Μαθήτρια Γ' Λυκείου
8 Ἰανουαρίου 2022
Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ
Επειδή στην επιστήμη δεν υπάρχει σωστή ή λανθασμένη ερώτηση.
Επειδή για πρώτη φορά στην ιστορία της, η ανθρωπότητα γίνεται μάρτυρας ενός πειράματος γονιδιακής θεραπείας μεγάλης κλίμακας.
Επειδή οι ερευνητές σε όλο τον κόσμο κινητοποιούνται και παρατηρούν ανώμαλα φαινόμενα ηλεκτρομαγνητικής εκπομπής σε ανθρώπους που έχουν λάβει ενέσεις γονιδιακών θεραπειών COVID19, χωρίς καμία λογική ή ορθολογική εξήγηση υπό το πρίσμα των σημερινών επιστημονικών γνώσεων.
Μετά τους Κεραμέως, Μητσοτάκη, Χαρδαλιά, στη λίστα με τους αφορισθέντες προστέθηκαν οι Χωμενίδης και Μόσιαλος.
Τον συγγραφέα Χρήστο Χωμενίδη και τον καθηγητή Πολιτικής της Υγείας Ηλία Μόσιαλο αφόρισε σήμερα το πρωί κατά τη διάρκεια της θείας Λειτουργίας στον Ι.Ν. Φανερωμένης Αιγίου, ο Μητροπολιτης πρώην Αιγιαλείας και Καλαβρύτων Αμβρόσιος. Αφού εκτόξευσε πύρινο λόγο για τις αναφορές που έκαναν και οι δύο στην Παναγία την περίοδο των Χριστουγέννων (ο ένας με άρθρο και ο δεύτερος με σκίτσο), διάβασε μπροστά από την εικόνα της Παναγίας τον αφορισμό.
Να θυμίσουμε ότι τα Χριστούγεννα του 2021, ο μεν κ. Μόσιαλος είχε αναρτήσει σκίτσο, ο δε Χρήστος Χωμενίδης ένα άρθρο στο οποίο ισχυρίζεται ότι η Παναγία είχε παράνομη σχέση με έναν Ρωμαίο στρατιώτη και ο Ιησούς ήταν καρπός διαφόρων συνευρέσεων που είχε με νεαρούς.
Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἔρχεται καὶ φέρνει τὴν Χάρι Του σὰν τὶς σταγονίτσες τῆς δροσιᾶς.
«Ἐπεφοίτησε δὲ καὶ ἡ τοῦ Πνεύματος χάρις, οἷόν τινας δρόσου ψεκάδας μιμουμένη». ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ PG69 1148
Ψεκάδες λένε οἱ ἅγιοι αὐτὲς τὶς σταγονίτσες. Καὶ, ἄρα, ψεκασμένοι ὅσοι τὶς δέχονται. (Βέβαια οἱ τυραννίσκοι φασίστες ἄρχοντες τῆς σήμερον, πολιτικοὶ καὶ ἐκκλησιαστικοί, λοιδωροῦν καὶ ὑβρίζουν ὅσους δὲν ὑποκύπτουν στὶς πιέσεις τους καὶ τοὺς ἀποκαλοῦν ψεκασμένους, χωρὶς νὰ ὑποψιάζονται τὰ παραπάνω καὶ τὰ παρακάτω).
Ὁ Θεὸς ποτίζει τὰ βάθη τῆς καρδιᾶς τῶν ἀνθρώπων σὰν ἀπὸ αὐλάκι καὶ τοὺς μεθάει καὶ τοὺς διεγείρει σὲ καρποφορία, ὥστε νὰ πληθυνθοῦν οἱ καρποὶ τῆς δικαιοσύνης τους. Τὸ πότισμα δὲν γίνεται μόνο ἀπὸ τὸ ποτάμι τῆς χάριτος τοῦ Πνεύματος, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὶς σταγονίτσες, (τις ψεκάδες -ἐξ οὗ καὶ «ψεκασμένοι», ὅπως εἴπαμε) ἀπὸ τὰ νοήματα τῶν θείων γραφῶν ποὺ πέφτουν ἀπὸ τὰ σύννεφα τῶν διδασκάλων τῆς πίστεως.
Μια φορά ήταν καλοκαίρι και οι γονείς μας θέριζαν στα χωράφια. Και ενώ έλαμπε ο ήλιος ξαφνικά σκοτείνιασαν όλα, έγινε νύχτα. Εκείνος τότε βγήκε στο καμπαναριό και μας φώναξε με την αδελφούλα μου να πάμε κοντά του. Έκλεισε και τα παραθυρόφυλλα από το κελλάκι του. Έξω βροντές, αστραπές, μεγάλο κακό γινόταν. Κι εγώ καθόμουν όλο εκεί στα πόδια του, κοντά στη σόμπα και περιμέναμε.
Είχε αναμμένο καντήλι, έκανε προσευχή εκεί στο κελλάκι του κι έξω γινόταν χαλασμός. Κάπου-κάπου έλεγε: «Ε, παιδί μου, ε, παιδί μου…», σκεφτόταν τον κόσμο στα χωράφια. Μετά μας είπε να καθίσουμε εμείς εκεί στο κελλάκι του και να τον περιμένουμε. Εκείνος πήγε στο εκκλησάκι του να προσευχηθεί.
Όταν τον συνάντησα μου λέει: «Έλα μαζί μου στο δάσος». Τον ακολούθησα τότε με δέος και εσωτερική χαρά και καθώς προχωρήσαμε αρκετά ανάμεσα στα πεύκα, με οδήγησε σε μία φυσική κρύπτη που συχνά προσευχόταν εκεί, σε μία δηλαδή μεγάλη κουφάλα ενός πεύκου που την είχε μετατρέψει σε μικρό ασκητήριο (στρώνοντας κάτω μάλιστα και μία κουρελού για να κάθεται και να προσεύχεται).
Αφού λοιπόν καθήσαμε πρόχειρα εκεί, μου λέει: «Να, εδώ έρχομαι και προσεύχομαι για όλο τον κόσμο και για την πατρίδα μου την Εύβοια που είναι εδώ απέναντι (και μου έδειξε στον ορίζοντα την Εύβοια που από εκεί φαινόταν καθαρά). Εύχομαι και γι’ αυτούς ιδιαιτέρως…».
Μετά άρχισε να κάνη ακτινογραφία της πνευματικής μου κατάστασης και ανασκόπηση όλης μου της ζωής και να μου αποκαλύπτη πράγματα που μόνο εγώ γνώριζα και ο Θεός.
Κατ’ αρχάς μου είπε ότι πήγα δώδεκα ετών στο Μοναστήρι· ακόμη και ότι όταν ήμουν πέντε ετών είχα βαπτίσει, μαζί μ’ ένα άλλο κοριτσάκι πέντε ετών και μία καθηγήτρια, ένα παιδάκι. Κάθε φορά που μου απεκάλυπτε κάτι, με ρωτούσε με την αγία απλότητα που τον χαρακτήριζε: «Έτσι δεν είναι;».
Επειδή το νέο έτος δεν θα μπορούσε παρά να διεκδικήσει τις δάφνες του παρανοϊκότατου, ξεπερνώντας ακόμα και το προηγούμενο, τα δεδομένα τους μας άφησαν ακόμα πιο μπουρδουκλωμένους στην προσπάθεια μας να βρούμε το δρόμο της αναχαίτισης αυτού του ασίγαστου αοράτου εχθρού. Έτσι ο καθησυχασμός τους για την ισχύ της νέας μετάλλαξης που μας απειλεί πήγε χέρι χέρι με την επιβολή νέων μέτρων ενώ η μαζικότατη νοσηρότητα και θάνατοι όσων βρίσκονται ή βρίσκονταν στη διαδικασία της γονιδιακής θεραπείας συνοδεύτηκε με τη συνέχιση των απειλών για κοινωνικής απομόνωση όσων είναι καλά ακριβώς επειδή δεν την ξεκίνησαν. Και μαζί μ’αυτά διαρκώς όλο και περισσότερες καταιγιστικές αναφορές επιστημόνων παρουσιάζονται οι οποίες καθαρά και ξάστερα φανερώνουν τη φονικότητα των σκευασμάτων τα οποία βάζουν πρόβατα σε σχηματισμό ένεσης να μας διαφημίζουν.
… η φυσική ανοσία ήταν, είναι και θα είναι πάντοτε εδώ. Δεν μπορεί να ακυρωθεί από την αυθαιρεσία κανενός καθεστώτος ή παγκόσμιου οργανισμού. Δεν μπορεί να πάψει να αναγνωρίζεται με εξαγγελία ή «νομοθετική» ρύθμιση (αλλά και ούτε με αλλαγή του ορισμού της λέξης). Δεν μπορεί δηλαδή να βγει ένας «νόμος» που να λέει ότι κάποιος δεν έχει ανοσία γιατί στην πραγματικότητα κάθε άνθρωπος έχει.
Ο λόγος είναι ότι πρόκειται για έναν φυσικό μηχανισμό που υπάρχει έμφυτος στον ανθρώπινο οργανισμό: το γνωστό σε όλους ανοσοποιητικό σύστημα (για την ακρίβεια το σύστημα που δραστηριοποιείται αδιάκοπα με την αποτοξίνωση του οργανισμού, την αποβολή δηλαδή των τοξινών από το αίμα και το σώμα).
Πιστὸς λαὸς περιμένει ἀπὸ μᾶς κήρυγμα, ἀλλὰ τί νὰ πῶ καὶ τί νὰ λαλήσω; Σήμερα, ἀγαπητοί μου, δὲν χρειάζονται κηρύγματα· χρειάζονται δάκρυα. Ζοῦμε στὴν πιὸ σκοτεινὴ περίοδο τῆς ἀνθρωπότητος. Ἔρχεται – ἦρθε ὁ ἀντίχριστος! Τὰ βήματά του γιγαντιαῖα, ἡ φωνή του βραχνή, οἱ κήρυκές του πολλοί.
Ἀλλὰ περισσότερο ἀπὸ αὐτὰ ἐγὼ βλέπω κάτι ἄλλο. Βλέπω ἐκεῖνο ποὺ προέβλεψε ὁ ἀπόστολος Παῦλος (βλ. Β΄ Τιμ. 3,1-5). Καὶ τὸ σημεῖο αὐτὸ εἶνε ἡ ἠθικὴ διαφθορά. Δὲν θὰ κάνω ἐπισκόπησι τῆς παγκοσμίου κονίστρας· θὰ περιορισθῶ στὴ μικρὴ αὐτὴ γωνιὰ ποὺ κατοικοῦμε. Ἂς ῥίξουμε μιὰ ματιὰ στὴν Ἑλλάδα τὴν πατρίδα μας· μᾶς ἐνδιαφέρει ὁ οἶκος μας, ὅπου βρίσκονται οἱ τάφοι τῶν προγόνων μας.
Όσο εκπληκτικό και να είναι που συνειδητοποιούμε ότι μεγάλοι πνευματικοί ασκητές ζούσαν και ζουν ανάμεσά μας, τους αμαρτωλούς και πολυπράγμονες, άλλο τόσο πλούσιο είναι το έλεος του Θεού να γεννιούνται και να ασκητεύουν, και στη σύγχρονη εποχή, στη χώρα μας, διορατικοί και ιαματικοί πατέρες, με τις πρεσβείες και τις πράξεις των οποίων θα σωθεί, ίσως, όλος ο λαός.
Αυτή η έρευνα επιτρέπει στο CIQUS να συμμετέχει στο μεγάλο ευρωπαϊκό πρόγραμμα PAMS (Planar Atomic and Molecular Scale devices), το οποίο στοχεύει στην ανάπτυξη ηλεκτρονικών συσκευών μεγέθους κάτω του νανομέτρου, προκειμένου να επιτευχθεί η ακραία σμίκρυνση του εξοπλισμού που χρησιμοποιείται στην πληροφορική και τις επικοινωνίες.