ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ 17 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2022

Ὁ Ἅγιος Μύρων ὁ Μάρτυρας

Τὶ μοι κεφαλῆς ἡ τομή, Μύρων λέγει.
Πρὸς τὸ στέφειν μέλλον με πάντιμον στέφος;
Ἑβδομάτῃ δεκάτῃ Μύρωνα τάμε ξίφος ὀξύ.

Ὁ Ἅγιος Μύρων μαρτύρησε ὅταν αὐτοκράτωρ ἦταν ὁ Δέκιος, τὸ 250 μ.Χ. Καταγόμενος ἀπὸ πλούσια οἰκογένεια, θὰ μποροῦσε νὰ ζήσει ἄνετα, μὲ ὅλα τὰ ἐπίγεια ἀγαθὰ ποὺ θὰ ἐπιθυμοῦσε. Ὅμως ἡ μεγάλη του ἀγάπη πρὸς τὸ Χριστό, ἔκανε τὸ Μύρωνα νὰ χειροτονηθεῖ ἱερέας. Ἀφιερώθηκε, λοιπόν, ὁλοκληρωτικὰ στὸ ποιμαντικό του καθῆκον καὶ δίδασκε, νουθετοῦσε καὶ βοηθοῦσε τὸ κάθε ἕνα μέλος τοῦ ποιμνίου του. Μεριμνοῦσε καθημερινὰ γιὰ τοὺς φτωχούς, τὶς χῆρες καὶ τὰ ὀρφανά.

Σάββας Ἠλιάδης: Σκέψεις ἐπί τροχάδην

 

 

Γράφει ὁ Σάββας Ἠλιάδης

 

Μὲ τὴν ἐπιβολὴ τῶν «μέτρων ἀσφαλείας», ἐξαιτίας τῆς ἐνσκηψάσης ἐπιδημίας καὶ τὴν ἀπομάκρυνση τῶν ἀνθρώπων μεταξύ τους, ἕνεκα τοῦ  φόβου ἀλλὰ καί τὴν κατὰ συνέπεια ὑποβάθμιση τῆς κοινωνικῆς συνοχῆς, περιήλθαμε σὲ μιὰ μορφὴ ἀτομοκεντρικῆς θεώρησης τοῦ πολιτεύεσθαι, ἡ ὁποία δὲν διαφέρει κατ᾿ οὐσίαν ἀπὸ αὐτὴν τοῦ προτεσταντισμοῦ. 

 

Εἴμαστε μέλη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μὲ ἁγίους, οἱ ὁποῖοι μᾶς διδάσκουν ἐμπειρικῶς τὴν κοινωνία ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ ἐμεῖς «ὡς πρόβατα διασκορπισμένα» ζοῦμε συντροφιὰ μὲ τὸν ἑαυτό μας. 

 

Ζῶ γιὰ μένα, γιὰ τὴν ὑγεία μου, γιὰ τὴν δουλειά μου, γιὰ τὴν καριέρα μου. 

Ἐπίσκ. Αὐγουστῖνος Καντιώτης: Πῶς νά παρηγορηθοῦμε στίς θλίψεις (Μέρος 6ο)

 

Ὅλες οἱ ἀναρτήσεις τοῦ π. Αὐγουστίνου Καντιώτη

«Πῶς νὰ παρηγορηθοῦμε στὶς θλίψεις» ΕΔΩ

 

Κ’ ἐμεῖς, μιμηταὶ τοῦ Χριστοῦ, καλούμεθα νὰ βαστάσουμε τὸ δικό μας σταυρό

Ὁ Ἰησοῦς ἐβάστασε τὸ σταυρό του. Ἀλλὰ κ’ ἐμεῖς, μιμηταὶ τοῦ Χριστοῦ, καλούμεθα νὰ βαστάσουμε τὸ δικό μας σταυρό. Πλῆθος σταυροὶ ἀκολουθοῦν τὸ σταυρὸ τοῦ Κυρίου· σχηματίζουν δάσος, ὅπως ἐκεῖνο ποὺ ἀντικρύζει κανεὶς σ’ ἕνα χριστιανικὸ νεκροταφεῖο!

Ἀναρίθμητη ποικιλία σταυρῶν. Σταυρὸς εἶναι οἱ πόνοι ποὺ προξενοῦν στὸ σῶμα οἱ ἀσθένειες. Σταυρὸς ἀκόμη βαρύτερος εἶναι οἱ πόνοι ποὺ προξενεῖ στὴν ψυχὴ τὸ ἠθικὸ κακό. Σταυρὸς γιὰ τὸν πιστὸ εἶναι οἱ εἰρωνεῖες, οἱ χλευασμοί, οἱ ἐμπαιγμοί. Ὅπως ὁ Χριστὸς ἔπαθε «ἔξω» τῆς πόλεως τῶν Ἰεροσολύμων, ἔ­τσι κ’ ἐμεῖς, στὴ γενεά μας, νὰ σηκώσουμε τὸν ὀνειδισμὸ τοῦ Χριστοῦ. «Τοίνυν ἐξερχώμεθα πρὸς αὐτὸν ἔξω τῆς παρεμβολῆς, τὸν ὀνειδισμὸν αὐτοῦ φέροντες» (Ἑβρ. 13,12-13). Σταυρὸς εἶναι οἱ διαβολὲς καὶ συκοφαντίες, ἡ ὁμολογία τῆς πίστεως, ἡ διακήρυξις τῆς ἀληθείας ἐμπρὸς στοὺς ἐχθρούς της, ἡ ἀποφυγὴ τῆς δελεαστικῆς ἁμαρτίας, ἡ ἐκκοπὴ τοῦ ἰδίου θελήματος, ἡ ὑπακοὴ στὸ θέλημα τοῦ Κυρίου ὅ,τι καὶ ἂν στοιχίζῃ αὐτό, ἡ θυσία τοῦ ἁμαρτωλοῦ ἐγώ μας. Σταυρός, κατὰ τὴ διδασκαλία τῶν πατέρων, εἶναι κάθε ἀρετή. Σταυρὸς τέλος εἶναι νὰ χύσουμε τὸ αἷμα μας ἐν καιρῷ διωγμοῦ γιὰ τὴν πίστι μας.

Σχέδιο άλωσης της Ελλάδας μέσω τουρκοκίνητων ΜΚΟ υπό το απαθές βλέμμα της κυβέρνησης

 

Ξεπέρασε κάθε προηγούμενο η τουρκική προπαγάνδα που γίνεται πλέον με εργαλείο δήθεν έρευνες ΜΚΟ, που αποσκοπούν στην δημιουργία μίας εικόνας όπου η χώρα μας παρουσιάζεται ως δολοφόνος προσφύγων και μεταναστών, ενώ η Τουρκία ως σωτήρας τους!

Η συντονισμένη αυτή η προσπάθεια δεν αποσκοπεί μόνο σε επικοινωνιακά οφέλη για την φασιστική Τουρκία η οποία συνεχίζει να διαπράττει γενοκτονίες σε πέντε διαφορετικές χώρες ενώ παράλληλα έχει μετατραπεί στο μεγαλύτερο κέντρο δουλεμπορίου στον πλανήτη, επιστρέφοντας στις πιο σκοτεινές στιγμές της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Όταν τα οθωμανικά κτήνη ξεκλήριζαν Ελλάδα και Αφρική γεμίζοντας τα σκλαβοπάζαρα με δούλους.

Άγιος Πορφύριος: Όταν αναπαύουμε τον αδελφό μας, αναπαύουμε τον ίδιο τον Θεό μας

 

Μια φορά το 1988 – διηγείται ο π. Παύλος Τσουκνίδας – όταν ακόμη ήμουν λαϊκός, πήγα στον γέροντα Πορφύριο μαζί με έναν Ιερομόναχο.

Αφού φθάσαμε, περιμέναμε υπομονετικά στην σειρά μας για να δούμε τον Γέροντα, επειδή είχε πολύ κόσμο.

Ο ιερομόναχος ήθελε να του μιλήση για ένα σημαντικό θέμα που τον απασχολούσε. Συγκεκριμένα είχε έρθει σε προστριβές με τον Επίσκοπό του στο Μοναστήρι που διακονούσε ως Ηγούμενος και εκείνος, όπως έλεγε, τον απομάκρυνε απ’ αυτό χωρίς σοβαρό λόγο, τον έστειλε δε σε μία ενορία μικρή κοντά στην Ιερά Μονή της μετανοίας του για να ιερουργή εκεί.

Εκείνος πίστευε ότι θα ήταν θέμα χρόνου να τον επαναφέρη ξανά στην Ιερά Μονή, παρ’ όλο που είχε εγκαταστήσει εκεί άλλη αδελφότητα.

Yγειονομικοί Συντάγματος σε αναστολή 31/07/2022 (ΒΙΝΤΕΟ)

Για 38η Κυριακή, οι Υγειονομικοί σε αναστολή Αθήνας-Πειραιά, παρευρεθήκαμε  στην ειρηνική συνάντηση στη πλατεία Συντάγματος, 19:00-21:00.
Σκοπός μας η διαφανής ενημέρωση. Το πρόβλημα δεν είναι υγειονομικό. Μας αφορά όλους!

Η δήλωση του Γ. Χαράρι, (Ισραηλινός Φιλόσοφος) είναι ένα μικρό δείγμα όσων έπονται:

<Το κλειδί είναι η δυνατότητα να χακάρουμε τους ανθρώπους,να χακάρουμε λογαριασμούς και υπολογιστές, να έχουμε αρκετά δεδομένα για τους ανθρώπους για να τους ελέγξουμε και να τους καταλάβουμε καλύτερα απ’ ότι αυτοί τον ίδιο τον εαυτό τους. Έτσι μπορείς να τους ελέγξεις απολύτως και αυτό είναι κάτι που η δημοκρατία και καμία άλλη κοινωνία ποτέ δεν είχε να αντιμετωπίσει γιατί ήταν αδύνατο σε όλη την ιστορία>

Ελευθέριος Ανδρώνης: Παναγία: η Μάνα μας, το στήριγμα μας, η αιώνια αγκαλιά μας!

 

Γράφει ο Ελευθέριος Ανδρώνης

Η Παναγία είναι το αποκούμπι μας, η παρηγοριά που δεν μας απογοητεύει ποτέ, η πνευματική μητέρα μας που δέεται και θαυματουργεί.

  

Κοίμηση της Θεοτόκου. Δεκαπέντε Αυγούστου. Στην καρδιά του καλοκαιριού, στην πιο φωτεινή, ζεστή και πυρωμένη περίοδο του έτους, η χριστιανοσύνη τιμά την Παναγία, την πάνσεπτη Μητέρα όλου του κόσμου. Ταίριασμα σοφό της εποχής με την εκτυφλωτική οντότητα της Μητέρας του Θεού.

Όπως φλογίζει ο καλοκαιρινός ήλιος την πλάση, έτσι και η πύρινη αγάπη της Θεοτόκου απλώνει τις θερμές αχτίνες της σε όλο το ανθρώπινο γένος. Ήλιος υπέρλαμπρος, ζωοδότης και ευεργετικός για τις ανθισμένες ψυχές που αποζητούν να λουστούν με τη δόξα της. Όμως ακόμα και ο Αυγουστιάτικος ήλιος μοιάζει με χλωμό άστρο, μπροστά στην «καθαρωτέρα λαμπηδόνων ηλιακών».

Η Παναγία μας, κοιμήθηκε. Η Παναγία μας, ζει! Η πάναγνη ψυχή της βρέθηκε στην αγκαλιά του Χριστού, ανέβηκε στον θρόνο της για λίγο, και πάλι όμως ρίχτηκε στη μάχη για τη σωτηρία των ανθρώπων. Το πέρασμα στην αιωνιότητα όχι μόνο δεν σταμάτησε την έμφυτη ορμή της μάνας που αγωνιά κάθε ώρα και στιγμή για τα παιδιά της, άλλα ίσα – ίσα την κατέστησε ουράνια Μητέρα μας, που απλώνει τον μανδύα της προστατευτικά και σκεπάζει όλη την οικουμένη.

Ελένη Παπαδοπούλου: Μήπως γίναμε κομμουνιστάν και δεν το έχουμε πάρει χαμπάρι;

 

Γράφει η Ελένη Παπαδοπούλου

Κάποιοι νομίζουν ότι θα καταστήσουν το θέμα των υποκλοπών αόρατο υποβαθμίζοντας το στα ΜΜΕ και μιλώντας περί ανέμων και υδάτων, ενώ έχουν αρχίσει να ξαναεμφανίζονται δημοσιεύματα περί του πόσο καταπληκτικός είναι ο Πατισάχ της χώρας. 

 

Εν πρώτοις το Κούλι το μεγαλοπρεπές καλά θα κάνει να μας πει γιατί πήρε τις μυστικες υπηρεσίες στο γραφείο του και έθεσε εαυτόν ΑΜΕΣΟ πολιτικό τους προϊστάμενο. Γιατί όλοι οι νοήμονες καταλαβαίνουμε, αλλά το Κουλιστάν δεν το μολογά. 

 

Στη συνέχεια να μας πει τι ακριβώς παρακολουθούσε σε 15475 ανθρώπους; Έχουμε τόσους επικίνδυνους για την εθνική ασφάλεια; Γιατί εάν έχουμε τόσους υπάρχει τεράστιο εθνικό πρόβλημα, που οφείλουν να μας το πουν. 

 

Μήπως γίναμε κομμουνιστάν και δεν το έχουμε πάρει χαμπάρι; Είναι δυνατόν να παρακολουθούνται δεκαπέντε χιλιάδες άνθρωποι; 1000 περίπου άτομα το 2008, 15475 το 2022, έχοντας ήδη βέβαια δώσει τα ρέστα του ο ΣΥΡΙΖΑ ανεβάζοντας τους στους 11 χιλιάδες. 

Ἅγιος Παΐσιος: Ἂν στραφοῦμε στόν ἑαυτό μας, δέν θά κατακρίνουμε

 

– Γέροντα, ὅταν βλέπω κάποια ἀταξία στὸ διακόνημα, κατακρίνω μέσα μου.

– Ἐσύ, νὰ κοιτᾶς τὴν εὐταξία τὴν δική σου καὶ ὄχι τὶς ἀταξίες τῶν ἄλλων. Νὰ εἶσαι αὐστηρὴ μὲ τὸν ἑαυτό σου καὶ ὄχι μὲ τοὺς ἄλλους. Τί δουλειὰ ἔκανες σήμερα;

– Ξεσκόνιζα.

– Ξεσκόνιζες τοὺς ἄλλους ἢ τὸν ἑαυτό σου;

– Δυστυχῶς τοὺς ἄλλους.

– Κοίταξε, θὰ ἀρχίσης νὰ κάνης δουλειὰ στὸν ἑαυτό σου, ὅταν πάψης νὰ ἀσχολῆσαι μὲ τὸ τί κάνουν οἱ ἄλλοι γύρω σου. Ἂν ἀσχολῆσαι μὲ τὸν ἑαυτό σου καὶ πάψης νὰ ἀσχολῆσαι μὲ τοὺς ἄλλους, θὰ βλέπης μόνον τὰ δικά σου σφάλματα καὶ στοὺς ἄλλους δὲν θὰ βρίσκης κανένα σφάλμα. Τότε θὰ ἀπελπισθῆς μὲ τὴν καλὴ ἔννοια ἀπὸ τὸν ἑαυτό σου καὶ θὰ κατακρίνης μόνον τὸν ἑαυτό σου. Θὰ αἰσθάνεσαι τὴν ἁμαρτωλότητά σου καὶ θὰ ἀγωνίζεσαι νὰ ἀπαλλαγῆς ἀπὸ τὶς ἀδυναμίες σου. Ὕστερα, ὅταν θὰ βλέπης στοὺς ἄλλους κάποια ἀδυναμία, θὰ λές: «Μήπως ἐγὼ ξεπέρασα τὶς ἀδυναμίες μου; Πῶς λοιπὸν ἔχω τέτοια ἀπαίτηση ἀπὸ τοὺς ἄλλους;». Γι᾿ αὐτὸ νὰ μελετᾶς καὶ νὰ παρακολουθῆς συνέχεια τὸν ἑαυτό σου, γιὰ νὰ ἀποφεύγης τὴν κρυφὴ ὑπερηφάνεια, καὶ νὰ ἔχης αὐτομεμψία μὲ διάκριση, γιὰ νὰ ἀποφεύγης τὴν ἐσωτερικὴ κατάκριση· ἔτσι θὰ διορθωθῆς.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 16 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2022

Ὁ Ἅγιος Διομήδης 

Ἠθλησε καὶ ζῶν, καὶ θανὼν Διομήδης,
Προαιρέσει ζῶν, καὶ νεκρὸς τομῇ κάρας.
Ἕκτῃ καὶ δεκάτῃ νέκυς ἐτμήθη Διομήδους.

Γεννήθηκε στὴν Ταρσὸ τῆς Κιλικίας καὶ σπούδασε τὴν ἰατρικὴ ἐπιστήμη. Ἡ ἐπιστημονική του γνώση δὲν τὸν ἔκανε ὑπερήφανο, ἀλλὰ διατήρησε τὴν εὐσέβεια, στὴν ὁποία τὸν ἀνέθρεψαν οἱ γονεῖς του.

Καὶ ὅπως ὁ Κύριος, ὁ Ἰατρὸς τῶν σωμάτων καὶ τῶν ψυχῶν τῶν ἀνθρώπων, «ἐλάλει αὐτοὶς περὶ τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, καὶ τοὺς χρείαν ἔχοντας θεραπείας ἰάσατο», μιλοῦσε δηλαδὴ σ’ αὐτοὺς γιὰ τὴν βασιλεία τοῦ Θεοῦ καὶ γιάτρευε ἐκείνους ποὺ εἶχαν ἀνάγκη θεραπείας, ἔτσι καὶ ὁ Διομήδης, μιμούμενος τὸν Κύριό του καὶ Θεό του, ἐξασκοῦσε ἀφιλοκερδῶς καὶ φιλάνθρωπα τὸ ἰατρικό του ἐπάγγελμα.

Ἐγκώμιον εἰς τὴν Κοίμησιν τῆς Ἁγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου - Ὁσίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου

 

Εμπρός λοιπόν, συνάξου ὁλόκληρη ἡ οἰκουμένη, ἱεράρχες καί ἱερεῖς, μοναχοί καί κοσμικοί, βασιλεῖς καί ἄρχοντες, ἄνδρες καί γυναῖκες, ἀγόρια καί κορίτσια, φυλές καί γλῶσσες, μέ ὅλο μαζί τό ἔθνος καί τό πλῆθος, καί ἀφοῦ ἀλλάξης τά φορέματα τῶν ἀρετῶν σου, «ντυμένη» κι ἐσύ «στά κρόσσια τά χρυσά καί στολισμένη» (Ψαλμ. μδ´ 14), πρόβαλε μέ πρόσωπο φαιδρό καί ὅλο χαρά γιόρτασε τῆς Κυριοτόκου Μαρίας τήν ἑορτή, τήν ἐπικήδεια συγχρόνως καί διαβατήρια· διότι φεύγει ἀπό ἐδῶ κάτω καί πηγαίνει κοντά στά ὄρη τά αἰώνια, τό ὄρος ὄντως τό Σιών, στό ὁποῖο εὐδόκησε ὁ Θεός νά κατοικῆ, ὅπως ψάλλει ἡ λύρα τοῦ ψαλμωδοῦ. Σήμερα λοιπόν ὁ ἐπίγειος οὐρανός περιβαλλόμενος τήν στολή τῆς ἀφθαρσίας ἀποκτᾶ νέα διαμονή, τήν καλύτερη καί αἰώνια.

Φώτης Κόντογλου: «Επί σοι Χαίρει, Κεχαριτωμένη. Πάσα η κτίσις»

«Ως εμψύχω Θεού κιβωτώ ψαυέτω μηδαμώς χειρ αμυήτων. χείλη δε πιστών τη Θεοτόκω ασιγήτως φωνήν του αγγέλου αναμέλποντα, εν αγαλλιάσει βοάτω: Όντως ανωτέρα πάντων υπάρχεις, Παρθένε αγνή». «Εσένα που είσαι ζωντανή κιβωτός του Θεού, ας μη σε αγγίζει ολότελα χέρι άπιστο, αλλά χείλια πιστά ας ψάλλουνε δίχως να σωπάσουνε τη φωνή του αγγέλου (ο υμνωδός θέλει να πει τη φωνή του αρχαγγέλου Γαβριήλ, που είπε «ευλογημένη συ εν γυναιξί») κι ας κράζουνε: «Αληθινά, είσαι ανώτερη απ’ όλα Παρθένε αγνή».

Αλλοίμονο! Αμύητοι, άπιστοι, ακατάνυχτοι, είμαστε οι πιο πολλοί σήμερα, τώρα που έπρεπε να προσπέσουμε με δάκρυα καυτερά στην Παναγία και να πούμε μαζί με το Θεόδωρο Δούκα το Λάσκαρη, που σύνθεσε με συντριμένη καρδιά τον παρακλητικό κανόνα: «Εκύκλωσαν αι του βίου με ζάλαι ώσπερ μέλισσαι κηρίον, Παρθένε». «Σαν τα μελίσσια που τριγυρίζουνε γύρω στην κερήθρα, έτσι κ’ εμένα με ζώσανε οι ζαλάδες της ζωής και πέσανε απάνω στην καρδιά μου και την κατατρυπάνε με τις φαρμακερές σαγίτες τους. Άμποτε, Παναγiα μου, να σε βρω βοηθό, να με γλύτώσεις από τα βάσανα». 

π. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος: Τά μεγαλεῖα τῆς Θεοτόκου – Ἑόρτιο μήνυμα Δεκαπενταυγούστου 2022

 

Πρωτοπρεσβ. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος

Τόν ἀνωτέρω 49^ο στίχο ἀπό τό 1^ο κεφάλαιο τοῦ κατά Λουκᾶν ἁγίου Εὐαγγελίου, πού ἀποτελεῖ μέρος τῆς Θ΄ (9^ης) ᾠδῆς τῆς Θεοτόκου, ἑρμηνεύει μέ σαφήνεια καί ὀξύνοια, γλαφυρότατα καί θεολογικότατα, ἕνας ἀπό τούς Θεοτοκόφιλους ἁγίους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, ὁ ὅσιος καί θεοφόρος πατήρ ἡμῶν Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, στό βιβλίο του «Κῆπος Χαρίτων»[1].

Λέγει, λοιπόν, ὁ ὅσιος :

«Αὐτό τό ρητό εἶναι ἀπόδειξη τῆς μεγάλης ταπεινοφροσύνης τῆς Θεοτόκου. Διότι, λέγει ὅτι γι’ αὐτό θά μέ μακαρίσουν ὅλες οἱ γενεές, ὄχι διότι ἐγώ εἶμαι ἀξία μακαρισμοῦ, ἀλλά διότι ὁ Θεός ἔκανε σ’ ἐμένα μεγαλεῖα, καθώς ἑρμηνεύει ὁ ἱερός Θεοφύλακτος.

Kαί ὁ μέν Σειράχ εἶπε θαυμαστικῶς περί τοῦ Θεοῦ : «Ποιός μπορεῖ νά ἐξιχνιάσει τά μεγαλεῖα Του»[2]; Ἐμεῖς, ὅμως, λέμε θαυμαστικῶς τό ἴδιο καί για τήν Παρθένο Μαρία, τήν Μητέρα τοῦ Θεοῦ : «Ποιός μπορεῖ νά ἐξιχνιάσει τά μεγαλεῖα της»; Βέβαια, ἰλιγγιᾶ κάθε νοῦς, πού θά θελήσει μόνο νά διατρανώσει τά μεγαλεῖα της, καί ἄφωνη γίνεται κάθε γλῶσσα, παρ’ ὅλο πού μπορεῖ νά εἶναι ἡ πλέον εὔλαλη καί ρητορική, πού θά ἐπιχειροῦσε νά τά ἐκφράσει ταύτα. Διότι ὑπερβαίνουν κάθε νοῦ καί νικοῦν κάθε λόγο».

Ηλίας Μηνιάτης: Λόγος εις την Κοίμησιν της Θεοτόκου

Παρέστη η βασίλισσα εκ δεξιών σου, εν ιματισμώ

διαχρύσω περιβεβλημένη, πεποικιλμένη

Αυτή είναι η πλέον ζωντανή και πρεπώδης εικών της μεταστάσης εις ουρανόν Θεομήτορος.οπού εζωγράφισε με θεοκίνητον κάλαμον ο Προφητάναξ· και προς την θεωρίαν της εικόνος ταύτης προσκαλώ σήμερον τα όμματα της ευλαβούς σας διανοίας, ω φιλέορτον σύστημα.

Μη στοχασθήτε εδώ κάτω τα θλιβερά εκείνα σύμβολα του θανάτου· εκεί, δηλαδή, οπού φαίνεται ένα σώμα νεκρόν ηπλωμένον επάνω εις ένα κράββατον, κηδευόμενον σεπτώς παρά των ιερών Αποστόλων, παραδόξως συνηγμένων εκ των περάτων της γης.

Καλή Παναγία! Μία ευχή "παράλογη" στον κόσμο της απόλυτης λογικής...

 

  

σ.σ. (Τὸ ἄρθρο ὡς μιὰ ἀπάντηση στὸν «λόγιο» Ἱερόθεο Ναυπάκτου) Στὸ τέλος τοῦ ἄρθρου ἀκολουθεῖ σχόλιο καὶ βίντεο μὲ τὶς «σοφιστίες» τοῦ Ναυπάκτου

 ________________________________

Του Νίκου Σταθόπουλου

Διότι ως ευχή είναι "παράλογη" και "γελοία", αφού, τι;, υπάρχει και "κακή" Παναγιά;.................

  Σωστά! Είναι "παράλογη" στον κόσμο της απόλυτης λογικής όπου καταστρέφονται τα πάντα για να αναπτυχθούν τεχνολογίες που θα τα υποκαταστήσουν, και όπου ακυρώνεται η ανθρώπινη φύση για να επιλέγει το παιδάκι φύλο ώστε να δουλεύει η ιατρική και φαρμακευτική βιομηχανία και το ενδυματολογικό επιχειρείν και να παράγονται ριζικά αποπροσανατολισμένοι υπήκοοι.................

Φώτης Κόντογλου: Η χαρά των χριστιανών

Η Παναγία είναι το πνευματικό στόλισμα της ορθοδοξίας. Για μας τους Έλληνες είναι η πονεμένη μητέρα, η παρηγορήτρια κ’ η προστάτρια, που μας παραστέκεται σε κάθε περίσταση.

Σε κάθε μέρος της Ελλάδας είναι χτισμένες αμέτρητες εκκλησιές και μοναστήρια, παλάτια αυτηνής της ταπεινής βασίλισσας, κι’ ένα σωρό ρημοκλήσια, μέσα στα βουνά, στους κάμπους και στα νησιά, μοσκοβολημένα από την παρθενική και πνευματική ευωδία της.

Μέσα στο καθένα απ’ αυτά βρίσκεται το παληό και σεβάσμιο εικόνισμά της με το μελαχροινό και χρυσοκέρινο πρόσωπό της, που το βρέχουνε ολοένα τα δάκρυα του βασανισμένου λαού μας, γιατί δεν έχουμε άλλη να μας βοηθήσει, παρεκτός από την Παναγία, «άλλην γαρ ουκ έχομεν αμαρτωλοί προς Θεόν εν κινδύνοις και θλίψεσιν αεί μεσιτείαν, οι κατακαμπτόμενοι υπό πταισμάτων πολλών».

Τό Εὐαγγέλιο καί ὁ Ἀπόστολος τῆς Δευτέρας (Κοίμησις τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου) 15 Αὐγούστου 2022

Εὐαγγέλιο

 

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Ι´ 38 - 42

³⁸ Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ πορεύεσθαι αὐτοὺς καὶ αὐτὸς εἰσῆλθεν εἰς κώμην τινά. γυνὴ δέ τις ὀνόματι Μάρθα ὑπεδέξατο αὐτὸν εἰς τὸν οἴκον αὐτῆς. ³⁹ καὶ τῇδε ἦν ἀδελφὴ καλουμένη Μαρία, ἣ καὶ παρακαθίσασα παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ ἤκουε τὸν λόγον αὐτοῦ. ⁴⁰ ἡ δὲ Μάρθα περιεσπᾶτο περὶ πολλὴν διακονίαν· ἐπιστᾶσα δὲ εἶπε· Κύριε, οὐ μέλει σοι ὅτι ἡ ἀδελφή μου μόνην με κατέλιπε διακονεῖν; εἰπὲ οὖν αὐτῇ ἵνα μοι συναντιλάβηται. ⁴¹ ἀποκριθεὶς δὲ εἶπεν αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Μάρθα Μάρθα, μεριμνᾷς καὶ τυρβάζῃ περὶ πολλά· ⁴² ἑνὸς δέ ἐστι χρεία· Μαρία δὲ τὴν ἀγαθὴν μερίδα ἐξελέξατο, ἥτις οὐκ ἀφαιρεθήσεται ἀπ’ αὐτῆς.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 15 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2022

Ἡ Κοίμησις τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου

Οὐ θαῦμα θνῄσκειν κοσμοσώτειραν Κόρην,
Τοῦ κοσμοπλάστου σαρκικῶς τεθνηκότος.
Ζῇ ἀεὶ Θεομήτωρ, κἂν δεκάτῃ θάνε πέμπτῃ.

Όπως είναι γνωστό, επάνω από το Σταυρό ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, έδωσε εντολή και την Παναγία μητέρα του παρέλαβε ο Ιωάννης ο Ευαγγελιστής στο σπίτι του, όπου διέμενε μαζί με τον αδελφό του Ιάκωβο και τη μητέρα του Σαλώμη, συγγενή της Θεοτόκου. Όταν δε ήλθε η στιγμή να τελειώσει την επίγεια ζωή της, άγγελος Κυρίου (η παράδοση λέει ότι ήταν ο Aρχάγγελος Γαβριήλ) της το έκανε γνωστό τρεις μέρες πριν.

Η χαρά της Θεοτόκου υπήρξε μεγάλη, διότι θα συναντούσε το μονογενή της Υιό και Θεό όλων των ανθρώπων. Πήγε, λοιπόν, και προσευχήθηκε στο όρος των Ελαίων, όπου συνήθιζε να προσεύχεται και ο Κύριος Ιησούς. Έπειτα, γύρισε στο σπίτι του Ιωάννη, όπου έκανε γνωστή την επικείμενη κοίμηση της.

Η ΚΟΙΜΗΣΙΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ [:Φιλιπ.2,5-11] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

 

Η ΚΟΙΜΗΣΙΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ[:Φιλιπ.2,5-11]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

       «Τοῦτο γὰρ φρονείσθω ἐν ὑμῖν ὃ καὶ ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ, ὃς ἐν μορφῇ Θεοῦ ὑπάρχων οὐχ ἁρπαγμὸν ἡγήσατο τὸ εἶναι ἴσα Θεῷ,  ἀλλ' ἑαυτὸν ἐκένωσε μορφὴν δούλου λαβών, ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος, καὶ σχήματι εὑρεθεὶς ὡς ἄνθρωπος ἐταπείνωσεν ἑαυτὸν γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δὲ σταυροῦ.  διὸ καὶ ὁ Θεὸς αὐτὸν ὑπερύψωσε καὶ ἐχαρίσατο αὐτῷ ὄνομα τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα, ἵνα ἐν τῷ ὀνόματι ᾿Ιησοῦ πᾶν γόνυ κάμψῃ ἐπουρανίων καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων, καὶ πᾶσα γλῶσσα ἐξομολογήσηται ὅτι Κύριος ᾿Ιησοῦς Χριστὸς εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός (:Εφόσον δηλαδή είστε μαθητές και δούλοι του Ιησού Χριστού, πρέπει να μιμηθείτε την ταπείνωση και την αυταπάρνησή Του.

Η ΚΟΙΜΗΣΙΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ - Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «Η ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ 44ο ΨΑΛΜΟ» [13-8-1988] (Α32)

Η ΚΟΙΜΗΣΙΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία τοῦ μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«Η ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ 44ο ΨΑΛΜΟ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 13-8-1988]

(Α32)

Ἡ ἑορτὴ μνήμης τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, ἀγαπητοί μου, μᾶς δίδει τὴν ἀφορμὴ νὰ δοῦμε ἐγκατάσπαρτη μέσα στὴν Ἁγία Γραφὴ τὴν παναγία μορφή της καὶ τὸ οὐρανόμηκες μεγαλεῖο της.

Ὁ 44ος Ψαλμὸς θὰ λέγαμε ὅτι εἶναι τὸ θαυμάσιο ἐκεῖνο ποίημα, ποὺ ἀναφέρεται στὸν Μεσσία καὶ τὴν Κυρία Θεοτόκο. Στὸ πρῶτο ἥμισυ τοῦ ποιήματος ἐξυμνεῖται ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, μὲ ὅλα τὰ θεανθρώπινα γνωρίσματά Του καὶ στὸ δεύτερο ἥμισυ τοῦ ἴδιου ποιήματος ἐξυμνεῖται ἡ Ἐκκλησία, ποὺ ἡ ἐπιτομὴ τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἡ Παναγία Θεοτόκος. Μὲ ὅλα ἐκεῖνα τὰ θαυμάσια γνωρίσματά της, σὰν ἄμεσος κτίσις τοῦ Θεοῦ.

Δημήτρης Νατσιός: Βλογημένη πλάση τοῦ Θεοῦ. Ἀγαπημένο καταφύγιο…

 

Γράφει ὁ Δημήτρης Νατσιός

Παραπέμπω, ἐν πρώτοις, στό ἔξοχο κείμενο τοῦ τροπαιούχου νομπελίστα μας ποιητῆ Γιώργου Σεφέρη.
 

Ἔλεγε τὸ 1936: «Ὅσο προχωρεῖ ὁ καιρὸς καὶ τὰ γεγονότα, ζῶ ὁλοένα μὲ τὸ ἐντονότερο συναίσθημα, πὼς δὲν εἴμαστε στὴν Ἑλλάδα, πὼς αὐτὸ τὸ κατασκεύασμα, ποὺ τόσο σπουδαῖοι καὶ ποικίλοι ἀπεικονίζουν καθημερινά, δὲν εἶναι ὁ τόπος μας, ἀλλὰ ἕνας ἐφιάλτης μὲ ἐλάχιστα φωτεινὰ διαλείμματα, γεμάτα μὲ μία πολὺ βαριὰ νοσταλγία.

Νὰ νοσταλγεῖς τὸν τόπο σου, ζώντας στὸν τόπο σου, τίποτε δὲν εἶναι πιὸ πικρό».
 

Κι ἂν αὐτὰ λέγονται λίγο πρὶν ἀπὸ τὸ ἔνδοξο ’40, ὅπου οἱ Ἕλληνες μποροῦσαν ἀκόμη νὰ «μεθύσουν» ἀπὸ «τὸ ἀθάνατο κρασὶ τοῦ Εἰκοσιένα», τί νὰ ποῦμε γιὰ τὸ σήμερα;

Σοφία Μπεκρῆ: Τά παράδοξα τῆς Κοιμήσεως

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος

Ἑορτάζομε καὶ ἐφέτος, ὅπως κάθε χρόνο, μὲ σεβασμὸ καὶ μὲ τιμὴ τὴν Κοίμηση τῆς Παναγίας καὶ ὁ ἑορτασμὸς μᾶς γεννᾶ ἀνάμεικτα συναισθήματα: ἀπὸ τὴν μιὰ νοιώθομε θλίψη καὶ πόνο, διότι ἡ Παναγία μας, ποὺ εἶναι «ἡ ἐλπὶς τῶν ἀπηλπισμένων καὶ τῶν ἀβοηθήτων δύναμις», δὲν βρίσκεται πλέον σωματικὰ ἀνάμεσά μας νὰ μᾶς παρηγορῇ στὶς συμφορὲς τοῦ βίου μας καὶ νὰ μᾶς προστατεύῃ ἀπὸ τὰ δεινὰ καὶ ἀπὸ τοὺς πειρασμούς. Ἀπὸ τὴν ἄλλη, ὅμως, νοιώθομε χαρὰ καὶ ἀνακούφιση, διότι μὲ τὴν κοίμησή της «οὐ κατέλιπε τὸν κόσμον» ἀλλὰ συνεχίζει, μὲ μεγαλύτερη μάλιστα παρρησία, νὰ δέεται ὑπὲρ ἡμῶν ἀπὸ τὴν οὐράνια κατοικία της.

«Ὦ τοῦ παραδόξου θαύματος! Ἡ πηγὴ τῆς ζωῆς ἐν μνημείῳ τίθεται καὶ κλίμαξ πρὸς οὐρανὸν ὁ τάφος γίνεται» (Στιχηρὸ τοῦ Ἑσπερινοῦ). Ὁ ὑμνογράφος δὲν στέκεται τόσο στὸ γεγονὸς τῆς ταφῆς τοῦ ζωηφόρου σώματος τῆς Παναγίας, ἀλλὰ τονίζει περισσότερο τὴν μετατροπὴ τοῦ γήϊνου τάφου σὲ οὐράνια κλίμακα, ποὺ ὁδηγεῖ στὴν ἐκ τοῦ θανάτου λύτρωση. Ἡ Γεθσημανῆ, μάλιστα, ὅπου βρίσκεται ὁ τάφος της, δὲν θὰ εἶναι στὸ ἑξῆς τόπος θλίψεως ἀλλὰ τόπος εὐφορίας: «Εὐφραίνου Γεθσημανῆ, τῆς Θεοτόκου τὸ ἅγιον τέμενος», ἐνῶ οἱ πιστοί καλοῦνται, μὲ προεξάρχοντα τὸν ἀρχάγγελο Γαβριήλ, νὰ ἀναφωνήσουν τὸν γνωστὸ ὕμνο: «Κεχαριτωμένη χαῖρε, μετὰ σοῦ ὁ Κύριος».

Το αίμα τους ζητά δικαίωση... 14 Αυγούστου 1996, τη μέρα της κηδείας του Τάσου Ισαάκ: Ο Σολωμός Σολωμού πέφτει νεκρός από σφαίρες τούρκων ελεύθερων σκοπευτών - ΒΙΝΤΕΟ

 

Σαν σήμερα, στις 14 Αυγούστου του 1996 ο Σολωμός Σολωμού πέφτει νεκρός από τις σφαίρες Τούρκων ελεύθερων σκοπευτών.

 
Ήταν την ημέρα της κηδείας του Τάσου Ισαάκ που δολοφονήθηκε τρεις μέρες πριν κατά τη διάρκεια αντικατοχικής διαδήλωσης στην περιοχή της νεκρής ζώνης.

Στις 14 Αυγούστου 1996, ημέρα μνήμης της κατάληψης της Aμμοχώστου, μία ομάδα από διαδηλωτές κατευθύνθηκαν προς το οδόφραγμα της Δερύνειας για να εναποθέσουν στεφάνια και λουλούδια στο χώρο της δολοφονίας του Tάσου Iσαάκ. Η σκηνή μετατράπηκε σε πεδίο μάχης, όταν εμφανίστηκε μια ομάδα «Γκρίζων Λύκων» και άρχισαν τον πετροπόλεμο. Ξαφνικά ξεπετάχτηκε μπροστά από τους διαδηλωτές ο Σολωμός Σολωμού και ξεφεύγοντας από τους Κυανόκρανους πέρασε στη νεκρή ζώνη και προσπάθησε ν΄ ανέβει σε έναν ιστό για να κατεβάσει την τουρκική σημαία, ενώ άλλοι διαδηλωτές προσπάθησαν να τον αποτρέψουν.

“Πανδημία” για πάντα: μια Peer-Riewed μελέτη δείχνει ότι οι ενέσεις βοηθούν στην εξάπλωση της Omicron

 

Μια ομάδα 19 επιστημόνων από το Ηνωμένο Βασίλειο δημοσίευσε μια ερευνητική εργασία που εξηγεί γιατί οι χώρες με τα υψηλότερα ποσοστά εμβολιασμού εμφανίζουν τους υψηλότερους αριθμούς αυτού που αποκαλούν “επαναλαμβανόμενες λοιμώξεις”, καθώς και επαναμόλυνση με άλλες μεταλλάξεις του SARS-CoV-2.

Το εν λόγω ερευνητικό άρθρο, που δημοσιεύθηκε στις 14 Ιουνίου 2022 στο επιστημονικό περιοδικό Science, έχει μεταφορτωθεί σχεδόν 300.000 φορές μέσα σε λίγους μήνες. Αυτό είναι πολύ ασυνήθιστο για μια εξαιρετικά πυκνογραμμένη, τεχνική επιστημονική μελέτη.

Δείτε το άρθρο εδώ: Science.abq1841

Μπορούμε μόνο να υποθέσουμε τον λόγο για τον οποίο το διάβασαν τόσοι πολλοί άνθρωποι. Αλλά αυτό που υποδηλώνει αυτή η μελέτη -για το οποίο πολλοί κλινικοί ιατροί και ερευνητές επιστήμονες έχουν εκφράσει ανησυχίες- είναι ότι τα “εμβόλια” COVID-19 mRNA καθώς και οι αναμνηστικές δόσεις μπορεί να κάνουν την ανοσολογική μας απόκριση λιγότερο αποτελεσματική έναντι της μετάλλαξης Omicron του ιού.

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [:Ματθ. 14,22-34] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [:Ματθ. 14,22-34]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Καὶ εὐθέως ἠνάγκασεν ὁ Ἰησοῦς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἐμβῆναι εἰς τὸ πλοῖον καὶ προάγειν αὐτὸν εἰς τὸ πέραν, ἕως οὗ ἀπολύσῃ τοὺς ὄχλους καὶ ἀπολύσας τοὺς ὄχλους ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος κατ᾿ ἰδίαν προσεύξασθαι. ὀψίας δὲ γενομένης μόνος ἦν ἐκεῖ. Τὸ δὲ πλοῖον ἤδη μέσον τῆς θαλάσσης ἦν, βασανιζόμενον ὑπὸ τῶν κυμάτων· ἦν γὰρ ἐναντίος ὁ ἄνεμος (:Καὶ ἀμέσως ὁ Ἰησοῦς, γιὰ νὰ μὴν παρασυρθοῦν οἱ μαθητὲς Του ἀπὸ τὸν ἐνθουσιασμὸ τοῦ πλήθους ποὺ ἤθελε νὰ Τὸν ἀνακηρύξει βασιλιᾶ [μετὰ ἀπὸ τὸ θαῦμα τοῦ χορτασμοῦ τῶν πεντακισχιλίων] τοὺς ἀνάγκασε νὰ εἰσέλθουν στὸ πλοῖο καὶ νὰ περάσουν πρὶν ἀπὸ Αὐτὸν στὸ ἀπέναντι μέρος τῆς λίμνης, ὡσότου Αὐτὸς διαλύσει τὰ πλήθη τοῦ λαοῦ. Καὶ ἀφοῦ διέλυσε τὰ πλήθη, ἀνέβηκε στὸ ὄρος, γιὰ νὰ προσευχηθεῖ μόνος καὶ ἀπερίσπαστος. Καὶ ὅταν ἄρχισε νὰ νυκτώνει, ἦταν μόνος Του ἐκεῖ. Τὸ πλοῖο ὅμως βρισκόταν πλέον στὸ μέσο τῆς λίμνης καὶ κλυδωνιζόταν πολὺ ἀπὸ τὰ κύματα, διότι ἦταν ἀντίθετος ὁ ἄνεμος)»[Ματθ. 14,22-27]·[ἑρμην. ἀπόδοση Παν. Τρεμπέλα].