Ελευθέριος Ανδρώνης: Φροντιστήριο εκμαυλισμού παιδιών – Μια φασιστική επιβολή της «διαφορετικότητας» με τις πλάτες του διεφθαρμένου κράτους

 

Γράφει ο Ελευθέριος Ανδρώνης

Με όποιον δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις, λέει η σοφή λαϊκή παροιμία. Κάποιοι «δάσκαλοι» της διεστραμμένης εποχής μας, δεν μαθαίνουν μόνο κακά γράμματα σε παιδιά, άλλα τους μαθαίνουν πώς να εξαθλιώνουν το σώμα τους και να καταστρέφουν την ψυχή τους.

Θα μπορούσε να διανοηθεί κανείς πριν κάμποσα χρόνια, να ορίζεται ως «δάσκαλος» και «πρότυπο» παιδιών, ένας πρωταγωνιστής πορνογραφικών ταινιών ή μια γυναίκα που εργάζεται σε κάποιο ανήθικο πόστο της βιομηχανίας του σεξ; Ασφαλώς και όχι. Κάτι τέτοιο θα ήταν αδύνατο να το φανταστεί όποιος άνθρωπος έχει σώας τας φρένας και δεν είναι πλήρως αποκτηνωμένος.

Κι όμως, η εκστρατεία εκμαυλισμού των παιδιών που προωθείται από ΛΟΑΤΚΙ κοινότητες, ορίζει ως «πρότυπα», κάποια άτομα που ζουν, αναπνέουν και μεταδίδουν την ηθική εξαχρείωση. Και αυτόν τον εκμαυλισμό που έχει ως στόχο να αποδομήσει πλήρως στις νέες γενιές την έννοια του βιολογικού φύλου, τον αγκαλιάζουν υπουργοί της κυβέρνησης, κόμματα της Βουλής και μεγάλο κομμάτι του δημοσιογραφικού συρφετού. Οι δε παιδοψυχολόγοι «λάμπουν» δια της οικτρής απουσίας τους, όπως ακριβώς υπήρξαν άφαντοι και για τις καταστροφικές συνέπειες που είχαν τα απολυταρχικά μέτρα που εφαρμόστηκαν στα σχολεία κατά την περίοδο της πανδημίας και έστειλαν χιλιάδες παιδιά σε παιδοψυχιατρικές κλινικές.

1913: Πώς η Αλβανία «άρπαξε» τη Βόρειο Ήπειρο

 

 

Γράφει ο Δημήτρης Σταυρόπουλος 

 

Η Βόρειος Ήπειρος είναι μια περιοχή στην οποία έχει χυθεί ατελείωτο ελληνικό αίμα και δάκρυ! 

Ιστορικά και εθνικά έχει υποστεί τα πάνδεινα. 

Από προδοσίες μέχρι πολεμικές τραγωδίες αλλά και θριάμβους…  

 

Υπήρξε αναπόσπαστο κύτταρο του ελληνικού έθνους μέχρι το 1913, όταν κατ απαίτηση των Μεγάλων Δυνάμεων παραχωρήθηκε στο νεοσύστατο κράτος της Αλβανίας, με αντάλλαγμα τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου.  

 

Από τότε μέχρι σήμερα οι Έλληνες βορειοηπειρώτες ζουν ως «ελεύθεροι πολιορκημένοι» στα ίδια τους τα χώματα, χωρίς ωστόσο να έχει καμφθει το φρόνημα τους.
Είναι πραγματικοί ήρωες που όμως λιγοστεύουν…  

Σοφία Μπεκρῆ: Οἱ Εὐχές τοῦ Μεγάλου Ἁγιασμοῦ

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος

 

Ἡ τελετὴ τοῦ Ἁγιασμοῦ εἶναι μία ἱεροπρεπὴς Ἀκολουθία τῆς Ἐκκλησίας μας, ποὺ συμπεριλαμβάνει εὐχὲς καὶ ἀναγνώσματα, ὥστε τὸ ἁπλὸ ὕδωρ νὰ ἐμπλουτιστῇ ἀπὸ τὴν  κατερχόμενη χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ νὰ ἀποκτήσῃ ἰαματικὲς ἰδιότητες, ἀφ᾿ ἑνὸς πρὸς εὐλογία τοῦ πιστοῦ καὶ ἐνίσχυση κάθε ἀγαθῆς ἐνέργειας, ἀφ᾿ ἑτέρου πρὸς ἀποτροπὴ κάθε ἐναντίας δυνάμεως.

Ὁ Ἁγιασμὸς δὲν εἶναι μυστήριο ἀλλὰ μυστηριοειδὴς τελετή, διότι, ἐνῶ στὰ μυστήρια, ὅπως στὸ Βάπτισμα ἢ στὴν Θεία Εὐχαριστία, ἡ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος κατέρχεται πρωτογενῶς διὰ ὑλικῶν μέσων, στὸν Ἁγιασμὸ ἡ χάρη αὐτὴ εἶναι προσθετικὴ τῆς ἤδη ὑπαρχούσης στὸν πιστὸ θείας χάριτος.

Ὑπάρχουν δύο τελετὲς ἁγιασμοῦ, τοῦ Μικροῦ καὶ τοῦ Μεγάλου Ἁγιασμοῦ. Ὁ Μικρὸς Ἁγιασμὸς τελεῖται πολλὲς φορὲς κατ᾿ ἔτος, ἰδιαιτέρως στὴν πρώτη κάθε μηνός, στὴν ἀρχὴ τοῦ σχολικοῦ ἔτους καὶ ἄλλων ἐργασιῶν, καί, γενικῶς, ὅποτε οἱ πιστοὶ ἔχουν ἀνάγκη εὐλογίας.

Φώτης Κόντογλου: Οἱ ἑλληνικές γιορτές καί τά ἁγνά ἔθιμά μας

Τα Χριστούγεννα, τα Φώτα, η Πρωτοχρονιά, κι άλλες γιορτές, για πολλούς ανθρώπους δεν είναι καθόλου γιορτές και χαρούμενες μέρες, αλλά μέρες που φέρνουνε θλίψη και δοκιμασία. Δοκιμάζονται οι ψυχές εκείνων που δεν είναι σε θέση να χαρούνε, σε καιρό που οι άλλοι χαίρουνται. 

Παρεκτός από τους ανθρώπους που είναι πικραμένοι από τις συμφορές της ζωής, τους χαροκαμένους, τους αρρώστους, οι περισσότερο, πικραμένοι, είναι εκείνοι που τους στενεύει η ανάγκη να γίνουνε τούτες τις χαρμόσυνες μέρες ζητιάνοι, διακονιαρέοι. 

Πολλοί απ’ αυτούς μπορεί να μη δίνουνε σημασία στη δική τους ευτυχία, μα γίνουνται ζητιάνοι για να δώσουνε τη χαρά στα παιδιά τους και στ’ άλλα πρόσωπα που κρέμουνται απ’ αυτούς. 

Δημήτρης Νατσιός: «Ζεὺς καὶ αἰσχύνη»

«Ἀνάθεμα τὴν ὥρα ποιός ὁρίζει ἐδῶ
τὸ ἀνάποδο βαφτίζει καὶ τὸ λέει σωστό»
Ἐλύτης

Γράφει ὁ Δημήτρης Νατσιός 

 

Ἀφοῦ τό... διακαές τους πάθος εἶναι τὰ παιδιὰ καὶ ὁ διακαέστατος πόθος τους νὰ μποῦν στὰ σχολεῖα τὰ «οὐράνια τόξα» καὶ ἡ γήινη λόξα, προτείνω τὴν ἑπόμενη φορὰ νὰ διαβαστεῖ σὲ μαθητές, ὄχι κάποιο χριστουγεννιάτικο ἢ πασχαλινὸ παραμύθι ἀπὸ κάποιο ἐξωτικὸ «ντρὰγκ κουίν», ἀλλὰ ἕνα παραμύθι τοῦ Αἰσώπου. Νὰ σταθεῖ ὁ καθηγητὴς ἐνώπιον τῶν μαθητῶν του καὶ νὰ ἀναγνώσει εὐκρινῶς καὶ εὐθαρσῶς τὴν γνώμη τοῦ ἀθάνατου, ἀρχαίου ἑλληνικοῦ πνεύματος γιὰ ὅλα αὐτὰ τὰ παρανοϊκὰ καὶ κρανιοκενῆ ποὺ σαβανώνουν τὴν ὡραία μας ἑλληνικὴ ἀτιμόσφαιρα.

 

Παραθέτω, ἐν πρώτοις, τὸ κείμενο στὸν ἀειφεγγὴ προγονικὸ λόγο καὶ κατόπιν τὴν ἀπόδοσή του στὴν νεοελληνική. (Ζητῶ συγνώμη γιὰ τὴν ἐπιλογή, ἴσως δὲν εἶναι καὶ ἡ εὐπρεπέστερη, ἀλλὰ ἀφοῦ μᾶς ἀρέσουν τὰ παραμύθια, ἂς ἀκουστεῖ καὶ κάτι διαφορετικὸ τῆς «διαφορετικότητας»). Οἱ μῦθοι, ὅπως διαβάζω στὴν εἰσαγωγὴ τῆς ἔκδοσης ποὺ χρησιμοποιῶ, «ἐκθειάζουν τίς ἀξίες τῆς ἐποχῆς τους καὶ ἐξυμνοῦν τίς ἀρετὲς τῆς λαϊκῆς σοφίας». («Αἴσωπος, μῦθοι», ἐκδ. «ΕΞΑΝΤΑΣ», σελ. 27).

Λάμπρος Σκόντζος: Ἁγία Συγκλητική - Τό πρότυπο τῆς ἀρετῆς καί τῆς ὑπομονῆς

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Ἡ μοναχὲς γυναῖκες τῆς Ἐκκλησίας μας ἀποτελοῦν ἀξιοθαύμαστα παραδείγματα εὐσέβειας γιὰ τοὺς πιστούς. Πρόκοψαν στὴν ἀρετὴ καὶ στὴν ἁγιότητα, ὅπως καὶ οἱ ἄνδρες μοναχοί. Ἕνα τέτοιο λαμπρὸ παράδειγμα ἀρετῆς καὶ ἁγιότητας ὑπῆρξε ἡ ἁγία Συγκλητική.
 

Γεννήθηκε περὶ τὸ 270 στὴ Μακεδονία ἀπὸ γονεῖς πλουσίους καὶ εὐγενεῖς καὶ ταυτόχρονα πιστοὺς Χριστιανούς. Ἐπειδὴ στὴν πατρίδα τους ἡ χριστιανική τους πίστη τοὺς δημιουργοῦσε μεγάλα προβλήματα ἐξαιτίας τῶν διωγμῶν καὶ τῶν ἀφόρητων πιέσεων ἀπὸ τὰ εἰδωλολατρικὰ ἱερατεῖα, ἀποφάσισαν νὰ μεταναστεύσουν στὴν Ἀλεξάνδρεια, ὅπου τὰ πράματα ἦταν ἐλαφρῶς καλύτερα. Ἐπὶ πλέον εἶχαν μάθει ὅτι στὴν δεύτερη μεγαλύτερη πόλη τοῦ Ρωμαϊκοῦ Κράτους οἱ Χριστιανοὶ ἦταν πολυπληθεῖς καὶ ἀποζητοῦσαν νὰ ἑνωθοῦν μαζί τους.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΕΜΠΤΗ 5 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2023

Παραμονή των Φώτων

Παραμονή των Φώτων (Νηστεία εκ πάντων).

Ἀπολυτίκιον

Ήχος δ'. Κατεπλάγη Ιωσήφ.

Απεστρέφετο ποτέ, ο Ιορδάνης ποταμός, τη μηλωτή Ελισσαιέ, αναληφθέντος Ήλιου, και διηρείτο τα ύδατα ένθεν και ένθεν και γέγονεν αύτω ξηρά οδός ή υγρά, εις τύπον αληθώς του Βαπτίσματος, δι' ου ημείς την ρέουσαν του βίου διαπερώμεν διάβασιν. Χριστός εφάνη εν Ιορδάνη αγιάσαι τα ύδατα.

Κοντάκιον

Ήχος δ' . Επεφάνης σήμερον

Εν τοις ρείθροις σήμερον, του Ιορδάνου, γεγονώς ο Κύριος, τω Ιωάννη εκβοά· Μη δειλιάσης βαπτίσαι με· σώσαι γαρ ήκω Αδάμ τον Πρωτόπλαστον.

Ἀπόστολος Σαραντίδης: Ζωντανή ἐλπίδα

«Τὸ ἐπ' ἐμοί, ἐνόσῳ ζῶ καὶ ἀναπνέω καὶ  σοφρονώ,
δὲν θὰ παύσω πάντοτε, νὰ ὑμνῶ μετὰ λατρείας τον
Χριστόν μου, νὰ περιγράφω μετ' ἔρωτος τὴν φύσιν,
καὶ νὰ ζωγραφὼ μετὰ στοργῆς τὰ γνήσια Ἑλληνικὰ ἤθη.»
Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης

 

τοῦ Ἀπόστολου Σαραντίδη

 

Τὸ πολιτικὸν καὶ κοινωνικὸν κλίμα εἰς ὅλην σχεδὸν τὴν ἑλληνικὴν ἐπικράτειαν βαρύ, ρευστὸν καὶ μὴ προσδιορίσιμον λίαν. Κατὰ μερικοὺς ἀνέλπιδον καὶ μὴ ἀναστρέψιμον. Τὰ πικρὰ λόγια ἴσως ἀργότερα θὰ κληθοῦν νὰ περιγράψουν ἢ καὶ νὰ ἁπαλύνουν ὅσον αὐτὸ θὰ ἦτο δυνατὸν καὶ ἐφικτὸν μίαν τραγωδίαν ἴσως ἐκ τῶν χειροτέρων ἥτις θὰ βιώσει ὁ μακάριος ἀκόμη ἕλλην πολίτης. Εὐχόμεθα διὰ τὸ καλύτερον καὶ διὰ τὴν ὁμαλοτέραν πορείαν ἂν καὶ σχεδὸν ὅλα καταδεικνύουσι τὸ ἀντίθετον. Σὲ κάθε περίπτωσιν ἡ ἐλπὶς πάντοτε ἀποθνήσκει τελευταῖα ἐκτὸς ἐὰν ἐπιχειρεῖς νὰ ταριχεύσεις ἕνα πρὸ πολλοῦ συντελεσμένον πτῶμα σκυλευόμενον ἤδη ἐξ᾿ ἀγρίων ἁρπακτικῶν. Διὰ τὸν ἀληθινὸν μέτοχον ὅμως τοῦ ἑλληνικοῦ λόγου τὸ βαθύτερον σκότος εἶναι ὀλίγον πρὶν ἀπὸ τὴν αὐγὴν καὶ τὴν ἐπί-ἀνά-ἰστατικὴν πλήρως ἀναθεωρητικὴν μεταστροφικὴν μετά-νόηση παρελθόντων ἁμαρτημάτων, ἀστοχιῶν οὕτως εἰπεῖν κατὰ τὴν κυριολεκτικὴν ἀπόδοσιν, εἴτε ἐξ᾿ ἀμελείας εἴτε ἐκ πρὸ μελέτης μὲ ἐνδεχόμενον δόλον καὶ μάλιστα κατὰ συρροήν. Τὸ ἀνωτέρω οὐδόλως ἀπαλλάσσει τοὺς φυσικοὺς καὶ ἠθικοὺς αὐτουργοὺς τῆς ἀνομίας οἱ ὁποῖοι τὸ πιθανότερον θὰ ἦτο νὰ νίπτουν τὰς χεῖρας των, ἐκβαλλόμενοι τὴν εὐθύνην εἰς ἀλλήλους μὴν ἔχοντας τόπον νὰ σταθοῦν ἀπὸ τὴν κοινωνικὴν κατακραυγὴν καὶ τυφλὴν βίαν καὶ ὀργήν. Ἐδῶ θὰ ταίριαζε ἐπακριβῶς μεταφορικῶς τὸ γνωστὸ τοῖς πᾶσι, «Μετὰ τὴν ἀπομάκρυνσιν ἐκ τοῦ ταμείου οὐδέν λάθος ἀναγνωρίζεται».

Τρανς ναυάγια (TRANS WRECK - Trailer)

 

 

(Πηγή: https://www.youtube.com/watch?v=EJonaxw7q4I)

Από Frank X. Panico

TRANS WRECK (Σύνοψη της ταινίας από τους Frank X. Panico και Michael Ross)

Το ντοκιμαντέρ TRANS WRECK (Τρανς ναυάγια), ενσωματώνει ένα ευρύ φάσμα ηθικών και επιστημονικών απόψεων και διατυπώνει ξεκάθαρα με ένα συμπονετικό αλλά και ειλικρινή τρόπο τη συχνά ανεπανόρθωτη ζημία που προκαλείται από το κίνημα των διαφυλικών. Η ταινία είναι τολμηρή και θαρραλέα και δε διστάζει να προσεγγίσει ένα θέμα που οι περισσότεροι ιατροί αλλά και θρησκευόμενοι άνθρωποι διστάζουν να αγγίξουν. Πρόκειται για μία υποδειγματική, υψηλών προδιαγραφών ταινία-ντοκιμαντέρ που επιβεβαιώνει τις τρομακτικές συνέπειες που έχει η επιρροή των γονέων, των σχολείων και των επαγγελματιών υγείας όταν προωθούν την «διαφυλικότητα» στις κοινότητές τους και στους πιο ευάλωτους στη κοινωνία μας, στα παιδιά μας.

Λάμπρος Σκόντζος: Ἅγιος Νικηφόρος ὁ λεπρός - Τὸ θαυμάσιο ὑπόδειγμα τῆς ὑπομονῆς

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Ἡ ἁγιότητα εἶναι ὕψιστη δωρεὰ τοῦ Θεοῦ πρὸς ἀνθρώπινα πρόσωπα, τὰ ὁποῖα εἶναι δεκτικὰ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν Του. Ἀπαιτεῖται δὲ μεγάλος ἀγῶνας καὶ αὐταπάρνηση γιὰ νὰ καταστεῖ κάποιος ἅγιος, νὰ νικήσει τὸν ἑαυτό του, νὰ ξεπεράσει τὴ βιολογική του ὕπαρξη. Ἕνας τέτοιος ἁγιασμένος ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος ὑπερέβῃ τὸν ἑαυτό του καὶ τὴν σωματική του κακοπάθεια, ὑπῆρξε ὁ νεοφανὴς ἅγιος Νικηφόρος ὁ Λεπρός. Ἕνα λαμπρὸ παράδειγμα ἰώβειας ὑπομονῆς καὶ ἀβραμιαίας πίστης στὸ Θεό.
 

Γεννήθηκε τὸ ἔτος 1890 σὲ ἕνα ὀρεινὸ χωριὸ τῶν Χανίων Κρήτης, τὸ Σηρικάρι ἀπὸ φτωχούς, ἀλλὰ εὐλαβεῖς γονεῖς, οἱ ὁποῖοι στάλαξαν ἀπὸ νήπιο ἀκόμη τὴν εὐσέβεια καὶ τὴν σώζουσα πίστη στὸ Θεό. Τὸ βαπτιστικό του ὄνομα ἦταν Νικόλαος καὶ τὸ ἐπώνυμό του Τζανακάκης. Δυστυχῶς, ἐνῶ ἦταν ἀκόμη παιδί, ἔχασε τοὺς γονεῖς τους καὶ ἀπόμεινε νὰ ζεῖ μὲ τὸν ὑπέργηρο καὶ ἀνήμπορο παπποῦ του. Ἐκεῖνος μὴ μπορῶντας νὰ τὸν συντηρήσει, τὸν ἔστειλε, στὴν τρυφερὴ ἀκόμα ἡλικία τῶν 13 ἐτῶν, στὰ Χανιά, σὲ κάποιο κουρεῖο νὰ ἐργαστεῖ καὶ νὰ μάθει τὴν τέχνη τοῦ κουρέα.

Τουρκία: Ενοχλούνται από τις πινακίδες «Δεν Ξεχνώ» σε ελληνικές πόλεις... διότι για τους Τούρκους είναι κάτι απολύτως φυσιολογικό να κατέχουν δια της βίας τις Ελληνικές πόλεις της Κύπρου μας...

 

Ενοχλούν τα τουρκικά ΜΜΕ πινακίδες, τοποθετημένες σε διάφορα σημεία της Ελλάδας, που υπενθυμίζουν την τουρκική κατοχή του βόρειο τμήματος της Κύπρου. Δημοσιεύματα στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο, κάνουν λόγο για «βρώμικη προπαγάνδα» εκ μέρους της χώρας μας, κατηγορώντας την για «αλαζονεία» μη αναγνωρίζοντας την λεγόμενη «ΤΔΒΚ» στο κατεχόμενο τμήμα του νησιού. 

 

Πρόκειται για πινακίδες που τοποθετήθηκαν παλαιότερα, κυρίως με πρωτοβουλίες -κατά τόπων- Συλλόγων Κυπρίων. «Η Ελλάδα, που επιδιώκει λύση ενιαίου κράτους αγνοώντας την «ΤΔΒΚ» στην Κύπρο, συνεχίζει την αλαζονική της στάση. Οι Έλληνες, που δεν αποδέχτηκαν την ειρηνευτική επιχείρηση του 1974 στην Κύπρο με την οποία οι Τ/Κ σώθηκαν από τη σφαγή, συνεχίζουν να παρουσιάζουν το έδαφος της «ΤΔΒΚ» ως κομμάτι πνιγμένο στο αίμα» σχολιάζει το δίκτυο Haber7.com, αποκαλώντας προκλητικά την τουρκική εισβολή ως «ειρηνευτική επιχείρηση».

Άγιος Νικηφόρος ο Λεπρός: Η θεραπεία είναι η θεία Κοινωνία, και να πίνετε θυμάρι, είναι το βότανο που σκοτώνει τους ιούς...

Ο Άγιος Νικηφόρος ο Λεπρός εμφανίστηκε σε έναν πιστό στην Βουλγαρία πριν λίγες μέρες και τον διαβεβαίωσε ότι θα σώσει τη Βουλγαρία από τον κοροναϊό. Επί τρεις συνεχείς νύχτες, έβλεπε τον θαυματουργό άγιο. Μόλις έμαθε για την εμφάνιση του στην Ελλάδα και για το θάρρος που έδωσε και είπε να προσεύχονται σε αυτόν, απευθύνθηκε στον Άγγελο Μπόντσεφ που έγραψε ένα βιβλίο για τον Άγιο Νικηφόρο τον Λεπρό στα βουλγαρικά. Κι άρχισε να προσεύχεται με πίστη θερμή, όλη την νύχτα έμεινε προσευχομενος κλαίγοντας για τους τόσους θανάτους από την πανδημία. Μόλις έπεσε να κοιμηθεί κατά τις 4 π.μ. βλέπει τον άγιο Νικηφόρο.

Ο άγιος ήταν με το μαύρο ράσο του, και κρατούσε ένα χρυσό Σταυρό στο δεξί του χέρι. Του λέγει: “Πες σε όλους τους Χριστιανούς να προσεύχονται σε μένα, συνέχεια. Να διαβάζουν την παράκληση επίσης και τον 90ο Ψαλμό.. Υπάρχει μια θεραπεία και αυτή είναι η θεία Κοινωνία. Υπάρχει επίσης ένα βότανο για να πίνετε, είναι το θυμάρι, που σκοτώνει τους ιούς. Και σε κάθε περίπτωση, να πηγαίνετε στο ναό του Θεού σε αυτή τη δύσκολη εποχή, επειδή εκεί δεν υπάρχει καμία μόλυνση και κανείς δεν μπορεί να μολυνθεί».

Ελένη Παπαδοπούλου: Η κοινωνία είναι στο έλεος εγκληματικών στοιχείων

 Γράφει η Ελένη Παπαδοπούλου

Επί της ουσίας την χώρα την έχει καταλάβει η γυφτίλα, ανεξαρτήτως τάξεως και οικονομικής κατάστασης, η οποία βρίσκεται ολούθε σε διάφορες μορφές. Η τωρινή κυβέρνηση αφενός δεν περιόρισε τίποτα από τις επικίνδυνες παλαβομάρες των Ζαίων, αφετέρου έδειξε απεριόριστη στήριξη σε ό,τι σούργελο κυκλοφορεί, σε ό,τι παραβατικό, σε ό,τι γύφτικο και σε ό,τι κρατά αυτόν τον λαό στο πάτωμα.

Πιο συγκεκριμένα. Κυνήγησε τους αλήτες της τραπ που έχουν γίνει πρότυπα, είναι μέσα στα σχολεία, στους δρόμους, στο διαδίκτυο, παντού; Οχι. Ούτε καν το πειθαρχικό πλαισιο του σχολείου δεν αλλαξε να μπορούμε να τους σουτάρουμε από τα σχολεία τους αλήτες που χτυπάνε παιδιά, πουλάνε πρέζα και που είναι αληταριά.

Άγιος Νικηφόρος ο Λεπρός: Το πρόσωπό του έλαμπε υπέρ τον ήλιο...

«Παιδιά μου, προσεύχεσθε; και πώς προσεύχεσθε; …με την ευχή του Ιησού να προσεύχεσθε, με το ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ. Έτσι να προσεύχεσθε. Έτσι είναι καλά» (Όσιος Νικηφόρος ο Λεπρός).

 

Ο πατήρ Ευμένιος έλεγε ότι, κάποιο βράδυ, αφού ετοίμασε τον πατέρα Νικηφόρο και τον έβαλε να κοιμηθή, πήγε κι αυτός στο κελλάκι του να αναπαυθή. Δεν τον έπαιρνε, όμως, ο ύπνος. Είχε μια έντονη ανησυχία, μήπως κάτι δεν έκανε καλά, μήπως δεν έκλεισε καλά τη σόμπα. Αυτά και άλλα πολλά περνούσαν άπ’ τον λογισμό του. Σηκώνεται, λοιπόν, και πηγαίνει στο κελλάκι του Παππούλη.

Για να μη τον ενοχλήση, αν τον είχε πάρει ο ύπνος, θεώρησε καλό να μη κτυπήση την πόρτα, ούτε να πή το “Δι’ ευχών των αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Θεός, ελέησον ημάς” και να περιμένη την απάντηση από μέσα του “Αμήν”, όπως γίνεται μεταξύ μοναχών. Ανοίγει σιγά-σιγά την πόρτα και, τι να δή; Βλέπει τον πατέρα Νικηφόρο να αιωρήται ως ένα μέτρο από το έδαφος με τα χέρια υψωμένα και να προσεύχεται.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ 4 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2023

Σύναξις τῶν Ἁγίων Ἑβδομήκοντα Ἀποστόλων

Τοὺς Ἑβδομήκοντ᾽ εὐκλεεῖς Ἀποστόλους,

Καὶ ὧδ᾽ ὁμοῦ σύμπαντας εὐφημεῖν θέμις.

Ἀμφὶ τετάρτην ἄνδρας ἀγακλεέας κυδαίνω.

Για τους Αποστόλους αυτούς μας πληροφορεί το κατά Λουκάν Ευαγγέλιο στο δέκατο κεφάλαιο. Τους εξέλεξε ο Χριστός ύστερα από τους Δώδεκα για να βοηθούν το έργο Του, πηγαίνοντας αυτοί πρωτύτερα σε κάθε πόλη και τόπο, όπου θα πήγαινε κατόπιν ο Ίδιος. Στον αγώνα αυτό, έπρεπε να καταβάλουν όλη τους τη δραστηριότητα, χωρίς να χάνουν ούτε στιγμή.

Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κροστάνδης: “Τί θά πεῖ νά εἶσαι ἄνθρωπος τῆς Ἐκκλησίας;”

 

Νά τί θά πεῖ, μέ ἁπλά λόγια: Βλέπεις ἕναν φτωχό πού ζητάει ἐλεημοσύνη; Ἀναγνώρισε σ’ αὐτόν τόν ἀδελφό σου καί ἐλέησέ τον, ἀντικρίζοντας στό πρόσωπό του τόν ἴδιο τόν Χριστό.

 

Σέ ἐπισκέπτεται ἕνας ἄνθρωπος γνωστός ἤ καί ἄγνωστος; Δέξου τον ὅπως θά δεχόσουνα τόν Κύριο, ἄν σοῦ χτυποῦσε τήν πόρτα. Ἀγκάλιασέ τον μέ τήν ἀγάπη σου, φιλοξένησέ τον μέ χαρά καί συζήτησε μαζί του πνευματικά θέματα.

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης: Παράδειγμα σωστῆς ἀντίδρασης στό Μακεδονικό ζήτημα

 Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης 

Ὁμότιμος Καθηγητής Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.

 

Ἡ ἵδρυση «Κέντρου Μακεδονικῆς Γλώσσας» στὴν Φλώρινα, ὅπου ἡ προπαγάνδα τῶν Σκοπιανῶν ἐπὶ δεκαετίες ἔβρισκε τὴν σθεναρή, ἔμπρακτη καὶ ἀποτελεσματικὴ ἀντίδραση τοῦ μακαριστοῦ ὁσίου ἐπισκόπου Αὐγουστίνου Καντιώτη, πανάξιου ἀγωνιστῆ καὶ ὁμολογητῆ τῆς Πίστεως καὶ τῆς Πατρίδος, ἀποδεικνύει περίτρανα τὴν ἔλλειψη ἡγετῶν, πολιτικῶν καὶ ἐκκλησιαστικῶν, ποὺ θὰ μποροῦσαν νὰ φρενάρουν τὴν ταχύτατη διολίσθησή μας στὸν κατήφορο τῆς ἐθνικῆς καὶ ἐκκλησιαστικῆς ἀπαξίωσης καὶ ἐξουθένωσης. Περιμέναμε τὸ Χριστουγεννιάτικο Φῶς νὰ διαλύσει ἔστω γιὰ λίγο τὸ σκοτάδι τῆς χωρὶς Χριστὸ Ἑλλάδος, ποὺ φιλοδόξησε καὶ τὰ κατάφερε, ἑνωμένη τώρα μὲ τὴν γοητευτικὴ ἁμαρτωλὴ Εὐρώπη, νὰ ἀποχριστιανισθεῖ, καὶ λόγῳ αὐτῆς τῆς ἀποστασίας νὰ βιώνει τὴν σταδιακὰ αὐξανόμενη ἐγκατάλειψή μας ἐκ μέρους τοῦ Θεοῦ. Ἡ θεϊκὴ παρουσία καὶ προστασία καὶ πρὸς τὰ πρόσωπα καὶ πρὸς τὰ ἔθνη ἀποδεικνύεται ἀπὸ τὴν προνοίᾳ τοῦ Θεοῦ ἀνάδειξη καὶ ἐμφάνιση ἀξίων καὶ ἱκανῶν ἡγετῶν, οἱ ὁποῖοι μὲ τὸ προσωπικό τους παράδειγμα καὶ ἀκολουθώντας τὴν θεία κυβερνητικὴ τῆς ἀρετῆς, τῆς τιμιότητας, τῆς ἀγάπης, τῆς φιλανθρωπίας, τῆς ἁγιότητας, τῆς ἀληθινῆς Θεογνωσίας λειτουργοῦν ὡς ἁλάτι γιὰ τὴν ἀποφυγὴ τῆς ἠθικῆς, πνευματικῆς καὶ κοινωνικῆς σήψης καὶ παρακμῆς.

Δρ. Rubens AMARAL (Βραζιλία): Το μισό του παγκόσμιου πληθυσμού είναι μεταλλαγμένο. (ΒΙΝΤΕΟ)

Δρ. Ρούμπενς Αζεβέντο ντο Αμαράλ (https://www.escavador.com/sobre/3251242/rubens-azevedo-do-amaral):

"Λόγω των γονιδιακών εμβολίων, ο μισός παγκόσμιος πληθυσμός είναι πλέον μεταλλαγμένος, είναι υβρίδια. Αυτές δεν είναι "αρνητικές" παρενέργειες, αλλά "υπέρ" ενός παγκόσμιου σχεδίου γενοκτονίας" (4 Μαρτίου 2022).

Ο Δρ. Ρούμπενς Αζεβέντο ντο Αμαράλ είναι νεφρολόγος, γενετιστής, εκπαιδευτικός, συγγραφέας και ομιλητής. Ειδικός στην υπέρταση της Βραζιλιάνικης Εταιρείας Υπέρτασης. Μεταπτυχιακό δίπλωμα στη Φυσιολογία της Άσκησης στην Υγεία, την Ασθένεια και τη Γήρανση από την Ιατρική Σχολή του USP. Συντονιστής του Πανεπιστημίου της Τρίτης Ηλικίας του Σάο Καετάνο ντο Σουλ, όπου είναι υπεύθυνος για το γνωστικό αντικείμενο της Πνευματικότητας. Πρώην επικεφαλής της νεφρολογικής υπηρεσίας στην Πορτογαλική οργάνωση Beneficência Portuguesa στο Σάντος.

Λάμπρος Σκόντζος: Ἡ ἔννοια τοῦ χρόνου καί ὁ ἄνθρωπος

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Εἰσήλθαμε ἤδη μὲ τὴν χάρη τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ στὸ νέο ἔτος. Μαζὶ μὲ τίς ἐλπίδες καὶ τίς προσδοκίες μας γιὰ τὴ νέα χρονιά, γεμίζει αὐτὲς τίς ἡμέρες τὴν ψυχή μας εὔλογος προβληματισμὸς γιὰ τὴν ἔννοια τῆς ροῆς τοῦ χρόνου. Κι᾿ αὐτὸ διότι ὁ χρόνος μαζὶ μὲ τὸν «δίδυμο ἀδελφό του τὸν χῶρο», κατὰ τὸ ἀείμνηστο νεοφανῆ ἅγιο Ἰουστῖνο Πόποβιτς ἀποτελοῦν τοὺς δύο βαρεῖς ζυγοὺς τοῦ ἀνθρώπου σὲ ὅλη τὴν ἐπὶ γῆς ζωή του, οἱ ὁποῖοι τοῦ περιορίζουν τὸν διακαῆ του πόθο γιὰ τὴν ἀπολυτότητα.

 

Ἡ ἔννοια τοῦ χρόνου εἶναι μιὰ παμπάλαια μυστηριώδης ὑπόθεση γιὰ τὸν ἄνθρωπο. Κανένα ἄλλο ὅν δὲν ἔχει τὴν αἴσθηση τῆς ροῆς τοῦ χρόνου, πολλῷ δὲ μᾶλλον δὲν ἔχει τὴν ἱκανότητα τῆς μέτρησής του, ἐκτὸς ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος μόνος αὐτὸς προικίσθηκε ἀπό τὸν Θεὸ Δημιουργὸ μὲ λογική, χάρις στὴν ὁποία ὑπερβαίνει τὴν ἐνστικτώδη κατάσταση, κοινὴ σὲ ὅλα τὰ ἔμβια πλάσματα, καὶ ἀνάγεται ἔτσι στὴ σφαῖρα τοῦ φιλοσοφικοῦ στοχασμοῦ.

Σημεία των καιρών: Οι Δημοκρατικοί της Νέας Υόρκης αποφάσισαν οι νεκροί να γίνονται… λίπασμα! - βίντεο

«Η ταφή και η καύση των νεκρών προκαλούν κλιματική αλλαγή»!

 

Το περασμένο Σάββατο, η Νέα Υόρκη έγινε η 6η πολιτεία των ΗΠΑ που ενέκρινε τη φυσική οργανική μείωση, που είναι ευρύτερα γνωστή ως ανθρώπινη κομποστοποίηση, μετά το θάνατο που σημαίνει ότι οι νεκροί θα γίνονται… λίπασμα!

 

Η κίνηση αυτή θεωρείται από τους διεθνιστές εξτρεμιστές ότι είναι «φιλική προς το περιβάλλον».

 

Η νομοθεσία για την ανθρώπινη κομποστοποίηση πέρασε νωρίτερα μέσα στο 2022 από την πολιτειακή Γερουσία και Βουλή, και έκανε τη Νέα Υόρκη μέλος ενός «κλειστού κλαμπ» όπου επιτρέπεται αυτή η διαδικασία.

Αββάς Παμβώ: ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ

ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ

Από τον Ευεργετινό, ο Αββάς Παµβώ (303-374):

(Ήταν ασκητής στην έρηµο της Νιτρίας, στην Αίγυπτο, σύγχρονος του Μεγάλου Αντωνίου. Είχε δύο χαρακτηριστικά για τα οποία έγινε ιδιαίτερα γνωστός: α. Κατόπιν ασκήσεως κατάφερε να µη βγαίνει από τα χείλη του λόγος αργός (µη εποικοδοµητικός).

Όταν τον ρωτούσαν για θέµατα των Αγίων Γραφών, τις οποίες είχε µάθει µε πολύ κόπο, διότι προσήλθε χωρίς να ξέρει γράµµατα στην άσκηση, δεν απαντούσε ούτε σε µια απλή ερώτηση χωρίς προσευχή, και χωρίς να έχει πληροφορία από το Θεό.
 

Πολλές φορές έκανε µήνες ολόκληρους να απαντήσει. Και β. ∆εν έφαγε ποτέ του άρτο, χωρίς να εργασθεί προσωπικά για να τον κερδίσει, πλέκοντας ψαθιά. Σε µεγάλη ηλικία το πρόσωπό του έλαµπε σαν το πρόσωπο του Μωϋσέως την αρχαία εποχή, (µετά την εµφάνιση του Θεού σ’ αυτόν), ώστε οι µοναχοί να µη µπορούν να το ατενίζουν.

Γέροντας Παµβώ:

Ελευθέριος Ανδρώνης: Υγειονομικοί: Επέστρεψαν ως νικητές απέναντι στον απολυταρχισμό και δείχνουν τον δρόμο για τους αυριανούς αγώνες

 

Γράφει ο Ελευθέριος Ανδρώνης

Μαζί με τον νέο χρόνο, ήρθε και μια πνοή αισιοδοξίας για τους κοινωνικούς αγώνες - Έχοντας ψηλά το κεφάλι, οι υγειονομικοί επέστρεψαν στο ΕΣΥ

 

Δεν θα μπορούσε να υπάρξει πιο αισιόδοξη νότα για το ξεκίνημα του νέου χρόνου, από την τεράστια νίκη και επάνοδο των υγειονομικών στις επάλξεις του ΕΣΥ. Μετά από 16 μήνες ανελέητου πολέμου από έναν ολόκληρο συστημικό «οδοστρωτήρα», οι ανεμβολίαστοι υγειονομικοί επιστρέφουν ως νικητές στην εργασία τους.

Το 2023 ξεκινάει με μία λαμπρή νίκη, σύμφωνη με το συμφέρον της δημόσιας υγείας και όχι με μια «ήττα για την δημόσια υγεία» όπως αντιλαμβάνεται ο Θάνος Πλεύρης την επιστροφή των υγειονομικών στον ανάποδο και δυστοπικό κόσμο που πρεσβεύει.

Ἅγιος Παΐσιος: Ἡ λανθασμένη συνείδηση

– Γέροντα, συχνὰ λέτε ὅτι ὁ ἄνθρωπος πρέπει νὰ προσέξη νὰ μὴ φτιάξη λανθασμένη συνείδηση. Πῶς δημιουργεῖται ἡ λανθασμένη συνείδηση;

– Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἀναπαύη τὸν λογισμό του, καταπατᾶ τὴν συνείδησή του. Καὶ ὅταν ἀναπαύη τὸν λογισμό του γιὰ πολὺ καιρό, κάνει μιὰ ἄλλη, δική του, συνείδηση, μιὰ συνείδηση στὰ μέτρα του, δηλαδὴ μιὰ λανθασμένη συνείδηση. Τότε ὅμως δὲν ἔχει ἀνάπαυση μέσα του, γιατὶ ἀνάπαυση ἐσωτερικὴ δὲν μπορεῖ νὰ φέρη ἡ λανθασμένη συνείδηση. Βλέπεις, ἀκόμη καὶ ὅταν κάποιος κάνη ἕνα σφάλμα καὶ ὁ ἄλλος τοῦ λέη: «δὲν ἔφταιγες, τί στενοχωριέσαι;» ἢ κάνη ὅτι δὲν κατάλαβε τὸ σφάλμα του, πάλι ἀνάπαυση δὲν βρίσκει. 

 

Εἶναι μερικοὶ ποὺ πᾶνε μὲ τοὺς γκουροῦδες κ.λπ. καί, ὅταν καταλάβουν ὅτι δὲν πᾶνε καλά, ἔρχονται νὰ μὲ ρωτήσουν. Καὶ ἐνῶ τοὺς λέω κάτι, γιὰ νὰ τοὺς βοηθήσω, πάλι ἐπιμένουν: «Ὄχι, αὐτὸ ποὺ πιστεύουμε εἶναι σωστό». «Καλά, ἀφοῦ εἶναι σωστὸ καὶ εἶσαι ἀναπαυμένος ἀπὸ αὐτὸ τὸ σωστό, γιατί ἔρχεσαι νὰ μὲ ρωτήσης;». Ἐνῶ δὲν ἀναπαύονται στὸ στραβό, ἐπιμένουν, προσπαθοῦν ἀπὸ ἐδῶ–ἀπὸ ἐκεῖ νὰ ψευτοαναπαυθοῦν, ἀνάπαυση ὅμως ἀληθινὴ δὲν βρίσκουν.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 3 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2023

Ὁ Προφήτης Μαλαχίας

Ὁ κλῆσιν αὐχῶν Ἀγγέλου Μαλαχίας,

Αὐχεῖ μάλιστα τὴν μετ' Ἀγγέλων στάσιν.

Ἐκ ῥεθέων Μαλαχίου ἀπέπτατο ἐν τρίτῃ ἦτορ.

Ὁ προφήτης Μαλαχίας καταγόταν ἀπὸ τὴ φυλὴ Λευΐ καὶ ἐγεννήθηκε στὸ Σοφερὸ μετὰ τὴν ἐπιστροφὴ τῶν Ἰουδαίων ἀπὸ τὴ Βαβυλώνια αἰχμαλωσία. Ἔζησε περὶς τὸν 5ο π.Χ. αἰώνα, κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ Νεεμία, καὶ ἐργάσθηκε στὴν Ἱερουσαλὴμ μετὰ τὸν Προφήτη Ἀγγαῖο καὶ τὸν Ζαχαρία. Αὐτό συνάγεται ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ ἀνοικοδόμηση τοῦ ναοῦ εἶχε πλέον ἀποπερατωθεῖ καὶ εἶχαν ἀρχίσει οἱ προσφερόμενες θυσίες.

Γιάννης Κατσέας: Οδοιπορικό στην Μονή Αγίου Αθανασίου Ζηγκοβίστης

Φωτογραφίες: Γιάννης Κατσέας

Κείμενο: ΕΔΩ

Η Μονή Αγίου Αθανασίου Ζηκόβιστας ήταν μοναστήρι του 17ου αιώνα στο Νομό Καστοριάς. Σήμερα, διασώζεται μόνο το Καθολικό της.

Βρίσκεται ανάμεσα στα χωριά Σπήλιος (Ζηκόβιστα), Κερασώνα και Άγιος Ηλίας του νομού Καστοριάς και στη Δαμασκηνιά του νομού Κοζάνης και από το 1918 υπάγεται στην Ιερά Μητρόπολη Σισανίου και Σιατίστης.

Ο Άγιος Αθανάσιος Ζηγκοβίστης είναι ό,τι απέμεινε από το πάλαι ποτέ Μοναστήρι που πυρπολήθηκε κατά τη περίοδο των Ελληνοβουλγαρικών αναταράξεων, το Φεβρουάριο του 1905, από ομάδα Εξαρχικών του Κόλε Αντρίεφ (Νικόλαος Ανδρέου κάτω από διαφορετικές συνθήκες) από τη Μόκραινα (Βαρικό Φλώρινας). Bρίσκεται κοντά στα χωριά Σπήλιος (παλαιά ονομασία Ζηκόβιτσα) και Άγιος Ηλίας της Καστοριάς.