Ἡ Μικρή Δοξολογία στό Ἀπόδειπνο: «Καθ᾿ ἑκάστην ἑσπέραν» ἢ «Καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν»;

 

Γράφει ὁ Σάββας Ἠλιάδης

 

Στὶς καθημερινὲς καὶ μὴ ἑορτάσιμες ἀκολουθίες διαβάζουμε στὸ τέλος τοῦ Ὄρθρου τὴν Μικρὴ Δοξολογία. Ἡ Μικρὴ Δοξολογία διαβάζεται ἐπίσης καὶ τὸ βράδυ στὸ Ἀπόδειπνο. Μὲ ἀπασχολεῖ ἐδῶ καὶ πολὺν καιρὸ ἕνα σημεῖο αὐτῆς τῆς Δοξολογίας, στὸ ὁποῖο ζητῶ καὶ τὴν συνδρομὴ τῶν εἰδικῶν, γιὰ νὰ μὲ διορθώσουν, ἂν σφάλλω στοὺς συλλογισμούς μου.
 

Διαβάζουμε στὸν Ὄρθρο: «Καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν εὐλογήσω Σὲ καὶ αἰνέσω τὸ ὄνομά Σου εἰς τὸν αἰῶνα καὶ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος». Ἐνῶ παρακάτω λέει: «Καταξίωσον, Κύριε, ἐν τῇ ἡμέρα ταύτῃ, ἀναμαρτήτους φυλαχθῆναι ἡμᾶς.
 

Ἐπίσης διαβάζουμε στὸ Ἀπόδειπνο: «Καθ᾿ ἑκάστην ἑσπέραν εὐλογήσω Σε καὶ αἰνέσω τὸ ὄνομά Σου εἰς τὸν αἰῶνα καὶ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος». Ἐνῶ παρακάτω λέμε: «Καταξίωσον, Κύριε, ἐν τῇ νυκτὶ ταύτῃ, ἀναμαρτήτους φυλαχθῆναι ἡμᾶς».
 

Τὸ ἐρώτημα ποὺ τίθεται εἶναι τὸ ἑξῆς: Ἄν πρέπει νὰ λέμε στὸ Ἀπόδειπνο: «Καθ᾿ ἑκάστην ἑσπέραν...», τότε γιατί νὰ μὴν λέμε στὸν Ὄρθρο: «Καθ᾿ ἑκάστην πρωΐαν», ἀφοῦ καὶ ἡ ἑσπέρα καὶ τὸ πρωὶ (καὶ ἡ μεσημβρία) ἀποτελοῦν μέρη τῆς ἡμέρας, σύμφωνα καὶ μὲ ἁγιογραφικὰ ἀλλὰ καὶ ὑμνολογικὰ τεκμήρια;
 

Γιὰ νὰ μὴν μακρηγορῶ, καταθέτω τὴν γνώμη μου, δεχόμενος ἀναντιρρήτως κάθε ἄλλη ἄποψη:
 

Σ᾿ αὐτὸν τὸν στίχο τὸ «ἡμέραν» ἔχει τὴν ἔννοια τοῦ ὅλου εἰκοσιτετραώρου, δηλαδή τοῦ «ἀδιαλείπτως προσεύχεσθαι». «Κάθε μέρα, ἀσταμάτητα, δίχως διάλειμμα, ἀδιαλείπτως θὰ προσεύχομαι καὶ θὰ δοξάζω τὸ ὄνομά σου». Τοιουτοτρόπως, αὐτὸ ἀποτελεῖ καὶ ἐφαρμογὴ τῆς ἀποστολικῆς προτροπῆς: «ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε». (Α΄ Θεσ. 5,17)
 

Ἐπιτατικῶς δὲ λειτουργεῖ πρὸς αὐτὴν τὴν κατεύθυνση καὶ ἡ συνέχεια τοῦ στίχου: «...καὶ αἰνέσω τὸ ὄνομά σου εἰς τὸν αἰῶνα καὶ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος». Τουτέστι καὶ πάλιν, ἀδιαλείπτως!
 

Στὸν παρακάτω στίχο δέ, στό : «Καταξίωσον Κύριε...» διαφοροποιεῖται ἡ σημασία τῆς λέξης καὶ ἡ μὲν «ἡμέρα» ἐννοεῖ ὅσο θὰ διαρκεῖ τὸ φῶς, ἡ δὲ «νύκτα» ὅσο θὰ διαρκεῖ τὸ σκοτάδι.
 

Συνοψίζοντας ἐντέλει, νομίζω πὼς τὸ «Καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν» δὲν πρέπει νὰ ἐπιδέχεται ὁποιαδήποτε ἀλλαγή. Ἐξάλλου, δὲν μπορεῖ νὰ ἀρνηθεῖ εὔκολα κάποιος πὼς δὲν ἀναπαύει περισσότερο αὐτὴ ἡ ἐκδοχή.

 

Σάββας Ἠλιάδης - ΑΜΑΣΕΥΣ

___________________________________

Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ

 «Πᾶνος»