγονό του τον Μπάμπη, και του μιλούσε για το χωριό του. Του περιέγραφε πως ήταν η εκκλησία, το σχολείο που έμαθε τα πρώτα του γράμματα, την πλατεία που έπαιζε. Με μεγάλη λεπτομέρεια του περιέγραφε το σπίτι που γεννήθηκε, παντρεύθηκε, απέκτησε τα παιδιά του.

 

Ο Μπάμπης μεγάλωσε και σπούδασε στην Αθήνα. Πάντα όμως θυμόταν τον παππού του….. Και όταν κάποια μέρα πληροφορήθηκε πως ένα ταξιδιωτικό πρακτορείο είχε οργανώσει εκδρομή στα μέρη της Προύσας, θεώρησε χρέος του να επισκεφθεί αυτόν τον τόπο, στη μνήμη του παππού του.

Ξεσηκωμός για το ύπουλο σχέδιο άλωσης της Θράκης! Πέμπτη φάλαγγα πίσω από τη γραμμή προκαλύψεως του Στρατού τα ΚΥΤ στον Έβρο! Περιμένουν νέα «εισβολή» τον Μάρτιο!

 

Ποιος έξυπνος, με υψηλό IQ, είχε τη φαεινή ιδέα να δημιουργηθούν (παλαιότερα) και τώρα να επεκταθούν οι δύο υπάρχουσες δομές μεταναστών στην Ορεστιάδα της Θράκης, πίσω ακριβώς από τις πρώτες γραμμές προκαλύψεως του Στρατού Ξηράς στα ελληνοτουρκικά σύνορα;

Ένα κεντρικό ερώτημα, το οποίο ταυτόχρονα απασχολεί το σύνολο του πληθυσμού σε ολόκληρο τον νομό Έβρου, ο οποίος ήδη «βράζει» για τις αποφάσεις και τους κεντρικούς χειρισμούς της κυβέρνησης στην Αθήνα.

Εδώ και αρκετό καιρό οι πολίτες του Έβρου γνώριζαν ότι κάτι ετοιμαζόταν στις δύο υπάρχουσες δομές της περιοχής. Εκεί λειτουργούν το ΚΥΤ (Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης) 250 θέσεων (θεωρητικά) και το ΠΡΟΚΕΚΑ (Προαναχωρησιακό Κέντρο Καταγραφής) επίσης 250 θέσεων, τα οποία, όμως, κατά διαστήματα, υποχρεώνονται να φιλοξενήσουν πολύ περισσότερους «εισβολείς» από την Τουρκία.

Φανερά δείγματα αυταπαρνήσεως (Παπαχαράλαμπος Διονυσιάτης)

 

Μια φορά στην Ν. Σκήτη επρόσεξα, ότι τα πόδια μου ήταν λίγο πρησμένα. Τρομαγμένος λοιπόν τρέχω στον Γέροντα να τον πληροφορήσω , ότι κάτι σοβαρό μου συμβαίνει. Ο Γέροντας μόλις το άκουσε, μειδίασε λίγο και μου απάντησε: 

- Τόσο μεγάλος αγωνιστής είσαι! Αμέσως τρομοκρατήθηκες; Δεν είναι τίποτε παιδί μου. Από την ορθοστασία είναι. Θέλεις να ιδής και τα δικά μου πόδια; 

Ψυχή χωρίς προσευχή είναι καταδικασμένη - Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ

 

Ψυχή χωρίς προσευχή είναι καταδικασμένη να πεθάνει από πνευματική ασφυξία, όπως το σώμα όταν στερηθεί το οξυγόνο.

Δύο ειδών προσευχές έχουμε: την κοινή, τη φανερή· και την ατομική, τη μυστική. Η κοινή προσευχή πρέπει να γίνεται πάντοτε σύμφωνα με την τάξη και το τυπικό που ορίζει η Εκκλησία μας.

Ο παπα Τύχων και οι επισκέπτες του

 

Ο Γέροντας την λέξη «ευλόγησον» την χρησιμοποιούσε πάντα και με τις πολλές καλογερικές έννοιες, όπως το «ευλογείτε» ή «ευλόγησον», όταν ζητούσε ταπεινά την ευλογία του άλλου, και μετά θα έδινε και αυτός την ευλογία του με την ευχή «Ό Κύριος να σε ευλόγηση». Μετά από τον συνηθισμένο χαιρετισμό οδηγούσε τους επισκέπτες στο Ναό και έψαλλαν μαζί το Σώσον, Κύριε, τον λαόν σου και το Άξιον εστίν και, εάν ήταν καλός καιρός, έβγαιναν έξω, κάτω από την ελιά, και καθόταν μαζί τους πέντε λεπτά, μετά σηκωνόταν με χαρά και έλεγε:

- Εγώ τώρα κεράσματα.

 

Έβγαζε νερό από την στέρνα και γέμιζε ένα κύπελλο για τον επισκέπτη, έβαζε και στο δικό του τενεκάκι (κονσερβοκούτι, πού το χρησιμοποιούσε και για μπρίκι) και έψαχνε μετά να βρή κανένα λουκούμι, άλλοτε κατάξηρο και άλλοτε μυρμηγκοφαγωμένο, το όποιο, επειδή ήταν ευλογία του Παπα - Τύχωνα, δεν προξενούσε αηδία. Αφού τα ετοίμαζε, έκανε τον Σταυρό του ο Γέροντας, έπαιρνε το νερό και έλεγε: 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 16 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Οἱ Ἅγιοι Πάμφιλος, Δανιήλ, Ἠλίας, Ἡσαΐας, Θεόδουλος, Ἱερεμίας, Ἰουλιανός, Οὐάλης, Παῦλος, Πορφύριος, Σαμουὴλ καὶ Σέλευκος οἱ Μάρτυρες

Εις τον Πάμφιλον

Ὑπὲρ τὸ πᾶν σε Πάμφιλος φιλῶν Λόγε,

Καὶ τὴν τομὴν ἡγεῖτο τῆς κάρας φίλην.

Ιερομόναχος Ιάκωβος Αγιορείτης (1870 - 15 Φεβρουαρίου 1960)

 

Από το χωριό Βοδίνο Αργυροκάστρου της Β. Ηπείρου που γεννή­θηκε, ο κατά κόσμον Ευάγγελος Βαλοδήμος, το 1870, πήγε στην Κωνσταντινούπολη, όπου εργάσθηκε ως μικροπωλητής και από εκεί ήλθε στο Άγιον Όρος, στην περιβόητη χερσόνησο των αγίων. Η τριετής φοίτησή του στο αθωνικό φροντιστήριο της οσιότητος, και η εδώ χειροτονία του, του έδωσε δύναμη ισχυρή, για ν’ αρχίσει ιεραποστολικό έργο στην πονεμένη πατρίδα του.

Μοναχός Δημήτριος Γρηγοριάτης (+1930-1976) Μέρος Β'

 

Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

 

Ἀπό μικρός εἶχα τόν πόθο νά ἀφιερωθῶ στήν διακονία τοῦ Θεοῦ καί τῆς Παναγίας μας. Γι᾿ αὐτό, μετά ἀπό τήν ἐκπλήρωσι τῶν στρατιωτικῶν μου ὑποχρεώσεων σέ ἡλικία 23 ἐτῶν ἦλθα στό Ἅγιον Ὄρος τόν Νοέμβριο τοῦ 1953.

Ὁ ἀδελφός του, ὅταν εἶχε ἔλθει στήν Μονή νά ἐπισκεφθῆ τόν ἀσθενοῦντα π. Δημήτριο, λίγους μῆνες πρίν τήν κοίμησί του, μᾶς εἶπε τά ἑξῆς: "Ὁ ἀδελφός μου ἐπιθυμοῦσε ἀπό μικρό παιδί νά γίνη Καλόγερος. Στά ἐφηβικά του χρόνια ἔκανε πολλές προσευχές καί περίπου 500 μετάνοιες".

-Ποιός σᾶς ἐβοήθησε, π. Δημήτριε, τότε στήν μοναχική σας ζωή;