Επειδή το νέο έτος δεν θα μπορούσε παρά να διεκδικήσει τις δάφνες του παρανοϊκότατου, ξεπερνώντας ακόμα και το προηγούμενο, τα δεδομένα τους μας άφησαν ακόμα πιο μπουρδουκλωμένους στην προσπάθεια μας να βρούμε το δρόμο της αναχαίτισης αυτού του ασίγαστου αοράτου εχθρού. Έτσι ο καθησυχασμός τους για την ισχύ της νέας μετάλλαξης που μας απειλεί πήγε χέρι χέρι με την επιβολή νέων μέτρων ενώ η μαζικότατη νοσηρότητα και θάνατοι όσων βρίσκονται ή βρίσκονταν στη διαδικασία της γονιδιακής θεραπείας συνοδεύτηκε με τη συνέχιση των απειλών για κοινωνικής απομόνωση όσων είναι καλά ακριβώς επειδή δεν την ξεκίνησαν. Και μαζί μ’αυτά διαρκώς όλο και περισσότερες καταιγιστικές αναφορές επιστημόνων παρουσιάζονται οι οποίες καθαρά και ξάστερα φανερώνουν τη φονικότητα των σκευασμάτων τα οποία βάζουν πρόβατα σε σχηματισμό ένεσης να μας διαφημίζουν.
Οπότε παράλληλα παρατηρούμε τη νέα πραγματικότητα να παρουσιάζεται και να διαγράφεται με το πρόσχημα της υγείας όλο και περισσότερο στην καθημερινότητα μας όπου οι γονιδιακές θεραπειες mRna τώρα που τις συνηθίσαμε μπορούν να μας κάνουν υπερανθρώπους, ακόμα πιο “χοντρές” γονιδιακές θεραπείες όπως το crispr πλέον εφαρμόζονται σε ανθρώπους και τσιπάκια εμφυτεύονται σε εγκεφάλους για να τους δίνουν τη δυνατότητα να πληκτρολογούν με τη σκέψη. Αυτά μαζί με την όλο και μεγαλύτερη κεντροποίηση των δεδομένων μας σε ένα σημείο με απαρχή τη δημιουργία της ψηφιακής ταυτότητας που πάτησε πάνω στο πιστοποιητικό μπολιάσματος, η συνδεσιμότητα του κάθε τι και οι ψηφιακοί κόσμοι που φτιάχνουν δημιουργούν ένα ιδιαίτερα ελκυστικό πακέτο του νέου εφιαλτικού κόσμου που ονειρεύονται.
Και μέσα σε όλο αυτό παραμένουμε από τη μια απτόητοι συνεχίζοντας σε πείσμα των καιρών να μην αλλάζουμε ρότα από την άλλη ίσως αναλογιζόμενοι τι ρόλο παίζουμε εμείς τελικά σε όλη αυτή τη μαζική υστερία. Κοιτώντας όμως βαθύτερα και κάνοντας αναδρομή στη ζωή μας συχνά θα παρατηρήσουμε πως πάντα κάτι κάπως δεν μας κόλλαγε σε σχέση με τον κόσμο που πάλευαν να μας πουλήσουν. Και αν κάποτε είχαμε αμφιβολίες, τώρα πλέον έχουμε τη σφραγίδα θα’λεγες πως καθόλου τυχαίο δεν ήταν το σκαρί μας και αυτό ήταν που μας κράτησε ως εδω για να βρεθούμε σε αυτό ακριβώς το σημείο πιο συνειδητοποιημένοι από ποτέ, χαρούμενοι και ευγνώμονες που είμαστε πεπεισμένοι πως η αγάπη και η δικαιοσύνη του Θεού είναι απόλυτες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου