Το εν λόγω ερευνητικό άρθρο, που δημοσιεύθηκε στις 14 Ιουνίου 2022 στο επιστημονικό περιοδικό Science, έχει μεταφορτωθεί σχεδόν 300.000 φορές μέσα σε λίγους μήνες. Αυτό είναι πολύ ασυνήθιστο για μια εξαιρετικά πυκνογραμμένη, τεχνική επιστημονική μελέτη.
Δείτε το άρθρο εδώ: Science.abq1841
Μπορούμε μόνο να υποθέσουμε τον λόγο για τον οποίο το διάβασαν τόσοι πολλοί άνθρωποι. Αλλά αυτό που υποδηλώνει αυτή η μελέτη -για το οποίο πολλοί κλινικοί ιατροί και ερευνητές επιστήμονες έχουν εκφράσει ανησυχίες- είναι ότι τα “εμβόλια” COVID-19 mRNA καθώς και οι αναμνηστικές δόσεις μπορεί να κάνουν την ανοσολογική μας απόκριση λιγότερο αποτελεσματική έναντι της μετάλλαξης Omicron του ιού.
Εάν αυτό είναι σωστό, σημαίνει ότι το ίδιο το “εμβόλιο” οδηγεί σε ευρεία εξάπλωση της λοίμωξης. Αντί να σταματήσουν τον ιό, φαίνεται ότι τα προγράμματα εμβολιασμού με mRNA σε όλο τον κόσμο διαδίδουν ακούσια τον ιό.
Η συχνότερη χρήση του “εμβολίου” οδηγεί σε υψηλότερα ποσοστά μόλυνσης
Όπως επισημαίνουν οι Βρετανοί επιστήμονες, οι χώρες με υψηλότερα ποσοστά χρήσης του εμβολίου εμφανίζουν υψηλούς αριθμούς πρωτογενών λοιμώξεων και συχνές επαναμολύνσεις με SARS-CoV-2.
Αντίθετα, σε μέρη όπου δεν έχουν εφαρμοστεί ευρέως εκστρατείες εμβολιασμού -συμπεριλαμβανομένων των περισσότερων χωρών της αφρικανικής ηπείρου- οι άνθρωποι δεν μολύνονται.
Η ανοσοσφαιρίνη (Ig), γνωστή και ως αντίσωμα (Ab), ανιχνεύει ιούς, βακτήρια και άλλα παρόμοια και οδηγεί το ανοσοποιητικό σύστημα να ανταποκριθεί κατάλληλα.
Οι επιστήμονες έχουν εντοπίσει διάφορους τύπους ανοσοσφαιρινών, καθένας από τους οποίους καθοδηγεί την ανοσολογική απόκριση με διαφορετικό τρόπο για διαφορετικές φάσεις και τύπους λοίμωξης.
IgG4, μια ανοσολογική απάντηση ανοχής
Η IgG4 είναι η μορφή της ανοσοσφαιρίνης που ενεργοποιεί μια απάντηση ανοχής στο ανοσοποιητικό σύστημα, για παθογένειες στις οποίες έχετε εκτεθεί επανειλημμένα και δεν χρειάζεται να προκαλέσετε φλεγμονώδη αντίδραση. Αυτό είναι καλό αν προσπαθείτε να αποφύγετε την ανοσολογική αντίδραση σε μερικές τροφές, για παράδειγμα. Αλλά δεν είναι το είδος της ανοσολογικής απόκρισης για τη δημιουργία της οποίας σχεδιάστηκαν τα εμβόλια COVID-19.
Οι μελισσοκόμοι, όταν τους τσιμπάνε επανειλημμένα μέλισσες κατά τη διάρκεια της εργασίας τους, δημιουργούν μια “απάντηση IgG4” στην επίθεση στο ανοσοποιητικό τους σύστημα. Βασικά, ο οργανισμός τους μαθαίνει ότι το δηλητήριο των μελισσών δεν είναι επικίνδυνο και η ανοσολογική τους απάντηση στο δηλητήριο των μελισσών γίνεται απάντηση IgG4, οπότε είναι σε θέση να υπομένουν τα τσιμπήματα. Ενώ το ίδιο το δηλητήριο της μέλισσας δεν θα βλάψει τον οργανισμό, η φλεγμονώδης αντίδραση του ίδιου του οργανισμού μπορεί να είναι επικίνδυνη. Εάν το σώμα αντιδράσει υπερβολικά και αναπτύξει μια γενικευμένη αντίδραση στην οποία η ίδια η φλεγμονή θέτει σε κίνδυνο την αναπνοή του ατόμου, η ανοσολογική αντίδραση μπορεί να είναι θανατηφόρα.
Περισσότερα εμβόλια οδηγούν σε περισσότερες λοιμώξεις COVID-19
Αυτή η μελέτη καταδεικνύει ακριβώς πώς οι επαναλαμβανόμενοι εμβολιασμοί προκαλούν μεγαλύτερη ευαισθησία των ανθρώπων στην COVID-19. Οι αρχικές δόσεις του εμβολίου προκάλεσαν κλασικές φλεγμονώδεις ανοσολογικές αποκρίσεις. Η φλεγμονή αποτελεί θεμελιώδες μέρος της ανοσολογικής απόκρισης (σε ένα εμβόλιο ή σε μια λοίμωξη) και είναι υπεύθυνη για τα περισσότερα από αυτά που αισθάνεστε όταν είστε άρρωστοι: πυρετός, πόνοι, λήθαργος κ.λπ. Αυτή η φλεγμονή είναι ο λόγος για τον οποίο μπορεί να αισθάνεστε άρρωστοι εάν κάνετε ένα εμβόλιο γρίπης και για τον οποίο το εμβόλιο COVID-19 έχει γίνει διάσημο επειδή κάνει τους ανθρώπους να αισθάνονται τόσο άρρωστοι για μερικές ημέρες. Το σώμα σας παράγει μια φλεγμονώδη αντίδραση στις πρωτεΐνες COVID-19.
Τι συμβαίνει όμως στον οργανισμό αφού έχετε κάνει δύο εμβόλια και στη συνέχεια σας χορηγείται ένα τρίτο; Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι οι διαδοχικές δόσεις των εμβολίων mRNA αρχίζουν να συνηθίζουν ή να απευαισθητοποιούν τα υποκείμενα στις πρωτεΐνες COVID-19, μεταφέροντας την ανοσολογική τους απάντηση ώστε να κυριαρχείται από τη μορφή IgG4, η οποία ουσιαστικά μαθαίνει στον οργανισμό να ανέχεται τις πρωτεΐνες.
Ένα διαφορετικό είδος προστασίας;
Η αντίδραση των συμμετεχόντων στο COVID-19 είχε ουσιαστικά απενεργοποιηθεί, καθιστώντας τους ακόμη πιο ευάλωτους στη μόλυνση και λιγότερο πιθανό να αντιδράσουν σε αυτήν από ό,τι εκείνοι που δεν είχαν εμβολιαστεί ποτέ.
Όταν εκτίθεστε επανειλημμένα σε ένα κρυολόγημα ή σε οποιονδήποτε άλλο ιό, κατανεμημένα κατά τη διάρκεια της ζωής σας, πράγμα που συμβαίνει με τη φυσική έκθεση, δεν αναπτύσσετε ανοχή σε αυτόν, ο οργανισμός σας τον καταπολεμά χωρίς να το γνωρίζετε. Το σώμα σας χρησιμοποιεί τη φυσιολογική ανοσολογική αντίδραση που καταπολεμά τις ασθένειες, αλλά, εφόσον αναγνωρίζει τον μολυσματικό παράγοντα, δεν έχετε συμπτώματα φλεγμονής. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο όταν εκτίθεστε με φυσικό τρόπο σε πολλές ασθένειες, τότε έχετε ισόβια ανοσία.
Αντίθετα, αυτή η νέα μελέτη δείχνει ότι οι επαναλαμβανόμενες ενέσεις mRNA και οι ενισχυτικές ενέσεις κατά της COVID-19 παράγουν μια απάντηση ανοχής, σαν να ήταν αλλεργικές ενέσεις. Συνηθίζουν τον οργανισμό στον ιό, έτσι ώστε να μην τον αναγνωρίζετε πλέον ως κάτι επικίνδυνο.
Μια άλλη μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε τον Ιούλιο από μια ομάδα περισσότερων από 20 Γερμανών επιστημόνων, επιβεβαίωσε ανεξάρτητα ότι οι διαδοχικές ενέσεις και οι ενισχυτικές δόσεις κατά της COVID-19 μετατρέπουν την ανοσολογική απόκριση από την προστατευτική κατηγορία της απόκρισης IgG στην κατηγορία ανοχής.
Ταυτόχρονα, η δημιουργία αυτής της ανοχής που προκλήθηκε από το εμβόλιο δεν σήμαινε ότι τα άτομα παρέμεναν απροστάτευτα.
Διατηρώντας τους ανθρώπους άρρωστους
Έτσι, το εμβόλιο και το πρόγραμμα αναμνηστικών δόσεων κατέληξαν να κάνουν το αντίθετο από αυτό που επρόκειτο να κάνουν: να αποτρέψουν τους ανθρώπους από το να αρρωστήσουν.
Αλλά ήταν ποτέ αυτός ένας ρεαλιστικός στόχος; Ο SARS-CoV-2 μοιάζει με τους συναφείς ενδημικούς κορονοϊούς. Ακριβώς όπως το κοινό κρυολόγημα, φαίνεται ότι ο SARS-CoV-2 δεν πρόκειται να εξαφανιστεί, ότι κανείς δεν μπορεί να τον αποφύγει επ’ αόριστον και ότι θα συνεχίσει να μεταλλάσσεται.
Από τη μία πλευρά, η μελέτη αυτή υποδηλώνει ότι τα εμβόλια “βοηθούν” το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού να μην αντιδρά υπερβολικά στον ιό. Ο ίδιος ο ιός δεν σκοτώνει τους ανθρώπους – είναι η αλληλεπίδραση του ιού με το ανοσοποιητικό σύστημα των ασθενών που προκάλεσε σοβαρές και μερικές φορές θανατηφόρες λοιμώξεις, καθώς το ανοσοποιητικό σύστημα αντέδρασε υπερβολικά σε έναν νέο ιό.
Από την άλλη πλευρά, η φυσικά αποκτηθείσα ανοσία φαίνεται να είναι ισχυρότερη από την αποκτηθείσα με εμβόλιο ανοσία και οι κίνδυνοι των ίδιων των εμβολίων, ιδίως για τους νέους, υποδηλώνουν ότι οι κίνδυνοι του εμβολιασμού υπερτερούν κατά πολύ των ωφελειών.
Εάν οι εμβολιασμένοι κολλάνε τώρα εύκολα τον ιό αλλά έχουν μόνο ήπιες αντιδράσεις επειδή το ανοσοποιητικό τους σύστημα τους λέει να τον ανεχθούν, αυτό μπορεί να ήταν ένα όφελος του εμβολιασμού.
Όμως οι αναμνηστικοί εμβολιασμοί δεν ήταν ποτέ απαραίτητοι για την παραγωγή ανοχής: η μελέτη έδειξε ότι τα άτομα άρχισαν να αναπτύσσουν ανοχή μετά από δύο μόνο δόσεις. Τα εμβόλια μπορεί να συνέβαλαν στην απευαισθητοποίηση του πληθυσμού σε επιβλαβείς φλεγμονώδεις ανοσολογικές αντιδράσεις της COVID-19.
Δεν υπάρχει πλέον κανένας λόγος και καμία επιστημονική αιτιολόγηση ώστε να συνεχιστεί το “πρόγραμμα εμβολιασμού”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου